บทที่ 842 ที่สุดแห่งยุคจำนวนมาก ทว่ากลับไร้คนกล้าลงมือก่อน!
หลี่จิ่วเต้าขมวดคิ้ว มารกระดูกนี่ไม่ใช่สิ่งดีแต่อย่างใด ภายในใจของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ เตรียมพร้อมจะลงมือทันที เพราะไม่สามารถทนมองมารกระดูกกลืนกินสิ่งมีชีวิตทั้งหมดลงไปได้
ทว่าในตอนที่เขากำลังจะลงมือ ก็มีการเคลื่อนไหวเกิดขึ้นทางฝั่งมารกระดูก
อ้วกกก!
มีกองอาเจียนตกลงมาจากท้องฟ้าราดลงบนหัวของมารกระดูก ทำให้มารกระดูกที่กำลังจะลงมือหยุดทุกสิ่งลงทันที!
จิตสังหารของมันพุ่งเสียดฟ้า น่าขยะแขยงเกินไปแล้ว ผู้ใดกันที่หาญกล้าบังอาจถึงเพียงนี้?!
สำหรับมันแล้ว นี่นับเป็นความอัปยศดูหมิ่นอย่างถึงที่สุด!
“เอิ๊ก ขออภัย ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าดื่มเยอะไปจนอนกลั้นเอาไว้ไม่ไหวจริง ๆ หากเจ้าไม่ชอบ ข้าจะช่วยเช็ดให้เอง”
เหนือฟ้าสูงขึ้นไป ตาเฒ่าขี้เมาพูดเสียงอ้อแอ้
เขาซวนเซไปมาระหว่างถอดถุงเท้าตนเองออกมา ต้องการนำไปช่วยเช็ดให้มารกระดูก!
นี่มันอันใดกัน!
สีหน้าของอสูรขนาดมหึมาและคนอื่น ๆ แปรเปลี่ยนทันที เวรเอ๊ย เท้าของตาเฒ่าขี้เมาที่เพิ่งถอดออกมามีกลิ่นเหม็นเปรี้ยวลอยหึ่ง
ไม่ได้ซักถุงเท้านั่นมากี่วันแล้ว?
บนถุงเท้าเริ่มมีน้ำมันซึมออกมาสะท้อนแสงมันแผลบเสียด้วยซ้ำ!
อย่าพูดถึงการนำมาใช้เช็ดหัวเลย กระทั่งให้มองพวกเขายังไม่อาจทนได้!
ตาเฒ่าขี้เมายังสุดยอดเป็นอย่างยิ่ง คนผู้นี้ไม่ได้เห็นมารกระดูกอยู่ในสายตาเลย เห็นได้ชัดว่าจงใจหยามหน้ามารกระดูก ก่อนหน้านี้การอาเจียนก็เป็นเรื่องจงใจด้วย
“เจ้า!”
มารกระดูกโกรธเป็นอย่างยิ่ง รู้สึกถูกหมิ่นเกียรติอย่างถึงที่สุด ตาเฒ่าขี้เมายั่วยุมันโดยไม่ปิดบังแม้แต่น้อย!
มันพุ่งเข้าไปต้องการสังหาร!
“หือ เหตุใดยังโกรธเคืองอีกเล่า? มารดาของเจ้าไม่เคยสั่งสอนหรืออย่างไร เมื่อผู้อื่นกล่าวขอโทษแล้วก็ควรให้อภัยอีกฝ่าย”
ตาเฒ่าขี้เมาส่ายหัว ทั้งยังสะอึกออกมา “ข้าขอโทษเจ้าแล้ว เจ้าก็ควรยอมรับเสีย!”
เอ่ยวาจาไร้สาระอันใด!
มารกระดูกโกรธยิ่งกว่าเดิม!
“ผู้อื่นกลัวเจ้า แต่ข้าไม่กลัวเจ้า!”
จิตสังหารของมันล้นทะลักระหว่างที่หางของมันฟาดออกไป ตาเฒ่าขี้เมามีชื่อเสียงอย่างมากในฉากหลัง สิ่งมีชีวิตจำนวนไม่น้อยหวาดเกรงในตัวของเขา
ทว่าไยมันจะต้องเป็นเช่นนั้น?
มันไม่หวาดเกรงในตัวตาเฒ่าขี้เมาแม้แต่น้อย!
ตาเฒ่าขี้เมาก็มีฝีมืออยู่บ้าง ร่างกายของเขาเซไปมาอย่างแรง ดูแล้วราวกับจะล้มลงไปบนพื้นได้ทุกเมื่อ
แต่เมื่อหางของมารกระดูกพุ่งเข้ามา เขาเพียงใช้หมัดต่อยออกมาอย่างสบาย ๆ ปะทะเข้ากับหางของมารกระดูก ทำให้หางของมารกระดูกกระเด็นถอยออกไป!
กระทั่งร่างของมารกระดูกยังปลิวถอยรนไปหลายจั้ง
ทว่าตาเฒ่าขี้เมาก็ไม่ได้ทำสิ่งใดต่อแม้แต่น้อย ทำเพียงแค่หยิบน้ำเต้าขึ้นมาดื่มสุราอีกอึกใหญ่
“รสเลิศ รสเลิศยิ่งนัก!”
ตาเฒ่าขี้เมาส่งเสียงชื่นชมครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับว่าลืมไปเสียแล้วว่ากำลังต่อสู้กับมารกระดูกอยู่
สิ่งที่สร้างความประหลาดใจให้กับทุกคนก็คือ มารกระดูกทำเพียงแค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา จากนั้นก็ไม่ได้ทำสิ่งใดต่อ เก็บลมหายใจกลับไป ออกจากบริเวณนี้ไปอยู่ตรงจุดที่ไกลออกไป
เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้?
มารกระดูกมีนิสัยโหดเหี้ยมดุร้าย เป็นตาเฒ่าขี้เมาที่อาเจียนรดหัวมารกระดูกก่อน หลังจากนั้นยังถอดถุงเท้ากลิ่นเหม็นของตนจะมาเช็ดศีรษะของมารกระดูก เช่นนั้นแล้วมารกระดูกจะสามารถปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปได้เช่นไร?
ตามนิสัยของมารกระดูกแล้ว มันควรจะต่อสู้กับตาเฒ่าขี้เมาถึงขั้นไม่ตายไม่เลิกลา แต่เหตุใดมารกระดูกเพียงแค่ใช้หางโจมตีก่อนจะปล่อยไป?
ดูเหมือนว่าเมื่อครู่มารกระดูกจะได้รับผลครั้งใหญ่จากการปัดหาง!
แน่นอนว่าต้องเป็นผลครั้งใหญ่ ไม่ใช่เพียงแค่เล็กน้อย ไม่เช่นนั้นมารกระดูกคงไม่มีทางย่อมปล่อยไปเพียงแค่นี้
อสูรขนาดมหึมาและคนอื่น ๆ คิดขึ้นในใจ
ความจริงแล้ว สิ่งที่พวกเขาคิดนั้นไม่ผิด มารกระดูกประสบผลครั้งใหญ่ ทั้งยังเป็นผลเสียครั้งใหญ่!
เมื่อครู่ที่มันฟาดออกไปปะทะกับตาเฒ่าขี้เมา ผลคือเพียงพริบตาเดียวกระดูกหางทั้งหมดของมันพลันแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ภายในพริบตาเดียว!
มันใช้กระดูกเดินบนทางเต๋า สามารถกล่าวได้ว่ากระดูกเป็นบ่อเกิดของมัน กระดูกภายในร่างทุกชิ้นแข็งแกร่งจนไม่อาจจินตนาการถึงได้ แม้ว่าจะปล่อยให้ผู้แข็งแกร่งในระดับเดียวโจมตีตามต้องการ กระดูกของมันก็ไม่อาจหักลงได้โดยง่าย
การแตกละเอียดเช่นนี้ ยิ่งแทบจะเป็นไปไม่ได้
ทว่าตาเฒ่าขี้เมากลับทำได้!
ไม่ต้องสงสัยเลย ตาเฒ่าขี้เมาจะต้องเป็นศัตรูที่มันไม่อาจเทียบได้อย่างแน่นอน น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก!
มันไม่ต้องการจะสู้กับตาเฒ่ากระดูก
“รอพันธมิตรของข้ามาถึงก่อนเถิด หลังจากได้รับกระบี่ฉุนจวินมาแล้ว ข้าจะทดสอบกับเจ้าเป็นคนแรก!”
มารกระดูกเอ่ยขึ้นมาในใจอย่างเย็นชา
มันทั้งโกรธและเสียหน้าอย่างถึงที่สุด แม้ว่ามันจะใช้พลังเพื่อคงสภาพรูปร่างของหางเอาไว้ ทว่าที่นี่ก็เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตระดับเดียวกัน เช่นนั้นจะสามารถซ่อนเรื่องนี้ได้อย่างไร ย่อมไม่มีทาง สิ่งมีชีวิตที่อยู่ระดับเดียวกันจะต้องสามารถคาดเดารับรู้ได้
ตู้ม!
ฟ้าสั่นสะเทือน มีโลงศพสีชาดขนาดใหญ่ลอยออกมาจากความว่างเปล่า สีหน้าของอสูรขนาดมหึมากับคนอื่น ๆ พลันแปรเปลี่ยนไปอีกครั้ง เหตุใดโลงโลหิตจึงมาที่นี่ได้?
โลงโลหิตนั้นไม่ธรรมดา ลึกลับเป็นอย่างมาก ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดรู้ว่าด้านในโลงมีสิ่งใดอยู่ รู้เพียงแค่ว่ามันจะต้องน่าหวาดหวั่นอย่างถึงที่สุด
ครั้งหนึ่งเคยมีความขัดแย้งระหว่างสิ่งมีชีวิตระดับเดียวกันกับโลงโลหิต เป็นผลให้เกือบถูกโลงโลหิตสังหารสิ้น ยามนั้นถึงกับทำให้คนจำนวนไม่น้อยตื่นตกใจ
ตัวตนเช่นพวกมันแล้ว ต่างก็ทรงพลังเป็นอย่างมากจนไม่อาจดับสลายได้โดยง่าย ทว่าโลงโลหิตเกือบจะทำสำเร็จ แสดงให้เห็นถึงความน่ากลัวของโลงโลหิตทันที โลงโลหิตสามารถสร้างแรงกดดันอันหนักหน่วงให้กับพวกเขาได้!
“มาแล้ว!”
มารกระดูกเอ่ยกับโลงโลหิต
“อืม”
มีเสียงลึกล้ำดังขึ้นมาจากโลงโลหิต เสียงนั้นไม่อาจแยกออกได้ว่าเป็นบุรุษหรือสตรี ยามอยู่หลังฉาก มารกระดูกชิดเชื้อกับโลงโลหิตเป็นอย่างยิ่ง ก่อนจะมาที่นี่ พวกมันยังได้กลายมาเป็นพันธมิตรร่วมมือกันเพื่อคว้ากระบี่ฮุนจวิน
มารกระดูกมองไปทางตาเฒ่าขี้เมา ต้องการจะร่วมมือกับโลงโลหิตเพื่อสังหารตาเฒ่าขี้เมา
แต่สุดท้ายหลังมันขบคิด ก็ตัดสินใจปล่อยไปเสียก่อน
การแย่งชิงกระบี่ฉุนจวินต่างหากที่นับได้ว่าสำคัญที่สุด เรื่องตาเฒ่าขี้เมารอไปก่อนค่อยสะสางภายหลังก็ได้
อย่างไรเสีย ตาเฒ่าขี้เมาก็ไม่ได้ธรรมดา มันเกรงว่าหากพวกมันทุ่มแรงต่อสู้ จะส่งผลต่อการแย่งชิงกระบี่ฉุนจวิน
สิ่งมีชีวิตอีกจำนวนไม่น้อยค่อย ๆ ทยอยมาถึง ทั้งหมดล้วนแต่เป็นสิ่งมีชีวิตจากฉากหลัง
พวกเขาหลายคนเป็นถึงที่สุดในยุคสมัย ตัวอย่างเช่นผู้ฝึกตนหญิงแสนงดงาม แต่งกายด้วยอาภรณ์สีขาว ดูสูงส่งเหนือสามัญประหนึ่งดอกบัวขาว
คนงามอันเป็นที่สุดแห่งยุคนี้เชี่ยวชาญในวิถีดาบ วิชาดาบของนางสามารถทำให้สิ่งมีชีวิตในฉากหลังรู้สึกหวาดกลัว
นอกจากนี้ยังมีจิ้งจอกเก้าหางในชุดวาบวิวสีแดง ปกปิดไว้เพียงแค่เฉพาะส่วนสำคัญ ผิวขาวราวหิมะส่วนมากปรากฏออกสู่สายตา ดึดดูดให้ผู้คนคิดฝันถึง
นี่เองก็เป็นอีกหนึ่งผู้สุดยอดแห่งยุค รูปร่างที่แท้จริงคือจิ้งจอกเก้าหาง ฝีมือชวนให้กริ่งเกรงและตื่นตะลึง อีกทั้งยังเปี่ยมเสน่ห์อย่างถึงที่สุด กระทั่งสิ่งมีชีวิตในระดับเดียวกันยังไม่อาจรับมือได้
“สวัสดีทุกท่าน”
นางส่งเสียงหัวเราะดังกังวาน ทักทายเหล่าผู้แข็งแกร่งจากฉากหลังจำนวนมาก เสน่ห์เปี่ยมล้นแผ่ซ่าน สิ่งนี้ทำให้เหล่าผู้ที่มาจากหลังฉากหวาดเกรงเป็นอย่างยิ่ง เกิดความกลัวว่าหากไม่ระวังจะต้องตกหลุมพรางของนาง
โลกหลังฉากนั้นวุ่นวายอย่างแท้จริง ทำให้เห็นสิ่งมีชีวิตเหล่านี้จำนวนมากมายปรากฏยังสถานที่แห่งนี้
หากหลังฉากไม่เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นมา เป็นไปไม่ได้เลยที่จะได้พบสิ่งมีชีวิตเหล่านี้จำนวนมากในหน้าฉาก!
กระบี่ฉุนจวินยังคงปักอยู่บนยอดเขา เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาไม่หยุด สิ่งมีชีวิตจากเบื้องหลังจำนวนมากต่างร้อนใจ ทว่าไม่มีผู้ใดกล้าเคลื่อนไหวอย่างหุนหันพลันแล่น
แสงกระบี่ที่รายล้อมรอบกระบี่ฉุนจวินนั้นน่ากลัวเกินไป พวกเขาล้วนไม่แน่ใจว่าจะรับมือได้ กระบี่ฉุนจวินนั้นไม่ง่ายที่จะจัดการ!
นอกจากนี้พวกเขายังไม่กล้าลงมือก่อน อย่างไรเสียหากมีคนลงมือ ก็จะต้องตกเป็นเป้าหมายของทุกคนเป็นแน่
ทว่าตอนนั้นเอง สตรีงามบริสุทธิ์ไร้มลทินก็เป็นผู้เริ่มเคลื่อนไหว
นอกจากนางจะงามจนหาที่เปรียบไม่ได้ ก็ยังคงมีความกล้าหาญเป็นอย่างมาก กล้าที่จะลงมือเป็นคนแรก!
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")