ใช้เวลาอ่านหนังสือช่วงเช้าที่บ้านของหัวหน้าหมู่บ้าน ช่วงบ่ายกินอาหารกลางวันที่กิลด์แล้วมองหาเควส นี่คือกิจวัตประจำวันของผมในวันที่ผมไม่มีภารกิจใดๆ
“ แล้วรุ่นพี่ก็พูดว่า ‘ฝากส่วนที่เหลือด้วยนะ’! และทิ้งงานทั้งหมดไว้ที่ฉัน! มันไม่โหดร้ายเหรอ!?” (เนียนโกะ)
“ ผมเห็นว่ามันโหดร้ายมาก ดังนั้น เนียนโกะ เธอช่วยให้ ผมกินอย่างสบายใจได้ไหม?” (คุโรโนะ)
“ ฟังฉันให้ดีนะคุโรโน่ ซัง !!”
ผมคิดว่าผมสนิทกับ เนียนโกะ พนักงานมือใหม่ของกิลด์พอสมควร
แม้แต่ผมก็เริ่มเรียกหาเธอโดยไม่ต้องรออย่างไม่ให้เกียรติ เดิมเนียนโกะใช้คำพูดที่สุภาพเป็นพื้นฐานเนื่องจากเธอเป็นพนักงาน แต่ตอนนี้เธอพูดเรื่องงานน้อยลงและไม่ได้ใช้คำพูดสุภาพมากขึ้น อย่างไรก็ตามการเรียกหาก็รวมเป็นส่วนหนึ่งการพูดคุยที่ไม่สุภาพด้วย
ตามปกติผมเป็นเพียงผู้ฟัง อีกครั้งที่เธอบริการมื้ออาหารของผมด้วยการพูดคุยที่รัว เร็วของเธอ ผมจะพูดยังไงดีว่าคุณไม่มีงานทำบ้างเหรอ?
“ ฉันจะกินมันให้อร่อย!” (เนียนโกะ)
“ ฮะ..เฮ้ย!? อย่ากินมากนะ!” (คุโรโนะ)
เนื้อสองชิ้นหายไปจากจานของผมและเข้าไปอยู่ในปากของเธอ
“ไม่เป็นไรหรอกแค่คำ สองคำเอง .. ”
“คำเดียวของเธอใหญ่เกินไปแล้ว! ดูสิสัดส่วนของขนมปังกับจานถูกทำลายไปหมดแล้ว!”
“ หยาบคาย .. คุณพูดราวกับว่าฉันกินมากเกินไป -“
“ หยุดขี้เกียจนะ ไนอาร์โก!” (ไพน์ซัง)
และด้วยเสียงตะโกนที่โกรธเกรี้ยวคนที่เป็นประเด็นการขอร้องของเนียนโกะ ไพน์ซัง ก็ปรากฏตัวขึ้นในขณะที่เลี้ยงเธอ และพุ่งหมัดเข้าหา
“ โอ๊ย!? รุ่นพี่ คุณโหดร้ายมาก – – ฉันแค่พยายามช่วยนักผจญภัย ที่จริงจังอย่างคุโรโนะซัง ที่อยากได้ยินเกี่ยวกับงานแม้ในระหว่างมื้ออาหาร – “(เนียนโกะ)
” ไม่ใช่…นี้เป็นเพียงจากเธอคิดไปเองคนเดียว”(คุโรโนะ )
“ เดี๋ยวก่อนคุโรโนะซัง!? นายกล้าหักหลังฉัน!?”
“ ผมจำไม่ได้ว่าเคยเป็นพันธมิตรกับเธอนะ”
“ ถ้าอย่างนั้นคุโรโนะซัง ฉันจะให้เด็กผู้หญิงคนนี้กลับไปทำงานเอกสารที่ยุ่งยาก ดังนั้นเรียกฉันถ้าคุณต้องการทำภารกิจ” (ไพน์)
“ รับทราบ ลาก่อน เนียนโกะ ทำงานดีๆนะ” (คุโรโนะ)
“ คุโรโนะซังงงงง !! คนแล้งน้ำใจ– !! (เนียนโกะ)
ด้วยเสียงร้องที่น่าสงสารดังก้องในล็อบบี้ ไพน์ซัง ลาก เนียนโกะ ออกไปโดยจับหางของเธอที่เป็นจุดอ่อน
ด้วยเหตุนี้อาหารกลางวันอันเงียบสงบของผมก็กลับมาอีกครั้ง
ในล็อบบี้ที่เงียบสงบผมดื่มชาอย่างสงบ –
“ อุฮิ..คุณคุโรโนะใช่ไหม”
ทันใดนั้นมีผู้ชายมานั่งบนเก้าอี้ข้างหน้าผม ที่เนียนโกะนั่งอยู่จนถึงตอนนี้ เมื่อผมคิดว่าในที่สุดผมก็สามารถกินได้อย่างสบายใจ……… ..
“ ใช่ฉันชื่อคุโรโนะ แต่ -“
คนที่นั่งตรงหน้าผมก็เป็นมนุษย์แมวเหมือนเนียนโกะ
เขาสวมชุดเกราะเบาและดาบยาว เป็นนักผจญภัยอย่างชัดเจน ด้านหลังเขายืนอยู่ 3 คนซึ่งน่าจะเป็นสมาชิกปาร์ตี้ของเขา
แมวที่อยู่ตรงหน้าผมคือนักดาบ ส่วนกิ้งก่าถือหอก ฮาร์ปี้ถือธนู และลาเมียที่ถือไม้เท้ายาว
ผมสามารถเดาเผ่าพันธุ์ของพวกเขาได้อย่างง่ายดายจากร่างกายที่แตกต่างกัน
แมวที่มีลักษณะคล้ายกับเนียนโกะมีขนบนศีรษะเหมือนมนุษย์และยังเดินสองขาอีกด้วย
มีลักษณะสัตว์มากกว่าพวกเขาจึงไม่มีขนและให้ความรู้สึกเหมือนสัตว์ประหลาด
ฮาร์ปี้มีร่างกายส่วนบนของมนุษย์และร่างกายส่วนล่างของนก และลักษณะพิเศษที่สุดคือแขนทั้งสองข้างของพวกเขาเป็นปีก แต่ก็ยังมีมืออยู่เช่นกัน
ลาเมียมีร่างกายส่วนบนของมนุษย์และร่างกายส่วนล่างของงู ถ้าไม่ใช่อย่างหลังพวกเขาก็ดูเหมือนมนุษย์
ทั่วไป แต่รูม่านตาที่ยาวและแคบและลิ้นแตกที่ปลายซึ่งปรากฏขึ้นในตอนนี้และทำให้รู้สึกเหมือนงู
ผมไม่เคยพูดคุยกับผู้คนที่มีสมาชิคปาร์ตี้หลากหลายขนาดนี้ แต่ผมได้เห็นพวกเขาหลายครั้งในกิลด์ ผมคิดว่าชื่อ…….
“ ปาร์ตี้นักผจญภัยอันดับ 2 [ไอริส เบลดเดอร์] ต้องการอะไรจากผม?” (คุโรโนะ)
“ โอ้นายรู้เรื่องของเราเหรอ? ดูเหมือนว่าเราจะมีชื่อเสียงไปหน่อย” (ลาเมีย)
“ เจ้าโง่…อย่าพูดสิ่งที่ไร้ประโยชน์น่า เอเทน!” (แมวหนุ่ม)
จู่ๆ นักดาบแมวก็ตะโกนใส่จอมเวทย์ลาเมีย
“ แล้วนายมีธุระอะไรกับฉันเหรอ” (คุโรโนะ)
ดูเหมือนพวกเขาจะเริ่มมีเสียงดังขึ้นฉันจึงรีบถามจุดประสงค์ของพวกเขา
“ นายอย่าตี เนียนโกะซัง ในขณะที่เธอทำงาน! นายกำลังรบกวนเธอ!” (แมวหนุ่ม)
“ …….?”
ชั่ววินาทีที่ฉันไม่เข้าใจว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไร
“ ..คือ เนียนโกะซัง “ (คุโรโนะ)
“ อย่าแก้ตัวนะ เนี่ยวว !!” (แมวหนุ่ม)
เขาตะโกนใส่ผมหรือเปล่า?
“ ไม่ใช่ข้อแก้ตัว นอกจากจะบอกว่าผมโดนเธอตีอย่างไร้เหตุผล ——“ (คุโรโนะ)
“อ่า น่ารำคาญ หยุดพูดจาในลักษณะวงเวียนแบบนี้เสียที! นักผจญภัยก็ไม่ใช่ คนที่พูดจาจาฉะฉานขนาดนี้อยู่แล้ว!”
ผมต้องเผชิญกับการร้องเรียนที่น่าอัศจรรย์อีกครั้ง
แต่ถ้าเขาบอกให้หยุดพูดจาสุภาพก็ไม่เป็นไร
“ แน่นอนว่านี่เหมาะกับผมมากกว่าอยู่แล้ว คุณอาจรู้จักชื่อของผม แต่ผมไม่รู้จักคุณแล้วคุณจะเริ่มต้นด้วยการ
แนะนำตัวเองก่อนเป็นอย่างไร”
พยายามทำตัวให้เท่ห์ อาจจะดูหยาบคายเกินไป แต่ก็ไม่สามารถปฏิบัติต่อนักผจญภัยเหมือนคนทั่วไปได้
จำเป็นต้องแสดงท่าทีเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายดูถูกดูแคลน
“ …….” (แมวหนุ่ม)
“ ฉันคือเอเทน เพื่อนนักรบเวทมนตร์ ยินดีที่ได้รู้จัก.” (ลาเมีย / เอเทน)
หญิงสาวลาเมียรีบแนะนำตัวเองโดยไม่สนใจความเงียบอย่างรุนแรงของนักดาบแมว
“ เอเทน!? อีกครั้งแล้วที่เธอทำสิ่งต่าง ๆ ด้วยตัวเอง——“ (แมวหนุ่ม)
“ เป็นผู้นำที่ดี อย่างน้อยก็บอกชื่อของคุณ ผู้ชายหยาบคายไม่เป็นที่นิยม” (เอเทน)
“ กัก…”
“ ฉันคือแฮร์รี่”
“ ฉันชื่อเคลย์ดอร์”
หลังจากเธอ ฮาร์ปี้ และ ลิซาร์ดแมน ก็ตั้งชื่อตัวเองตามลำดับ
“ ……. ฉันชื่อ นีโน่ หัวหน้าของ ไอร์ซ เบลเดอร์” (แมวหนุ่ม)
“ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันคุณรู้อยู่แล้ว แต่ผมคือคุโรโนะนักเวทย์มนต์ดำที่เป็นนักผจญภัยหน้าใหม่ด้วย”
บรรยากาศแปลก ๆ ก็เริ่มขึ้น
ผมรู้ชื่อของพวกเขา แต่ผมยังไม่เข้าใจว่าพวกเขาต้องการอะไรจากผม
“ แล้วคุณพูดอะไรเกี่ยวกับ เนียนโกะ” (คุโรโนะ)
“ ใช้แล้ว! นายทำตัวสนิทสนมกับเธอมากเกินไป! และเรียกเธออย่างไม่ให้เกียรติ !!”
“ ถ้าต้องบอกว่าเป็น เนียนโกะ ที่แสดงท่าทางสนิทสนม”
“ อย่างที่ฉันพูดหยุดแก้ตัว -”
“มันคืออะไร? ชอบ เนียนโกะ หรือไง”
“ หวา……ทำไมรู้เรื่องนั้น!?”
หึหึฉันแค่เด้าเอา ไม่คิดว่ามันถูกต้องจริง นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงตะโกน เนียนโกะ นี้และ เนียนโกะว่า… ..
แม้แต่สมาชิกคนอื่น ๆ ก็ยังแสดงออกว่า ‘ชัดเจนมาก’
“ อืม……ขอโทษครับ” (คุโรโนะ)
“ หุบปาก!”
ต้องบอกว่าเขาล้มตัวราบไปกับโต๊ะ
“ อย่างไรก็ตามผมชอบผู้หญิงที่เป็นมนุษย์ดังนั้นผมจึงไม่มีความสนใจ เนียนโกะ นายโล่งใจได้” (คุโรโนะ)
“ ฉันรู้อยู่แล้ว เราก็บอกว่าหลายครั้งแล้ว แต่คนงี่เง่าคนนี้ไม่ฟังเรา” (เอเทน)
“หยุด อย่าพูดมากไปกว่านั้น”
นีโน่ที่ยังคงนอนนิ่งโดยไม่มีเรี่ยวแรงใด ๆ ก็สามารถคัดค้าน เอเทน ที่มีรอยยิ้มแบบซาดิสต์ได้
“ ปล่อยนิโนะไปเถอะ คุโรโนะซังช่วยร่วมมือกับเราได้ไหม”
“ หมายความว่า? อ๊ะนั่งลงก่อน ไม่จำเป็นต้องยืนต่อไป” (คุโรโนะ)
แฮร์รี่ถามด้วยสีหน้าจริงจัง นี่จึงเป็นหัวข้อหลัก
อย่างไรก็ตามผมได้นั่งร่วมกับปาร์ตี้นักผจญภัยคนอื่นเป็นครั้งแรก
“ คุณรู้เกี่ยวกับภารกิจขนสัมภาระที่เราขอไปใช่ไหม?”
“ อาใช่มีภารกิจนั้นด้วย คุณต้องการให้ผมทำภารกิจนั้นหรือ”
“ โดยปกติ ใช่”
“ ได้โปรดคุโรโนะ ～ โปรดถือกระเป๋าของเราด้วย ～” (เอเทน)
“ เอเทนฉันกำลังพยายามเจรจาที่นี่อย่างจริงจัง สไตล์การถามของเธอมัน -“ (แฮร์รี่)
“ เอาล่ะ” (คุโรโนะ)
“ เอ๊ะ?”
“ ผมยังคิดที่จะร่วมมือกับปาร์ตี้อื่นๆ นอกจากนี้ผมอยากเห็นว่าปาร์ตี้จริง ๆ ทำหน้าที่อย่างไรด้วย”
“ฉันรู้. ถ้าอย่างนั้นเราหวังว่าจะเป็นเช่นนั้น”
“ เหมือนกัน”
ผมจับมือแฮร์รี่แน่น ด้วยเหตุนี้สัญญาจึงถูกปิดผนึก
“ เดี๋ยวก่อนคุโรโนะเป็นมนุษย์ ไม่ว่าสัตว์เดรัจฉานหรือออร์คจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่านี้หรือ?” (
นิโนะ) ฟื้นขึ้นมาในที่สุดนีโน่ก็พูดแทรกขึ้นมาตลอดเวลา แต่ตรรกะของเขาก็ไม่ผิด
ไม่ว่าฉันจะมีร่างกายที่ดีมากแค่ไหนในฐานะมนุษย์พลังทางกายภาพของผมไม่เพียงพอเมื่อเทียบกับเผ่าพันธุ์อื่น แน่นอนภายใต้ผลของการทดลองผมสามารถแสดงความแข็งแกร่งเหมือนสัตว์ร้ายได้ แม้ว่าจะไม่มีเวทมนตร์ แต่มีเพียงลิลลี่เท่านั้นที่รู้เรื่องนั้น
“ นายไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับคนนั้น คุโรโนะซังสามารถใช้เวทมนตร์อวกาศได้” (แฮร์รี่)
“ คุณรู้ดี คุณเคยได้ยินเรื่องนี้จากชายชรา คิชเช่ หรือไม่?” (คุโรโนะ)
“ ใช่”
ตามที่คาดไว้ผมใช้มันบ่อยๆในร้านขายสินค้าเท่านั้น เรียกเขาว่าชายชราฉันคิดว่าตอนนี้ผมคงไม่ได้อยู่กับเขาแล้ว
แต่ถึงกระนั้นชายชราผู้นั้นก็เป็นจิ้งจอกเจ้าเล่ห์อย่างที่พ่อค้าคาดไม่ถึง
วันหนึ่งผมจะลองขายของที่เหมือนของน่าสงสัยให้เขา
“ จริงเหรอ?” (นีโน่)
นีโน่ มองผมอย่างสงสัย ผู้ชายคนนี้เกลียดฉันไหม
บางทีเขายังคิดว่าผมเป็นคู่แข่งกันในเรื่องความรัก มนุษย์สัตว์ ไม่ว่าจะดีหรือร้ายมักจะมีบุคลิกที่เรียบง่าย
และตรงไปตรงมา
“ ดูที่เท้าของผมสิ ––“ (คุโรโนะ)
ในช่วงเวลาเช่นนี้ควรแสดงให้เห็นจะดีที่สุด
จากบริเวณใกล้เท้าของฉันช่องว่างของเงาก็เปิดออกและฉันก็สุ่มนำยาออกมา
“” โอ !!””
เงานั้นแกว่งไปมาเหมือนน้ำและขวดยาก็ออกมา
“ ฉันเห็นเวทมนตร์อวกาศเป็นครั้งแรก ～” (เอเทน)
อาจจะเป็นเพราะเธอยังเป็นนักรบเวทมนตร์ดวงตาของเอเทนก็เปล่งประกายด้วยความอยากรู้อยากเห็นและ
สนใจ
“ จุได้เท่าไหร่?
แฮร์รี่ถามอย่างเย็นชา
“ น้ำหนักไม่เกี่ยวกับขนาด – เพียงพอที่จะเก็บคุณทั้ง 5 ไว้ข้างใน” (คุโรโนะ)
“ มันวิเศษมาก!”
“ สะดวกใช่ไหม”
ฟุฟุต ขอโม้นิดนึง
อาจเป็นเพราะเธอสามารถใช้มันได้ลิลลี่ก็ไม่แปลกใจ ปฏิกิริยาเหล่านี้ทำให้ผมมีความสุขจริงๆ
“ อย่างนี้หัวหน้า บ่นไม่ได้ใช่ไหม”
“ ฉันไม่ได้บ่นอะไรตั้งแต่แรกถ้าเขาทำได้ก็คงดี” (นีโน่)
“ ถ้าอย่างนั้นผมจะไปทำภารกิจตามนั้น” (คุโรโนะ)
“แน่นอน. เราจะรอที่นี่ดังนั้นเราจะอธิบายรายละเอียดในภายหลัง”
“ เข้าใจแล้ว”
เมื่อปิดพื้นที่เงาผมลุกจากที่นั่งและเดินไปที่แผนกต้อนรับที่ ไพน์ซัง อยู่
