เช้า
มี 4 ชีวิตได้ถือกำเนิดขึ้นมาในโรงเก็บของ
เป็นลูกสุนัขที่มีตัวสีดำสนิท 4 ตัว ลักษณะคล้ายกับสุนัขตัวผู้และตัวเมียทั้งสอง
ตัวเมียดูเหมือนจะลำบากพอสมควร แต่ผมกลับรู้สึกว่าเป็นการออกลูกที่ไม่ได้ยากเย็นอะไรนัก
ดูโทรทัศน์มากเกินไปหรือเปล่านะ
ช่วยไม่ได้นี่น่า
เพราะตอนอยู่โรงพยาบาล ดูโทรทัศน์เป็นสิ่งเดียวที่ผมทำได้
เอาล่ะ ได้เวลาอาหารเช้าแล้ว
ก่อนอื่นก็ ฉลองให้กับการเกิดของลูกสุนัข
จะให้ส่วนดี ๆ ของเนื้อหมูป่าที่ผมเก็บเอาไว้แล้วกัน
ผมเรียกสุนัขตัวผู้มา แล้วมอบเนื้อให้ แล้วมันก็เอาไปส่งให้กับตัวเมีย
นี่มันอยู่ภายใต้อำนาจตัวเมียงั้นเหรอ
ไม่หรอกมั้ง การที่ตัวผู้จะคอยดูแลตัวเมียนั้นเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว
แล้วอีกอย่าง ตัวเมียก็เพิ่งจะออกลูกด้วย เป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว
ผมเติมฝืนลงไปในกองไฟ แล้วก็เติมน้ำดื่มในโรงเก็บของ
ผมคิดอยู่ว่าควรจะดับไฟไหม ถ้าพวกมันไม่ชอบคงจะทำอะไรสักอย่างกันเองแหละนะ
เนื่องจากพวกมันไม่แสดงท่าทีอะไร คงจะไม่มีปัญหาอะไร
แต่ถ้าลูกสุนัขที่เพิ่งโดนไฟลวกขึ้นมาก็คงจะไม่ดี
ผมควรจะสร้างรั้วรอบกองไฟไว้
แถมยังให้ความรู้สึกเหมือนอิโอริ**เพิ่มขึ้นอีกด้วย
หมายเหตุ อิโอริ เป็นกองไฟรูปแบบหนึ่ง ลองค้น ( Sunken Hearth )
ต่อไปก็อาหารเช้าส่วนของผม
ห้องน้ำ
….จะว่าไปแล้ว สุนัข 2 ตัวนั้นมีแผลเต็มตัวเลยนี่น่า จะเป็นอะไรหรือเปล่านะ
พอมองดูตัวผู้แล้วยังรอยแผลเป็นอยู่ก็จริง แต่ดูเหมือนจะค่อย ๆ ดีขึ้น
ดูจากสภาพพวกมันเมื่อวานแล้ว ความสามารถในการรักษาตัวเองค่อนข้างสูงหรือเปล่านะ
ยังไงก็เถอะ ไม่มีปัญหาอะไรก็ดีแล้ว
[ผมจะออกไปหาอาหาร ฝากที่นี่ด้วยนะ]
ผมบอกกับพวกมันแล้วมุ่งหน้าเข้าไปในป่า
เนื่องจากเอาเนื้อหมูป่าให้สุนัขทั้งสองตัวไปแล้ว กำหนดการณ์เลยเปลี่ยนไปด้วย
ยังมีเนื้อกระต่ายเหลืออยู่ แต่ผมใช้วิธีการย่างเพื่อเก็บรักษาเอาไว้เลยวางใจไม่ค่อยได้นัก
ผมคงทำอะไรสักอย่างได้ด้วย[อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] แต่คงไม่ใช่สำหรับพวกมัน
เอาเถอะ ตลอดเวลาก่อนจะมาเจอผมยังมีชีวิตรอดมาได้ คงหาทางรอดกันได้แหละนะ
เดี๋ยวก่อนนะ
ผมคิดว่าจะรับเลี้ยงสุนัขทั้งสองตัว รวมทั้งพวกลูกสุนัขด้วย แต่พวกมันมีแผนอะไรกันหรือเปล่านะ
พวกมันคิดจะอยู่แค่จนกว่าลูกสุนัขจะโตกันหมดหรือเปล่า
ถ้าเป็นอย่างนั้น คงเหงานิดหน่อยล่ะมั้ง
ลูกสุนัขค่อนข้างน่ารักด้วยสิ อยากให้เหลือไว้ให้สักตัวจังเลยนะ
คงไม่ได้หรอกมั้ง
ไม่ ไม่ เดี๋ยวก่อน ๆ
ยังไม่ได้ไปไหนกันสักหน่อยนี่
ก่อนอื่นเลย ต้องทำให้พวกมันคิดว่าที่นั้นเป็นสถานที่ที่ดีให้ได้
แล้วก็ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้ช่วยดูแลไร่ของผมด้วย แบบนั้นคงช่วยผมได้มากเลย
เพื่อการนั้นแล้ว ต้องหาอาหาร แล้วพวกมันเห็นว่าผมเป็นเจ้านายที่น่าพึ่งพาให้ได้
ตั้งแต่พวกลูกสุนัขเกิดมาก็ผ่านมาสิบวันแล้ว
สุนัขทั้งสองกับลูก ๆ ทั้ง 4 ตัว รู้สึกจะไว้ใจและพึ่งพาอย่างเต็มที่แล้ว
คงจะเป็นเพราะผมดูแลพวกมันเป็นอย่างดี
เรื่องที่น่าตกใจ เรื่องที่ 1
พ่อแม่ของพวกสุนัขสามารถกระโดดข้ามรั้วกับคูที่ผมสร้างไว้ได้อย่างง่ายดาย
พวกมันโดได้สูงราว 2-3 เมตรและไกลถึง5-6 เมตร
แล้วทำไมตอนที่เจอกันครั้งแรกถึงได้ไม่ทำแบบนั้นกันนะ เพราะว่าบาดเจ็บเหรอ หรือเพราะตัวเมียตั้งท้องอยู่กันแน่
เอาเถอะ พ่อแม่สุนัขต่างก็เข้าไปล่ากระต่ายในป่าโดยพละการ
ไม่กินแต่กลับเอามาให้ผม พวกมันรับผมเป็นเจ้านายแล้วงั้นเหรอ
หรือพวกมันแค่สั่งให้ผมจัดการขนให้กันแน่
เอาเถอะ ยังไงก็ช่วยผมได้เยอะเรื่องอาหาร
อีกอย่าง เพราะผมรู้สึกกังวลนิดหน่อยเลยขยายความกว้างและความลึกของคูเพิ่ม
ถึงอย่างนั้น พวกสุนัขก็ยังคงกระโดดข้ามได้อย่างไม่ยากเย็น
เรื่องที่น่าตกใจ เรื่องที่ 2
ความเร็วในการเติบโตของลูกสุนัข
ตัวของพวกมันใหญ่ขึ้นมาก ๆ
พวกมันตัวเล็กน่ารักอยู่แค่ 7 วันเท่านั้น จากนั้นก็หยุดดื่มนมแล้วกินเนื้อแบบพ่อแม่
ถ้ามองดูใกล้ ๆ จะเห็นว่าพวกมันเริ่มมีฟันและเขี้ยวงอกขึ้นมา
แต่บรรยากาศรอบ ๆ ตัวพวกมันก็ยังน่ารักอยู่ดี
เรื่องที่น่าตกใจ เรื่องที่ 3
ทั้งพ่อแม่ และลูกสุนัขต่างก็ช่วยกันดูแลไร่ของผม
พูดให้ถูกก็คือ พวกมันคอยไล่นกที่คิดจะมายุ่งย่ามไร่
แถมยัง เห่าเรียกผมเวลาเจอแมลงอีกด้วย
ไว้ใจได้จริง ๆ
อีกอย่างผมกำลังกังวลเรื่องการขับถ่ายของพวกมันมาสักพักแล้ว แต่โชคดีที่พวกมันจัดการได้ค่อนข้างดี
ดูท่าพวกมันคงจะฉลาดน่าดู
ตลอด 10 วันที่ผ่านมานี้ ผมจดจ่ออยู่กับการสร้างโรงเก็บของหลังใหม่และหาอาหาร
เพราะมีปากท้องต้องดูแลมากขึ้น แล้วโรงเก็บของหลังเก่าก็ใช้เป็นบ้านพวกสุนัขอยู่ด้วย
ด้วย [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] การหาอาหารเลยไม่ได้ลำบากอะไร
เพราะเคยทำโรงเก็บของมาแล้วครั้งหนึ่ง หลังใหม่เลยดูดีขึ้น น่าภูมิใจ
….
ใช้ชีวิตทางฝั่งนี้จะง่ายกว่าไหมนะ
ที่พักเก่าที่สร้างไว้ ก็แค่โพรงไม้แหละนะ
เพราะเป็นต้นไม้เลยใช้ไฟไม่ได้
ควรทำที่พักใหม่ที่โรงเก็บของ แล้วย้ายมาดีไหมนะ
หลังจากพิจารณา ก็ปูพื้นด้วยการเอาไม้กระดานมาวางเรียงบนพื้น แล้วตัดสินใจใช้ที่นี่เป็นทีพักใหม่แทน
หลังจากที่ดูสภาพของไร่ ผมรวบรวมไม้แล้วเริ่มลงมือทำอุปกรณ์ชิ้นเล็ก ๆ
โดยเฉพาะ จานและถ้วย
ของที่ใช้มาจนถึงตอนนี้ยกให้พวกสุนัขไปแล้ว
เทียบกับครั้งแรกที่ทำ คร้งนี้ทำออกมาได้ดูดีทีเดียว
ผมคิดว่าน่าจะเอาไปขายได้เลย
แต่ว่า ผมยังไม่พอใจแค่นี้ ตอนนี้มาลองประกอบไม้เข้าด้วยกันดูดีกว่า
สิ่งที่ผมทำได้มาจนถึงตอนนี้มีแค่การแกะสลักเอาจากท่อนไม้ ข้อเสียก็คือมันค่อนข้างหนัก
ถึงสำหรับแก้วกับจานแล้วจะไม่มีปัญหา แต่กับอุปกรณ์อย่างกระป๋องที่ต้องใช้เก็บน้ำ ถ้าหนักจะใช้งานได้ยาก
ถึงแม้จะใช้ [เครื่องมือเกษตรสารพัดประโยชน์] ช่วยได้แต่จะเอาแต่พึ่งมันตลอดก็คงจะไม่ดี
ถ้าหากว่าสามารถประกอบชิ้นส่วนไม้หลาย ๆ แบบได้ ผมก็จะสามารถทำของที่เบาขึ้นได้
เป้าหมายก็คืออ่างอาบน้ำ ตอนนี้จะทำกระป๋องเพื่อฝึกไปก่อน
จะทำอย่างไรให้น้ำไม่รั่วดีนะ
ผมยังเก็บรวบรวมใบไม้อีกด้วย
หลัก ๆ คือนำมาใช้แทนกระดาษชำระ
ต่อไปก็เตียงนอน
เพราะได้รู้ว่าหญ้าที่รวบรวมไว้โดยตั้งใจนำมาใช้เป็นกระดาษชำระนั้นไม่ระคายเคืองต่อผิวเลยตัดสินใจรวบรวมเก็บเอาไว้
หากเข้าไปในป่า การจะหาหญ้าพวกนี้ไม่ใช่เรื่องยากเพราะมีขึ้นอยู่เต็มไปหมด
ผมเริ่มเก็บรวบรวม เพื่อใช้ทำเตียงนอน แต่ก็เก็บมาได้มากกว่าที่คิดไว้ซะอีก
แม้ว่าจะไม่หนักอะไร แต่เป็นงานที่ต้องใช้แรงงานระดับหนึ่ง เพราะต้องขนกลับมายังที่พัก
แต่ผลลัพธ์ก็ออกมายอดเยี่ยม
แล้วคนแรกที่ได้เตียงไปก็คือพวกลูกสุนัข
การเอาหญ้าไปไว้ใกล้ ๆ กองไฟคงอันตรายไปหน่อย ผมจึงทำความสะอาดบ้านสุนัขซะก่อน
จริง ๆก็ตั้งใจเอาไว้ให้ใช้ตอนออกลูกอยู่แล้ว แต่อย่างน้อยในตอนนี้ก็คงไม่หนาวกันแล้วล่ะนะ
ที่เหลือก็แค่ว่าเจ้าเตียงนี่จะทนทานแค่ไหน
พอหญ้าแห้งแล้วก็ต้องเปลี่ยนใหม่ พอคิดว่าต้องออกไปรวบรวมอีกรอบก็แอบเศร้าอยู่นิดหน่อย
คงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้แหละ
การเจริญเติบโตของต้นอ่อนก็เป็นไปอย่างราบรื่นและรวดเร็ว ดอกก็เริ่มผลิบานแล้วด้วย
ผมเริ่มคาดเดาว่าที่กำลังโตอยู่นั้นคืออะไรกันแน่
แคร์รอต มันฝรั่ง ผักกาด มะเขือเทศ ฟักทอง แตงกวา มะเขือม่วง แรดิช ผักโขม ข้าวโพด แตงโม สตรอว์เบอร์รี่
ทั้งหมดนั่นคือสิ่งที่ผมจินตนาการตอนลงมือทำไร่
หากจินตนาการถึงอะไรตอนลงมือทำ สิ่งนั้นก็จะโตงั้นเหรอ
ผมอยากทดลองดู แต่ในตอนนี้จนกว่าพืชที่ปลูกไปจะพร้อมเก็บเกี่ยว ก็ไม่สามารถทำอะไรเพิ่มได้
ยังไงซะผมก็ไม่เคยปลูกอะไรมาก่อน
ไม่รู้ว่าต้องรดน้ำแค่ไหนถึงจะดี
อีกอย่าง พืชที่ผมรู้จักก็ไม่ได้เติบโตไวถึงขนาดนี้
หรือไม่ก็ อาจจะเป็นพืชของโลกนี้ก็เป็นได้
ผมจึงแบ่งแปลงปลูกออกมาส่วนหนึ่ง ส่วนหนึ่งรดน้ำ ส่วนหนึ่งใช้รูปแบบจอบของ [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] ขุดกลับหน้าดินบริเวณรอบแปลงปลูกแล้วใส่ปุ๋ย อีกส่วนหนึ่งใส่ปุ๋ยพร้อมรดน้ำ และอีกส่วนที่ไม่ทำอะไรเลย
ที่เหลือก็รอดูผลลัพธ์ แล้วดูว่าทำแบบไหนถึงจะดี
สิ่งที่ต้องลงมือทำไม่ว่าจะปลูกอะไรก็คือการกำจัดแมลง
เนื่องจากผมไม่รู้วิธีทำสารเคมีที่ใช้การเกษตร ตอนแรกเลยตั้งใจจะใช้ไฟเผา แต่คงจะไม่ดีต่อพืชเท่าไหร่เลยไม่ได้ทำ
พอมาคิด ๆ ดูแล้วแมลงไม่ถูกกับน้ำ ผมเลยเปลี่ยนรูปแบบของ [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] เป็นบัวรดน้ำแล้วแล้วลองใช้ดู
ตอนแรกตั้งใจจะรดน้ำเฉย ๆ แต่ก็ได้เห็นว่าพวกแมลงไม่ชอบน้ำเอามาก ๆ
หลังจากนั้นเวลาเจอแมลง ผมจะใช้รูปแบบบัวรดน้ำของ [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] ในการกำจัดพวกมัน
อีกหนึ่งอย่าง พวกสุนัขไม่พยายามจะกินแมลงเลย
พวกมันคงจะชอบเนื้อสัตว์ร้ายพวกนั้นมากกว่า
———-
ถ้าฮิราคุใช้ไฟกำจัดแมลง
