“หืม ผมควรจะทำยังไงดีน้า….?”
ตอนนี้ผมอยู่ในสถานการที่ค้อนข้างลำบากใจ
คือว่า ผมต้องอัดคลิปแนะนำตัวเองแหละ
แต่เดิมผมว่างแผนจะใช้อวาตาร์ที่เป็นผู้ชายทำให้ตอนนี้ผมต้องเขียนสคริปใหม่ทั้งหมด
แม้แต่ชื่อที่ผมคิดไว้ก็ต้องพับทิ้งไป
เอาเถอะ อย่างน้อยอวาตาร์ก็น่ารัก เพราะงั้นผมถึงอยากทำให้เธอโดดเด่น
ผมพยายามจะโปรโมท ผลงานอาจารย์ยูรุ แต่มันค้อนข้างยากเพราะผมพยายามทำบนแอคเค้าทวิทเตอร์ ธรรมดาๆที่ไม่มีชื่อเสียงอะไร
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มีเรื่องที่น่ากังวลมากกว่าอยู่
“ยังไงเรื่องเพศก็กวนใจผมจริงๆ หรือว่าผมควรจะดัดเสียงนะ”
ผมพมพัมกับตัวเอง ขณะที่ครุ่นคิดอยู่ในห้อง
“เฮ้อ มันเป็นเรื่องที่ยากเกินกว่าผมจะแก้ด้วยตัวเอง ไว้เอาคลิปให้ใครซักคนดูแล้วขอความเห็นเรื่องเสียงกับเขาแล้วกัน”
หรือว่าผมควรเอาให้เพื่อนผมดูแล้วขอความเห็นจากเขาดีนะ?
“สำหรับชื่อ ผมต้องคิดชื่อใหม่ ผมอยากให้มีความว่า ชิโระ(สีขาว) เพราะผมของเธอสีขาว แต่ก็อยากให้มีคำว่า ฮิเมะ จากนามสกุลของผม จะได้รู้สึกคุ้นเคย”
หลังจากคิดอยู่นาน นี้คือชื่อที่ผมคิดขึ้นมาได้
ชิราฮิเมะ ยูกะ
เพราะว่า อาจารย์ยูรุเป็นคนออกแบบตัวละครผมเลยใช้ชื่อทำให้คนได้ยินแล้วนึกถึงเธอ
ผมใส่ ชิระ เพื่อให้เข้ามาสีผม และด้วยความที่คำว่า ฮิเมะ(เจ้าหญิง) ทำให้นึกถึงสีชมพูสีชมพู ผมเลยมองว่ามันจะเป็นชื่อที่เหมาะสมกับสีผมของเธอ แต่ผมไม่รู้ว่าคนอื่นจะคิดยังไงละนะ
ต่อมาก็ นิสัยตัวละคร
จากรูปร่างของเธอ เธอให้อารมณ์เหมือนน้องสาว เพราะงั้นมันจะเหมาะมากที่จะเรียกคนดูว่า โอเน่จัง กับ โอนี่จัง
ส่วนเรื่องวิธีการพูด ผมจะให้เพื่อนในห้องลองดูคลิปแล้วขอความเห็นจากเขา
เขาเป็นพวกบ้าวีทูปเบอร์มากเลยหละ ผมมั่นใจว่าเขาจะให้ข้อมูลที่ดีได้
หลังจากตัดสินใจเสร็จ ผมแก้ไขสคริป และส่วมอุปกรณ์โมชั่นเพื่อเตรียมอัดคลิป
เอาตรงๆเลย มันร้อนมากเวลาใส่อุปกรณ์พวกนี้แล้วขยับตัวไปมา ผมเลยเปิดเครื่องปรับอากาศ
ถึงแม้ว่ามันจะพึ่งเดือนกรกฎาคม แต่มันก็ร้อนมากถ้าคุณใส่เสื้อแขนยาว
ด้วยความมุ่งมั่นเต็มเปี่ยม ผมกดปุ่มเริ่มต้นการอัด
**************************************************
ตอนนี้วันหยุดสุดสัปดาห์ก็หมดลงแล้ว ผมมุ่งหน้าไปที่โรงเรียนในวันต่อมา
เหมือนเคย ผมเดินเข้ามาในห้องเรียน และเพราะว่ามันยังไม่ถึงเวลาโฮมรูม ผมเลยไปหาเพื่อนผมเพื่อเอาคลิปให้เขาดู
“อรุณสวัดดิ์ ยูโตะ คือว่านะผมมีคลิปของวีทูปเบอร์ที่ผมอยากให้นายดูนะ ได้ไหม?”
ชื่อของเขาคือ ซาซากิ ยูโตะ เขาเป็นเพื่อนกับผมตั้งแต่สมัยประถมแล้ว
พวกเราคือไอ้ที่เรียกว่าเพื่อนสมัยเด็กนั้นแหละ
เขามักจะช่วยเหลือผมเสมอในเวลาที่ต้องการ เขาเป็นเพื่อนที่เชื่อใจได้เลยหละ
“โอ ว่าไงยูกิ รุณสวัสดิ์ คลิปอะไรหรอ?”
“อันนี้ ผมอยากให้บอกผมที่ว่านายคิดยังไงกับมัน”
“ได้เลยพวก เชื่อมือฉันได้เลย”
ผมเอาคลิปที่ผมอัดให้ยูโตะดู
บนหน้าจอ มีตัวละครสาวน้อย พูดและขยับไปมา โดยมีผมเป็นคนควบคุมการเคลื่อนไหวอยู่เบื่องหลัง
[สวัดดี โอนี่จังและโอเน่จังที่กำลังดูคลิปนี้เป็นครั้งแรก! ผมชื่อ ชิราฮิเมะ ยูกะ ตั้งแต่วันนี้ผมตัดสินใจว่าจะมาเป็นวีทูปเบอร์หละ!] (นักแปล : น้องใช้คำว่า Boku ในคลิปผมเลยแปลว่า ผม)
“เฮ้ย ยูกิ เด็กคนนี้โครตน่ารักเลยไม่ใช่เหรอ?”
“ชะ-ใช่?”
ยูโตะพูดกับผมขณะกำลังดูคลิปอยู่ ผมตอบกลับอย่างช่วยไม่ได้ เธอน่ารักสุดๆเลยจริงๆนั้นแหละ
ถ้าผมไม่ได้อยู่เบื่องหลังอวาต้านั้นผมก็คงพูดเต็มปากเลยว่าเธอน่ารักมาก แต่ความรู้สึกผมตอนนี้มันยากจะอธิบายเลยหละ
[ตามที่ชื่อบอกเลย นี้คือคลิปแนะนำตัวของผมหละ! ผมหวังว่าทุกคนจะอยู่กับผมจนจบน้า! โอนี่จัง!]
“กุฮาา!”
อยู่ๆยูโตะ กุมหน้าอกด้วยความเจ็บปวด
“หืม? ยูโตะ?! นายโอเคไหม?”
“อะ-โอนี่จังคนนี้คนนี้คงไม่รอดแล้ว หัวใจของฉันกำลังจะระเบิด ฉันกำลังจะตาย”
อะ-เอาจริงดิ..?
“อะ-อือ…?”
“จากความประทับใจแรกเลยนะ เด็กคนนี้ต้องดังแน่นอน เสียงของเธอแล้วก็อวาต้าของเธอนะสุดยอดไปเลย”
สำหรับเสียงผมได้ดัดเสียงไปนิดหน่อย ไม่งั้นผู้ชมคงรู้ทันที่ว่าผมเป็นผู้ชาย แต่มันดีขนาดนั้นเลยหรอ? มันยากที่จะคิดจากมุมมองของคนอื่น
[อยากแรกเลยก็ ผมชื่อ ชิราฮิเมะ ยูกะ และผมอายุ 17 แล้วนะ! จริงๆนะ ผมสาบานเลย!]
[งานอดิเรกของผมคือการเล่นเกม และร้องเพลง แต่ว่าเพราะปัญหาเรื่องลิขสิทธิ ผมคิดว่าน่าจะได้ร้องแค่เพลงของ โวคาลอย หรือเพลงพื้นบ้านอะนะ หวังว่าทุกคนจะโอเคน้า!]
[ผมว่างแผนไว้ว่าจะไลฟ์ช่วงสุดสัปดาห์เป็นหลัก ดังนั้นผมจะมีความสุขมากเลยถ้าทุกคนมาเล่นกับผมน้า! ฮิฮิ]
[ไลฟ์เดบิวของผมจะเริ่มในสัปดาห์หน้า วันที่ 11 กรกฎาคม ตอน 6 โมงเย็น หวังว่าจะได้เจอทุกคนตอนนั้นน้าาา]
[แล้วก็นะ ผมว่างแผนว่าจะอับ คลิป สามครั้งต่อสัปดาห์แหละ! จะเป็นคลิปเกี่ยวกับ ผมรีแอคเรื่องที่กำลังเป็นที่นิยม, เล่นเกมที่อัดคลิปง่ายๆ แล้วก็คลิปอื่นๆ ฝากติดตามด้วยน้า ทุกคนจะติดตามใช่ไหม? ใช่ไหม?]
ยูโตะเงียบไปตั้งแต่การแนะนำตัวเริ่มขึ้น
“เป็นไงบ้าง มันไม่ได้ดูแปลกๆใช่ไหม”
“ฉันจะสนับสนุนเธอ”
“ห่ะ?”
“อ๊าก แม้งเอ้ย ฉันว่าฉันอาจจะตกหลุมรักวีทูปเบอร์เข้าซะแล้ว”
อือ เอ่อ ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ยูโตะได้ตกลงไปในความรักที่เป็นไปไม่ได้แน่เลย
“เอ่อ ยูโตะ?”
““อะไรเนี้ย?! เธอ น่า รัก มาก!!!!””
“ห่ะ? อ๊ะ?”
โทรศัพท์ของผมกำลังเป็นที่สนใจของสาวๆในห้อง
พวกเธอกำลังดูคลิปเดียวกับที่ผมพึ่งเอาให้ยูโตะดู แย่แล้ว นี้มันแย่มากๆเลย
““รีบค้นหาชื่อ ยูกะ ชิราฮิเมะเดียวนี้เลย!””
เดียวก่อน!!! เธอยังไม่มีชาแนลเลย!!!
แย่แล้ว พวกเขาต้องรู้แน่เลย! ใครก็ได้ช่วยผมด้วย!!!
“ฉันจะหาชื่อเธอด้วย” ยูโตะบอก
แต่ว่านะมันไม่มีทางที่ชื่อจะโชว์ขึ้นมาหรอก
เพราะผมยังไม่ได้อัพโหลดอะไรเลยยังไงหละ
““หืม? ไม่เจอเลย??””
“เฮ้ย ยูกิ”
““ยูกิคุง???””
“คะ-คร๊าบบ?!”
““นายช่วยบอกพวกเราหน่อยได้ไหมว่านายคลิปของเด็กคนนี้มาจากไหน?””
ไม่น่าาา มันจบแล้ว
ไม่มีทางที่ผมจะรอดไปได้แล้ว และก็ไม่มีทางที่ผมจะถูกช่วยด้วยกริ่งเริ่มเวลาโฮมรูม
“..มเอง”
““ห่ะ? นายว่าไงนะ???””
“วีทูปเบอร์คนนั้นคือผมเอง!!!”
““ห่ะ?””
“ผมว่างแผนจะเดบิวด้วยคลิปนี้เลยเอามาให้ยูโตะดูก่อนนะว่ามันดีพอไหม ผมยังไม่ได้สร้างชาแนลเลย!”
“เอาจริงดิ? นายอยู่ในเอเจนซี่ไหนหรือเปล่า?”
“เปล่า ผมเป็นอินดี้”
“ถามจริง? นายได้อวาต้าสุดยอดขนาดนี้มาได้ไง”
“ผมจ่ายไปห้าแสนสำหรับมัน…” ผมตอบอย่างเหม่อลอย
“นายต้องจริงจังกับมันมากเลยสินะถึงยอมลงทุนตั้งห้าแสน ฮิเมะคุง ฉันจะเป็นกำลังใจให้นะ!”
“ฉันด้วย ฉันด้วย! ทำให้เต็มที่เลยนะ ฮิเมะคุง!”
“โชตะหรอ ใครจะสนใจ เสียงโลลิแบบนั้น…อุฮิฮิฮิ…”
เพื่อนรวมชั้นสามคน คาซูกิซัง อะมาเนะซัง และ ฮานะโซโนะซัง ต่างให้กำลังใจผม
เดียวนะ ไม่ใช่ว่า ฮานะโซโนะซังพูดอะไรแปลกๆออกมาเหรอ?
“เหมือนเมื่อกี้ใครพูดอะไรแปลกๆหรือเปล่า?”
“มะ-ไม่หรอก คิดไปเองแหละ”
“เดียวฉันจะซุปเปอร์แชทนายนะ! (รูปแบบการส่งเงินให้อย่างหนึ่งในยูทูปไลฟ์) ฉันจะเลี้ยงดูนายเอง ฮิเมะคุง!”
คาซูกิซัง เหมือนจะมีความคิดเดียวกันกับผม แต่ฮานะโซโนะซังปัดไป ผมคิดไปเองใช่ไหม?
แล้ว อะมาเนะซังกำลังพูดอะไรหละนั้น?!
“ยูกิ นายมันสุดยอดไปเลย… ถ้าฉันช่วยอะไรได้ บอกเลยนะ เค๊?”
พอยูโตะพูดแบบนั้นแล้วผมค่อยมั่นใจหน่อย
““พวกเราก็พร้อมจะช่วยนะ!””
ดูเหมือนว่ายูโตะ และสาวๆในห้องจะกลายเป็นแฟนคลับในทันที่ได้ดูคลิป
เดียวนะ เรายังไม่ได้แก้ปัญหาเรื่องวีธีการพูดของผมเลย ใช่ไหม? หรือว่าแบบนี้มันดีอยู่แล้ว?
*****************************************************
ยูกิ นายนะดูถูกความน่ารักของตัวเองมากไปแล้ว
– A Cup of Owls
