“อ๊ากๆๆๆ เซี่ยงเส้าหลง! ฉันจะฆ่าแก!”
สีหน้าของเสิ่นฉงหลินโหดเหี้ยม คุณชายตระกูลเสิ่นที่ยิ่งใหญ่ คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด ไม่เคยคุกเข่าให้ใคร มีแต่คนอื่นมาคุกเข่าให้เขา!
โดยเฉพาะต้องมาคุกเข่าให้คนที่เขาเพิ่งดูถูกท่ามกลางสายตาผู้คน นี่เป็นความอัปยศอดสูครั้งใหญ่ของเขา!
“ฆ่าผมเหรอ”
เซี่ยงเส้าหลงขมวดคิ้ว เขาหัวเราะ “ได้ ผมยืนตรงนี้ คุณชายเสิ่นมีอะไรสั่งสอน ก็งัดออกมาเลย!”
เมื่อเห็นว่าเสิ่นฉงหลินกำลังจะพุ่งเข้าไปหาเขา โดยไม่สนใจอะไร เสิ่นเสว่เหลียนรีบรั้งไว้ทันที จากนั้นจึงกระซิบเบาๆ ว่า “เสิ่นฉงหลิน! สงบสติเดี๋ยวนี้!”
“เซี่ยงเส้าหลงกำลังยั่วโมโหนาย! ถึงเขาจะไม่เก่ง แต่เขาเคยเป็นทหาร ต้องมีพละกำลังมาก นายอยู่อย่างสุขสบายมาตั้งแต่เด็ก ไปสู้กับคนอย่างเขา มีแต่จะทำให้เราอับอายเปล่าๆ!”
“คืนนี้เหมืองทองคำคือเรื่องสำคัญที่สุด!”
“แค่ตระกูลเสิ่นได้เหมืองทองคำ ฉันจะโยนความผิดทุกอย่างให้เซี่ยงเส้าจุน ให้มันดิ้นไม่หลุด เมื่อถึงตอนนั้นก็จะได้ตระกูลเซี่ยงมาอย่างง่ายดาย!”
ถึงเสิ่นฉงหลินจะยโส แต่เขาไม่ใช่คนโง่ เมื่อได้ยินสิ่งที่เสิ่นเสว่เหลียนบอก เขาเริ่มตั้งสติได้ เสิ่นเสว่เหลียนพูดถูก เขาคือเครื่องลายครามอันล้ำค่า ส่วนเซี่ยงเส้าหลงก็แค่หม้อดินอันไร้ค่า ไปสู้กับมัน ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ สุดท้ายแล้วคนที่แพ้ก็คือตัวเขาเอง!
เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาผ่อนคลายอารมณ์ และใจเย็นลง แต่แววตาของเขายังคงเคียดแค้น เขามองเซี่ยงเส้าหลงแล้วพูดว่า “เก่งนี่เซี่ยงเส้าหลง นายยั่วโมโหฉันสำเร็จ แต่ทหารกระจอกอย่างนาย ไม่มีค่าที่ฉันต้องลงมือเอง เพราะร่างกายอันด้อยค่าของนาย จะทำให้มืออันมีค่าของฉันแปดเปื้อน!”
“ฉันรู้ว่านายมาที่นี่ทำไม ตอนนี้ฉันจะบอกอะไรให้นะ!”
“ถ้าฉันอยู่ที่นี่ เหมืองทองคำไม่มีทางตกไปอยู่ในมือสวะอย่างพวกแกสองคนหรอก!”
แววตาของเซี่ยงเส้าหลงฉายแววผิดหวัง ถ้าเมื่อกี้เสิ่นฉงหลินสู้กับเขา จะดีเป็นอย่างมาก น่าเสียดายชะมัด ยังไงก็เป็นทายาทของตระกูลลึกลับนี่นา นับว่ายังฉลาดอยู่บ้าง……
ดูเหมือนว่าจะหนีไม่พ้นความเป็นมนุษย์!
เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาจึงหัวเราะเบาๆ “เหรอ คุณแน่ใจขนาดนั้นเชียวว่าเหมืองทองคำจะเป็นของคุณ”
“ฮ่าๆ……”
เสิ่นฉงหลินหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ทรัพย์สินของตระกูลเสิ่น เกินกว่าล้านล้าน ถึงทุกคนในที่นี้จะเอาทรัพย์สินมารวมกัน ก็ไม่ถึงครึ่งของตระกูลเสิ่น เซี่ยงเส้าหลง เซี่ยงเส้าจุน คนหนึ่งเป็นทหารกระจอก ส่วนอีกคนเป็นสวะในตระกูล จะเอาอะไรมาสู้กับฉัน!”
“ใช่ ตระกูลเสิ่นมีธุรกิจคับฟ้า! ไอ้สองคนนี้ยังคิดจะสู้กับคุณชายเสิ่น เพ้อเจ้อจริงๆ!”
“โอ้โอ้……เซี่ยงเส้าจุนคุณชายใหญ่ตระกูลเซี่ยง คิดไม่ถึงว่าจะเพ้อฝัน เรื่องที่กลับไปในตระกูลเซี่ยงอีกครั้ง น่าขำชะมัด!”
“ตอนนี้ฉันอยากเห็นตอนที่คุณชายเสิ่น เอาเงินตบหน้าสองคนนี้ ฮ่าๆๆ……”
เมื่อได้ยินคำเย้ยหยันจากทุกคน สีหน้าของเซี่ยงเส้าจุนไม่สู้ดี ขณะนั้นเสิ่นเสว่เหลียนก็เดินเข้ามา “เส้าจุน ลืมบอกนายไป ตระกูลเซี่ยงเตรียมเงินที่จะช่วงชิงเหมืองทองคำนี้สามร้อยล้าน!”
“นายน่าจะรู้ว่าเหมืองทองคำมีความหมายกับตระกูลเซี่ยงยังไง ฉันหวังว่านายจะไม่ทำให้ตระกูลผิดหวัง!”
เมื่อเห็นใบหน้าเยาะเย้ยของเสิ่นเสว่เหลียน เซี่ยงเส้าจุนอยากจะซัดหมัดออกไป เขาพูดเสียงต่ำอย่างโมโห “อะไรนะ! สามร้อยล้านงั้นเหรอ”
“เหมืองทองคำที่มีมูลค่ากว่าแสนล้าน คุณให้ผมใช้เงินสามร้อยล้านประมูลเหรอ ล้อเล่นอะไรอยู่!”
“นายน่าจะรู้ถึงสถานการณ์ทางการเงินของตระกูล การที่หาเงินสามร้อยล้านได้ ก็ถือว่ามากพอแล้ว อีกอย่าง นอกจากนาย ก็มีเซี่ยงเส้าหลงที่คอยช่วยเหลือนายไม่ใช่เหรอ”
“ฉันเชื่อว่าพวกนายสองพี่น้อง จะสร้างปาฏิหาริย์ให้ตระกูลเซี่ยง!”
ถึงในคำพูดจะเต็มไปด้วยการให้กำลังใจ แต่ลึกๆ แฝงไปด้วยการเย้ยหยันอย่างชัดเจน!
“ไอ้สวะสองคนนี้เนี่ยนะ”
เสิ่นฉงหลินยิ้มอย่างโอหัง “ถ้าพวกเขาช่วงชิงเหมืองทองคำไปจากมือผมได้ ผมจะเอาหัวลงมาให้มันเตะเล่นเลย!”
เมื่อพูดจบ คนกลุ่มหนึ่งเดินขึ้นมาบนเวที ประกาศว่าเริ่มการประมูล เมื่อพูดจบ เสิ่นฉงหลินก็พูดอย่างยโสว่า “ตระกูลเสิ่นให้ราคา 20 พันล้าน!”
ทุกคนตกใจมาก แค่เริ่มราคาก็บวกจากราคาเริ่มต้นถึงห้าเท่า!
คุณชายตระกูลเสิ่นออกโรง แน่นอนว่าไม่ธรรมดา!
เหล่าหญิงสาวที่มีชื่อเสียงในงาน ต่างมองไปที่เสิ่นฉงหลินอย่างเลื่อมใส!
“คุณชายเสิ่นหล่อมาก! ไอ้บ้านนอกสองคนนั้นกล้าอวดดีกับคุณชาย ไม่รู้ที่ต่ำที่สูง!”
“ใช่ คนที่ทั้งหล่อและรวยอย่างคุณชายเสิ่น เหมือนดวงดาวสว่างไสวบนท้องฟ้า ถ้าเทียบกับเขา คุณชายตระกูลเซี่ยงอะไรนั่นไม่เห็นจะมีอะไรดี!”
“โอ้โอ้……เธอดูไอ้สวะสองคนนั้นสิ ตกใจกับเงินของคุณชายเสิ่น จนไปไม่เป็นแล้ว ฮ่าๆ……”
ทุกคนพูดเย้ยหยันสองพี่น้อง เพียงเพราะอยากประจบเสิ่นฉงหลิน เสิ่นฉงหลินเชิดหน้าอย่างยโส เขามองไปยังเซี่ยงเส้าหลง “นายจะแข่งกับฉันไม่ใช่เหรอ”
“นายก็ให้ราคาไปสิ!”
“ให้ราคาเหรอ ได้สิ ฉันให้ 50 พันล้าน”
ทุกคนในงานอึ้งไปเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะเยาะกันยกใหญ่!
“50 พันล้านเหรอ นายกล้าให้ราคาขนาดนั้น บ้านนายผลิตธนบัตรเหรอ!”
“พูดโอ้อวดไม่ผิดนะ 50 พันล้านยังน้อยไป ทำไมนายไม่ให้ราคาหนึ่งล้านล้านไปเลยล่ะ!”
เสิ่นฉงหลินยิ้มอย่างเยาะเย้ย เขามองด้วยสายตาเย็นชา “50 พันล้านเหรอ นายให้ราคาได้ง่ายๆ แต่หาเงินมาได้หรือเปล่า!”
เซี่ยงเส้าหลงยังคงนิ่ง “ผมหามาไม่ได้ แต่มีคนเอาเงินให้ผม!”
“ฮ่าๆ……ยังมีคนเอาเงินให้นายเหรอ ใครเอาให้เหรอ ผีหรือเปล่า”
“เงินนี่ ฉันเอาให้เขาเอง!”
เสียงอันกึกก้องดังขึ้นจากข้างหลัง จากนั้นก็มีชายชราในชุดเสื้อคอจีน เดินเข้ามาอย่างแน่วแน่!
เมื่อเห็นใบหน้าของชายชรา จู่ๆ รอยยิ้มของเสิ่นฉงหลินก็ชะงักไป!
คนที่ยืนอยู่ข้างเสิ่นฉงหลิน ถึงกับพุ่งออกมาเพื่อที่จะประจบเสิ่นฉงหลิน คนนั้นชี้ชายชราแล้วด่าว่า “นายเป็นใครไม่ทราบ มีเงิน 50 พันล้านเหรอ บ้านนายขายโลงศพเหรอ ถึงสามารถปั้มแบงก์กงเต๊กได้!”
เพียะ!
เสิ่นฉงหลินฟาดฝ่ามือลงไปทันที จากนั้นเขาจึงเตะลงไปเหมือนยังไม่หายโกรธ เขาเดินไปข้างชายชรา ท่ามกลางสายตาตกตะลึงของคนในงาน เขาโค้งหัวอย่างนอบน้อม โดยไม่มีนิสัยเหิมเกริมแบบเมื่อครู่ “ลุงหูมาได้ยังไงครับ”
เมื่อได้ยิน คนในงานถึงกับทึ่ง!
คนที่สามารถสู้เรื่องเงินกับตระกูลเสิ่นได้ คงมีเพียงตระกูลเดียว เป็นหนึ่งในสิบสองตระกูลลึกลับเหมือนกัน นั่นก็คือตระกูลหู ตระกูลซึ่งมีเชื้อสายสืบทอดมาจากหูเสวี่ยหยาน พ่อค้าหมวกแดงผู้มั่งคั่ง!
และชายชราไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือหูฉี่หรง ผู้นำตระกูลหูคนปัจจุบัน!
![เล่ห์รักกลกาล [ส่วนที่ 2 ภาคครองใต้หล้า]](https://i3.wp.com/novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/4145.jpg?resize=151,215 "เล่ห์รักกลกาล [ส่วนที่ 2 ภาคครองใต้หล้า]")
