ภินท์ฟ้าฆาตปฐพี – บทที่ 167 ศึกแย่งชิงของสองสาว

ภินท์ฟ้าฆาตปฐพี

อวิ๋นเสว่เหยนก็มีหน้าเย็นชา เธอยกคิ้วพูดไปว่า “ทำไมล่ะ คุณไม่อยากให้ฉันมาหรือไง?”

เซี่ยงเส้าหลงรีบอธิบายไปว่า “เปล่าๆ ผมแค่คิดไม่ถึงว่าคุณจะมาตอนนี้ ไม่สิๆ ไม่คิดว่าคุณจะมาไวขนาดนี้! เอ้ยไม่ใช่ๆ ……”

นายพลน้อยผู้เกรียงไกร ตอนนี้ก็ร้อนรนจนเหงื่อตก อวิ๋นเยนเอ๋อที่อยู่ด้านข้าง พอเห็นท่าทางของพ่อเข้า ก็เลยส่งสายตาบอกเป็นนัยว่าให้เขาเอาตัวรอดเองเถอะ

ส่วนอีกด้านหนึ่ง สวีซินหยาวที่เห็นว่ามีอวิ๋นเสว่เหยนเข้ามา ก็เลยหยุดตีสวีเจิ้นเป่ย ภายในส่วนลึกของแววตา ก็มีความตกตะลึงออกมา จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นความเชิดหยิ่งไม่ยอมแพ้ แล้วก็เดินตรงไปที่เซี่ยงเส้าหลง หยุดฝีเท้าลง พลางยิ้มหวานพูดออกไปว่า “พี่สาวคนนี้ อย่าได้เข้าใจผิดไปนะคะ เมื่อครู่นี้พี่เส้าหลงแค่ล้อเล่นกับฉันก็เท่านั้นเอง!”

อวิ๋นเสว่เหยนมีสายตาเย็นชาลง พี่เส้าหลงงั้นหรือ? ช่างเป็นการเรียกที่สนิทสนมเสียจริงๆ เลยนะ!

แต่ว่าตอนนี้ เธอไม่อาจจะเสียหน้าได้ จากนั้นเธอก็เดินตรงเข้ามา ห่างจากสวีซินหยาวเพียงสามก้าว แล้วพูดเบาๆ ไปว่า “ฉันไม่เข้าใจผิดหรอก เพราะถึงอย่างไร ผู้ชายของฉันเองเป็นคนอย่างไร ฉันรู้ดีกว่าใครเป็นที่สุด!”

“จริงสิ!”

สวีซินหยาวกล่าวต่อ “ผู้ชายดีๆ อย่างพี่เส้าหลงนั้น หายากมากในโลกนี้ พี่สาวช่างโชคดีจริงๆ เลยนะ ถ้าฉันได้ผู้ชายดีๆ อย่างพี่เส้าหลงมาเป็นแฟนได้คงจะดีมากเลย!”

อวิ๋นเสว่เหยนยิ้มเบาๆ “ถ้าอย่างนั้นเธอต้องพยายามให้มากหน่อยนะ เพราะถึงอย่างไร ผู้ชายเขาก็ไม่ชอบผู้หญิงที่ไม่โตหรอก!”

“นี่เธอ!……”

สวีซินหยาวกัดริมฝีปากอย่างแรง ที่อวิ๋นเสว่เหยนก็พูดออกมานั้น มันสองแง่สองง่าม เดิมทีเธอเองก็เป็นคนอารมณ์ร้อนอยู่แล้ว แถมยังเป็นเด็กผู้หญิงในวัยยี่สิบต้นๆ อารมณ์ที่แสดงออกมานั้น ก็เป็นกลิ่นอายของวัยรุ่น แต่อวิ๋นเสว่เหยนนั้น มีประสบการณ์แล้ว บวกกับมีลูกแล้วหนึ่งคน ท่าทางที่แสดงออกคือความสง่างามและสูงส่ง แต่สำหรับผู้ชายแล้ว ความสง่างามและความสูงส่งแบบนี้กลับอันตรายเป็นตายที่สุด!

แต่ในอีกแง่มุมหนึ่งที่คลุมเครือ อวิ๋นเสว่เหยนไม่เพียงมีใบหน้าที่สวยงาม เรือนร่างก็โค้งเว้าได้รูปอีกด้วย สมกับเป็นเธอเป็นผู้หญิงที่สามารถกระตุ้นฮอร์โมนเพศชายได้ทุกที่ทุกเวลา ส่วนสวีซินหยาวนั้น แม้ว่าเธอจะน่ารักและบริสุทธิ์ แต่รูปร่างนี้… เอ่อ มันจะแบนๆ ไปหน่อย…

ในการเผชิญหน้าครั้งแรกนี้ สวีซินหยาวพ่ายแพ้อย่างราบคราบ!

แต่เธอเป็นผู้หญิงประเภทที่รู้จักยอมรับการพ่ายแพ้ เมื่อเธอหันไปมองเซี่ยงเส้าหลงแล้วพูดว่า “พี่เส้าหลง พี่ว่าพวกผู้ชายชอบผู้หญิงที่บริสุทธิ์และน่ารักและบริสุทธิ์อย่างฉัน หรือว่าชอบคนมีอายุอย่างพี่สาวล่ะคะ?”

อวิ๋นเสว่เหยนหันหน้าไป หรี่ตามองเขาเหมือนกัน เธอก็เม้มมุมปากพูดไปว่า “ปัญหานี้ ฉันเองก็สงสัยเหมือนกัน เส้าหลง ลองตอบมาหน่อยสิ!”

เห็นประกายไฟจากผู้หญิงสองคนที่ระเบิดออกมาอย่างล่องหน เซี่ยงเส้าหลงอยู่ตรงกลางก็รู้สึกหัวใจหวิวๆ เทพทะเลาะกัน แต่มาลำบากคนธรรมดาที่ไม่เกี่ยวข้องด้วยเลย!

นี่มันเป็นคำถามวัดใจชัดๆ !

ในค่ายทหารมีทหารและนายพลมากกว่าห้าพันนาย คุณมาถามผมทำไมเนี่ย!

อีกอย่าง สวีซินหยาว คุณบอกว่าตัวเองบริสุทธิ์ผมก็พอทนได้ คุณคิดว่าตัวเองน่ารักมากหรือไง?

“ว่าไง? ตอบยากมากเลยหรือ?”

อวิ๋นเสว่เหยนกลอกตา เริ่มแฝงไปด้วยความกดดัน

เซี่ยงเส้าหลงก็ฉลาด รีบพูดไปว่า “แน่นอนว่าต้องเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดแบบภรรยาของผมนี่แหละ! สง่างามสมกับเป็นสุภาพสตรีสมบูรณ์แบบ!”

พอได้ยินดังนั้น สวีซินหยาวก็ขมวดคิ้ว พร้อมกับกระทืบเท้าอย่างแรง ส่วนมุมปากของอวิ๋นเสว่เหยนก็เผยรอยยิ้มออกมา

รอบที่สอง สวีซินหยาวแพ้อีกไปอีกรอบ!

ทางด้านหลัง คนกว่าห้าพันคนเงียบสงัด ทุกคนมองเซี่ยงเส้าหลงด้วยใบหน้าแปลกๆ ผู้ชายตรงหน้าที่เชื่อฟังและกลัวภรรยาแบบนี้ เป็นคนเดียวกับนายพลน้อยหนุ่มผู้เกรียงไกรหรือนี่?

ทำไมมันถึงมีความต่างกันมากขนาดนี้!

พอเห็นเซี่ยงเส้าหลงที่กำลังจะไม่ไหวแล้ว หูหยุนหลงเดินไปพร้อมกับขยิบตาและพูดว่า “คุณเซี่ยงรถพร้อมแล้ว คุณว่า พวกเราไปกันเลยไหมครับ?”

เซี่ยงเส้าหลงก็เผยสายตาซาบซึ้งออกมา แล้วก็ส่งสายตาไปขอบคุณ เรื่องของตระกูลหูผมจะช่วยแน่นอน!

“ดีๆ ๆ ! พวกเราไปกันเลย!”

จากนั้นก็เมื่อมองไปที่อวิ๋นเสว่เหยน พร้อมเกาหัวพูดว่า “เอ่อ เหยนเหยนเรื่องของตระกูลหู ผมต้องไปจัดการสักหน่อย คุณว่า…”

อวิ๋นเสว่เหยนก็ไม่ใช่คนไม่รู้ความ เรื่องที่ตระกูลหูช่วยเหลือให้ได้เหมืองทองคำมา เธอก็รู้เรื่อง และเธอก็รู้ว่าบุญคุณของตระกูลหูครั้งนี้ จะต้องตอบแทน เธอก็พยักหน้าไปทันที “ไปเถอะ ระวังตัวด้วยนะ!”

เซี่ยงเส้าหลงพยักหน้า “โอเค แล้วคุณจะ……”

“ออกมานานขนาดนี้แล้ว ควรจะกลับไปดูที่บริษัทเสียหน่อย ฉันกับเยนเอ๋อจะกลับไปที่เมืองเทียนไห่รอคุณนะ!”

“แล้วก็…………”

เธอหรี่ตาและยิ้มให้เซี่ยงเส้าหลง เผยให้เห็นฟันขาวๆ ในช่องปาก “ก่อนที่จะกลับมา คุณต้องโทรหาฉันล่วงหน้านะ ฉันจะต้อนรับคุณเป็นอย่างดีเลยทีเดียวเชียว!”

เซี่ยงเส้าหลงก็เอะใจ แล้วก็พึมพำ ประโยคนี้พอเข้าใจได้ แต่พอแปลออกมากลับแปลว่า พอกลับบ้านมาเจ๊จะชำระบัญชีกับแกเอง!

มองตัวของเซี่ยงเส้าหลงเดินจากไป สวีเจิ้นเป่ยก็เดินไปด้วยใบหน้าที่สงสัย และมองที่น้องสาว พร้อมพูดว่า “น้องพี่ ไอ้หมอนั่น ดูเหมือนจะมีภรรยาแล้วนะ…”

สวีซินหยาวก็ส่งเสียงไม่พอใจออกมา มีภรรยาแล้วไง? ผู้ชายคนไหนที่ฉันชอบ คนนั้นต้องเป็นของฉัน!

“พี่ หารถให้ฉันหน่อยสิ ฉันจะไปเมืองซูหัง!”

เดินทางกันมาทั้งวัน พอมาถึงบ้านของตระกูลหู ก็ใกล้ค่ำแล้ว

ในฐานะบ้านของเศรษฐีผู้ร่ำรวยระดับต้นๆ ของเมืองซูหัง พื้นที่บ้านของตระกูลหูครอบคลุมพื้นที่กว่าสิบไร่ มีสวนและห้องหับน้อยใหญ่มากมาย ล้วนให้อารมณ์ถึงความเรียบง่ายแบบโบราณและหรูหราสูงส่ง ตระกูลหูยินใช้การต้อนรับที่ดีที่สุด เพื่อต้อนรับการมาถึงของเซี่ยงเส้าหลง

หลังจากทานข้าวดื่มเหล้ากันเสร็จ หูหยุนหลงก็กล่าวขอโทษว่า “คุณเซี่ยง เดินทางกันมาทั้งวัน ลำบากหน่อยนะครับ วันนี้ผมได้จัดห้องไว้ให้คุณแล้ว วันนี้ก็พักผ่อนกันก่อนแล้วกัน!”

“ไม่ทราบว่าคุณท่านหูจะกลับมาเมื่อไหร่”

“คุณปู่จะกลับมาถึงบ้านของตระกูลหูพรุ่งนี้เช้าครับ!”

เซี่ยงเส้าหลงพยักหน้า เพราะถึงอย่างไร ก่อนที่หูฉี่หรงจะกลับมา ทุกอย่างยังคงเต็มไปด้วยข้อสงสัย

วันนี้พระจันทร์เต็มดวงมาก เซี่ยงเส้าหลงยืนอยู่ที่หน้าต่าง มองดูสวนที่เต็มไปด้วยความงามอย่างธรรมชาติที่ในเมืองใหญ่ไม่มีทางเห็นได้ง่ายๆ

ยังไม่ง่วง เขาก็เลยสวมผ้าคลุมแล้วเดินออกจากห้องไป

กฎของตระกูลหูนั้นเข้มงวดมาก หลังเที่ยงคืน จะไม่อนุญาตให้ใครไปเดินไปรอบๆ ลานบ้าน ยกเว้นพวกยาม แม้แต่ลูกหลานของตระกูลหูเอง ก็ไม่ได้รับอนุญาตเหมือนกัน!

เซี่ยงเส้าหลงมาที่นี่เป็นครั้งแรก เขาไม่รู้กฎนี้ เขารู้สึกว่าสวนที่ไม่มีใครมารบกวน ภายใต้แสงจันทร์อันเงียบสงบนั้น ดูสบายเป็นพิเศษ

เมื่อเดินเล่นไปที่ลานบ้าน ทันใดนั้น ก็มีอะไรขาวๆ ผ่านตัวเขาไป เซี่ยงเส้าหลงก็ยิ้มมุมปาก “โอ้ ไม่คิดว่าจะได้เห็นกระต่ายที่นี่ด้วย?”

พอนึกสนุก ก็เลยไล่ตามไป

แต่กระต่ายป่าตัวนี้ก็ฉลาดและเร็วมาก เซี่ยงเส้าหลงไล่ตามมันไปติด พอเห็นกระต่ายกระโดดเข้าไปในป่าไผ่ เซี่ยงเส้าหลงก็ยิ้ม ทันใดนั้นเขาใช้ท่าตะครุบไป พอรู้สึกนิ่มๆ ที่มือ ก็จับกระต่ายตัวนั้นอยู่ในอุ้งมือแล้ว “หึๆ แกจะวิ่งไปไหนได้อีกคราวนี้…”

ทันใดนั้น สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไป และมือก็สัมผัสถึงความผิดปกติบางอย่าง…

ราวกับจะเป็นการยืนยันประโยคนี้ มือทั้งสองข้างของเขาเริ่มบีบไปบีบมาอีกครั้ง นุ่มมากเลย ทำไมกระต่ายถึงไม่มีขนล่ะ…

“คลำพอหรือยัง”

เสียงที่มีเสน่ห์และเย็นชาดังขึ้น เซี่ยงเส้าหลงตัวแข็งทื่อไป ในตอนนี้ แสงจันทร์สาดเข้ามา เผยให้เห็นใบหน้าที่งดงามออกมา!

ภินท์ฟ้าฆาตปฐพี

ภินท์ฟ้าฆาตปฐพี

Status: Ongoing
ลูกสาวถูกขายให้เป็นเจ้าสาวเด็ก ภรรยาตกเป็นหมากให้คนอื่น เซี่ยงเส้าหลงกลับมาพร้อมกับความโกรธ รวบอำนาจแห่งความยิ่งใหญ่ เทพสงครามเดือดผนึกโลก ยกกองทัพออกศึกสะท้านปฐพี

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท