บทที่ 307 หัวหน้าแผนกในชุดนอน
ในตอนที่เฉินชางและเหล่าหลิวเดินลงบันไดของสะพานท่อ ชายหนุ่มสองคนกลัวว่าจะเกิดปัญหาจึงเข้ามาช่วยเหลือด้วยตนเอง ช่วยยกผู้ป่วยขึ้นไปถึงรถฉุกเฉิน
ทั้งสองลังเลครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจไม่ตามไปที่โรงพยาบาล
พวกเขาสองคนออกมาร้านอินเทอร์เน็ตตั้งแต่ตอนบ่าย ตอนนี้กำลังกลับไปที่มหาวิทยาลัย ไหนเลยจะรู้ว่าจะต้องมาเจอเรื่องเช่นนี้ เขาช่วยมาถึงตรงนี้ก็นับว่ามีใจเมตตามากแล้ว
หากว่า…หากว่าผู้ป่วยบอกว่าพวกเขาเป็นผู้กระทำผิด พวกเขาก็คงอธิบายอะไรไม่ได้ ดังนั้นที่พวกเขารอจนถึงตอนนี้ก็เพราะเป็นห่วงกลัวว่าชายคนนั้นเป็นอะไรไป
ทั้งสองเป็นคนหนุ่มที่เพิ่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ยังคงมีนิสัยอย่างเด็กๆ ยังรู้จักโลกใบนี้ไม่ลึกพอ ในตอนที่ต้องเผชิญกับเรื่องเช่นนี้จึงมีเพียงความคิดช่วยเหลือที่ปรากฏในสมอง
แต่ว่า…เมื่อเห็นชายคนนั้นถูกส่งตัวขึ้นรถฉุกเฉินแล้ว จู่ๆ ก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา จะอย่างไรนักศึกษาที่เรียนคณะอย่างพวกเขาก็ไม่มีเงินจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ผู้ป่วย หากต้องขึ้นโรงขึ้นศาลขึ้นมาจะทำอย่างไร
ทั้งสองกลับไปโดยไม่ได้ทิ้งช่องทางติดต่อเอาไว้
เฉินชางไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือนำตัวผู้ป่วยไปส่งโรงพยาบาลเพื่อทำการช่วยเหลือในขั้นต่อไป ตรวจสอบสาเหตุของภาวะหัวใจบีบรัดให้ชัดเจน จากนั้นก็รักษาไห้ทันท่วงที
ตอนนี้เอง เสียงไซเรนของรถตํารวจก็ดังขึ้น ได้ยินดังนั้นเฉินชางก็ค่อยเข้าใจขึ้นมา ที่แท้ชายหนุ่มสองคนนั้นโทรเรียกตำรวจด้วยสินะ
เนื่องจากสภาพของผู้ป่วยค่อนข้างอันตราย มีเลือดออกในร่างกายเป็นจำนวนมาก จะต้องนำตัวส่งโรงพยาบาลเพื่อดำเนินการช่วยเหลือให้ทันเวลา
ตอนนี้สิ่งที่เฉินชางกังวลที่สุดก็คือหัวใจได้รับความเสียหาย ทำให้มีเลือดไหลออกมาจำนวนมากจนไหลเข้าสู่ปอด…หากเป็นเช่นนั้นการรักษาหลังจากนี้ก็จะลำบากขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุนี้จะต้องใช้เวลาแต่ละวินาทีที่ผ่านไปให้คุ้มค่าที่สุด!
เมื่อคิดถึงตรงนี้เฉินชางก็รีบเจรจากับตำรวจ แล้วให้เหล่าหลิวขับรถไปยังโรงพยาบาลทันที โดยมีตำรวจนายหนึ่งตามไปโรงพยาบาลกับรถของเฉินชางด้วย
เฉินชางที่นั่งอยู่บนรถมองตัวเลขที่ปรากฏบนเครื่องตรวจวัดคลื่นไฟฟ้าหัวใจ นับว่าตอนนี้สภาพผู้ป่วยยังอยู่ในภาวะเสถียร ความดันเลือดเริ่มกลับเป็นปกติ ส่วนอัตราการเต้นของหัวใจแม้จะยังเร็วอยู่แต่ก็ดีขึ้นมากแล้ว
เฉินชางนำถุงน้ำเกลือออกมา ให้น้ำเกลือชายคนนั้น
แม้จะเจาะเลือดออกมาไม่มาก แต่ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าในร่างกายของผู้ป่วยมีเลือดไหลออกมามากเท่าไหร่ หากผู้ป่วยเสียเลือดมากเกินไปจนทำให้เกิดภาวะช็อกก็ต้องใช้น้ำเกลือและเลือดสำรองมาแก้ไขภาวะช็อกจากการเสียเลือดมาก เตรียมการสำหรับผ่าเปิดทรวงอกเพื่อตรวจสอบและรักษาอาการ!
เฉินชางพลันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาติดต่อไปที่โรงพยาบาลเพื่อให้จัดทีมช่วยเหลือฉุกเฉิน!
ในทีมประกอบไปด้วยหมอเวรจากแผนกอายุรกรรมหัวใจ แผนกศัลยกรรมหัวใจ และแผนกศัลยกรรมกระดูก จากนั้นจึงรายงานสถานการณ์ให้ทราบ
ตอนนี้เรียกได้ว่าไม่รู้สภาพของผู้ป่วยแม้แต่น้อย แต่จะอย่างไรก็ต้องเตรียมตัวกู้ชีพให้พร้อม หากเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นมาจะได้รับมือทันเวลา!
เฉินชางหยิบโทรศัพท์ของชายคนนั้นขึ้นมา ทดลองนำนิ้วของอีกฝ่ายไปสแกนเพื่อปลดล็อค ตอนนี้ผู้ป่วยอยู่ในสภาพช็อคจนหมดสติ จะต้องติดต่อญาติผู้ป่วยและรายงานสถานการณ์ให้ฟัง จากนั้นก็ดำเนินไปตามขั้นตอนต่างๆ
ในฐานะที่เป็นหมอของแผนกฉุกเฉินย่อมไม่อาจมีเพียงความสามารถในการผ่าตัดอย่างเดียว
เฉินชางเปิดรายชื่อผู้ติดต่อในโทรศัพท์ขึ้นมา เห็นว่ามีรายชื่อของภรรยาอยู่จึงรีบกดต่อสายไปทันที
ครั้งแรกไม่มีใครรับโทรศัพท์!
เฉินชางโทรไปเป็นครั้งที่สองก็ยังไม่มีใครรับ
ในขณะที่เฉินชางคิดจะติดต่อหาคนอื่นนั้นเอง จู่ๆ ปลายสายก็ดังขึ้น
“แกรู้จักกลับบ้านด้วยเหรอ!”
เสียงผู้หญิงจากอีกฝั่งดังลั่น!
เฉินชางชะงักไปทันที เขารีบเรียบเรียงคำพูดแล้วบอกไปว่า “สวัสดีครับ ผมเป็นหมอจากแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลอันดับสอง ตอนนี้สามีของคุณเกิดอุบัติเหตุบนสะพานท่อ พวกเรากำลังส่งตัวไปยังแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลอันดับสองที่มณฑลตงหยางแล้วครับ
ตอนนี้ผู้ป่วยมีอาการช็อค พวกเราต้องแจ้งให้ญาติผู้ป่วยทราบและเซ็นยินยอมให้เร็วที่สุดเพื่อเตรียมตัวผ่าตัด…คุณมาที่โรงพยาบาลตอนนี้เลยได้ไหมครับ”
หลังจากเฉินชางพูดจบ อีกฝ่ายก็เงียบไปทันที ผ่านไปพักใหญ่ก็ยังไม่ส่งเสียงอะไรออกมา
ไม่ว่าใครก็เป็นเช่นนี้ทั้งนั้น!
จู่ๆ ตื่นมากลางดึกก็ได้รับข่าวร้ายเช่นนี้ ไม่ตะลึงก็แปลกแล้ว ตอนแรกเฉินชางคิดว่าเธอจะตกใจจนร้องไห้ออกมาด้วยซ้ำ! คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะใจเย็นมาก หลังจากเงียบไปพักหนึ่งก็รีบพูดด้วยเสียงดังฟังชัด
“หมอคะ! ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้ คุณรอสักครู่ ฉันเห็นด้วยกับมาตรการกู้ชีพของคุณทั้งหมด ฉันจะเซ็นชื่อยินยอมรับการผ่าตัด…ฉันกำลังไปแล้วค่ะ คุณอย่ารอให้เสียเวลาผ่าตัดนะคะ จะต้องช่วยสามีฉันให้ได้นะคะ!”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ก็คล้ายกับเธอกังวลอะไรบางอย่าง จึงรีบพูดเสริมไปว่า “เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา หมอคะ ฉันจะนำเงินไปเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ที่บ้านฉันมีเงินสดอยู่สองหมื่น แต่แอป Alipay ของฉันจ่ายได้หมื่นกว่า กู้ได้อีกหนึ่งแสน…คุณอย่ารอให้เสียเวลานะคะ”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เสียงของเธอก็ฟังดูแข็งกร้าวขึ้นมา
หลังจากวางโทรศัพท์ไปแล้ว เฉินชางก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย หากไม่ใช้เครื่องมือตรวจสอบ เฉินชางก็ไม่กล้ารับประกันจริงๆ ว่าสถานการณ์ในตอนนี้เป็นอย่างไร หากเกิดบาดแผลนอกถุงเยื่อหุ้มหัวใจจนทำให้เลือดไหลมากก็ยุ่งยากแล้ว
หูได้ยินเสียงสัญญาณจากเครื่องมือแพทย์ จมูกเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า
แม้เฉินชางจะไม่รู้แน่ชัดว่าชายคนนี้เกิดอุบัติเหตุอะไรกันแน่ ไม่รู้รายละเอียดที่ชัดเจน แต่สาเหตุสำคัญจะต้องมาจากการดื่มเหล้าแน่นอน
เฉินชางถอนใจออกมา…
ไม่มีเวลาไปคิดเรื่องพวกนี้แล้ว เพียงไม่กี่นาที รถฉุกเฉิน 120 ก็แล่นมาถึงแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลอันดับสอง หวังหย่งยืนรออยู่ตรงประตูด้วยท่าทีร้อนใจ
ภายในโถงของแผนกฉุกเฉิน มีหมอยืนอยู่สี่ห้าคนเพื่อรอผ่าตัด
แผนกฉุกเฉินได้รับความร่วมมือตามคำร้องตั้งแต่ตอนที่รถฉุกเฉินของเฉินชางยังมาไม่ถึงแล้ว
ในตอนที่ผู้ป่วยชายถูกเข็นลงมาจากรถ หมอและพยาบาลทุกคนที่อยู่ในโถงของแผนกฉุกเฉินก็คล้ายถูกกดปุ่มให้ร่างกายทำงาน เริ่มเข้ามาช่วยกันอย่างเป็นระเบียบ!
เจาะเลือด! ตรวจอาการ! ตรวจแลป! ติดต่อธนาคารเลือด!
ห้องตรวจซีทีสแกนเตรียมพร้อมสำหรับการตรวจไว้เรียบร้อยแล้ว พยาบาลเข็นเตียงผู้ป่วยตรงเข้าไปทันที
เครื่องอัลตร้าซาวด์แบบเคลื่อนย้ายก็ถูกนำมาจัดเตรียมไว้ในห้องกู้ชีพของแผนกฉุกเฉินแล้ว เตรียมใช้ได้ตลอดเวลา
แผนกศัลยกรรมกระดูกส่งหมอน้อยจางเสวี่ยเลี่ยงมาช่วย
หมอจากแผนกศัลยกรรมหัวใจเดินเข้ามากล่าวว่า “หมอเฉินครับ พวกเราติดต่อหัวหน้าแล้ว อีกเดี๋ยวก็มาแล้วครับ”
การผ่าตัดเคสนี้ถูกกำหนดไว้แล้วว่าให้หมอจากแผนกศัลยกรรมหัวใจเป็นผู้นำผ่า แผนกศัลยกรรมทรวงอกเป็นผู้ช่วย ส่วนแผนกศัลยกรรมกระดูกคอยเสริม
ดังนั้นเพื่อความรอบคอบ หมอจากแผนกศัลยกรรมหัวใจจึงติดต่อเถามี่ไว้แล้ว
เฉินชางหันไปเห็นหลี่เป่าซานวิ่งเข้ามาพอดี เขาสวมชุดนอนและรองเท้าหนัง
อืม…มาในชุดนอนสีชมพูซะด้วย
เห็นได้ชัดว่าหลี่เป่าซานไม่มีเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้า พอลงจากเตียงแล้วก็สวมรองเท้าหนังแล้วรีบตรงมาเลย
ขณะนี้เฉินชางเข้าใจแล้วว่าทำไมต้องเตรียมที่พักใกล้โรงพยาบาลให้หัวหน้าแผนกด้วย ไม่ใช่แค่เพราะหัวหน้าแผนกมีอำนาจและอิทธิพลสูง แต่เป็นเพราะในตอนที่ต้องทำการกู้ชีพฉุกเฉินจะได้มาถึงทันเวลา
ความนับถือที่เฉินชางมีต่อหลี่เป่าซานเพิ่มขึ้นอีกครั้ง
ไม่แตะต้องเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มายี่สิบสามสิบปีเพื่อให้แน่ใจว่าจะรักษาความกระฉับกระเฉงของตนไว้ได้ทุกเมื่อ เพื่อให้ตนพร้อมทำการผ่าตัดที่ดีที่สุดทุกเมื่อ
นี่คือความมุ่งมั่นของหัวหน้าแผนกฉุกเฉิน
หลี่เป่าซานสวมเสื้อกาวน์เรียบร้อยแล้วก็วิ่งตรงเข้ามา
ตอนนี้ผู้ป่วยถูกส่งตัวไปตรวจยังไม่กลับมา
ห้องผ่าตัดถูกเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว เลือดสำรองก็ถูกเตรียมไว้แล้ว พร้อมเริ่มผ่าตัดได้ทุกเมื่อ
ณ เวลานี้ บุคลากรทางการแพทย์ทุกคนพร้อมรับมือกับการสู้รบในครั้งนี้แล้ว! อารมณ์ของทุกคนแปรผันไปตามข้อมูลของผู้ป่วย
เถามี่มาถึงแล้ว เขาแต่งตัวพิถีพิถันกว่าหลี่เป่าซานเล็กน้อย เถามี่สวมเสื้อกล้ามสีขาว กางเกงตัวใหญ่ รองเท้าแตะ ขณะเดินเข้ามายังได้ยินเสียง “หาว…ฮ้าว” ด้วย
อย่างไรก็ตาม ปรากฏการณ์เช่นนี้ทุกคนเห็นจนเคยชินกันหมดแล้ว เนื่องจากคนระดับหัวหน้าแผนกเหล่านี้เป็นห่วงผู้ป่วยจึงไม่ทันได้เปลี่ยนเสื้อผ้านั่นเอง!
