ตอนที่ 592 ผมดวงไม่ดีเท่าไหร่
หยางเจี้ยนซู่หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา พูดกับเถามี่และซย่าเกาเฟิง “นี่ครับๆๆ ออกแล้ว ออกแล้วครับ!”
เถามี่ชะงัก “อะไรออกครับ”
หยางเจี้ยนซู่ชี้หน้าต่างในระยะไกล “การแข่งขันรอบแรกจบลงแล้ว พวกเขาออกมาแล้วครับ! อีกไม่นานก็จะประกาศผลและแข่งรอบสองช่วงเช้าเลยใช่ไหมครับ”
ซย่าเกาเฟิงพยักหน้า “อืม ช่วงเช้าสองรอบ ช่วงบ่ายหนึ่งรอบ พรุ่งนี้เช้ารอบรองชนะเลิศ ช่วงบ่ายรอบชิงชนะเลิศครับ”
การจัดการแข่งขันแน่นมาก โดยพื้นฐานจากวันแรกทุกคนก็คาดเดาได้บ้างแล้ว
เพื่อป้องกันผลการแข่งขันไม่เป็นธรรม หลังจบการแข่งขันแต่ละรอบ จะมีเวลาพักหนึ่งชั่วโมงเพื่อจับฉลากและชมวิดีโอการผ่าตัด
หากมีข้อโต้แย้งใดๆ กับผลการแข่งขัน ทีมผู้เชี่ยวชาญจะรายงานและลงคะแนนเพื่อตัดสินผลคะแนนขั้นสุดท้ายได้
เพราะฉะนั้นการแข่งขันทั้งหมดถือว่ามีความยุติธรรมสูงมาก
หยางเจี้ยนซู่มองชุยหยวนอู่ที่เดินออกมากับเฉินชางในระยะไกลแล้วเผยรอยยิ้ม “ดูเหมือนว่าผลการแข่งขันของเจ้าหมอนี่คงไม่เลว! จริงสิ คนที่มากับเขาคือ…เฉินชางใช่ไหมครับ”
เถามี่พยักหน้า มองไปตามเสียง ในระหว่างนั้นชุยหยวนอู่และเฉินชางเดินเคียงบ่าเคียงไหล่กันออกจากหลังเวทีเพื่อกลับที่นั่งของตนเอง
แต่เห็นได้ชัดว่าชุยหยวนอู่อารมณ์ดีกว่า ส่วนเฉินชางบนใบหน้าเต็มไปด้วยยิ้มขื่น!
เถามี่อึ้งไปทันที หรือว่า…เสี่ยวเฉินตกรอบแล้ว?
คิดถึงตรงนี้ เถามี่และซย่าเกาเฟิงหัวใจกระตุกวูบ เจ้าหมอนี่ โชคร้ายเกินไปหรือเปล่า
เริ่มการแข่งขันรอบแรกก็แพ้แล้ว!
หยางเจี้ยนซู่เห็นแบบนี้ก็ยิ้มออกทันที “ไม่เป็นไรหรอกครับ เฉินชางยังเด็ก ต่อไปยังมีโอกาสอีกมาก หมอชุยเองก็ถือว่าศักยภาพแข็งแกร่งมาก!”
หยางเจี้ยนซู่รู้สึกว่าชุยหยวนอู่มีโอกาสชนะสูงมากอยู่แล้ว ตอนนี้พอเห็นสีหน้าของเขา จะต้องชนะอย่างแน่นอน!
คิดถึงตรงนี้ หยางเจี้ยนซู่จึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เริ่มร่างบนสุนทรพจน์แล้ว ถ้าเสี่ยวชุยเข้ารอบชิงชนะเลิศระดับประเทศขึ้นมา ถึงตอนนั้นถ้าให้หัวหน้าแผนกขึ้นกล่าว ตนควรจะพูดอย่างไรดี
ค้นในไป่ตู้สักหน่อยแล้วกัน!
……
……
ตอนนี้เอง ชุยหยวนอู่มองเฉินชางอย่างสนใจ “เสี่ยวเฉิน คุณพูดเองนะ ไหตี่เลาสามมื้อ! ผมสั่งได้ตามสบาย!”
เฉินชามองบนอย่างเหลืออด เขาถามมาเจ็ดแปดรอบแล้วนะ ผมดูงกขนาดนั้นเลยเหรอ
ผมงกจริง!
แต่…นั่นมันเมื่อสามเดือนที่แล้ว!
ตอนผมก็เป็นคนที่เงินเดือนเดือนละหลายหมื่นแล้ว!
ไหตี่เลาไม่กี่มื้อ ถึงขั้นต้องพูดแล้วคืนคำเหรอ!
“จริงสิครับพี่ชุย เอาอย่างนี้ คืนพรุ่งนี้คุณพาคุณผู้หญิงและลูกคุณมาด้วย ผมพาแฟนผมไปเจอกันที่ไหตี่เลา โอเคไหมครับ” เฉินชางพูดยิ้มๆ
ชุยหยวนอู่พยักหน้าพร้อมรอยยิ้ม “ดีครับๆๆ ! เสี่ยวเฉิน ใจป้ำมาก!”
“เฮ้อ…คิดถึงความรู้สึกตอนคนอื่นเลี้ยงมาก!”
“ตั้งแต่ที่บ้านรื้อตึกไปสามหลัง ออกไปกินข้าวทีไรผมเลี้ยงทุกครั้ง เฮ้อ…”
เฉินชางจนคำพูดทันที!
เชี่ย ผมคืนคำได้ไหม
“เสี่ยวเฉิน ผมจะบอกให้นะ ผมดวงไม่ดีเลย ซื้อบ้านสามหลัง โดยรื้อทั้งสามหลัง เมื่อสองปีก่อนตึกสามหลังและบ้านเก่าที่บ้านเกิดผมในเครือสยงอั้นโดนรื้อพร้อมกันทั้งหมด! ทำเอาผมระแวงโลกเล็กน้อย ผมกลายเป็นพวกเก็บของเก่าหรือไง ซื้อที่ไหน ที่นั่นโดนรื้อ!”
เฉินชางรู้สึกว่าความดันโลหิตของตนสูงเล็กน้อย อืม ผลข้างเคียงของความดันโลหิตสูงก็ปรากฏแล้ว ตาแดงเล็กน้อย!
เขารู้สึกว่าตนไม่ได้อิจฉาตาร้อนจนตาแดง ยิ่งไม่ได้ริษยาอย่างแน่นอน!
แต่เป็นการตอบสนองทางสรีรวิทยาตามปกติของความดันโลหิตสูง
ชุยหยวนอู่ถอนหายใจ “เฮ้อ…ผมฝันอยากเป็นศัลยแพทย์ที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่ง มุ่งในสาขาวิชาศัลยกรรมหัวใจอย่างเต็มความสามารถ แต่…ที่บ้านเงินเยอะขนาดนั้นไม่มีคนจัดการ พ่อแม่ผมก็ออกไปท่องเที่ยว น้องชายก็ไปอเมริกา ที่บ้านภรรยาก็บ้านรื้อถอนเต็มไปหมด ทำเอาตอนนี้วันๆ ผมไม่รู้จะเอาเงินไปลงทุนกับอะไรแล้ว ไม่มีเวลาศึกษาเลย!
ผมได้ยินว่าอัตราเงินเฟ้อรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ค่าเงินอ่อนค่าลงร้อยละห้าทุกปี ตราบใดที่เงินพวกนี้ยังอยู่ในบัญชีผม ใจผมก็ลนลานแทบไม่ไหว ขาดทุนทุกวัน เลยต้องศึกษาเรื่องการลงทุนทุกวันเลยครับ…กำลังและเวลาของคนเรามีจำกัด ตอนนี้ผมอยากมุ่งมั่นกับการเป็นหมอตัวน้อยๆ วันๆ ผ่าตัดเป็นหลัก…เฮ้อ…น่าเสียดาย!”
เฉินชางรีบยกมือซ้ายขึ้นกดมือขวาของตนเองไว้ ชิงปากกาลูกลื่นที่ประหนึ่งกระบี่คมในมือขวาของตนเองมา!
เขาปลอบมือขวาอย่างต่อเนื่อง ใจเย็นๆ! ความวู่วามเป็นปีศาจ! อย่างเราเนี่ยผ่าตัดหนึ่งเคสได้บ้านหนึ่งหลัง ไม่ต้องอิจฉาๆ…ห่างกันแค่ไม่กี่สิบปีเอง!
ปลอบอยู่นาน ในที่สุดก็ใจเย็นลง
ตอนนี้เอง ผู้จัดงานพูดกับทุกคนว่า “เอาละครับ ผลการแข่งขันรอบแรกออกมาแล้ว อีกเดี๋ยวผู้เข้าแข่งขันที่ผ่านเข้ารอบจับฉลากตามลำดับบนจอใหญ่เพื่อตัดสินการแข่งขันรอบต่อไป! วิดีโอการผ่าตัดได้รับการเผยแพร่แล้ว หากมีข้อโต้แย้งใดๆ เกี่ยวกับผลการแข่งขัน โปรดแจ้งกลับทันที! ขอให้ทุกคนไปพักผ่อนหนึ่งชั่วโมง หลังจากหนึ่งชั่วโมงจะเริ่มจับฉลาก เข้าสู่การแข่งขันรอบที่สอง ผู้เข้าแข่งขันที่ตกรอบเชิญไปนั่งเก้าอี้ผู้ชมหรือออกจากงานอย่างเป็นระเบียบ!”
……
ชุยหยวนอู่ตบไหล่เฉินชางอย่างตื่นเต้นดีใจ “เสี่ยวเฉิน ผมบันทึกเบอร์โทรศัพท์คุณไว้แล้ว ไหตี่เลาหนีไม่พ้นแล้วนะ!”
เฉินชางชะงัก “คุณไม่ดูวิดีโอเหรอครับ”
ชุยหยวนอู่ชี้อาจารย์ที่อยู่ด้านหลังพร้อมรอยยิ้ม “หัวหน้าผมอยู่ข้างหลัง ผมไปปรึกษาเขา ไม่คุยกับคุณแล้ว คุณพักผ่อนให้ดี เตรียมเริ่มการแข่งขันรอบต่อไป! ผมไม่รบกวนคุณแล้ว”
พูดจบก็ลุกขึ้นจากไป
เฉินชางถอนหายใจ มองแผ่นหลังของชุยหยวนอู่ นึกไม่ถึงว่ายังอารมณ์ดีขนาดนี้ได้
ถ้าผมมีตึกในเครือสยงอั้นสามหลัง ผมก็คงอารมณ์ดีมากอยู่แล้ว!
ตอนนี้บนจอใหญ่ยังไม่ประกาศรายชื่อ หยางเจี้ยนซู่เห็นชุยหยวนอู่เดินเข้ามาหาตน
เขาพลันยิ้ม เอ่ยว่า “ยังแข่งไม่จบเลย คุณมาทำไมครับ”
ชุยหยวนอู่ชะงัก “อาจารย์ ของผมจบแล้วไงครับ!”
หยางเจี้ยนซู่ยิ้ม “เป็นอย่างไรบ้าง ได้กี่คะแนน”
ชุยหยวนอู่หัวเราะแฮะๆ “แปดสิบแปดคะแนนครับ! สูงกว่าปีที่แล้ว!”
หยางเจี้ยนซู่ได้ยินแบบนี้อดยิ้มไม่ได้ “ไม่เลวๆ พรุ่งนี้คุณเลี้ยงนะ!”
ชุยหยวนอู่หัวเราะฮ่าๆ “ไม่ต้องครับๆ คืนนี้ผมเลี้ยง”
หยางเจี้ยนซู่ได้ยินแล้วโบกมือ “ไม่เหมาะครับ! คืนนี้กลับไปต้องดูวิดีโอให้มากๆ ดูจบแล้ววิเคราะห์ข้อบกพร่องของคู่ต่อสู้ พรุ่งนี้พยายามคว้ารางวัลชนะเลิศ เอาชนะหนิงเฮ่าเซินให้ได้!”
แม้หยางเจี้ยนซู่กับชุยหยวนอู่จะเป็นอาจารย์และลูกศิษย์กัน และเป็นหัวหน้ากับหมอ แต่เข้ากันได้เป็นอย่างดี
หรือพูดอีกอย่างว่า หยางเจี้ยนซู่เข้ากับคนในแผนกได้ดีมาก!
ถึงอย่างไรมีเจ้าโง่ที่มักจะเลี้ยงข้าว ใครๆ ก็อารมณ์ดี
ไม่เคยต้องเป็นห่วงเรื่องจ่ายบิล ใครจ่ายก็พานโกรธคนนั้นไปด้วย!
ช่วงแรกมีคนมาใหม่ เลี้ยงข้าวคนในแผนก สุดท้ายตอนจ่ายบิล เขาดื่มมากไปเลยแย่งชุยหยวนอู่จ่าย ไม่มีใครยอมใคร!
เลยต้องแข่งกันสักหน่อย!
แต่ตอนที่ชุยหยวนอู่หอบโฉนดที่ดินหลายกิโลกรัมวิ่งมา ในที่สุดอีกฝ่ายก็แกล้งเมา
ได้ยินหยางเจี้ยนซู่พูดแบบนี้ ชุยหยวนอู่ก็โบกมือพร้อมพูดว่า “ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไร เหล่าหยาง ผมตกรอบแล้ว!”
ประโยคนี้ทำให้ทั้งสามคนอึ้งงันทันที!
————————————–
