องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 840 ตี้จวินกับหงส์เพลิง

บทที่ 840 ตี้จวินกับหงส์เพลิง

​บรรดา​แขก​ที่อยู่​ใน​งาน​ไม่เข้าใจ​ว่า​ทำไม​หงส์​เพลิง​ถึง​ได้​ตอบรับ​คำเชิญ​มาร​่ว​มงาน​เลี้ยง​ของ​ภพ​สวรรค์​ทั้งที่​นาง​ไม่ได้​ก้าว​เท้า​ออกมา​นอก​ประตู​อาราม​เป็นเวลา​มากกว่า​สิบ​วัน

​เหล่า​ทวยเทพ​เริ่ม​ตั้งสติ​กลับมา​ได้​ในไม่ช้า

​นาง​มาที​่​นี่​เพื่อ​ขอคืนดี​กับ​ตี้จ​วิน​หรือ

​เทพธิดา​หลาย​นาง​เงยหน้า​ขึ้น​พลาง​ตั้งตารอ​ชม​ละคร​ที่​กำลังจะ​เกิดขึ้น

​ตี้จ​วิน​มาถึง​อย่างรวดเร็ว​ ​ตามมา​ด้วย​แม่มด​สาว​ ​เขา​สวม​ชุด​สีม่วง​สลับ​ขาว​และ​นั่ง​อยู่​ใน​ตำแหน่ง​ที่สูง​ที่สุด​เหมือน​อย่างเคย​ ​ดวงตา​ดอก​ท้อ​คู่​นั้น​งดงาม​อย่างยิ่ง​ ​แต่​พวก​มัน​กลับ​ไม่​มอง​ไป​ทาง​หงส์​เพลิง​เลย​สักครั้ง​เดียว

​บรรดา​เทพธิดา​ต่าง​ดีใจ​เมื่อ​เห็น​ปฏิกิริยา​ของ​เขา​ ​เป็น​อย่างที่​คิด​เอาไว้​ ​ตี้จ​วิน​เบื่อ​หงส์​เพลิง​แล้ว​ ​หลังจากนี้​ไป​หงส์​เพลิง​ย่อม​ไม่​สามารถ​ทำตัว​อวดดี​ได้​อีก​หาก​นาง​ปรากฏตัว​ขึ้น​ใน​ภพ​สวรรค์​อีกครั้ง

​หงส์​เพลิง​ไม่ได้​เป็น​คน​ของ​ภพ​สวรรค์​ ​แต่​นาง​ก็​มี​ฐานะ​เหนือกว่า​พวก​นาง​มาโดยตลอด​เพราะ​ฐานะ​ทาง​พระพุทธศาสนา​ของ​นาง​ ​ที่นั่ง​ของ​นาง​ก็​อยู่​ใกล้​กับ​ตี้จ​วิน​มากกว่า​พวก​นาง

​ถึงแม้ว่า​ที่นั่ง​ของ​ทั้งสอง​จะ​ไม่ได้​ห่างไกล​กัน​นัก​ ​แต่​ระหว่าง​พวกเขา​ก็​ราวกับ​มี​ภูเขา​และ​แม่น้ำ​เป็น​พัน​ๆ​ ​กั้น​ขวาง​เอาไว้

​พวก​นาง​จะ​ไม่ดี​ใจ​กับ​เรื่อง​นี้​ได้​อย่างไร

​แม้​พวก​นาง​จะ​ไม่เคย​มี​ความสัมพันธ์​อัน​ใด​กับ​ตี้จ​วิน​ ​แต่​พวก​นาง​ก็​รู้สึก​พอใจ​ที่​ได้​เห็น​หงส์​เพลิง​พ่ายแพ้

​ไท่​จื่อ​เป็นเจ้าของ​งานเลี้ยง​ของ​ภพ​สวรรค์​ใน​ครั้งนี้​ ​แต่​เขา​ยัง​ไม่ได้​ปรากฏตัว​ขึ้น

​แต่​นั่น​ก็​ไม่ใช่​เรื่องสำคัญ​ ​เพราะ​การ​ได้​เห็น​หงส์​เพลิง​เสียหน้า​นั้น​น่าสนใจ​กว่า​มาก​นัก

​บรรดา​เทพธิดา​ที่​ไม่เคย​กล้า​เสียมารยาท​ต่อ​หงส์​เพลิง​ต่าง​สบตา​กัน​ ​จากนั้น​จึง​เคลื่อน​สายตา​ไป​มอง​ทาง​เก้าอี้​ที่อยู่​สูง​ขึ้นไป​ ​พวก​นาง​เอ่ย​พร้อม​รอยยิ้ม​ว่า​ ​”​ตี้จ​วิน​ ​อรหันต์​หงส์​เพลิง​อุตส่าห์​ลดตัวลงมา​ขอคืนดี​กับ​ท่าน​ ​ทำไม​ท่าน​ถึง​ยัง​เย็นชา​อยู่​ได้​ล่ะ​เจ้า​คะ​”

​”​ใช่​เจ้าค่ะ​”​ ​คนที​่​อยาก​ให้​ทั้งสอง​คน​คืนดีกัน​จาก​ใจจริง​รีบ​พูด​ต่อ​ ​”​คู่รัก​ทะเลาะ​กัน​เป็นเรื่อง​ปกติ​ ​ตี้จ​วิน​ ​อรหันต์​หงส์​เพลิง​อุตส่าห์​มาถึง​ที่นี่​ ​นาง​คง​อยาก​ขอโทษ​ท่าน​จาก​ใจจริง​”

​ทันทีที่​ได้ยิน​เช่นนั้น​ ​นิ้ว​ของ​ชายหนุ่ม​ที่​ถือ​จอก​เหล้า​ก็​นิ่ง​ไป​ ​เขามอง​ไป​ที่​หงส์​เพลิง​ ​แล้ว​กระตุก​ยิ้ม​ขึ้น​ ​”​นาง​มาที​่​นี่​เพื่อ​ร่วมงาน​เลี้ยง​ของ​ภพ​สวรรค์​ต่างหาก​ ​พวก​เจ้า​อย่า​ได้คิด​มาก​กัน​ไป​เอง​”

​นั่น​เป็น​สัญญาณ​ปฏิเสธ​หรือ

​เทพธิดา​เหล่านั้น​มองหน้า​กันตา​ไม่​กะพริบ​ ​แล้ว​รอยยิ้ม​ที่อยู่​บน​ใบหน้า​ของ​พวก​นาง​ก็​พลัน​ยิ่ง​สว่างไสว​ขึ้น

​หงส์​เพลิง​รับฟัง​บทสนทนา​นั้น​อย่าง​เงียบๆ​ ​พลาง​เอนหลัง​พิง​เก้าอี้​โดย​ไม่​พูด​อะไร​ตั้งแต่​ต้น​จน​จบ

​สายตา​ของ​ตี้จ​วิน​หยุด​อยู่​ที่​ใบหน้า​ของ​นาง​พร้อมกับ​ยก​จอก​เหล้า​ขึ้น

​หงส์​เพลิง​ไม่ได้​หลบเลี่ยง​เขา​ ​แต่กลับ​ยก​จอก​ขึ้น​ตอบ​เขา​ ​นาง​ไม่ได้​ทำเป็น​เก่ง​อีกต่อไป​ ​แต่กลับ​ทำตัว​ห่างเหิน​จาก​เขา​ราวกับ​ไม่แยแส

​เมื่อ​เห็น​การกระทำ​ของ​นาง​ ​รอยยิ้ม​ของ​ตี้จ​วิน​ก็​เหยียด​กว้าง​ขึ้น​ ​”​เจ้า​กลัว​จะ​ปวดหัว​เวลา​เจอ​หน้า​ข้า​จน​เลือก​ที่จะ​อยู่​แต่​ใน​อาราม​มากกว่า​สิบ​วัน​ติดกัน​เชียว​หรือ​”

​หงส์​เพลิง​รู้จัก​วิธีการ​พูด​ของ​ชายหนุ่ม​ดี​ ​เมื่อ​ปราศจาก​ซึ่ง​ความอ่อนโยน​ ​คำพูด​ของ​เขา​จึง​ตรงประเด็น​อย่างมาก

​”​ทำไม​ถึง​เอาแต่​เงียบ​ล่ะ​”​ ​ตี้จ​วิน​มอง​ตรง​ไป​ที่​หงส์​เพลิง​ ​ดวงตา​ดอก​ท้อ​อัน​น่าหลงใหล​คู่​นั้น​ลึกล้ำ​ราวกับ​มหาสมุทร​ที่​ทั้ง​มืดมน​และ​เย็นชา

​หงส์​เพลิง​วาง​จอก​ใน​มือ​ลง​ ​พร้อม​กระตุก​ริมฝีปาก​ขึ้น​ ​”​ท่าน​ยัง​เหมือนเดิม​ไม่​เปลี่ยน​”

​”หืม​”​ ​ตี้จ​วิน​ส่งเสียง​ตอบ​อย่าง​คลุมเครือ​ ​ใบหน้า​หล่อเหลา​เกินคน​ของ​เขา​แฝง​ไป​ด้วย​กลิ่นอาย​อัน​ชั่วร้าย

​หงส์​เพลิง​ขยับ​เข้าไป​หา​ชายหนุ่ม​พร้อมกับ​เอียง​คอ​ ​รอยยิ้ม​งดงาม​ปรากฏ​ขึ้น​บน​ใบหน้า​ของ​นาง​ ​”​น่าเสียดาย​ที่​ข้า​เปลี่ยนไป​แล้ว​”

​ข้า​คน​เดิมที​่​จะ​เสียใจ​ใน​สิ่ง​ที่​ท่าน​พูด​นั้น​ตาย​ไป​แล้ว

​หลังจาก​พูด​จบ​ ​นาง​ก็​ยืน​ขึ้น​ ​จากนั้น​จึง​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​อัน​ราบเรียบ​ว่า​ ​”​ข้ามี​เรื่อง​อื่น​ต้อง​จัดการ​ ​ขอตัว​”

​ชายหนุ่ม​ชะงัก​ ​จอก​เหล้า​ใน​มือ​ของ​เขา​สั่น​จน​น้ำ​กระเพื่อม​เป็น​วง​ ​สายตา​ของ​เขา​มืดมน​จน​ข้าวของ​ที่อยู่​บน​โต๊ะ​สั่น​ไหว​เล็กน้อย

​หงส์​เพลิง​ไม่ได้​หันกลับ​ไป​มอง​ปฏิกิริยา​ของ​คนที​่​อยู่​ด้านหลัง​ ​นาง​เดินผ่าน​เขา​ ​และ​กำลังจะ​ก้าว​ต่อ​ ​แต่​ก็​ถูก​เขา​คว้า​ข้อมือ​เอาไว้​พร้อมกับ​ดึง​กลับ​ด้วย​เรี่ยวแรง​มหาศาล

​เขา​กำ​ข้อมือ​ของ​นาง​แน่น​ ​ชายหนุ่ม​ยืน​อยู่​ข้างหลัง​นาง​ ​พร้อมกับ​อ้า​ปาก​ขึ้น​ ​”​ข้า​เห็นด้วย​”

​”​เห็นด้วย​เรื่อง​อะไร​”​ ​หงส์​เพลิง​ขมวดคิ้ว

​ชายหนุ่ม​มอง​นาง​แล้ว​พูด​ต่อ​ด้วย​น้ำเสียง​ลึกล้ำ​ว่า​ ​”​กลับมา​อยู่​ด้วยกัน​ ​ลืม​สิ่ง​ที่เกิด​ขึ้น​เมื่อวันก่อน​ไป​ซะ​ ​พวกเรา​มา​เริ่ม​กัน​ใหม่​อีกครั้ง​”

​กลับ​ไป​อยู่​ด้วยกัน​หรือ

​หงส์​เพลิง​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​เขา

​แขกเหรื่อ​ที่นั่ง​อยู่​ใน​งาน​ต่าง​ก็​นึกไม่ถึง​ว่า​ตี้จ​วิน​จะ​เห็นด้วย​กับ​การก​ลับ​ไป​ใช้ชีวิต​อยู่​ด้วยกัน​กับ​หงส์​เพลิง​จริงๆ

​”​เป็นไปไม่ได้​!​ ​ตี้จ​วิน​เห็นด้วย​จริงๆ​!​”

​”​เป็นเพราะว่า​เมื่อครู่นี้​หงส์​เพลิง​มีท​่า​ทาง​เฉยชา​จน​กระตุ้น​ความสนใจ​ของ​เขา​เข้า​อีก​หรือ​”

​”​ข้า​ก็​ไม่รู้​เหมือนกัน​ ​แต่​นี่​เป็นครั้งแรก​ที่​ข้า​ได้​เห็น​ผู้หญิง​เป็น​ฝ่าย​ขอร้อง​ให้​ผู้ชาย​กลับ​ไป​อยู่​ด้วย​”

​เสียง​กระซิบกระซาบ​ดัง​ขึ้น​รอบด้าน​และ​สะท้อน​ไป​ทั่ว​อากาศ

​หงส์​เพลิง​ไม่​ตอบ​ ​นาง​กลับ​รู้สึก​ขำ​เล็กน้อย

​นาง​อาจ​เป็น​คน​รุก​เข้าหา​เขา​บ่อย​จน​ทำให้​ทุกคน​เข้าใจ​นาง​ผิด​ ​แม้กระทั่ง​ชายหนุ่ม​ก็​ยัง​เข้าใจ​ความหมาย​ที่นาง​ต้องการ​สื่อ​ผิด​ไป​ ​และ​คิด​ว่านาง​ต้องการ​เริ่มต้น​ใหม่​กับ​เขา​อีกครั้ง

​หงส์​เพลิง​ไม่เคย​เสียดาย​ใน​ทุก​การตัดสินใจ​ของ​ตัวเอง

​นาง​เป็น​คน​เข้มแข็ง​และ​บ้าบิ่น​เมื่อ​ตกหลุมรัก​ใคร​สัก​คน

​ต่อให้​มัน​จะ​เจ็บปวด​ ​แต่​มัน​ก็​เป็นผล​จาก​การกระทำ​ของ​นาง​เอง

​การ​เป็น​ฝ่าย​ที่​กระตือรือร้น​ใน​ความรัก​ไม่ใช่​เรื่อง​ผิด​ ​ตราบใดที่​มัน​ไม่ได้​ทำให้​ใคร​เจ็บปวด

​นาง​ยัง​เป็นตัว​เอง​แม้​จะ​ถูก​กล่าวหา​ว่า​เป็น​คน​หน้าไม่อาย

​แต่​…​ ​กลับ​ไป​อยู่​ด้วยกัน​หรือ

​นาง​ไม่เคย​คิดถึง​เรื่อง​นั้น​มาก​่อน

​ความเจ็บปวดรวดร้าว​รุนแรง​จาก​การนำ​กระดูก​ของ​ตัวเอง​ออกจาก​ร่าง​ตอน​อยู่​ใน​ทะเล​เลือด​ทำให้​นาง​ตระหนัก​ได้​ถึง​ความจริง​ข้อ​ใหญ่

​นาง​รู้​แล้ว​ว่า​คน​เพียง​คนเดียว​ที่นาง​สามารถ​พึ่งพา​ได้​บน​โลก​ใบ​นี้​ก็​คือ​ตัวนาง​เอง

​มัน​เป็น​โชคชะตา​ของ​นาง

​หงส์​เพลิง​แห่ง​พระพุทธศาสนา​มีชีวิต​อยู่​เพื่อ​การเข่นฆ่า​ ​ทุกคน​ที่​เข้าหา​นาง​ล้วนแต่​มีเหตุผล​ของ​ตัวเอง​กัน​ทั้งสิ้น

​การ​ทำให้​นาง​ยอม​ศิโรราบ​ต่อ​เขา​ก็​เป็นหนึ่ง​ใน​เจตนา​ของ​คน​พวก​นั้น​…

​หงส์​เพลิง​ไม่เคย​รู้สึก​เหนื่อยหน่าย​กับ​การ​ต่อล้อต่อเถียง​และ​ทุกสิ่งทุกอย่าง​เท่านี้​มาก​่อน

​สำหรับ​คนอื่น​ ​นาง​อาจจะ​เป็น​ผู้หญิง​ที่จะ​ไม่​ปล่อย​ให้​ผู้ชาย​ได้​อยู่​คนเดียว​กระมัง

​หงส์​เพลิง​กุม​ศีรษะ​พร้อมกับ​หัวเราะ​ออกมา​ ​คน​พวก​นี้​ช่าง​เพ้อเจ้อ​เสีย​จริง

​”​เหตุผล​ที่​ข้ามา​ที่นี่​ใน​วันนี้​ก็​คือ​…​”

​ก่อนที่​หงส์​เพลิง​จะ​ทัน​ได้​พูด​จบ​ ​น้ำเสียง​น่าฟัง​ติดจะ​เย้ยหยัน​ก็​ดัง​ขัด​ขึ้น​จาก​คนที​่​อยู่​ไม่​ไกล​ ​”​ข้า​ขอโทษ​ที่มา​สาย​ ​โอ้​ ​หงส์​เพลิง​ ​ทำไม​เจ้า​ถึง​รีบ​มา​เช่นนี้​ล่ะ​ ​เจ้า​ไม่ต้อง​มาร​อล​่​วงหน้า​ก็ได้​ ​เอ้า​นี่​ ​นี่​เป็นน้ำ​ศักดิ์สิทธิ์​ที่​ข้า​เก็บ​เอาไว้​ ​อย่า​ลืม​นำ​ลูกประคำ​มาถ​วาย​ตาม​จำนวน​ด้วย​ล่ะ​”

​”​ขอบ​พระทัย​”​ ​หงส์​เพลิง​รับ​น้ำ​ศักดิ์สิทธิ์​มาจาก​เขา​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​จากนั้น​จึง​เสริม​ว่า​ ​”​ระยะนี้​น้ำ​ศักดิ์สิทธิ์​ค่อนข้าง​หายาก​ ​แต่​ไท่​จื่อ​ไม่ต้อง​เป็นห่วง​ ​ข้า​จะ​ถวาย​ลูกประคำ​ให้​ครบ​เจ็ดสิบ​สอง​ลูก​แน่​”

​ไท่​จื่อ​หัวเราะ​ ​”​เจ้า​ทุ่มเท​ให้​กับ​ต้นโพธิ์​ยิ่งนัก​ ​พูด​จริงๆ​ ​ว่า​ข้า​ไม่เคย​เห็น​ใคร​ดูแล​ต้นไม้​ดี​เหมือน​อย่าง​เจ้า​มาก​่อน​”

​”​ต้นโพธิ์​ไม่ใช่​ต้นไม้​ธรรมดา​”​ ​น้ำเสียง​ของ​หงส์​เพลิง​ราบเรียบ​ ​นาง​เป็น​คนเดียว​ที่​รู้​ว่า​ไม่มี​ที่​แห่งใด​จะ​สามารถ​ซ่อน​สภาพ​น่าสมเพช​ของ​นาง​ได้​ ​ถ้า​ไม่ได้​แสง​แห่ง​พระพุทธคุณ​ที่​ต้นโพธิ์​แผ่ออก​มา​ใน​วันนั้น​ช่วย​เอาไว้

​ผ่าน​มา​แล้ว​สาม​วัน​เต็ม​ ​ความเจ็บปวด​ราวกับ​ไฟ​แผดเผา​อัน​เกิด​จาก​การนำ​พระ​สารีริกธาตุ​ออกจาก​ร่าง​ทำให้​ร่างกาย​ของ​นาง​อ่อนแอ​ลง​อย่างมาก​จน​นาง​ไม่​สามารถ​ที่จะ​ดูแลตัวเอง​ได้

​ผล​จาก​การ​ที่​ร่าง​ชุ่ม​โชก​ไป​ด้วย​เลือด​ทำให้​นาง​ถูก​พระพุทธศาสนา​ปฏิเสธ​ ​นาง​โชคดี​ที่​มีต​้น​โพธิ์​ที่​เติบโต​อยู่​ข้าง​กาย​มาตั​้ง​แต่​ยัง​เด็ก

​”​สรุป​คือ​เจ้า​มาที​่​นี่​ใน​วันนี้​เพียง​เพราะ​มา​เอา​น้ำ​ศักดิ์สิทธิ์​หรือ​”​ ​ชายหนุ่ม​เอ่ย​ถาม​เสียงต่ำ​ ​ขัดบท​สนทนา​ระหว่าง​หงส์​เพลิง​กับ​ไท่​จื่อ​ ​”​ข้า​คง​เข้าใจ​สิ่ง​ที่​เจ้า​ต้องการ​จะ​สื่อ​ผิด​ไป​ใช่​หรือเปล่า​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท