การเฉลิมฉลองของค่ายเขี้ยวหมาป่าลากยาวติดต่อไปถึงสามวันซึ่งมันใช้ทรัพยากรมากกว่าครึ่งหนึ่งที่ค่ายเขี้ยวหมาป่ามีเหลืออยู่ไปกับงานในครั้งนี้ เรียกได้ว่าเป็นการสูญเสียที่เปล่าประโยชน์ครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดของค่ายเขี้ยวหมาป่าเลย
หลังจากผ่านไปสามวันค่ายเขี้ยวหมาป่าก็ตกอยู่สภาพเละเทะ มีแต่เศษซากขยะกระจัดกระจายเต็มท้องถนนไปหมดจนแทบไม่เหลือที่ให้ยืน ได้แต่สงสารคนที่ต้องเก็บกวาดที่คงจะต้องปวดหัวกันไม่น้อย
หลังจากความตื่นเต้นดีใจผ่านพ้นไปทั่วทั้งจีนต่างส่งตัวแทนของแต่ละค่ายมาเพื่อแสดงความยืนดีกับค่ายเขี้ยวหมาป่ากับชัยชนะครั้งยิ่งใหญ่ที่ได้มา
เมื่อเฮลิคอปเตอร์จากแต่ละค่ายถูกส่งมาเพื่อแสดงความยินดีและได้เห็นสภาพค่ายเขี้ยวหมาป่าที่เต็มไปด้วยขยะเกลื่อนเมืองที่ทำให้ไม่สามารถลงจอดได้จากนั้นทหารของเขี้ยวหมาป่าก็จะส่งสัญญาณบอกให้เฮลิคอปเตอร์ที่มาเยือนลงจอดที่ด้านนอกค่าย ทั้งที่ความจริงแล้วมันคือความตั้งใจที่จงใจยังไม่เก็บกวาดเมืองเพื่อไม่ให้เฮลิคอปเตอร์ได้ทำการลงจอดนั้นเอง
ลงจอดตรงนั้นไม่ได้ครับ!พื้นที่โล่งขนาดใหญ่ก็จริงแต่เต็มไปด้วยเศษของมากมาย มันจะมาติดใบพัดของเรา บนเฮลิคอปเตอร์ของค่ายซือฉวน แววตาของทหารคนหนึ่งกำลังมองลงไปยังพื้นที่ข้างล่าง
แน่นอนว่ามันเป็นพื้นที่โล่งกว้างแต่มันเต็มไปด้วยเศษขยะสิ่งของกระจายเต็มไปหมดมันเห็นชัดเจนโดดเด่นมาก
ดูเหมือนว่าค่ายเขี้ยวหมาป่าจะเตรียมตัวไว้ล่วงหน้าราวกับรู้ว่าเราจะมา เฉินยุนโหลวยิ้ม มองไปยังเฮลิคอปเตอร์ที่มาจากค่ายอื่นๆที่ก็ต้องบินไปจอดด้านนอกเช่นเดียวกับเขา อยากจะรู้ว่าครั้งนี้ค่ายหนานตู้จะส่งใครมา?
นายทหารยิ้มเยาะ ไม่ว่ากรณีไหนก็ตาม ต่อให้เป็นพลเอกฉางกวนหลงก็ไม่สำคัญหรอกครับ แม้แต่คราวที่แล้วที่ค่ายหนานตู้พลเอกชูฮันก็ยังไม่สนใจรักษาหน้าให้กับท่านพลเอกฉางกวนหลงเลย
ดีมารอดูกัน เฉินยุนโหลวจำได้ดีถึงการเจอชูฮันเมื่อครั้งก่อนที่ค่ายหนานตู้ เขาไม่สนใจว่าใครเป็นใคร แม้แต่พวกตาแก่อำนาจสูงเขาก็ยังไม่ไว้หน้า
ฮ่าฮ่าฮ่า!อยากจะรู้จริงๆครับว่าคราวนี้ค่ายหนานตู้จะส่งใครมา? นายทหารพูดพร้อมยิ้มอย่างมีเลศนัย แต่แล้วจู่ๆก็เขามองเห็นบางอย่างด้านนอก เขารีบถามขึ้นเสียงสั่นด้วยความกลัว เมื่อกี้มันอะไรกัน?
หืม? เฉินยุนโหลวเหลือบตามองตาม แต่ครั้งนี้แววตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นคมกริบเมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า
ภาพด้านนอกที่ได้เห็นคือหลุมลึกกว้างขนาดใหญ่ซึ่งเป็นเส้นทางเดียวที่เชื่อมต่อถนนและตอนนี้บนเส้นทางนั้นก็มีศีรษะมนุษย์หลายร้อยศีรษะวางเรียงอย่างปราณีตอยู่ตรงนั้น!
ศีรษะมนุษย์จำนวนมากวางเรียงกันเป็นทอดๆเป็นเส้นทางยาว!
นายทหารกลัวจนขนลุกไปหมดยิ่งเข้าใกล้เส้นทางมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งตัวสั่นผวามากเท่านั้น ในใจอยากจะกลับลำบินหนีไปซะเหลือเกิน
มันเกิดอะไรขึ้นที่นี้กัน?ชูฮันคลั่งได้ขนาดนี้เลย? เฉินยุนโหลวประหลาดใจจนลุกไปหมด ศีรษะที่ถูกตัดวางเรียงทั้งหมดนี่คืออะไร? อย่าบอกนะว่าเป็นพวกตัวแทนที่ส่งมาจากค่ายทั้งหลาย ถูกชูฮันยึดข้าวของทั้งหมดและก็ฆ่าทิ้ง พอฆ่าเสร็จก็เอามาวางเรียงตรงหน้าเพื่อสาธิตให้คนทีหลังได้ดู!
จินตนาการของเฉินยุนโหลวนั้นไม่ใช่ไม่มีเหตุผลเพราะท้ายที่สุดแล้วชูฮันสามารถทำเรื่องแบบนั้นได้จริงๆ
คนอื่นนอกเหนือจากค่ายซือฉวนที่ได้เห็นภาพนี้ก็หวาดกลัวไม่ต่างกัน
ศีรษะมนุษย์หลายร้อยวางเรียงอย่างโหดเหี้ยม!
นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน?!
ในตอนนั้นเองค่ายหนานตู้ซึ่งเป็นผู้กล้าเป็นคนแรกที่ทำการจอดเฮลิคอปเตอร์จากนั้นมู๋หรงยู่เฉิงก็ก้าวนำลงมาคนแรกตามมากลุ่มคนรอบๆที่หวาดกลัวกับภาพที่ได้เห็น
หลังจากมู๋หรงยู่เฉิงทำการเปิดนำก่อนค่ายๆอื่นก็ทยอยลงจอดและตามลงมายืนที่พื้น แววตาทุกคนเต็มไปด้วยความระหวาดระแวงขณะกวาดสายตามองไปรอบๆบริเวณ
มันเกิดเรื่องบ้าบออะไรขึ้นที่นี้กันแน่? หลูชูซเวซึ่งเป็นตัวแทนจากค่ายตวนเอ่ยถามออกมาเป็นคนแรก
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เฉินยุนโหลวตอบสั้นๆ
และในตอนนั้นเองทหารของค่ายเขี้ยวหมาป่าก็วิ่งมาหยุดต่อหน้าทุกคน กรุณาตามผมมาครับ
ไม่ต้องส่งมอบข้าวของรึไง? มู๋หรงยู่เฉิงถามออกไปตรงๆ เพราะถึงอย่างไรค่ายเขี้ยวหมาป่าและค่ายหนานตู้ก็มีความสัมพันธ์อันดีต่อกันโดยไม่มีค่ายไหนเทียบได้และเขาก็มาที่นี้เพื่อส่งมอบของเป็นบรรณาการให้
หลังจากนี้จะมีทีมมาขนของเองครับท่านไม่ต้องกังวล ทหารของเขี้ยวหมาป่าเอ่ยตอบอย่างมีมารยาท และไม่ปฏิเสธการรับข้าวของออกไปตรงๆ
กลุ่มคนเดินตามนายทหารไปยังประตูทางเข้าค่ายมู๋หรงยู่เฉิงเดินนำแถวหน้าในฐานะตัวแทนจากค่ายหนานตู้ เพราะถึงอย่างไรมีใครบ้างที่ไม่รู้ว่าตอนนี้ชูฮันมีความสัมพันธ์กับผู้นำของค่ายหนานตู้อย่างฉางกวนยวีซิน?
ดังนั้นมันจึงแอบมีหลายคนคาดหวังกับคำถามของมู๋หรงยู่เฉิงเพราะถึงมู๋หรงยู่เฉิงจะไม่ทำตามระเบียบของเขี้ยวหมาป่า ทหารของเขี้ยวหมาป่าก็คงไม่กล้าต่อต้านหรือดำเนินการใดๆ
พวกเขาอดทนไม่ได้ที่จะเกิดความไม่พอใจ…ชูฮันแกร่งกล้าขนาดไหนที่ไม่สนใจว่าจะเป็นค่ายไหนมาเยือนปล่อยให้ทหารมานำเชิญตัวแทนแต่ละค่ายแทนแบบนี้ได้ยังไง ไม่ให้เกียรติพวกเขาเลย?
แน่นอนว่ามู๋หรงยู่เฉิงก็ทราบดีถึงความคิดในใจของทุกคนที่จริงเขาเองก็ข้องใจอย่างมากจึงตัดสินใจถาม น้องชาย นายเองก็เป็นนักรบของกองทัพเขี้ยวหมาป่าใช่มั้ย?
เมื่อได้เห็นมู๋หรงยู่เฉิงกำลังพูดคุยกับทหารของเขี้ยวหมาป่าทุกคนๆที่ตามหลังมาก็รีบปิดปาก เอียงหูฟังกันอย่างตั้งใจทันที
นายทหารซึ่งทำหน้าที่ต้อนรับส่งยิ้มจางๆทำเพียงส่ายหัวและพยักหน้าและไม่พูดอะไรอีก
ไม่ใช่ทหารกองทัพเขี้ยวหมาป่างั้นเหรอ? มู๋หรงยู่เฉิงไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายต้องการสื่ออะไรกันแน่ ที่จริงแล้วในใจของทุกคนก็คิดว่านายทหารที่มาต้อนรับนี่ไม่น่าจะเป็นนักรบแห่งกองทัพเขี้ยวหมาป่าได้ ด้วยชื่อเสียงอันดุดันและเลื่องชื่อของกองทัพเขี้ยวหมาป่า รวมถึงความสามารถที่มี ทางค่ายคงไม่ส่งนักรบพวกนั้นมาทำการต้อนรับตัวแทนจากค่ายหรอก
ผมเป็นสมาชิกของทีมรักษาความปลอดภัยของค่ายเขี้ยวหมาป่าไม่ใช่กองทัพเขี้ยวหมาป่า แต่ผมเองก็เป็นสมาชิกของทหารเขี้ยวหมาป่าเช่นกัน นายทหารยิ้ม เผชิญหน้ากับผู้แทนอันสูงส่งจากแต่ละค่ายอย่างกล้าหาญ คำพูดของเขาไม่ต่างจากการตบเข้าที่หน้าของทุกคนอย่างจังเลยสักนิด
