ตอนที่ 605 คืนนี้กินหม้อไฟ
Ink Stone_Fantasy
โหวเลี่ยงฟังที่ซุนเกาซิ่งพูดจบ นึกขึ้นได้ทันทีว่า จริงด้วย…เขาเป็นผู้คุมการแข่งขันหลัก ฉันจะลนไปทำไม
เกิดปัญหาอะไรขึ้นให้ผู้คุมการแข่งขันรับผิดชอบก็พอแล้ว!
อีกอย่าง เจ้าคนนี้ยังเป็นรองหัวหน้าด้วย!
คิดถึงตรงนี้ โหวเลี่ยงอยากให้คะแนนหนึ่งร้อยหนึ่งคะแนนเหลือเกิน ดูซิว่ารองหัวหน้าซุนจะรับได้หรือไม่
ซุนเกาซิ่งมีความสุขจริงๆ!
เขาชำเลืองมองเจ้าหน้าที่ วิดีโอผ่าตัดนี้จะต้องเก็บรักษาไว้อย่างดี และต้องศึกษาอย่างละเอียดหลังจากกลับปักกิ่ง
หนึ่งร้อยรอบนะ หนึ่งร้อยรอบ!
ไม่นานทั้งสองก็รวบรวมคะแนนกัน ให้คะแนนที่หนึ่งร้อยคะแนน
แบบนี้ทุกคนต่างมีความสุข
หลังจากเฉินชางออกมา ในหัวครุ่นคิดอยู่ตลอดว่าชื่ออะไรดี
“วิธีร้อยเชือกสองเส้นยุ่งยากเล็กน้อย แต่… เชือกสองเส้นกับท่อหนึ่งเส้นก็ดีไม่ใช่เหรอ”
เฉินชางที่ไม่รู้จะตั้งชื่ออย่างไรถอนหายใจ กลับไปวิจัยอย่างละเอียดกับยัยขี้ประจบแล้วกัน
ส่วนดร.สวี่เห็นว่าหลังจากเฉินชางออกมาแล้วท่าทางหน้านิ่วคิ้วขมวด พลันอึ้งไป หรือ…ผลการทดสอบไม่ดี?
คิดถึงตรงนี้ ดร.สวี่แสร้งว่าตนเป็นห่วงมาก ลุกขึ้นถาม “เสี่ยวเฉิน เป็นอะไร การทดสอบยากเหรอ”
เฉินชางส่ายหน้า ยังไม่ทันพูดอะไร เจ้าหน้าที่ที่อยู่ข้างๆ รีบพูดว่า “ผู้เข้าแข่งขันห้ามเปิดเผยแบบทดสอบ รักษาระเบียบในห้องทดสอบด้วยครับ”
ถ้าคุยเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจ เรื่องชีวิตส่วนตัวล้วนไม่มีปัญหา แต่ต้องไม่เกี่ยวข้องกับการแข่งขัน
ดร.สวี่หน้าแดงทันที พูดกับเฉินชางว่า “เสี่ยวเฉิน ไม่ต้องเป็นห่วง การแข่งขันในวันที่สองจะต้องยากกว่าเมื่อวานอย่างแน่นอน อีกอย่างต้องปรับสภาวะจิตใจให้ดีด้วย…”
อืม!
แม้ดร.สวี่แสร้งทำเป็นเป็นห่วงมาก แต่ไม่ได้มีเจตนาร้าย ปลอบเฉินชางอยู่นาน
ตอนนี้เอง เจ้าหน้าที่ออกมาประกาศให้เขาเตรียมตัว
เฉินชางได้ยินดร.สวี่เป็นห่วงตนขนาดนี้ หลายครั้งที่อยากบอกเขาว่าความจริงตนทำได้ดีมาก ไม่อยากให้ดร.สวี่เป็นห่วงขนาดนี้…
แต่ถูกอีกฝ่ายตัดบททุกครั้ง!
มองเงาร่างที่เดินเข้าไปของดร.สวี่ เฉินชางถอนหายใจ เฮ้อ…ช่างเป็นคนดีมาก!
“หมอสวี่”
จู่ๆ ดร.สวี่ที่กำลังเดินเข้าไปก็ชะงัก “เป็นอะไรไปครับเสี่ยวเฉิน”
เฉินชางถอนหายใจ “คืนนี้เลี้ยงหม้อไฟคุณ!”
ดร.สวี่อึ้งพลันเผยรอยยิ้ม “ได้ครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุด!”
หลังจากดร.สวี่เข้ามา ซุนเกาซิ่งอึ้งไปเล็กน้อย เพราะเมื่อวานเขาเคยเป็นผู้คุมการแข่งขันของเจ้าหมอนี่ เขาเป็นหมอหนุ่มที่เก่งมาก มีพลังมาก!
แต่ซุนเกาซิ่งถอนหายใจอย่างเสียดาย เพราะไม่ว่าอย่างไรคุณก็เข้ารอบไม่ได้!
เฉินชางโดดเด่นมาก หนึ่งร้อยคะแนนเชียวนะ เอาอะไรไปสู้กับเขา
คิดถึงตรงนี้ ซุนเกาซิ่งมองดร.สวี่อย่างสงสาร
ตอนนี้ในสายตาของดร.สวี่ ทุกอย่างเหมือนจะเป็นแบบนี้: ผู้คุมการแข่งขันยังออกจากความผิดหวังที่มีต่อเฉินชางไม่ได้ หลังจากเห็นตนจึงคาดหวังเล็กน้อย
หลังจากคำนับขอบคุณ การผ่าตัดก็เริ่มขึ้น!
การผ่าตัดของซุนเกาซิ่งมั่นคงเหมือนที่ผ่านๆ มา
การเลือกก็เหมือนเฉินชางไม่มีผิด และตอนที่เลือกวิธีทำบายพาสบางส่วนโดยใช้ท่อ มีการติดตั้งวาล์วทางเดียวเพื่อป้องกันการไหลย้อนกลับ
อีกทั้งเขายังใช้เทคนิคเล็กๆ มากมายในการพยายามเปลี่ยนความบกพร่องของการนำท่อพลาสติกเฮพารินผนังชั้นในมาดำเนินการเบี่ยงเบนเพื่อเปลี่ยนปริมาณการไหล ผลลัพธ์ก็ถือว่าใช้ได้
ถ้าเป็นสถานการณ์อื่น การผ่าตัดนี้ไม่เลวเลยจริงๆ
ก็เพราะแบบนี้ ซุนเกาซิ่งและโหวเลี่ยงจึงเสียดาย ถึงอย่างไรเขาก็เป็นคนหนุ่มที่โดดเด่นมาก
น่าเสียดาย ในเมื่อมีเฉินชาง ดร.สวี่จะเกิดได้อย่างไร!
ดร.สวี่พยักหน้าขอบคุณ
ซุนเกาซิ่งรู้สึกว่าตนควรให้กำลังใจพ่อหนุ่มคนนี้หน่อย จึงพูดว่า “อืม ทำได้ดี! กลับไปต้องสู้ต่อไป!”
โหวเลี่ยงเองก็พยักหน้า “ใช่ กลับไปอย่าทิ้งการพัฒนา!”
ดร.สวี่ได้ยินแบบนี้แล้วดีใจขึ้นมาทันที
รีบยิ้มพูดว่า “ขอบคุณอาจารย์ทุกท่านครับ”
เพียงแต่ตอนที่เดินออกจากประตูไป ดร.สวี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ
ทำไมต้องบอกตนว่า กลับไปอย่าทิ้งการพัฒนา สู้ต่อไป?
แปลกๆ…
คิดไม่ตก…
หลังจากออกมา ดร.สวี่ก็ยังดีใจมาก มองเฉินชางพร้อมรอยยิ้ม
“คืนนี้กินหม้อไฟกันครับ ผมเลี้ยง”
เฉินชางชะงัก รีบส่ายหน้า “ไม่ต้องครับๆ ผมเลี้ยงเอง ผมชวนเพื่อนมาอีกหลายคน ไปด้วยกันครับ”
ดร.สวี่ได้ยินแบบนี้พลันเผยรอยยิ้ม “เหรอครับ คนเยอะก็คึกคักดี! มีใครอีกครับ”
เฉินชางยิ้มอย่างขวยเขิน “หมอชุยหยวนอู่จากโรงพยาบาลตงต้าสาขาสอง หมอหนิงเฮ่าเซินจากโรงพยาบาลประชาชนมณฑล หมอจางจากโรงพยาบาลเทศบาล แล้วก็คุณ เดี๋ยวอาจจะมีอีกสองคน เป็นใครยังไม่มั่นใจครับ”
ดร.สวี่ฟังจบก็เผยรอยยิ้ม “อ้อ เป็นสมาชิกกลุ่ม C ของเราทั้งหมดเลย เสี่ยวเฉิน คุณมนุษยสัมพันธ์ไม่เลวเลยครับ”
เฉินชางเกาหัวอย่างอึดอัด ไม่รู้ว่าควรพูดอย่างไร
จะบอกว่าล้วนเป็นคนที่ตกรอบเพราะตนก็ไม่ได้
พูดออกมาจะดูแย่แค่ไหน…
ตอนที่ทั้งสองคุยกันอยู่นั่นเอง ผลการแข่งขันก็ออกมาแล้ว
ดร.สวี่เห็นแล้วอดยิ้มไม่ได้ ถึงขั้นประหลาดใจเล็กน้อย!
“เก้าสิบห้าคะแนน!”
นี่อาจจะเป็นคะแนนที่สูงที่สุดตั้งแต่เขาเข้าร่วมการแข่งขันมา
ความจริง คะแนนนี้ก็มีส่วนของรางวัลปลอบใจ!
ซุนเกาซิ่งรู้สึกว่าในเมื่อเขาตกรอบไปแล้ว ให้อีกสักหนึ่งถึงสองคะแนนให้เขาดีใจสักหน่อยแล้วกัน ถึงอย่างไรเฉินชางก็ได้หนึ่งร้อยคะแนนแล้ว จะทำลายความมั่นใจและความกระตือรือร้นของเขาไม่ได้
เพราะฉะนั้นทั้งสองรวบรวมคะแนนแล้วให้เก้าสิบห้าคะแนน!
ดร.สวี่ยิ้มมองเฉินชาง “เสี่ยวเฉิน คุณได้กี่คะแนนครับ”
เฉินชางมองผลการแข่งขัน เบิกตาโต เต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ ครู่ใหญ่ก็ยังปล่อยวางไม่ได้
ดร.สวี่เห็นแบบนี้พลันถอนหายใจ เขารู้ว่าเฉินชางคงจะได้คะแนนที่เหนือความคาดหมายเล็กน้อย จึงบ่มเพาะอารมณ์เตรียมจะปลอบเฉินชาง บอกเขาว่าผลคะแนนขึ้นๆ ลงๆ เป็นเรื่องปกติ!
อีกอย่างแพ้ชนะเป็นเรื่องธรรมดา อย่าให้ความสำคัญกับผลการแข่งขันและผลคะแนนเกินไป
ในอนาคตโอกาสของเขายังมีอีกมาก!
หลังจากดร.สวี่เรียบเรียงคำพูดเสร็จ กำลังจะพูดออกมา
ตอนนี้เอง จู่ๆ เฉินชางก็ยื่นโทรศัพท์มือถือในมือเข้ามา “ดร.สวี่ครับผลการแข่งขันของผม…มีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ”
ดร.สวี่ยิ้มปลอบใจว่า “เสี่ยวเฉิน คุณอาจจะไม่รู้ว่า ผู้คุมการแข่งขันเป็นหัวหน้าแผนกศัลยกรรมหัวใจของโรงพยาบาลอันเจิน คะแนนที่เขาให้ โดยพื้นฐานแล้วจะไม่…”
ตอนที่พูด สายตาของดร.สวี่เหลือบมองพลันเห็นคะแนนของเฉินชาง!
ดร.สวี่ตะลึง คำพูดปลอบใจที่กำลังจะพูด ถูกกลืนกลับไป…ทันที!
เซี่ยยย!
หนึ่งร้อยคะแนนเหรอ
ล้อเล่นหรือเปล่า
เคยมีคนได้หนึ่งร้อยคะแนนเหรอ
ไม่มีมั้ง!
ดร.สวี่เข้าร่วมการแข่งขันมาหลายครั้ง แม้แต่การแข่งขันระดับประเทศยังเคยเข้าร่วมอยู่ครั้งหนึ่ง แต่…หนึ่งร้อยคะแนนแบบนี้…เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก
ผมดูผิดหรือเปล่า
เขาขยี้ตา แต่ก็ยังคงเป็นหนึ่งร้อยคะแนน
คราวนี้ ดร.สวี่ตะลึงไป
เป็นไปได้อย่างไร
หนึ่งร้อยคะแนน
ต้องเก่งแค่ไหน จึงทำให้ผู้คุมการแข่งขันให้คะแนนสูงถึงหนึ่งร้อยคะแนนได้!
หรือว่าผู้คุมการแข่งขันสมองกระตุกให้คะแนนผิด!?
ต้องเป็นภาวะสมองเสื่อมแน่!
ใช่ โรคอัลไซเมอร์!
—————————————————-
