องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 827 อาหารที่เลี่ยงไม่ได้

บทที่ 827 อาหารที่เลี่ยงไม่ได้

​ทันทีที่​หงส์​เพลิง​เข้ามา​ใน​ห้องโถง​ ​นาง​ก็​เห็น​ชายหนุ่ม​นั่ง​หมุน​จอก​เหล้า​อยู่​บน​เก้าอี้​ของ​ตัวเอง

​ชายหนุ่ม​เห็น​นาง​แล้ว​เช่นกัน​ ​ดวงตา​ของ​เขา​ลึกล้ำ​ราวกับ​อัญมณี​และ​ดำ​สนิท​ราวกับ​รัตติกาล​ ​”​กลับมา​แล้ว​หรือ​”

​”​อืม​”​ ​หงส์​เพลิง​เดิน​เข้าไป​หา​เขา​อย่าง​ลังเล​ ​จากนั้น​จึง​หยิบ​คู่มือ​ขึ้น​มา​แล้ว​ชี้​กฎ​ข้อ​หนึ่ง​ให้​ตี้จ​วิน​ดู​ ​”​ข้า​เพิ่ง​ทำ​กฎ​ข้อนี​้​มา​ ​ข้อ​ที่​บอกว่า​ให้​เอาชนะ​ศัตรู​หัวใจ​”

​ชายหนุ่ม​เคลื่อน​สายตา​ลง​มอง​กระดาษ​ ​แล้ว​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​”​เจ้า​คิด​ว่า​คนที​่​เหนือกว่า​ก็​คือ​เจ้า​หรือ​”​ ​นาง​เอา​ตัวเอง​ไป​ไว้​ใน​ตำแหน่ง​แปลก​ๆ​ ​เช่นนั้น​ได้​อย่างไร

​”​แน่นอน​อยู่​แล้ว​”​ ​หงส์​เพลิง​ตอบ​อย่างเอาจริงเอาจัง​ ​นาง​เหนือกว่า​ทุกคน​มาโดยตลอด​ ​และ​นาง​จะ​ไม่ยอม​ยก​ตำแหน่ง​นี้​ให้​กับ​ตี้จ​วิน

​ชายหนุ่ม​มอง​นาง​ ​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​มี​รอยยิ้ม​ซุกซน​ปรากฏ​อยู่​ ​”​ตราบใดที่​เจ้า​มีความสุข​ก็ดี​ ​อีก​เดี๋ยว​จะ​มี​คน​นำ​อาหาร​มังสวิรัติ​เข้ามา​ให้​ ​เจ้า​วาง​ซาลาเปา​ที่​ถือ​มา​ลง​ได้​แล้ว​”

​”​อืม​”​ ​หงส์​เพลิง​ส่งเสียง​ตอบ​อย่าง​เกียจคร้าน​ ​จากนั้น​จึง​เดิน​เข้าไป​แล้ว​หยิบ​ม้วน​กระดาษ​ที่​พระพุทธศาสนา​มอบให้​ออกมา

​แม้​ม้วน​กระดาษ​จะ​มีอยู่​ด้วยกัน​หลาย​ม้วน​ ​แต่​มัน​ก็​มี​จำนวน​ที่​แน่นอน

​มัน​คือ​รายชื่อ​ปีศาจ​และ​สัตว์​อสูร​ที่นาง​ต้อง​ล่า

​นาง​ต้อง​ทำให้​คนที​่​ลบหลู่​พระพุทธศาสนา​แม้แต่​เพียง​เล็กน้อย​กลับตัวกลับใจ​ให้​ได้​

​ที่​เป็น​เช่นนี้​ก็​เพราะ​พระพุทธศาสนา​ไม่​ชอบ​สิ่ง​ที่อยู่​เหนือ​การควบ​คุม​ของ​พวกเขา

​หงส์​เพลิง​ขีดฆ่า​ชื่อ​แรก​ออก​อย่าง​ไม่แยแส

​ชายหนุ่ม​เอนหลัง​พิง​เก้าอี้​แล้ว​ยก​ขา​ขึ้น​ไขว่ห้าง​ ​พร้อมกับ​มอง​ใบหน้า​เย็นชา​ที่​หันไป​ด้าน​หนึ่ง​ด้วย​รอยยิ้ม​ชั่วร้าย​ที่​มุม​ปาก

​หงส์​เพลิง​ไม่ทันสังเกต​เห็น​สายตา​ของ​เขา​ ​เพราะ​นาง​กำลัง​ง่วนอยู่กับ​การ​ขีดฆ่า​รายชื่อ​บน​ม้วน​กระดาษ

​ชายหนุ่ม​เดิน​เข้าไป​หานาง​ ​แล้ว​นั่ง​ประกบ​หลัง​นาง​ไว้​ ​เขา​โอบ​แขน​ไว้​รอบตัว​นาง​แล้ว​โน้ม​ร่าง​สูง​ของ​ตัวเอง​ลงมา​หานาง​ ​หาก​มอง​จาก​ด้านหลัง​จะ​เหมือน​หงส์​เพลิง​จม​หาย​เข้าไป​ใน​อ้อมกอด​ของ​ชายหนุ่ม​ ​ภาพ​นั้น​ดู​ยาก​จะเข้า​ใจ​ได้​อย่างมาก​ ​”​เจ้า​จะ​ออก​ไปล่า​พวก​มัน​อีกแล้ว​หรือ​”

​หงส์​เพลิง​พยักหน้า​โดย​ไม่ได้​ตอบ​อะไร​ ​นาง​ดู​มีสมาธิ​กับ​ภารกิจ​ใน​มือ​อย่างมาก

​ชายหนุ่ม​หรี่​ตาลง​เล็กน้อย​ ​จากนั้น​จึง​เคลื่อน​สายตา​ไป​มอง​เซียน​คนอื่นๆ​ ​ที่​ยืน​รอ​อยู่​ด้าน​ข้าง

​ในไม่ช้า​อาหาร​มังสวิรัติ​ก็​ถูก​ยก​มา​วาง​จน​เต็มโต๊ะ​อาหาร​ตรงหน้า

​ชายหนุ่ม​ถอด​เสื้อคลุม​ตัว​นอก​ของ​เขา​ออก​และ​ล้างมือ​ ​จากนั้น​จึง​หันไป​ทาง​หงส์​เพลิง​ ​”​มากิ​นข​้าว​”

​หงส์​เพลิง​ไม่​แม้แต่​จะ​เงยหน้า​ขึ้น​ด้วยซ้ำ​ ​เมื่อ​ความคิด​ของ​นาง​ถูก​รบกวน​ ​น้ำเสียง​ที่นาง​ใช้​จึง​ฟัง​ดู​ติดจะ​เย็นชา​เล็กน้อย​ ​”​ท่าน​กิน​ก่อน​เลย​ ​ข้า​ยุ่ง​อยู่​”

​น้ำเสียง​นี้​มัน​อะไร​กัน​?​!​ ​เซียน​ทุกคน​ตกใจ​กับ​สิ่ง​ที่เกิด​ขึ้น​ ​พวกเขา​ไม่รู้​ว่า​จะ​หวาดกลัว​หรือ​จะ​ชื่นชม​นาง​ดี​ ​คนเดียว​ที่​กล้า​พูด​กับ​ตี้จ​วิน​ด้วย​น้ำเสียง​เย็นชา​เช่นนี้​คงจะ​มี​แค่​หงส์​เพลิง​คนเดียว

​ริมฝีปาก​ของ​ชายหนุ่ม​กระตุก​ขึ้น​เป็น​รอยยิ้ม​ขณะ​จ้องมอง​คนที​่​ใจแข็ง​เป็น​หิน

​เขา​โบกมือ​สั่ง​ให้​ทุกคน​ออก​ไป​ ​แม้กระทั่ง​บรรดา​ปีศาจ​ก็​ยัง​ไม่ได้​รับ​อนุญาต​ให้​เข้ามา​ใน​เขต​อาคม​ของ​เขา

​เขา​ไม่​ชอบ​ให้​ใคร​มา​ขัดจังหวะ​ตอนที่​กำลัง​ทำงาน​เหมือนเช่น​เคย

​ชายหนุ่ม​กาง​ตะเกียบ​ไม้​ไผ่​ออกจาก​กัน​ ​แล้ว​รีบ​คีบ​อาหาร​แตะ​เข้าที่​ปากของ​หงส์​เพลิง

​หงส์​เพลิง​ที่​กำลัง​จม​อยู่​ใน​ภวังค์​ความคิด​ของ​ตัวเอง​อ้า​ปาก​โดยไม่รู้ตัว​ ​ดวงตา​ของ​นาง​จับจ้อง​อยู่​ที่​คำ​ว่า​ ​’​กำจัด​แล้ว​’​ ​บน​หน้า​กระดาษ​จน​ไม่ทัน​ได้​สนใจ​สิ่งรอบตัว

​ตี้จ​วิน​พอใจ​เมื่อ​ได้​เห็นภาพ​นี้​ ​แต่​ตอนที่​เขา​กำลังจะ​ป้อน​อาหาร​คำ​ที่สาม​ให้​กับ​นาง​ ​จู่ๆ​ ​นาง​ก็​เงยหน้า​ขึ้น​อย่างกะทันหัน​ราวกับ​เพิ่ง​ตระหนักถึง​กลิ่น​สาบ​เนื้อ​อัน​รุนแรง​ที่อยู่​ใน​ปาก​ได้​ ​นาง​กะพริบตา​ราวกับ​รู้สึก​ได้​ถึง​สิ่งผิดปกติ​ ​จากนั้น​จึง​รีบ​วิ่ง​ออก​ไปนอก​ประตู​แล้ว​อาเจียน​เอา​ทุกอย่าง​ออกมา

​แม้นาง​จะ​อาเจียน​ออกมา​เพียงแค่​เล็กน้อย

​แต่​มัน​ก็​ดูด​เอา​เรี่ยวแรง​ของ​นาง​ไป​เป็น​จำนวนมาก

​นาง​รู้สึก​เหมือน​กำลังจะ​หมดแรง

​มือ​และ​เท้า​ของ​นาง​อ่อน​ยวบ​ ​ร่าง​ของ​นาง​ร้อนระอุ

​ก่อนที่​นาง​จะ​ทัน​ได้​หันกลับ​มา​ ​ใครคนหนึ่ง​ก็​กอด​นาง​ไว้​จาก​ทาง​ด้านหลัง​ ​”​รสชาติ​ของ​เนื้อ​เป็น​อย่างไรบ้าง​หรือ​”

​เห็นได้ชัด​ว่า​เขา​จงใจ

​แต่​หงส์​เพลิง​ไม่เข้าใจ​เจตนา​ที่​เขา​ทำ​เช่นนี้​ ​นาง​ทาบ​ดาบ​วง​พระจันทร์​เข้ากับ​หน้าท้อง​ของ​ชายหนุ่ม​โดย​ไม่​ลังเล

​ดวงตา​ของ​ชายหนุ่ม​จับจ้อง​อยู่​ที่​ดาบ​วง​พระจันทร์​เล่ม​นั้น​ ​ก่อนที่​พวก​มัน​จะ​เริ่ม​เย็นชา​ขึ้น​ทีละน้อย​ ​”​ข้า​เคย​บอก​เจ้า​แล้ว​มิใช่​หรือว่า​ข้า​ไม่​ชอบ​ให้​เจ้า​หัน​ดาบ​ใส่​ข้า​”

​เคร​้ง​!

​ดาบ​วง​พระจันทร์​เล่ม​นั้น​หัก​เป็น​สอง​ท่อน​อย่างง่ายดาย​ก่อน​จะ​ตกลง​พื้น

​ภาพ​นี้​เหมือนกับ​การจำลอง​เหตุการณ์​ที่​เคย​เกิดขึ้น​ใน​งานเลี้ยง​ของ​พระพุทธศาสนา​เมื่อคราว​ก่อน​มา​ไว้​ที่นี่​ ​ผิด​แต่ว่า​ครั้งนี้​ ​หงส์​เพลิง​ไม่​สามารถ​คืน​สภาพ​ให้​ดาบ​วง​พระจันทร์​ของ​ตัวเอง​ได้

​แม้​การ​บริโภค​เนื้อสัตว์​จะ​ไม่ได้​สร้าง​ความเสียหาย​ให้​กับ​ร่างกาย​ของ​นาง​มาก​นัก

​แต่​ใน​ระยะเวลา​สอง​ชั่ว​ยาม​นี้​ ​การป้องกัน​ของ​นาง​จะ​อ่อนแอ​ลง​ ​ยิ่งกว่านั้น​จาก​จุด​ที่นาง​ยืน​อยู่​ในเวลานี้​ ​พลัง​จาก​พระไตรปิฎก​็​ยัง​ส่ง​มา​ไม่​ถึง​นาง​อีกด้วย

​ผู้ชาย​คน​นี้​คิด​จะ​ทำ​อะไร​กัน​แน่​ ​ฆ่า​นาง​หรือ

​ดวงตา​ของ​หงส์​เพลิง​และ​ตี้จ​วิน​สบ​กัน​ ​ทั้งสอง​รู้​ว่า​อีก​ฝ่าย​เป็น​อมตะ​ ​พวกเขา​ไม่มี​พลัง​ที่จะ​สามารถ​กำจัด​อีก​ฝ่าย​ได้​ ​จะ​มี​ก็​แต่​การก​ลับ​ไป​เกิด​ใหม่​เท่านั้น

​จุดประสงค์​ที่แท้​จริง​ของ​เขา​คือ​อะไร

​ร่าง​ของ​นาง​ร้อนผ่าว​ ​หงส์​เพลิง​นึกถึง​ครั้งแรก​ที่นาง​ทำผิด​ศีล​ ​นาง​ต้อง​อยู่​ใน​คุก​น้ำแข็ง​ของ​ภูเขาซ​วี​หมี​ถึง​สอง​ชั่ว​ยาม​เต็มๆ​ ​แต่​ตอนนั้น​มัน​ไม่ได้​ทรมาน​มาก​เท่ากับ​ตอนนี้

​”​เป็น​อย่างที่​ข้า​คิด​เอาไว้​…​”​ ​ชายหนุ่ม​หัวเราะ​เบา​ๆ​ ​ข้าง​หู​ของ​นาง​ ​”​ข้าว​่า​แล้ว​ว่า​มันต​้​อง​เป็น​เช่นนี้​”

​เขา​รู้อยู่​แล้ว​หรือ

​หงส์​เพลิง​ที่อยู่​ใน​อ้อมกอด​ของ​ชายหนุ่ม​เคลื่อน​สายตา​ขึ้น​มอง​เขา​ ​สายตา​ของ​นาง​ระแวดระวัง​ขึ้น​อย่างมาก​ ​”​ท่าน​อยาก​เห็น​หรือว่า​ข้า​จะ​อับอาย​เพียงใด​”

​”​เปล่า​เลย​ ​ทั้งหมด​เป็น​เพราะ​คู่มือ​ต่างหาก​ ​ข้า​ควร​ทำ​สิ่ง​ที่อยู่​ใน​นั้น​ให้​ครบ​ตอนที่​เจ้า​ลด​การป้องกัน​ตัว​ลง​ ​เจ้า​ว่า​ไม่ดี​หรือ​”​ ​ชายหนุ่ม​แกล้ง​ถาม​ ​จากนั้น​จึง​ยื่นมือ​ออก​ไป​คลาย​ผ้า​ที่นาง​ใช้​มัด​ผม​ออก​และ​ปล่อย​ผม​ของ​นาง​ให้​ทิ้งตัว​ลง​บน​ไหล่​ ​ผม​ยาว​สลวย​ราว​เส้น​ไหม​คดเคี้ยว​อยู่​รอบ​ปลายนิ้ว​ของ​เขา​ ​และ​กระจาย​ไป​ทั่ว​แผ่น​หลัง​ขณะที่​พัน​กัน​ยุ่งเหยิง

​”​ไม่​…​”​ ​หงส์​เพลิง​ต้องการ​ห้าม​เขา​ ​แต่​มือ​ของ​ชายหนุ่ม​กลับ​สอด​เข้าไป​ใต้​เสื้อคลุม​ของ​นาง​อย่างรวดเร็ว​ ​นาง​ตัวสั่น​เพราะ​ความ​เย็น​จาก​สัมผัส​นั้น​ ​ริมฝีปาก​ของ​นาง​เผยอ​ขึ้น​พร้อมกับ​เสียง​ที่​ลอด​ออกมา​ ​แต่​แล้ว​พวก​มัน​ก็​ถูก​ปิด​ลง​อีกครั้ง​ด้วย​รส​จูบ​ ​กลิ่น​น้ำชา​เติมเต็ม​โพรง​ปากของ​นาง​พร้อมกับ​ปลายลิ้น​ของ​ชายหนุ่ม​ที่​แนบ​กับ​ลิ้น​ของ​นาง​ ​จากนั้น​ชายหนุ่ม​ก็​ดูด​ริมฝีปาก​ของ​นาง​จน​ชา​ ​หน้าอก​ของ​นาง​ถูก​คลึง​อย่างรุนแรง​ ​แต่​นาง​ไม่เคย​รู้สึก​ถึง​ความ​วาบหวาม​อัน​รุนแรง​เช่นนี้​มาก​่อน​ ​ดังนั้น​นาง​จึง​ยื่นมือ​ออก​ไป​และ​พยายาม​ผลัก​เขา​ออก​อย่างแรง​เพราะ​ต้องการ​หนี​จาก​ความรู้สึก​นั้น

​แต่​ชายหนุ่ม​กลับ​จับมือ​ของ​นาง​ไป​ไว้​ด้านหลัง​ในขณะที่​ผม​ยาว​ถึง​เอว​ของ​นาง​สะบัด​ไป​ตาม​การเคลื่อนไหว​ของ​เขา​ ​เสื้อคลุม​ที่​ไม่ได้​ถอด​อย่าง​เป็น​กิจ​ลักษณะ​หลุด​ลงมา​กอง​ยุ่งเหยิง​อยู่​รอบเอว​ของ​นาง​ ​ความรู้สึก​ต้องห้าม​อัน​คลุมเครือ​นั้น​แปรเปลี่ยน​เป็นความ​เย้ายวน​อัน​ไร้​ที่​สิ้นสุด

​ชายหนุ่ม​เหมือน​ไม่​สามารถ​ยับยั้ง​ตัวเอง​ได้​อีกต่อไป​ ​เขา​อุ้ม​นาง​ขึ้น​จาก​ทาง​ด้านหลัง​อย่างกะทันหัน​ ​แล้ว​จัด​ช่วงบน​ของ​นาง​แนบ​กับ​โต๊ะ​ไม้​ตัว​ใหญ่​ ​จากนั้น​จึง​จับ​ขา​เพรียว​ของ​นาง​แยก​ออกจาก​กัน​ ​น้ำเสียง​ของ​นาง​แหบ​พร่า​ขณะที่​เอ่ย​ว่า​ ​”​ทำตัว​ดี​ๆ​ ​เจ้า​ชอบ​เหมือนกัน​มิใช่​หรือ​”

​หงส์​เพลิง​กัด​ริมฝีปาก​ ​สมอง​ของ​นาง​พร่ามัว​ไป​หมด​ ​นาง​อยาก​ขัดขืน​ ​แต่​ก็​ไม่​สามารถ​ต้านทาน​ความร้อน​ที่​ออกมา​จาก​ร่างกาย​และ​ทำให้​นาง​ตก​อยู่​ใน​สภาพ​เหม่อลอย​เช่นนี้​ได้​ ​นาง​ไม่รู้​ว่านา​งอยู​่​ที่ไหน​ ​สิ่ง​เดียว​ที่นาง​รู้​ก็​คือ​ทุก​ตารางนิ้ว​บน​ร่าง​ของ​นาง​กำลัง​ต้องการ​ให้​เขา​สัมผัส​มัน​มากขึ้น

​”​ดูเหมือน​เจ้า​จะ​ชอบ​ให้​ทำ​เช่นนี้​จริงๆ​ ​หึ​”​ ​ชายหนุ่ม​เล็ม​ใบ​หู​ของ​นาง​ ​นาง​รู้สึก​ได้​ถึง​ความร้อน​จาก​ลมหายใจ​ที่​รด​ลง​บน​ใบ​หู​ของ​ตัวเอง​ได้​ ​ชายหนุ่ม​ยิ้ม​ ​แล้ว​กัด​เข้าที่​ลำคอ​ของ​นาง

​เรี่ยวแรง​ทั้งหมด​ราวกับ​ถูก​ดูด​หาย​ไป​จาก​ตัว​ ​ภาพ​ที่นาง​ตก​อยู่​ใน​เงื้อมมือ​ของ​เขา​ทำให้​ชายหนุ่ม​รู้สึก​ต้องการ​นาง​มากยิ่งขึ้น​ ​เขา​รู้สึก​เหมือนกับ​ว่า​สัตว์ร้าย​ที่​ฝัง​ร่าง​ลึก​อยู่​ภายใน​ตัว​ของ​เขา​กำลังจะ​กระโจน​ออกมา​ได้​ทุกเมื่อ

​ ​เขา​พรม​จูบ​ไล่​ลงมา​ตาม​ลำคอ​ของ​นาง​พร้อมกับ​สร้าง​ความเจ็บปวด​อัน​ยาก​จะ​ทาน​ทน​ไป​พร้อมกัน​ ​หงส์​เพลิง​กำมือ​แน่น​เพราะ​นาง​อยาก​หนี​ไป​จาก​เขา​ ​แต่​วิสัยทัศน์​ของ​นาง​กลับ​ดู​พร่า​เลือน​ราวกับ​มี​หมอก​บาง​ๆ​ ​ปกคลุม​ดวงตา​…

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท