เพราะอกหักผมเลยตัดสินใจจะเป็น Vtuber แต่ทำไมผมถึงเป็นที่นิยมในหมู่พี่สาวกันหละ – ตอนที่ 7 เดบิวหละ 2

เพราะอกหักผมเลยตัดสินใจจะเป็น Vtuber แต่ทำไมผมถึงเป็นที่นิยมในหมู่พี่สาวกันหละ

[หืมมมมมมมมมม?!]

ผมส่งเสียงแปลกออกมาๆเพราะความตกใจ

ผมเกือบหลุดใช้เสียงจริงๆของผมแล้ว เกือบไป

 

– เสียงร้องนี้มัน อ่า ขอบคุณสำหรับอาหาร

– ขนาดเสียงร้องยังน่ารักเลย

– ฉัน”ต้อง”ไปคอมมิคเก็ต

– คาคิซากิ ยูรุ : ไม่ต้องกังวล ฉันไม่บังคับเธอหรอกนะ ไว้ก็ตัดสินใจทีหลังก็ได้  

– มาม๊าช่างอ่อนโยน

– ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอคือเดียวกับเมื่อกี้ lol

[ผมรู้สึกขอบคุณมากๆเลยน้าสำหรับโอกาส ผมจะลองไปคิดดูน้า]

– ถ้าเธอมาที่งานด้วยตัวฉันจะไปคอมมิคเก็ตอย่างแน่นอน

– ขอให้ฉันสามารถยื่นลาได้นะ

– เอาจริงๆนะ ถ้าพวกเขาไม่ให้ฉันลาพักฉันจะลาออกเลย 

– lol เริ่มมีคนเอาชีวิตไปแข่วนบนเส้นด้ายเพื่องานนี้แล้ว

[โห๋ ถ้าผมได้ไปจริงๆอย่าฝืนตัวเองไปกันน้า โอเค๊?]

– อ๊าา เด็กดีจริงๆ

– ช่างอ่อนโยน

– ไม่ฝืนตัวเอง รับทราบ

– ก็นะ ฉันอยากจะไปจริงๆ คงต้องพยายามหน่อย

– ฉันกำลังจะออกไปที่แนวหน้าของสนามรบ เพราะงั้นฉันไม่น่าเป็นไร (ผู้แปล : คอมมิคเก็ตคือสนามรบ…)

[อืม เพราะอยู่ๆก็โดนช่วนไปงานผมเลยลืมตัวไปหน่อย แต่เรากลับมาต่อที่เรื่องแบบสอบถามกันดีกว่าน้า]

– ฉันเริ่มอยากรู้แล้วสิ

– มันคืออะไรกันนะ

– ตื่นเต้นๆ

[มาแล้ววว ผมจะเปิดรับคำขอหละว่าเกมอะไรทุกคนอยากให้ผมเล่น มีอะไรที่อยากให้ผมลองทำ หรือมีอาหารเมนูไหนที่อยากให้ผมลองทำบ้าง!]

– เอาจริงนะ?

– ตราบเท่าที่มันยังอยู่ในมาตราฐานชุมชนของยูทูปทุกอย่างโอเคหมดใช่มะ?

– จริงจัง เธอคือเทพธิดาหรอ

– ริงฟิท…(กระซิบ) (ผู้แปล : ริงฟิทเป็นเกมออกกำลังกายที่โหดระดับหนึ่งทำให้คุณมีโอกาสได้ยินเสียงหอบสุดสยิวของวีทูปเบอร์)

– คุณตำรวจ มีปีศาจอยู่ตรงนี้

[แน่นอนว่าผมจะทำแค่อันที่ไม่ผิดมาตราฐานชุมชนของยูทูป ผมว่างแผ่นว่าจะตอบรับให้ได้มากที่สุด เพราะงั้นส่งคำขอเข้ามาเยอะๆเลยน้า ผมจะเปิดกล่องรับคำขอไว้ในทวิตเตอร์ละ]

– โอ๊วเยสส

– ฉันควรจะขออะไรดีนะ…

– ฉันอยากเห็นเธอเล่นเกมสยองขวัญ

– เกมจีบหนุ่ม/สาวไหม?

– เกมจีบหนุ่ม/สาวน่าจะน่าเบื่อไปสำหรับคนดูนะ…

– อ่า ก็จริง

[โอ แล้วก็นะผมไม่กลัวเกมผีหละเพราะงั้นส่งกันเข้ามาเลย!]

– โอ๊?

– ฉันกำลังเห็นคนปักธง

– ดูสิว่าเธอจะเก่งได้แค่ไหน

– แค่นึกภาพเธอกลัวตัวสั่นฉันก็เริ่มหน้ามืดตามั่วแล้ว  

[งืออ..]

[ยังไงก็นะ ผมไม่กลัวหรอก บอกเลยว่าผมพูดจริง! เกมอะไรก็ส่งมาเลย!]

– หึ

– ฮิฮิ ฉันจะทำให้เธอเล่นเกมที่น่ากลัวสุดๆเลย

– เห้ อย่าแกล้งเธอสิ…แต่ว่านะฉันก็อยากเห็นเหมือนกัน

– เลือกซักอย่างสิพวก

[เอาหละ เราเหลือเวลาอีกแค่นิดเดียวแล้ว ประกาศสุดท้าย! ผมจะพูดประโยคอะไรก็ได้ที่พวกคุณขอ 1 ประโยค หรือร้องเพลง 1 เพลงตอนนี้เลย!]

– อะไรน้า-

– ถามจริง?

– โอ้เยสส

– ฉันจะให้เธอพูดอะไรดี

– คาคิซากิ ยูรุ : อะ-อะไรก็ได้หรอ? เธอแน่ใจนะ?

– มาม๊ายูรุ 55555

– เธอโดนล่อออกมาแล้ว

[แต่ว่านะ จะต้องมีคนคอมเม็นเหมือนกัน 10 ครั้งก่อนนะ เริ่มได้!]

– พูดว่า ผมรักโอนี่จัง

– พูดว่า ผมรักโอเน่จัง

– ร้องเพลง Sen**zakura  

– ร้องเพลง M*lt  

– ร้องเพลง koi☆**na

– แต่งคอสเพลย์

– คาคิซากิ ยูรุ : พูดว่า ผมรักยูรุโอเน่จัง

– ทำออฟไลน์คอแลป(คอแลปแบบเจอตัวกันจริงๆ)กับมาม๊ายูรุ  

– ขอร้องให้มาม๊ายูรุทำชุดใหม่ให้

– คาคิซากิ ยูรุ : ห่า-

– คิดภาพว่าขอชุดใหม่ในไลฟ์เดบิวสิ

– ชุดใหม่ 5555+

[ห่ะ…]

– ไม่แปลกใจที่เธอจะตอบแบบนั้น 555

– พนันเลย

– ROFL

[หืม ผมจะลองดูแล้วกันนะ?]

[ยูรุโอเน่จางง ผมอยากจะได้ชุดใหม่ที่คุณคิดว่าผมใส่แล้วจะดูดี]

– คาคิซากิ ยูรุ : อ่า…

– อดทนไว้

– ยังไหวอยู่

– อดทนไว้ตัวฉัน

– ฉันเกือบหยิบกระเป๋าตังแล้ว

[ไม่ได้…หรอ?]

– คาคิซากิ ยูรุ :  

– เธอจากไปแล้ว?

– ฉันว่าใช่

– ซุปเปอร์แชทอยู่ไหน?

– ให้ฉันซุปเปอร์แชทเถอะนะ

– พูดด้วยเสียงออดอ้อนแบบนั้นขี้โกง

– ฉันบอกเลยว่ามันโกงกันชัดๆ

[อิอิ ผมแค่ล้อเล่นน้า ครั้งหน้าผมจะคอมมิชั่นชัดใหม่ แต่ต้องรอผมเก็บเงินจากการสร้างรายได้พอก่อนถึงจะไปขอมาม๊ายูรุ]

– คาคิซากิ ยูรุ : รอก่อน ให้เวลาฉันซักวัน

– เดียวๆๆ

– พูดว่าล้อเล่นเดียวนี้

– วันนี้มันบ้ามากๆ

– แล้วอวาต้าหละ

– ริกกิงมันไม่ได้มาฟรีๆนะเห้ย

[หืออ? ผมไม่ได้บังคับมาม๊ายูรุนะ! มันไม่เป็นไร จริงๆ]

– คาคิซากิ ยูรุ :ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วงเรื่องริกกิ้ง

– นั้นไม่ใช่ประเดนเว้ย lol

– มาม๊ายูรุคลั่งไปแล้ว

[เอ่อ โอเค งั้นวันนี้พอกันแค่นี้ก่อนน้า!]

– หืม

– จริงหรอ?

– อ่า อย่าไปเลย

– ขอผมได้ยินเสียงเธอมากกว่านี้อีกซักนิด

– ไลฟ์ครั้งต่อไปเมื่อไหรหรอ?

– คาคิซากิ ยูรุ : อย่าลืมเรื่องคอมมิคเก็ตละ โอเค๊?

– มา ม๊า ยู รู 55555

– มาม๊ายูรุช่างร้อนแรง

[ขอบคุณที่มาดูกันวันนี้น้าทุกคนนน มีเรื่องไม่คาดคิดเยอะแยะเลย….

แต่ว่านะ ไลฟ์ครั้งต่อไปของผมจะมาในอีก 3 วันหละ! น่าจะไลฟ์ประมาณ 1-2ชม. เริ่มตอน 1 ทุ่ม มาดูกันเยอะๆน้า!]

– อ่า อดทนแค่ 3 วัน หมูๆ

– ไปดูได้อยู่แล้ว

– ม๊ายยยฉันมีกะดึกวันนั้น!!!

– ฉันจะรอดูนะ

– คาคิซากิ ยูรุ : ฉันจะดูแน่นอน

– ดูเหมือนมาม๊ายูรุจะโดนล้างสมองไปแล้ว

– พวกเราก็โดนเหมือนกันแหละ

[เอาหละ โอนี่จัง โอเน่จัง ฝันดีน้าาา]

– ฝันดีๆ

– อย่าปายย

– อย่าพึ่งไปเลย

– ฝันดีนะ

– ฝันหวานน้า

– คาคิซากิ ยูรุ : ขอบคุณสำหรับไลฟ์

– ขอบคุณสำหรับไลฟ์

– จะรอดูไลฟ์ต่อไปนะ

********* จบการไลฟ์สด **********

 

“ฮ่าา..”

ผมถอนหายใจขณะปิดไลฟ์

 

“มันเหนื่อยกว่าที่ผมคิดไว้ยอะเลย”

 

คอมเม็นมากมายตอบกลับคำประกาศของผม

ผมชอบบรรยายแบบนี้จัง

 

“จริงด้วย อาจารย์ยูรุอยู่ถึงงานคอมมิคเก็ตนิ”

เมื่อนั้นเอง โทรศัพท์ของผมก็แจ้งเตื่อนว่ามีข้อความเข้า

 

“กำลังพูดถึงเลย..”

{ เรื่อง :  เกี่ยวกับคอมมิคเก็ต

เกี่ยวกับเรื่องที่ฉันบอกเธอเรื่องคอมมิคเก็ต เพื่อนอีกคนที่ตั้งบูทด้วยกับฉัน เขาบอกว่าเขาโอเคที่จะให้เธอมารวมด้วยในฐานะผู้ช่วยของเราสองคน เธอคิดว่ายังไง?

แต่ว่านะมีข้อแม้ว่า นายต้องแต่งคอสเพลย์นะ

 

เรากำลังยุ่งๆเรื่องบูท เพราะงั้นเรารอให้นายตัดสินใจนะ }

 

ผู้แปล : { } กล่องแบบนี้คือข้อความนะครับ

 

“คอสเพลย์หรอ?!!”

“ผมไม่คิดว่าผมจะดูตอนแต่งคอสหรอกนะ..”

 

{  เรื่อง :  RE;เกี่ยวกับคอมมิคเก็ต

ขอบคุณสำหรับคำชวนนะ แต่ว่าผมเป็นผู้ชาย แถมไม่เคยแต่งคอสเพลย์มาก่อน หรือมีชุดเลย ผมคิดว่ามันจะลำบากหนิดหน่อย…. }

 

ผมคิดว่านั้นน่าจะเป็นคำตอบที่ดีแล้ว

 

ผมไม่สามารถรบกวนอาจารย์ยูรุตลอดเวลาได้

 

ไม่กี่นาทีหลังจากผมส่งข้อความไป อาจารย์ยูรุก็โทรมา

 

“สวัสดี อาจารย์ยูรุมีอะไรหรอฮะ”

 

“ฉันจะจัดการเรื่องชุดและการแต่งหน้าให้ ถ้าแบบนั้นนายมากับเราได้ไหม?” 

 

“คะ-คุณแน่ใจหรอครับ?”

“แน่นอน ฉันพนันเลยว่าเธอที่แต่งคอสเพลย์จะต้องทำให้ ชิราฮิเมะ ยูกะ ดังเป็นพลุแตกแน่นอน”

 

“ผมไม่รู้ว่าผมจะดีพอไหม…”

“เธอดีเกินพอเลยหละ เธอน่ารักมากเลย มั่นใจในตัวเองหน่อย”

 

“แล้วก็นะ เราจะประกาศชุดใหม่ด้วยการแต่งคอสเพลย์กัน”

“เอ่?!”

 

“ฉันจะทำให้มันกลายเป็นอวาต้าที่หลัง”

“แต่ตอนนี้ผมไม่มีเงิน…”

 

“ข้อแลกเปลี่ยนคือ เธอต้องให้ฉันวาดโดจินของ ชิราฮิเมะ ยูกะ นะ”

“คุณไม่ต้องขออนูญาติผมก็ได้นิ? อาจารย์คือคนวาดเธอนะ”

 

“ทางเทคนิคแล้วมันเป็นงานที่ฉันรับมา เพราะงั้นการได้รับคำอนุญาติจากเจ้าของงานสำคัญมาก”

“แบบนี้นี้เอง…”

 

“เธอคิดว่าไง? เป็นเงื่อนไขที่ดีเลยใช่ไหม?”

“โอเค ผมจะไป”

 

“ดีเลย! ฉันจะบอกเธอถ้าเราจะเดินทางกันแล้ว เพราะงั้นเตรียมตัวไว้นะ! จะว่าไปฉันควรเรียกเธอว่าอะไรดี จะเรียกเธอว่ายูกะจังตลอดคงไม่ดีเท่าไหร เธอชื่ออะไรนะ?”

“เอ่อ ผม ฮิเมะมูระ ยูกิ”

 

“ฮิฮิ เป็นชื่อที่น่ารักเหมาะกับเธอกดีนะ ยูกิคุง”

“ขะ-ขอบคุณ…”

นี้เป็นครั้งแรกที่มีผู้หญิงเรียกผมด้วยชื่อจริง มันช่วยไม่ได้ที่ผมจะเขินนิดหน่อย

 

“เธอกำลังเขินหรอ?”

“ปะ-เปล่า คุณคิดไปเองแหละ”

ผมต้องหนักแน่น ยังไงผมก็คือผู้ชายนะ

 

“ฉันควรจะบอกชื่อฉันด้วยสินะ ฉันชื่อ ยูสะ คาโอรุ นั้นแหละที่มาของยูรุ”

“คาโอรุซังสินะ!”

 

“เธอเรียกฉันว่าโอเน่จังได้นะรู้ไหม?”

“เอ่อ แบบนั้นมัน…”

 

“ฮะฮะ ล้อเล่นน่า”

“หยุดแกล้งผมได้แล้ว…”

จู่ๆผมก็นึกอะไรขึ้นมาได้ ถ้าผมเรียกเธอชื่อแล้วเติมคำว่าโอเน่จังด้วยเสียงของยูกะจังหละ

เป็นการเอาคืนเล็กๆน้อยๆ

 

“ยังไงก็ตาม ฉันคิดว่าเราน่าจะนัดเจอกันที่สถานที่จัดงานเลย เพราะงั้นเธอต้องหาที่พักเองนะ”

[โอเค ขอบคุณน้า คาโอรุโอเน่จัง]

 

“ฟฟฟฟฟฟฟฟฟ!!!”

ผมได้ยินเสียงดังเหมือนมีอะไรหล่นแรงมากและเสียงเปิดประตู

“โอเน่จัง! เกิดอะไรขึ้น? หืมม โทรค้างไว้อยู่ ขอโทษนะคะ ฉันไม่รู้ว่าใครพูดสายอยู่แต่ฉันจะขอว่างสายก่อนนะ โอเน่จังจะติดต่อกลับไปนะคะ!”

 

ผะ-ผมทำเกินไปหรือเปล่า?

 

********ปฎิกิริยาของชาวเน็ต*******

 

[สาวทอมบอยที่น่ารักที่สุด] เทรสของ ชิราฮิเมะ ยูกะ (น่าตกใจมากแต่เธอป็นอินดี้)

 

115 : โอนี่จังนิรนาม

ใครที่ได้ดูไลฟ์วันนี้มารวมตัวกัน

116 : โอนี่จังนิรนาม

 >>>115  

เรียกหรอ?

117 : โอเน่จังนิรนาม

 >>>115

 ฉันถูกอัญเชิญมา

118 : โอนี่จังนิรนาม

ฉันพลาดไลฟ์ มันเป็นไงบ้าง

119 : โอนี่จังนิรนาม

มาม๊ายูรุ ย่ำแย่เลยหละ

120 : โอนี่จังนิรนาม

มาม๊ายูรุ ติดงอมแงมเลย

121 : โอนี่จังนิรนาม

มันมีโอกาสที่ยูกะจะไปรวมงานคอมมิดเก็ตหละ

122 : โอเน่จังนิรนาม

 >>>121

 หือ? วีทูปเบอร์จะไปรวมงานตัวเป็นๆอะนะ?

123 : โอนี่จังนิรนาม

เธอเป็นอินดี้อะนะ เพราะงั้นไม่แปลกหรอกที่เธอจะไปได้

124 : โอนี่จังนิรนาม

ถ้าเป็นสาวสวยในชีวิตจริงด้วย มันจะต้องเป็นคอมโบที่สมบูรณ์แบบ

125 : โอเน่จังนิรนาม

เดียวนะ เหมือนมันมีอะไรแปลกๆตอนเธอไลฟ์นะ?

ยูกะจังบอกว่าคนที่เธอชอบมีแฟนหนุ่มแล้ว ฉันสับสนไปหมดแล้ว เธอเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงกัน

126 : โอนี่จังนิรนาม

 >>>125

 พอพูดถึงแล้วก็….

 แต่ถ้าคิดดีๆไม่มีทางที่ผู้ชายที่ใช้โปรแกรมเปลี่ยนเสียงจะมีเสียงแบบนั้นได้หรอก

127 : โอเน่จังนิรนาม

หรือไม่ก็เธออาจจะเป็นอาจจะเป็นสาวดุ้น?  

(ผู้แปล : จริงๆ ต้นฉบับใช้ที่มีความหมายว่าหนุ่มออกสาว แต่เพื่อแสดงความนับถือให้กับเว็บน้องแมว ผมเลยแปลว่าสาวดุ้นครับ ฮ่า)

128 : โอนี่จังนิรนาม

ไม่มีทางหละ lol

แต่มันก็เป็นไปได้นะ มันไม่ค่อยมีวีทูปเบอร์ที่เป็นสาวดุ้นเท่าไหรเลยด้วย

129 : โอเน่จังนิรนาม

 >>>128

 จริง

130 : โอนี่จังนิรนาม

ผู้ชายเรียกตัวเองว่า ผม มันยิ่งเป็นไปได้ใหญ่เลย

131 : โอนี่จังนิรนาม

เอาน่า เดียวพวกเราก็ได้รู้กันซักวันแหละ

 

ชาวเน็ตนั้นเดาได้ถูกเผงเลย แต่ก็ยังคาดเดาไม่ได้ว่าจะมีกี่คนกันที่รู้เพศที่แท้จริงของยูกิในวันงานอีเว้น

 

*** มุมมองของยูระ ***

 

ฉันคือยูสะ ยูระ เป็นน้องสาวของ ยูสะ คาโอรุ ที่มีนามปากกาว่า คาคิซากิ ยูรุ  

 

วันหนึ่งฉันได้ยินเสียงดังมากจากห้องของพี่สาว เมื่อฉันไปดูฉันก็เจอเธอล้มลงอยู่ที่พื้น หน้าแดงผ่าและมีเลือดกำเดาไหล่ออกมาเต็มไปหมด

 

ดูเหมือนว่าเธอยังอยู่ในสายโทรศัพท์ ฉันเลยบอกอีกด้านหนึ่งว่าจะขอว่างก่อนแล้วไปดูอาการของพี่สาว

 

“โอเน่จัง พี่โอเคไหม?”

“ขอโทษนะ ยูระ”

 

“เกิดอะไรขึ้น”

“คือ เธอจำที่ฉันคุยเรื่องคอมมิคเก็ตได้ไหม?”

 

“จำได้ ที่ว่าคนที่อยู่เบื่องหลังยูกะจังจะมารวมด้วย”

“ระหว่างที่กำลังคุยกัน ฉันแกล้งเขานิดหน่อย”

 

“แล้วมันเกี่ยวกันยังไงละนั้น?”

“เราแลกชื่อจริงกันเพื่อให้เรียกกันง่ายขึ้น”

 

“อาห่ะ แล้วเขาชื่ออะไร”

“ฮิเมะมูระ ยูกะ”

“ขนาดชื่อยังน่ารักเลย จะขี้โกงไปแล้ว”

 

“ใช่ไหม เพื่อเป็นการเอาคืนที่ฉันแกล้งเขาไป เขาเรียกฉันว่า คาโอรุโอเน่จัง และฉันก็เกือบตาย”

“พี่นี้มันสิ้นหวังสุดๆเลย”

 

“แต่เขาน่ารักมากๆเลย เธอจะว่าเธออย่างเดียวไม่ได้นะ“

“ฉันก็พอจะเข้าใจความรู้สึกพี่นะ”

 

“แต่พี่จะปล่อยให้เลือดกำเดาไหล่แบบนี้ไม่ได้”

“เอ่อ…”

 

“หวังว่าพี่จะสามารถสร้างภูมิต้านทานได้บ้างจากการดูไลฟ์นะ”

“ฉันจะพยายาม…”

 

ฉันกล้าพูดเลยว่า พี่สาวฉันก็น่ารักเหมือนกัน

 

**********************************

 

คิดว่ายังไงบ้างกับช่องแชทครับ และพวกเทรสครับ อ่านยากไปไหม 

ผมยังไม่แน่ใจว่าจะทำยังไงให้อ่านง่ายๆ ใครมีไอเดียดีๆแนะนำกันได้นะครับ

 

A Cup of Owls

 

 

เพราะอกหักผมเลยตัดสินใจจะเป็น Vtuber แต่ทำไมผมถึงเป็นที่นิยมในหมู่พี่สาวกันหละ

เพราะอกหักผมเลยตัดสินใจจะเป็น Vtuber แต่ทำไมผมถึงเป็นที่นิยมในหมู่พี่สาวกันหละ

Status: Ongoing
เพราะอาการช็อคหลังจากรู้ว่ารุ่นพี่ในชมรมที่เขาแอบชอบมีแฟนอยู่แล้ว เขาจึงตัดสินใจที่จะเป็นวีทูปเบอร์ที่ทั้งเขาและรุ่นพี่ต่างก็ชื่นชอบ ใช้เงินเก็บทั้งหมดของเขาเพื่อซื้ออุปกรณ์สำหรับการไลฟ์ แต่หลังจากได้รับโมเดลตัวละคร เขาพบว่ามันเป็นโมเดลตัวละครเด็กผู้หญิงและจบลงที่เขาต้องใช้โมเดลนั้นจนได้ ไม่ใช่แค่นั้น คนที่ออกแบบตัวละครของเขาและวีทูปเบอร์คนโปรดก็เริ่มจะชอบเขาขึ้นมาแล้ว…?

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท