องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 868 ไม่สนใจองค์ชาย

บทที่ 868 ไม่สนใจองค์ชาย

​เสียง​นั้น​ทำให้​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ยิ้ม​ออกมา​ทันทีที่​นาง​ได้ยิน​มัน​ ​จากนั้น​นาง​ก็​เอ่ย​กับ​คนที​่​อยู่​นอก​รถม้า​อย่าง​เกียจคร้าน​ว่า​ ​”​ต้าส​ยง​ ​เจ้า​มาที​่​นี่​ทำไม​หรือ​”

​”​ลูกพี่​ ​ไม่ได้​มี​แค่​ข้า​นะ​ขอรับ​ ​พี่น้อง​ของ​เรา​ทุกคน​ก็​มาด​้วย​ ​พวกเรา​ตาม​ท่าน​มาตั​้ง​แต่​ตอนที่​รถม้า​ของ​ท่าน​มาถึง​เมืองหลวง​แล้ว​ขอรับ​!​”​ ​ต้าส​ยง​หัวเราะ​พลาง​เอ่ย​ตอบ

​ร่าง​ใน​ชุด​สีดำ​สนิท​หลาย​สิบ​ร่าง​กระโดด​ลง​สู่​พื้น​ ​พวกเขา​แต่ละคน​ล้วนแต่​มีฝีมือ​ล้ำเลิศ​และ​ยัง​มี​รูปลักษณ์​ต่างกัน​ออก​ไป​ ​บางคน​สูง​ ​บางคน​เตี้ย​ ​บ้าง​ก็​ผอมบาง​ ​บ้าง​ก็​บึกบึน​ ​แม้กระทั่ง​อาวุธ​ที่​พวกเขา​ใช้​ก็​ยัง​ไม่​เหมือนกัน

​ความคล้ายคลึง​เดียว​ที่​พวกเขา​มี​ร่วมกัน​คือ​เรื่อง​ที่ว่า​อาวุธ​ของ​พวกเขา​เป็น​ของ​หายาก​!

​เมื่อ​ได้ยิน​ว่า​กองกำลัง​ของ​ตัวเอง​มาถึง​แล้ว​ ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​จึง​หันหน้า​ไปหา​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​”​คราวนี้​ก็​ถึงตา​ข้า​บ้าง​”​ ​ใน​น้ำเสียง​ของ​นาง​เต็มไปด้วย​ความ​กระตือรือร้น​อย่าง​ปิดไม่มิด

​องค์​ชาย​บีบ​มือ​นาง​ ​”​เจ้า​หมายความว่า​อย่างไร​ ​เจ้า​ไม่​กลัว​ว่า​จะ​เกิด​อันตราย​ขึ้นกับ​ท้อง​ของ​ตัวเอง​หรือ​”

​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​เห็นด้วย​ ​หลังจาก​คิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​นาง​จึง​ถาม​คนที​่​อยู่​ข้างนอก​ว่า​ ​”​ต้าส​ยง​ ​เจ้า​พก​ปืน​ซุ่ม​ยิง​มาด​้วย​หรือเปล่า​”

​”​ข้า​แบก​มันติด​ตัว​เสมอ​ขอรับ​”​ ​ต้าส​ยง​ตอบ​ ​พร้อมกับ​ชี้​ไป​ยัง​ปืน​สีดำ​ที่อยู่​บน​ไหล่

​ดวงตา​หงส์​คู่​งาม​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​หรี่​ลง​ ​จากนั้น​จึง​พูด​ขึ้น​ว่า​ ​”​เช่นนั้น​ก็​ระเบิด​ประตูเมือง​ตรงๆ​ ​ไป​เลย​ ​ไว้ชีวิต​คน​พวก​นั้น​ ​พวก​มัน​จะ​มีประโยชน์​กับ​เรา​ใน​ภายหลัง​”

​”​ขอรับ​!​”​ ​ต้าส​ยง​รับคำ​สั่ง​ ​แล้ว​ยก​ปืน​ซุ่ม​ยิง​ขึ้น​ ​เขา​หรี่​ตา​ข้าง​ซ้าย​ลง​พร้อม​กะ​ระยะ​ยิง​สาม​จุด​ผ่าน​ลำกล้อง​ ​แล้วจึง​แตะ​นิ้วชี้​ลง​ที่​ไกปืน

​เสียง​ปืน​ดัง​ปัง​ได้ยิน​โดย​ทั่วกัน​!

​ประกายไฟ​พุ่ง​ออกมา​ ​หัวหน้า​กอง​รักษาการณ์​เมืองหลวง​ตกตะลึง​กับ​แรง​ระเบิด​นั้น​จน​ทำ​อะไร​ไม่​ถูก

​ประตูเมือง​ที่อยู่​ด้านหลัง​ของ​เขา​ถล่ม​ลงมา​พร้อมกับ​ธง​ที่​ปลิว​สะบัด​ไป​ตาม​การเคลื่อนไหว​ของ​สายลม​ ​ผล​จาก​แรง​ระเบิด​นั้น​ทำให้​ทหาร​นับ​สิบ​คนที​่​ยืน​อยู่​บน​กำแพงเมือง​ร่วง​ลงมา​เช่นกัน​ ​เศษ​หิน​กลิ้ง​ลงมา​บน​พื้น​อย่างต่อเนื่อง​ ​เกิด​เป็น​เสียงดัง​สนั่น​อย่าง​ไม่น่าเชื่อ

​บรรดา​ผู้เห็นเหตุการณ์​ที่อยู่​ท่ามกลาง​กลุ่ม​ควัน​หนา​ทึบ​นั้น​กำลัง​ใช้​แขน​เสื้อ​ยาว​ของ​ตัวเอง​ไล่​ควัน​ที่อยู่​ตรงหน้า​ออก​ ​แต่​ใน​ดวงตา​ของ​พวกเขา​ก็​ยัง​หลงเหลือ​ความ​ตื่นตระหนก​อยู่​!

​หัวหน้า​กอง​รักษาการณ์​เมืองหลวง​ที่อยู่​ใกล้​กับ​ต้าส​ยง​ที่สุด​ตกใจ​จน​ตัว​แข็ง​ ​เขา​อ้าปากค้าง​พร้อมกับ​ส่ายหน้า​เล็กน้อย​ ​และ​หูก​็​ยัง​ได้ยิน​เสียงก้อง​อยู่​ ​เขามอง​ปืนยาว​สีดำ​สนิท​นั้น​ด้วย​ความ​ตกตะลึง​ ​สอง​ขา​ของ​เขา​อ่อน​ยวบ​จน​แทบ​ไม่​หลงเหลือ​ความรู้สึก​ใด

​ทำไม​ไม่เคย​มี​ใคร​บอก​เรื่อง​นี้​กับ​เขา​…

​บน​แผ่นดิน​นี้​มี​อาวุธ​พรรค์​นี้​อยู่​ด้วย​หรือ

​สิ่ง​นั้น​มัน​คือ​อะไร​กัน​!

​ระเบิด​หรือ

​แต่​มันต​่าง​จาก​ระเบิด​ลิบลับ​เลย​มิใช่​หรือ​!

​ระเบิด​ต้อง​เอา​ไป​ฝัง​ก่อน​ ​แล้วจึง​ค่อย​จุดชนวน​ทีหลัง​!

​ขณะที่​หัวหน้า​กอง​รักษาการณ์​เมืองหลวง​กำลัง​ตำหนิ​ตัวเอง​ใน​เรื่อง​ที่เกิด​ขึ้นอยู่​นั้น

​ร่าง​ใน​ชุด​สีดำ​สนิท​หลาย​สิบ​ร่าง​ก็​จัดการ​เปิดทาง​ให้​กับ​รถม้า​คัน​นั้น​ ​ที่​มือ​ข้าง​ซ้าย​และ​ข้าง​ขวา​ของ​พวกเขา​ล้วนแต่​มี​ปืน​อยู่​ใน​มือ​ ​เวลา​ที่​มีพล​ทหาร​พยายาม​จะเข้า​มา​ใกล้​ ​พวกเขา​จะ​ยิง​ไป​ที่​เท้า​ของ​คน​พวก​นั้น​ทันที​ ​ส่งผล​ให้​มีสะ​เก็ด​ไฟ​ปลิว​ว่อน​ไป​ทั่ว​ ​หัวหน้า​กอง​รักษาการณ์​เมืองหลวง​เงยหน้า​ขึ้น​ ​แต่​เขา​ก็​ถูก​คว้า​หมับ​เข้าที่​ลำคอ

​ในเวลานั้น​ ​เขา​คิดได้​เพียง​อย่าง​เดียว​ ​”​พวก​เจ้า​ ​พวก​เจ้า​เป็น​ใคร​”

​เลือด​ทะลัก​ออกมา​จาก​ลำคอ​ของ​เขา​ในระหว่างนั้น

​ชาย​คน​นั้น​ไม่ได้​ตอบ​เขา​ ​ทว่า​กลับ​ทำ​เพียงแค่​พา​คน​ของ​ตัวเอง​มุ่งหน้า​เข้าสู่​เมืองหลวง​ตามคำสั่ง​ของ​เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​!

​แน่นอน​ว่า​ต้อง​มี​คน​นำ​เรื่อง​นี้​ไปรา​ยงาน

​ทหาร​บน​หลัง​ม้า​ควบ​ม้า​ข้าม​เมือง​ทาง​ฝั่ง​ตะวันออก​และ​ตรง​ไป​ยัง​จวน​ของ​ราชครู​ในทันที​!

​เวลานี้​ ​ที่​จวน​ของ​ราชครู​กำลัง​จัดงาน​เลี้ยง​ฉลอง​ให้​กับ​เงิน​ทั้งหมด​ที่​พวกเขา​เก็บ​มา​ได้​อยู่​พอดี

​”​ท่าน​ราชครู​ช่าง​ปราดเปรื่อง​ยิ่งนัก​ที่สามา​รถ​คิด​วิธี​หาเงิน​เช่นนี้​ออกมา​ได้​ ​การ​ให้​ทุกคน​จ่าย​เงิน​เพื่อ​เข้า​เมือง​โดย​ไม่สน​ว่า​พวกเขา​จะ​เป็น​ใคร​ ​มีส​ถานะ​อัน​ใด​ช่าง​เป็น​ธุรกิจ​ที่​ให้​กำไรงาม​เสีย​จริง​!​”​ ​แม่ทัพ​นาม​ว่า​อ๋าว​เจียง​ที่​ควรจะ​อยู่​ที่​มณฑล​ยูนนาน​เคี้ยว​เนื้อใน​ปาก​ ​พร้อมกับ​ถือ​พวงเงิน​หนักอึ้ง​ไว้​ใน​มือ

​ขุนนาง​คน​หนึ่ง​ใน​นั้น​มีท​่า​ทาง​ราวกับ​บัณฑิต​ ​เขา​วาง​พวงเงิน​ที่อยู่​ใน​มือ​ลง​ ​แล้ว​ถาม​อย่าง​กังวล​ว่า​ ​”​ถ้า​อดีต​ฮ่องเต้​รู้​ว่า​พวกเรา​วางแผน​อะไร​กัน​อยู่​ ​ท่าน​คิด​ว่า​จะ​เกิด​อะไร​ขึ้น​”

​”​เหล่า​เว​่ย​ ​ทำไม​เจ้า​ถึง​ได้​ขี้ขลาด​ถึง​เพียงนี้​เล่า​!​ ​ตอนที่​เจ้า​เข้าไป​ใน​วัง​หลวง​ ​เจ้า​ก็ได้​เห็น​สภาพ​ของ​อดีต​ฮ่องเต้​กับ​ตา​ตัวเอง​แล้ว​นี่​ ​เขา​คงจะ​มีชีวิต​อยู่​ได้​อีกไม่นาน​นัก​หรอก​!​”​ ​อ๋าว​เจียง​รู้​ว่าที่​นี่​ไม่มี​คนนอก​อยู่​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​พูด​ความคิด​ของ​ตัวเอง​ออกมา​อย่าง​ไม่​ลังเล​ ​เขา​เยาะ​ยิ้ม​ ​แล้ว​เอ่ย​ต่อ​ ​”​องค์​ชาย​เจ็ด​แข็งแกร่ง​มาก​ก็​จริง​ ​แต่​เขา​ก็​ยัง​เป็น​แค่​เด็ก​ ​เขา​จะเข้า​ใจ​เรื่อง​การเมือง​ใน​ราชสำนัก​ได้​อย่างไร​ ​ยิ่งกว่านั้น​ ​วัง​หลวง​ก็​ยัง​ตก​อยู่​ใน​การควบ​คุม​ของ​ท่าน​ราชครู​ ​ดังนั้น​ย่อม​ไม่มีใคร​สามารถ​นำ​เรื่อง​นี้​ไปรา​ยงาน​ให้​ราชวงศ์​รู้​ได้​ ​ตระกูล​เฮ​ยอาจ​จะ​สงสัย​ถึง​จุดประสงค์​ของ​พวกเรา​ได้​ ​แต่​ตอนนี้​พวกเขา​เป็น​นักธุรกิจ​ ​ทหาร​ของ​พวกเขา​อยู่​ห่าง​จาก​เมืองหลวง​ไป​นับ​พัน​ลี้​ ​ดังนั้น​พวกเขา​จึง​ไม่​สามารถ​ทำ​อะไร​ได้​ ​แล้ว​ท่าน​จะ​กังวล​ไป​ทำไม​?​!​ ​เวลานี้​พวกเรา​ควร​กอบโกย​ให้​มาก​ที่สุด​ต่างหาก​!​”

​ใต้เท้า​เว​่ย​ยัง​รู้สึก​ไม่สบายใจ​นัก​ ​โดยเฉพาะ​เมื่อ​หนังตา​ของ​เขา​กระตุก​ไม่​หยุด​มาตั​้ง​แต่​เมื่อ​ครู่​ ​”​แม่ทัพ​อ๋าว​ ​ท่าน​คิด​ว่า​องค์​ชาย​สาม​ยัง​มีชีวิต​อยู่​หรือเปล่า​ ​ถ้า​เขา​กลับมา​เห็น​เมืองหลวง​ใน​สภาพ​นี้​ ​ท่าน​กับ​ข้า​ได้​ลงนรก​แน่​!​”

​”​เฮ้อ​ ​ทำไม​บัณฑิต​เช่น​พวก​ท่าน​ถึง​ได้​ขี้ขลาด​ตาขาว​กัน​ถึง​เพียงนี้​เชียว​”​ ​อ๋าว​เจียง​เหยียด​ยิ้ม​ ​”​เขา​น่ะ​หรือ​จะ​กลับมา​ ​ท่าน​คิด​ว่าที่​ที่​เขา​ไป​คือ​ที่ไหน​หรือ​ ​มัน​เป็น​สุสาน​หลวง​พันปี​!​ ​ไม่ว่า​เขา​จะ​เก่งกาจ​เพียงใด​ ​เขา​ก็​จะ​ต้องตา​ยอยู​่​ที่นั่น​แน่​ ​หรือ​ต่อให้​เขา​กลับมา​ได้​ ​พวกเรา​ก็​ยัง​มีท​่า​นราช​ครู​อยู่​ ​ข้ามั​่น​ใจ​ว่าด้วย​ความสามารถ​ที่​ท่าน​ราชครู​มี​ ​ย่อม​สามารถ​ไล่​เขา​ออก​ไป​จาก​เมือง​นี้​ได้​อย่างแน่นอน​!​”

​ราชครู​ผู้​นี้​อยู่​เคียงข้าง​อ๋าว​เจียง​มาโดยตลอด​ ​แต่​เขา​ไม่เคย​พบ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยมา​ก่อน​ ​เขา​เคย​ได้ยิน​เพียง​ว่า​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​แข็งแกร่ง​ด้าน​วรยุทธ์​และ​โหดเหี้ยม​อย่างมาก​เท่านั้น

​แต่​ถึงอย่างไร​เขา​ก็​เป็น​แค่​มนุษย์​ธรรมดา​คน​หนึ่ง

​แม้​เขา​จะ​เป็น​ถึง​เชื้อพระวงศ์​ของ​แผ่นดิน​นี้​ ​และ​ได้รับ​การปกป้อง​จาก​ฐานะ​อัน​สูงส่ง​นั้น​ก็ตาม​…

​แต่​มัน​ก็​ยัง​ไม่​เพียงพอ​ที่จะ​เป็น​คู่ต่อสู้​ของ​เขา​!

​ราชครู​ยัง​มั่นใจ​ใน​ความสามารถ​ของ​ตัวเอง​ ​เขา​กลัว​แค่​องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​ที่อยู่​ใน​วัง​หลวง

​ถ้า​ไม่ใช่​เพราะ​เด็ก​คน​นั้น​ ​ป่านนี้​เขา​คง​สามารถ​ครอบงำ​อดีต​ฮ่องเต้​และ​ทำ​ทุกสิ่ง​ได้​ตามใจ​ปรารถนา​ไป​แล้ว

​เขา​รู้​ตั้งแต่​ครั้งแรก​ที่​เห็น​องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​ว่า​เขา​ไม่ใช่​คนที​่​จะ​รับมือ​ได้​ง่ายๆ

​โชคดี​ที่​ตอนนั้น​อ๋าว​เจียง​ยืน​อยู่​หน้า​เขา​ ​ไม่อย่างนั้น​การปลอม​ตัว​ของ​เขา​คงได้​ถูก​เปิดโปง​แน่

​แต่​จนกระทั่ง​ถึง​ตอนนี้​ ​เขา​ก็​ยัง​มอง​ธาตุแท้​ของ​เด็กชาย​คน​นั้น​ไม่​ออก

​ยิ่ง​ดู​ลึกลับ​เท่าใด​ ​ก็​ยิ่ง​อันตราย​มาก​เท่านั้น

​แต่​อย่างไร​ก็​ไม่สำคัญ​ ​อย่างไร​เขา​ก็​เป็น​แค่​เด็ก​เหมือน​อย่างที่​อ๋าว​เจียง​ว่า

​ตราบใดที่​พวกเขา​ไม่​เข้าใกล้​วัง​หลวง​ ​องค์​ชาย​เจ็ด​ตัว​น้อย​ย่อม​ไม่มีทาง​รู้​ว่า​พวกเขา​ก่อความวุ่นวาย​ให้​กับ​เมืองหลวง​เช่นใด

​ส่วน​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ที่​คน​พวก​นี้​มัก​เอ่ยถึง​นั้น​ ​เขา​ไม่เคย​เก็บ​เอา​มาคิด​ใส่ใจ​อย่างจริงจัง​เท่าใด​นัก

​ราชครู​ยิ้ม​ ​แล้ว​ยื่นมือ​ออก​ไป​พร้อมกับ​เอ่ย​ว่า​ ​”​มา​เถอะ​ ​ดื่ม​กัน​อีก​สัก​จอก​ก็แล้วกัน​ ​ใต้เท้า​เว​่ย​ไม่ต้อง​เป็นกังวล​ไป​ ​ถ้า​มี​ใคร​มา​ ​ข้า​จะ​จัดการ​กับ​พวกเขา​เอง​”

​”​หาก​ท่าน​ราชครู​ว่า​เช่นนั้น​ ​ข้า​ก็​วางใจ​”​ ​ใต้เท้า​เว​่ย​ยิ้ม​ ​และ​กำลังจะ​ยก​จอก​เหล้า​ขึ้น

​ทันใดนั้น​เขา​ก็ได้​ยิน​เสียง​รายงาน​ดัง​มาจาก​ด้านนอก​ ​”​ท่าน​ราชครู​ ​ท่าน​แม่ทัพ​อ๋าว​ ​ข่าวร้าย​ขอรับ​ข่าวร้าย​!​ ​มี​คน​นำ​ทหารม้า​บุก​เข้ามา​ใน​เมือง​ขอรับ​!​”

​เพล้ง​!

​จอก​เหล้า​ใน​มือ​ของ​ใต้เท้า​เว​่ย​หล่น​ลง​กับ​พื้น

​อ๋าว​เจียง​ลุกขึ้น​ยืน​เช่นกัน​ ​จากนั้น​จึง​พูด​ด้วย​สีหน้า​ดำทะมึน​ว่า​ ​”​เวลานี้​ไม่น่า​จะ​มีท​หาร​ม้า​เข้ามา​ใน​เมือง​ได้​ ​ข่าว​นี้​ผิด​หรือเปล่า​”

​”​ไม่​ ​ไม่ผิด​แน่​ขอรับ​!​”​ ​ทหาร​นาย​นั้น​ดู​หายใจ​แทบ​ไม่ทัน​ ​”​ข้า​เห็น​พวกเขา​กับ​ตา​ตัวเอง​ขอรับ​ ​ตอนนี้​พวกเขา​น่าจะ​มาถึง​เมือง​ทาง​ตะวันออก​แล้ว​!​”

​อ๋าว​เจียง​ขมวดคิ้ว​ ​”​พวกเขา​มีท​หาร​ทั้งหมด​กี่​นาย​”

​”​หนึ่ง​พัน​ขอรับ​”​ ​ทหาร​นาย​นั้น​ตอบ

​อ๋าว​เจียง​หัวเราะ​ ​”​ทหารม้า​อะไร​กัน​จะ​มี​คน​แค่​พัน​เดียว​!​ ​ท่าน​ราชครู​ ​ไปดู​กัน​เถิด​ขอรับ​ว่า​ใคร​กันที่​โง่​ถึงขนาด​นี้​ ​สวรรค์​มีทาง​กลับ​ไม่​ไป​ ​นรก​ไร้​ทาง​กลับ​บุก​เข้ามา​!​”

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท