อลวนรักหมอหญิงชิงลั่ว [ 坑爹儿子鬼医娘亲 ] – ตอนพิเศษ 79 ขอร้อง

ตอนพิเศษ 79 ขอร้อง

ตอนพิเศษ 79 ขอร้อง

มีความสามารถกว่านี้งั้นหรือ?

จินสยงขมวดคิ้ว ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดอย่างลังเลว่า “ข้าได้ยินมาว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้ปรมาจารย์ผู้ลึกลับเพิ่งมาที่เมืองหลวง ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาก่อคดีไปหลายคดี แม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องใหญ่โตนัก แต่ก็เพียงพอที่จะสะท้อนถึงทักษะอันล้ำเลิศของเขา เจ้ารู้จักอู่หนิงโหวหรือไม่”

หลานสุ่ยหยวนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้า

คุณหนูในจวนของอู่หนิงโหวก็เย่อหยิ่งมากเช่นกัน แม้ว่าตอนนี้อู่หนิงโหวจะเป็นคนเกียจคร้านที่แทบจะไม่มีอำนาจแล้วก็ตาม

แต่อย่างไรเสียนางก็เป็นคุณหนูตระกูลขุนนาง จึงมักดูถูกลูกสาวของตระกูลที่ต่ำกว่าเช่นนาง

แต่ได้ยินมาว่าลูกชายคนเดียวของอู่หนิงโหวเป็นคนมีวรยุทธ์ดี แต่เมื่อไม่กี่วันก่อน จู่ ๆ เขาก็ถูกคนตัดเอ็นร้อยหวาย ซึ่งเขาไม่เคยเห็นหน้าคนผู้นั้นด้วยซ้ำ

ฮ่องเต้มีรับสั่งให้สอบสวนเรื่องนี้อย่างละเอียด แต่จนถึงขณะนี้ยังไม่มีผลหรือมีความคืบหน้าแต่อย่างใด

เดี๋ยวนะ หลานสุ่ยหยวนผงะไปครู่หนึ่ง แล้วหันไปมองจินสยง “ท่านลุงจะบอกว่า คนที่ตัดเอ็นร้อยหวายของบุตรชายอู่หนิงโหว คือปรมาจารย์ลึกลับคนนั้นหรือเจ้าคะ?”

“อืม ข้าเดินทางไปสืบเรื่องนี้มาเป็นพิเศษ คนผู้นี้ทำงานรับจ้างด้วย เพียงเขายึดหลักการว่าจะไม่ฆ่าคน แต่ตราบใดที่ราคาสมเหตุสมผลและเขาเต็มใจ ก็ไม่มีอะไรที่เขาทำไม่ได้”

หลานสุ่ยเถียนที่อยู่ข้าง ๆ ก็หรี่ตาลงเช่นกัน “แต่เราไม่ได้ต้องการให้เขาสังหารหลานสุ่ยชิง แค่จับผิดการคบชู้สู่ชาย คงไม่ได้ละเมิดหลักการของเขาหรอก”

“แต่ว่า…” จินสยงรู้สึกกระดากอายเล็กน้อย “ว่ากันว่าคนผู้นี้ตั้งราคาไว้สูงมาก…”

“ท่านลุง” หลานสุ่ยหยวนมองเขาด้วยความโกรธ “ท่านก็รู้ว่าตอนนี้ท่านแม่เป็นอย่างไร ไท่ฮูหยินยึดอำนาจทั้งหมดของท่านแม่แล้ว จึงไม่อาจนำเงินทองออกมาใช้ได้เลย ท่านลุง ได้โปรดช่วยข้าด้วยเถิด เราทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกัน ถ้าไม่สามารถโค่นหลานสุ่ยชิงได้ ต่อไปพ่อของข้าก็จะไม่สนใจท่านลุงอีก”

จินสยงลอบหงุดหงิด หลานสาวสองคนนี้ชอบปิดบังอำพรางเหมือนแม่ของพวกนางเสียจริง

เขาไม่อยากจะเชื่อว่าพวกนางไม่มีเงินติดตัวเลย ปีนี้น้องสาวของเขา กอบโกยผลประโยชน์จากจวนหลานได้น้อยลงหรือ?

แต่สิ่งที่หลานสุ่ยหยวนพูดก็สมเหตุสมผลเช่นกัน อย่างไรเสียเขาก็เป็นเพียงพ่อค้า ในบรรดาบัณฑิต ชาวนา พ่อค้า สถานะของเขาเรียกได้ว่าอยู่ต่ำที่สุด

หากไม่ได้รับการสนับสนุนจากรองเจ้ากรมหลานผู้เป็นน้องเขยของเขา เขาจะไม่มีทางเข้าไปอยู่ในแวดวงเหล่านี้ของคนเมืองหลวงได้เลย

คนที่คบค้าสมาคมกับเขาและดูแลธุรกิจของเขา ไม่ได้ทำเพื่อผลประโยชน์จากรองเจ้ากรมหลานหรือ?

จินสยงกัดฟัน ก็ได้ ตอนนี้ต้องจัดการหลานสุ่ยชิงก่อน ส่วนเรื่องเงินนั้น เขาหาได้ค่อนข้างมากอยู่ ทั้งยังมาขอน้องสาวทีหลังได้อีก

สุดท้ายพวกนางก็สงสัยหลานสุ่ยชิง แต่ไม่ได้บอกรองเจ้ากรมหลานและเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ เรื่องแค่นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะจับน้องสาวของเขาไว้ในกำมือ จึงไม่ต้องกลัวว่านางจะไม่ยอมให้เงิน

คิดได้ดังนั้น จินสยงก็พยักหน้า “ก็ได้ ลุงจะจัดการเรื่องนี้ให้เจ้าเอง สองสามวันนี้พวกเจ้าควรเงียบ และอย่าสร้างปัญหา ส่วนแม่ของพวกเจ้า…”

เมื่อพูดเช่นนั้น เขาก็อดขมวดคิ้วไม่ได้ “ข้าได้คุยกับพ่อของเจ้าแล้ว ความคิดของเขาหนักแน่นยิ่งนัก และด้วยแรงกดดันจากไท่ฮูหยิน ข้าก็เกรงว่าเขาจะไม่ยอมถอยง่าย ๆ ตอนนี้ข้ายังไม่พร้อมจะแตกหักกับเขาจริง ๆ ดังนั้นแม่ของพวกเจ้าจำเป็นต้องลำบากไปสักระยะ เพราะถูกลดสถานะไปเป็นอนุ…แต่ไม่เป็นไรหรอก ขึ้นชื่อว่าบุรุษแล้ว ถ้าชอบจริงก็ขึ้นตำแหน่งพวกนางกลับมาใหม่ได้อยู่ดี”

หลานสุ่ยหยวนกับหลานสุ่ยเถียนมองหน้ากัน พวกนางเม้มปาก และยังคงรู้สึกไม่สบายใจมาก

โดยเฉพาะหลานสุ่ยหยวน ถ้าแม่ของนางกลับมาเป็นอนุอีกครั้ง สถานะของนางก็จะน่าอับอายมาก

เมื่อนึกถึงหลานสุ่ยชิงที่จะได้อยู่เหนือนาง ก็อดไม่ได้ที่จะกัดฟันกรอด แทบจะทนฉีกนางออกเป็นชิ้น ๆ ไม่ไหว

เมื่อหลานสุ่ยเถียนเห็นเช่นนั้น ใจนางก็รู้สึกบอกไม่ถูก เดิมทีแม่ของนางเป็นอนุอยู่แล้ว อย่างไรเสียสถานะของนางก็ไม่ดีเท่าหลานสุ่ยหยวน เป็นเพราะสองพี่น้องจินซื่อเป็นพี่น้องแท้ ๆ ความสัมพันธ์ของนางกับหลานสุ่ยหยวนจึงใกล้ชิดกันมาก

แต่ไม่ว่าอย่างไร มันก็ไม่ใช่หน้าที่ของนางที่จะพูดเรื่องลำดับญาติ ตอนนี้หลานสุ่ยหยวนมีสถานะเท่าเทียมกับนางแล้ว นางจึงรู้สึกสบายใจขึ้นอยู่ในใจ

แต่ถ้าต้าจินถูกลดสถานะให้เป็นเพียงอนุจริง หากหลานสุ่ยชิงขึ้นไปอยู่เหนือนางก็จะยิ่งทำให้นางเสียเปรียบ

หลังจากถอนหายใจ หลานสุ่ยเถียนก็ทำอะไรไม่ถูก นางก้าวเข้าไปลูบไหล่ของหลานสุ่ยหยวน แล้วพูดว่า “พี่รอง อดทนสักพักเถิดเจ้าค่ะ หันกลับไปจัดการหลานสุ่ยชิงก่อน เรื่องนี้ท่านพ่อจะต้องโมโหหนักแน่นอน ถึงตอนนั้น ด้วยความเข้าอกเข้าใจของท่านแม่และการรู้นิสัยของท่านพ่อดี ก็จะต้องได้รับความโปรดปรานจากท่านพ่อแน่นอน อีกทั้งหากหลานสุ่ยชิงทำผิดพลาดครั้งใหญ่เช่นนั้น นางก็จะสูญเสียทุกสิ่งไป ส่วนชะตากรรมของคนอื่น ๆ ที่เหลือ ก็อยู่ที่ปลายนิ้วของพวกเราไม่ใช่หรือเจ้าคะ?”

ในตอนนี้มีอยู่เรื่องหนึ่งที่หลานสุ่ยเถียนกับพี่สาวไม่ได้นึกถึงเลย

ถ้าหลานสุ่ยชิงมีแอบความสัมพันธ์กับชายอื่นจริง บางทีไม่ใช่แค่อู๋ซื่อกับลูกสาวเท่านั้นที่จะถูกลงโทษ แต่ทุกคนในจวนหลานจะติดร่างแหไปด้วย ไม่ต้องพูดถึงว่ารองเจ้ากรมหลานจะได้ความโปรดปราน และความรุ่งโรจน์ในอดีตกลับคืนมา เกรงว่าแม้แต่ชีวิตก็คงรักษาไว้ไม่ได้ด้วยซ้ำ

สุดท้ายในใจของพวกนาง ก็ไม่เคยถือว่าหลานสุ่ยชิงเป็นสมาชิกในครอบครัวของตน ไม่เคยมองว่านางเป็นสมาชิกของจวนหลาน ทำให้พิจารณาเรื่องต่าง ๆ โดยไม่เคยเชื่อมโยงกับจวนหลานเลย

“ข้าย่อมคิดถึงเรื่องนี้อยู่แล้ว สิ่งที่ข้ากังวลคือไท่ฮูหยิน… อย่างไรเสีย ไท่ฮูหยินก็ให้ความสำคัญกับเรื่องโชคลาภมาก” หลานสุ่ยหยวนขมวดคิ้วด้วยความกังวล

“ฮึ่ม” จินสยงที่อยู่ข้าง ๆ เย้ยหยัน “จะไปกลัวอะไรกับหญิงแก่นั่น ข้าได้ยินมาว่าครั้งนี้นางโกรธมากจนกระอักเลือด ขนาดเรื่องนี้นางยังทนไม่ได้ แล้วหากเรื่องของหลานสุ่ยชิงถูกเปิดโปงเล่า เกรงว่านางคงจะโกรธจัด ไม่มีอะไรต้องกลัวหรอก”

“ใช่ พี่รอง ท่านหมอบอกแล้วไม่ใช่หรือเจ้าคะ?” นัยน์ตาของหลานสุ่ยเถียนเป็นประกายเย็นเยียบ “หมอบอกว่าไท่ฮูหยินไม่อาจถูกกระตุ้นได้อีกต่อไป มิฉะนั้นแม้ว่านางจะไม่ตาย แต่ก็จะเป็นเส้นเลือดในสมองตีบ ทำให้เป็นอัมพาต ถึงตอนนั้นถ้านางพูดไม่ได้ แล้วจะไปทำอะไรได้เล่าเจ้าคะ?”

หลานสุ่ยหยวนตกใจ จนเงยหน้าขึ้นมองจินสยงกับหลานสุ่ยเถียน

เมื่อสายตาจับจ้องไปที่หลานสุ่ยเถียน ความประหลาดใจก็เกิดขึ้น

นางไม่คาดคิดมาก่อนว่า… ทัศนคติของหลานสุ่ยเถียนที่มีต่อไท่ฮูหยินนั้น… จะมองว่านางเป็นศัตรู

แม้ว่านางจะไม่ชอบไท่ฮูหยินเช่นเดียวกัน และตอนที่ถูกทุบตี นางก็เกลียดมากอยู่ในใจ

แต่อย่างไรเสียนั่นก็คือย่าของพวกนาง ก่อนหน้านั้นไท่ฮูหยินรักและเอาอกเอาใจนางกับน้องสาวมาก สุดท้ายนางก็ไม่อยากปล่อยให้ย่าตาย… หรือใช้ชีวิตแบบตายทั้งเป็น

หลานสุ่ยหยวนรู้สึกหนาวสันหลังวาบอย่างอธิบายไม่ถูก

เพียงชั่วครู่ต่อมา นางก็อดทนไว้ ดวงตาของนางพลันมืดมน

ตอนนี้…เรื่องสำคัญที่สุดคือต้องจัดการกับหลานสุ่ยชิง

“ได้ เช่นนั้นก็รบกวนด้วยเจ้าค่ะท่านลุง”

ทันทีที่นางพูดจบ ม่านประตูก็ถูกเปิดออก รองเจ้ากรมหลานรีบวิ่งเข้ามาด้วยความโกรธ มองไปที่หลานสุ่ยหยวนด้วยสายตาเย้ยหยัน “เจ้าขออะไรจากเขา?”

………………………………………………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

ยัยสุ่ยเถียนดูจิตกว่าพี่สาวอีกนะคะ คนแบบนี้ปล่อยทิ้งไว้ไม่ได้แล้ว

แตกสามแล้วเรียบร้อยไหมน้า อย่าบอกนะว่ารองเจ้ากรมหลานแอบฟังอยู่ตลอด

ไหหม่า(海馬)