สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา – บทที่ 359 ไม่วางใจที่จะไป

สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา

เฟิงซู่ฟังคำของคุณนายเฟิงเสร็จไม่ได้รู้สึกว่ามันเกินไปเลย

บางเรื่อง ถึงแม้ว่าเขาจะพูดอะไรออกไปไม่แต่ในใจมันก็ชัดเจน

ช่วงนี้สาขาย่อยก็มักจะมีปัญหา หุ้นส่วนหลายคนมองว่าสูญเสียค่อนข้างเยอะ ควบคู่ไปกับการแก้ไขอย่างทันท่วงที ครั้งนี้ก็ไม่มีใครมาจัดการด้วย

อย่างไรก็ตามหากมีการปิดบังไว้ก็ยากที่จะรับประกันได้ว่าผู้ถือหุ้นของบริษัทจะไม่มีความคิดเห็นหรือแม้แต่เกิดความไม่ไว้วางใจ

“เรื่องนี้ฉันรู้แล้ว ฉันจะหาวิธีให้จิ่งเหยาย้ายไปที่อื่นละกัน”

เพื่อความสมดเฟิงซู่จึงตัดสินใจ

คุณนายเฟิงเห็นด้วยกับการตัดสินใจนี้

“ได้ คุณให้จิ่งเหยาย้ายไปที่อื่น ฉันจะหาโอกาสไล่ผู้หญิงคนนั้น ยังมีหัวใจสำคัญของพวกอเราอีกอัน”

แน่นอนว่าเรื่องพวกนี้ เฟิงจิ่งเหยากับกู้ฉางฉิงไม่รู้

ทั้งสองส่งคุณนายเฟิงเสร็จก็เย้าแหย่อยู่ครู่หนึ่งจนกู้ฉางฉิงเหนื่อยจึงนอนแผ่พักผ่อนอยู่ในห้อง

เฟิงจิ่งเหยาห่มผ้าให้เธอแล้วออกไปเบาๆ

ออกจากห้องพักผู้ป่วยไป เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาติดต่อชวี่ยี่

“บนเขานั่นสถานการณ์เป็นไงบ้าง?”

เพราะว่าหลายวันติดต่อกันไม่ได้รับข่าวคราวเลย เขาอดไม่ได้ที่จะโทรไปถามเอง

“คนของพวกเรากับทางตรวจยังไม่ได้รับรายละเอียดอะไรเลย แต่ที่แน่นอนคือคนพวกนั้นได้รับการฝึกฝนเฉพาะทางมา สามารถซ่อนอยู่ในป่าได้”

ชวี่ยี่รายงานอย่างนอบน้อม พูดสิ่งที่คาดเดาเกี่ยวกับคนคนนั้น

เฟิงจิ่งเหยาสายตาอึมครึม “พวกนายหากันต่อไป ส่งทางแยกทั้งหมดที่เชิงเขาให้ฉันดู”

ครั้งนี้เขาตั้งใจจะคนพวกนี้ให้ได้ อยากจะสั่งสอนคนที่อยู่เบื้องหลังให้หนัก

ชวี่ยี่เข้าใจดี รับคำสั่งเสร็จก็วางสายไป

ในขณะเดียวกัน บ้านตระกูลเฟิง

หลังเฟิงซู่คุยกับคุณนายเฟิงเสร็จก็กลับมาสำนักงานใหญ่

เขานั่งคิดอยู่ในห้องทำงานถึงวิธีที่จะทำให้เฟิงจิ่งเหยาแยกออกไป

แค่แปปเดียวเขาก็คิดอะไรออกและก็เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

หลังจากเรียกผู้ช่วยมาจัดการทั้งสองคนก็ไปมู่ซือกรุ๊ป

พ่อมู่เฉาเกอเมื่อทราบว่าเฟิงซู่ว่าก็ประหลาดใจเล็กน้อย

“พี่ชายมาถึงนี่ทำไมไม่บอกกันสักคำล่ะ ฉันจะได้ให้คนไปรับพวกคุณ”

เฟิงซู่ยิ้มอย่างเกรงใจ พูดจุดประสงค์ในการมาวันนี้ ” ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก และครั้งนี้ที่มาก็ไม่ใช่เรื่องส่วนตัวซะด้วย ด้านฉันมีโครงการดีๆหนึ่งโครงการ อยากจะร่วมมือกับมู่ซือ นายลองดูว่าเป็นยังไงบ้าง?”

พูดจบ ผู้ช่วยที่อยู่ข้างๆก็เตรียมส่งเอกสารไปให้

คุณพ่อมู่เห็นแบบนั้น นิ่งอึ้งไปครู่หนึ่งถึงจะตอบกลับมา

เขายิ้มรับเอกสารนั้นมาดู

ทั้งสองเจรจากันให้ห้องกว่าหนึ่งชั่วโมง จนกระทั้งเฟิงซู่ออกมา สัญญาของทั้งตระกูลก็ร่างเสร็จแล้ว

“เมื่อสัญญานี้เริ่มขึ้นฉันจะให้จิ่งเหยารับผิดชอบอย่างเต็มที่ หากคุณมีปัญหาใดๆคุณสามารถไปหาจิ่งเหยาได้”

ก่อนจากไปเฟิงซู่พูดมีนัยยะกับพ่อของมู่

คุณพ่อตระกูลมู่ทำไมจะฟังไม่ออกถึงสิ่งบอกเป็นนัยนั้น โดยเฉพาะถึงความคิดที่มีต่อลูกสาวของเขา

“โอเค”

เขาพยักหน้ายิ้มๆ

หลังจากเฟิงซู่ออกไป ถึงจะเก็บรอยยิ้มนั้น หันไปสั่ง “ไปเรียกผู้จัดการใหญ่มา บอกว่าฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”

มู่เฉาเกอเมื่อได้รับสายจากผู้ช่วยของพ่อ รีบกลับเข้าบริษัททันที

“พ่อ เรียกฉันมามีเรื่องอะไรหรอคะ?”

เธอผลักประตูเข้ามาในห้องประธานคณะกรรมการบริหารแล้วถาม

คนพ่อหันไปมอง แล้วกวักมือเรียกเธอ “ลูกมาดูโครงการนี้สิ”

มู่เฉาเกอเดินไปดูอย่างสงสัย เมื่อเห็นสัญญาของตระกูลเฟิงก็รู้สึกงุนงงและประหลาดใจ

แต่ความดีใจนั้นมากกว่า เพราะโครงการนี้จะทำให้เธอมีโอกาสใกล้ชิดกับเฟิงจิ่งเหยา

เดิมทีเธอยังคงกังวลเกี่ยวกับวิธีการเข้าใกล้เฟิงจิ่งเหยาให้เนียนไม่กระโตกกระตาก แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าโอกาสจะมาถึงในเวลาที่เหมาะสมเช่นนี้

“พ่อคะ เงินลงทุนโครงการนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว ถ้าส่งต่อให้คนอื่นน่าจะอันตรายเกินไปไม่ดีเท่ากับให้ฉันรับผิดชอบ”

คนพ่อเห็นสายตาดีอกดีใจของเธอ ทำไมจะไม่รู้ความคิดของเธอ พูดยิ้มๆ “ที่เรียกลูกมาก็เพื่อที่จะให้เธอรับผิดชอบ ในเมื่อตัวลูกก็สมัครใจ งั้นพ่อส่งมอบโครงการนี้ให้เธอแล้วล่ะ ต้องดูให้ดีล่ะ”

มู่เฉาเกอแอบดีใจ รีบตกปากรับคำทันที “พ่อคะ วางใจได้เลย โครงการนี้ฉันจะทำให้ดีที่สุด”

และในเวลานี้ เฟิงจิ่งเหยาก็กำลังแสดงละครอยู่

เฟิงซู่กลับถึงบริษัทก็ติดต่อเฟิงจิ่งเหยา

“จิ่งเหยา บริษัทพวกเรามีโครงการร่วมกับมู่ซือกรุ๊ป ด้านฉันเจรจากับพวกเขาเรียบร้อยแล้ว ต่อไปจะส่งต่อให้ลูกรับผิดชอบ ลูกต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจให้เยอะหน่อย โครงการนี้บอร์ดบริหารจะให้ความสำคัญอย่างมาก อย่าให้เกิดข้อผิดพลาดเด็ดขาด”

เฟิงจิ่งเหยาพยักหน้า “ฉันรู้แล้วค่ะ เมื่อถึงเวลาจะตั้งใจดูให้ละเอียด”

ทั้งสองคุยกันเรื่องงานเล็กน้อยแล้วก็วางสายไป

กู้ฉางฉิงเห็นว่าเฟิงจิ่งเหยามาอยู่เป็นเพื่อนเธอตั้งครึ่งค่อนวัน โทรศัพท์เรื่องงานกองโต ก็รู้สึกเกรงใจ

“จิ่งเหยา ถ้าบริษัทมีเรื่องล่ะก็ คุณไปทำธุระก่อนก็ได้นะ”

เธอไม่อยากให้เฟิงจิ่งเหยาเหนื่อยเกินไป ถึงแม้ว่าตัวเธอจะไม่อยากแยกจากกันแต่เธอก็เข้าใจเรื่องไหนควรจะให้ความสำคัญ

เฟิงจิ่งเหยาได้ยินคำพูดที่ปากไม่ตรงกับใจของเธอ เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย พูดยิ้มๆ “อยากให้ฉันไป?”

กู้ฉางฉิงมองเขา อ้าปากค้างไม่รู้จะตอบกลับยังไง

จากใจจริง เธอไม่อยากให้เฟิงจิ่งเหยาจากไป

แต่ความจริงไม่ใช่ว่าเธออยากจะ…..

เฟิงจิ่งเหยามองกู้ฉางฉิงนิ่งเงียบไป ทำไมจะไม่รู้ความคิดของเธอ

เขาเก็บมือถือแล้วเดินไปข้างเตียงผู้ป่วย ลูบหัวกู้ฉางฉิว น้ำเสียงอ่อนโยน “อย่าคิดมาเลย ถ้าเธอยังไม่ดีขึ้นฉันก็ไม่วางใจที่จะจากไปหรอกนะ”

กู้ฉางฉิงได้ยินแบบนั้น ราวกับความอบอุ่นไหลผ่านวาบในใจ

เธอทอดมองเฟิงจิ่งเหยาอย่างตื้นตันใจ แต่ก็ยังรู้สึกกังวลในใจ

“แต่ว่า…”

“ไม่มีแต่”

เธอยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกเฟิงจิ่งเหยาตัดบท “และฉันก็ยังรู้สึกว่าถ้าฉันไม่ดูแลเธอแล้วเธอได้รับบาดเจ็บอีก ดังนั้นฉันดูแลเธอให้ดีอย่างน้อยก็ไม่ต้องทำให้ฉันกังวล”

กู้ฉางฉิงฟังคำที่เหมือนคำบอกรักก็ที่ไม่เหมือนคำบอกรัก ถึงแม้จะรู้สึกละอายใจแต่ก็รู้สึกดีไม่น้อย

และแบบนี้ เฟิงจิ่งเหยาก็อยู่เป็นเพื่อนกู้ฉางฉิงที่โรงพยาบาล

ต่อมาสองวัน มันสงบมากจนทำให้กู้ฉางฉิงลุ่มหลงอยู่ในความสงบเงียบนี่

ตอนนี้ ชวี่ยี่ที่ตามหาคนอยู่ในที่สุดก็เจอร่องรอยของเทียนซาแล้ว

“ท่านประธาน พวกเราเจอร่องรอยแล้ว แต่พวกมันเจ้าเล่ห์มาก ทุกครั้งที่พวกเราเจอร่องรอย เขาก็จะหายไปทันที”

เฟิงจิ่งเหยาได้ยินแบบนั้นก็ไม่ได้โกรธอะไร

หลังจากที่ชวี่ยี่เคยรายงานครั้งก่อน เขาพอจะเดาออกว่าคนพวกนี้เป็นทหารรับจ้างที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี คนพวกนี้มีความสามารถในการสู้รบตามป่าที่แข็งแกร่ง ถ้าจะตามจับพวกเขาในป่า ก็จะต้องรู้เทคนิคต่างๆในการหลบหนีก่อน

คิดไป เขาหรี่ตาลงอย่างอันตราย สายตาเต็มไปด้วยแผนการ

“ชวี่ยี่ แจ้งไปว่าคืนนี้ให้ทุกคนแยกย้ายรวมถึงเจ้าหน้าที่ตำรวจด้วย”

ชวี่ยี่สงสัย “ท่านประธาน พวกเราไม่จับเขาแล้วหรอ?”

เฟิงจิ่งเหยายกยิ้มมุมปากอย่างมีนัยยะ “แน่นอนว่าต้องจับคนแต่ให้พวกเขาตกหลุมพรางเอง หลังจากพวกนายแยกย้ายกันไปเฝ้าอยู่ตรงล่างภูเขา”

สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา

สะใภ้เศรษฐี กับสามีผู้หลงภรรยา

Status: Ongoing
ก่อนแต่งงานแทนน้องสาวเข้าไปในตระกูลเฟิง กู้ฉางชิงได้ยินว่าเฟิงจิ่งเหยาเป็นคนที่เฉยเมย ต่อมาถึงได้รู้ว่าข่าวลือล้วนเป็นเรื่องโกหก คุณเฟิงไม่เพียงแต่ไม่เย็นชา กลับเป็นคนที่อบอุ่น แต่กระตือรือร้นเป็นพิเศษในการมีทายาท มีคนพูดเป่าหูต่อหน้าเขา “คุณเฟิง ก่อนคุณจะกลับประเทศ ในทุกๆคืนภรรยาของคุณจะไม่กลับบ้าน เพราะออกไปเมาข้างนอก” เฟิงจิ่งเหยา “หลังจากฉันกลับประเทศ ตอนค่ำภรรยาของฉันจะมาอยู่ที่ห้องฉัน ปรนนิบัติฉันไม่นอนทั้งคืน” มีคนพูดอีกว่า “ก่อนคุณจะกลับมา ภรรยาของคุณช้อปปิ้งทั้งวัน เปลี่ยนรถยี่ห้อหรูไม่หยุด แถมยังมีหนุ่มคอยอยู่เธอตลอดเวลา” เฟิงจิ่งเหยา พูดต่อว่า “หลังจากฉันกลับประเทศ บัตรเครดิตทุกใบของฉัน ฉันก็อยากให้ภรรยาฉันใช้ แต่เธอไม่ต้องการ ไปกลับจากที่ทำงานก็ให้ฉันไปรับแค่คนเดียว” สำหรับคนที่เย็นชา เมื่อมีภรรยาจะคลั่งรักเป็นพิเศษ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท