หลงเหยียนลุกขึ้น มองตรวจสอบรอบตัว หลังจากมั่นใจแล้วเขาก็เริ่มหลอมหญ้าวิเศษที่ใช้ชีวิตเสี่ยงได้มา
ใช้พลังปราณบดขยี้หญ้าคืนชีพ ขจัดสิ่งแปดเปื้อนออก จากนั้นก็กลืนธาตุพลังบริสุทธิ์ที่เหลือผสานเข้ากับพลังหยาง เริ่มหลอมภายในกาย เพียงครู่เดียวเท่านั้น หลงเหยียนก็สัมผัสได้ถึงความร้อนแรงที่อยู่ภายในกาย แรงที่ร้อนระอุเหล่านี้ทำลายชั้นป้องกันร่างกายอย่างต่อเนื่อง หล่อเลี้ยงไปทั่วร่างกาย
หลงเหยียนปลื้มปีติ “พิเศษจริงๆ ดูเหมือนจะเป็นอย่างที่คนพูดกัน พลังหยางที่อยู่ในตัวข้าแข็งแกร่งขึ้นมาก สามารถหลอมพลังปราณให้กลายเป็นพลังบริสุทธิ์ได้ด้วย”
พลังหยางช่วยให้พลังที่อยู่ในร่างกายนั้นสมบูรณ์แบบ หลงเหยียนใช้เวลาแค่หนึ่งชั่วยามในการหลอมหญ้าคืนชีพ ปริมาณพลังปราณเพิ่มขึ้นอีกครั้ง ภายในร่างกายแข็งแกร่งจนวิญญาณมังกรสามารถแหวกว่ายในร่างกายหลงเหยียน พลังไหลเวียนไปทั่วเส้นพลังในร่างกาย
ขณะหลอมกายเวลาจะผ่านไปเร็วเสมอ
ในเวลาที่หลงเหยียนลืมตาขึ้นอีกครั้ง รังสีบนตัวของเขาต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ร่างกายที่บาดเจ็บก็ไม่ได้เจ็บปวดขนาดนั้นแล้ว
พลังปราณที่มาจากภายในทำให้หลงเหยียนมีพลังแข็งแกร่งจนแทบฆ่าหมาป่าจันทราได้ในหมัดเดียว
หญ้าเซียนธาราเป็นลำดับต่อไป แค่ได้ยินชื่อนี้ก็พอนึกลักษณะของมันได้แล้ว มันคือหญ้าวิเศษที่ช่วยด้านกระดูกโดยเฉพาะ “หรือจะเก็บหญ้าวิเศษต้นนี้เอาไว้ ดูว่าจะช่วยเสี่ยวหลิงได้หรือไม่”
“ไม่ต้องเอามาให้ข้า เจ้ามันซื่อบื้อจริง ลืมไปแล้วหรือ ข้าเป็นแค่จิตที่เข้ามาสถิตร่างกายหญิงผู้นี้ หญ้าวิเศษไม่ได้ช่วยอะไรข้าเลย” เสียงที่อ่อนแรงดังขึ้นอีกครั้ง
หลงเหยียนมองหลงหลิง แล้วกัดริมฝีปากแน่น
“ได้ ดูเหมือนข้าคงต้องกินมันเข้าไปเองเสียแล้ว”
หลังจากหลอมหญ้าเซียนธาราแล้ว ร่างกายส่วนที่บาดเจ็บของหลงเหยียนก็ฟื้นฟูกลับมาเป็นดังเดิม ไม่เพียงแค่นั้น กระดูกในร่างกายของเขาก็เกิดการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน แข็งแรงกว่าเดิมมากโข กึก… ทันใดนั้นผิวพรรณก็เรืองรอง สามารถเทียบเท่าได้กับหลงหลิงที่มีแสงปกคลุมอยู่ข้างกายได้เลย
ต้องยอมรับว่ามันเป็นหญ้าวิเศษที่มีคุณค่าสูงมาก หากไม่มีหลงหลิง เกรงว่าหลงเหยียนคงหาหญ้าวิเศษได้ช้ากว่านี้ มองหญิงสาวที่อ่อนแรง เขาก็รู้สึกปวดใจ
ร่างกายเกิดการเปลี่ยนแปลง สมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น คล้ายได้รับยาหล่อเลี้ยงชั้นดีเช่นนั้น วิญญาณยุทธ์ในร่างกายและพลังวิญญาณก็เลื่อนระดับขึ้นไปหลายขั้น
เวลานี้กายสุริยะเปล่งแสงสว่างเป็นประกายล้อมรอบตัวหลงเหยียน พลังแห่งหยางก็แข็งแกร่งกว่าเดิมเช่นกัน
“หรือว่าหญ้าวิเศษก็ช่วยเลื่อนระดับวิชาข้าด้วย? เช่นนั้นข้าจะลองทำลายเส้นพลังขั้นต่อไป” พลังปราณที่แข็งแกร่งรวมกันในจุดรวมปราณ แล้วหลงหยียนก็ระเบิดคำราม
พลังปราณทั้งหมดกระจายไปทั่วร่างกาย จากวิชากายสุริยะที่อยู่ในระดับแรก เริ่มทะลุชั้นพลังอย่างต่อเนื่อง ยืมพละกำลังที่แข็งแกร่งของวิญญาณมังกรเป็นทรัพยากรหนุนหลัง
“กึก!” กายสุริยะสำเร็จแล้ว
หลงเหยียนผงะไป “นี่… นี่มันไม่ใช่ความฝันใช่หรือไม่ ข้าฝึกวิชากายสุริยะระดับสูงสำเร็จหรือนี่?”
หลงเหยียนตื่นเต้นมาก ตามบันทึก หากฝึกวิชากายสุริยะระดับสูงสำเร็จ ผู้ฝึกสามารถหลอมทุกสรรพสิ่ง สามารถฆ่าวิญญาณเทพ ดูดรับแสงอาทิตย์ได้
หลงเหยียนลุกขึ้น เดินเข้าไปใกล้โขดหิน รวมพลังปราณแล้วฟาดฝ่ามือลง โขดหินถูกหลอมละลายกลายเป็นผุยผง
“พลังของมันน่ากลัวเช่นนี้เชียว? เกรงว่าต่อให้จะมีพลังสูงกว่าข้า แต่ก็คงรับพลังโจมตีนี้ไม่ได้แน่” เวลานี้ใบหน้าของหลงเหยียนประกายรอยยิ้ม
ยังไม่พอ ยังต้องหลอมดอกราตรีเก้าหางอีกต้น
หญ้าวิเศษนี้หล่อเลี้ยงพลังปราณในกาย ขจัดสิ่งแปดเปื้อนพลังปราณ ระหว่างการหลอม หลงเหยียนสัมผัสได้ว่ากายสุริยะหลอมเข้ากับธาตุพลัง เพิ่มความแข็งแรงภายในกาย
ในกระดูก เส้นพลังของเขาขยายใหญ่ขึ้นมาก หลงเหยียนตกตะลึงในใจ หากไม่ใช่เพราะก่อนหน้านี้ตนฝึกวิชากายสุริยะแล้ว เกรงว่าตอนนี้ร่างกายต้องระเบิดเพราะหญ้าวิเศษสามต้นนี้แน่ เพราะร่างกายไม่อาจทนรับการเปลี่ยนแปลงจากหญ้าวิเศษ
“ขั้นตอนในการเตรียมพร้อมสำเร็จแล้ว ดูเหมือนตอนนี้ก็รอแค่เวลาในการเลื่อนขั้นไปขั้นที่สี่แล้วล่ะ”
ตอนนี้พละกำลังได้รับการเลื่อนระดับแล้ว แค่ใช้วิชาในการเพิ่มระดับ กายสุริยะจึงจะปลดปล่อยพละกำลังขั้นสูงสุดออกมาได้ และวิชาการต่อสู้ทั้งหมดก็ต้องทำเช่นนี้เหมือนกัน
ครั้งนี้เขาไม่ได้รีบร้อน ไม่ว่าอย่างไรก็ยังมีเวลาอีกห้าวัน พลังปราณจำนวนมหาศาลในร่างกายก่อเกิดอย่างต่อเนื่อง พละกำลังพุ่งไปถึงขั้นที่ห้า เขามีความมั่นใจในการจะล้มหลงอวี่ซีได้แล้ว
ทว่าหลงเหยียนกลับลืมไปว่า พลังเลื่อนระดับทุกหนึ่งขั้น ความแตกต่างของสองขั้นนั้นราวกับฟ้ากับดิน เมื่อถึงขั้นที่สี่ การฝึกวิชาก็ยากลำบากมากกว่าเดิม
พลังปราณที่แข็งแกร่งในร่างกายปะทุ หลงเหยียนกัดฟันกรอด ร่างกายถูกปะทะอย่างต่อเนื่อง ความเจ็บปวดคล้ายตอนก้าวเข้าสู่ชีพมังกรขั้นที่หนึ่ง
“เกิดอะไรขึ้น? ข้าหลอมหญ้าวิเศษไปถึงสามต้นเชียวนะ ทำไมภายในร่างกายยังมีพลังปราณมหาศาลเช่นนี้ ไม่มีเหตุผลเลยที่จะทำลายเส้นพลังที่สี่ไม่ได้ เพราะอะไรถึงเจ็บปวดปานนี้?”
“ไม่ ข้าต้องทนให้ได้ ข้าไม่ยอมถอดใจหรอก อีกอึดใจเดียวข้าก็จะสำเร็จแล้ว หากถอดใจตอนนี้ เช่นนั้นความพยายามที่ผ่านมาก็ไร้ความหมาย ไม่ง่ายเลยที่ข้าจะก้าวขึ้นไปถึงระดับชีพมังกรที่สาม ข้าต้องทนให้ได้”
“อ๊าก! เจ็บเหลือเกิน” สายตาของเขาดูดุร้ายมาก ความรู้สึกคล้ายเส้นชีพจรในร่างกายกำลังฉีกขาด ทำให้หลงเหยียนรู้สึกเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส
“อดทน ข้าต้องทนข้ามผ่านมันไปให้ได้ คนอื่นอาจต้องใช้เวลาหนึ่งปีในการหลอมกายขึ้นไปหนึ่งขั้น แต่ข้ามีต้นกำเนิดพลังที่แข็งแกร่งปานนี้ แล้วจะให้ข้าจะถอดใจได้อย่างไร ที่สำคัญกว่านั้น ข้ามีวิญญาณมังกรที่แข็งแกร่งเฉกเช่นโล่กำบัง ถ้ายังไม่สำเร็จ ข้าคงเสียชาติเกิด”
“อ๊าก!” หลงเหยียนระเบิดเสียงคำราม นั่นคือเสียงคำรามของมังกร!
วิญญาณสัตว์ที่อยู่รอบข้างถูกเสียงคำรามนั้นข่มขวัญ ต่างก็หนีกันกระเจิง
ประสาทสัมผัสของพลังวิญญาณแข็งแกร่งมาก ฟิ้ว… หลงเหยียนพ่นไอออกมายาวๆ
ร่างอ่อนยวบทรุดลงพื้น ในที่สุดครั้งนี้เขาก็เลื่อนระดับขั้นได้สำเร็จ บทสรุปของครั้งนี้ก็คือความเจ็บปวด
แต่สุดท้ายหลงเหยียนก็อดทนข้ามผ่านมันไปได้
หลงเหยียนก้าวขึ้นไปถึงระดับชีพมังกรขั้นที่สี่สำเร็จแล้ว หลงเหยียนเจ็บจนสุดท้ายน้ำตาหยดลงมาหนึ่งหยด ร่วงลงบนพื้น
ใบหน้าเขาประกายรอยยิ้มพอใจ…
หลงเหยียนกำหมัดแน่น กระเด้งขึ้นมานั่งตัวตรง ก่อนจะชกหมัดออกไปกลางอากาศอย่างต่อเนื่อง ลมจากหมัดทำลายห้วงอากาศ เกิดเสียงเสียดสีที่แสบแก้วหู
เป็นอย่างที่คิด พลังขั้นที่สี่ทรงพลังกว่าขั้นที่สามมาก มากจริงๆ
หลายวันก่อน เซียวปิงหลานมีพลังขั้นที่สี่ เมื่อเทียบกับหลงเหยียนตอนนี้แล้ว มันคือความแตกต่างราวฟ้ากับดิน
มองทิศทางที่ตั้งของเมืองมังกร หลงเหยียนประกายรอยยิ้ม รอยยิ้มของเขาแลดูน่าพิศวง
พักครู่หนึ่ง หลงเหยียนเดินหน้าทำลายเข้าขั้นที่ห้าต่อ เพราะสิ่งที่มีในตอนนี้ไม่อาจทำให้เขารู้สึกพึงพอใจ หากทำก็ต้องทำให้ถึงขั้นสูง หากไม่ทำก็ไม่ทำเลย ขอแค่มีพละกำลังที่แข็งแกร่ง เช่นนั้นจึงจะศิโรราบทุกอย่างได้ จึงจะปกป้องศักดิ์ศรีของตัวเองได้
มองไปยังหลงหลิงที่อยู่ในสภาพอ่อนแรงมาตลอด ใช้ร่างกายต่อต้านอนาคอนดาเพื่อตน และนับแต่วันนี้เป็นต้นไป หลงเหยียนสาบานว่าจะไม่ยอมให้สตรีผู้นี้ต้องพลีชีพเพื่อตนอีก
นี่คือสิ่งที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งควรทำ ปกป้องคนที่คู่ควรได้รับการปกป้อง นี่คือหน้าที่ที่เขาควรรับผิดชอบ เพราะหลงเหยียนอยากเป็นชายที่ผ่าเผยและแข็งแกร่ง และนี่ก็คือสิ่งที่บิดาของเขาอยากเห็นมาโดยตลอด
——————–
