นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature) – ตอนที่ 164 ไล่โหด

นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature)

ตอนที่ 164 – ไล่โหด

 

นับถอยหลัง 2:00:00

22 นาฬิกา 

ราตรีมืดมิดอันเข้มข้มปกคลุมสถานที่ต้องห้ามไว้อย่างสิ้นเชิงแล้ว เขตหวงห้ามมนุษย์ที่เดิมทีก็ลึกล้ำขณะนี้ยิ่งดูน่าสะพรึงกลัวและแปลกประหลาด

ชิ่งไฮววิ่งกะโผลกกะเผลก แขนของเขาพิการไปข้างหนึ่ง ขาหนึ่งข้าง  ก็เสียไปครึ่งหนึ่ง

บาดแผลบนต้นขาที่ถูกคว้านเลือดไหลออกมาไม่หยุด ดีที่ความสามารถในการรักษาตัวเองของยอดฝีมือแรงก์ C แข็งแกร่ง ยังสามารถฝืนทน 

ในใจชิ่งไฮวยังมีความหวังที่คงอยู่ไม่มากเศษเสี้ยวหนึ่ง   

เขาคำนวณเวลาแล้ว ขณะนี้กองทหารที่กองพลตระกูลชิ่งมารับน่าจะมาถึงด้านนอกสถานที่ต้องห้ามแล้ว         

ค่ายสนามนั่นนำโดยน้าชายร่วมสายเลือดของเขา จะไม่เกิดความผิดพลาดอะไรเป็นอันขาด   

แต่บนตัวเขาเองกลับเกิดความผิดพลาด         

ชิ่งไฮวหลบเลี่ยงพืชพรรณแปลกประหลาดในสถานที่ต้องห้ามไม่หยุด สิ่งที่ชวนโมโหที่สุดคือ ในยอดไม้ถึงกับยังมีลิงโยนผลไม้ใส่เขาเป็นครั้งคราว

สัตว์ประหลาดตัวน้อยพวกนั้นมีพละกำลังมากจนประหลาด ไม่ระวังสักนิดจะถูกผลไม้ขว้างโดน แล้วก็จะทำให้เขาเสียสมดุล 

ชิ่งไฮวแอบครุ่นคิดกับตัวเองว่า เมื่อครู่นี้เด็กหนุ่มที่ด่าคนนั่นทั้งสามารถใช้มีดใบไม้สารทแล้วยังเกาะกุมกฎที่มากขนาดนั้นของสถานที่ต้องห้ามหมายเลข 002 ศักดิ์ฐานะอัศวินเป็นจริงอย่างไม่ต้องกังขา     

ตำนานเล่าว่าสถานที่ต้องห้ามหมายเลข 002 เป็นถิ่นของอัศวิน งั้นที่ตนเองวิ่งเป็นบ้าเป็นหลังนานขนาดนั้นยังหนีออกไปไม่ได้ จะเป็นเพราะว่าตัวตนอันน่าสะพรึงกลัวและยิ่งใหญ่นี้ไม่อยากให้เขาออกไปหรือไม่?! 

ตอนที่เขายิ่งคิดยิ่งหวาดกลัว เด็กหนุ่มนั่นปรากฏตัวขึ้นมาอีก ยังคงตีคู่ไปกับเขา “คุณไม่ใช่สายเลือดแท้ ๆ ของแม่คุณ”

“เมียคุณแอบกินผู้ชาย…… อย่างกับพูดไปแล้วเลย เปลี่ยนคำหนึ่ง ปู่คุณแอบกินผู้ชาย”

ชิ่งไฮว “???”

เขาแทบจะกระอักเลือดออกมาคาที่เลย แกจะไม่จบไม่สิ้นเลยใช่ไหม     

แต่ทว่าวินาทีถัดมาเรื่องที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าก็เกิดขึ้น เด็กหนุ่มที่เพิ่งจะเลื่อนเป็นอัศวินก็สามารถใช้มีดใบไม้สารทคนนั้น……ถึงกับล้วงใบไม้แห้งปึกหนา ๆ ออกมาจากในกระเป๋า 

งี้เมื่อกี้ที่คุณเพิ่งจะหายตัวไปคือไปเก็บใบไม้เหรอ 

แต่……ก็ไม่ต้องเก็บมากขนาดนี้ปะ! 

ถึงอีกฝ่ายความแข็งแกร่งจะต่ำเตี้ย พลังทำลายของมีดใบไม้สารทไม่แกร่ง ไม่อาจสร้างบาดแผลถึงชีวิตให้กับตนเอง แต่ปัญหาคือเยอะเกินไปก็ไม่ไหวนะ!   

ใบไม้ปึกนั้นอย่างน้อย ๆ ก็เป็นร้อยใบ!         

กลับเห็นว่าชิ่งเฉินที่วิ่งตีคู่กับเขาดึงใบไม้แห้งหนึ่งใบออกมาอย่างกะทันหัน สะบัดข้อมือออกไปเบา ๆ         

ชิ่งไฮวหลบเลี่ยงจากจิตใต้สำนึก แต่เขาค้นพบอย่างรวดเร็วว่า ใบไม้แห้งใบนั้นที่อีกฝ่ายเพิ่งจะโยนออกมาไม่ได้กลายเป็นมีดเลย ลอยล่องอยู่กลางอากาศอย่างไร้พลัง เหมือนกับโปรยเงินกระดาษให้เขา 

ชิ่งไฮวหน้าดำ คุณขว้างมีดใบไม้สารทก็ช่างเถอะ ขู่ให้คนกลัวมันนับเป็นเรื่องอะไร   

อันที่จริง ปัจจุบันนี้ชิ่งเฉินเพิ่งจะเลื่อนเป็นอัศวิน ปราณเล็กน้อยนั่นของเขาในหนึ่งชั่วโมงก็ได้แค่ขว้างมีดใบไม้สารทสี่ห้าใบ แถมความแข็งแกร่งของเขากับชิ่งไฮวห่างกันไกลเกินไป ถึงห้าใบเข้าเป้าหมดก็ฆ่าอีกฝ่ายไม่ตาย 

ยิ่งไปกว่านั้นอยากให้ห้าใบเข้าเป้าหมดมันยากเกินไปจริง ๆ

ดังนั้นหนทางที่ดีที่สุดก็คือจริง ๆ เท็จ ๆ ใช้ต้นทุนที่น้อยที่สุดสร้างผลกระทบที่มากที่สุด         

เห็นเพียงว่าชิ่งเฉินขว้างใบไม้หนึ่งใบออกมาเป็นครั้งคราว ใบไม้บินออกไปวินาทีแรกยังสามารถบินตรง วินาทีถัดมาบินว่อนเลี้ยวไปเลี้ยวมา   

ทว่าชิ่งไฮวยังไม่สามารถไม่หลบ! 

หลบแล้วก็จะถ่วงความเร็วเคลื่อนที่ให้ช้าลง!     

ณ ขณะนี้ สมองของชนชั้นหัวกะทิตระกูลชิ่งผู้นี้ปวดไปหมด ตนเองทุ่มเทสมองวิ่งหนีต่อต้านกฎก็ช่างเถอะ บนเส้นทางยังจะมีคน “โปรยเงินกระดาษ” ให้ตัวเองตลอดทาง!

แถมใบไม้ยี่สิบกว่าใบที่โปรยออกมานี่ ถึงกับมีดใบไม้สารทแท้ ๆ สักครั้งยังไม่มี ความเร็วของเขากลับกลายเป็นยิ่งมายิ่งช้าเนื่องจากการหลบเลี่ยงวิถีมีดใบไม้สารท เห็นกับตาว่าเมฆดำที่อยู่ข้างหลังจวนจะกรายมาถึงศีรษะแล้ว!   

นี่ก็น่ารำคาญเกินไปแล้ว 

ถัดจากนั้น ชิ่งไฮวเห็นจากหางตาว่าข้อมือของเด็กหนุ่มนั่นสะบัดอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้หลบเลี่ยงเลย เพราะว่าเมฆดำที่อยู่ข้างหลังใกล้เกินไปแล้วจริง ๆ เขาไม่สามารถหลบอีกแล้ว!         

เสียงฉึก         

ใบไม้แทงเข้าไปที่เอวของเขา 

ครั้งนี้เป็นมีดใบไม้สารทของจริง         

“ซี๊ด!” ชิ่งไฮวสูดลมหายใจเย็นเยียบอย่างกะทันหัน ร่างทั้งร่างเกร็งขึ้นมา 

เจ็บเกินไปแล้ว! 

กล้ามเนื้อเอวเป็นส่วนที่พัฒนายากที่สุด โดยเฉพาะช่วงหลังเอว เขาอยากจะใช้กล้ามเนื้อของตัวเองตรึงมีดใบไม้สารทใบนั้นแต่ทำไม่ได้เลย! 

ดีที่ร่างกายแรงก์ C ของเขาแข็งแกร่งจริง ๆ มีดใบไม้สารทก็แค่แทงลึกเข้าไปหนึ่งเซนติเมตรเท่านั้น 

แต่ชิ่งไฮวรู้ว่า เป้าหมายของเด็กหนุ่มนั่นไม่ใช่การใช้มีดใบไม้สารทฆ่าตนเอง ทว่าต้องการถ่วงความเร็วของตนเอง! 

พร้อมกับเวลาที่ผ่านไป แมลงพิษที่ติดตามชิ่งไฮวพวกนั้นยิ่งมายิ่งมาก เมฆดำแต่เดิมเป็นเพียงก้อนเล็ก ๆ แต่ตอนนี้ดูแล้วอย่างกับเมฆฝนฟ้าคะนองขนาดมหึมา น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

ชิ่งไฮวได้ยินเสียงหึ่ง ๆ ข้างหลังใกล้เข้ามาไม่หยุด หนังศีรษะชาวาบ เขารู้สึกว่าตนเองอาจจะดึงดูดแมลงพิษทั้งหมดของชายขอบสถานที่ต้องห้ามมาแล้วสินะ! 

เขาโก่งตัวอย่างปุบปับ กล้ามเนื้อต้นขา, น่อง, ฝ่าเท้าคำรามออกมาราวกับเครื่องจักรที่ลุกไหม้!         

นี่คือศักยภาพซ่อนเร้นสุดท้ายตั้งแต่หัวจรดเท้าของยอดฝีมือแรงก์ C! 

เขาถึงขนาดสามารถสัมผัสได้ว่าไขมันทีเดิมก็มีอยู่ไม่มากบนร่างตนเองสั่นไหวแล้วกลายเป็นเชื้อเพลิงให้กับร่างกาย! 

กระโดดไปข้างหน้า!   

ร่างทั้งร่างของชิ่งไฮวประดุจศรที่หลุดจากแล่ง สลัดหลุดจากขอบเขตการโถมลงมาของฝูงแมลงในชั่วประกายไฟ         

แต่ทว่า         

สิ่งที่ชิ่งเฉินรอก็คือขณะนี้ 

ชิ่งเฉินที่ตีคู่มาตลอดในป่าไม้สีหน้าสงบนิ่ง ราวกับทะเลสาบที่คลื่นลมไม่เคลื่อน น้ำทะเลสาบในดวงตากระจ่างใสจนเห็นก้นบึ้ง 

พริบตาที่การกระโดดนี้ของชิ่งไฮวเกือบจะสิ้นสุด 

มือซ้ายชิ่งเฉินโปรยใบไม้แห้งหลายสิบใบในมือขึ้นไปกลางอากาศ ใบไม้แห้งเต็มฟ้าเหมือนกับจะส่งชิ่งไฮว แล้วก็ปิดบังสายตาที่ชิ่งไฮวมองมาทางเขา   

ด้วยการดีดนิ้ว มือขวาที่ซ่อนอยู่ข้างหลังของเขาออกแรง ส่งมีดใบไม้สารทสามใบที่ใจกลางฝ่ามือออกไปทีละเล่ม!         

ราวกับอสนีบาต!   

ในคลองสายตาชิ่งไฮว กลับเห็นตรงรอยแยกใบไม้แห้งที่กระจายเต็มแผ่นฟ้าว่ามีดใบไม้สารทสามเล่มแทงทะลุออกมาจากรอยแยก ยิงมาถึง ล็อกไปที่จุดสำคัญสามจุดบนร่างเขา 

หัวใจ, ม้าม, ช่องท้อง! 

ชิ่งไฮวบิดสะโพกกลางอากาศหันกลัง เขาอยากใช้กล้ามเนื้อหลังซึ่งใหญ่และหนารับมีดใบไม้สารทอีกครั้ง 

แต่พริบตาที่เขาหันหลังให้ชิ่งเฉิน ชิ่งเฉินดึงใบไม้แห้งหนึ่งใบออกที่ซ่อนอยู่ในเส้นผมของตนเองออกอีกครั้งอย่างเหนือคาด แล้วยิงไปที่หลอดเลือดแดงตรงลำคอชิ่งไฮว 

สิ่งที่ชิ่งเฉินต้องการก็คือผลลัพธ์นี้         

แม่เยี่ยเคยพูดว่า ถ้าไม่คำนึงถึงปัจจัยภายนอก หลอดเลือดแดงใหญ่ที่ลำคอก็คือส่วนที่เปราะบางที่สุดของคน: มันเปิดเผยต่ออากาศ เพียงถูกป้องกันด้วยผิวหนังบาง ๆ หนึ่งชั้น 

พอเจาะทะลุ ภายในไม่กี่วินาทีสมองก็จะหยุดทำงานเนื่องจากขาดออกซิเจน 

ศัตรูล้วนจะปกป้องที่นั่นจากจิตใต้สำนึก แต่ถ้าหากมีวันหนึ่งคุณแข็งแกร่งขึ้นก็จะสามารถเรียนรู้ที่จะให้อีกฝ่ายหยิบยื่นจุดสำคัญมาถึงเบื้องหน้าคุณ         

เวลาราวกับจะช้าลง         

ไม่ เวลาไม่อาจช้าลงจริง ๆ 

ทว่าทันทีที่ชิ่งเฉินขว้างมีดใบไม้สารทออกไป เมฆดำที่เดิมทีไล่ตามชิ่งไฮวจู่ ๆ ก็หยุดไป สลายตัวไปช้า ๆ 

ราวกับไม่จำเป็นต้องดูอีกว่ามีดใบไม้สารทนั้นโจมตีเข้าเป้าหรือไม่ ตัวตนอันน่าสะพรึงกลัวและยิ่งใหญ่นี้ของสถานที่ต้องห้ามก็รู้ผลลัพธ์อยู่แล้ว         

คนที่ฝ่าฝืนกฎตาย ไม่ต้องไล่ตามอีก 

รูม่านตาในดวงตาชิ่งเฉินหรี่ลงเป็นแนวตั้งเหมือนกับสัตว์ป่า 

ในดวงตาเขามีเพียงวิถีของมีดใบไม้สารท ราวกับตอนที่ใบไม้แห้งใบนั้นตัดผ่านอากาศเคยทิ้งเส้นวิถีที่ชัดเจนเอาไว้ 

แล้วก็ทิ้งรอยเลือดบาง ๆ บนลำคอของชิงฮวยอีกด้วย

 

……………………………………….

ตอนที่แล้วเราแปล “แอบกินผู้ชาย” ว่า “เล่นชู้” ตัวจีนที่ใช้คือ 偷男人 แปลตรง ๆ คือ ขโมย+ผู้ชาย แต่คำว่าขโมยน่าจะสื่อว่าลอบกิน เราเลยแปลเป็นเล่นชู้ แต่พอมาเล่นมุก “ปู่เล่นชู้” มันก็เลยไม่ได้เพราะว่า “ผู้ชาย” เป็นศัพท์สำคัญในมุกนี้ เลยต้องแก้คำนิดหน่อยค่ะ

 

ตอนที่ 165 – ฝุ่นจางหาย

 

นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature)

นิยามแห่งราตรี (Night’s Nomenclature)

Status: Ongoing

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท