ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา – บทที่ 546 พลังปรภพ

ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา

บทที่ 546 พลังปรภพ

บทที่ 546 พลังปรภพ

ซ่งชิงบังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ มันคล้ายกับว่ามีบางอย่างที่ทำให้หัวใจของเขาปั่นป่วนมากเกินไป! ประหนึ่งทุกการเคลื่อนไหวอยู่ภายใต้การควบคุม

ซ่งชิงถ่ายทอดพลังเข้าสู่ร่างกายเพื่อเริ่มทำการสัมผัส

ชายชรามีสีหน้าตกตะลึงจนไม่มีเวลาที่จะปกปิดเอาไว้

ลู่หยวนเห็นทุกสิ่งในดวงตา แล้วสีหน้าของเขาก็ยิ่งดูแคลน

“ขยะ เหตุใดยังไม่รินชาเล่า?”

ลู่หยวนเงยหน้าก่อนจะพบว่าโลกที่นี่ถูกปกคลุมด้วยหมอกหนา แรงกดดันในอาณาเขตของชายชราเข้าครอบคลุมทั่วบริเวณ!

เนื่องจากบ้านร้างพังทลาย สัตว์ร้ายที่ถอยกลับไปก็กลับมาอีกครั้ง พวกมันแผดเสียงคำรามราวกับกำลังข่มขู่ลู่หยวน!

ชายชราสะกดสีหน้าตกตะลึงเอาไว้แล้วเอ่ย “เหอะ ถ้าเจ้ารู้แล้วมันจะเป็นไร? หนึ่งในพวกเจ้าสองคนจะต้องชนะ ในเมื่อวันนี้ก็อยู่กันพร้อมหน้าแล้ว ข้าก็อยากเห็นกับตานักว่าใครจะเป็นผู้คว้าชัย”

“พอได้เห็นเจ้าแล้ว ลู่หยวน หากว่ากันตามความแข็งแกร่ง เจ้าก็มีโอกาสชนะมากกว่า ข้าขอบอกตามตรง หากกู้ชิงหรันไม่ฝืนก้าวออกจากที่นี่ในวันนี้ ข้าก็อาจจะเดิมพันทั้งหมดกับเจ้า แต่คาดไม่ถึงว่านางจะเข้ามาจนทำให้เหตุต้นผลกรรมกำลังจะมาเยือน! เจ้าไม่มีโอกาสชนะอีกแล้ว! นี่คือลิขิตฟ้า!”

“อย่างนั้นรึ?”

ลู่หยวนเผยรอยยิ้มอย่างเย็นชา “ลิขิตฟ้าหรือ? เจ้าสุนัขเฒ่า ลองดูว่านี่ใช่ลิขิตฟ้าหรือไม่!”

สิ้นคำ ห้วงอากาศรอบข้างลู่หยวนก็เริ่มสั่นไหว

พลังที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของความผันผวน ปราณวิญญาณกำลังกลืนกินรอบข้างอย่างต่อเนื่อง!

“นี่มัน?!”

หลังจากเห็นกลิ่นอายนี้ ชายชราก็เผยสีหน้าไม่มั่นใจออกมา

พลังที่ปะทุออกมาจากร่างของลู่หยวนถึงกับมีกลิ่นอายแห่งความตายเล็กน้อย กลิ่นอายนี้ยังคงกระจายออกไป จากนั้นแผ่ขยายอย่างรวดเร็วก่อนจะปกคลุมทั่วหล้า!

วิ้ง!

เพียงพริบตา อาณาเขตที่ยากจะอธิบายก็ปรากฏขึ้นก่อนจะปกคลุมอาณาเขตของชายชราทั้งหมด!

อาณาเขตนี้มีกลิ่นอายแห่งความตายที่ไม่อาจต้านทานได้ มันกำลังกลืนกินอาณาเขตที่แผ่ออกมาจากชายชราทีละน้อย!

“ปรภพรึ?!”

ชายชราตะโกนออกมาด้วยความไม่แน่ใจ

ลู่หยวนหัวเราะ จากนั้นก็ถอยออกไปหลายสิบหมี่ทันที เขายืนเอามือไพล่หลังอยู่ในห้วงอากาศประหนึ่งราชา “เจ้าสุนัขเฒ่า เจ้ายังพอสัมผัสได้สินะ”

“เป็นไปไม่ได้!”

ชายชราเอ่ยขึ้นอีกครั้งขณะจับจ้องด้วยสายตาเย็นชา “เจ้าหนู มนุษย์ควบคุมปรภพได้อย่างไร?! เจ้ารู้หรือไม่ว่าพื้นที่สีเทานี้ปรากฏขึ้นตั้งแต่ที่แผ่นดินหยวนหงถือกำเนิด ซึ่งโลกดังกล่าว แม้กระทั่งมหาจักรพรรดิในแดนเซียนก็ไม่สามารถควบคุมมันได้ แล้วเจ้าทำได้อย่างไร?!”

“เหอะ…”

ลู่หยวนยื่นมือขวาออกไป แล้วพลังที่เป็นของปรภพก็เคลื่อนลงมาอีกครั้งขณะถาโถมใส่อาณาเขตของชายชราเร็วยิ่งขึ้น

“ข้าบอกเมื่อไหร่ว่าตนเองเป็นผู้ควบคุมปรภพแห่งนี้?”

หลังจากลู่หยวนเอ่ยจบ เขาก็เห็นร่างหนึ่งเคลื่อนเข้ามาอย่างเนิบช้า

เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากอูโจ้วผู้อยู่ในปรภพ!

ทันทีที่อูโจ้วปรากฏ เขาก็มาอยู่ข้างกายลู่หยวนด้วยสีหน้าประจบสอพลอ “นายท่าน ท่านปลดปล่อยกลิ่นอายปรภพเพียงพอแล้วหรือยัง? ท่านต้องการเพิ่มหรือไม่? ท่านอยากให้ข้าบีบนวดไหล่เพื่อคลายความเหนื่อยล้าหรือไม่?”

ลู่หยวนไม่ได้เรียกอูโจ้วมานาน ทำให้อีกฝ่ายผู้ฝึกฝนอยู่ในปรภพเพียงลำพังเบื่อหน่ายจนเจียนตาย

เขามีความสุขที่ถูกลู่หยวนเรียกในวันนี้จนถึงขั้นกระโดดสูงสามจั้ง

หากได้รับใช้ลู่หยวนมากเท่าไหร่ก็ยิ่งใกล้ชิดกับการเป็นภรรยาในอนาคตมากเท่านั้น!

“เผ่าสาปมารหรือ?”

ชายชรามองอูโจ้วก่อนจะรับรู้เผ่าของอีกฝ่ายได้ทันที

ชายชราอยู่ในแผ่นดินหยวนหงมาหลายปีและใช้เคล็ดวิชาลับจนอยู่รอดมาได้ แน่นอนว่าเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องทั้งหลายในแผ่นดินดังกล่าว

แน่นอนว่าชายชราทราบเรื่องเผ่าสาปมารไม่มากก็น้อย

เมื่อเผ่าสาปมารหายเข้าไปในกลีบเมฆก็ไม่มีข่าวคราวอะไรอีก แม้กระทั่งชายชราก็คิดว่าเผ่าดังกล่าวตายหมดแล้ว คาดไม่ถึงว่าจะยังมีใครบางคนในเผ่าสาปมารที่รอดชีวิตมาได้จนถึงวันนี้?!

เขาถึงขั้นระดมพลังปรภพได้งั้นหรือ?!

ชายชรารู้สึกทันทีว่าเขายังคงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพลังของลู่หยวน!

ความจริงแล้วอูโจ้วผู้นี้ไม่สามารถระดมพลังปรภพได้ แต่ตอนนี้เขาสามารถมีชีวิตอยู่ได้ภายในสถานที่พิเศษแห่งนั้นจนถึงขั้นเปิดทางเข้าออกได้ตามต้องการ

ด้วยเหตุนั้น วันนี้อูโจ้วจึงมีความสามารถมากพอที่จะเปิดเส้นทางสู่ปรภพเพื่อปลดปล่อยกลิ่นอายภายในนั้นออกมากำราบกลิ่นอายของชายชราเอาไว้

ปรภพเป็นสถานที่แตกต่างจากโลกอื่น มันทั้งเงียบสงัดและหมองหม่น ซึ่งกลิ่นอายของมันทำให้สถานที่นี้กลายเป็นพื้นที่สีเทา!

กลิ่นอายปรภพจะกลืนกินกลิ่นอายอื่นจนกว่าจะถึงแก่ความตาย!

กลิ่นอายของชายชราที่ปกคลุมทั่วท้องนภาพังทลายทีละชั้น

ลู่หยวนกุมง้าวมังกรครามแปดแดนร้างเอาไว้มั่น “ตาเฒ่าอย่างเจ้ายังทำอะไรได้อีก?”

ชายชราจ้องมองไปทางลู่หยวน ในเมื่อเขาเลือกซ่งชิงก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้อีกแล้ว!

อย่าว่าแต่ย้ายข้างในตอนนี้เลย ลู่หยวนก็ไม่ชอบขี้หน้าเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว หากเข้าแดนเซียนในภายภาคหน้าขึ้นมา อีกฝ่ายย่อมไม่ให้การช่วยเหลืออย่างแน่นอน

ตอนแรกเขาใช้เคล็ดวิชาต้องห้ามเพื่อต่ออายุขัยให้ตัวเอง หากไม่สามารถคิดหาวิธีอื่นได้ ชีวิตของตนเองย่อมไม่มีทางคงอยู่ได้อีกต่อไป

นี่เป็นสาเหตุที่เขาต้องเข้ามาแทรกแซงเรื่องของลู่หยวนกับซ่งชิง

สองคนนี้ถูกกำหนดโดยลิขิตสวรรค์ ผู้ชนะจะต้องมีอนาคตสดใส หากเข้าสู่แดนเซียน เขาก็สามารถปกครองโลกได้เช่นกัน!

ขอเพียงชายชราเดิมพันถูกฝั่ง ในอนาคตเขาก็จะสามารถไปถึงจุดสูงสุดได้ด้วยความช่วยเหลือจากพลังของคนผู้นี้!

แน่นอนว่าทุกสิ่งในชีวิตมีทางออก!

ชายชราค่อยมุ่งมั่นมากขึ้น เนื่องจากเดิมพันข้างซ่งชิงตั้งแต่แรก เขาก็ต้องเดิมพันต่อไป!

ไม่ว่าลู่หยวนจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ไม่มีทางเหนือกว่าผู้มาจากโลกศักดิ์สิทธิ์แดนเซียน!

เหอะ ขอเพียงกู้ชิงหรันยืนอยู่ข้างกายลู่หยวน อัตราการชนะของอีกฝ่ายก็คงไม่มากไปกว่านี้!

เพียงหนึ่งอึดใจ ชายชราก็เคลื่อนมาอยู่ข้างซ่งชิง จากนั้นส่งแหวนเก็บของพร้อมเอ่ยด้วยท่าทางสนิทสนม “เสี่ยวซ่งเอ๋ย ข้าคาดหวังในตัวเจ้าไว้มาก ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ข้าสั่งสมมาตลอดชั่วชีวิต เจ้าต้องดูแลพวกมันให้ดี! ในอนาคต เจ้าจะต้องฆ่าลู่หยวนเพื่อเข้าแดนเซียนให้ได้! หลังจากนี้ข้าขอพึ่งใบบุญเจ้าหน่อยแล้วกัน!”

ซ่งชิงคิ้วขมวดเล็กน้อย เมื่อครู่ชายชรามีท่าทีสูงส่ง แต่ตอนนี้กลับทำตัวประจบสอพลอพร้อมเสนอของบางอย่างให้

เขาไม่เอ่ยคำใด แต่เมื่อใช้จิตเทวะทำการตรวจสอบก็พบว่ามีของดีมากมายอยู่ภายในแหวนเก็บของ!

แค่แหวนเก็บของวงเดียวก็มีค่าเทียบเท่าของดีทั้งหมดในซากปรักหักพังแห่งนี้!

ลู่หยวนเหลือบมองสักพัก เพียงพริบตา เขาก็หันง้าวมังกรครามแปดแดนร้างไปทางซ่งชิง!

อาณาเขตของชายชราแพ้พ่าย ส่วนอูโจ้วก็ปิดเส้นทางของปรภพเอาไว้ชั่วคราว ปราณวิญญาณจึงฉวยโอกาสเข้าเติมเต็มห้วงอากาศก่อนจะปกคลุมทั่วทั้งฟ้าดินแห่งนี้!

ปราณวิญญาณในร่างของลู่หยวนรวมตัวอย่างรวดเร็ว ขณะพลังในมือยังคงเพิ่มมากขึ้น!

ร่างของเขาปรากฏตัวตรงหน้าซ่งชิงกับชายชราในพริบตา

สายตาของเขาจับจ้องไปที่แหวนเก็บของ ในเมื่อเห็นเป็ดอยู่ตรงหน้า ลู่หยวนจะปล่อยให้หลุดมือได้อย่างไร?!

———————————

ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา

ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา

Status: Ongoing
นิยายแปลเรื่อง ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา เรื่องย่อ : ลู่หยวน ชายหนุ่มผู้กลับชาติมาเกิดใหม่ในมหาแดนโชคชะตา พร้อมกับตำแหน่งคุณชายแห่งตำหนักธารสุญญะผู้โฉดชั่ว! ทั้งก่อกรรมทำเข็ญ ทั้งลักพาตัวลูกหลานของกองกำลังอื่นมากักขังไว้นับไม่ถ้วน หนึ่งในนั้นคือสาวงามผู้กำลังจะมีผู้ฝึกยุทธ์รูปหล่อตามมาช่วยชีวิต บัดซบ… ไม่ว่าจะคิดอย่างไร นี่มันบทบาทของตัวร้ายกากเดนชัด ๆ! ในระหว่างที่กำลังปวดหัวกับชีวิตใหม่อยู่นั้นเอง กล่องข้อความก็ปรากฏขึ้นตรงหน้า บ่งบอกว่าการเชื่อมต่อกับระบบวายร้ายสำเร็จแล้ว! ด้วยระบบที่สามารถช่วงชิงโชคชะตาของเหล่าตัวเอกได้ ตำนานจอมวายร้ายสุดอหังการ์ผู้โค่นล้มพระเอกทั่วหล้าจึงเปิดฉากขึ้น!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท