สตรีแกร่งตระกูลไป๋ – ตอนที่ 1265 ร่วมเป็นร่วมตาย

สตรีแกร่งตระกูลไป๋

ตอนที่ 1265 ร่วมเป็นร่วมตาย

องครักษ์ลับเหล่านั้นพุ่งตัวไปในตำหนักใหญ่ตามคำสั่งเพื่อปกป้องจักรพรรดินีแห่งซีเหลียงของพวกเขา พวกเขาวิ่งไปเข้าร่วมการต่อสู้ที่หน้าตำหนักอย่างไม่กลัวตายเพียงเพราะต้องการปกป้องจักรพรรดินีของพวกเขาให้ปลอดภัย

หัวหน้าองครักษ์ลับหน่วยย่อยที่ปกป้องหลี่เทียนเจียวจนได้รับบาดเจ็บหนักเห็นบรรดาองครักษ์ลับคนอื่นๆ วิ่งเข้ามาในตำหนัก พวกเขาตรงไปยังร่างของไป๋ชิงอวี๋และล้อมชายหนุ่มเอาไว้ หัวหน้าองครักษ์ลับหน่วยย่อยกุมแขนที่เลือดไหลไม่หยุดของตัวเองแน่นพลางพาหลี่เทียนเจียวถอยหลังไปเรื่อยๆ พวกเขาถอยไปจนสุดมุมของตำหนัก

ดวงตาสีดำสนิทของไป๋ชิงอวี๋ราบเรียบ กระบวนดาบของชายหนุ่มดุดันและเต็มไปด้วยไอสังหาร ทุกกระบวนท่ามุ่งเอาชีวิตของศัตรู ทุกที่ที่ดาบตวัดโดนเต็มไปด้วยเลือดสดที่สาดกระจาย กระบวนดาบของชายหนุ่มรวดเร็วจนคนมองตามไม่ทันจึงไม่สามารถตั้งรับได้ ชายหนุ่มไม่เหมือนคนที่กำลังบาดเจ็บหนักแม้แต่น้อย

ขนาดองครักษ์ลับยอดฝีมือของซีเหลียงยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของไป๋ชิงอวี๋ องครักษ์ลับต้องร่วมมือกันหลายคนจึงจะสามารถขัดขวางไป๋ชิงอวี๋ไม่ให้เข้าใกล้หลี่เทียนเจียวได้ หลี่เทียนเจียวกัดฟันกรอด นางถอยหลังไปอย่างใจเย็น ตอนนี้นางรู้สึกเสียใจมาก รู้เช่นนี้นางควรสังหารไป๋ชิงอวี๋ตั้งแต่แรก

หัวหน้าองครักษ์ลับหน่วยย่อยใช้ดาบฟันผ้าม่านที่รัดมือและลำคอของหลี่เทียนเจียวจนขาด จากนั้นกล่าวขึ้นเสียงขรึม “ฝ่าบาท พวกกระหม่อมจะพยายามยื้อพวกนั้นไว้ให้นานที่สุด ฝ่าบาทรีบเสด็จไปก่อนเถิดพ่ะย่ะค่ะ”

วังหลวงมีทางลับที่ไม่เปิดเผยให้คนภายนอกรู้ มีเพียงจักรพรรดิองค์เดียวเท่านั้นที่รู้

ทางลับถูกสร้างขึ้นเพื่อให้จักรพรรดิหลบหนีเอาตัวรอดหากถึงคราวจำเป็น ซีเหลียงจะได้มีความหวังต่อไป

องครักษ์ลับข้างกายของจักรพรรดิทุกคนรู้ว่าทางลับอยู่ที่ตำหนักใด ทว่า พวกเขาไม่รู้ตำแหน่งที่แน่นอน เป็นการป้องกันเผื่อว่าองครักษ์ลับคนใดคนหนึ่งเกิดทรยศขึ้นมา

หัวหน้าองครักษ์ลับหน่วยย่อยกล่าวเช่นนี้แสดงว่าเขาต้องการให้หลี่เทียนเจียวใช้ทางลับหลบหนีออกไปก่อน

ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถออกไปจากตำหนักนี้ได้ ทางลับอยู่ในตำหนักแห่งนี้ ขอเพียงหลี่เทียนเจียวเข้าไปในทางลับนางก็จะสามารถหลบหนีออกไปได้อย่างปลอดภัย

ทว่า หัวหน้าองครักษ์ลับหน่วยย่อยไม่รู้ว่าหลี่เทียนเจียวไม่รู้ตำแหน่งที่แน่ชัดของทางลับเช่นเดียวกัน

ตอนนั้นจักรพรรดิซีเหลียงถูกไป๋ชิงอวิ๋นลอบปลงพระชนม์ เขายังไม่ทันบอกตำแหน่งที่ตั้งของทางลับให้นางรู้

ต่อมาเมื่อหลี่เทียนเจียวขึ้นครองราชย์ นางพยายามหาทางลับเมื่ออยู่คนเดียวในตำหนักหลายครั้ง ทว่า นางไม่เคยหาเจอเลยสักครั้ง

คนที่ออกแบบวังหลวงซีเหลียงแห่งนี้ขึ้นมาถูกปู่ทวดของหลี่เทียนเจียวสังหารตั้งแต่วันที่เขาออกแบบเสร็จ

ทว่า ต่อให้หลี่เทียนเจียวรู้ว่าทางลับอยู่ที่ใดนางก็ไม่มีทางหนีไปเด็ดขาด!

“เราไม่ไป!” สองมือของหลี่เทียนเจียวหลุดออกจากผ้าม่านที่รัดอยู่ จากนั้นกล่าวเสียงรอดไรฟัน

“เราจะ…ร่วมเป็นร่วมตายไปพร้อมกับซีเหลียง!”

นี่คือความภาคภูมิใจสุดท้ายในฐานะจักรพรรดินีแห่งซีเหลียงของนาง

นางสามารถคุกเข่าขอร้องให้แม่ทัพชราชุยซานจงออกมานำทัพด้วยตัวเองได้ ทว่า นางไม่สามารถทอดทิ้งแคว้นหนีไปในสภาพดูไม่ได้เช่นนี้

หากอวิ๋นจิงถูกตีแตก ซีเหลียงจะดับสูญ

แคว้นอยู่คนอยู่ แคว้นดับสูญคนดับสูญ

นางมีลางสังหรณ์นี้ตั้งแต่ตอนที่ไปเชิญแม่ทัพชราชุยซานจงมานำทัพออกรบแล้ว

หลี่เทียนเจียววิ่งไปด้านหน้า หญิงสาวหยิบดาบยาวขององครักษ์ลับที่เสียชีวิตไปแล้วขึ้นมา นางยินดีทำสงครามครั้งสุดท้ายเพื่อซีเหลียงเหมือนกับเหล่าทหารที่ยินดีสละชีวิตของตัวเอง ต่อให้ตายนางก็จะตายอยู่บนแผ่นดินซีเหลียง!

อาจเป็นเพราะความไม่กลัวตายและความเด็ดเดี่ยวของหลี่เทียนเจียวจึงทำให้เหล่าองครักษ์ลับเหล่านั้นยิ่งพร้อมที่จะพลีชีพเพื่อซีเหลียง พวกเขาต่อสู้อย่างฮึกเหิมและดุดันมากขึ้น

หัวหน้าองครักษ์ลับหน่วยย่อยคุ้มกันหลี่เทียนเจียวให้อยู่ทางด้านหลังสุด เขามองดูองครักษ์ลับพุ่งเข้าไปโจมตีไป๋ชิงอวี๋ ทว่า กลับเสียชีวิตภายใต้คมดาบของชายหนุ่มทีละคน

ทว่า ร่างกายของไป๋ชิงอวี๋มีบาดแผลอยู่ ประกอบกับยาที่หมอหงให้ก่อนหน้านี้ผสมรวมกับยาของหมอหลวงซีเหลียงไปจนสูญเสียประสิทธิภาพไปแล้ว แม้ตอนนี้เขาจะฟื้นขึ้นมา ทว่า การออกแรงที่เกินขีดจำกัดทำให้ไป๋ชิงอวี๋เจ็บบาดแผลยิ่งกว่าเดิม ตอนนี้เขาเผชิญหน้ากับองครักษ์ลับที่เก่งกาจที่สุดของราชวงศ์ซีเหลียง แม้เขาจะไม่ได้แสดงออกทางสีหน้า ทว่า ไป๋ชิงอวี๋รู้ว่าร่างกายของเขาเกินขีดจำกัดแล้ว

“เขาไม่ไหวแล้ว ฝ่าบาท…เกรงว่าจะจับเป็นเขาไม่ได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ!” หัวหน้าองครักษ์ลับย่อยที่เลือดไหลออกจากแขนไม่หยุด ทว่า ยังคงคุ้มกันหลี่เทียนเจียวไม่ห่างกายกล่าวกับหลี่เทียนเจียว “หากสังหารเขา กระหม่อมยังพอลองดูได้พ่ะย่ะค่ะ!”

แววตาของหลี่เทียนเจียวหม่นหมองไร้แสงใดๆ นางเอ่ยสั่งอย่างเฉียบขาด “สังหารเขาเสีย!”

บัดนี้คนของต้าโจวอยู่ที่นอกตำหนักแล้ว นางจะเก็บไป๋ชิงอวี๋ไว้ทำอันใดอีก! ต่อให้เก็บเขาไว้ซีเหลียงก็ไม่มีโอกาสเจรจาต่อรองกับต้าโจวอยู่ดี

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ไม่สู้ให้น้องชายแท้ๆ ของจักรพรรดินีแห่งต้าโจวตายไปพร้อมซีเหลียง พร้อมนางเสียดีกว่า!

หัวหน้าองครักษ์ลับย่อยรับคำ เขาผิวปากส่งสัญญาณ สองในองครักษ์ลับที่กำลังต่อสู้กับไป๋ชิงอวี๋อยู่ถอยออกมาหาหัวหน้าองครักษ์ลับย่อยทันที พวกเขาถือดาบคุ้มกันหลี่เทียนเจียวไว้ทางด้านหลัง จากนั้นกำดาบพุ่งไปด้านหน้าไป๋ชิงอวี๋อย่างรวดเร็ว เขาอาศัยจังหวะตอนที่ไป๋ชิงอวี๋แทงดาบยาวเข้าที่อกขององครักษ์ลับคนหนึ่งมิดเล่มและยังไม่ทันชักดาบออกมาตวัดดาบใส่ไป๋ชิงอวี๋ทันที…

ใบหูของไป๋ชิงอวี๋ขยับเล็กน้อย เขาได้ยินเสียงดาบแกว่งกลางอากาศ ไป๋ชิงอวี๋ไม่เสียเวลาดึงดาบออกมาจากศพขององครักษ์ลับ เขากระโดดขึ้นบนเสาใหญ่สีแดงที่เปื้อนไปด้วยเลือด จากนั้นพลิกตัวกลางอากาศเพื่อหลบดาบขององครักษ์ลับ ดาบตัดโดนปอยผมของเขาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

องครักษ์ลับที่ต่อสู้อยู่กับไป๋ชิงอวี๋เมื่อครู่และหัวหน้าองครักษ์ลับหน่วยย่อยที่เตรียมพร้อมอยู่ก่อนแล้วพุ่งโจมตีศีรษะของไป๋ชิงอวี๋ทันทีโดยไม่รอให้ร่างของไป๋ชิงอวี๋ทรงตัวบนพื้นได้อย่างมั่นคง

ดาบคมเล่มหนึ่งจากนอกตำหนักพุ่งเข้ามาในตำหนักกลางอากาศ

หัวหน้าองครักษ์ลับหน่วยย่อยที่พุ่งตัวไปยังร่างของไป๋ชิงอวี๋ถูกดาบคมและดุดันเล่มนั้นบีบจนต้องเซถอยหลังไป

ดาบยาวแหลมคมเสียบลงบนเสากลมสีแดงอย่างรุนแรง ไป๋ชิงอวี๋เหยียบลงบนดาบยาวเล่มนั้นและกระโดดลอยตัวอีกครั้ง สายตาของเขาเหลือบเห็นเซียวหรงเหยี่ยนซึ่งสวมหน้ากาก กำลังเหยียบร่างของทหารรักษาพระองค์คนหนึ่งเดินเข้ามาในตำหนักอย่างช้าๆ

ไป๋ชิงอวี๋ขบกรามแน่น เขาเตะดาบยาวกระเด็นไปทางเซียวหรงเหยี่ยน แม้เขาจะอาศัยแรงดาบของเซียวหรงเหยี่ยนหนีออกมาจากวงล้อมขององครักษ์ลับได้ ทว่า การออกแรงเตะดาบไปให้เซียวหรงเหยี่ยนทำให้เขาล้มกระแทกเสาที่อยู่ทางด้านหลังอย่างแรง ไป๋ชิงอวี๋กุมหน้าอกแน่นพลางคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้น เขากระอักเลือดออกมาอย่างทนไม่ไหวอีกต่อไป

เซียวหรงเหยี่ยนกระโดดรับดาบจากไป๋ชิงอวี๋ จากนั้นพุ่งตัวเข้าไปต่อสู้กับองครักษ์ลับเหล่านั้นทันที กระบวนท่าของชายหนุ่มดุดันและมุ่งเอาชีวิตทุกท่า องครักษ์ลับของราชวงศ์ซีเหลียงเหล่านี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเซียวหรงเหยี่ยนแม้แต่น้อย

หลี่เทียนเจียวเบิกตาโพลง เมื่อเห็นหน้ากากของชายหนุ่มหลี่เทียนเจียวรู้ทันทีว่าบุคคลตรงหน้าคืออ๋องเก้าแห่งต้าเยี่ยน!

ผู้ที่มาช่วยน้องชายของจักรพรรดินีแห่งต้าโจวไม่ใช่กองทัพไป๋แต่เป็นอ๋องเก้าแห่งต้าเยี่ยน!

ร่างของหลี่เทียนเจียวชาวาบไปทั้งร่าง ดังนั้นแผนการยุแยงให้ต้าโจวและต้าเยี่ยนแตกแยกของแม่ทัพชราชุยซานจงไม่ได้ผลแม้แต่น้อยสินะ ทั้งๆ ที่ตอนนี้ต้าโจวและต้าเยี่ยนกำลังแข่งกันว่าผู้ใดจะยึดเมืองอวิ๋นจิงได้ก่อนกัน ทว่า อ๋องเก้าแห่งต้าเยี่ยนซึ่งเป็นแม่ทัพใหญ่ของกองทัพกลับเสี่ยงอันตรายมาช่วยน้องชายของจักรพรรดินีแห่งต้าโจวด้วยตัวเองอย่างนั้นหรือ!

หากก่อนหน้านี้อ๋องเก้าแห่งต้าเยี่ยนยกทัพย้อนกลับไปช่วยเหลือจักรพรรดินีแห่งต้าโจวที่ถูกล้อมอยู่ในเมืองเจียงจือเป็นเพราะคำว่าคุณธรรม ทว่า การที่ครั้งนี้เขาไม่นำทัพต้าเยี่ยนบุกไปยึดเมืองอวิ๋นจิงแต่กลับเสี่ยงอันตรายมาช่วยเหลือไป๋ชิงอวี๋เช่นนี้คงไม่ใช่เพราะคำว่าคุณธรรมอีกต่อไปแล้ว!

สตรีแกร่งตระกูลไป๋

สตรีแกร่งตระกูลไป๋

Status: Ongoing
นิยายจีนโบราณเข้มข้น ปะทะคารม ทดสอบไหวพริบ สนุกถึงใจ!เพราะถูกคนชั่วหลอกใช้ชาติก่อนคนทั้งตระกูลของนางจึงต้องตายอย่างน่าอนาถ ไร้ซึ่งคนทวงถามความเป็นธรรมชาตินี้นางหวนกลับมาก่อนเรื่องราวเกิดขึ้น แม้เพียงเล็กน้อยแต่หากสามารถช่วยเหลือคนในครอบครัวได้แม้สักคนนางก็ยินดีทุ่มเทกำลังให้ถึงที่สุดสตรีตระกูลไปแต่ไรมาแกร่งกล้ำเพียบพร้อมบุ๋นบู๊ แม้ไร้ซึ่งที่พึ่งพิงแล้วจริงแต่ก็จะไม่ยอมให้ผู้ใดมากดขี่ได้!และเพราะเรื่องราวที่เปลี่ยนแปลงไปนางจึงได้พบกับ ‘เขา’ ไวกว่าชาติก่อนเขาผู้นี้แม้ภายนอกดูป็นมิตรและสง่งามกว่าใคร แต่นงแจ่มแจ้งดีว่าเขาเจ้าเล่ห์และอำหิตมากเพียงไหนชาติก่อนแม้ยืนกันคนละฝั่งแต่บุรุษผู้นี้กลับเป็นผู้มอบทางรอดให้แก่นาง อย่างนั้นชาตินี้นางก็ย่อมตอบแทนเขาเป็นอย่างดีเช่นกัน“แม่นางไปช่วยเหลือข้าหลายครั้งหลายครา ใช่ว่าชื่นชอบข้าหรือไม่?”“คุณชายเข้าใจผิดแล้วล่ะ”“ข้าช่วยเหลือแม่นางไปมาหลายครั้งหลายครา แม่นางไปมีใจชื่นชอบข้าบ้างหรือไม่?”“…”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท