ผมผู้มีสกิลผลิตอาหาร จะขอสร้างบริษัทการค้าในต่างโลก – ตอนที่ 1 สกิล แผงลอย

ผมผู้มีสกิลผลิตอาหาร จะขอสร้างบริษัทการค้าในต่างโลก

    ตอนที่ 1 สกิล “แผงลอย”

 ถ้าให้สรุปดูเหมือนผมจะได้มาต่างโลกล่ะ

 เหตุผลที่หนึ่ง: ผมอยู่ในป่า

 ถนนในสวนสาธารณะนั้นเรียงรายไปด้วยต้นแปะก๊วยที่จัดเรียงอย่างประณีต แต่สิ่งที่รายล้อมตรงหน้าผมกลับเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์

 เหตุผลที่ 2: ตอนนี้เป็นเวลากลางวัน

 ตอนที่ผมเข้าไปในร้านเป็นเวลากลางคืน แต่เวลากลับผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผมเองก็ยังไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์เลยไม่น่าจะเมาแน่ๆ แล้วดื่มครั้งล่าสุดก็เมื่อ 3 วันที่แล้ว

 แค่นี้ก็เพียงพอที่จะบอกได้แล้วว่ามาต่างโลกใช่มั้ยล่ะ?

 เหตุผลที่ 3: ผมเห็นตัวอักษรลอยต่อหน้าต่อตาผม

 ชื่อ – ริว

 เผ่าพันธุ์ – มนุษย์

 อายุ – 25

 เลเวล – 1

 HP – 100/100

 MP – 100/100

 สกิล “แผงลอย”

 เหล่าตัวอักษรที่อยู่ตรงหน้าผมเหมือนกับที่โผล่ออกมาตอนใส่แว่น AR

 ในฐานะคนที่อ่านหนังสือมาทุกประเภท ตั้งแต่วรรณกรรมไปจนถึงมังงะ ก็รู้ทันทีว่านี่คือสิ่งที่ในไลท์โนเวลเรียกว่าหน้าต่างสถานะ สามารถลบหรือแสดงมันได้ตามใจนึกสะดวกสบายสุดๆ

 ชื่อริวถูกเขียนด้วยคาตาคานะ

 ทั้ง HP และ MP อยู่ที่ 100 แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่ามากหรือน้อย

 นอกจากนี้สกิล “แผงลอย” นี่มันอะไร? ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูไม่เหมือนสกิลที่ใช้ต่อสู้สักนิด

 ผมรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่นี่คือสิ่งที่ได้มาก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ

 จากชื่อสกิล “แผงลอย” คงหมายความว่าแผงลอยนี้ที่มาพร้อมกับตัวผมต้องเกี่ยวข้องกันแน่ๆ

 ข้างๆ เป็นแผงไม้ที่ดูเหมือนเอาไว้ขายบะหมี่จีนแบบดั้งเดิม

 อย่างไรก็ตาม ไม่มีเคาน์เตอร์ พื้นที่ทำอาหาร หรือเตาแก๊สภายในแผงขายอาหาร มีเพียงโครงสร้างคล้ายโต๊ะที่มีแผ่นเหล็กเรียงรายอยู่ทั่วตัวแผง

 เมื่อมองดูด้านข้าง ฝั่งหนึ่งมีช่องเก็บของแบบประตู พอเปิดออกมาก็ว่างเปล่า

“ผมว่าผมหิวแล้วล่ะ…”

 มีอีกหลายสิ่งให้ต้องกังวล แต่กองทัพมันต้องเดินด้วยท้อง

 แล้วถนนที่ผ่านตรงหน้าก็ไม่รู้ว่าอีกไกลแค่ไหนจะถึงตัวเมือง จริงๆแล้วไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมีเมืองหรือเปล่า

 ตอนนี้เราเข้าไปในป่าหาอาหารกันก่อนดีกว่า

 ตอนที่กำลังคิดเรื่องนั้น ชะวิ้ง!! พร้อมกับเสียงนั้น หน้าต่างสถานะอันใหม่ก็ปรากฏขึ้นมา

 เวทย์รังสรรค์ – น้ำ,ข้าวสาลี

 เวทย์สรรค์สร้าง – ขนมปัง

 เวทย์พื้นที่จัดเก็บ –  0%

 เห็นได้ชัดว่าสามารถสร้างขนมปังโดยใช้เวทมนตร์ได้ แต่ไม่รู้ว่าจะทำยังไงนี่สิ

 ก่อนอื่น ลองจินตนาการถึงขนมปังในหัวก่อน

 แต่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ไม่มีวี่แววว่าขนมปังจะโผล่ออกมา

 ต่อไปลองจินตนาการถึงข้าวสาลีในหัว จากนั้นก็รู้สึกได้ว่ามีพลังงานบางส่วนถูกดูดออกจากร่างกายของผม ดูท่าจะได้ผล

 อย่างไรก็ตามข้าวสาลีก็ไม่ปรากฏออกมาแต่เมื่อผมมองไปรอบๆ…

    “มีนี่นา!!”

 น่าแปลกที่ข้าวสาลีมางอกอยู่บนโต๊ะของแผงขายอาหารโดยตรง ดูก็รู้เลยว่ามันเติบโตด้วยเวทมนตร์ เนื่องจากไม่มีรากหรือดิน

  สำเร็จจนได้

 ต่อไป เมื่อคิดถึงน้ำ แก้วน้ำก็ปรากฏขึ้นบนโต๊ะ

 ผมคิดว่าถ้าเราสร้างข้าวสาลีและน้ำได้ก็น่าจะสร้างขนมปังได้เช่นกัน จากนั้นจึงจินตนาการถึงขนมปัง

 จากนั้น ผมก็รู้สึกว่าพลังงานของผมโดนดูดออกไป และข้าวสาลีกับน้ำที่อยู่ข้างหน้าก็ถูกดูดเข้าไปในแผ่นเหล็ก

 รอได้ 10 วินาทีก็มีบางอย่างเกิดขึ้น

 ปิ๊งงง!!

 ทันทีที่ผมได้ยินเสียงแจ้งเตือน ก็มีขนมปังก้อนหนึ่งผุดออกมาจากโต๊ะ ทั้งยังมีไอน้ำราวกับว่าเพิ่งอบเสร็จใหม่ๆ ดูแล้วโคตรน่าอร่อยเป็นบ้า

 ผมหิวจึงหยิบขนมปังขึ้นมาฉีกเป็นชิ้นๆ แล้วกัดลงไป

“โห อร่อย!”

 ขนมปังอบใหม่ๆ แม้แต่ขอบขนมปังก็ยังนุ่มและอร่อยอีกด้วย แค่นี้ก็อร่อยพออยู่แล้ว แต่ถ้าได้แยมหรืออะไรสักอย่างด้วยคงดี

 อย่างที่บอกไปว่าถ้าได้แยมหรืออะไรสักอย่างคงจะดี แต่ก็ทิ้งคำบ่นไว้เบื้องหลัง

 ผมเหมือนถูกครอบงำเลยซัดขนมปังหมดในเวลาไม่นาน นี่เป็นครั้งแรกที่ผมกินขนมปังถึงสองก้อน

 เมื่ออิ่มแล้วจึงเช็คสเตตัสอีกครั้ง

 ดูเหมือนว่าค่า MP จากเดิมคือ MAX ลดลงเหลือ 96

 ผมกระหายน้ำเพราะขนมปัง จึงสร้างน้ำอีกครั้งและดื่มหมดในคราวเดียว

 หลังจากดื่มจนหมดก็วางแก้วลงบนโต๊ะและแก้วก็ถูกดูดกลับเข้าไปโดยไม่ต้องล้างสะดวกดีชะมัด

 หลังจากนั้นผมก็ทำขนมปังและตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงของค่า MP

 

ผลลัพธ์ที่ได้คือ

เวทย์รังสรรค์ – ใช้ MP1

 เวทย์สรรค์สร้าง – ใช้ MP2

 เวทย์พื้นที่จัดเก็บ –  ไม่ใช้ MP

 ในการทำขนมปัง ขั้นแรกให้ใช้เวทย์รังสรรค์เพื่อสร้างข้าวสาลีกับน้ำ จากนั้นใช้เวทย์สรรค์สร้างเพื่อสร้างขนมปัง ดังนั้นจึงใช้ MP 4

 ตู้ข้างแผงฯมีเวทมนตร์สำหรับเก็บของ สามารถใส่ของต่างๆ ลงไปได้จนกว่าจะเต็มความจุ 100%

 ยิ่งไปกว่านั้น ดูเหมือนจะไม่มีข้อจำกัดเรื่องเวลา จึงสามารถเพลิดเพลินกับขนมปังที่ทำสดใหม่ได้ทุกเมื่อ ผมนั้นรู้สึกปลาบปลื้มสุดๆ

 นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าความจุในการจัดเก็บคือ 0.5% สำหรับขนมปังหนึ่งก้อน ดังนั้นจึงสามารถใส่ขนมปังได้ถึง 200 ก้อนในแผง

 เป็นเรื่องมหัศจรรย์จริงๆ ที่สามารถใส่สิ่งของต่างๆ เข้าไปได้มากกว่าพื้นที่จริงที่มีอยู่

 นี่คือสเตตัสหลังจากลองทำหลายๆอย่าง

 ชื่อ – ริว

 เผ่าพันธุ์ – มนุษย์

 อายุ – 25

 เลเวล – 1

 HP – 100/100

 MP – 71/100

 สกิล “แผงลอย”

 เวทย์รังสรรค์ – น้ำ,ข้าวสาลี

 เวทย์สรรค์สร้าง – ขนมปัง

 เวทย์พื้นที่จัดเก็บ –  3%

 ดูเหมือนว่าค่าประสบการณ์จะไม่เพิ่มขึ้นแม้ว่าจะใช้เวทมนตร์ก็ตาม สงสัยคงจะมีเงื่อนไข

 ผมอาจจะได้รับค่าประสบการณ์จากการเอาชนะสัตว์ประหลาดหรืออะไรสักอย่าง แต่ผมไม่สามารถต่อสู้ด้วยเวทมนตร์นี้ได้ และผมก็ไม่คิดว่าเลเวลของผมจะเพิ่มขึ้นมากนัก

 ยังมีอีกหลายสิ่งที่เรายังไม่รู้ แต่ดูเหมือนว่าเราจะอยู่รอดได้ตราบเท่าที่มีน้ำและขนมปัง

 เอาล่ะ ตอนนี้ท้องก็อิ่มแล้ว ลองหาทางไปเมืองกันดีกว่า

“โอ้ เบาจนน่าตกใจเลย”

 ผมเริ่มเดินไปตามถนนที่ไม่มีที่สิ้นสุดและดึงแผงขายอาหารไปด้วย

—————–

ข้อความจากผู้แปล – บ้าน่า !!! คนขี้เกียจแบบผมแต่กลับแปล 2 ตอนใน 1 วัน สงสัยตัวเองคงจะบ้าไปแล้วแน่ๆ 555

ผมผู้มีสกิลผลิตอาหาร จะขอสร้างบริษัทการค้าในต่างโลก

ผมผู้มีสกิลผลิตอาหาร จะขอสร้างบริษัทการค้าในต่างโลก

Status: Ongoing
ริว, พนักงานออฟฟิศธรรมดาๆคนหนึ่งที่เลิกงานและกำลังกลับบ้าน กำลังหาร้านอาหารเพื่อทานมื้อเย็น และวันนั้นก็ตัดสินใจได้ว่าจะทานอาหารร้านแผงลอย แต่เมื่อเข้าไปในร้านกลับไม่พบทั้งคนทั้งอาหารจึงผิดหวังเล็กน้อย ก่อนจะไปหาร้านอื่นแทนแต่เมื่อเขาหันหลังกลับออกมากลับพบกับทัศนวิสัยที่แปลกตาไป เค้ามาโผล่ในป่าทึบจึงสำรวจโดยรอบก่อนจะสรุปได้ว่าเขานั้นถูกส่งมายังต่างโลกและได้รับสกิลที่เรียกว่า “ร้านแผงลอย” ตอนแรกริวผิดหวังเพราะมันไม่ใช่สกิลต่อสู้ แต่ต่อมาถึงได้รู้ตัวว่าสกิลร้านแผงลอยของเขามันแสนจะโกงเพราะผลิต”อาหาร” ได้ หลังสำรวจสภาพแวดล้อมของโลกใบใหม่แล้ว ริวก็ตัดสินใจที่จะเป็นพ่อค้าและใช้ชีวิตสุดชิลในต่างโลก,ผูกมิตรกับผู้คนและค้าขายกับสมาคมพ่อค้าร่วมกับเหล่าผองเพื่อน

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท