คุณหนูใหญ่ผู้นี้ไม่ต้องการก้าวหน้า – ตอนที่ 355 ท่านอาจารย์ รักษาท่าทีหน่อย

คุณหนูใหญ่ผู้นี้ไม่ต้องการก้าวหน้า

ตอนที่ 355 ท่านอาจารย์ รักษาท่าทีหน่อย

คำว่าคลอดก่อนกำหนดทำให้ฮูหยินชิวอึ้งไปเล็กน้อย ทว่าใบหน้าจริงจัง “สิ่งนี้ก็ตรวจจากชีพจรได้หรือ”

“ชีพจรของท่านจมลึกถี่และอ่อนแรง ไม่แข็งแรงนัก สิ่งนี้นอกจากเกิดจากอาการป่วยของท่าน สิ่งที่ทำให้เกิดขึ้นได้เช่นกัน ก็คือเด็กที่คลอดก่อนกำหนด แย่กว่าเด็กที่ครบอายุครรภ์หลายส่วน หากไม่ได้รับการรักษาที่ดี เช่นนั้นจะยิ่งอ่อนแอแล้ว” ฉินหลิวซีเอ่ย “ท่านเป็นคนมีความสุขในบั้นปลายชีวิต เจอคู่ชีวิตที่สร้างครอบครัวมาด้วยกัน มีของดีกินไม่ขาด หากยังลำบากอย่างเมื่อก่อน เกรงว่าท่านคงไม่เพียงตั้งครรภ์ยากเท่านั้น ทว่าคงเจ็บปวดไปทั้งร่างกาย ร่างกายอ่อนแอบอบบาง”

ฮูหยินชิวหันไปหาบุรุษด้านข้าง ดวงตามีความอบอุ่นขึ้นมา

ชิวหยวนไว่ลูบหลังมือของนางเพื่อปลอบโยน

“ขอข้าดูดวงตาของท่านสักหน่อย” ฉินหลิวซีหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดมือ โน้มตัวเข้าไปหา พลิกดวงตาของนาง ให้นางปลิ้นออกมา อีกทั้งยังถามอีกไม่กี่คำถาม

“ให้ต้มน้ำแกงตังกุยซื่อหนี้ไปก่อน น้ำแกงนี้สามารถสลายความเย็นให้ความอบอุ่นบำรุงกำลัง นอกจากนี้ข้าจะช่วยฝังเข็มให้ท่าน ทำให้เลือดไหลเวียนขับความหนาวเย็น อย่างไรมดลูกอุ่นแล้วจึงจะทำให้ร่างกายอบอุ่นตามไปด้วย จึงจะสามารถตั้งครรภ์ได้”

ฉินหลิวซีเอ่ยพร้อมออกใบจ่ายยาไปด้วย เขียนเสร็จหนึ่งแผ่นก็หยิบอีกหนึ่งแผ่นขึ้นมา เอ่ย “หากดื่มเพียงน้ำแกงซื่อหนี้ก็จะรักษาได้เพียงความอบอุ่นของมดลูกท่าน จะต้องรักษาร่างกายท่านให้แข็งแรงขึ้นมาด้วยจึงจะเรียกได้ว่าหายเป็นปกติได้ หากไม่ขาดเงิน สามารถซื้อยาหย่างหรงของร้านยาตำหนักอายุวัฒนะได้ เช้าเย็นครั้งละหนึ่งเม็ด หากคิดว่าแพงเกินไป ยาบำรุงพื้นฐานในแผ่นนี้สามารถให้ร้านยาทำเป็นเม็ดไว้กินได้ ส่วนอาหารการกินอย่างเช่นตังกุย ขิง ซุปเนื้อแกะ สามารถเพิ่มความอบอุ่นได้ ขจัดความหนาวเย็นแก้ปวด”

ชิวหยวนไว่เห็นอีกฝ่ายขยับปลายพู่กันอย่างคล่องแคล่ว ราวกับไม่ต้องคิดแม้เพียงนิด เขียนเสร็จสามแผ่นในเวลาอันรวดเร็ว จึงเอ่ย “ยาหย่างหรงของร้านยาตำหนักอายุวัฒนะดีกว่ายาบำรุงพื้นฐานใช่หรือไม่ขอรับ”

“ราคาเพียงนั้น แน่นอนว่าใช่ สมุนไพรที่ใช้ปรุงยาหย่างหรงล้วนถูกคัดสรรมาอย่างดี อีกทั้งยังเป็นสมุนไพรราคาแพงทั้งนั้น อย่างเช่นโสมที่เป็นหนึ่งในนั้น ล้วนเป็นโสมที่มีอายุมากกว่าห้าสิบปีทั้งนั้น” สิ่งสำคัญที่สุดที่ไม่ได้เอ่ยถึง นั่นคือสมุนไพรที่เป็นวัตถุดิบล้วนแล้วแต่ถูกเลี้ยงดูมาในค่ายกลรวมพลังวิญญาณ เช่นนั้นแน่นอนว่าประสิทธิภาพเป็นอันดับหนึ่งอย่างแน่นอน

หยวนชิวไว่ถูมือก่อนจะเอ่ย “ข้ารู้ว่ามันดี เพียงแต่หาซื้อได้ยาก ในเมื่อท่านแนะนำมัน เช่นนั้นก็คงจะรู้ว่าร้านยาตำหนักอายุวัฒนะเองบางครั้งก็ไม่มีของ”

ฉินหลิวซียื่นใบสั่งยาให้ “เพียงนำใบสั่งยานี้ไปให้ผู้จัดการร้าน ท่านก็จะซื้อได้” ดฮณ๊ฯดฯฌซ,

ชิวหยวนไว่ประหลาดใจอยู่ในใจ รีบรับมา

ฉินหลิวซีมองไปทางฮูหยินชิวอีกครั้ง “การตั้งครรภ์ อย่างไรก็เป็นไปตามธรรมชาติ มีจิตใจที่สงบสุข ยิ่งรีบร้อนยิ่งเฝ้ารอก็ยิ่งไม่มา ท่านกลับเฝ้ารอคอยด้วยอารมณ์ที่อึมครึมอยู่เสมอ ต่อให้ยาจะดีเพียงใด ประสิทธิภาพของยาสิบส่วนก็จะกลายเป็นเจ็ดส่วน อารมณ์ไม่ดีส่งผลต่อจิตใจยิ่งยากที่จะตั้งครรภ์ได้”

ฮูหยินชิวยิ้มขมขื่น “ท่านเอ่ยถูกแล้ว ความคาดหวังที่มีไม่ขาด ก็ยิ่งต้องผิดหวังอยู่ร่ำไป ช่างทรมานจิตใจมากจริงๆ”

นางเอ่ยเสียงสะอื้นไห้เบาๆ

“ปล่อยไปตามธรรมชาติ ปล่อยไปตามลิขิตสวรรค์ จะมาอย่างไรก็ต้องมา ฮูหยินปล่อยใจให้สบาย” ฉินหลิวซีเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม จากนั้นหันไปหาชิวหยวนไว่ “ถึงตาท่านแล้ว”

ชิวหยวนไว่ส่งเสียงอ๋าออกมา

“เมื่อก่อนไม่เอ่ยถึง ฮูหยินกินยาบำรุงรักษามาโดยตลอด แต่งงานมายี่สิบปี ต้องมีโชคเล็กๆ น้อยๆ บ้างหรือไม่ ทว่าไม่มีแม้เพียงคนเดียว เช่นนั้นท่านก็ต้องตรวจหาปัญหานี้เช่นกัน”

ชิวหยวนไว่ครุ่นคิดก็รู้สึกว่ามีเหตุผล เขาจึงไม่ลังเลอีก ยื่นมืออกไปวางลงบนหมอนยา

แพทย์แผนจีนต้องไต่ถามให้รอบคอบ ฉินหลิวซีเห็นสีหน้าของเขาที่พอรู้ว่าเขาเองก็มีปัญหา เห็นสีหน้าของเขาค่อยๆ เข้มขึ้น ถุงใต้ตาหนาลึก ท่าทางไม่สดใสอาจเป็นเพราะอาการหยางในไตบกพร่อง[1] สองนิ้วแนบลง จับชีพจร ทั้งสองต่างก็มีชีพจรจมลึกถี่ จากนั้นตรวจความซีดของโคนลิ้น ลมหายใจมีกลิ่น ดวงตาแห้งไม่ชุ่มชื้น พอรู้อยู่ในใจแล้ว

“การนอนของท่านไม่ดีมักฝันบ่อย กระสับกระส่ายมีเหงื่อออกเยอะใช่หรือไม่”

ชิวหยวนไว่พยักหน้า “เพียงนอนหลับก็จะฝัน ตื่นขึ้นมาแล้วจะรู้สึกเหนื่อยมาก อีกทั้งยังอ่อนเพลีย”

“คนทำการค้า คิดไตร่ตรองมาก วงการการค้าก็เหมือนสนามรบ หากไม่ระวังแม้เพียงนิดก็กลายเป็นเรื่องใหญ่โต แน่นอนว่าต้องเหน็ดเหนื่อย ข้างนอกมีเรื่องกดดันมาก อีกทั้งยังไม่มีบุตรมาหลายปี ยากที่จะเลี่ยงความเครียด”

ชิวหยวนไว่แทบร้องไห้ออกมา คนอื่นมองครอบครัวของเขามีกิจการใหญ่โต อีกทั้งยังเป็นรองหัวหน้ากลุ่มการค้าหนิงโจว เห็นเพียงว่าเขาเก่งกาจใหญ่โต แต่ไม่รู้ว่าจิตใจของเขาตึงเครียด บวกกับการไม่มีลูก กลัวว่ากิจการใหญ่โตจะไร้ผู้มาสานต่อ รู้สึกราวกับมีหินก้อนใหญ่ถ่วงอยู่ในใจ

คำพูดของฉินหลิวซีดูเหมือนจะจู่โจมเบื้องลึกในใจของเขา นายท่านผู้ยิ่งใหญ่ถึงขั้นสะเทือนใจจนกระบอกตาแดงก่ำ

“ท่านเอ่ยได้ถูกยิ่งแล้ว”

ฉินหลิวซีเอ่ยขึ้นอีก “แต่มักฝันเปียก ยามมีสัมพันธ์กลับหลั่งมากอย่างนั้นหรือ”

ชิวหยวนไว่ “!”

ฮูหยินชิว “!”

สองสามีภรรยาอายุปูนนี้แล้ว ต้องมาหน้าแดงเพราะคำพูดตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมของฉินหลิวซี แทบอยากมุดหน้าลงกับพื้นแล้ว

ท่านอาจารย์ผู้นี้เปิดเผยเกินไปแล้ว

ชิวหยวนไว่กระแอมไอหนักๆ หลายครั้ง เอ่ยบอกเป็นนัย “ท่านอาจารย์ ที่นี่ยังมีเด็กอยู่นะขอรับ”

ดังนั้นรักษาท่าทีสักหน่อยเถิด อายนะขอรับ

ฮูหยินชิวก้มหน้ามุดลงกับอกไปแล้ว กัดผ้าเช็ดหน้าอย่างกระอักกระอ่วน

ฉินหลิวซี “ไม่เป็นไร นี่คือศิษย์ที่ข้ารับมา เรื่องเหล่านี้จะช้าจะเร็วพวกเขาก็ต้องเข้าใจ คำกล่าวที่ว่าผู้รักษามีจิตใจบิดามารดา พวกเราต่างซื่อตรง ไม่มีความคิดที่จะละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของคนไข้”

นี่ซื่อตรงเกินไปแล้ว พวกเขาอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ใด

ชิวหยวนไว่กระแอมไอ ลูบจมูก เอ่ยตะกุกตะกัก “เป็นอย่างที่ท่านกล่าว ท่านบอกมาเถิดว่าต้องรักษาอย่างไร”

เพื่อลูก เขายอมอายแล้ว

ฉินหลิวซีหยิบกระดาษกับพู่กันขึ้นมา เอ่ย “อาการป่วยของท่านคือหยางไตบกพร่อง ชี่ของตับติดขัด ดังนั้นจึงทำให้สูญเสียน้ำในปริมาณมาก สารจำเป็นและเลือดไม่เพียงพอ การให้กำเนิดบุตรที่ว่าเป็นหน้าที่ของไต และตัวอ่อนต้องระงับการไหล สารจำเป็นและเลือดยังคงเป็นรากฐานของการให้กำเนิด เป็นโอกาสในการตั้งครรภ์ ท่านกลับมีไม่เพียงพอ อสุจิไม่มาก จะมีลูกได้เช่นไร”

ชิวหยวนไว่นิ่งอึ้ง “ดังนั้น ร่างกายของข้าเองก้มีปัญหาเช่นกันอย่างนั้นหรือ”

“แน่นอนว่ามี ผู้ตั้งครรภ์ บุรุษมีอสุจิ สตรีมีเลือด พวกท่านมีอสุจิไม่มาก คนหนึ่งมดลูกเย็นสูญเสียเลือด ท่านเองก็คงเป็นเหมือนบุรุษมากมาย โยนปัญหาการไม่มีลูกกว่าครึ่งไปไว้ที่ฮูหยิน ไม่ตรวจร่างกายของตนให้ละเอียด เช่นนี้แล้วจึงได้ล่วงเลยมากว่ายี่สิบปี ทั้งสองไม่ปรับสมดุลหยินหยาง น้ำนมไม่เพียงพอ จะมีลูกได้อย่างไร”

ชิวหยวนไว่หน้าแดงราวกับจะมีเลือดหยดออกมา ไม่กล้ามองภรรยาที่อยู่ด้านข้าง

“ร่างกายของท่าน ต้องบำรุงไตและน้ำเชื้อ ข้าจะให้ยาเม็ดกิเลนกับท่าน ดื่มน้ำแกงเหยี่ยนจงห้าชนิด เมล็ดฝอยทอง[2]คั่ว ผลไม้ห้ารส[3]นึ่ง อีกทั้งเมล็ดผักกาดน้ำ[4]คั่วด้วยเกลือ เก๋ากี้ รกมนุษย์ นำสิ่งเหล่านี้มาต้มก็ได้แล้ว ดื่มไปสักเจ็ดขนานค่อยดูผลลัพธ์” ฉินหลิวซีเขียนใบสั่งยา เอ่ย “ยาเม็ดกิเลนสามารถทำให้ชี่และเลือดอุ่นขึ้น กำเนิดอสุจิไตแข็งแรง บำรุงพลังหยาง กินยาเม็ดนี้ ห้ามดื่มสุราห้ามสูบ ไม่กินของมัน เช่นนี้ ท่านกับภรรยาของท่านรักษาร่างกายไปพร้อมกัน ข้ารับรองว่าปีหน้าท่านก็จะได้อุ้มลูกกิเลน”

[1] อาการหยางในไตพกพร่อง คือ อาการหยางไตที่สูญเสียหน้าที่ในการให้ความอบอุ่นของไต

[2] เมล็ดฝอยทอง รักษากลุ่มอาการระบบไตพร่อง

[3] ผลไม้ห้ารส บำรุงสมอง ความจำ คลายความวิตกกังวล

[4] เมล็ดผักกาดน้ำ ขับปัสสาวะ ระบายความชื้น

คุณหนูใหญ่ผู้นี้ไม่ต้องการก้าวหน้า

คุณหนูใหญ่ผู้นี้ไม่ต้องการก้าวหน้า

Status: Ongoing
คุณหนููใหญ่ผู้นี้ไม่ต้องการก้าวหน้านางคือปรมาจารย์ปู้ฉิว แพทย์ผู้ช่วยชีวิตคนและนักพรตผู้เก่งเกาจด้านการทำนายชะตา ไม่ว่าทางโลกหรือจิตวิญญาณนางรักษาได้ทั้งสิ้น!รายละเอียด นิยายโรแมนติก-แฟนตาซีของคุณหนูใหญ่ผู้เป็นเลิศด้านการแพทย์และการทำนายชะตาแต่แสนเกียจคร้านไม่อยากก้าวหน้าผู้หนึ่งฉินหลิวซี คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลฉิน นางเติบโตที่ชนบท ได้รับการเลี้ยงดูจากเจ้าอารามของลัทธิเต๋าเพื่อปลูกฝังให้นางขึ้นเป็นเจ้าอารามต่อไปเบื้องหน้านางอาจเป็นเพียงคุณหนูที่ถูกผลักไสแต่เบื้องหลังนางคือปรมาจารย์ปู้ฉิวผู้ที่สามารถรักษาคนเป็นช่วยเหลือคนตายได้เพียงใช้ยันต์กระดาษและเข็มเงินปรมาจารย์จะรักษาโรคและช่วยชีวิตใครนั้นล้วนขึ้นอยู่กับอารมณ์ โชคชะตา และเวรกรรม หากอีกฝ่ายเป็นคนชั่วร้าย ต่อให้มอบทองสักหมื่นตำลึงนางก็ไม่เหลือบแลแม้เพียงนิดเมื่อโชคชะตาที่ตนเคยทำนายให้ตระกูลกลายเป็นจริง ท่านปู่ถูกปลดจากตำแหน่ง บ้านโดนยึดทรัพย์ผู้หญิงและเด็กในตระกูลต้องระเหเร่ร่อนมาอาศัยที่บ้านบรรพบุรุษแห่งนี้เมื่อมีปากที่ต้องกินข้าวเพิ่มขึ้น เงินออมเริ่มร่อยหรอ ตัวขี้เกียจเช่นนางก็จำต้องคลานลงจากเตียงเพื่อรับงานหาเงินมาเลี้ยงคนในครอบครัวเฮ้อ แม้ไม่หวังการก้าวหน้าใดๆ แต่สวรรค์กลับไม่ยอมให้ทำเช่นนั้นเพราะเมื่อความโด่งดังของนางไปเข้าหูของ ฉีเชียน จวิ้นอ๋องจากเมืองหลวงเข้าเขาก็ดั้นด้นเดินทางมาเชิญนางไปรักษาคน เอาเถอะ ช่วยเหลือคนนั้นย่อมเพิ่มบุญกุศลที่สำคัญคือเพิ่มเงินในกระเป๋า!“เอ๊ะ คุณชายฉีมีเรื่องให้ครุ่นคิดเมื่อคืนจึงนอนหลับไม่สบายหรือ”“ฝันร้ายตลอดทั้งคืนน่ะ”“ไม่เป็นไร คุณชายฉีแค่มีเรื่องให้คิดมากในยามกลางวัน ท่องคาถาชำระจิตสักสองรอบก็จะดีขึ้นเอง”“ข้าคิดว่า ถ้าท่านหมอฉินให้ยันต์คุ้มครองแก่ข้าสักสองชิ้นน่าจะได้ผลดีกว่า” ฉีเชียนเอ่ย“ยันต์คุ้มครองมีเงื่อนไข ผู้มีวาสนาจึงจะได้ไป…”ฉีเชียนยื่นตั๋วเงินจำนวนหนึ่งร้อยตำลึงไปให้อย่างรู้ความ“เดิมทีท่านกับข้าไม่มีวาสนาต่อกัน ทั้งหมดเป็นเพราะท่านทุ่มเงิน ผู้ใจบุญมีเมตตา เทียนจวินคุ้มครองให้พรนับไม่ถ้วน”“….”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท