องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 810 ใครกันแน่ที่มั่นใจในตัวเองเกินไป

บทที่ 810 ใครกันแน่ที่มั่นใจในตัวเองเกินไป

​เดิมที​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​คิด​ว่า​กระจก​วิเศษ​บาน​นั้น​น่าจะ​ถูก​เก็บ​ไว้​ใน​ห้องประชุม​ ​เพราะ​สถานที่​ที่​อันตราย​ที่สุด​มักจะ​เป็น​ที่​ที่​ปลอดภัย​ที่สุด

​ห้องประชุม​คือ​ที่​ที่​ดีที​่​สุด​ใน​ตระกูล​หนี​สำหรับ​เก็บ​สิ่ง​นั้น

​แต่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กลับ​กำลัง​ขมวดคิ้ว​อยู่​ในขณะนี้​ ​เพราะ​นาง​หามัน​ไม่​พบ​ ​แม้​จะ​ค้น​ทั่ว​ห้อง​แล้วก็​ตาม​ ​”​หรือว่า​มัน​ไม่ได้​อยู่​ที่นี่​”

​ถ้า​ไม่อยู่​ที่นี่​ ​แล้ว​จะ​อยู่​ที่ไหน

​”​มัน​อยู่​ที่นี่​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยื่นมือ​ออก​ไป​คว้านาง​ไว้​จาก​ทาง​ด้านหลัง​พร้อมด้วย​รอยยิ้ม​ชั่วร้าย​บน​ใบหน้า​ ​”​มัน​เพียงแค่​ไม่ได้​อยู่​เหนือ​พื้นดิน​เท่านั้น​”

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ถอย​ออกมา​เพื่อให้​มีพื​้​นที​่​ว่าง​ ​แล้ว​มอง​พื้น​โดยไม่รู้ตัว​ ​”​ที่นี่​ไม่มี​ห้อง​ลับ​”

​”​ยมโลก​”​ ​น้ำเสียง​ของ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​แฝง​ไป​ด้วย​การ​เสียดสี​ ​”​ที่​ใต้​จวน​แห่ง​นี้​เป็น​ประตู​จาก​แดน​มนุษย์​สู่​ยมโลก​ ​เจ้า​ต้นโพธิ์​เน่า​นั่น​จะ​ต้อง​เอา​กระจก​วิเศษ​ไป​ไว้​ใน​ยมโลก​ ​และ​รอ​ให้​แสง​แห่ง​พระพุทธคุณ​สาดส่อง​ลงมา​ที่​มัน​ ​ถึง​ความคิด​นี้​จะ​โง่เขลา​ ​แต่​เมื่อ​ของ​สิ่ง​นั้น​อยู่​ใน​นรก​ ​การหามัน​ให้​พบ​ย่อม​เป็นเรื่อง​ยาก​ทีเดียว​”

​”​เช่นนั้น​ ​เรา​จะ​ไป​นรก​กัน​หรือ​”​ ​นาง​หัวเราะ​ออกมา​เล็กน้อย​เมื่อ​นึกถึง​คำ​ที่​องค์​ชาย​ใช้​อธิบาย​ทั้งสอง​ ​ดูเหมือน​เขา​จะ​สนใจ​เรื่อง​นี้​จริงจัง​มาก​ทีเดียว​ ​เพราะ​เขา​เอาแต่​เรียก​ทั้งสอง​ว่า​ ​’​ดอกบัว​เน่า​’​ ​กับ​ ​’​ต้นโพธิ์​เน่า​’​ ​ไม่​หยุด

​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ชำเลือง​มอง​นาง​ ​พร้อมกับ​ยื่นมือ​ออก​ไป​เชย​คาง​นาง​ขึ้น​ ​”​เจ้าหัว​เราะ​อะไร​”

​”​ไม่มี​อะไร​ ​ไป​กัน​เถอะ​”​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จับมือ​เขา​ ​นาง​รู้ดี​ว่า​ในเวลานี้​นาง​ควร​ทำตาม​ใจ​เขา

​จาก​ที่​บุตร​แห่ง​ราชา​นรก​บอก​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ใน​ปัจจุบัน​นั้น​อาจจะ​แข็งแกร่ง​ยิ่งกว่า​สมัย​ที่​เขา​เป็น​ราชา​ปีศาจ​เสียอีก

​ซึ่ง​นั่น​รวมถึง​ความต้องการ​ที่จะ​ควบคุม​ของ​เขา​ด้วย

​วิธี​แสดง​ความรัก​ของ​องค์​ชาย​นั้น​มักจะ​แตกต่าง​ออก​ไป​จาก​ผู้อื่น​เสมอ

​นี่​มัน​จริงๆ​ ​เลย​…

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่รู้​จะ​รับมือ​กับ​ชาย​คน​นี้​อย่างไร​ ​ดังนั้น​ทางเดียว​ที่นาง​ทำได้​จึง​เป็นการ​จับมือ​เขา​เอาไว้​เพื่อ​ป้องกัน​ไม่​ให้​เขา​คิด​อะไร​แผลง​ๆ​ ​ขึ้น​มา​อีก

​”​ก็ดี​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยดู​จะ​อารมณ์ดี​ขึ้น​จาก​การกระทำ​นั้น​ ​เขา​ฉีก​ยิ้ม​กว้าง​ ​”​ข้า​ไม่ได้​ไป​ยมโลก​มานาน​แล้ว​ ​ปีศาจ​ที่อยู่​ที่นั่น​ตัว​ใหญ่​กว่า​ที่นี่​ ​และ​มี​จำนวนมาก​กว่า​อีกด้วย​”

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​:​ ​…​ ​น้ำเสียง​ตื่นเต้น​นี่​มัน​อะไร​กัน

​ในไม่ช้า​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ก็ได้​ค้นพบ​ว่า​องค์​ชาย​ตื่นเต้น​เรื่อง​อะไร

​ยมโลก​แตกต่าง​จาก​ที่​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จินตนาการ​เอาไว้

​นาง​คิด​ว่า​มัน​จะ​เต็มไปด้วย​ความมืด​อัน​ไร้​ที่​สิ้นสุด

​แต่​มัน​กลับ​ดู​งดงาม​ออก​ไป​อีก​แบบ​ ​ทะเลทราย​ไร้​ขอบเขต​ปรากฏ​ขึ้น​ใน​ความมืด​นั้น​ ​มี​วัตถุ​ทรงกระบอก​สีขาว​บริสุทธิ์​ตั้งอยู่​ท่ามกลาง​สาย​หมอก​ ​พวก​มัน​ดู​เคร่งขรึม​และสง่า​งาม​ ​แต่​ก็​ดู​เยือกเย็น​และ​อ้างว้าง​ขณะ​เม็ดทราย​กำลัง​เต้นรำ​อยู่​ใน​กลุ่ม​ควัน​ ​ทุกสิ่งทุกอย่าง​ล้วนแต่​เต็มไปด้วย​ความ​ศักดิ์สิทธิ์

​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยืน​อยู่​ตรงนั้น​พร้อมกับ​เสื้อคลุม​สีดำ​ตัว​ยาว​บน​ไหล่​ ​สายลม​หวีดหวิว​เริงระบำ​ราวกับ​ปีศาจ​ ​พวก​มัน​พัดผ่าน​ความเจริญรุ่งเรือง​อัน​อ้างว้าง​และ​ทำให้​เสื้อคลุม​ของ​เขา​ปลิว​ขึ้นไป​ใน​อากาศ

​ที่​ด้านหลัง​ของ​เขา​ ​ตะวัน​กำลังจะ​ลับ​ขอบฟ้า

​ในเวลานั้น​ ​โลก​ทั้ง​ใบ​ราวกับ​ถูก​ย้อม​เป็น​สี​เลือด

​มัน​เป็นเวลา​ทอง​ตอน​ตะวัน​กำลัง​ลับ​ฟ้า​!

​วิหาร​แห่ง​นี้​เงียบสงบ​และ​ดูเหมือน​จะ​มีประวัติ​ศาสตร์​ยาวนาน​นับ​พันปี​ ​มัน​สูงตระหง่าน​อยู่​เหนือ​พวกเขา​ราวกับ​ก้อน​เมฆ​ ​และ​ดู​ยิ่งใหญ่​อลังการ​อย่างมาก

​ดอก​ปี่​อั้น​บริเวณ​ทางเข้า​วิหาร​บานสะพรั่ง​เป็น​สีแดง​ราวกับ​เปลวเพลิง​บน​ฟากฟ้า

​เสา​แกะสลัก​ขนาด​ยักษ์​มี​ร่องรอย​แห่ง​สงคราม​และ​ร่องรอย​จาก​ใยแมงมุม​ถัก​ทอ​ไป​จน​สุดสายตา​ ​พวก​มัน​ทอด​ยาว​ไป​จนถึง​ประตู​เหล็ก​ก่อน​จะ​ถูก​แทนที่​ด้วย​รูปปั้น​หิน​ขนาดใหญ่​สอง​รูป​ ​รูปปั้น​ทั้งสอง​งดงาม​ราวกับ​เทพเจ้า

​เฮ่อ​เหลียน​ไม่แน่ใจ​ว่านา​งคิด​ไป​เอง​หรือเปล่า​ ​แต่​นาง​คิด​ว่า​หนึ่ง​ใน​รูปปั้น​นั้น​ดู​คล้าย​กับ​องค์​ชาย​ทีเดียว​…

​พวกเขา​มองเห็น​กระจก​วิเศษ​บาน​นั้น​ได้​ทันทีที่​ลงมา​จาก​ห้องประชุม

​แต่​กว่า​จะ​ไป​ถึง​จุด​ที่​วาง​กระจก​ได้​ ​พวกเขา​ต้อง​เดิน​ขึ้นไป​ให้​ถึง​จุดสูงสุด​ของ​วิหาร

​ทว่า​วิหาร​แห่ง​นี้​กลับเป็น​ศูนย์รวม​ของ​สัตว์​อสูร​ ​แต่ละ​ชั้น​มีสัตว​์​อสูร​เลื้อยคลาน​อยู่​หลาย​สิบ​ตัว​ ​พวก​มัน​ล้วนแต่​จ้องมอง​ผู้มาเยือน​ด้วย​ดวงตา​แดงก่ำ

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ศึกษา​พวก​มัน​อย่างละเอียดถี่ถ้วน​ ​และ​สังเกตเห็น​ว่า​สัตว์​อสูร​พวก​นี้​ไม่​สามารถ​เคลื่อนไหว​ได้​ ​ราวกับว่า​พวก​มัน​ถูก​อะไร​บางอย่าง​มัด​เอาไว้​ ​เพียงแค่​แตะ​ ​สัตว์​อสูร​ที่ว่า​นี้​ก็​จะ​ไม่​สามารถ​โจมตี​พวกเขา​ได้

​เมื่อ​คิดได้​ดังนี้​ ​สายตา​ของ​นาง​ก็​หยุด​ลง​ที่​ประตู​เหล็ก​ของ​วิหาร​ ​บน​ประตู​นั้น​มียันต​์​แปะ​อยู่​ ​เป็น​เพราะ​เจ้า​นี่​หรือ

​ยันต์​แผ่น​นี้​คือ​สิ่ง​ที่​สะกด​สัตว์​อสูร​พวก​นี้​เอาไว้​หรือ

​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ค่อยๆ​ ​เดิน​เข้าไป​หายันต​์​แผ่น​นั้น​ ​แล้ว​ใช้​นิ้วชี้​กับ​นิ้วกลาง​แตะ​มัน​เบา​ๆ

​ฟุ่บ​-

​ยันต์​ตกลง​บน​พื้น

​ประตู​เหล็ก​ขนาด​ยักษ์​คล้าย​จะ​มีชีวิต​ขึ้น​มา​ ​มัน​เปิด​ออก​ทีละน้อย​ภายใต้​แสงจันทร์​สี​เลือด​ ​จากนั้น​อีกา​จำนวนนับ​ไม่​ถ้วน​ก็​โผบิน​ขึ้น​จาก​วิหาร​ ​ขนนก​สีดำ​ร่วงหล่น​ลง​พร้อมกับ​สัตว์​อสูร​ที่​เริ่ม​คลุ้มคลั่ง​!

​โครม​!

​เหนือ​ขึ้นไป​บน​ท้องฟ้า​ ​ร่าง​ใน​ชุด​เสื้อคลุม​สีขาว​บริสุทธิ์​กระโดด​ลงมา​ขวางทาง​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ ​แม้​เขา​จะ​ดู​มีอายุ​มากกว่า​ร้อย​ปี​และ​ยัง​มี​เครา​สีขาว​ ​แต่​กลิ่นอาย​ที่​เขา​แผ่ออก​มานั​้​นก​ลับ​ยาก​ที่จะ​มองข้าม​ไป​ได้​ ​โดยเฉพาะอย่างยิ่ง​ใน​ตอนที่​เขา​ร่อน​ลงมา​ ​พื้น​รองเท้า​ของ​เขา​จม​ลง​ไป​ใน​พื้น​หินอ่อน​ได้​อย่างง่ายดาย​เหมือน​เหยียบ​ก้อน​สำลี​ ​เมื่อ​เห็น​เช่นนั้น​ ​พวกเขา​จึง​แน่ใจ​ว่า​ไม่​ควร​ประมาท​ชาย​ชรา​ผู้​นี้​เด็ดขาด

​”​ข้า​กำลัง​สงสัย​อยู่​เชียว​ว่า​ใคร​กันที่​กล้าหาญ​ถึงขั้น​ลงมา​ถึง​นรก​ได้​ ​ที่แท้​ก็​เป็น​ปีศาจ​พันปี​นี่เอง​”​ ​ชาย​ชรา​หัวเราะ​แล้ว​มอง​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยอย​่าง​เฉยเมย​ราวกับ​ไม่ได้​เห็น​เขา​ใน​สายตา​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​ ​”​ข้า​แนะนำ​ให้​เจ้า​กลับ​ไป​เสีย​ ​ใน​ฐานะ​หนึ่ง​ใน​คน​ของ​ภพ​สวรรค์​ ​ข้า​ย่อม​ไม่​ปรารถนา​ที่จะ​ฆ่า​ผู้ใด​ ​อีกทั้ง​ยัง​ไม่​อยาก​ให้​เลือด​ปีศาจ​อัน​โสโครก​ของ​เจ้า​เปรอะ​มือ​ข้า​อีกด้วย​”

​ภพ​สวรรค์​หรือ

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เลิก​คิ้ว​ ​ชาย​ชรา​ที่อยู่​ตรงหน้า​พวกเขา​เป็น​เทพ​หรือ

​เขา​เป็น​เทพ​ที่​คอย​ปกป้อง​ยมโลก​หรือ

​ไม่​แปลกใจ​เลย​ที่​สัตว์​อสูร​พวก​นี้​จะ​ติดตาม​อยู่​ข้างหลัง​เขา​อย่าง​เชื่อฟัง​ถึง​เพียงนี้​…

​”​อย่า​ได้​มั่นใจ​เกินไป​นัก​ว่า​เลือด​ที่​หลั่ง​ใน​วันนี้​จะ​เป็น​ของ​ใคร​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​หัวเราะ​ด้วย​ท่าทาง​ชั่วร้าย​อย่าง​ไม่เคย​เป็นมา​ก่อน​ ​”​ข้า​ไม่​เหมือน​เจ้า​ ​เพราะ​ข้า​สังหาร​เทพเจ้า​เป็น​งานอดิเรก​”

​เสื้อคลุม​สีดำ​ของ​เขา​ปลิว​ขึ้น​ลง​อยู่​ใน​อากาศ​ขณะที่​เอ่ย​เช่นนี้​ ​เกราะ​ป้องกัน​อัน​ลึกล้ำ​และ​ใส​ราวกับ​น้ำ​ปรากฏ​ขึ้น​ที่​ด้านหลัง​ของ​เขา

​กลิ่นอาย​ปีศาจ​ที่​ลอย​อยู่​ใน​อากาศ​ให้ความรู้​สึก​เหมือนกับ​ท้องทะเล​อัน​บ้าคลั่ง​ ​มัน​ลึก​ไร้​ที่​สิ้นสุด​และ​ยาก​จะเข้า​ถึง​ได้

​ชาย​ชรา​หัวเราะเยาะ​ ​”​เจ้า​กำลัง​บังคับ​ให้​ข้า​เอาจริง​ ​สัตว์​อสูร​ทุก​ตัว​จงฟัง​ ​ข้า​ยก​ปีศาจ​ตัว​นี้​ให้​พวก​เจ้า​ ​จะ​กิน​เขา​อย่างไรก็ตาม​ใจ​!​”

​ทันทีที่​ชาย​ชรา​พูด​จบ​ ​สัตว์​อสูร​ที่​ล้อม​พวกเขา​อยู่​ก็​เริ่ม​เคลื่อนไหว​ทันที​!

​เขี้ยว​และ​กรงเล็บ​ของ​พวก​มัน​แหลมคม​ยิ่งนัก​ ​สิ่ง​ที่มา​พร้อมกับ​สัตว์​อสูร​อัน​แข็งแกร่ง​เหล่านี้​จึง​มี​แต่​อันตราย

​พวก​มัน​ทุ่ม​สุดกำลัง​และ​กระโจน​เข้าใส่​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​!

​สัตว์​อสูร​รุมล้อม​เขา​เอาไว้​หลาย​ต่อ​หลาย​ชั้น

​”​เจ้า​มั่นใจ​ใน​ตัวเอง​เกินไป​”​ ​ชาย​ชรา​เคย​พบ​เจอ​ปีศาจ​ฝีมือ​ร้ายกาจ​มานั​กต​่อ​นัก​ ​แต่​ไม่ว่า​ปีศาจ​ตน​นั้น​จะ​ทรงพลัง​เพียงใด​ ​พวก​มัน​ก็​ล้วนแต่​ต้อง​พ่ายแพ้​ให้​กับ​สัตว์​อสูร​เหล่านี้

​สัตว์​อสูร​แต่ละ​ตัว​ล้วนแต่​มีพลัง​เทพ​ของ​เขา​แฝง​อยู่​ใน​ร่าง

​ดังนั้น​การฉีก​กระชาก​ร่าง​ของ​ปีศาจ​สัก​ตน​จึง​ไม่ใช่​เรื่อง​ยาก​แต่อย่างใด​!

​แต่​ขณะที่​ชาย​ชรา​กำลังจะ​หันหลัง​กลับ​นั่นเอง​…

​สัตว์​อสูร​ที่​กระโจน​เข้าใส่​เหยื่อ​ตัว​นั้น​ก็​พลัน​กระเด็น​กลับมา​!

​โครม​!

​สัตว์​อสูร​นอน​อยู่​กับ​พื้น​ ​กรงเล็บ​ของ​พวก​มัน​กุม​แน่น​อยู่​บน​หน้าอก​และ​คู้​ตัว​เข้าหา​กัน​ด้วย​ความเจ็บปวด​อย่างมาก​!

​ชาย​ชรา​หันหน้า​กลับมา​ ​แล้วจึง​หรี่​ตาลง​ ​ปีศาจ​ที่​ควร​ถูก​ฉีก​เป็น​ชิ้นๆ​ ​ยังคง​ยืน​อยู่​ตรงนั้น​โดย​ไร้​รอยขีดข่วน​!

​ไม่เพียงแต่​เขา​จะ​ไม่ได้​รับ​อันตราย​แม้แต่​นิดเดียว​ ​แต่​กระทั่ง​เสื้อคลุม​ของ​เขา​ก็​ยัง​ไม่มี​รอย​ยับ​เลย​ด้วยซ้ำ​ ​นอกจาก​เลือด​สดๆ​ ​อัน​บ่งบอกถึง​การโต​้​กลับ​ของ​เขา​แล้ว​ ​ก็​ไม่มี​สิ่งใด​เปลี่ยนแปลง

​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยัง​ถึงกับ​โอบ​เอว​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เอาไว้​ขณะ​ยืน​อยู่​บน​ดอกไม้​ขนาดใหญ่​อัน​งดงาม​

​ทั้งสอง​ดูเหมือน​กับ​ปาฏิหาริย์​ระหว่างทาง​ไป​ยมโลก​ไม่มี​ผิด​…

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท