ชิซึเฟและเพื่อนๆ ของเขามาถึงสาธารณรัฐอาเรียเดีย อย่างปลอดภัยโดยไม่ถูกโจมตีจากลิซาร์ดแมน แยกทางกับ ชิโรเนะ และคนอื่นๆ และรวมตัวกันที่โรงแรมแห่งหนึ่งบริเวณชานเมือง
สถานที่แห่งนี้ดำเนินการโดยอดีตโสเภณี แต่ต่างจากโรงแรมอื่นๆ ที่ดำเนินการโดยอดีตโสเภณี มันไม่ได้เพิ่มเป็นสองเท่าของซ่อง
พวกเขาเพียงจัดหาอาหารและที่พักให้
แม้จะอยู่ชานเมืองแต่บรรยากาศของโรงแรมก็ไม่เลว
จริงๆ แล้วโรงแรมแห่งนี้อยู่ภายใต้การคุ้มครองของวิหารอิชเทีย
เด็กๆ ที่เติบโตในวิหารอิชเทียจะต้องหาเลี้ยงชีพของตนเองเมื่อถึงวัยที่กำหนด
อาชีพไหนก็ได้ ไม่ต้องเลือกโสเภณี
เรียวกังแห่งนี้มีพนักงานหญิงจำนวนมาก เนื่องจากเป็นหนึ่งในสถานที่ที่ผู้หญิงที่ไม่ใช่โสเภณีทำงาน
นอกจากนี้เนื่องจากค่าที่พักต่ำ ชิซึเฟ และคนอื่นๆ จึงมักใช้เมื่อเข้าพักในสาธารณรัฐ อาเรียเดีย
ชิซึเฟและคนอื่นๆ กำลังทานอาหารเย็นที่โรงแรม
ข้างหน้าฉันมีโจ๊กข้าวบาร์เลย์ใส่ถั่ว สะโพกหมูย่าง ผักหมัก และผลไม้
ปกติฉันจะไม่สั่งอาหารราคาแพงอย่างสะโพกหมู แต่ครั้งนี้ฉันสั่งพิเศษ
นี่เป็นการให้กำลังใจโนวิส
กลิ่นหอมของต้นขาหมูย่างสดๆ ชวนหิว
อย่างไรก็ตาม โนวิสไม่มีทีท่าว่าจะฟื้นตัวและยังคงก้มศีรษะต่อไป
“เดี๋ยวก่อน โนวิส คุณจะนอกใจอีกนานแค่ไหน!!”
ชิซึเฟดุโนวิสซึ่งกำลังหดหู่ใจหลังจากพ่ายแพ้ให้กับนักรบสวมหน้ากากเหล็ก
“ฮ่าฮ่า~ พูดไปแล้วฉันก็รู้สึกหดหู่ ให้ตายเถอะ! ฉันไม่เคยคาดหวังว่าชายหน้ากากเหล็กจะแข็งแกร่งขนาดนี้”
โนวิสพูดถูกอย่างแน่นอน
ดูเหมือนว่าเขาจะแข็งแกร่งจากการต่อสู้ในเขาวงกต แต่ทักษะของนักรบสวมหน้ากากเหล็กนั้นน่าทึ่งมากจนโนวิสถูกตรึงไว้โดยไม่สามารถทำอะไรได้เลย
“ฉันแน่ใจว่าคุณเป็นนักรบที่น่าทึ่ง”
“ถูกต้อง ฉันไม่คิดว่าโนวิสคุงจะเหมาะกับคนสวมหน้ากากเหล็กคนนั้นเลย นอกจากผู้กล้าแห่งแสงและสาวดาบ”
มาดีเห็นด้วยกับคำพูดของเคร์น่า
“ให้ตายเถอะ! ถ้าฉันมีความแข็งแกร่ง ฉันคงไม่แพ้! ถ้าฉันฝึกฝนทักษะ ฉันจะชนะ!”
โนวิสเงยหน้าขึ้นมองและคำราม แต่เขาไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วเขาสูญเสียพลังไปแล้ว
ฉันคิดว่าฉันแพ้เพราะเทคนิคของเขา
เช่นเดียวกับทุกคนในปัจจุบัน
“ดูเหมือนเด็กคนนี้จะชนะอย่างแน่นอนเมื่อขึ้นสู่อำนาจ”
“ถูกต้อง ในแง่ของอำนาจ คุณโนวิสคงเป็นผู้ชนะ”
เลเลียสะท้อนคำพูดปลอบใจของนอร่า
เมื่อได้ยินเช่นนั้น โนวิสก็ดูมีความสุข
“ใช่แล้ว! ใช่แล้ว! นอร่าซังและเลเลียซังเข้าใจแล้ว!”
“เฮ้ โนวิส! คุณไม่ได้ถูกพาตัวไปหรอกนะ!”
ชิซึเฟดุโนวิสที่ถูกพาตัวไป
“อย่างไรก็ตาม ใครคือนักรบสวมหน้ากากเหล็ก? ฉันไม่รู้ว่ามีนักรบที่มีความสามารถขนาดนั้น”
หลังจากลงจากเรือแล้ว กอร์แดน ซึ่งเป็นพี่ชายของจัสตี้และเป็นคนรู้จักก็มาพร้อมกับซิซึเฟและคนอื่นๆ อาจเป็นเพราะเขาเป็นอิสระ
ตอนนี้พวกเขากำลังกินข้าวด้วยกัน แต่ดูเหมือนพวกเขาจะกังวลเกี่ยวกับนักรบหน้ากากเหล็ก
“ฉันก็ไม่เคยได้ยินชื่อเขามาก่อนเหมือนกัน เขาน่าจะมาจากแดนไกล ถ้าเขาเก่งขนาดนั้น เขาก็น่าจะมีชื่อเสียง”
ขณะที่กินข้าวต้มข้าวบาร์เลย์ เคร์น่ายังแสดงความคิดเห็นของเธอเกี่ยวกับนักรบสวมหน้ากากเหล็กที่เธอไม่มีความทรงจำด้วย
ชิซึเฟพยักหน้ารับคำเหล่านั้น
เมื่อมองไปที่สถานที่ที่ เคร์น่าและ กอร์แดนไม่รู้จัก นักรบสวมหน้ากากเหล็กคนนั้นคงมาจากที่ห่างไกล
ชิซึเฟกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับเขา
“ถึงกระนั้น ก็เก่งมากจนน้องสาวของผู้กล้าแห่งแสงยังต้องขอคำแนะนำ…ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน”
เลเลีย นักบวชที่รับใช้เทพีแห่งสงคราม ต้องสนใจนักรบที่แข็งแกร่งแน่ๆ
“ใช่แล้ว! โนวิสคุงจะได้เรียนรู้เทคนิคบางอย่างจากเขาด้วยล่ะ!?”
เมื่อแมดดี้พูดเหมือนเป็นความคิดที่ดี โนวิสก็ทำหน้ารังเกียจ
“ใช่ แมดดี้ด้วย ชิซึเฟก็บอกฉันเหมือนกัน แต่ฉันก็ยังอยากให้ผู้หญิงสวยๆ สอนฉันอยู่ดี ฉันอยากให้ท่านชิโรเนะอยู่เคียงข้างฉันบ้าง”
ซิซึเฟสับสนกับคำตอบของโนวิส
“คุณจู้จี้จุกจิกเรื่องอะไร? คุณจะเข้าหาเธอตั้งแต่แรกได้อย่างไร?”
“ไม่ต้องกังวลนะชิซึเฟ ฉันมั่นใจว่าท่านชิโรเนะจะเปลี่ยนใจถ้าฉันแสดงให้คุณเห็นว่าฉันจะมีประโยชน์ตรงไหน”
“ฉันว่าอย่างนั้น…”
ซิซเฟเอียงศีรษะไปหาโนวิสที่ตอบสนองด้วยความอิ่มเอิบของตัวเอง
ฉันไม่คิดว่ามันจะได้ผล
อย่างไรก็ตาม ฉันรู้ว่าโนวิสยอมแพ้ได้แย่แค่ไหน ดังนั้นฉันจึงไม่อยากพูดอะไรอีก
“คุณอยากจะแสดงให้ฉันเห็นว่าคุณมีประโยชน์แค่ไหน? ในกรณีนี้ ทำไมคุณไม่ไปกำจัดลิซาร์ดแมนล่ะ?”
เมื่อชิซึเฟและคนอื่นๆ หันไปทางเสียง ชายสองคนก็ยืนอยู่ใกล้ๆ และมองดูพวกเขา
ตัวหนึ่งมีผมสีน้ำตาล มีรอยแผลเป็นบนแก้ม และหน้าตาดุร้าย มีธนูที่หลังและมีดาบอยู่ที่เอว
อีกฝ่ายมีผมสีฟ้ายาวอ่อน ใบหน้าเป็นผู้หญิง และถือหอก
ฉันไม่เคยเห็นทั้งคู่เลย แต่เมื่อพิจารณาจากพฤติกรรมของพวกเขาแล้ว พวกเขาอาจเป็นนักผจญภัย
คนที่พูดดูเหมือนเป็นผู้ชายผมสีน้ำตาลและมีรอยแผลเป็นบนแก้ม
“คุณไม่ใช่เซเฟอร์เหรอ หน้าตาเป็นยังไง!!”
ทันใดนั้น เคร์น่าก็ลุกขึ้นยืนและจ้องมองไปที่ชายที่ถือธนู
“สวัสดีเคร์น่า ไม่นานมานี้ใช่ไหม?”
ผู้ชายที่ชื่อเซเฟอร์ ยิ้มให้เคร์น่า
ชิซึเฟคุ้นเคยกับชื่อเซเฟอร์
ผู้กล้าแห่งสายลม
ผู้ชายที่เป็นเพื่อนของ เคร์น่าในอดีต และฉันได้ยินมาว่าเขาค่อนข้างจะชอบผู้หญิง
บางทีนั่นอาจเป็นสาเหตุที่ทำให้รู้สึกไม่ค่อยดีนัก
“ไม่ใช่อย่างนั้น! ฉันได้ยินมาว่าคุณเกือบจะถูกเซนทอร์ฆ่า แต่ตอนนี้คุณสบายดีไหม?”
“ก๊า อย่าพูดแบบนั้นนะ เคร์น่า…”
ใบหน้าของ เซเฟอร์ เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมเมื่อถามคำถามของ เคร์น่า
“ยังไงก็ตาม เกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงที่อยู่ที่นั่นตลอดเวลา”
“…”
เซเฟอร์ หันหลังให้กับ เคร์น่า และไม่พูดอะไรอีก
“เข้าใจแล้ว 55555 เป็นความรู้สึกที่ดีที่คุณแพ้เซนทอร์และหมดความรัก ฉันเดาว่าคุณจะได้เรียนรู้จากสิ่งนี้และหยุดล่าผู้หญิง”
เคร์น่า หัวเราะอย่างเต็มที่ ส่วน เซเฟอร์ ดูหงุดหงิด
ดูเหมือนว่าก่อนที่ชิซึเฟจะกลายเป็นนักผจญภัย ทั้งสองก็เป็นเพื่อนกันและแม้กระทั่งเข้าไปในเขาวงกตด้วยกันด้วยซ้ำ
อย่างไรก็ตาม ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในอดีต แต่สิ่งต่างๆ ดูเหมือนจะเลวร้ายมากในตอนนี้
“หยุดนะเคร์น่า แล้วคุณเป็นใคร”
ชิซึเฟมองดูคนที่มีผมสีฟ้ายาวอ่อนซึ่งอยู่กับเซเฟอร์
“ฉันชื่อเนฟิม ผู้กล้าแห่งน้ำ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้พบคุณ สาวน้อย”
ชายคนหนึ่งที่เรียกตัวเองว่าเนฟิมเดินเข้ามาหาซิซเฟ คุกเข่าลงกับพื้นแล้วจับมือเธอ
“อะไร!?”
เนฟิมคว้ามือของชิซึเฟ และ โนวิสพยายามเข้าหา เนฟิมเพื่อประท้วง แต่…
“คุณคือท่านเนฟิม ผู้กล้าแห่งน้ำใช่ไหม? คุณแน่ใจหรือว่าคุณพ่ายแพ้ให้กับเงือก?”
เพื่อตอบสนองต่อประเด็นของซิซึเฟ เนฟิมก็คร่ำครวญว่า “อ๊าก!!”
“เจ้าตูบ”
โนวิสหยุดเดิน แต่เขาไม่สามารถหยุดหัวเราะได้
“ฮ่าฮ่า…เธอเป็นหญิงสาวที่ค่อนข้างเข้มงวด”
เนมฟิมแสร้งทำเป็นสงบขณะปล่อยชิซึแฟแต่ใบหน้าของเขาตึงเครียด
ผู้กล้าแห่งน้ำ.
ฉันเคยได้ยินชื่อชิซึเฟมาก่อน
เขาเป็นนักผจญภัยที่มีชื่อเสียงจากทะเลภายในของซีส ทางตะวันตก
ดูเหมือนว่าเธอจะสร้างชื่อให้ตัวเองใน อาเรียเดีย เมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้พบเธอ
“เอาล่ะ ยังไงก็ตาม คุณต้องการอะไรล่ะ ผู้กล้าแห่งลมและน้ำอยู่ที่นี่แล้ว”
กอร์แดนถามอย่างสงสัย
ชิซึเฟยังสงสัยว่าจุดประสงค์ของผู้กล้าทั้งสองคนนี้คืออะไร
“คุณคือกอร์แดน ผู้กล้าแห่งโลกใช่ไหม? ฉันได้ยินมาว่ามีผู้กล้าไฟอยู่ที่นี่ แต่ถ้าผู้กล้าโลกยังอยู่กับเราด้วย มันจะพูดคุยได้ง่ายขึ้น เราอยากให้คุณช่วยเรา กำจัดลิซาร์ดแมนออกไป”
เมื่อกอร์แดนถาม เซเฟอร์ ก็ตอบว่า “ฮะ” พร้อมกับยิ้ม
“กำจัดลิซาร์ดแมนเหรอ หมายความว่าไง เซเฟอร์?”
“มันง่ายมาก เคร์น่า มันจะไม่จบถ้าเรายังโดนโจมตีแบบนี้”
“ฉันเข้าใจแล้ว แม้ว่าคนที่เรียกตัวเองว่าผู้กล้ายังคงพ่ายแพ้ แต่เขาก็ยังไม่สามารถดูดีได้”
คำถามของ เคร์น่า ได้รับคำตอบด้วยคำตอบที่หงุดหงิดของ เซเฟอร์
เซเฟอร์และเนฟิม
ผู้กล้าทั้งสองเพิ่งล้มเหลวในการปราบมอนสเตอร์
คุณต้องการที่จะกำจัดความอัปยศนั้นหรือไม่?
“ถูกต้อง! เราต้องทวงเกียรติที่เราเสียไปคืนมา!!”
เนฟิมทุบโต๊ะและตะโกนเสียงดัง
“ใช่แล้ว! จริงๆ แล้วดูเหมือนว่าพวกเขาจะพบสถานที่ที่พวกลิซาร์ดแมนอาศัยอยู่เมื่อไม่นานมานี้! เราจะไปที่นั่นและกวาดล้างพวกมัน! ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะทำลายล้างใครเลย!”
เซเฟอร์ยังกรีดร้องออกมาดังๆ
“อืม ฉันเข้าใจแล้ว ถ้ามีใครเอาชนะฉันได้ก่อน ฉันคงไม่มีโอกาสได้มีบทบาทสำคัญ ดังนั้นฉันเดาว่าฉันคงรีบ”
เคร์น่า เกาก้นของเธอเพื่อตอบสนองต่อเสียงร้องไห้ของเซเฟอร์ และคนอื่นๆ
“นั่นคือสิ่งที่ เคร์น่า มันคงจะดีถ้าฉันสามารถชนะด้วยตัวเอง แต่ฉันไม่แน่ใจ หากเป็นเช่นนั้น ฉันคิดว่าเราคงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรวบรวมคนที่แข็งแกร่งและเอาชนะพวกเขาร่วมกัน “
เซเฟอร์ มองไปที่โนวิส และกอร์แดน
เซเฟอร์ อธิบายว่าเขาได้ยินมาว่าโนวิส ผู้กล้าแห่งไฟมักจะมาที่ร้านนี้ เขาจึงมาที่นี่
ฉันเดาว่าฉันโชคดีที่กอร์แดนอยู่ที่นั่นด้วย
“นั่นคือเหตุผลที่คุณขอให้เราช่วยคุณ?”
“นั่นคือสิ่งที่ฉันกำลังจะพูด โนวิส ผู้กล้าแห่งไฟ คุณอยากจะแสดงด้านดีของคุณต่อสาวดาบ สหายของผู้กล้าแห่งแสงใช่ไหม? แต่ดูเหมือนมันจะไม่ค่อยเป็นไปด้วยดี คุณคิดว่าไง , ผู้กล้าแห่งไฟ คุณช่วยฉันด้วยได้ไหม”
เซเฟอร์ มองที่โนวิสด้วยสายตาที่จริงจัง
“ฉันแน่ใจ… นอกจากนี้ นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะแสดงให้ชิโรเนะเห็นว่าฉันมีประโยชน์ได้ ก็ได้ ฉันจะให้คุณช่วย!!”
โนวิสยืนขึ้นและตะโกนเสียงดัง
“กอร์ดัน ผู้กล้าของโลก คุณจะมาด้วยไหม”
กอร์แดนพยักหน้าอย่างแข็งขันเพื่อตอบคำถามของเซเฟอร์
“อ่า ไม่เป็นไร ลิซาร์ดแมนนั่นก็มีปัญหาในสมาคมเหมือนกัน ฉันจะไปกับพวกคุณ”
“ขอบคุณนะผู้กล้าแห่งโลก แต่วันนี้ดึกแล้ว พรุ่งนี้เริ่มกันได้เลย ทุกคน วันนี้พักผ่อนให้เพียงพอนะ”
ผู้กล้าทั้งสามพยักหน้าตามคำสั่งของ เซเฟอร์
“เพราะฉะนั้น ชิซึเฟและเคร์น่า ไปกำจัดลิซาร์ดแมนกันเถอะ!!”
โนวิสหัวเราะและมองมาที่ฉัน
แต่ชิซึเฟคิดว่าเธอควรรออีกสักหน่อย
“เอ๊ะ…จะไปเหมือนกันเหรอ?”
ชิซึเฟอดไม่ได้ที่จะกระซิบ
◆
คุโรกิมองท้องฟ้ายามค่ำคืนจากระเบียง
ตั้งแต่ถอดหน้ากากเหล็กออก สายลมยามค่ำคืนอันน่ารื่นรมย์ก็ลูบแก้มของฉัน
พระจันทร์สวยมากไม่ต่างจากการมองดูนาร์โกล
คุโรกิอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่งในสาธารณรัฐอาเรียเดีย
ไม่ใช่วิหารที่เรนะพักอยู่ และไม่ใช่คฤหาสน์ของพ่อค้าที่ชิโรเนะและคนอื่นๆ พักอยู่ด้วย
ชิโรเนะและเคียวกะขอให้เขาอยู่กับพวกเขา แต่เขาปฏิเสธ
อย่างไรก็ตาม ฉันสงสัยว่ามันเป็นจินตนาการของฉันหรือเปล่าที่รู้สึกถึงการจ้องมองของเรน่าเมื่อได้รับเชิญ…
แม้ว่าโรงเตี๊ยมจะไม่ได้มีคุณภาพสูงสุด แต่ก็มีคุณภาพดีมากและใช้เป็นที่พักสำหรับพ่อค้า
ในห้องอาหารชั้น 1 ได้ยินเสียงแขกดื่มเครื่องดื่ม
นอกจากนี้ยังได้ยินเสียงขลุ่ยจึงอาจมีนักเต้น
คุโรกิคิดถึงอนาคต
ขณะนี้ฉันกำลังรอคำตอบจากเทพเจ้าเฮย์บอส แต่ดูเหมือนว่าฉันจะได้รับคำตอบภายในเย็นวันพรุ่งนี้
จนถึงตอนนั้น ฉันตัดสินใจร่วมกับเคียวกะเพื่อฝึกซ้อมเช้าวันพรุ่งนี้
พูดตามตรง ฉันไม่คิดว่ามีอะไรที่คุโรกิจะสอนฉันได้
อย่างไรก็ตาม ความปรารถนาที่จะแข็งแกร่งขึ้นผลักดันให้ฉันยอมรับ
ฉันรู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ต้องช่วยเหลือผู้ที่จะเอาชนะฉัน
ในขณะที่ฉันกำลังคิดเรื่องนี้อยู่ ก็มีคนมาเคาะประตูห้องของฉัน
เมื่อคุโรกิกระตุ้นให้พวกเขาเข้าไป ผู้หญิงคนหนึ่งก็เข้ามาในห้อง
คนที่เข้ามาคือเรจิน่า
เธอมาที่สาธารณรัฐอาเรียเดียในฐานะสาวใช้คนหนึ่งที่ดูแลเคียวกะ
ฉันไม่สามารถซ่อนความประหลาดใจที่ได้พบพวกเขาอีกครั้งอย่างรวดเร็วหลังจากที่เราแยกทางกันที่นาร์โกล
โดยปกติแล้ว เขาควรจะดูแลเคียวกะ แต่เขาอาจจะทำให้เธอสนใจเขา
“ท่านครับ ไม่นานมานี้”
เรจิน่าก้มศีรษะของเธอ
เธอดูเหมือนสาวใช้ต่างจากตอนที่เราแยกทางกัน
ในมือของเขามีพัสดุและขวดหนึ่งใบ
ดูเหมือนเขาจะเอาอาหารมาด้วย
เมื่อคุโรกิแกะห่อออก มันคืออาหาร อย่างที่คุโรกิเดาไว้
ขนมปัง ชีส ถั่ว และผลไม้
แม้ว่ามันจะดูเรียบง่าย แต่ขนมปังก็ทำมาจากข้าวสาลีขาวราคาแพงและดูน่าอร่อย
เรจิน่าแกะบรรจุภัณฑ์และเทเนื้อหาลงในถ้วยในห้อง
เนื้อหาของขวดมีลักษณะเหมือนน้ำผลไม้
เรจิน่ายื่นถ้วยให้คุโรกิ
เมื่อคุณได้รับมัน กลิ่นหอมสดชื่นจะลอยออกมาจากถ้วย
“เรจิน่า ฉันดีใจที่คุณสบายดี”
“ครับ ทุกคนจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดี”
“ใช่ ดี”
ฉันคิดว่าชิโรเนะและคนอื่นๆ จะไม่ทำอะไรแย่ๆ แต่มันก็เป็นไปตามที่ฉันคาดไว้
คุโรกิโล่งใจกับสถานการณ์ของเรจิน่าและนั่งลงทานอาหารที่โต๊ะ
เมื่อฉันฉีกขนมปังหอมๆ แล้วโรยหน้าด้วยชีส ความเค็มผสมกับขนมปังในปริมาณที่พอเหมาะทำให้ได้รสชาติที่ยอดเยี่ยม
“นายท่าน คุณจะอยู่ที่นี่นานแค่ไหน”
เรจิน่าดูเหมือนอยากให้ฉันอยู่ตลอดไป
อย่างไรก็ตาม คุโรกิไม่มีความตั้งใจที่จะอยู่ที่นี่ตลอดไป
ฉันตั้งใจจะกลับไปนาร์โกลสักวันหนึ่ง
อย่างไรก็ตามแม้ว่าปัญหาจะได้รับการแก้ไขแล้ว ฉันคิดว่าอยู่ต่อไปสักพักก็ไม่เป็นไร
“ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะอยู่ที่นี่นานแค่ไหน แต่จะอยู่ที่นี่จนกว่าปัญหาจะได้รับการแก้ไข”
มองท้องฟ้ายามค่ำคืนอีกครั้ง
(คุนะทำอะไรอยู่?)
และคุโรกิก็คิดถึงคุนะที่เธอทิ้งไว้ข้างหลังในนาร์โกล
