—— ตอนนี้แหละ
ลิวโครม ผู้บังคับบัญชาการรบได้ตระหนักโดยสัญชาตญาณ
แม้ว่าแนวหน้าจะยังไม่พังทลาย แต่ลิวโครม ก็ได้รับรายงานว่ามีรูปแบบทัพโดนการทำลายจำนวนมาก
จนถึงตอนนี้ ก่อนที่รูปแบบทัพสี่เหลี่ยมจะถูกทำลาย ลิวโครม ได้ส่งทหารสำรองที่รออยู่ด้านหลังเพื่อป้องกันเพื่อให้มันไม่เกิดขึ้น แต่ตอนนี้แม้กองหนุนนั้นก็ว่างเปล่า มีเพียงหน่วยทหารม้าหนักที่จำเป็นในการ ‘ทะลวงสุดท้าย’ เท่านั้นที่อยู่กับเขา
ลิวโครม ไม่ได้โง่พอที่จะส่งทหารม้าไป หากเป็นการจู่โจมเขาจะพิจารณา แต่หากเป็นการป้องกันแล้ว การใช้ทหารม้าในการล่าถอยนั้น มันเป็นการใช้ทหารม้าที่ตรงข้ามกับจุดประสงค์หลักของมัน
ทหารม้าหนักที่สวมชุดเกราะเต็มชุดเป็นกองกำลังที่ทรงพลังอย่างยิ่ง เหนือสิ่งอื่นใด พวกเขายังเป็นชนชั้นสูงของเทมเปิลไนท์ ความสามารถของพวกเขานั้นไม่ต้องสงสัยเลย
แต่จุดแข็งที่สุดของทหารม้าคือความคล่องตัวและความสามารถในการบุก ตัวอย่างเช่น เมื่อฝ่ายตรงข้ามอยู่ในตำแหน่งเสียเปรียบ หากพวกเขาต้องสกัดกั้นการจู่โจมจากด้านข้างของทหารม้าด้วย ศัตรูจะถูกสังหารอย่างแน่นอน โดยพื้นฐานแล้ว ถ้าคุณใช้กองทหารม้าด้วยจังหวะเวลาที่แม่นยำ คุณก็จะได้รับชัยชนะในทันที
แต่ถ้าผิดเวลา การสูญเสียจะไม่เรื่องน่าหัวเราะ
และถ้าพวกมันถูกทำลายเพียงครั้งเดียว พวกเขาก็ไม่มีกองหนุนสำรองสำหรับพวกมันเช่นกัน
ม้าที่พวกเขาใช้พร้อมกับเกราะ เมื่อเทียบกับทหาร ต้นทุนและเวลาที่ใช้ในการเลี้ยงม้าตัวหนึ่งไม่สามารถเปรียบเทียบกันได้
พวกมันไม่มีประโยชน์ในบางสถานการณ์เท่านั้น แต่ยังมีค่าเกินกว่าจะใช้อย่างไม่ระวัง
ดังนั้นผู้บัญชาการที่มีชื่อเสียงทุกคนในประวัติศาสตร์ของทวีปอาร์คจึงอ่านการไหลของสนามรบก่อน จากนั้นจึงใช้กองกำลังเหล่านี้เพื่อแสดงความแข็งแกร่งสูงสุดของพวกเขา
ลิวโครม ไม่ได้มีพรสวรรค์เท่าผู้บัญชาการที่มีชื่อเสียง แต่เขารู้ดีถึงความสามารถของแต่ละกองทหารและไม่เคยสงบนิ่งเมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่เสียเปรียบ
รูปลักษณ์ภายนอกของเขามีเอกลักษณ์เฉพาะตัวอย่างแน่นอน แต่ภายในเขามีเหตุมีผล และเป็นคนที่สามารถตัดสินใจอย่างสงบและเชื่อถือได้ นั่นคือเหตุผลที่ อาร์ส เลือกเขาจากบรรดาผู้ใต้บังคับบัญชา เพราะเขาเชื่อว่า ลิวโครม สามารถให้ผลลัพธ์ที่ต้องการได้
และตอนนี้ ลิวโครม ตระหนักได้เร็วกว่าใครๆ ว่าหากกระแสน้ำยังคงดำเนินต่อไป กองทัพครูเสดจะต้องถูกกำจัดทิ้งอย่างแน่นอน
ดังนั้น ก่อนที่เขาจะต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด เขาตัดสินใจว่ามันจะดีกว่าที่จะถอยออกมาในตอนนี้
การสั่งพวกครูเซเดอร์ซึ่งอยู่ที่นี่เพื่อทำตามพระประสงค์ของพระเจ้านั้นไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับผู้บังคับบัญชาธรรมดาๆ เลย
พวกเขาถอยกลับไม่ได้ ทั้งไม่มีแผนใดๆ ดังนั้นจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการเสียสละของพวกครูเซเดอร์ในขณะที่อธิษฐานขอพรจากพระเจ้าสำหรับปาฏิหาริย์ ผู้บัญชาการระดับกลางทำได้เพียงดำเนินการตามที่กล่าวมา
แล้วพระเจ้าจะทรงประทานการอัศจรรย์แก่คนเขลาด้วยใจที่เปี่ยมด้วยความเห็นอกเห็นใจ ลิวโครมเข้าใจว่าสิ่งนี้จะไม่มีวันเกิดขึ้น
ปาฏิหาริย์เรียกว่าปาฏิหาริย์ เพราะมันไม่ได้ตั้งใจให้เกิดขึ้น ขึ้นอยู่กับสิ่งต่าง ๆ เหมือนกับการยอมรับความพ่ายแพ้ตั้งแต่เริ่มต้น ลิวโครมคิดอย่างนั้นจากก้นบึ้งของหัวใจ นั่นคือเหตุผลที่ผู้นำกองทัพไปสู่ชัยชนะนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากมนุษย์ที่กำลังต่อสู้อยู่ที่นั่น
และในตำแหน่งที่พวกเขากำลังจะพ่ายแพ้ เขาเป็นหน้าที่ของเขาที่จะต้องช่วยเหลือทหารให้ได้มากที่สุด ลิวโครมกำลังจะสั่งถอย ในขณะนั้นเอง
*กู๊โอออออออ*——
ด้วยเสียงคำรามที่เขย่าท้องฟ้าได้ วัตถุสีดำขนาดยักษ์ก็ตกลงมาจากฟากฟ้า
มันร่วงลงมาใกล้กับแนวหน้าซึ่งกองทัพทั้งสองกำลังปะทะกัน
ในเวลานี้กองทัพทั้งสองหยุดมือและวิ่งไปทุกทิศทุกทางอย่างรวดเร็วเพื่อรักษาชีวิตตัวเอง
ในที่สุดสิ่งที่ตกลงมาก็ตกลงบนเนินเขาโกลด์รันที่เปื้อนเลือด
ทุกคนที่นี่รู้จักตัวตนของมัน แต่พวกเขาไม่ได้ตระหนักถึงมันจนกระทั่งมันตกลงสู่พื้นจริงๆ
มันคือมังกรดำขนาดยักษ์
ปีกที่สามารถสร้างพายุได้เพียงแค่กระพือปีกก็ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ เท้าที่ทำให้แผ่นดินสั่นสะเทือน และมือที่มีกรงเล็บที่ตัดผ่านทุกสิ่งได้ถูกตัดขาดจากร่างกายอย่างสมบูรณ์และมองเห็นบาดแผลอันน่าเหลือเชื่อ
หางที่เหมือนกำแพงปราสาทก็ถูกตัดขาดเช่นกัน และไม่มีที่ไหนเลย ป้อมปราการที่เหมือนกับร่างกายนั้นเต็มไปด้วยสถานที่ที่เกล็ดถูกทำลายหรือฉีกขาด และทั้งตัวก็เปื้อนเลือด
และดวงตาที่เหมือนไฟที่ลุกโชติช่วงก็ส่องประกายน้อยกว่าทับทิมที่เรือนราง ทุกคนที่นั่นเข้าใจว่าชีวิตของร่างยักษ์นี้กำลังจะหมดลงแล้ว
สิ่งที่ตกลงมาจากฟากฟ้าไม่ใช่ใครอื่นนอกจากศพของราชามังกรเกวินัล
ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าบนหน้าผากของร่างของราชามังกรยักษ์นั้นมีเงาคนอยู่
หอกไม้กางเขนที่เจาะลึกเข้าไปในหน้าผาก และผู้ที่ถือมันคือหญิงสาวที่สวมเสื้อคลุมสีเลือด
มันกลายเป็นสีแดงเข้มจนไม่รู้ว่าเป็นเพราะเลือดพุ่งกระฉูดหรือเป็นเลือดของเธอเอง ผมสีเงินสวยงามของเธอก็ถูกปกคลุมไปด้วยสีแดงและสูญเสียความงดงามดั้งเดิมไป เธอไม่มีแขนขวาของเธอ และอาจเป็นเพราะตาขวาของเธอถูกบดขยี้ ตาขวาของเธอจึงถูกปิดลงขณะที่น้ำตาไหลลงมา
แต่เห็นได้ชัดว่าเธอยืนอยู่ขณะแทงหอกในศพของราชามังกร ตาซ้ายที่เปิดอยู่มีแสงสีแดงเจิดจ้าและแสดงให้เห็นว่าเธอยังมีชีวิตอยู่
ผู้หญิงคนนั้นคือซาเรียล
ทุกคนที่ต่อสู้ที่นี่ต่างก็เห็นตำนานของมนุษย์คนเดียวที่เอาชนะมังกรที่เกิดต่อหน้าพวกเขา
“—–นั้นคือเทวทูต”
ใครบางคนพึมพำ
“เทวทูตกำจัดมังกร”
เทวทูต มีคำอธิบายที่หลากหลายเกี่ยวกับตัวตนของพวกเขา แต่คำพูดที่ยกมาที่นี่คือความเชื่อทั่วไปของทุกคนที่ยืนอยู่ที่นี่
“อ่า สวยอะไรเช่นนี้”
เปียกโชกไปด้วยเลือด สูญเสียแขนขวาและตาขวาไป ร่างของหญิงสาวที่ถือหอกในมือแน่นส่งไปทางครูเซเดอร์ทุกคน ซึ่งเป็นสิ่งสวยงามที่สุดที่พวกเขาเคยเห็น
ฉากที่พวกเขาไม่มีวันลืมมันไปตลอดชีวิต
แต่สำหรับกองทัพไดดาลอสเด็กผู้หญิงคนนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร อย่างน้อยก็ไม่เหมือนกับพวกครูเซด
ซาเรียล เอาชนะ เกวินาล ได้ทุกคนบนเนินเขา โกลด์รัน เข้าใจถึงความจริงที่เหลือเชื่ออย่างไม่น่าเชื่อ
แต่ความรู้สึกที่พวกเขามีอยู่ในใจไม่ใช่ความตื่นเต้นที่จะได้เห็นตำนาน มันเป็นความตกใจของการตายของมังกรที่หาตัวจับยาก
ไม่ว่าในกรณีใด มันใหญ่พอที่จะทำให้ทุกคนลืมแม้กระทั่งการเคลื่อนไหว
และคนที่ฟื้นตัวได้เร็วที่สุดในหมู่พวกเขาคือลิวโครม
เมื่อเผชิญหน้ากับผู้ใต้บังคับบัญชาที่มึนงงยืนอยู่ตรงนั้น เขาก็ขึ้นเสียงและประกาศว่า
“ดูเถิด! อัครสาวกลำดับที่ 7 ที่ยิ่งใหญ่ พะนะท่าน ซาเรียล ได้สังหารราชามังกรผู้ชั่วร้าย! ถึงเวลาที่เราจะทำลายล้างกองทัพปีศาจ! กองกำลังทั้งหมดโจมตี!!”
คำสั่งโจมตีของลิวโครมดังก้องชัดเจน ด้วยความมั่นใจในชัยชนะ พวกครูเซดจึงหยิบอาวุธขึ้น ตะโกน และพุ่งเข้าใส่ พวกเขาเผชิญหน้ากับกองทัพ ไดดาลอส ที่สูญเสียจิตวิญญาณการต่อสู้ไปอย่างสิ้นเชิงต่อหน้าข้อเท็จจริงที่ว่าราชามังกรผู้ไร้เทียมทานถูกสังหาร
“เร็วเข้า ช่วยชีวิต พะนะท่าน ซารีเอล ให้หน่วยทหารม้าหนักชุดแรกเข้าโจมตี—“
ในที่สุดช่วงเวลาของการโต้กลับก็มาถึง นี่เป็นครั้งเดียวที่กองทัพที่มีจำนวนน้อยกว่าของพวกเขาสามารถทำลายล้างกองทัพ ไดดาลอส ที่แข็งแกร่งได้ ด้วยสิ่งนี้ในใจของเขาลิวโครม ได้ออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว
ปัจจุบันความแตกต่างระหว่างจำนวนทหารระหว่างกองทัพทั้งสองบนเนินเขาโกลด์รัน เมื่อเปรียบเทียบกับจุดเริ่มต้นอยู่ในอัตราส่วนเท่ากันอันที่จริงเนื่องจากการรักษารูปแบบไว้ พวกครูเซดจึงเสียเปรียบ
แม้ว่าศัตรูจะสูญเสียผู้บังคับบัญชาไป แต่ถ้าพวกเขาตอบโต้การโจมตีในทันที มันจะกลายเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือด และในท้ายที่สุด พวกครูเซดก็จะพ่ายแพ้
แต่ ณ เวลานี้ มันเป็นสถานการณ์ที่ความแตกต่างด้านขวัญกำลังใจจะตัดสินผลลัพธ์
พวกครูเซดที่กำลังจะเสียแนวหน้า ฟื้นคืนชีพและความมั่นใจในชัยชนะด้วยความสำเร็จของซาเรียล และเริ่มโจมตีตอบโต้
และสิ่งที่ลิวโครม ตั้งเป้าไว้ก็คือการทำให้กลยุทธ์นี้เป็นจริง ซึ่งเป็นที่รู้จักในยุคสงครามในชื่อ [โนริกิริ] (T/N: โนริกิริเป็นกลยุทธ์ที่ทหารม้าห้าถึงสิบคนขี่ม้าเข้าไปในศัตรูเพื่อสร้างความสับสน)
ส่งทหารม้าเข้าปะทะศัตรูที่กระสับกระส่าย มันเป็นกลวิธีที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อทำลายพวกเขาอย่างรวดเร็วและง่ายที่สุดที่จะใช้เช่นเดียวกับกลวิธีที่เชื่อถือได้มากที่สุด
และนี่เป็นครั้งเดียวที่สามารถใช้ [โนริกิริ] ที่รอคอยมาอย่างยาวนานได้
ด้วยเหตุนี้กองทัพไดดาลอสที่ไม่สามารถฟื้นจิตวิญญาณการต่อสู้กลับกลายเป็นความยุ่งเหยิง
สูญเสียพระราชา ไม่ว่าจะต่อสู้ จะหนี หรือจะล่าถอย พวกเขาไม่สามารถตัดสินใจใด ๆ เหล่านี้ต้องเผชิญกับพวกครูเซดที่อยู่ในรูปแบบทัพที่ดีที่สุดในขณะนี้
และสุดท้าย กองทหารม้าเงินหนักที่ได้รับการสนับสนุนการเสริมประสิทธิภาพจากนักเวทย์ก็เริ่มพุ่งทวนเพื่อตัดสินผลของการต่อสู้ครั้งนี้
ต่อหน้ากองทัพสีขาว ไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่าพยายามปกป้องตนเอง ชะตากรรมของกองทัพ ไดดาลอสได้รับการตัดสินแล้ว
การต่อสู้ครั้งนี้ซึ่งภายหลังเป็นที่รู้จักในชื่อ ศึกบนโกลด์รัน จบลงด้วยชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของพวกครูเซด
สามวันต่อมา ในวันที่ 10 ของเดือน เอนไล (ฟ้าร้องไกล) พวกครูเซดเข้ายึดเมืองหลวงไดดาลอส ได้อย่างสมบูรณ์
