“นะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
จอมเวทย์แห่งความมืดผู้ยิ่งใหญ่ ร่วงหล่นลงในห้องบัลลังก์ของปราสาทและมองไปรอบ ๆ ด้วยสีหน้าสับสน
หลังจากที่เจ้าหญิงลำดับที่หนึ่งหนีไป เธอจึงใช้เวทย์ค้นหาและใช้เวทย์เทเลพอร์ทเคลื่อนย้ายตามเจ้าหญิงไป
แต่มันกลับ…
ถูกบังคับเทเลพอร์ตให้กลับมาที่เดิมซะได้นี่
….ยังมีจอมเวทย์ผู้มีพลังขนาดนี้ มีชีวิตอยู่ด้วยรึเนี่ย… ช่างน่าสนใจ
ดามาเรียสแสยะยิ้มชั่วร้ายและลุกขึ้น
“กล้าฉีกหน้าท่านดามาเรียสผู้นี้ ค่าชดใช้ที่ต้องจ่ายคือชีวิต”
หลังจากที่พูดไปแบบนั้น ดามาเรียสก็ใช้เวทย์เทเลพอร์ตอีกครั้ง
◇◇ณ เมืองโฮทาโร่
“นี่ท่าน… เจ้าหญิงลำดับที่หนึ่งไม่ใช่เหรอคะ ฝ่าบาทมาทำอะไรในเมืองแบบนี้เพคะ?”
เสี่ยงนั่น..เจ้าหญิงแสดงท่าทีประหลาดใจและหันไปทางทิศทางต้นตอของเสียง
“โว… โวลาลิสไม่ใช่หรือนั่น นี่เจ้าอยู่ที่เมืองนี้หรอกหรือ!”
เธอคือหัวหน้าทหารหน่วยรักษาพระองค์ที่ 2 แห่งอาณาจักรเวทมนตร์ไคน์โรจน์ อัศวินหญิง・โวลาลิส
เป็นบุคคลแรก ที่เจ้าหญิงลำดับที่หนึ่งสั่งให้ออกมาตามหาผู้กล้าตัวจริงอย่างลับ ๆ
ยิ่งกว่านั้น
ตอนนี้ในหัวของเธอนั้นมีแต่นักเวทย์หญิงเบลาโน่（♀）ที่เป็นคนรู้จักของฟุริโอ้ จนถึงตอนนี้ เธอถึงขนาดไปเข้าเรียนโรงเรียนเวทมนตร์เดียวกัน
เพื่อให้ได้อยู่กับเบลาโน่ จึงไม่ได้สนใจเรื่องภารกิจสักนิด แต่เรื่องนี้ แน่นอนว่าเจ้าหญิงลำดับที่หนึ่งไม่รู้เรื่องอะไรเลยสักนิด
“หัวหน้าหน่วยโวลาลิส เจ้ารู้เรื่องของคู่รักที่เพิ่งเดินเข้ามาในเมืองเมื่อครู่นี้หรือไม่ เราอยากจะหารือกับพวกเขาให้เร็วที่สุด”
เพราะทั้งสองขับไล่ดามาเรียสกลับไปได้อย่างง่ายดายถึงเพียงนั้น เธอจึงอยากจะรู้จักกับพวกเขา และได้ขอเบาะแสเรื่องข้อมูลของทั้งสอง จากโวลาลิสเพิ่ม
“นั่นคือคุณนายกับท่านฟุริโอ้น่ะเพคะ ดิฉันเพิ่งได้ทำความรู้จักกันกับพวกเขาไม่นานนี้เองค่ะ ดูเหมือนท่านฟุริโอ้ไปแถวด้านล่างย่านการค้าและตรงนั้นคุณนายกำลังยืนรออยู่ค่ะ”
พอเจ้าหญิงเห็นโวลาลิสชี้ไป เจ้าหญิงก็เห็นสองสามีภรรยาคู่หนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น ก็เริ่มถอนหายใจแบบผ่อนคลาย
“เรื่องข้อมูลของสองสามีภรรยาคู่นั้น หัวหน้าหน่วยโวลาลิสเจ้ารู้ใช่หรือไม่?”
“เพคะ เพราะพักนี้ ดิฉันสนิทกับพวกเขามากเลยค่ะ”
โวลาลิสพูดตอบแบบยิ้มแย้ม
สิ่งที่เจ้าหญิงลำดับที่หนึ่งคิด…
คู่รักคู่นั้น… โดยเฉพาะคุณสามีคนนั้น เขามีพลังเวทย์มหาศาลขนาดที่บังคับให้ดามาเรียสกลับไปได้… มีความเป็นไปได้มากที่เขาจะเป็นผู้กล้าตัวจริงที่พวกเราตามหาอยู่
โวลาลิสคงรู้เรื่องนี้ แล้วพยายามสานสัมพันธ์ด้วยกันสินะ?!
สิ่งที่โวลาลิสคิด…
ก่อนที่จะคว้าหัวใจคุณหนูเบลาโน่ อย่างแรกก็ต้องสร้างความประทับใจให้ท่านฟุริโอ้ ผู้ที่เป็นเสาหลักของครอบครัว แล้วค่อยเข้าใกล้คุณหนูเบลาโนนี่ล่ะ แผนการยอดเยี่ยม!
“โวลาลิส ขอบคุณ ทำงานได้ดีมาก ช่วยเร่งติดต่อคนผู้นั้นให้เราที ตอนนี้สถานการณ์วิกฤตแล้ว!”
『ข้าไม่มีเวลาให้เจ้าไปทำเรื่องเช่นนั้นหรอก เข้าใจ๋?』
ทันใดนั้นเงาขนาดใหญ่ก็โผล่มาขวางการพูดคุยกันของทั้งสองคน
ผู้ที่โผล่มาด้านหลังของเจ้าหญิงลำดับที่หนึ่งก็คือจอมเวทย์แห่งความมืดผู้ยิ่งใหญ่ดามาเรียสและอสรูปีศาจเวทย์ผู้กล้าผมบลอนด์
คราวนี้ดามาเรียสไม่ได้ใช้ประตูเทเลพอร์ต แต่ใช้การเทเลพอร์ตโดยตรง
โดยเมื่อเทียบกับการใช้ประตูเทเลพอร์ตมา การเทเลพอร์ตนั้นจะอันตรายกว่ามากเพราะไม่อาจรู้เลยว่า
เวลาออกไป สถานการณ์ข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่เพราะเมื่อครู่โดนป้องกันทำให้ใช้ประตูไม่ได้ จึงต้องใช้การเทเลพอร์ตแทนอย่างเลี่ยงไม่ได้
กับการปรากฏตัวอย่างฉับพลันของดามาเรียสทำให้ใบหน้าของเจ้าหญิงสิ้นหวังลงทันที
“ขอเราเล่นสนุกด้วยสิ เอาล่ะ มอบชีวิตของเจ้ามา…”
ระหว่างที่ดามาเรียสยังพูดไม่จบ โวลาลิสก็ขัดจังหวะด้วยการฟัน
ดามาเรียสหลบพ้น โดยใช้เวทย์เทเลพอร์ตระยะสั้น แต่ก็ทำให้ส่วนนึงของเสื้อผ้าขาดไป
“โฮ่ เจ้าค่อนข้างมีฝีมือเลยนี่นา”
“ถึงไม่เข้าใจสถานการณ์ แต่คนที่กล้าหยาบคายกับเจ้าหญิง โวลาลิสผู้นี้ไม่มีทางให้อภัยเด็ดขาด!”
โวลาลิสยืนด้านหน้าเจ้าหญิงแล้วชี้ดาบไปทางดามาเรียส
พูดคำเท่ห์ ๆ แบบนั้นออกไปซะแล้ว อิย๊า ในหัวมัน..
ตั้งแต่ตอนนั้น….ตอนที่ได้พบกับองค์หญิงครั้งแรก..ทั้งสวย..ทั้งสง่างาม..องค์หญิงที่ไม่ได้พบตั้งแต่นอนนั้น
เป็นเวลานานแสนนาน…ไม่ ไม่ ไม่ ทำไมกัน.. ตอนนี้ต้องหนูเบลลาโน่..ไม่…ผู้ที่งดงามที่สุดต้องเจ้าหญิงลำดับที่หนึ่ง…
ความคิดเมื่อสักครู่ของเธอก็ถูกทำลายลง
“มีฝีมือดาบที่ยอดเยี่ยม แต่ว่า…”
ดามาเรียสยกมือขึ้น โดยที่โวลาลิสเตรียมโจมตี
“ถึงแม้จะไม่ใช้เวทมนตร์ แต่เจ้าก็ยังไม่พอที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของข้า~”
จากนั้น โวลาลิสก็ลอยไปในอากาศเพราะการโจมตีด้วยแรงโน้มถ่วงของดามาเรียส
“เอาล่ะ คราวนี้ก็ตาเจ้าแล้ว~”
ดามาเรียสจ้องมองมองไปที่เจ้าหญิงลำดับที่หนึ่ง
◇◇….และตำแหน่งที่ดามาเรียสใช้ระเบิดและโวลาลิสลอยไปนั้นเอง
“..หว๊า!?”
“ตกใจหมดเลย ที่จู่ ๆ ก็มีคนตกลงมาจากบนฟ้า… เอ๊ะ โวลาลิส?”
“นายหญิงไม่บาดเจ็บนะคะ?”
“ฉันไม่เป็นไร แต่โวลาลิส… ดูยังไงเธอก็ไม่ได้อยู่ในขอบข่ายที่ว่าไม่เป็นไรเลยนะ”
“นายหญิง ฉันอยากไปจัดการเจ้าคนที่กล้าทำอันตรายคุณ ได้โปรดอนุญาตได้มั้ยคะ?”
“อนุญาต แต่จบเรื่องก่อนที่ท่านสามีจะกลับมาล่ะ”
“รับทราบค่ะ”
แล้วเธอก็หายไปจากจุดที่อยู่กับลิซ และไปยังสถานที่ที่ดามาเรียสอยู่
“อาร่า นี่เจ้าเป็นใครกันอีกล่ะ กล้ามายุ่งเรื่องของท่านดามาเรียสผู้นี้งั้นรึ”
“ไม่รู้หรอกว่าว่าเป็นการรบกวนรึไม่ แต่ฉันจะมอบทัณฑ์สวรรค์ที่คุณกล้ามาทำอันตรายนายหญิงเองค่ะ”
“โฮ่ ทัณฑ์สวรรค์งั้นเหรอ เจ้ากล้าบอกว่าจะลงทัณฑ์ข้าดามาเรียส ผู้เป็นจอมเวทย์แห่งความมืดผู้ยิ่งใหญ่ผู้นี้เชียวรึ สามหาวมากเกินไปแล้ว จงสำนึกผิดด้วยความตายซะเถอะ!”
…เวทย์สายฟ้าระดับสูงสุดผ่าลงมา
ดามาเรียสใช้เวทย์ได้โดยไม่ต้องร่าย และผ่าลงที่หญิงสาวคนนั้น
แต่ว่า
ไม่นานเวทย์ก็หายไปและหญิงสาวที่ทำหน้าราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“นี่เจ้า… ลบล้างเวทย์ได้งั้นรึ.. นั่นมันเวทย์ขั้นสูงสุดเชียวนะ…”
“ลบล้าง? ทำอะไรน่าเบื่อจริง ๆ เวทมนตร์ไม่มีผลกับข้าหรอก… ยกเว้นแต่เวทย์ของท่านฟุริโอ้เพียงผู้เดียว”
“นี่แกทำอะไรลงไปกันแน่ ทำไมเวทย์ของข้าถึงไม่มีผลกับเจ้า!?”
หลังจากดามาเรียสให้สัญญาณ อสูรปีศาจเวทย์ผู้กล้าผมบลอนด์ก็คำราม
“ผู้ที่บังอาจทำอันตรายให้กับนายหญิงของนายท่าน… ข้าจะฆ่ามัน”
“เฮอะ!? คิดว่าข้าจะยอมให้ฆ่ารึไง!”
ดามาเรียสใช้หอกไฟหลายแท่งไปทางหญิงสาวผู้คนนั้น และปล่อยให้อสูรปีศาจจัดการเธอไปด้วย โดยที่ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ใช้เวทย์เพื่อป้องกันเลยสักนิด
“ข้าก็บอกไปแล้วว่าเวทย์ของเจ้าไม่มีผลกับข้าไม่ใช่รึไง?”
ผู้หญิงคนนั้นยกมือขึ้นและหอกไฟทั้งหมดก็หายไปและอสูรปีศาจเวทย์ผู้กล้าผมบลอนด์ก็ปลิวหายไป
“ชื่อของข้าคือฮิยะ… มารผู้ปกครองแสงสว่างและความมืดและยังเป็นข้ารับใช้ของท่านฟุริโอ้”
