Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย – ตอนที่ 1073 ค้นพบจุดประสงค์

ตอนที่ 1073 ค้นพบจุดประสงค์

  ขณะที่กองกำลังเขี้ยวหมาป่ากำลังดำเนินการชูฮันก็ได้เดินลึกเข้าไปยังสถานที่ที่เขาไม่รู้จักเข้าไปลึกขึ้นเรื่อยๆ มันมืดสนิทจนยากจะวิเคราะห์ว่าคือส่วนไหนของเมือง เขารู้เพียงแค่ว่ามันมีซอมบี้เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆทุกขณะ กลิ่นเหม็นเน่าก็รุนแรงหนักขึ้น แถมเขายังสัมผัสได้พลังรุนแรงจางๆในอากาศ ขณะที่หนทางข้างหน้าก็ลากยาวต่อไปเรื่อยๆราวกับมันไม่มีจุดสิ้นสุด

  กว่าจะถึงฉันน่าจะตายก่อน…ชูฮันพูดในใจกับตัวเองท่ามกลางความมืดมิด

  ไม่ต้องคิดถึงเรื่องการฆ่าซอมบี้จำนวนมหาศาลพวกนี้ได้ตัวเขาเองเลยเพียงแค่หายใจตอนนี้สำหรับเขามันยังยากเย็นเหลือเกิน แค่นี้เขาก็ได้บทสรุปแล้วว่าซุปเปอร์ซอมบี้ตัวนี้จะต้องน่าหวาดหวั่นและทรงพลังมากขนาดไหน

  เขาเดินต่อไปไม่ไหวแล้วเขาไม่รู้ว่าซอมบี้พวกนี้จะมุ่งหน้าไปที่ไหนกันแน่ เขาไม่รู้เลย แต่มันจะเป็นปัญหาแน่ถ้าสถานการณ์ยังดำเนินแบบนี้ต่อไป

  เขาเป็นมนุษย์ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตสุดขั้วอย่างซอมบี้ เขาจำเป็นต้องกินและพัก

  สัมผัสของวิกฤตรุนแรงเกาะกุมหัวใจของชูฮันทำให้เขาสามารถทำการตัดสินใจได้ในทันทีขณะเดียวกันมันก็มีแสงสสว่างริบหรี่สะท้อนมาจากข้างหน้า ทำให้ภาพบรรยากาศรอบๆที่อัดแน่นไปด้วยอสูรกายดุร้ายจำนวนมหาศาลรายล้อมอยู่รอบตัวเต็มไปหมดปรากฏสู่สายตาชูฮัน

  แววตาของชูฮันพลันเปลี่ยนเป็นคมกริบด้วยความแน่วแน่

  ถ้ามันมีแสงสว่างแสดงว่ามันมีทางออก!

  ชูฮันรีบคลำทางเพื่อเดินไปยังปลายแสงทันทีเขาเดินลุยผ่านหนองน้ำเน่าอยู่พักหนึ่งก่อนจะเริ่มปีนขึ้นที่สูงจนเริ่มเข้าใกล้ปลายแสงขึ้นไปเรื่อยๆ สภาพของชูฮันในตอนนี้ดูรุงรังอย่างมาก มองไม่เห็นสภาพเดิมเลย รองเท้าบู้ททหารของชูฮันเปรอะเปื้อนไปด้วยดินโคลนจนไม่เหลือสภาพ

  ชูฮันพบว่าแสงมันเริ่มอ่อนลงตอนใกล้ถึงทางออกทว่ามันไม่ใช่ฝาท่อระบายน้ำแต่เป็นแผ่นเหล็กเหมือนประตู

  ชูฮันค่อยๆดันแผ่นเหล็กด้านบนให้เปิดออกและปีนขึ้นไปเขาได้เจอกับห้องๆหนึ่ง มันมีหน้าต่างกระจกอยู่รอบห้อง บานกระจกบางบานมีรอยแตกร้าว ด้านนอกมีซากศพเน่าเปื่อยเต็มไปหมด แยกไม่ออกว่ามันเป็นศพของมนุษย์หรือซอมบี้กันแน่

   นี้มันบ้านผีสิงอะไรเนี่ย? ชูฮันปีนขึ้นมาทั้งตัว เขาขมวดคิ้วขณะมองสำรวจไปรอบๆ

  ชูฮันรีบเดินตรวจไปรอบๆห้องทันทีโดยไม่หยุดพักและก็ได้เจอกับประตูหนึ่งพอเปิดออกไปเขาก็ได้เจอกับสภาพของอาคารที่รู้สึกคุ้นเคย

  ชูฮันขมวดคิ้วเข้าหากันจนแน่นเพราะมันเป็นความรู้สึกเดจาวู  มันมีซากศพที่ห้อยอยู่ด้านนอกอาคารที่เป็นห้องกระจกทั้งหลังซึ่งมันเป็นศพของคนที่เขาพึ่งเจอไม่นานมานี้เอง!

  เถาจิน!

  ที่นี้คืออาคารที่เถาจินถูกเขาขังไว้ก่อนหน้านี้เป็นที่เดียวกับที่เขาทิ้งตงหรุยไว้!

  ความรู้สึกสยองชั่วขณะทำให้ชูฮันสับสน…นี้เขากลับมาที่เดิมจริงๆงั้นเหรอ?

  ไม่!

  ควรจะพูดว่ากลุ่มซอมบี้กำลังมุ่งหน้ามายังทิศทางนี้จริงเหรอ?!

  ชูฮันรู้ดีว่าที่นี้คือสุดขอบของเขตพื้นที่ต้องห้ามหลังจากข้ามพื้นที่นี้ไป มันจะกลายเป็นสถานที่ที่มีผู้รอดชีวิตทั้งหลายอาศัยอยู่

  ในตอนแรกเพื่อความมั่นใจและเป็นการป้องกันความปลอดของทหารของเขาชูฮันไม่ได้จัดการซอมบี้ในเมืองอันลูทั้งหมดในคราวเดียว แต่เขาให้ทหารของเขาแบ่งเขตพื้นที่เป็นส่วนๆและทยอยจัดการไปเป็นจุดๆ โดยให้เขตพื้นที่ที่อยู่ใกล้กับค่ายเขี้ยวหมาป่าที่สุดเป็นเขตอาศัยของเหล่าผู้รอดชีวิต ดังนั้นพื้นที่ส่วนใหญ่ของเมืองอันลูจึงเป็นที่ว่างเปล่า

  ทว่าตอนนี้เพราะระบบการป้องกันหลายชั้นที่เขาทำไว้ทำให้สถานการณ์พลิกผันอย่างคาดไม่ถึง!

  หลังจากได้รู้เป้าหมายของศัตรูชูฮันก็ทำความเข้าใจสถานการณ์ได้ในทันทีและวิเคราะห์เหตุผลของจุดประสงค์การกระทำของซุปเปอร์ซอมบี้ได้

  เป้าหมายของมันคือเหล่าผู้รอดชีวิต!

  จินตนาการภาพซุปเปอร์ซอมบี้ที่แสนจะภาคภูมิในตัวเองหลังจากที่ซอมบี้จำนวนมากถูกลูกผสมควบคุมและสั่งย้ายพวกซอมบี้ออกไปจากพื้นที่ซึ่งเป็นการไม่ไว้หน้าซุปเปอร์ซอมบี้ คิดว่าซุปเปอร์ซอมบี้ที่แสนทระนงตัวจะทนได้อย่างไร?

  อย่างไรก็ตามการควบคุมอย่างสมบูรณ์ของลูกผสมที่มีต่อซอมบี้ทั้งหลายกลับกลายเป็นเปล่าประโยชน์เพราะหลังจากนั้นสุดท้ายแล้วทั้งเมืองก็ตกอยู่ในความว่างเปล่า ไม่ใช่แค่ซอมบี้ที่เหลือเพียงน้อยนิดและหาได้ยาก แต่มนุษย์ซึ่งเป็นอาหารของพวกมันก็เช่นเดียวกัน มันไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นเลยอยู่เป็นเวลานาน เมืองอันลูอยู่ในความปลอดภัยและมั่นคง

  ทว่าหลังจากสงครามการกระทำของกองทัพเขี้ยวหมาป่าในเมืองอันลูตลอดสองวันที่ผ่านมาได้ดึงความสนใจจากซุปเปอร์ซอมบี้อีกครั้ง

  คราวนี้แหละ!

  มันพบว่ามีกลุ่มมนุษย์จำนวนมากย้ายเข้ามาอยู่อีกฝากหนึ่งซึ่งห่างไกลออกไปจากตำแหน่งของมัน!

  และคนพวกนี้เป็นผู้คนธรรมดาคนที่ไม่ได้ก้าวเข้าสู่การเป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่ คนที่แค่โดนยุงซอมบี้กัดเข้าไปก็อาจจะกลายร่างเป็นซอมบี้ได้เลย ดังนั้นนับประสาอะไรกับการโจมตีของกลุ่มซอมบี้จำนวนมาก

  และตอนนี้ในเมืองอันลูนั้นแทบไม่เหลือซอมบี้แล้ว!

  ถ้ากลุ่มผู้รอดชีวิตหลายหมื่นคนถูกเปลี่ยนเป็นซอมบี้มันก็จะสามารถเรียกคืนศักดิ์ศรีของการเป็นซุปเปอร์ซอมบี้กลับมาได้ และได้อำนาจปกครองในเมืองอันลูกลับคืนมา

  ดังนั้นโดยไม่ต้องใช้เวลาคิดทบทวนซุปเปอร์ซอมบี้จึงสั่งการระดมพลซอมบี้ทั้งหมดที่เหลือในเขตเมืองอันลูมาเพื่อมุ่งหน้าไปยังพื้นที่ที่มีกลุ่มผู้รอดชีวิตอยู่

  ที่เหนือความคาดหมายกว่านั้นคือซุปเปอร์ซอมบี้นั้นฉลาดมากที่เลือกใช้ท่อระบายน้ำที่มีเส้นทางเชื่อมต่อกันตลอดทั้งเมืองในการเรียกรวมซอมบี้และเดินทางผ่านใต้เท้าของกองทัพเขี้ยวหมาป่าไปโดยที่ไม่มีใครรู้ตัว

  เพราะฉะนั้นชูฮันจึงไม่สามารถตามไปตลอดทางได้เพราะมันจะมีซอมบี้เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆตลอดทั้งทางและเป้าหมายยังอยู่อีกไกล ดังนั้นมันต้องใช้เวลาอีกนานพอตัว

  หลังจากคิดไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งชูฮันก็เผยรอยยิ้มชั่วร้ายออกมา…ซุปเปอร์ซอมบี้คิดจะใช้แผนจัดการพวกเขา แต่น่าเสียดายที่เขาเจอมันก่อนล่วงหน้าและก็ได้ล่วงรู้ถึงแผนการและจุดประสงค์ของมัน!

  ซอมบี้ส่วนใหญ่ที่มีนั้นเป็นยุงซอมบี้ดังนั้นพลังการโจมตีจึงต่ำมากทว่าจำนวนนั้นไม่เบาเลย

  จุดอ่อนที่ใหญ่ที่สุดของพวกมันคือความเร็วคิดว่าพวกยุงและมดจะรวดเร็วได้ขนาดไหนกัน?

  ซุปเปอร์ซอมบี้ต้องการโจมตีผู้คนให้มากที่สุดตอนนี้ขบวนซอมบี้ยังไม่ได้ออกไปจากพื้นที่ต้องห้ามที่กองทัพเขี้ยวหมาป่ากั้นเอาไว้ พวกมันต้องการข้ามตัวเมืองหลักไปเพื่อไปอีกฝั่งซึ่งเป็นที่อาศัยของผู้รอดชีวิต ซึ่งจะต้องใช้ระยะเวลาในการเดินทางในท่อระบายน้ำมากถึงสิบวัน

  ดังนั้นตอนนี้เวลาเลยกลายเป็นโอกาสครั้งใหญ่สำหรับชูฮัน!

  หลังจากวันพรุ่งนี้ซางจิ่วตี้จะนำคนที่เหลืออพยพมายังเมืองอันลูทั้งหมด เหล่าตัวแทนเองก็จะได้เห็นเมืองอันลูที่ซึ่งชูฮันยึดคืนกลับมาจากซอมบี้เป็นครั้งแรก แต่ไม่มีใครรู้ว่ามันยังมีวิกฤตคุกกรุ่นอยู่เพราะระยะทางมันยังห่างอีกไกล…ชูฮันถือว่าเขายังโชคดี

  ชูฮันออกไปจากตำแหน่งนั้นทันทีหลังขบคิดเรื่องทั้งหมดจบแล้วเขามุ่งหน้าไปยังสถานีประจำการของกองทัพเขี้ยวหมาป่าซึ่งโชคดีที่เขาได้ส่งหวังไคไปส่งข้อความไว้ก่อนล่วงหน้าแล้ว ตอนนี้กองทัพเขี้ยวหมาป่าคงกำลังเตรียมการกันอยู่แน่ๆ และไม่แน่อาจจะเริ่มดำเนินการไปแล้วด้วยซ้ำ…

  ทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของเขา!

  ทว่าสิ่งที่เป็นอุปสรรคหลักสำหรับชูฮันก็คือซุปเปอร์ซอมบี้ที่ทำให้สารล่อซอมบี้กลายเป็นไร้ค่าถ้าไม่สามารถแก้ปัญหาเรื่องซุปเปอร์ซอมบี้ได้ การวางแผนฆ่าซอมบี้ทั้งหมดจะไม่มีทางสำเร็จได้เลยถ้าสารล่อซอมบี้ใช้ไม่ได้ผล

  เมื่อนึกถึงตรงนี้เขาก็เริ่มคิดถึงมาตรการรับมือไปพร้อมกับความกังวล เพราะซุปเปอร์ซอมบี้ที่สามารถสั่งการซอมบี้จำนวนมากขนาดนี้และครอบคลุมได้อย่างเข้มงวดเช่นนี้จะต้องเป็นซุปเปอร์ซอมบี้ที่ระดับความสามารถสูงสุดๆ อาจจะเป็นระยะ 6 หรือสูงกว่านั้น ไม่แน่อาจจะเป็นระยะ 7 หรือ 8 ก็เป็นได้!

  อย่างไรก็ตามซูเฟิงถูกเขาสั่งให้ไปทำการทดสอบเสาหิน ดังนั้นเวลานี้ทหารที่มีระดับการต่อสู้ขั้นสูงที่เหลืออยู่จึงค่อนข้างมีจำกัด ทั้งหมดรวมชูฮันด้วยมีกันหกกันเท่านั้น

  มันจะมีผลอะไรมั้ย?

 

Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย

Apocalypse Meltdown โลกาวินาศล่มสลาย

Status: Ongoing

มันเป็นโลกที่ซอมบี้และมนุษย์อาศัยอยู่ด้วยความสิ้นหวัง

สนามแม่เหล็กของโลกเกิดการเปลี่ยนแปลงและทุกอย่างได้ย้อนกลับมายังจุดเริ่มต้น

วันหนึ่ง วีรบุรุษของพวกเรา…ชูฮัน ได้เดินทางย้อนเวลากลับมาสิบปีก่อนโดยไม่รู้ตัว เขาได้ย้อนกลับมาก่อนจุดจบของโลกจะเริ่มต้นขึ้น (โลกาวินาศ) เขาถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยเสียงดังในหอพักในมหาวิทยาลัยหมิงชิว ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาได้กลับชาติมาเกิดใหม่ ชูฮันต่อสู้กับเหล่าซอมบี้นับสิบๆตัวก่อนจะมุ่งหน้าไปที่ลานจอดรถเพื่อขโมยรถยนต์เมอร์ซิเดซ-เบนซ์G55ออกมา เขาตัดสินใจที่จะตามหาพ่อแม่และพี่น้องของเขาด้วยG55คันนี้ ซึ่งนี้เป็นสิ่งที่เขาเสียใจที่ไม่ได้ทำในชาติที่แล้ว

ระหว่างทางชูฮันได้พบปะกับคนกลุ่มหนึ่งที่ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง ซึ่งหนึ่งในนั้นมีคนที่ติดอันดับ 20 ของโลกาวินาศรวมอยู่ด้วย…เฉินช่าวเย่ พวกเขาพบกับซอมบี้จำนวนมากระหว่างทางบนทางหลวง ซึ่งชูฮันได้ใช้รถ G55 พุ่งชนเหล่าซอมบี้จนเละ

และในตอนนั้นเอง ชูฮันถึงตระหนักได้ว่าทั้งหมดนี้คือระบบล่มสลาย และเขาสามารถได้คะแนนจากการฆ่าซอมบี้ทั้งหลาย ซึ่งเขาสามารถเอาคะแนนพวกนี้ไปแลกเปลี่ยนเป็นความสามารถพิเศษอะไรก็ได้

และในตอนนั้นเอง การเดินทางของชูฮันก็ได้เริ่มต้นขึ้นไปพร้อมๆกับระบบล่มสลาย

นี่เป็นเรื่องราวของระบบล่มสลาย โดยมีเขา…ชูฮัน เป็นคนดำเนินเรื่องราว

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท