รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 813 งานแต่ง ข้าย่อมต้องไป!

บทที่ 813 งานแต่ง ข้าย่อมต้องไป!

บท​ที่​ 813 งานแต่ง​ ข้า​ย่อม​ต้อง​ไป​!

คิ้ว​เรียว​ของ​ซีขมวด​ลง​เล็กน้อย​ สิ่งมีชีวิต​เหล่านี้​กำลัง​พูด​อัน​ใด​อยู่​กัน​? คิด​จริง​หรือว่า​สามารถ​หยิบ​จับ​นาง​ได้​ตาม​ต้องการ​?

นาง​ลงมือ​ทันที​โดย​ไม่เอ่ย​วาจา​ใด​ สิ่งมีชีวิต​เหล่านี้​ล้วนแต่​ไม่มีสิ่งดี​แต่อย่างใด​

พวก​ที่​สามารถ​ร่วมมือ​กระ​ทำความ​ชั่ว​กับ​เทียน​หมิง​ได้​ จะนับว่า​ดี​ได้​อย่างไร​?

เสียง​ฟิ้ว​ดัง​ขึ้น​ มีบางสิ่ง​ทะยาน​ออก​มาจาก​ร่าง​ของ​นาง​ เกิด​ความผันผวน​พิเศษ​ที่​ไม่อาจ​อธิบาย​ได้​พุ่ง​ทะยาน​ขึ้น​ฟ้า

มัน​คือ​ผัง​ค่าย​กล​อัน​หนึ่ง​ หลังจากที่​ทะยาน​ขึ้นไป​บน​ท้องฟ้า​ ผัง​นั้น​พลัน​คลี่​ตัว​ออก​กลายเป็น​ค่าย​กล​เต็ม​พื้นที่​ อักขระ​อัน​น่า​ตื่น​ตะลึง​ขยับ​เคลื่อน​ ปกคลุม​สิ่งมีชีวิต​แดน​มฤตยู​ซาก​อัมพร​เหล่านั้น​เอาไว้​

“ค่าย​กล​หรือ​?”

“แม่นาง​น้อย​คน​งามไม่คิด​พูดจา​หรือ​? เพิ่งจะ​ไม่ทัน​ไร​ก็​คิด​จะสู้ตาย​กับ​พวกเรา​เสียแล้ว​”

เพื่อ​เผชิญหน้า​กับ​ค่าย​กล​ที่​ปกคลุม​ตนเอง​ไว้​ สิ่งมีชีวิต​จาก​แดน​มฤตยู​ซาก​อัมพร​ก็​ยังคง​มีสีหน้า​สงบนิ่ง​เป็นอย่างมาก​ ไม่ได้​เคลื่อนไหว​แต่อย่างใด​

“พวก​ท่าน​โปรด​ระวัง​ นาง​มีความสามารถ​ด้าน​ค่าย​กล​สูงเป็นอย่างมาก​!”

เทียน​หมิง​ตะโกน​ เตือน​เหล่า​สิ่งมีชีวิต​แดน​มฤตยู​ซาก​อัมพร​ไม่ให้​ประมาท​

“สูงเป็นอย่างมาก​หรือ​? จะสูงได้​สัก​เพียงใด​กัน​?”

“พูดถึง​เรื่อง​ค่าย​กล​แล้ว​ นาง​ยัง​นับว่า​ห่าง​ชั้น​นัก​!”

สิ่งมีชีวิต​แดน​มฤตยู​ซาก​อัมพร​เปี่ยม​ด้วย​ความมั่นใจ​เป็น​อย่างยิ่ง​ ไม่เห็น​ค่าย​กล​นี้​อยู่​ใน​สายตา​แม้แต่น้อย​ พวก​มัน​มีไพ่ตาย​เอาไว้​ทำลาย​ค่าย​กล​โดยเฉพาะ​อยู่​ใน​มือ​

ตู้​ม!

ความว่างเปล่า​ระเบิด​ออก​ ค่าย​กล​สำแดง​พลัง​ นี่​เป็น​ค่าย​กล​ที่​ซีสร้าง​ขึ้น​มาตอน​อยู่​ภายใน​เจดีย์​เวหา​ เผื่อ​เอาไว้​ใช้งาน​

“ดู​ข้า​ทำลาย​ค่าย​กล​ทิ้ง​เสีย​!”

สิ่งมีชีวิต​แดน​มฤตยู​ซาก​อัมพร​ตน​นั้น​มั่นใจ​เป็นอย่างมาก​ มือ​หยิบ​บางสิ่ง​ขึ้น​มา นั่น​คือ​หิน​ก้อน​หนึ่ง​ ด้านบน​เต็มไปด้วย​อักขระ​เหนือ​ล้ำ​มากมาย​ ดู​แล้ว​ไม่ธรรมดา​เป็น​อย่างยิ่ง​

นี่​เป็น​สิ่งที่​มัน​ได้​มาจาก​แดน​อันตราย​ใน​ชั้น​สาม ไม่รู้​แน่ชัด​ว่า​มีที่มา​เช่นไร​ มัน​เกือบ​ต้อง​ทิ้ง​ชีวิต​เอาไว้​ใน​แดน​อันตราย​เพื่อ​จะได้รับ​หิน​ก้อน​นี้​มา

ต่อมา​หลังจากที่​มัน​ได้​ทดสอบ​ความสามารถ​ของ​หิน​ก้อน​นี้​ ไม่ว่า​จะเป็น​ค่าย​กล​ใด​ก็​ล้วน​สามารถ​ทำลาย​ได้​ นับว่า​แข็งแกร่ง​เป็น​อย่างยิ่ง​ มัน​จึงตั้ง​นาม​ให้​หิน​ก้อน​นี้​ว่า​ศิลา​ทลาย​ค่าย​

หิน​ก้อน​นี้​พิเศษ​จริง ๆ​ อักขระ​เหนือ​ชั้น​ด้านบน​ส่องแสง​ เป็น​ดัง​กระจก​สะท้อน​รูปแบบ​ค่าย​กล​ออกมา​ อีก​ทั้ง​ยัง​สามารถ​ปรับเปลี่ยน​รูปแบบ​ค่าย​กล​นั้น​ได้​ด้วย​!

ทว่า​มัน​ก็​ถูก​ตอบโต้​กลับมา​อย่าง​รวดเร็ว​!

ระดับ​ความเข้าใจ​ลึกซึ้ง​ใน​ค่าย​กล​ของ​ซีนั้น​สูงล้ำ​เป็น​อย่างยิ่ง​ เช่นนั้น​แล้​วจะ​ถูก​ทำลาย​โดยง่าย​ได้​อย่างไร​?

เสียง​สนั่น​ดังลั่น​ พลังงาน​ใน​ค่าย​กล​ระดม​โจมตี​เข้าใส่​ก้อนหิน​ กระแทก​ชน​ก้อน​ที่​ลอย​สูงอยู่​บน​อากาศ​ให้​ร่วงหล่น​ลงมา​

“เวร​เอ้ย​! นี่​มัน​ผ้าพันแผล​พัน​ก้น​*[1] แต่​ข้า​กลับ​ลงมือ​พลาด​!”

สิ่งมีชีวิต​แดน​มฤตยู​ซาก​อัมพร​ร้อง​ออกมา​ด้วย​ถ้อยคำ​แปลกประหลาด​ เต็มไปด้วย​ความ​ไม่อยาก​เชื่อ​ กระทั่ง​ศิลา​ทลาย​ค่าย​ยัง​ไม่อาจ​ทำ​สิ่งใด​ได้​ ความเข้าใจ​ด้าน​ค่าย​กล​ของ​ซีนั้น​ลึกล้ำ​สูงส่งถึงเพียงใด​กัน​?!

“ฆ่า!”

สิ่งมีชีวิต​แดน​ซาก​อัม​ภร​พลัน​เกิด​ความรู้สึก​หนักอึ้ง​ใน​ใจ ร่างกาย​เปล่ง​แสงสว่าง​เจิดจ้า​ พวก​มัน​ต่าง​ลงมือ​พุ่ง​เข้าใส่​ทันที​!

พวก​มัน​นับ​ได้​ว่า​ทรงพลัง​มาก​จริง ๆ​ ไม่น่าแปลกใจ​เลย​ที่​สามารถ​ทำให้​สิ่งมีชีวิต​ใน​ชั้นสอง​หวาดกลัว​กริ่งเกรง​ได้​ ทั้งหมด​ล้วนแล้วแต่​อยู่​ขั้น​หก​ขอบเขต​ผู้บงการ​!

ภายใต้​ค่าย​กล​นี้​ พวก​มัน​ไม่อาจ​นับ​เป็น​สิ่งใด​ ค่าย​กล​นี้​สามารถ​สังหาร​พวก​มัน​ทั้งหมด​ได้​อย่าง​ง่ายดาย​!

เมื่อ​เห็น​ฉาก​ดังกล่าว​ สิ่งมีชีวิต​ทั้งหมด​ก็​ต่าง​พา​กัน​อ้าปากค้าง​

สิ่งมีชีวิต​ขั้น​หก​ขอบเขต​ผู้บงการ​ กลับ​ถูก​สังหาร​อย่าง​ง่ายดาย​ ความสามารถ​ด้าน​ค่าย​กล​นับว่า​ถึงขั้น​สามารถ​ทำให้​คน​ตกใจ​ตาย​ได้​!

“ยัง​ดี​ที่​พวกเรา​ไม่ได้​เข้าไป​ร่วม​ด้วย​!”

“นี่​ไม่ใช่สิ่งที่​พวกเรา​จะสามารถ​ต่อกร​ด้วย​ได้​จริง ๆ​!”

เหล่า​บรรพ​จารย์​จาก​กองกำลัง​ต่าง ๆ​ รู้สึก​ดีใจ​เป็น​อย่างยิ่ง​ เหงื่อ​เย็นเยียบ​ไหล​ทะลัก​ ยัง​ดี​ที่​พวกเขา​ไม่ได้​เข้าไป​ใน​ตระกูล​เทียน​เพื่อ​ต่อกร​กับ​ซี ไม่เช่นนั้น​จุดจบ​อาจ​น่าสังเวช​อย่าง​แน่นอน​!

“ข้า​ก็​หลง​คิด​ว่า​พวก​เจ้าทรงพลัง​มากมาย​! ทว่า​กลับ​ได้​เพียง​แค่นี้​! นับ​เป็นการ​รนหาที่​ตาย​แล้ว​!”

เทียน​หมิง​สบถ​สาปแช่ง​ ใบหน้า​ซีดเซียว​อัปลักษณ์​ สิ่งมีชีวิต​แดน​มฤตยู​ซาก​อัมพร​ล้วน​ทรงพลัง​และ​ทรงอำนาจ​เป็น​อย่างยิ่ง​ เขา​ยัง​หลง​คิด​ว่า​สิ่งมีชีวิต​แดน​มฤตยู​ซาก​อัมพร​จะสามารถ​จัดการ​กับ​ซีได้​อย่าง​ง่ายดาย​

ผล​คือ​กลับ​ถูก​ซีสังหาร​สิ้น​!

“ให้โอกาส​ข้า​สักครั้ง​เถิด​!”

เขา​ร้องไห้​พร้อม​ก้าว​ออกมา​คุกเข่า​ลง​เบื้องหน้า​ซี เอ่ย​อ้อนวอน​ หวัง​ให้​ซียอม​ปล่อย​ตน​ไป​

ทว่า​ซีจะยอม​ปล่อย​เทียน​หมิง​ไป​ได้​อย่างไร​ นาง​ได้​เห็น​ธาตุแท้​ของ​เทียน​หมิง​มานาน​แล้ว​ หาก​ปล่อย​ให้​คน​ผู้​นี้​มีชีวิต​อยู่​ต่อ​ สุดท้าย​ย่อม​จะต้อง​กลายเป็น​ภัย​อย่าง​แน่นอน​

ค่าย​กล​เปล่งแสง​ พุ่ง​เข้า​สังหาร​เทียน​หมิง​จน​ดับสิ้น​!

จากนั้น​ซีก็​เดิน​ไป​ทาง​เทียน​ลู่​ เพียงแค่​โบกมือ​ ก็​มีแสงศักดิ์สิทธิ์​ส่อง​ลงมา​บน​ร่าง​ของ​อีก​ฝ่าย​ นาง​ใช้วิชา​เยียวยา​เพื่อ​รักษา​เทียน​ลู่​

แก่น​กำเนิด​ของ​เทียน​ลู่​ได้รับ​ความเสียหาย​อย่าง​หนัก​ เกือบจะ​กลายเป็น​อาการ​บาดเจ็บ​ที่​ไม่อาจ​รักษา​ได้​ ทว่า​ภายใต้​วิชา​เยียวยา​ของ​ซี เทียน​ลู่​กลับ​สามารถ​ฟื้นตัว​ขึ้น​มาได้​ แก่น​กำเนิด​บางส่วน​กลับมา​รวมกัน​อีกครั้ง​

แม้ว่า​จะไม่อาจ​ทำให้​ฟื้นฟู​กลับมา​สมบูรณ์​ในทันที​ แต่​นับว่า​สามารถ​มอบ​ความหวัง​ให้​กับ​เทียน​ลู่​ วันข้างหน้า​เทียน​ลู่​สามารถ​พึ่งพา​แก่น​กำเนิด​ที่​กลับมา​หลอม​รวมกัน​บางส่วน​เพื่อ​ค่อย ๆ​ ฟื้นฟู​ทีละ​นิด​

“ขอบคุณ​ ขอบคุณ​!”

น้ำตาไหล​อาบ​ใบหน้า​ของ​เทียน​ลู่​ เขา​เกิด​ความรู้สึก​ซาบซึ้ง​ต่อ​ซีมาก​จน​ไม่อาจ​บรรยาย​ออกมา​ นี่​นับ​เป็น​บุญคุณ​ล้นฟ้า​ ชั่วชีวิต​นี้​ก็​ไม่อาจ​ตอบแทน​ได้​หมด​

กองกำลัง​ที่อยู่​ภายนอก​ต่าง​ตกตะลึง​ วิชา​เยียวยา​ของ​ซีนั้น​น่าอัศจรรย์​เป็น​อย่างยิ่ง​ กระทั่ง​แก่น​ชีวิต​ยัง​สามารถ​รักษา​ได้​ นี่​มัน​วิชา​ล้ำค่า​สะท้าน​ฟ้าแบบ​ใด​กัน​?

ซีและ​เต่า​ชรา​ไม่ได้​รั้ง​อยู่​ใน​ตระกูล​เทียน​นาน​ หลัง​จบเรื่อง​พวกเขา​ก็​ออกเดินทาง​มุ่งหน้า​สู่ชั้น​สาม

สำหรับ​ซีแล้ว​ แม้จะยัง​สามารถ​ฝึกฝน​ต่อไป​ใน​ชั้นนี้​ได้​ แต่​ผลลัพธ์​ก็​จะไม่ได้​ระดับ​เดิม​อีกต่อไป​ ดังนั้น​จึงไม่จำเป็นต้อง​อยู่​ฝึกฝน​ที่​ชั้นนี้​ต่อ​ การ​ไป​ชั้น​สามน่าจะ​ดีกว่า​

……

เวลา​ผ่าน​ไป​กว่า​ครึ่ง​เดือน​ ทุก​อาณาจักร​ต่าง​เปี่ยม​ไป​ด้วย​ชีวิตชีวา​ มีสิ่งมีชีวิต​ต่าง​จักรวาล​โกลาหล​จำนวนมาก​มุ่งหน้า​มายัง​จักรวาล​โกลาหล​แห่ง​นี้​

“นี่​คือ​สสาร​อัน​ใด​กัน​? ช่างทรงพลัง​เกินไป​แล้ว​!”

“ข้า​ไม่เคย​สัมผัส​สสาร​เช่นนี้​มาก่อน​! เกรง​ว่า​ใน​เทวโลก​ตาม​ข่าวลือ​ก็​จะไม่อาจ​เทียบ​ชั้น​ได้​กระมัง​”

พวกเขา​ทอดถอนใจ​ หลังจาก​เข้า​มายัง​จักรวาล​โกลาหล​แห่ง​นี้​จริง ๆ​ แล้ว​ พวกเขา​ก็​เพิ่ง​ตระหนัก​ได้​ว่า​สสาร​เหล่านี้​พิเศษ​เหนือ​ชั้น​มาก​เพียงใด​ แข็งแกร่ง​เสีย​ยิ่งกว่า​ที่​พวกเขา​จินตนาการ​เอาไว้​

“อาณาจักร​แห่ง​นั้น​ทรงพลัง​ยิ่ง​ แข็งแกร่ง​ยิ่งกว่า​อาณาจักร​ใด​ ๆ!”

“อาณาจักร​แห่ง​นั้น​คือ​ใจกลาง​หรือ​?”

พวกเขา​สังเกตเห็น​ว่า​มีหนึ่ง​อาณาจักร​ที่​พิเศษ​โดน​เด่น​อย่าง​ถึงที่สุด​ เปี่ยม​ด้วย​สสาร​กับ​กฎ​แห่ง​สวรรค์​และ​โลก​อัน​เหนือชั้นกว่า​อาณาจักร​อื่น​เป็นอย่างมาก​

เพียง​พริบตาเดียว​ สิ่งมีชีวิต​จำนวนมาก​ใน​หมู่​ของ​พวกเขา​ก็​พลัน​ตื่นเต้น​ขึ้น​มา ก่อน​เร่งรีบ​ไป​ยัง​อาณาจักร​แห่ง​นั้น​

“จงรู้จัก​พึงพอใจ​ อย่า​ได้​โลภมาก​เกิน​! อาณาจักร​อื่น​ ๆ ก็​ดีมาก​แล้ว​ ไม่จำเป็นต้อง​ต่อสู้​เพื่อ​ไป​ยัง​อาณาจักร​แห่ง​นั้น​…”

“ยิ่ง​สถานที่​ดี​เท่าใด​ก็​ยิ่ง​น่า​หวาดหวั่น​!”

นอกจากนั้น​ยังมี​สิ่งมีชีวิต​อีก​จำนวนมาก​ เลือก​จะรั้ง​อยู่​ที่อื่น​ ไม่ได้​ตรง​ไป​ยัง​อาณาจักร​แห่ง​นั้น​ ด้วย​เกรง​ว่า​จะเกิดเรื่อง​อัน​ใด​ขึ้น​

……

อาณาจักร​ที่​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​อาศัย​อยู่​

สิ่งมีชีวิต​ต่าง​จักรวาล​โกลาหล​จำนวนมาก​พา​กัน​เข้ามา​ ดึงดูด​ความสนใจ​ให้​อาณาจักร​แห่ง​นี้​เกิด​ความ​สั่นสะเทือน​ครั้ง​ใหญ่​ เหล่า​สิ่งมีชีวิต​ท้องถิ่น​ต่าง​ตื่น​ตะลึง​ ทอดถอนใจ​ว่า​ตน​ก็​เคย​นั่ง​ชมท้องฟ้า​มามาก​ แต่กลับ​ไม่รู้​ว่า​โลก​หล้า​กว้างใหญ่​ไพศาล​ถึงเพียงนี้​!

แข็งแกร่ง​เกินไป​แล้ว​ พวกเขา​ไม่รู้​ว่า​ยอด​ฝีมือ​จาก​ต่าง​จักรวาล​โกลาหล​อยู่​ขอบเขต​ขั้น​ใด​กัน​ นี่​มัน​เหนือ​เกิน​กว่า​สามัญสำนึก​ของ​พวกเขา​มาก​!

ยัง​ดี​ที่​สิ่งมีชีวิต​ต่าง​จักรวาล​โกลาหล​แห่ง​นั้น​ไม่กล้า​ก่อความวุ่นวาย​ นิ่ง​สงบ​เป็นอย่างมาก​ อย่างไร​เสีย​โลก​นี้​ก็​อัศจรรย์​และ​ลึกลับ​เกินไป​ จนกว่า​จะทำความเข้าใจ​ได้​เพียงพอ​ พวกเขา​ก็​ไม่กล้า​ก่อเรื่อง​อัน​ใด​

“ดี​”

เมิ่งจีหยุด​มือ​ จักรพรรดินี​เอง​ก็​เก็บ​ทวนกลับ​ไป​

หาก​สิ่งมีชีวิต​เหล่านั้น​กล้า​มาก่อความวุ่นวาย​ใน​อาณาจักร​แห่ง​นี้​ พวกเขา​ย่อม​ไม่มีทาง​ปล่อยไป​โดยง่าย​!

……

เมือง​ชิงซาน​

ใน​ลาน​เล็ก​ ๆ ของ​ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​

สือเฟิง​มาเยือน​พร้อมกับ​จดหมาย​เชิญสีแดง​ใน​มือ​ พร้อม​บอกกล่าว​กับ​คุณชาย​ว่า​เขา​กำลังจะ​แต่งงาน​

“นับ​เป็นเรื่อง​ดี​! ยินดี​ด้วย​!”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้ารับ​จดหมาย​เชิญด้วย​รอยยิ้ม​ “งานแต่ง​ใกล้​มาถึงแล้ว​ ช่วงนี้​เจ้าคง​ต้อง​ยุ่ง​เป็นอย่างมาก​ เหตุใด​จึงยัง​มาส่งจดหมาย​เชิญด้วย​ตนเอง​อีก​? ไม่สู้ให้​ผู้อื่น​มาส่งให้​!”

“สำหรับ​คุณชาย​แล้ว​ ข้า​ย่อม​ต้อง​มาส่งด้วย​ตนเอง​แน่นอน​!”

สือเฟิง​เอ่ย​ จากนั้น​ก็​ถามออกมา​ด้วย​ความระมัดระวัง​ “ไม่ทราบ​ว่า​คุณชาย​จะมีเวลา​ไป​หรือไม่​?”

“แน่นอน​! เมื่อ​ถึงเวลา​ช้าย่อม​ต้อง​ไป​!”

ห​ลี่​จิ่ว​เต้า​ยิ้ม​

“เช่นนั้น​ข้า​จะรอคอย​คุณชาย​มาเป็น​แขก​!”

สือเฟิง​กล่าว​ลา​คุณชาย​ด้วย​ความตื่นเต้น​ ก่อน​จากไป​

[1] ผ้าพันแผล​พัน​ก้น​ (纱布擦屁股) หมายถึง​ แสดงความสามารถ​หรือ​ทักษะ​ด้าน​ใด​ด้าน​หนึ่ง​ออกมา​

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท