อาชีพสุดแกร่งตรวจจับไม่ได้ – ตอนที่ 85

อาชีพสุดแกร่งตรวจจับไม่ได้

ตอนที่ 85 คลอร์ดกับลูกะ

            “นาย……เป็นใครกันแน่ ผิดปกติมาก ที่องค์ราชินีจะแนะนำให้มารู้จักกับฉัน”

            โดนสงสัยอย่างหนัก ถึงจะระวังตัวเต็มที่—-แต่คลอร์ดก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ต่างออกไป

            “ผมขอให้คนคนหนึ่งช่วยแนะนำนักเรียนที่มีอำนาจในคิรีฮาลเท่านั้น ไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ของคุณคลอร์ดกับองค์ราชินีมีเลย”

            “……ดูเหมือนจะไม่ค่อยรู้เรื่องของคิรีฮาลสินะ จะบอกให้ก็ได้ ฉันเป็นญาติฝ่ายแม่ของราชวงศ์ไง”

            “ตระกูลดยุคเหรอครับ?”

            “คิรีฮาลไม่มีดยุคหรืออะไรอีกแล้ว ถ้าจะให้พูดก็ต้องบอกว่าไม่มีราชวงศ์แล้ว……เรื่องนั้นเพราะว่าสายเลือดกษัตริย์โดยตรงได้แพ้ไปตั้งแต่ตอนก่อตั้งสหพันธรัฐเมื่อ 100 ปีก่อนแล้วไง”

            “กล่าวคือภายในคิรีฮาลตระกูลมิราลูก้าของราชินีมัลเกโด้กับ ตระกูลซาฮาร์ดของคุณคลอร์ดเป็นศัตรูกันอย่างนั้นเหรอ?”

            “ใช่แล้ว ดังนั้นไม่มีเหตุผลอะไรที่จะแนะนำฉันอยู่แล้ว?”

            “แต่คุณไม่ได้สงสัยเลยว่าจดหมายแนะนำตัวเป็นของปลอม ถึงสีหน้าจะแสดงความเป็นศัตรู แต่คุณก็คงคิดว่าองค์ราชินีมีเหตุผลที่เลือกคุณอยู่ใช่ไหมครับ?”

            “……ก็นะ ครอบครัวบอกว่า สำหรับตอนนี้ที่มีผู้อำนวยการเป็นคนของซูบร้า การมาเรียนเนี่ยถือเป็นอะไรที่โง่เง่ามาก แต่ฉันก็ไม่สนสิ่งนั้นแล้วมาเข้าเรียนเองไง”

            อืม ฮิคารุพยักหน้า

            สรุปคือราชินีตั้งใจจะผูกมิตรกับตระกูลซาฮาร์ดผ่านคนที่แปลกแยกอย่างคลอร์ดก็เป็นได้

            “เหตุผลที่ฝืนมาโรงเรียนเพราะผู้หญิงที่อยู่ตรงนั้นใช่ไหมครับ”

            ลูกะที่ยังแอบอยู่หลังคลอร์ดถึงกับสะดุ้ง

            “……ก็อย่างนั้นแหละ”

            “ยอมรับง่ายๆเลย เป็นคนของลูดันช่าใช่ไหมครับ”

            “ในเมื่อองค์ราชินีแนะนำฉันอย่างนี้ นายคงไม่ใช่ศัตรูของฉันสินะ? ถ้าหากตั้งตัวเป็นศัตรูจะทำให้องค์ราชินีอับอายไปด้วย เจ้าหนูที่ฉลาดคงไม่ทำอย่างนั้นแน่ๆ”

            “ไม่ชอบให้เรียกอย่างนั้นสักเท่าไรเลยครับ”

            “นายเองก็ฉลาดพอตัวไม่ใช่เหรอ”

            “ไม่ใช่อันนั้น แต่เป็นเจ้าหนูต่างหาก”

            ฮึ คลอร์ดยิ้มออกมาเล็กน้อย

            “แล้วเป้าหมายของนายคืออะไร? อยากให้ฉันทำอะไร? แล้วอย่าคิดจะใช้ลูกะเป็นจุดอ่อนเชียว ไม่งั้นเตรียมให้หัวกับตัวบอกลากันได้เลย”

            ดูเหมือนไม่คิดจะถอนคำว่า “เจ้าหนู” สินะ

            ฮิคารุถอนหายใจออกมาเล็กน้อย

            “คุณคลอร์ด ถ้าคิดจะปิดบังความสัมพันธ์ของคุณลูกะแล้วละก็ ลองย้อนกลับไปดูตัวเองก่อนด้วยครับ”

            “ว่าไงนะ?”

            “จากคำพูดของคุณเมื่อครู่ตั้งใจจะบอกว่า ‘เก่งด้านดาบ’ เพราะถ้าเป็นคนที่ถือหอกแล้วละก็คงบอก ‘จะแทงให้ทะลุหัวใจ’ มากกว่า ถึงจะรู้ว่าคุณเก่งดาบ แต่ไม่รู้ว่ามีเหตุผลอะไร——ถึงต้องอุตส่าห์มาเรียนหอกสั้นกับอาจารย์ของลูดันช่าอย่างนี้ แต่อย่างน้อยอย่าพูดเรื่องเกี่ยวกับดาบจะดีกว่าครับ”

            “……เรื่องนั้น ก็มีเหตุผลอยู่……”

            คลอร์ดพึมพำออกมาเบาๆ ดูเหมือนเขายืนกรานเหตุผลที่มาเรียนคือ “เข้ามาคลุกคลีกับลูดันช่าเพื่อสืบข้อมูล” อยู่ ซึ่งคนรอบตัวคงเอือมอยู่เหมือนกัน

            “ข้อต่อไป ระหว่างคาบเรียนจ้องคุณลูกะมากเกินไป ต่อให้เป็นพวกที่เรียนหอกสั้นอย่างจริงจังก็ต้องรู้สึกตัวอยู่แล้ว เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคุณกับคุณลูกะ แถมคุณลูกะเองน่าจะเป็นที่หมายปองจากผู้ชายลูดันช่าอยู่แล้วนี่ครับ?”

            “ระ เรื่องนั้นมันก็”

            “คลอร์ด มองฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?”

            “……โทษทีนะ ทั้งที่อยู่ใกล้ขนาดนี้ แต่จะไม่ให้มองเธอคงทำไม่ได้หรอก”

            “คลอร์ด……”

            “ลูกะ……”

            ทำไมบรรยากาศมันเริ่มเป็นสีชมพูอีกแล้ว

            ฮิคารุเลยกระแอมเพื่อไล่สิ่งนั้นออกไป

            “คุณลูกะ มีตำแหน่งอะไรในลูดันช่าหรือครับ?”

            “ฉัน……เป็นพระราชธิดาลำดับที่สามค่ะ”

            เจ้าหญิงงั้นเหรอ

            ความสัมพันธ์ที่ยุ่งยากอีกแล้ว

            “ถือเป็นเส้นทางรักที่เต็มไปด้วยขวากหนามนะเนี่ย”

            “ทราบอยู่แล้วค่ะ……ฉันคิดจะออกจากสหพันธรัฐอยู่ค่ะ”

            “ลูกะ! ยังพูดเรื่องนั้นอีกเหรอ!”

            “แต่คลอร์ด คนที่สนับสนุนพวกเรามีแค่ท่านพ่อกับคนที่สนับสนุนตระกูลซาฮาร์ดเท่านั้น เรื่องนี้—-ถ้าให้คนอย่างคุณฮิคารุ ที่รู้เรื่องราวของภายนอกมาช่วยออกความเห็นมันจะไม่ดีกว่าเหรอ?”

            “มันก็ใช่อยู่หรอก แต่ยังเชื่อใจเขาไม่ได้”

            “มีแต่ต้องเชื่อใจแล้วไม่ใช่เหรอ เพราะรู้ความสัมพันธ์ของพวกเราแล้วด้วย”

            ลูกะส่งสายตาที่ตัดสินใจอย่างแน่วแน่มาทางฮิคารุ

            (……เดี๋ยวสิ ทำไมผมถึงเข้าไปพัวพันกับเรื่องยุ่งยากอีกแล้วเนี่ย?)

            มันสายเกินไปแล้วที่จะมานึกเสียใจภายหลัง

            “คุณฮิคารุ ถ้าคลอร์ดให้ความร่วมมือ จะร่วมมือกับพวกฉันหรือเปล่าคะ?”

            “……แย่นะเนี่ย ที่ขอความร่วมมือไม่ใช่ผมด้วยนี่สิ”

            “หมายความว่ายังไงคะ”

            “ถ้ามาถึงขนาดนี้แล้วคิดว่าควรบอกเรื่องต่อจากนี้ให้ฟังน่าจะดีกว่า จริงๆแล้วงานของผมจบตรงแค่หาคนเท่านั้นเอง”

            ดูเหมือน “ลงเรือลำเดียวกัน” ของฮิคารุ จะค่อยๆถลำลึกลงไปเรื่อยๆ

            “เป็นเรื่องดีสำหรับทั้งคู่ครับ ตอนนี้กำลังเคลื่อนไหวโดยก่อตั้งองค์กร ‘สหพันธ์นักเรียน’ ที่ก้าวข้ามพรมแดนของทั้ง 7 ประเทศครับ”

            ฮิคารุพูดเรื่องนั้นด้วยสีหน้าที่จริงจัง ทำให้ทั้งคู่ตั้งใจฟัง

            “อืม”

            ลาเวียที่กลับมาจากห้องสมุด เห็นฮิคารุที่กลับมาก่อนกำลังคร่ำครวญอยู่

            “ฮิคารุเป็นอะไรเหรอ? ทำสีหน้าปั้นยากเนี่ย”

            “เปล่าหรอก……แบบว่า ไปชวนคนตามที่รีกขอร้องใช่ไหม? แต่ว่า เหมือนผมจะโดนลากไปพัวพันมากกว่าที่คิดนี่สิ”

            “ไม่ได้คิดเลยเหรอว่ามันจะเป็นขนาดนี้?”

            “คิดอยู่หรอกว่าคงไม่จบที่แค่แนะนำ แต่ว่านะ……”

            “วันนี้ได้พบกับตลอร์ดหรือเปล่า? “

            “คลอร์ด ซาฮาร์ด คิรีฮาล นั่นสินะ เพราะฟังเรื่องของเขานี่แหละ”

            ฮิคารุเล่าเรื่องจุดยืนของคลอร์ดในคิรีฮาลให้ลาเวียฟัง

            เรื่องที่เขามีสายเลือดเกี่ยวข้องกับราชินี และเรื่องความขัดแย้งระหว่างตระกูลภายในคิรีฮาล

            เรื่องที่เขาตกหลุมรักกับลูกะแห่งลูดันช่า และเรื่องที่ลูกะเป็นพระราชธิดาลำดับที่สามของราชวงศ์ลูดันช่า

            “อย่างนั้นเหรอ……ทั้งที่ระบบราชวงศ์ถูกยกเลิกไปตั้งแต่ตอนก่อตั้งสหพันธรัฐแล้ว แต่ยังหลงเหลืออยู่สินะ”

            “จะยกเลิกหมดได้หรือเปล่านี่สิ?”

            “จากที่ฉันอ่านในหนังสือ มันถูกยกเลิกโดยสมบูรณ์ไปแล้ว แต่ก็มีหนทางเลี่ยงอย่าง การใช้ ‘การสืบทอดตำแหน่งราชวงศ์สหพันธรัฐ’ อยู่ เพื่อสืบทอดตำแหน่งราชวงศ์มาเรื่องๆ ไง”

            “เลยแบ่งออกเป็น 7 ประเทศอย่างนี้สินะ”

            ฮิคารุนึกถึงสหภาพยุโรปในโลกของตัวเองขึ้นมา

            ถึงจะใกล้เคียงสิ่งโน้น แต่รูปแบบของ “ประเทศ” มันหายไปมากกว่าอยู่

            “ราชินีมัลเกโด้ ปล่อยออร่าแบบว่า ‘ไม่อยากจะเป็นราชินี’ ออกมาอย่างเต็มที่ด้วยนี่สิ”

            “ถ้ามีการสืบราชบังลังก์ก็จะชักใยได้ง่ายไง ราชวงศ์คิรีฮาลก็คงค่อยกดดันราชินีมัลเกโด้ อย่างลับๆเพื่อให้คิรีฮาลได้ประโยชน์สูงสุดอยู่ก็ได้นี่”

            “เพื่อกำจัดสิ่งนั้นเลยแต่งตั้งเลขานุการเอกของจาราซักงั้นเหรอ?”

            “ก็เป็นไปได้ จนถึงตอนนี้ส่วนใหญ่สหพันธรัฐจะแต่งตั้งคนประเทศเดียวกันเป็นเลขานุการเอกหรือไม่ก็รัฐมนตรีไง”

            “ไม่ใช่แค่เปลี่ยนราชบัลลังค์ทุก 10 ปี แต่รวมไปถึงตำแหน่งเลขานุการเอกกับรัฐมนตรีทั้งหมดเลยสินะ”

            “สุดไปเลยเนอะ”

            “ยังรอดมาได้นะเนี่ย……”

            ในระหว่างที่พึมพำ ฮิคารุก็เปลี่ยนความคิดเกี่ยวกับความยิ่งใหญ่ของราชาแห่งพอนโซเนีย

            “แต่น่าแปลกนะเนี่ย สำหรับคุณคลอร์ดแล้ว น่าจะได้รับการสั่งสอนมาแต่เมื่อก่อนแล้วนี่ว่าคนของลูดันช่าเป็นศัตรู? แล้วทำไมถึงได้หลงใหลคุณลูกะกัน”

            “อ้อ……ดูเหมือนตอนพบกันจะยังไม่รู้ฐานะกัน คลอร์ดที่เข้าร่วมงานเลี้ยงของผู้สูงศักดิ์ในสหพันธรัฐรู้สึกอึดอัดเลยผละตัวออกมา แล้วก็พบกับลูกะที่ผละตัวออกมาเหมือนกัน”

            “โห! แล้วไงต่อเหรอ?”

            “ก็จบแค่นี้แหละ—-อ้าว ลาเวีย?”

            ลาเวียที่ตาเป็นประกายโน้มตัวมาทางฮิคารุ

            “ถ้าแค่นั้นไม่มีทางมาเป็นคนรักกันได้หรอก! หลังจากนั้นล่ะ? ฝ่ายไหนเป็นฝ่ายสารภาพรักก่อนเหรอ?”

            “ดะ เดี๋ยวสิ ไม่ได้ถามถึงขนาดนั้น”

            “โธ่! หลังจากนั้นเป็นส่วนสำคัญแท้ๆ”

            แล้วฮิคารุก็เข้าใจเหตุผล

            ความรักที่ไม่มีทางเป็นไปได้ของคลอร์ดกับลูกะ ถือเป็น “พวกนิทาน” ด้วย

            การที่มาเจอของจริงอย่างนี้ อาจจะทำให้ลาเวียรู้สึกประทับใจอย่างแรงก็ได้

            “ละ ลาเวีย……ไว้จะถามให้คราวหน้าก็แล้วกัน?

            “ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว!”

            ครั้งหน้าที่ว่า คืออีก 3 วันให้หลัง

            โรงเรียนจะหยุดในอีก 3 วัน

            พอรีกได้ยินว่ารวบรวมคนได้เร็วกว่าที่คิด เลยบอกว่าให้มารวมตัวกันในวันหยุด

            แล้วในวันนั้น—-ฮิคารุกับลาเวีย มุ่งหน้าไปยังจุดนัดพบ

            สำหรับสหพันธรัฐฟอเรสเทียถือเป็นแค่วันหยุดธรรมดา

            แต่ก็เป็นวันที่ควรบันทึกไว้ว่าเป็นจุดเปลี่ยนประวัติศาสตร์ครั้งสำคัญของสหพันธรัฐเช่นกัน

            ซึ่งตอนนี้ยังไม่มีใครรู้เรื่องนั้น

อาชีพสุดแกร่งตรวจจับไม่ได้

อาชีพสุดแกร่งตรวจจับไม่ได้

Status: Ongoing
ฮิคารุ เด็หนุ่มผู้โชคร้ายที่ประสบอุบัติเหตุ แต่เขาได้รับโอกาสให้ไปเกิดใหม่ในต่างโลก โดยแลกกับการแก้แค้น ——————————– อันนี้เป็นงานสานต่อ ดังนั้นพวกชื่อต่างๆ อาจจะมีแตกต่างกับช่วงแรกไปบ้าง ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท