ตอนที่ 300 : ประมูลได้
“1,000 ล้าน ! ”
เมื่อได้ยินแบบนั้นทุกคนต่างก็พากันเงียบไปทันที
แม้แต่ที่ชั้นสองเองก็เงียบไปเช่นกัน
ที่ชั้นสามนั้นฟางอี้ก็เผยรอยยิ้มทรงเสน่ห์ออกมา เธอมองไปที่ชั้นสองด้วยความตะลึง
สีหน้าตอนนี้ของเธอนั้นดูน่ารักยากที่จะเห็นได้ แต่โชคร้ายที่ตอนนี้ไม่มีใครได้ชื่นชมมัน
ที่ด้านล่างทุกคนต่างก็พากันกลั้นหายใจ นี่มันสมกับเป็นการต่อสู้ของพวกคนรวยจริง ๆ แม้แต่เงินพันล้านก็ยังกล้าเสนอออกมา
“แต่โสมคนนี่ก็สมกับราคาของมันจริง ๆ ”
ผู้คนพากันพึมพำอออกมาและมองไปที่ชั้นสองและสงสัยว่าจะมีใครเพิ่มราคาอีกรึไม่
ทุกห้องที่ชั้นสองต่างก็พากันเงียบเมื่อราคาเพิ่มขึ้นไปถึง 1,000 ล้าน พวกเขาพากันกวาดตามองหาว่าใครกันที่เป็นคนเสนอราคานี้ออกมา
จากนั้นพวกเขาก็พบกับชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างหน้าต่าง ทุกคนจำชายคนนี้ได้ในทันที ยังไงซะนี่ก็เป็นถึงหนึ่งในผู้เยาว์ที่โดดเด่น เขาเป็นเศรษฐีหนุ่มที่มีเงินถึง 50,000 ล้าน
ไม่นานมานี้ชายหนุ่มคนนี้ได้นำแร่ไฟออกมาประมูล
เมื่อเพิ่มราคาถึง 1,000 ล้าน แม้ว่าจะอยู่ภายใต้สายตาของทุกคนแต่หวังเย่าก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ยังไงซะวันนี้เขาก็ต้องเอาโสมคนกลับไปให้ได้
“1,000 ล้าน ครั้งที่ 1 ! ”
“1,000 ล้าน ครั้งที่ 2 ! ”
“ไม่มีใครให้ราคาที่สูงกว่านี้แล้วสินะ นี่คือโสมคนที่หาได้ยาก หากพลาดไปแล้วอาจจะไม่มีโอกาสอีก” เพราะไม่มีใครเสนอราคาขึ้นมาเพิ่ม เฉินเหล่าจึงได้ทำการโน้มน้าวออกมา
เขาหวังว่าจะมีคนเพิ่มราคาขึ้นไปอีกเพื่อที่พวกเขาจะได้เงินมากกว่าเดิม
“1,010 ล้าน ”
หลังจากที่เงียบได้สักพักก็มีคนเสนอราคาขึ้นมาอีกครั้ง
ชัดแล้วว่าเขายังไม่คิดจะยอมแพ้ บทบาทของโสมคนที่มีต่อมนุษย์นั้นโดดเด่นอย่างมาก
“1,020 ล้าน ”
หลังจากนั้นก็มีคนเสนอราคาขึ้นต่อ
“1,030 ล้าน”
คนของตระกูลลู่เองก็ไม่คิดยอมแพ้
“1,050 ล้าน ”
คนของสมาคมใหญ่เองก็ไม่น้อยหน้า
….
เมื่อเห็นคนเหล่านั้นแข่งราคากัน หวังเย่าก็ต้องคิ้วขมวด
“1,080 ล้าน ” แต่เขายังไม่คิดจะยอมแพ้ง่าย ๆ
การแข่งขันเริ่มดุเดือดขึ้นมาเรื่อย ๆ..
“1,100 ล้าน ”
“1,110 ล้าน ”
เมื่อราคายังขึ้นไปต่อก็เริ่มมีคนถอนตัวออกไปทีละคน ๆ
คนพวกนี้มีเงินเยอะแต่ชัดแล้วว่าพวกเขาไม่คิดจะใช้มันทั้งหมดในวันนี้
แม้ว่าโสมคนจะน่าสนใจ แต่พวกเขาก็ต้องยอมแพ้ ยังไงซะของที่ทำให้พวกเขาต้องมาที่นี่ก็ยังไม่ถูกนำออกมาประมูล
พวกเขาไม่อาจจะใช้เงินทั้งหมดไปกับของชิ้นนี้ได้ ไม่งั้นแล้วคงมีแค่พระเจ้าที่รู้ว่าพวกเขาจะเอาเงินจากไหนมาสู้ต่อ
ดังนั้นเพราะเหตุผลต่าง ๆ คนมากมายจึงพากันถอนตัวจากการประมูล
เมื่อราคาเพิ่มขึ้นถึง 1,300 ล้าน คนของตระกูลชั้นนำก็พากันถอนตัว
ซื๋อเยว่ถึงจะไม่เต็มใจแต่ก็ต้องยอมแพ้ไป
คนของสมาคมใหญ่อยากจะสู้ต่อ แต่ถึงโสมคนนี้จะน่าอัศจรรย์แต่พวกเขาคงมีเงินไม่มากพอ
คนของสมาคมถอนตัวหลังจากที่ราคาของมันเพิ่มขึ้นเกินกว่าจะรับได้
สุดท้ายก็มีแค่หวังเย่าและคนของตระกูลชั้นนำที่ยังประมูลอยู่
“1,400 ล้าน” หวังเย่ากัดฟันแน่นและเพิ่มราคาขึ้นอีก
“1,410 ล้าน” อีกฝ่ายยังไม่คิดยอมแพ้
“1,500 ล้าน” หวังเย่าไม่คิดเสียเวลาและทำการเพิ่มราคาขึ้นไปอีก
อีกฝ่ายลังเลอยู่สักพักก่อนที่สุดท้ายจะยอมแพ้ไป
ยังไงซะเมื่อเทียบกับคุณค่าของมันแล้ว ราคาของมันก็สูงเกินไป
พวกเขามาที่นี่เพื่อของอย่างอื่น เป็นธรรมดาที่ไม่อยากจะใช้เงินทั้งหมดในตอนนี้ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้เพิ่มราคาต่อ
ยิ่งราคาสูงเท่าไหร่ เงินที่กลุ่มสมบัติสวรรค์จะได้นั้นก็มากขึ้น ตอนนี้ราคาเพิ่มขึ้นไปถึง 1,500 ล้านเครดิต มันมากกว่าเงินที่กลุ่มสมบัติสวรรค์ใช้ซื้อโสมคนนี้มาหลายเท่าตัว
เฉินเหล่ายิ้มออกมาแต่เขาก็ยังรอดูว่าจะมีใครเพิ่มราคาขึ้นไปอีกรึไม่
“1,500 ล้าน ครั้งที่ 1”
“1,500 ล้าน ครั้งที่ 2”
“หากไม่มีใครประมูลต่อ งั้นโสมคนนี้ก็จะตกเป็นของเขา”
คนที่ชั้นล่างต่างก็พากันมองไปที่เฉินเหล่าและบ่นออกมา “ เลิกอ้อมค้อมได้แล้วผู้อาวุโส เราเองก็อยากได้มันแต่เรามีเงินไม่มากพอ”
คนที่ชั้นสองเองก็เงียบไป พวกเขาไม่คิดจะเพิ่มราคาขึ้นต่อและเลือกจะถอนตัว
“1,500 ล้าน ครั้งที่ 3 ขาย ! ”
สุดท้ายเมื่อเห็นว่าไม่มีใครประมูลต่อ เฉินเหล่าก็ต้องประกาศขายโสมคนชิ้นนี้ออกไป
“โสมคนนี้เป็นของห้องพิเศษเบอร์ 3 ในราคา 1,500 ล้านเครดิต หลังจากนี้จะมีคนไปยังห้องของท่าน โปรดรอสักครู่ ” เฉินเหล่าพูดขึ้นก่อนที่หญิงสาวจะนำโสมคนเดินกลับไปที่หลังเวที
“ตอนนี้มาที่ชิ้นต่อไป” เฉินเหล่าพูดขึ้นก่อนจะมีคนเดินออกมาจากหลังเวทีมา
เฉินเหล่าได้อธิบายถึงของชิ้นนี้และประกาศราคาเริ่มต้นของมันทันที
….
หวังเย่าไม่ได้สนใจของที่กำลังประมูลอยู่ เขารอพนักงานเอาโสมคนมาให้กับเขา
ในตอนที่รออยู่นั้นสุดท้ายก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
“คุณหวังเย่า โสมคนที่คุณประมูลมาถึงแล้ว โปรดเปิดประตูเพื่อทำการแลกเปลี่ยน”
หวังเย่าลุกขึ้นเดินไปที่ประตูโดยไม่ลังเล
เมื่อเปิดประตูออกมาก็พบกับสาวสวยในวัย 20 ปี เธอรวบผมหางม้า, ทาปากแดง, ฟันขาว เธอดูสวยอย่างมาก
แต่ตอนนี้หวังเย่าไม่ได้มีเวลามาสนใจผู้หญิง สายตาเขาจับจ้องไปที่โสมคนบนถาดที่เธอถือมามากกว่า
“เข้ามาก่อนสิ” สุดท้ายเขาก็ให้เธอเข้ามาในห้อง
เมื่อวางถาดลงบนโต๊ะ เธอก็เอาสายรัดข้อมือออกมาและพูดขึ้น “คุณหวังเย่า หลังจากที่จ่ายค่าสินค้าแล้ว โสมคนชิ้นนี้จะเป็นของคุณอย่างเป็นทางการ”
