คุณหนูใหญ่ผู้นี้ไม่ต้องการก้าวหน้า – ตอนที่ 504 ความเก่งกาจของนาง อาศัยความสามารถอย่างแท้จริง

คุณหนูใหญ่ผู้นี้ไม่ต้องการก้าวหน้า

ตอนที่ 504 ความเก่งกาจของนาง อาศัยความสามารถอย่างแท้จริง

ฉินหลิวซียังไม่รู้ว่าไข่มุกมังกรวารีที่ตนเองต้องการนั้นถูกคนอื่นชุบมือเปิบเอาไปแล้ว นางทุ่มเทให้กับการรักษา การนวด และการฝังเข็มขาที่ลีบเปลี่ยนรูปของเย่ว์ติ้ง ทำเช่นนี้มาตลอดสิบวัน กล้ามเนื้อขาของเขาก็กลับมาเป็นปกติ และในที่สุดนางก็สิ้นสุดบทลงโทษจากสวรรค์ จึงเริ่มการรักษาให้กับเย่ว์ติ้งอย่างจริงจัง

นี่เพื่อความสะดวกเมื่อเขาฝังเข็มเสร็จจะได้แช่สมุนไพร นางมาถึงจวนเล็กที่ตระกูลเย่ว์มาสร้างเอาไว้ในเมืองหลี

“ท่านเป็นอัมพาตเกือบสองปีแล้ว ต่อให้การฝังเข็มช่วยฟื้นการรับรู้ หลังจากนี้ยังจำเป็นต้องค่อยๆ ฟื้นฟู ไม่อาจเร่งรีบได้” ฉินหลิวซีเอ่ยกับเย่ว์ติ้ง

ใบหน้าเคร่งขรึมของเย่ว์ติ้งยกยิ้ม เอ่ย “ข้าไม่รีบ การนวดฝังเข็มสิบวันมานี้ ข้าเองก็รู้สึกถึงความสบายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ข้าเชื่อว่าด้วยทักษะการแพทย์ของท่านเจ้าอาวาสน้อย สุดท้ายแล้วจะทำให้ข้ากลับเข้าสู่สนามรบได้อีกครั้ง”

เขาเองก็ไม่ได้กำลังเอ่ยถ้อยคำสละสลวยเพื่อเอาใจฉินหลิวซี ยามนี้นางนวดและฝังเข็มให้กับเขา ต่อด้วยการเสริมหยูกยา แม้เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ แต่การกินอาหารและยาตามที่นางให้ อีกทั้งบ่าวรับใช้ช่วยนวด ยามว่างยังฝึกซ้อมกับทหารองครักษ์ ที่สำคัญคือเข้าร่วมหลักธรรมเต๋าในห้องเต๋าร้านเฟยฉางเต๋าทุกวันเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง ทำเขารู้สึกโล่งทั้งร่างกายและจิตใจมาก

ตอนนี้ นอกจากขาบริเวณส่วนเอวลงไปของเขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ แก่นแท้ของร่างกายแข็งแรงมาก เอ็นและกระดูกมีพละกำลัง สีหน้าก็ดูดีขึ้น

เขามองฉินหลิวซีที่ยืนตัวตรงราวกับต้นไผ่ คิดในใจว่าเขาเองก็จะทำเช่นนั้นได้

“ท่านให้ความร่วมมือก็พอ” ฉินหลิวซีพึงพอใจกับท่าทีของคนไข้ คนเป็นหมอ สิ่งที่กลัวที่สุดคือการที่คนไข้เรื่องมากและไม่ให้ความร่วมมือ หมอรักษาอย่างสุดความสามารถ ทว่าเขากลับเสแสร้ง ไม่เข้าใจทำเป็นเข้าใจเช่นนั้นยิ่งก่อความรำคาญและวุ่นวาย

ฉะนั้นคนไข้ที่ให้ความร่วมมือเช่นเย่ว์ติ้ง ให้ทำอะไรก็ทำ ซ้ำยังออกกำลังกายให้ตนเองแข็งแรง นั่นทำให้ฉินหลิวซีพึงพอใจเป็นอย่างมาก

บ่าวรับใช้ชราข้างกายเอ่ยถามขึ้น “ท่านเจ้าอาวาสน้อย ต้องการให้พวกเราทำสิ่งใดหรือ”

“นำยาอาบสมุนไพรไปเตรียมไว้ก็พอ อย่างอื่นพวกท่านก็ช่วยไม่ได้แล้ว การรักษาโรคอัมพาตไม่สามารถทำได้ง่ายดายเพียงชั่วข้ามคืน การรักษาในครั้งนี้ การนวดและการฝังเข็มเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ การอาบยาสมุนไพรก็เช่นกัน ยิ่งในช่วงระหว่างการรักษา แม่ทัพน้อยยังคงฝึกร่างกายให้แข็งแรงเช่นเมื่อก่อน กล้ามเนื้อและกระดูกแข็งแรง การฟื้นฟูก็ยิ่งราบรื่น การฝังเข็มสามารถทะลวงเส้นลมปราณที่อุดตันของท่าน และไล่เลือดคั่งที่อุดตัน ทำให้เลือดไหลเวียนได้คล่องขึ้น ปลูกฝังพลังเดิมและเสริมสร้างรากฐาน ส่วนขั้นตอนการฝังเข็ม ข้าไม่ขอเสียเวลาเอ่ยกับท่าน ถึงเอ่ยไปท่านก็ฟังไม่เข้าใจอยู่ดี หรือท่านอยากฟัง”

เย่ว์ติ้งเดิมทีเตรียมพร้อมจะฟังแล้ว ทันทีที่ได้ยินคำพูดของฉินหลิวซี พลันไม่กล้ารับฟังแล้ว เอ่ย “หากไม่สะดวกที่จะเอ่ยก็ช่างเถิด เช่นที่ท่านเอ่ยมา ข้าเองก็ฟังไม่เข้าใจ”

“ไม่มีสิ่งใดไม่สะดวก เช่นนั้นข้าจะเอ่ยสักหน่อย จะได้ช่วยให้จิตใจท่านสงบด้วย ใช้วิธีการฝังเข็มแบบเชาซานหั่วเป็นหลัก เพราะวิธีการฝังเข็มเช่นนี้ก่อให้เกิดความร้อน กระตุ้นเส้นประสาทในร่างกายของท่านได้ดียิ่งขึ้น และใช้วิธีการฝังเข็มแบบการทะลวงเส้นลมปราณตูให้คล่องและปรับสมดุลเสิน (คัมภีร์ซู่เวิ่น กู่คงลุ่น) เส้นลมปราณทั้งสาม ชง เริ่น ตู ล้วนเกิดขึ้นมาจากท้องน้อย มาจากที่เดียวกันแต่ทั้งสามนั้นต่างกัน จะเห็นได้ว่าเส้นลมปราณตู เส้นลมปราณกระเพาะปัสสาวะ และเส้นลมปราณไต หัวใจ ล้วนมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้น ดังนั้น เส้นลมปราณเริ่น เส้นลมปราณตู ตามหลักการทั่วไปแล้วสามารถจัดการกับปัญหาต่างๆ ได้ การใช้วิธีการฝังเข็มเช่นนี้สามารถทำให้เส้นลมปราณไหลเวียน สุดท้ายวิธีการลงเข็มเพิ่มและระบายปรับสมดุล ปลูกฝังพลังเดิมและเสริมสร้างรากฐาน เป็นพลังชี่ต้นกำเนิดแท้จริง”

เย่ว์ติ้ง “…”

เป็นไปตามคาดเขาฟังไม่เข้าใจจริงๆ ฟังดูช่างซับซ้อน และดูลึกลับ

บ่าวรับใช้เอ่ยชื่นชมสรรเสริญเยินยอ “เจ้าอาวาสน้อยเป็นหมอเทวดาจริงๆ วิธีการฝังเข็มเหล่านี้ท่านเป็นผู้ริเริ่มมันขึ้นมาเองหรือ”

“ไม่ใช่ ล้วนแต่หยิบยกคำของผู้อื่นมาทั้งนั้น วิธีการฝังเข็มที่ข้าริเริ่มเองนั้น เพียงแค่ช่วยต่อลมหายใจคนตายเท่านั้น” ฉินหลิวซียิ้มยิงฟัน

ซึด

ไม่รู้ว่าผู้ใดกันที่สูดลมหายใจด้วยความตกใจ

ฉินหลิวซีให้เหล่าองครักษ์ออกไป เหลือไว้เพียงบ่าวรับใช้ชรากับเด็กรับใช้เท่านั้น ข้างกายนางเองมีเถิงเจาติดตามอยู่

เมื่อเปิดห่อเข็มออก แสงสีทองแวววาวของเข็มตกอยู่ในสายตาของเย่ว์ติ้งและคนอื่นๆ ส่งเสียงตกใจขึ้นมาอย่างอดไม่ได้

เล่อสุ่ยเอ่ยขึ้นด้วยความตื่นตระหนก “เข็มนี้ ดูเหมือนจะแตกต่างจากเข็มที่ใช้เป็นประจำเหล่านั้น” รูปทรงบางส่วนคล้ายกับมีด

“แน่นอนว่าไม่เหมือน ปกตินั้นเป็นเข็มเงิน แต่นี่คือเข็มทอง ทั้งหมดต่างทำขึ้นเป็นพิเศษ บางและยาวกว่าปกติ ยามที่แทงเข็มลงไป ความเจ็บปวดจากการกระตุ้นก็ยิ่งรุนแรงขึ้น” ฉินหลิวซีเหลือบมองไปที่เย่ว์ติ้ง “มิเช่นนั้นข้าจะบอกหรือว่าการรักษานี้เจ็บปวดยิ่งกว่า แต่แม่ทัพน้อยคงจะทนได้”

ไม่รู้ทำไม เย่ว์ติ้งรู้สึกขนแขนลุกขึ้นมา วาจาของนางทำให้คนหวาดกลัวเล็กน้อย ยิ่งมองไปที่เข็มยาวเหล่านั้น ยิ่งรู้สึกหวาดกลัวยิ่งขึ้น

บางมากจริงๆ

เถิงเจานำเข็มไปฆ่าเชื้อ ฉินหลิวซีก็ทำการนวดเย่ว์ติ้งแทน และทำการรมยานาบลงบริเวณจุดฝังเข็มก่อน เท่านั้นยังไม่พอ ซ้ำนางยังร้องบทสวดจู้โหยวขึ้นมาอีก

ทุกคนไม่เข้าใจเล็กน้อย ไยจู่ๆ ถึงได้ร้องบทสวดขึ้นมา แต่เมื่อร้องบทสวดเหล่านั้นเป็นเพลงออกมา ทำให้หัวใจที่ตึงเครียดและเป็นกังวลของทุกคนผ่อนคลายลง เปลี่ยนเป็นใจเย็นและสงบนิ่ง

เดิมทีเย่ว์ติ้งเองก็รู้สึกเป็นกังวล เมื่อทำการนวดรมยา อีกทั้งได้ยินเสียงบทสวดนี้ กล้ามเนื้อร่างกายทั้งหมดต่างผ่อนคลายลง หลับตาลง

ใกล้แล้ว

ฉินหลิวซีหยิบเข็มกลางหนึ่งเล่มออกมา ใช้วิธีเชาซานหั่วในการฝังเข็ม ฝังลงในจุดซานหยินเจียวและจุดซานหลี่[1] เหล่านี้

ร่างกายครึ่งล่างของเย่ว์ติ้งไร้ความรู้สึก ด้วยเหตุนี้เมื่อเข็มเหล่านี้ที่แทงลงไป ก็ไม่มีความรู้สึกอยู่ดี

หลังจากนั้นฉินหลิวซีแทงเข็มโดยใช้วิธีการปรับสมดุลเส้นลมปราณตูลงไปกลางกระดูกสันหลังบริเวณจุดฉางเฉียง ในครั้งนี้เข็มทองยิ่งยาวขึ้น ยามที่แทงเข็มนางจึงแอบใช้กำลังภายใน เพ่งสมาธิจดจ่อไปที่มัน ใช้พลังพลังชี่พาเข็มปักลงไป

เช่นเดียวกันกับวิธีพลังจิตจากกำลังภายใน โดยใช้หลักการที่อีกคนพาพลังชี่เข้าไปเปิดเส้นลมปราณเริ่น ตูทั้งสองเส้น นางเพียงใช้เข็มทองเป็นตัวกลาง ยิ่งส่งผลขึ้นไปอีก

ร่างกายของเย่ว์ติ้งสั่นไหวเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเป็นภาพมายาหรือไม่ แต่เมื่อพลังชี่ส่งเข้ามา เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดและชาขึ้นมาเล็กน้อย

การพบสิ่งที่ซ่อนอยู่นี้ทำให้เขาอดดีใจขึ้นมาไม่ได้

เพราะว่าเขาเป็นอัมพาตมาเกือบสองปีแล้ว เขาไม่ได้สูญเสียความสามารถของเพศชายไป แต่ร่างกายครึ่งล่างของเขาไร้ความรู้สึกจริงๆ เขายังเคยลองใช้กริชกรีดลงบนขา แต่ก็ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดเลยสักนิด

ทว่าตอนนี้กลับเกิดขึ้นแล้ว

“ข้ารู้สึกถึงความเจ็บปวดแล้ว” เย่ว์ติ้งเอ่ยขึ้นด้วยความรู้สึกตื่นเต้น

“ผลลัพธ์ดีกว่าที่ข้าจินตนาการเอาไว้เล็กน้อย” ฉินหลิวซียิ้มจางๆ

บ่าวรับใช้ชราและเด็กรับใช้ที่ตื่นเต้นจนแทบอยากจะดีดตัวขึ้น แต่ต้องข่มมันเอาไว้ เกรงว่าจะสะเทือนไปถึงเข็มของฉินหลิวซี

การใช้พลังชี่ ทำให้เม็ดเหงื่อผุดขึ้นบนหน้าผากของฉินหลิวซี สีหน้าขาวซีดเล็กน้อย เถิงเจาหยิบผ้าเช็ดหน้าสะอาดเช็ดเหงื่อให้นาง เขาเม้มริมฝีปากขณะมองวิธีการลงเข็มของนาง

ในการลงเข็มจำเป็นต้องใช้ความระมัดระวังเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีบางเข็มที่ปักใกล้กับตำแหน่งอันตราย ฉินหลิวซีเองก็ไม่กล้าดึงแรง ในยามนี้ต้องอธิบายให้เถิงเจาเข้าใจ เพราะว่ามันเกี่ยวข้องกับตำแหน่งอันตราย ซึ่งไม่สามารถพลาดได้แม้แต่นิดเดียว ไม่อาจประมาทได้ มิเช่นนั้นหากแทงพลาดไปก็อาจถึงขั้นเสียชีวิตได้

นางกำลังช่วยเหลือคนไม่ใช่ทำร้ายคน โอกาสในการเรียนการสอนยังมีอีกมากมาย ไม่จำเป็นต้องเอาชีวิตของคนไข้มาเสี่ยง

ฉะนั้นฉินหลิวซีจึงต้องใจจดใจจ่อ หลังจากที่ใส่พลังชี่ลงไปในเข็มบริเวณตำแหน่งฝังเข็มที่สำคัญทั้งหมดแล้ว ปลายเข็มเหล่านั้นก็สั่นไหวฉวัดเฉวียนไปพร้อมๆ กัน น่าทึ่งเสียจนไม่ต้องไปดูอย่างอื่นแล้ว

ยามที่ทิ่มเข็มลงไปยังต้องค้างเข็มเอาไว้ ในตอนนี้สีหน้าของฉินหลิวซีขาวซีด ริมฝีปากแห้งผากเล็กน้อย ร่างกายเริ่มสั่นไหวเนื่องจากใช้พลังไปเยอะ

“ท่านอาจารย์” เถิงเจาเป็นกังวลเล็กน้อย

พวกบ่าวรับใช้ชราเองก็รู้สึกกังวลเช่นกัน พวกเขามองเห็นว่ามันง่ายดาย แต่เมื่อเห็นสีหน้าของฉินหลิวซีถึงได้รู้ว่าการฝังเข็มและรมยานั้นต้องใช้จิตใจเป็นอย่างมาก และความเก่งกาจนั้นไม่ใช่แค่การคุยโม้โอ้อวดออกมาเท่านั้น

ความเก่งกาจของนาง อาศัยความสามารถอย่างแท้จริง

ฉินหลิวซีโบกมือ เอ่ยกำชับกับเถิงเจา “ใช้รมยาหอมนั่น เจ้ารมยาจุดฝังเข็มให้เขา”

“อื้ม”

เย่ว์ติ้งมองมา เม้มริมฝีปาก บุญคนในการช่วยชีวิตครั้งนี้เขาจะรับผิดชอบด้วยตนเอง

[1]จุดซานหยินเจียวและจุดซานหลี่ จุดซานหยินเจียวตั้งอยู่เหนือด้านในของข้อเท้า 3 นิ้วที่ขอบด้านหลังด้านในของกระดูกหน้าแข้ง รักษาอาการเจ็บป่วยของผู้ชายและโรคของผู้หญิง ส่วนจุดซานหลี่ อยู่ต่ำกว่าเข่าด้านนอกสามนิ้ว และมีนิ้วหนึ่งนิ้วอยู่ในแนวขวางจากกระดูกหน้าแข้งด้านหน้า มีหน้าที่บำรุงร่างกายให้แข็งแรง เคลียร์ท้อง และไฟ และสามารถรักษาโรคทางเดินอาหารต่างๆ เหงือกบวมและปวดได้

คุณหนูใหญ่ผู้นี้ไม่ต้องการก้าวหน้า

คุณหนูใหญ่ผู้นี้ไม่ต้องการก้าวหน้า

Status: Ongoing
คุณหนููใหญ่ผู้นี้ไม่ต้องการก้าวหน้านางคือปรมาจารย์ปู้ฉิว แพทย์ผู้ช่วยชีวิตคนและนักพรตผู้เก่งเกาจด้านการทำนายชะตา ไม่ว่าทางโลกหรือจิตวิญญาณนางรักษาได้ทั้งสิ้น!รายละเอียด นิยายโรแมนติก-แฟนตาซีของคุณหนูใหญ่ผู้เป็นเลิศด้านการแพทย์และการทำนายชะตาแต่แสนเกียจคร้านไม่อยากก้าวหน้าผู้หนึ่งฉินหลิวซี คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลฉิน นางเติบโตที่ชนบท ได้รับการเลี้ยงดูจากเจ้าอารามของลัทธิเต๋าเพื่อปลูกฝังให้นางขึ้นเป็นเจ้าอารามต่อไปเบื้องหน้านางอาจเป็นเพียงคุณหนูที่ถูกผลักไสแต่เบื้องหลังนางคือปรมาจารย์ปู้ฉิวผู้ที่สามารถรักษาคนเป็นช่วยเหลือคนตายได้เพียงใช้ยันต์กระดาษและเข็มเงินปรมาจารย์จะรักษาโรคและช่วยชีวิตใครนั้นล้วนขึ้นอยู่กับอารมณ์ โชคชะตา และเวรกรรม หากอีกฝ่ายเป็นคนชั่วร้าย ต่อให้มอบทองสักหมื่นตำลึงนางก็ไม่เหลือบแลแม้เพียงนิดเมื่อโชคชะตาที่ตนเคยทำนายให้ตระกูลกลายเป็นจริง ท่านปู่ถูกปลดจากตำแหน่ง บ้านโดนยึดทรัพย์ผู้หญิงและเด็กในตระกูลต้องระเหเร่ร่อนมาอาศัยที่บ้านบรรพบุรุษแห่งนี้เมื่อมีปากที่ต้องกินข้าวเพิ่มขึ้น เงินออมเริ่มร่อยหรอ ตัวขี้เกียจเช่นนางก็จำต้องคลานลงจากเตียงเพื่อรับงานหาเงินมาเลี้ยงคนในครอบครัวเฮ้อ แม้ไม่หวังการก้าวหน้าใดๆ แต่สวรรค์กลับไม่ยอมให้ทำเช่นนั้นเพราะเมื่อความโด่งดังของนางไปเข้าหูของ ฉีเชียน จวิ้นอ๋องจากเมืองหลวงเข้าเขาก็ดั้นด้นเดินทางมาเชิญนางไปรักษาคน เอาเถอะ ช่วยเหลือคนนั้นย่อมเพิ่มบุญกุศลที่สำคัญคือเพิ่มเงินในกระเป๋า!“เอ๊ะ คุณชายฉีมีเรื่องให้ครุ่นคิดเมื่อคืนจึงนอนหลับไม่สบายหรือ”“ฝันร้ายตลอดทั้งคืนน่ะ”“ไม่เป็นไร คุณชายฉีแค่มีเรื่องให้คิดมากในยามกลางวัน ท่องคาถาชำระจิตสักสองรอบก็จะดีขึ้นเอง”“ข้าคิดว่า ถ้าท่านหมอฉินให้ยันต์คุ้มครองแก่ข้าสักสองชิ้นน่าจะได้ผลดีกว่า” ฉีเชียนเอ่ย“ยันต์คุ้มครองมีเงื่อนไข ผู้มีวาสนาจึงจะได้ไป…”ฉีเชียนยื่นตั๋วเงินจำนวนหนึ่งร้อยตำลึงไปให้อย่างรู้ความ“เดิมทีท่านกับข้าไม่มีวาสนาต่อกัน ทั้งหมดเป็นเพราะท่านทุ่มเงิน ผู้ใจบุญมีเมตตา เทียนจวินคุ้มครองให้พรนับไม่ถ้วน”“….”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท