บทที่ 357 ข่มขู่
บทที่ 357 ข่มขู่
ทุกคนโดยรอบสัมผัสได้ถึงความผิดปกติจากถังซวง
“หัวหน้าครับ ผู้หญิงคนนั้นเป็นบ้าไปแล้ว เราต้องจัดการเธอเดี๋ยวนี้ไม่อย่างนั้นพวกเราแย่แน่ จู่ ๆ การต่อสู้ของเธอก็เปลี่ยนไป ถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไป ผมคิดว่าเราไม่สามารถรับมือได้แน่”
แน่นอนว่าชายหัวโล้นทราบเรื่องนี้ดี เขาถอยหลังกลับมาหนึ่งก้าวก่อนจะพูดว่า “เรายังมีคนเหลืออีกเยอะ หาจังหวะจับกุมยัยนั่นให้ได้ ฉันจะล่อให้เอง”
ชายคนนั้นพยักหน้ารับคำ
“ครับหัวหน้า”
ขณะพูดอย่างนั้น เขาวิ่งเข้ามาในวงล้อมก่อนจะเรียกให้ทุกคนเข้าล้อมรอบถังซวงเอาไว้
“หืม… ในเมื่อพวกแกทุกคนอยากรนหาที่ตาย อย่างนั้นฉันก็จะไม่ยั้งมือก็ได้”
ได้ยินคำพูดอวดดีของถังซวง บางคนถึงกับอดไม่ได้ที่จะพูดตอบว่า “พี่รอง ยัยนี่อวดดีเกินไปแล้ว เราฆ่าเธอเลยดีกว่า” เขาแตะหลังเอวของตัวเอง
คนที่ถูกเรียกพี่รองรีบคว้ามืออีกฝ่ายไว้
“อย่า… แกจะเรียกทุกคนมาที่นี่หรือไง?” หากพวกเขาถูกเจอ ก็ทำได้เพียงหลบหนีออกจากเมืองหลวง แต่ถ้าหากถูกจับกุม ต้องลำบากแน่นอน
ชายคนนี้รู้ดีว่าเมืองหลวงมีการรักษาความปลอดภัยที่แน่นหนา แต่เขาก็ทนไม่ได้เมื่อถูกถังซวงยั่วยุ
แต่ทว่าคำพูดนั้นกระทบหูของถังซวงชัดเจน คนพวกนี้พกปืนมาด้วย นับว่าไม่ธรรมดา “โอ้… ดูเหมือนพวกแกจะมีสติอยู่บ้าง แต่ไม่ต้องคิดมากหรอก รีบยกปืนขึ้นมายิงฉันสิ ฉันก็อยากเห็นเหมือนกันว่าพวกแกจะออกไปจากเมืองหลวงนี่ยังไง”
“แก…”
ก่อนที่ชายคนนั้นจะพูดอะไรออกมา ชายอีกคนที่ใจเย็นกว่าห้ามเขาเอาไว้ก่อนจะพูดขึ้นว่า “พอแล้วเหล่าฉี ถ้ามีเวลาพูดจาไร้สาระ ก็รีบจับเธอให้ได้เร็วเข้า”
“อืม”
เหล่าฉีไม่พูดอะไรอีก และพุ่งเข้าไปหาถังซวงทันที
แววตาของถังซวงไม่เพียงแต่ไม่หวาดกลัว แต่ยังท้าทายพวกเขา “อ่า อย่างนั้นก็เข้ามาพร้อมกันเลย ฉันจะได้ประหยัดเวลา” จากนั้นเธอพุ่งเข้าไปต่อสู้กับคนพวกนั้น แต่เมื่อถังซวงจัดการกับคนกลุ่มตรงหน้าแล้ว เธอเห็นว่าชายหัวโล้นกำลังพุ่งเข้าไปหาถังเซวี่ยและเกอชิงเหม่ย
“หยุด…”
เห็นการกระทำของชายหัวโล้น แววตาของถังซวงแดงก่ำ เริ่มมีความกังวลฉายชัด
แต่เวลานี้ชายหัวโล้นไม่คิดหยุดมือ กลุ่มที่สองกำลังพัวพันอยู่กับเหลิ่งตง เขาจึงสามารถเข้าไปหาถังเซวี่ยและเกอชิงเหม่ยได้อย่างง่ายดาย
“ฉันบอกให้หยุด”
ถังซวงพุ่งตัวไปทันที แต่เหล่าสมุนพวกนั้นไม่ยอมปล่อยเธอไป พวกมันล้อมเธอไว้อีกครั้ง และพยายามเข้าต่อสู้เพื่อถ่วงเวลาเธอไว้
ถังซวงที่ไม่สามารถปลีกตัวออกไปได้ แม้จะอยากพุ่งออกไปช่วยถังเซวี่ยและเกอชิงเหม่ย แต่คนพวกนี้เข้ากีดขวางเธออย่างสุดความสามารถไม่หยุดหย่อน และพวกมันก็แข็งแกร่งไม่น้อย ถังซวงจึงไม่สามารถทะลวงผ่านคนกลุ่มนี้ได้
เมื่อเห็นชายหัวโล้นเข้าใกล้ถังเซวี่ยและเกอชิงเหม่ย สีหน้าของถังซวงก็เคร่งเครียดขึ้นเรื่อย ๆ เธอตะโกนลั่น “เสี่ยวเซวี่ย ป้าเกอ หนีไป”
กลุ่มที่สองซึ่งกำลังต่อสู้กับเหลิ่งตงและคนอื่น ๆ เห็นว่าชายหัวโล้นเข้าใกล้เสี่ยวเซวี่ย พวกมันสีหน้าบิดเบี้ยวก่อนจะตะโกนว่า “สาวน้อยคนนั้นคือเป้าหมายของเรา”
“ไม่ต้องห่วง เธอจะเป็นของนายแน่นอน”
ทว่าผู้นำกลุ่มที่สองไม่ค่อยเชื่อคำพูดอีกฝ่ายนัก เขาถอยกลับพร้อมบุกโจมตีชายหัวโล้น แต่น่าเสียดายที่เขาอ่อนแอกว่าอีกฝ่าย สุดท้ายแม้ทั้งสองจะพัวพันกันสักพักหนึ่ง เขาก็พ่ายแพ้ในที่สุด ชายหัวโล้นที่ได้รับชัยชนะพุ่งเข้าหาถังเซวี่ยและคว้าเธอไว้ พอทุกอย่างเสร็จสิ้นจึงหันกลับมาหาถังซวง
“หยุดซะ ถ้าเธอไม่หยุด ฉันจะหักคอนังนี่”
—————————————————-
