ตอนที่ 852 ออกแบบด้วยตัวเอง
ขณะที่หลินม่ายกำลังยินดีกับยอดคำสั่งซื้อของร้านเสื้อผ้าจิ่นซิ่วและเครื่องประดับลิลลี่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่เพิ่มขึ้น ก็มีแฟกซ์ส่งมาจากคิชิดะ
โดยกล่าวว่าแม้ถุงน่องเจียเม่ยจะขายดี แต่ถุงเท้ารูปแบบอื่นธรรมดาเกินไปและมียอดขายไม่ดีนัก
เขาแนะนำว่าร้านขายถุงน่องเจียเหม่ยควรเปิดตัวถุงเท้ารูปแบบใหม่บ้าง
ยกเว้นเพียงถุงน่อง ยอดขายถุงเท้าประเภทอื่นในประเทศค่อนข้างแย่พอ ๆ กับประเทศเกาะ เหรินเป่าจูและหวังคุนผิงได้รายงานปัญหานี้กับหลินม่ายเมื่อนานมาแล้ว
หลินม่ายขอให้เหรินเป่าจูว่าจ้างนักออกแบบถุงเท้าสองคนเพื่อที่จะได้เปิดตัวสินค้ารูปแบบใหม่
น่าเสียดาย ถุงเท้ารูปแบบใหม่ที่พวกเขาเปิดตัวไม่ได้รับการตอบรับในตลาดมากนัก
ถุงเท้าเหล่านี้มียอดขายปานกลางในตลาดภายในประเทศ และจะขาดความสามารถในการแข่งขันเมื่อขายในประเทศเกาะ
หลินม่ายครุ่นคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก่อนส่งแฟกซ์กลับไปหาคิชิดะ โดยบอกว่าร้านขายถุงน่องเจียเหม่ยจะเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่โดยเร็วที่สุด
เธอเคยมีชีวิตอยู่ในยุคสมัยปัจจุบัน และเคยพบเห็นถุงเท้ารูปแบบสวยงามมานับไม่ถ้วน
เธอไม่เคยลอกเลียนสไตล์ถุงเท้าผู้หญิงจากชีวิตที่แล้ว เพราะเกรงว่าคนอื่นจะคิดว่าเธอทำตัวขวางโลกเกินไป
เธอเป็นคนเรียนเก่ง ธุรกิจส่วนตัวก็กำลังเฟื่องฟู ทั้งยังสามารถออกแบบเครื่องประดับได้ ตอนนี้เธอยังออกแบบถุงเท้าและถุงน่องด้วยตัวเอง ทำให้ผู้คนมากมายให้ความสนใจกับหลินม่าย
เธอกลับมาเกิดใหม่ และไม่ต้องการให้ใครสังเกตเห็น เธอจึงพยายามไม่แสดงฝีมือมากเกินไป
แต่การจ้างนักออกแบบถุงเท้าสองคนไม่คุ้มค่า ดังนั้นเธอจึงต้องลงมือทำเองเท่านั้น
แม้ว่าการสอบปลายภาคกำลังใกล้เข้ามา แต่หลินม่ายก็ยังสามารถแบ่งเวลามาออกแบบถุงเท้าผ้าฝ้ายของผู้หญิง
โดยมีทั้งแบบสั้นและแบบยาว รูปลักษณ์ภายนอกล้วนเป็นสไตล์น่ารัก
หลังจากร่างแบบแล้ว หลินม่ายจึงส่งแฟกซ์ไป
ผู้อำนวยการโรงงานร้านขายถุงน่องเจียเหม่ยได้รับแฟกซ์ หลังมองดูภาพร่างตัวอย่างถุงเท้าแบบใหม่ เขาประหลาดใจอย่างมากจนกรามแทบร่วงติดพื้น
แม้เขาจะเป็นผู้ชาย แต่ก็ทำงานในอุตสาหกรรมถุงเท้ามาหลายปีและได้พบเห็นถุงเท้าผู้หญิงหลากหลายสไตล์
อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยเห็นถุงเท้าผู้หญิงคู่ไหนที่ออกแบบได้สวยงามขนาดนี้มาก่อน
ถุงเท้าข้อสั้นของผู้หญิงบางรุ่นมีลูกไม้ระบายติดเป็นวงกลม บ้างก็ซ้อนกันหลายชั้นที่ด้านบน
ถุงเท้าบางรุ่นมีพู่ขนาดเล็กดูน่ารัก 2 ชิ้นที่ด้านข้าง บางรูปแบบมีลายการ์ตูนพิมพ์อยู่
นอกจากถุงเท้าผู้หญิงแบบสั้นสไตล์สาวหวานแล้ว ยังมีถุงเท้าแบบยาวสำหรับผู้หญิงอีกด้วย
ถุงเท้าผู้หญิงเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นสีดำ สีเทา และสีน้ำเงิน บางรูปแบบยาวถึงเข่าและบางรูปแบบยาวถึงต้นขา
บางแบบใช้การจับจีบจำนวนมาก ในขณะที่แบบอื่นประดับด้วยปอมปอมขนนุ่ม
หวังคุนผิงไม่เข้าใจวิธีการสวมถุงน่องผู้หญิงเหล่านี้ หลินม่ายอธิบายให้เขาฟังว่า ถุงน่องเหล่านี้จะถูกสวมใส่นอกถุงน่องเพื่อเพิ่มการป้องกันความหนาวเย็นอีกชั้นหนึ่ง
ถุงเท้าสตรีทั้งหมดที่ออกแบบโดยหลินม่ายจะต้องทำจากผ้าฝ้าย ซึ่งหวังคุนผิงไม่เห็นด้วยนัก
ผู้คนในยุคสมัยนี้ไม่นิยมถุงเท้าที่ทำจากผ้าฝ้ายทั้งหมด โดยคิดว่ามันไม่ทนทานเท่าไนลอน และยังซักยากกว่า
เขาแนะนำให้ทำตามตลาดและใช้วัสดุไนลอนบริสุทธิ์ ทว่าหลินม่ายก็ปฏิเสธ
เธอกล่าวว่าถุงเท้าผู้หญิงชุดใหม่นี้มีไว้เพื่อการส่งออกเป็นหลัก และชาวต่างชาติชอบถุงเท้าผ้าฝ้าย
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา ถุงเท้าผู้หญิงรุ่นใหม่ชุดแรกก็ออกจากสายการผลิต
หลินม่ายขอให้เสิ่นเสี่ยวผิงเชิญผู้ชนะเลิศอันดับ 1 2 และ 3 ของการแข่งขันชิงถ้วยนางแบบจิ่นซิ่วมาถ่ายโฆษณา โดยรองอันดับ 2 และรองอันดับ 3 ตอบรับทันทีที่ถูกเชิญ ทว่าผู้ชนะเลิศอันดับหนึ่งกลับปฏิเสธ
ตอนที่พวกเธอเซ็นสัญญาในครั้งแรก พวกเธอจะต้องถ่ายโฆษณาให้กับร้านเสื้อผ้าจิ่นซิ่ว โดยกำหนดเส้นตายคือเวลาหนึ่งปี และไม่มีสัญญาที่ว่าถึงการถ่ายทำโฆษณาให้ร้านขายถุงน่องเจียเหม่ย
ในเมื่อหลินม่ายเชิญชวนพวกหล่อนมาถ่ายทำโฆษณา รองอันดับสองและรองอันดับสามจึงไม่ได้ถือสา เพราะอย่างไรพวกเธอแต่ละคนจะได้รับค่าจ้าง 20,000 ถึง 30,000 หยวนต่อการถ่ายทำโฆษณาหนึ่งตัว
พวกหล่อนไม่ใช่ดาราที่โด่งดัง ราคาที่หลินม่ายเสนอให้จึงถือว่าค่อนข้างสูงและน่าพึงพอใจ
หากหลินม่ายติดต่อสถาบันภาพยนตร์เพื่อหานางแบบมาถ่ายทำโฆษณา ก็ไม่อาจล่วงรู้ได้เลยว่าจะมีเด็กสาวมากมายเพียงใดที่ยอมถ่ายแบบโฆษณาให้กับเธอโดยไม่คิดเงิน
เนื่องจากผู้ชนะเลิศอันดับหนึ่งไม่เต็มใจ เธอจึงต้องไปสถาบันภาพยนตร์เพื่อค้นหานางแบบเพิ่มเติม
หลินม่ายหอบท้องที่ใหญ่โตไปยังสถาบันภาพยนตร์ ไม่นานเธอก็ตกลงว่าจ้างเด็กสาวหน้าตาสวยหวานด้วยจำนวนเงิน 10,000 หยวน
แต่เด็กสาวคนนั้นมีความสุขมากแล้วที่ได้รับเลือก และไม่คิดที่จะรับเงินจำนวนนั้น
หลินม่ายขอให้นักเรียนหญิงและรองชนะเลิศสองอันดับไปยังโรงภาพยนตร์เพื่อถ่ายทำโฆษณาถุงเท้ารูปแบบใหม่ทั้งหมด
ในการวิ่งจอกกิ้ง หญิงสาวสวมชุดกีฬากับกางเกงขาสั้น และสวมใส่รองเท้าผ้าใบ
เหนือขอบรองเท้ากีฬาเผยให้เห็นถุงเท้าที่มีปอมปอมหรือขอบลูกไม้ขนาดเล็ก ซึ่งทำให้ดูอ่อนเยาว์ ไร้เดียงสา และยังดูน่ารักน่าทะนุถนอม
หรือหากสวมใส่ชุดนักเรียนกระโปรงสั้นแบบญี่ปุ่นคู่กับถุงเท้าผ้าฝ้ายยาว ก็จะให้รูปลักษณ์ที่เย้ายวนและมีเสน่ห์
หลังถ่ายทำโฆษณาถุงเท้าสตรีรูปแบบใหม่ชุดแรกสำเร็จ หลินม่ายส่งมันให้แก่คิชิดะ
ในเวลานี้ถุงเท้าสตรีชุดที่สองก็ออกจากสายการผลิตเช่นกัน
แม้ว่าถุงเท้าผู้หญิงแบบใหม่เหล่านี้จะถูกส่งออกไปยังประเทศเกาะเป็นหลัก แต่ประเทศเกาะนั้นมีขนาดเล็กมากและตลาดมีจำกัด
ถึงคนจีนในยุคสมัยนี้จะไม่ชอบถุงเท้าผ้าฝ้ายเท่าไหร่นัก แต่ประเทศจีนนั้นกว้างขวางมาก ลูกค้ามีฐานะจึงแวะเวียนมาซื้อถุงเท้าผ้าฝ้ายแบบใหม่ของเธออยู่เสมอ
เหตุผลที่หลินม่ายพุ่งเป้าไปยังลูกค้ามีฐานะ เนื่องจากถุงเท้าสตรีรูปแบบใหม่นี้มีราคาค่อนข้างแพง ผู้บริโภคทั่วไปอาจไม่สามารถซื้อพวกมันได้
จีนเป็นประเทศขนาดใหญ่ที่มีประชากรมากกว่า 1 พันล้านคน แต่กลุ่มคนมีฐานะในประเทศนั้นเป็นจำนวนที่น่าประหลาดใจ ตลาดภายในประเทศอาจจะใหญ่ยิ่งกว่าของประเทศเกาะด้วยซ้ำ
หลินม่ายตัดสินใจลองเสี่ยงดู
สินค้าพร้อมแล้ว โฆษณาพร้อมแล้ว ส่วนที่เหลือหลินม่ายจะปล่อยให้หวังคุนผิงเป็นคนจัดการ
เธอกำลังจะสอบปลายภาค และต้องอ่านเอกสารจำนวนมากที่ส่งมาจากสำนักงานใหญ่ในทุก ๆ วัน ทำให้ในหนึ่งวันของหลินม่ายค่อนข้างยุ่ง
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา คิชิดะได้แจ้งข่าวดีให้เธอทราบว่า ถุงเท้าผ้าฝ้ายรุ่นใหม่ของเจียเหม่ยขายดีมากในประเทศเกาะ
โดยเฉพาะถุงเท้าแบบยาวที่ขายดีเป็นพิเศษ
หลินม่ายคิดกับตัวเองในใจ ถุงเท้าผ้าฝ้ายแบบใหม่ที่เพิ่งวางขายจะเป็นที่นิยมในประเทศเกาะของอีกฝ่ายไปอีกหลายสิบปีต่อมา
ในชีวิตที่แล้ว ถุงเท้าและถุงน่องเหล่านี้เป็นที่นิยมอย่างมากในประเทศเกาะ จึงไม่น่าแปลกใจที่มันจะขายได้ดีในยุคสมัยนี้
จากนั้น ข่าวดีถูกส่งมาจากหวังคุนผิง โดยบอกว่าถุงเท้าสตรีรุ่นใหม่ขายดีมาก
เขาจัดคนงานให้ทำงานล่วงเวลาตลอดทั้งวัน
หวังคุนผิงพูดอย่างตื่นเต้นทางโทรศัพท์ “ผมไม่คาดฝันว่าจะมีตลาดถุงเท้าผ้าฝ้ายในประเทศจีน! ผมกลัวแทบแย่ว่าจะขายไม่ได้”
เขาหยุดครู่หนึ่งก่อนกล่าวต่อว่า “สาเหตุที่ขายดีขนาดนี้ คงเป็นเพราะการออกแบบที่ยอดเยี่ยมของประธานหลินล่ะครับ”
หลินม่ายถามด้วยรอยยิ้ม “ขายดีถึงขนาดไหนกัน?”
“ยอดขายรายวันในประเทศสูงถึง 100,000 คู่”
หลินม่ายทั้งประหลาดใจและดีใจเมื่อได้ยินตัวเลขเหล่านั้น
ถุงเท้าสตรีรุ่นใหม่สามารถขายได้กว่า 30,000 คู่ต่อวันทั่วประเทศ สิ่งนี้คงทำให้เธอหัวเราะออกมาได้แม้ยามหลับใหล
ถุงเท้าสตรีรุ่นใหม่ไม่ได้มีราคาที่ถูกเลย ราคาเริ่มต้นคู่ละ 5 ถึง 15 หยวน
แต่มันกลับขายได้เยอะทุกวัน แค่คิดก็รู้สึกว่าร่ำรวยมากแล้ว!
ไม่นานก็วนมาถึงวันอาทิตย์อีกครั้ง
หลังอาหารเช้า หลินม่ายสวมเสื้อกันหนาวและผ้าพันคอเพื่อออกไปประชุมในเมืองหลวง
เมื่อขับรถผ่านห้างสรรพสินค้า เธอจอดรถข้างทางและเดินเข้าไปดูเคาน์เตอร์ร้านขายชุดชั้นในเจียเหม่ย โดยต้องการดูว่าถุงเท้าสตรีรูปแบบใหม่ได้รับความนิยมมากเพียงใด
ภาพตรงหน้าไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคาดคิด เธอนึกว่าเคาน์เตอร์จะถูกห้อมล้อมจากผู้คนมากมาย แต่แท้จริงมีลูกค้าราว 10 ถึง 20 คนเท่านั้นที่รวมตัวกันอยู่ด้านหน้าเพื่อเลือกสรรถุงเท้าสตรี
จำนวนคนไม่ได้เยอะจนต้องเบียดเสียด
จากนั้นหลินม่ายจึงเดินเข้าไปด้วยท่าทางมั่นใจ ทำเหมือนกำลังเลือกถุงเท้า ขณะที่ลอบชำเลืองมองลูกค้าในร้าน
ลูกค้ามีทั้งคู่รักหนุ่มสาว เด็กสาววัยรุ่น คุณแม่และลูกสาว
หลินม่ายแปลกใจ ในบรรดาลูกค้าผู้หญิงหลายคนในร้าน
พวกหล่อนล้วนเลือกซื้อถุงเท้าสตรีที่ตกแต่งด้วยลูกไม้หรือปอมปอมขนนุ่ม
หลินม่ายนึกสงสัยเล็กน้อยว่าพวกหล่อนซื้อไปสวมใส่เองหรือซื้อเป็นของขวัญ
เธอค่อย ๆ เดินเข้าไปพูดคุยกับหญิงสาวที่แต่งตัวทันสมัยกลุ่มหนึ่ง
หลินม่ายชี้ไปยังถุงเท้าที่พวกเธอเลือกและพูดว่า “ฉันอยากใส่ถุงเท้าน่ารัก ๆ แบบนี้บ้าง แต่กลัวว่าคนอื่นจะหัวเราะเยาะ”
กลุ่มหญิงสาวหันมามองหลินม่ายพร้อมกัน
แม้ใบหน้าจะดูอ่อนเยาว์แบบเด็กสาว แต่เมื่อดูที่ท้องอันใหญ่โต ก็รู้ว่าเธอเป็นหญิงที่แต่งงานแล้ว
หญิงสาวคนหนึ่งพูดว่า “อย่ากังวลว่าจะถูกคนอื่นหัวเราะเยาะเลยค่ะ ฉันก็ซื้อมาใส่เองเหมือนกัน ตอนที่ฉันยังเด็ก สภาพครอบครัวค่อนข้างยากจน ฉันไม่สามารถซื้อเสื้อผ้าและรองเท้าที่ดูดีด้วยซ้ำ ตอนนี้สถานการณ์การเงินดีขึ้นแล้ว ทำไมจะไม่อยากแต่งตัวแบบที่ต้องการล่ะ?”
“ใช่ค่ะ เรามีอิสระที่จะสวมใส่อะไรก็ได้ที่เราต้องการ” หญิงสาวอีกคนกล่าวเสริม
หลินม่ายแสร้งทำเป็นลังเล “แต่ถุงเท้าพวกนี้คงไม่เหมาะกับฉันที่มีสามีแล้ว มันดูเป็นถุงเท้าสำหรับเด็กผู้หญิงมากกว่า”
หญิงสาวคนหนึ่งพูดด้วยรอยยิ้ม “ฉันซื้อถุงเท้านี้ ก็เพื่อหวนนึกถึงวัยเด็กที่หายไปค่ะ”
จากนั้นกลุ่มหญิงสาวขอตัวไปซื้อถุงเท้าต่อ
หลินม่ายลองยืนสังเกตอีกสิบนาที
แม้ว่าถุงเท้าเหล่านี้จะไม่ได้มีราคาถูก แต่ลูกค้าก็ไม่ลังเลที่จะซื้อ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงจำนวนมากยอมจ่ายเงินเพื่อแสวงหาความสวยงาม
หลินม่ายซื้อถุงเท้าและถุงน่องให้ตัวเองหลายคู่ก่อนเดินออกไป
เมื่อมาถึงห้องประชุมของสำนักงาน ก็พบว่าผู้บริหารทุกคนมาถึงแล้ว
ทุกคนรายงานเกี่ยวกับงานที่รับผิดชอบในช่วงนี้
หลินม่ายเจาะจงถามเจียวอิงจวิ้นเกี่ยวกับความคืบหน้าของโครงการที่อยู่อาศัยของครอบครัวพนักงานธนาคาร
โครงการต้องส่งมอบก่อนวันปีใหม่ จึงไม่สามารถล่าช้าได้ และแน่นอนว่าคุณภาพต้องดี
เจียวอิงจวิ้นยกมือทำท่า OK โดยบอกว่าว่าการจัดส่งจะเสร็จสิ้นในวันปีใหม่ และขณะนี้อยู่ระหว่างการตรวจสอบก่อนส่งมอบ
นอกจากนี้เขายังบอกข่าวดีแก่หลินม่ายว่า หน่วยงานของรัฐขนาดใหญ่สองแห่งต้องการทำสัญญากับว่านถงกรุ๊ป เพื่อสร้างที่พักอาศัยของบุคลากร
เจียวอิงจวิ้นกล่าวคำอย่างตื่นเต้น “โครงการสร้างที่พักอาศัยบุคลากรของหน่วยงานของรัฐทั้งสองไม่เล็กเลย และเราสามารถกอบโกยรายได้จำนวนมาก”
หลินม่ายถามด้วยความสงสัย “ทำไมหน่วยของรัฐทั้งสองจึงยืนยันที่จะทำสัญญาโครงการสร้างที่พักอาศัยบุคลากรกับเราล่ะ คงไม่ได้มีลูกเล่นอะไรใช่ไหม?”
หลังจากประสบกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับโรงงานอุตสาหกรรมเบา หลินม่ายอดไม่ได้ที่จะรู้สึกระแวดระวังเล็กน้อย เธอเคยถูกงูแว้งกัดจนกลายเป็นปมที่ทำให้กลัวแม้กระทั่งเชือกไปอีก 10 ปี
……………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
เอาแบบถุงเท้าที่เคยเห็นในชาติที่แล้วมาทำนี่ไม่ถือเป็นการก็อปใช่ไหมคะ
ไหหม่า(海馬)
![แม่ปากร้ายยุค 80 [八零辣妈飒爆了]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137463.webp "แม่ปากร้ายยุค 80 [八零辣妈飒爆了]")