ตอนที่ 508 โหงวเฮ้งเปลี่ยนตลอดเวลา
จิ่งเสี่ยวซื่อถูกข้อมูลที่ฉินหลิวซีให้มาทำเอาสมองขาวโพลน
เนิ่นนาน เขาจึงเอ่ยถามฉินหลิวซี “ท่านเจ้าอาวาสน้อยคำนวณแม่นแล้วหรือไม่”
“คำทำนายปรากฏขึ้นเช่นนี้ มารดาของเจ้าจากไปเร็ว บิดาเจ้าแต่งงานใหม่ คนใกล้ชิดที่ข้าบอกว่าพวกเจ้ามี คงเพราะมารดาใหม่ของเจ้าเป็นคนของตระกูลจิ่งของพวกเจ้า นับว่าเป็นญาติสนิท เช่นนั้นบุตรชายของนางก็นับว่ามีความเป็นญาติสนิทของเจ้าด้วย เพียงไม่ลึกซึ้งเท่านั้น” ฉินหลิวซีเอ่ย “เดิมอายุขัยของเจ้ามากกว่าเจ็ดสิบ แต่งภรรยาคนทางใต้ ให้กำเนิดบุตรฝาแฝดชายหญิงหนึ่งคู่ เจ้าเป็นขุนนาง แต่ไม่ได้เป็นใหญ่โตมากนัก มีชีวิตสงบสุขภายใต้ร่มเงาของบรรพบุรุษ แต่บุตรชายของเจ้าเป็นข้าราชการที่ซื่อสัตย์ ได้รับใจจากราษฎร เป็นเสาหลักของประชาชน”
หัวใจของจิ่งเสี่ยวซื่อเต้นระรัวขึ้นมาทันใด
เหล่าสยงเอ้อร์ได้ยินแล้วก็ตื่นเต้นขึ้นมาไม่น้อย แต่ยากที่จะใช้สมอง เอ่ย “ท่านเจ้าอาวาสน้อย คำทำนายดวงชะตาของท่านนี้ จะเกิดขึ้นหากอายุขัยของเสี่ยวซื่อไม่ถูกชิงไปใช่หรือไม่”
เฟิงซิวปรายตามอง ที่แท้เจ้าก็มีสมอง
ฉินหลิวซีพยักหน้า “แน่นอนว่าใช่ อายุขัยไม่ยาว ทุกอย่างล้วนว่างเปล่า”
“เช่นนั้นอายุขัยของเขาถูกชิงไปจะทำอย่างไร แย่งชิงกลับคืนมาได้หรือไม่ ดวงชะตาถูกเปลี่ยนแล้ว” สยงเอ้อร์จ้องมองใบหน้าของจิ่งเสี่ยวซื่อ
เฟิงซิวจึงเอ่ย “โง่หรือไม่ พวกเจ้ามาที่นี่ได้ เพียงเข้ามา ขอเพียงนางจับจุดได้แล้ว โหงวเฮ้งนี้เดี๋ยวก็ถูกเปลี่ยน”
เรื่องลี้ลับซับซ้อนเพียงนี้ก็ได้หรือ
จิ่งเสี่ยวซื่อ “การชิงอายุขัยนี้อย่างไรจึงจะสำเร็จ ข้านอกจากช่วงนี้โชคร้าย กระเพาะไม่ค่อยดี ก็ไม่มีความรู้สึกอื่นเลย การสลบไปครั้งนี้เพราะจู่ๆ ก็รู้สึกกระเพาะไม่ดีขึ้นมา ถึงได้เป็นลมไป”
“ใช่น่ะสิ ไม่มีสัญญาณเตือนเลยสักนิด อยู่ๆ เขาก็ล้มลงไป ข้าตกใจแทบแย่”
“วิชามนต์ดำทั่วไปที่เป็นศาสตร์มืด ทั้งยังเกี่ยวข้องกับอายุขัยและชีวิต เมื่อสำเร็จ สิ่งโชคร้ายทั้งหลายก็จะมารวมอยู่ที่เจ้า จะได้รับความโชคร้าย ร่างกายมีปัญหา อีกทั่งจะเป็นบริเวณกระเพาะมีปัญหาขึ้นมาก่อนหรือไม่ความจริงไม่เป็นไร อวัยวะภายในเชื่อมโยงกันและกัน กระเพาะไม่ดีแล้ว อวัยวะส่วนอื่นเองก็จะมีปัญหาตามมาด้วย นั่นหมายความว่า พลังชีวิตจะถูกกลืนกินไปช้าๆ” ฉินหลิวซีอธิบาย
จิ่งเสี่ยวซื่อเงียบไปชั่วครู่ เอ่ย “เช่นนั้นท่านดูให้ได้หรือไม่ว่าคนที่ชิงอายุขัยและทำพิษกู่กับข้าเป็นคนเดียวกันหรือไม่”
ฉินหลิวซีพยักหน้า
สยงเอ้อร์ไม่เข้าใจ “นี่ไม่ถูกสิ หากเป็นสตรีผู้นั้นทำ นางต้องการแย่งอายุขัยของเจ้า จะทำพิษกู่ใส่เจ้าทำไม”
จิ่งเสี่ยวซื่อเองก็ไม่เข้าใจนัก หากเป็นเช่นนี้ ไม่ใช่ควรเก็บชีวิตเขาเอาไว้ตั้งแต่แรกหรือ
“คงเพราะเกิดเรื่องกะทันหันบางอย่างกับเด็กคนนั้น” ฉินหลิวซีอธิบายอีกครั้ง “พิษกู่ถูกทำลาย ผู้ที่เป็นมารดากู่แน่นอนว่าจะมีผลสะท้อนกลับ การสะท้อนกลับเช่นนี้มีผลต่อร่างกาย หากหนักขึ้นมาหน่อย ยังเดือดร้อนไปจนถึงรุ่นหลาน นี่คือการอย่าทำชั่ว ทำชั่วจะคืนสนองอย่างแน่นอน จะช้าจะเร็วก็เป็นอีกเรื่อง”
“สมน้ำหน้า” สยงเอ้อร์ปรบมือ “เพียงมองข้าก็ไม่ชอบสตรีผู้นั้น เสแสร้งทำราวกับเป็นดอกไม้ขาว ความจริงดำมืดยิ่งกว่าใคร ท่านพ่อของเสี่ยวซื่อตาไม่ดี ทำราวกับนางเพียงจับก็จะหัก ถุย ข้าอยากรู้จริงๆ ว่าหากเขารู้ว่าตนเองมีทุ่งหญ้าสีเขียวอยู่บนหัวจะแสดงออกอย่างไร”
“พูดให้น้อยสักหน่อยเถิด ไม่สนใจพี่น้องเลยสักนิด” เฟิงซิวจ้องเขาชั่วครู่
สยงเอ้อร์กอดอก เอ่ยเสียงแข็ง “พ่อชั่วใครๆ ต่างถ่มน้ำลายใส่ นับตั้งแต่ที่เขารับสตรีนางนั้นเข้ามา เสี่ยวซื่อก็เหมือนไม่มีพ่อผู้นี้แล้ว”
วาจานี้เอ่ยเช่นนี้ เขายังเหลือบมองจิ่งเสี่ยวซื่อเล็กน้อย
ใบหน้าของจิ่งเสี่ยวซื่อไม่มีอารมณ์ใดๆ เพียงหันไปยกมือประสานให้ฉินหลิวซี “ขอท่านเจ้าอาวาสน้อยช่วยทำลายมนต์นี้ให้ข้าด้วย”
ฉินหลิวซีเลิกคิ้ว “เจ้าเชื่อข้ายิ่งนัก”
จิ่งเสี่ยวซื่อเผยรอยยิ้มเจื่อน “เรื่องนี้ข้าไม่มีความความรู้ไม่รู้จักนักพรตสำนักเต๋าใดๆ คงกลับไปเชิญจากอารามชิงหัวที่เมืองหลวง ใครจะรู้ว่าหากข้าไม่มีชีวิตจะกลับไปแล้วเล่า”
“เมื่อมนต์นี้ถูกทำลายแล้ว ผู้ที่อยู่เบื้องหลังจะได้รับการสะท้อนกลับ ผู้ที่ชิงอายุขัยของเจ้าก็จะถูกสวรรค์ลงโทษ เช่นนี้แล้วเจ้าก็จะเกือบเอาชีวิตไม่รอด” ฉินหลิวซีมองหน้าเอ่ยเตือนเขา
วิชาโหงวเฮ้ง ลี้ลับซับซ้อนเช่นนี้ เปลี่ยนไปเรื่อยตามดวงชะตาของคน ลี้ลับยิ่งนัก
สยงเอ้อร์หวาดหวั่นเล็กน้อย จับมือของจิ่งเสี่ยวซื่อไว้ เอ่ย “เกือบเอาชีวิตไม่รอด นี่เลวร้ายเกินไปแล้ว เสี่ยวซื่อ พวกเรา…”
“ไม่เป็นไร เป็นเรื่องดีไม่ใช่เรื่องร้าย เป็นเรื่องร้ายไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้ ท่านเจ้าอาวาสน้อยเอ่ยแล้วมิใช่หรือ เกือบเอาชีวิตไม่รอด ขอเพียงมีชีวิตรอดสักหนึ่งชีวิต ดวงชะตาของข้าก็จะยืนยาวอย่างที่นางบอก บุตรสาวบุตรชายอนาคตสดใส” จิ่งเสี่ยวซื่อเอ่ยอย่างองอาจ “เจ้าดูสิตอนนี้แม้แต่มนต์ร้ายเช่นนี้ข้ายังหลบเลี่ยงได้ อย่างอื่นจะนับประสาอะไร”
สยงเอ้อร์กระบอกตาแดงก่ำ “จิ่งจิ้นบ้านั่นไม่ใช่ลูกผู้ชาย เจ้าเป็นบุตรชายของเขา ต่อให้เขาไม่ยอมรับท่านอาหญิง ก็ไม่ควรทำกับเจ้าเช่นนี้”
“ไม่เอ่ยถึงเขา” จิ่งเสี่ยวซื่อสีหน้าเย็นชา
สยงเอ้อร์หันหลังกลับไปซับกระบอกตาชั่วครู่ มองมือกำแน่น เขาจะต้องเอ่ยกับท่านพ่อไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ จิ่งจิ้นรังแกกันมากเกินไปแล้ว
จิ่งเสี่ยวซื่อเอ่ยถามอีกครั้งว่าจะทำลายมนต์อย่างไร
ฉินหลิวซีถามกลับ “รู้ว่าเป็นคนที่เกี่ยวข้องเป็นญาติกับเจ้า ยิ่งง่ายแล้ว เจ้ามีวันเวลาเกิดของเขาหรือไม่ ขอเพียงรู้ดวงเกิดของเขา ทั้งสองฝั่งหลอมรวม ก็รู้ได้แล้วว่าผลกรรมการชิงอายุขัยนี้มีหรือไม่”
“หรือว่ารู้เพียงวันเวลาเกิดก็สามารถชิงอายุขัยได้แล้วหรือ” จิ่งเสี่ยวซื่อประหลาดใจ
ฉินหลิวซีส่ายศีรษะ “วันเวลาเกิดเป็นส่วนที่สำคัญที่สุด แต่ต้องมีสิ่งของของเจ้า เลือดเนื้อเช่นนี้ เส้นผมเช่นนี้ เล็บก็ได้เหมือนกัน เมื่อของเหล่านี้มีแล้ว จากนั้นคนชั่วก็จะทำร่างปลอม สละอายุขัยสองสามปี แล้วร่ายคาถา กรรมของพวกเจ้าสองคนก็จะกลายเป็นหนึ่ง มนต์ก็จะสำเร็จแล้ว”
“ฟังดูเหมือนง่าย” สยงเอ้อร์เอ่ยพึมพำ
เฟิงซิวยิ้มหยัน “ง่ายหรือ เพียงฟังก็ดูง่าย แต่หากให้มนต์สำเร็จ ต้องเสียตบะการบำเพ็ญเพียรไปมาก ยังมีค่ายกลต่างๆ อีกทั้งเครื่องราง ล้วนเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ เจ้าคิดว่าใครๆ ก็ทำได้หรือ”
สยงเอ้อร์หน้าเหยเก
“ต่อให้ทำได้ ก็อย่าทำ อย่างไรมนต์ดำเช่นนี้ต่างก็สูญเสีย ไม่มีใครสัมผัสได้ก็ช่างเถิด เพียงสัมผัสได้และทำลายมนต์ แน่นอนว่ามีการสะท้อนกลับ ขอเพียงมีเล็กน้อย สิ่งเหล่านี้จะถูกบันทึกเอาไว้ไปตลอดชีวิตของเจ้า ถูกบันทึกลงในบันทึกบาปบุญ เรื่องสูญเสียคุณความดี ทางที่ดีอย่าได้ทำ” ฉินหลิวซีเอ่ยเสียงเรียบ
จิ่งเสี่ยวซื่อเม้มริมฝีปาก เอ่ย “เพื่อไม่ให้เสียคุณความดี ข้าไม่อาจเอาคืนได้หรือ”
“ได้สิ อะไรที่เรียกว่าบาปกรรม อีกฝ่ายทำร้ายเจ้า เจ้าต้องเอาคืน ยุติธรรมมาก เพียงบอกเจ้า การเอาคืนบางอย่าง ทำอย่างลับๆ ได้ อย่างเช่นตอนนี้ เพียงมนต์ถูกทำลาย อีกฝ่ายถูกสะท้อนกลับ เชื่อข้า เขาจะไม่ได้ดีไปกว่าก่อนสร้างมนต์นี้ขึ้นมาอย่างแน่นอน” ฉินหลิวซียิ้มหยัน “บางครั้ง ในช่วงเวลาที่คนสิ้นหวัง คือตอนที่กำชัยชนะอยู่ในมือ นั่งนิ่งตกปลา ชัยชนะกลับเหมือนเม็ดทรายในกำมือที่ค่อยๆ ร่วงหายไป ยิ่งกำแน่น ก็ยิ่งกำเอาไว้ไม่อยู่ ไม่มีอะไรเจ็บปวดไปกว่าการได้มันมาและต้องเสียมันไปอีกครั้งแล้ว”
จิ่งเสี่ยวซื่อเข้าใจความหมายในสิ่งที่นางเอ่ยได้อย่างรวดเร็ว จะบอกว่าจิ่งอู่จะตายอย่างนั้นหรือ
สมองของเขาพลันมีแสงสว่างวาบ “ท่านเจ้าอาวาสน้อย มนต์นี้ของข้าหากยังไม่ทำลายในทันที จะตายเลยหรือไม่”
มุมปากของฉินหลิวซียกขึ้น น่าสนใจ โหงวเฮ้งนี้ เปลี่ยนอีกแล้ว
