รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 725 เจ้าดูสิ พวกเขากำลังร้องเรียกพวกเจ้าอยู่!

บทที่ 725 เจ้าดูสิ พวกเขากำลังร้องเรียกพวกเจ้าอยู่!

บท​ที่​ 725 เจ้าดู​สิ พวกเขา​กำลัง​ร้องเรียก​พวก​เจ้าอยู่​!

ร่าง​สูงใหญ่​มากมาย​ตระหง่าน​อยู่​นอก​อาณาจักร​ ปะทุ​แสงเจิดจ้า​ไป​ทั่ว​ทั้ง​ร่าง​ ส่องสว่าง​ทั้ง​นอก​อาณาจักร​จน​สว่างไสว​ จรัส​แยงตา​เสีย​ยิ่งกว่า​ดวง​ดารา​

เหล่า​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​เซียน​มาอยู่​นอก​อาณาจักร​กัน​หมด​โดย​ไม่มีข้อยกเว้น​ เตรียมพร้อม​รับศึก​!

เมื่อคราว​ตระกูล​เริ่น​และ​ตระกูล​อวี๋​ถูก​ขับ​ไล่ออก​ไป​ พวกเขา​เห็น​กัน​ทั้งหมด​ พลัง​ระดับ​นี้​สร้าง​ความ​ตะลึง​แก่​พวกเขา​จริง ๆ​ และ​ทำให้​พวกเขา​รู้​ว่า​นี่​มิใช่สิ่งที่​พวกเขา​ต่อกร​ได้​ไหว​ตามลำพัง​

เพราะ​อย่างนั้น​ พวกเขา​จึงคอย​จับตามอง​สถานการณ์​นอก​อาณาจักร​ อยากรู้​ว่า​เหตุใด​ตระกูล​เริ่น​และ​ตระกูล​อวี๋​ถึงถูก​ขับไล่​ แล้ว​เหตุผล​ที่​สิ่งมีชีวิต​ท้องถิ่น​เหล่านี้​ถึงเลือก​ลงมือ​กับ​ตระกูล​เริ่น​และ​ตระกูล​อวี๋​

บัดนี้​ พวก​มัน​กระจ่างแจ้ง​กัน​หมด​แล้ว​

สิ่งมีชีวิต​ท้องถิ่น​เหล่านี้​ตั้งใจ​ข่มขวัญ​สิ่งมีชีวิต​จาก​แดน​เซียน​อย่าง​พวกเขา​!

เชือดไก่ให้ลิงดู​!

ต่อหน้า​เหมือน​ต้องการ​จัดการ​ตระกูล​เริ่น​และ​ตระกูล​อวี๋​ แท้จริง​แล้ว​ ลับหลัง​ต้องการ​เตือน​สิ่งมีชีวิต​ทั้งหมด​จาก​แดน​เซียน​อย่าง​พวกเขา​

พวกเขา​ตระหนักถึง​ข้อดี​นี้​ เพราะ​อย่างนั้น​ จึงมาที่นี่​อย่าง​พร้อมเพรียง​โดย​มิต้อง​หารือ​

พวกเขา​ไม่มีทาง​ยอมให้​สิ่งมีชีวิต​ท้องถิ่น​กลุ่ม​นี้​ข่มเหง​พวกเขา​ง่าย ๆ​

“ข้า​บอก​แล้ว​ว่า​หาก​ตัดทาง​กัน​เกินไป​จะต้อง​เกิดเรื่อง​! พวก​เจ้าดัน​ไม่ฟัง ดื้อดึง​จนถึงที่สุด​จนได้​!”

บรรพ​จารย์​ตระกูล​เริ่น​หัน​มอง​ประมุข​แดน​ศักดิ์สิทธิ์​เหิง​เทียน​และ​สือเฟิง​ หัวเราะ​เย็น​ ๆ พลาง​กล่าว​ “คราวนี้​กลับ​กลายเป็น​พวก​เจ้า! บัดนี้​ พวก​เจ้าอยาก​จะทำ​ข้อตกลง​ก็​เป็นไปไม่ได้​แล้ว​!”

เขา​คาดการณ์​ถึงตอนนี้​ไว้​แต่แรก​แล้ว​

หากว่า​ประมุข​แดน​ศักดิ์สิทธิ์​เหิง​เทียน​และ​สือเฟิง​ดื้อด้าน​จนถึงที่สุด​ เหล่า​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​เซียน​จะต้อง​ออกโรง​อย่าง​แน่นอน​

และ​ทันทีที่​เหล่า​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​เซียน​ออกโรง​ เรื่อง​นี้​ก็​ไม่มีทาง​จบกัน​ด้วยดี​แน่​!

“ผู้ใด​อยาก​จะตกลง​กับ​พวก​เจ้ากัน​?!”

สีหน้า​สือเฟิง​ราบเรียบ​ ปราศจาก​ความกังวล​

เขา​ติดต่อ​กับ​ผู้เฒ่า​เมิ่งจีอยู่​ตลอด​

ที่​บรรดา​ยอด​ฝีมือ​อย่าง​ผู้เฒ่า​เมิ่งจียัง​ไม่มาอยู่​นอก​อาณาจักร​เสียที​ก็​เพราะ​ต้องการ​รอ​ให้​เหล่า​ยอด​ฝีมือ​กองกำลัง​จาก​แดน​เซียน​โผล่​ออกมา​เสีย​ก่อน​!

พวกเขา​ก็​รู้ดี​ว่า​ยอด​ฝีมือ​กองกำลัง​อื่น​ ๆ ใน​แดน​เซียน​ต่าง​จับตามอง​สถานการณ์​ด้าน​นี้​อยู่​ และ​รู้​ว่า​ยอด​ฝีมือ​กองกำลัง​อื่น​ ๆ ใน​แดน​เซียน​จะต้อง​ลงมือ​แน่นอน​

ทั้งหมด​นี้​อยู่​ใน​แผน​ของ​พวกเขา​

“ผยอง​นัก​!”

“คิดไม่ถึง​จริง ๆ​ ว่า​พวก​เจ้าจะโอหัง​ขนาด​นี้​!”

บรรดา​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​เซียน​หัวเราะ​เสียง​เย็น​ พา​กัน​เดิน​ออกมา​หนึ่ง​ก้าว​ เปล่ง​พลัง​ปราณ​สยดสยอง​ออกมา​เต็มที่​ เล็ง​เป้า​ไป​ยัง​ประมุข​แดน​ศักดิ์สิทธิ์​เหิง​เทียน​และ​สือเฟิง​

ท้ายที่สุด​แล้ว​ ศึก​นี้​ก็​ไม่อาจ​หลีกเลี่ยง​ และ​ศึก​นี้​ยัง​สำคัญ​อย่างยิ่งยวด​ พวกเขา​ต่าง​ให้ความสำคัญ​อย่าง​มาก​ มิได้​ชะล่าใจ​แม้แต่น้อย​ ต่าง​เค้น​พลัง​ทั้งหมด​ใน​ตัว​ออกมา​

“ที่นี่​เป็น​ถิ่น​ของ​เรา​ พวกเรา​ย่อม​ต้อง​โอหัง​! หาก​ไม่เต็มใจ​อยู่​ก็​กลับ​ไป​เสีย​!”

ร่าง​อีก​หลาย​ร่าง​เหิน​ออกจาก​อาณาจักร​ มายัง​ที่นี่​

ตง​ฟางเวิ่น​ ผู้เฒ่า​เมิ่งจี จักรพรรดิ​หมากล้อม​หวง​หลง​มากัน​หมด​

“หาก​ยัง​อยาก​อยู่​ใน​แดนดิน​พวกเรา​ จำต้อง​เคารพ​กฎ​ของ​เรา​ เก็บ​หาง​ที่​ผงาด​อยู่​ของ​พวก​เจ้าเสีย​ ระวัง​คำพูดคำจา​และ​การกระทำ​ด้วย​!”

ตง​ฟางเวิ่น​ก้าว​ออกมา​อยู่​ด้านหน้า​สุด​ ทอด​มอง​เหล่า​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​เซียน​พลาง​กล่าว​

ยาม​นี้​ เขา​สะท้อนใจ​เหลือคณา​

ใน​อดีต​ เขา​เป็น​เพียง​ตัวละคร​ต่ำต้อย​ไร้​ความสำคัญ​ ตัว​เขา​เอง​ถูก​ควบคุม​โดย​กองกำลัง​ฮวง​เฉวียน​ ไม่มีแม้แต่​อิสรภาพ​

ทว่า​เขา​ใน​ยาม​นี้​ แม้ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​สิ่งมีชีวิต​จาก​แดน​เซียน​ก็​มิต้อง​เกรงกลัว​อัน​ใด​ มีพลัง​พอ​จะเข้า​กำราบ​

นี่​เพิ่ง​ผ่าน​ไป​นาน​เท่าใด​เอง​

เขา​ก็​มีพลัง​ระดับ​นี้​แล้ว​!

จะมิให้​เขา​สะท้อนใจ​ได้​อย่างไร​

คุณชาย​!

ทุกสิ่งทุกอย่าง​ที่​เขา​มีล้วน​เป็น​พร​ประทาน​จาก​คุณชาย​!

เขา​ช่างโชคดี​เหลือเกิน​ ที่​ได้​พบ​คุณชาย​ผู้​เปลี่ยนแปลง​โชคชะตา​ทั้ง​ชีวิต​ของ​เขา​ไป​!

“เหลวไหล​!”

ยอด​ฝีมือ​แดน​เซียน​ตน​หนึ่ง​ยิ้ม​เย็น​ จิต​สังหาร​ใน​ตัว​พลุ่งพล่าน​ จ้องมอง​ตง​ฟางเวิ่น​ด้วย​สายตา​โหดเหี้ยม​ “รากฐาน​ของ​แดน​เรา​มิใช่สิ่งที่​สิ่งมีชีวิต​ท้องถิ่น​อย่าง​พวก​เจ้าจะจินตนาการ​ออก​ ริอ่าน​ให้​เรา​ยอม​ฟังคำสั่ง​พวก​เจ้าเชียว​หรือ​ พวก​เจ้าควรค่า​ที่ไหน​!”

มัน​แหงนหน้า​คำราม​ คลื่น​พลัง​น่า​ครั่นคร้าม​ซัดสาด​ สะเทือน​จน​ดวง​ดารา​ทั้งหมด​ใน​ระบบ​ดวงดาว​นี้​สั่น​ไหว​รุนแรง​

มัน​คือ​หมี​ดำ​ตัว​หนึ่ง​ หลัง​ส่งเสียงคำราม​ ร่าง​ของ​มัน​ก็​ขยาย​ใหญ่​อย่าง​รวดเร็ว​ เพียง​พริบตาเดียว​ มัน​ก็​ตัว​ใหญ่​เสีย​ยิ่งกว่า​ดาว​ดวง​หนึ่ง​!

นี่​คือ​จ้าว​อสูร​ตน​หนึ่ง​ พลัง​แกร่งกล้า​เป็นพิเศษ​ ถือ​เป็นยอด​ฝีมือ​อันดับ​ต้น​ ๆ ใน​แดน​เซียน​!

“รนหาที่​ตาย​นัก​ ศึก​นี้​จะให้​พวก​เจ้าได้​เห็น​ความเก่งกาจ​ของ​แดน​เซียน​เรา​!”

อสูร​อีก​ตน​หนึ่ง​คำราม​ ร่าง​อสูร​ขยาย​ใหญ่​อย่าง​รวดเร็ว​เช่นกัน​ ตัว​นี้​คือ​วานร​มาร​ เทียบ​กับ​หมี​ดำ​แล้ว​มีแต่​จะทรงพลัง​กว่า​!

มัน​ยื่นมือ​ใหญ่​ข้าง​หนึ่ง​ออก​ไป​ กระบอก​เหล็ก​ดำ​มหึมา​แท่ง​หนึ่ง​ปรากฏ​ เพียง​โบก​เบา​ ๆ ก็​มีคลื่น​พลัง​น่ากลัว​ซัดสาด​ออก​ไป​ ดวงดาว​รอบ​ ๆ ระเบิด​แหลกลาญ​ใน​บัดดล​

ว่า​กัน​ตาม​ระดับ​พลัง​โดยรวม​ เผ่า​อสูร​นั้น​มิสู้มนุษย์​ แต่​หากว่า​กัน​ตามกำลัง​รบ​ส่วนบุคคล​ เผ่า​อสูร​ย่อม​ต้อง​ดุดัน​กว่า​ กำลัง​รบ​ระดับแนวหน้า​ใน​แดน​เซียน​มาจาก​เผ่า​อสูร​อยู่​มาก​

ฟึ่บ!​ ฟึ่บ!​ ฟึ่บ!​

ประกาย​เย็นยะเยือก​สาดส่อง​ บรรพ​จารย์​แดน​เซียน​ตน​หนึ่ง​เรียก​กระบี่​สวรรค์​ออกมา​ขวาง​อยู่​เบื้องหน้า​ นี่​คือ​บรรพ​จารย์​ตระกูล​อู่​ พลัง​น่า​ครั่นคร้าม​อย่างยิ่งยวด​ ตระกูล​อู่​เป็น​อันดับ​หนึ่ง​ใน​แดน​เซียน​ มีกำลัง​รบ​โดยรวม​เป็น​ที่หนึ่ง​!

“วันนี้​ข้า​จะฆ่าสิ่งมีชีวิต​ท้องถิ่น​อย่าง​พวก​เจ้าให้​เกลี้ยง​!”

สายตา​ของ​เขา​ทอ​ประกาย​ดุดัน​ เสียง​เย็นยะเยือก​ ฟังแล้ว​รู้สึก​เหมือน​ตกลง​ไป​ใน​โพรง​น้ำแข็ง​ หนาว​ไป​ถึงกระดูก​

สิ้น​เสียง​เขา​ ยอด​ฝีมือ​ตระกูล​อู่​ตน​อื่น​พา​กัน​เรียก​อาวุธ​เซียน​ออกมา​ เล็ง​ไป​ที่​พวก​ตง​ฟางเวิ่น​

ตระกูล​อู่​นั้น​แข็งแกร่ง​อย่าง​แท้จริง​ มีบรรพ​จารย์​อยู่​แปด​ท่าน​ด้วยกัน​ พลัง​ของ​บรรพ​จารย์​ทุกท่าน​ล้วน​เหนือกว่า​บรรพ​จารย์​ตระกูล​เริ่น​ อยู่​ใน​ขั้น​เซียน​จวิน​!

“ไม่เลว​!”

“บังอาจ​คิด​สั่งสอน​พวกเรา​ พวก​เจ้าคง​ไม่รู้​ว่า​ความตาย​เป็น​อย่างไร​ใช่หรือไม่​!”

“ดินแดน​ของ​พวกเรา​คือ​แดน​เซียน​ หาก​ไม่มีความสามารถ​ติดตัว​บ้าง​ ไฉน​เลย​จะกล้า​เรียกขาน​ตน​ว่า​แดน​เซียน​!”

ยอด​ฝีมือ​ตน​อื่น​ ๆ จาก​แดน​เซียน​พา​กัน​หัวเราะ​เสียง​เย็น​ ต่าง​เรียก​อาวุธ​เซียน​ซึ่งแกร่งกล้า​ที่สุด​ที่​พวกเขา​มีออกมา​ เค้น​พลัง​พวกเขา​ให้​ถึงจุดสูงสุด​ เตรียม​รับศึก​นี้​

“!!!”

“น่ากลัว​เกินไป​แล้ว​!”

สิ่งมีชีวิต​จาก​อาณาจักร​อื่น​ ๆ กลัว​จน​ตัวสั่น​ระริก​ พวกเขา​หนี​ห่าง​จาก​ที่นั่น​นาน​แล้ว​ แต่​ก็​ยัง​ไม่ไหว​ คลื่น​พลัง​ที่​แผ่​กระจาย​ออกจาก​เหล่า​ยอด​ฝีมือ​แดน​เซียน​ยัง​เกิน​กว่า​ที่​พวกเขา​จะต้าน​ไหว​ พวกเขา​ไม่เคย​พบ​เจอ​ขบวน​ทัพ​เช่นนี้​มาก่อน​!

จะให้​แย่งชิง​กัน​อย่างไร​ไหว​?!

พวกเขา​ต่าง​ภาวนา​ให้​พวก​ตง​ฟางเวิ่น​กำราบ​เหล่า​ยอด​ฝีมือ​แดน​เซียน​ไว้​ได้​ มิฉะนั้น​ ด้วย​นิสัย​ของ​เหล่า​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​เซียน​ พวกเขา​คง​ไร้​วาสนา​กับ​แดน​บรรพ​โกลาหล​แล้ว​

เหล่า​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​เซียน​ไม่มีทาง​ยอมให้​พวกเขา​เข้าไป​ใน​แดน​บรรพ​โกลาหล​

“นี่​มัน​…เกิด​อัน​ใด​ขึ้น​?!”

เวลา​นั้น​ นาวา​โบราณ​ลำ​หนึ่ง​แล่น​มา หลัง​ได้​เห็น​เหล่า​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​เซียน​ พวกเขา​ต่าง​ตกตะลึง​ หยุด​นาวา​โบราณ​ไว้​ทันที​

“พวก​นั้น​เป็นตัว​อะไร​กัน​นี่​!”

บน​นาวา​โบราณ​ เด็กสาว​ผู้​หนึ่ง​กะพริบ​ตากลม​โต​ ยาก​จะปิดบัง​สีหน้า​ขวัญ​ผวา​ไว้​ได้​เช่นกัน​

คลื่น​พลัง​ปราณ​ที่​แผ่ซ่าน​ออกจาก​ตัว​เหล่า​ยอด​ฝีมือ​แดน​เซียน​ต่าง​น่า​ประหวั่นพรั่นพรึง​ถึงขีดสุด​ คน​เหล่านั้น​เป็น​ตัวตน​เหนือ​เซียน​อย่างนั้น​หรือ​?

“นี่​คือ​สิ่งมีชีวิต​ใน​อาณาจักร​นั้น​หรือ​ พวกเขา​ก็​กลับมา​ด้วย​! แต่​หา​กลอง​คิดดู​แล้ว​ พวกเขา​ไฉน​เลย​จะไม่กลับมา​! แดน​บรรพ​โกลาหล​ใกล้​จะปรากฏ​ออกมา​แล้ว​ พวกเขา​ย่อม​ต้อง​กลับมา​แย่งชิง​แน่​!”

บิดา​ของ​เด็กสาว​เอ่ย​อยู่​ข้าง​กาย​นาง​ เห็นได้ชัด​ว่า​เขา​รู้​อะไร​ต่อ​มิอะไร​มากกว่า​ ทราบ​ถึงภูมิหลัง​ของ​ยอด​ฝีมือ​แดน​เซียน​ทั้งหลาย​

เขา​คือ​จักรพรรดิ​ชาง เด็กสาว​คือ​ชางเหยา​

ตลอด​การ​เดินทาง​ที่ผ่านมา​ ชางเหยา​อยากรู้อยากเห็น​ใน​เรื่องราว​นอก​อาณาจักร​เหลือแสน​ เที่ยวเล่น​ไป​ทั่ว​จึงได้​เพิ่ง​ถึงเอา​ป่านนี้​

หาก​มิใช่เช่นนั้น​ พวกเขา​คง​มาถึงนาน​แล้ว​

“หา​ มีพวกเขา​อยู่​ พวกเรา​ยัง​จะมีโอกาส​ได้​อะไร​จาก​แดน​บรรพ​โกลาหล​อีก​หรือ​”

ชางเหยา​คอตก​ นาง​ยัง​หวัง​จะเก็บเกี่ยว​บางอย่าง​จาก​แดน​บรรพ​โกลาหล​แล้วไป​กำราบ​มัจฉาสัต​มายา​ ให้​มัจฉาสัต​มายา​ยอม​เป็น​สามีของ​นาง​แต่​โดยดี​

ทว่า​บัดนี้​ดู​แล้ว​ ฝัน​ของ​นาง​คล้าย​ว่า​ใกล้​จะสลาย​…

“พูด​ยาก​…”

จักรพรรดิ​ชางตอบ​ด้วย​สีหน้า​หนักใจ​ “พวกเรา​คอย​ดู​สถานการณ์​ไป​ก่อน​เถิด​ หาก​ไม่ไหว​จริง ๆ​ พวกเรา​คง​ได้​แต่​ถอนกำลัง​กลับ​”

‘ขอ​โอกาส​ให้​ข้า​สัก​ครา​เถิด​! ข้า​ต้อง​ไป​กำราบ​ท่าน​พี่​ชวน​อีก​!’

ชางเหยา​กะพริบ​ตากลม​โต​ ภาวนา​ใน​ใจเงียบ ๆ​

ชีวิต​นี้​ของ​นาง​ นาง​ไม่ต้องการ​อย่าง​อื่น​ นอกจาก​ให้​มัจฉาสัต​มายามา​เป็น​สามีของ​นาง​ และ​การ​เดินทาง​ไป​ยัง​แดน​บรรพ​โกลาหล​ใน​ครา​นี้​เป็น​โอกาส​สูงสุด​ของ​นาง​ นาง​ไม่อยาก​พลาด​ไป​จริง ๆ​!

ขณะเดียวกัน​ เหล่า​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​เซียน​ก้าว​ออก​ไป​ทีละ​ก้าว​ พลัง​ปราณ​ทั้งหมด​ล้วน​เล็ง​เป้า​ไป​ที่​พวก​ตง​ฟางเวิ่น​

พวก​ตง​ฟางเวิ่น​หา​ได้​เกรงกลัว​ไม่ สีหน้า​ราบเรียบ​กัน​ถ้วนหน้า​ ปราศจาก​ความกังวล​

“ใน​เมื่อ​พวก​เจ้าอยาก​สู้ เรา​ก็​มาสู้กัน​สัก​ตั้ง​!”

ตง​ฟางเวิ่น​เดิน​อยู่​ด้านหน้า​สุด​ พลัง​ของ​เขา​แข็งแกร่ง​ดุดัน​เป็น​ที่สุด​ ย่อม​ต้อง​เป็น​แนวหน้า​สุด​เพื่อ​ฝ่าทะลวง​

เสียงดัง​ฟึ่บ​ เขา​ยกมือ​เรียก​คัมภีร์​กลยุทธ์​หมากล้อม​เล่ม​หนึ่ง​ออกมา​ เสี้ยว​พริบตา​นั้น​ ปรมัตถ์​วิถี​หมากล้อม​สูงส่งหลั่งไหล​ออกมา​ แม้กระทั่ง​เหล่า​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​เซียน​ยัง​สะท้าน​ใจเหลือคณา​

ครานั้น​ ยาม​ตง​ฟางเวิ่น​ต่อกร​กับ​เหล่า​บรรพ​จารย์​จาก​ตระกูล​เริ่น​และ​ตระกูล​ฉีก็ได้​ใช้คัมภีร์​กลยุทธ์​หมากล้อม​เล่ม​นี้​

ทว่า​ครานั้น​ พวกเขา​มิได้​อยู่​ตรงนั้น​ แม้จะสัมผัส​ถึงปรมัตถ์​วิถี​หมากล้อม​สูงส่งที่​แฝงอยู่​ใน​คัมภีร์​กลยุทธ์​หมากล้อม​ กระนั้น​ก็​ไม่สะท้าน​ใจเท่า​การ​ได้​เผชิญหน้า​ตรง ๆ​!

ปรมัตถ์​วิถี​หมากล้อม​สูงส่งที่​ไหลเวียน​ออกมา​เหนือกว่า​ขอบเขต​การรับรู้​ของ​พวกเขา​ไป​ไกล​ นี่​คือ​คัมภีร์​กลยุทธ์​หมากล้อม​ที่​รั่วไหล​ออกจาก​แดน​บรรพ​โกลาหล​หรือ​อย่างไร​

พวกเขา​ต่าง​รู้สึก​ว่า​คัมภีร์​กลยุทธ์​หมากล้อม​เล่ม​นี้​เกี่ยวข้อง​กับ​แดน​บรรพ​โกลาหล​

“ฆ่า!”

“ลุย​เข้าไป​ด้วยกัน​!”

พวกเขา​มิได้​ตื่นกลัว​ ต่าง​บุก​ทะลวง​ไป​ข้างหน้า​ ไม่ว่า​อย่างไร​ พวกเขา​ไม่ยอม​ถอย​ใน​ศึก​นี้​แน่​!

ตง​ฟางเวิ่น​บุกเข้าไป​ จักรพรรดิ​หมากล้อม​หวง​หลง​ก็​บุกเข้าไป​เช่นกัน​ พวกเขา​ทั้งคู่​ต่าง​ได้รับ​การ​ชี้แนะ​ด้าน​หมากล้อม​จาก​คุณชาย​ มีความเข้าใจ​ใน​วิถี​หมากล้อม​สูงส่ง

จักรพรรดิ​หมากล้อม​หวง​หลง​ใน​ตอนนี้​ก็​มิได้​ด้อย​นัก​ ลำพัง​พรสวรรค์​ด้าน​หมากล้อม​ เขา​เก่งกาจ​กว่า​ตง​ฟางเวิ่น​เสีย​อีก​ ต่อมา​ หลังเขา​จัดการ​เรื่องราว​ใน​แดน​สังสารวัฏ​เรียบร้อย​แล้วก็​อยู่​ข้าง​กาย​ต้น​หลิว​มาตลอด​

ต้น​หลิว​คอย​ชี้แนะ​เคี่ยว​กรำ​เขา​เช่นกัน​ ขอบเขต​พลัง​ของ​เขา​ก็​บรรลุ​ขึ้นไป​อย่าง​รวดเร็ว​ด้วย​ บัดนี้​เป็น​จ้าว​แห่ง​เซียน​ตน​หนึ่ง​แล้ว​ ขอบเขต​เทียบเท่า​ตง​ฟางเวิ่น​

นี่​ก็​สะท้อน​ให้​เห็น​ถึงพรสวรรค์​หมากล้อม​อัน​เก่งกาจ​ของ​เขา​

หาก​มิใช่ว่า​เขา​มีพร​ว​สวรรค์​ด้าน​หมอก​ล้อม​เยี่ยมยอด​ เขา​ไม่มีทาง​ไล่ทัน​ขอบเขต​พลัง​ของ​ตง​ฟางเวิ่น​แน่​

เขา​เอง​ก็​ใช้คัมภีร์​กลยุทธ์​หมากล้อม​ได้​ กำลัง​รบ​ที่​สำแดง​ออกมา​นั้น​มิได้​ด้อย​ไป​กว่า​ตง​ฟางเวิ่น​เท่าใด​

ตู้​ม! ตู้​ม! ตู้​ม!

หลัง​พวกเขา​สอง​คน​บุก​สังหาร​เข้าไป​ เสียง​ระเบิด​ดัง​ตูมตาม​ไม่หยุด​ พวกเขา​สอง​คน​ยืม​พลัง​จาก​คัมภีร์​กลยุทธ์​หมากล้อม​ ดุดัน​ไร้​เทียมทาน​ ทลาย​แนว​ทัพ​ยอด​ฝีมือ​แดน​เซียน​ได้​ใน​พริบตา​!

“พวกเรา​ก็​ลุย​ด้วย​!”

“ไป​กัน​เถิด​!”

พวก​สือเฟิง​เข้าร่วม​การต่อสู้​ เลือก​คู่มือ​ที่​พวกเขา​สู้ไหว​แล้ว​เริ่ม​การปะทะ​

“อ๊ากกก!​ สหาย​ด้านใน​ พวก​ท่าน​ยัง​ไม่คิด​ออกมา​อีก​หรือ​”

“พวก​ท่าน​ไม่ออกมา​รบ​เคียงบ่าเคียงไหล่​กับ​เรา​ ร่วม​ต่อกร​กับ​สิ่งมีชีวิต​ท้องถิ่น​ใน​ตอนนี้​ ต่อไป​คง​ถึงคราว​พวก​ท่าน​แน่​!”

เหล่า​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​เซียน​คำราม​ลั่น​

พวกเขา​เรียกหา​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​มร​ณา!

คราว​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​มร​ณาเข้ามา​ พวกเขา​สัมผัส​กัน​ได้​หมด​

แม้ว่า​พวกเขา​มิสู้จะทราบ​ภูมิหลัง​ของ​แดน​มร​ณาเท่าใด​ ทว่า​แดน​มร​ณาถือเป็น​สิ่งมีชีวิต​ภายนอก​เช่นกัน​ พวกเขา​เชื่อ​ว่า​แดน​มร​ณาก็​จับตาดู​สถานการณ์​ด้าน​นี้​อยู่​เช่นกัน​แน่นอน​ พวกเขา​ต่อกร​กับ​พวก​ตง​ฟางเวิ่น​ไม่ไหว​ จึงต้องการ​ให้​ยอด​ฝีมือ​จาก​แดน​มร​ณาร่วม​รบ​กับ​พวกเขา​ด้วย​

สถานที่​สัก​แห่ง​ใน​อาณาจักร​นี้​

“พวกเขา​กำลัง​เรียก​พวก​เจ้าอยู่​นะ​…”

จักรพรรดินี​มอง​จ้าว​มร​ณาพร้อม​เอ่ย​ด้วย​รอยยิ้ม​เบาบาง​

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท