“คอนฟูว่ารินนนน ทุกคนนนน”
อุคิกุโมะ ฟูวาริ ผู้ที่เข้ามาคอแลปกับ ชิราฮิเมะ ยูกะ ทักทายทุกคนด้วยคำพูดประจำตัว
– คอนฟูวารินนน
– คอนฟูวะ!
– คอนฟูวารินนนนน!
[หวา หวา หวา ผมบอกว่าผมโอเค แต่พอคิดดูแล้ว เรากำลังคอแลปกันอยู่หละ…]
– ยูกะจังดูมีความสุขมาก
– ทุกอย่างจะโอเค ถ้ายูกะมีความสุข
– มันมีอะไรเกิดขึ้นหลายอย่างเลย แต่อย่างเดียวที่ทำเธอสติหลุดคือการได้คอแลป
– ก็นะ การได้คอแลปกับฟุวะจังก็เป็นอะไรที่สุดยอดอยู่นะ
– เรียกว่าความสำเร็จได้เลยมั้ง
“ฟุฟุ เธอเนี้ยน่ารักจังหน้า เธอลองเรียกฉันว่าโอเน่จังได้ไหม?”
[อะอืม ถ้าอันนั้นผมคิดว่าทำได้…]
– โอ๋ ฉันต้องตายแน่ๆ
– ฉันสัมผัสได้ว่าจะมีคนตายเพราะลูกหลง
– ฉันควรลาตายไว้ตรงนี้เลยสินะ
– ‘โอเน่จัง’ มันพุ่งเข้าไปในใจฉัน
– คาคิซากิ ยูรุ : ฉะฉัน..ฉันก็เหมือนกัน….
– มาม๊ายูรุก็โดนดาเมจเหมือนกัน
[ฟุวาริ โอเน่จางง]
– คาคิซากิ ยูรุ :
“เนี๊ยยยยยยย!!!”
– ?!
– ฟุวะจัง?
– ก๊ากกก เธอพึ่งจะหลุดเสียงนั้นออกมา
– แล้วมาม๊ายูรุก็จากเราไปแล้ว
– ร่วงมาตายกันเต็มเลย
“มัน…รุนแรงเกินไปสำหรับฉัน….”
– เข้าใจได้เลย
– ถ้าเป็นฉันคงตายไปแล้ว
– เหมือนกัน
– นับศพฉันด้วย
– คาคิซากิ ยูรุ : บอกฉันที่เมื่อไหรฉันจะได้คอแลปบ้าง!!!
– มาม๊ายุรุ…
– ฉันจำได้ว่าเธอเป็นคนที่เงียบและสุขุม…?
[อะเอาหละ เราจะปล่อยฟุวาริโอเน่จังไว้ก่อน ตอนนี้เรามาเริ่มเล่นมาริโอคาร์ทกันนะ โอเค?]
– ความเหี้ยมโหดนี้มัน
– เธอช่างโหดร้าย
– ฉันพนันเลยว่าฟุวะจังคงเล่นเต็มที่ไม่ได้
– มันคือสงครามที่จะแพ้ไม่ได้
– ฉันก็อยากโดนเรียกโอเน่จังเหมือนกัน!
– ทุกคนต่างโดนครอบงำโดยพลังงานด้านมืด
– ช่วยไม่ได้สินะ
“อู้ววววว…ฉันอยากให้เธอพูดอย่างอื่นด้วย เพราะงั้นฉันจะพยายามมม”
– เธอกลับมาแล้ว
– ช่างน่านับถือ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้หรอกนะ
– มาเลยพวก
– ฉันไม่เก่งเท่าไหร แต่จะพยายาม
[เอาหละ ผมกำลังเชื่อมต่อเซิฟเวอร์
มันมาสามารถรองรับคนได้ถึง 48 คน เพราะงั้นใครที่สนใจสามารถเข้ารวมได้เลย!]
[ต่อไปให้ผมอธิบายกฎนะ เราแบ่งออกกันเป็น 4 กลุ่ม แล้ว 3 อันดับแรกจากทั้ง 4 กลุ่มจะมาแข่งกันอีกครั้งเพื่อหาอันดับ 1!]
– รับทราบ
– ดูเหมือนว่าระยะห่างของฝีมือจะสูงมาก
– เอาหละ ฉันพร้อมแล้ว
– เหมือนกัน
– พร้อมมมม
[ถ้าทุกคนพร้อมแล้ว มาเริ่มกันเถอะ!]
หลังจากเธอให้สัญญาณหาจอของเธอก็เปลี่ยนเป็นหน้าจอเกม
รอแรกเป็นการแข่งขันระหว่าง คาคิซากิ ยุรุ และเหล่าลิสนี้ลิสเน้
**มุมมองของ คาคิซากิ ยุรุ**
“หึย ด่านนี้หรอเนี้ย..”
เธอพึมพำกับตัวเอง หน้าจอแสดงคำว่า มาริโอ้ เซิลเคิลขึ้นมา
“ด่านมันยากมาก…ฉันต้องพยายาม…”
ด้วยความแนวแน่นอนนั้น เธอรอสัญญาณปล่อยตัว
3..2..1…
“เอาละนะ!”
เธอกดปุ่มเพื่อเร่งเครื่องนำออกไปก่อน
“ดีหละ!”
ผู้เล่นอีกสามคนกำลังตามเธอมา แต่เธอไม่ได้กังวลอะไรเพราะเป้าหมายของเธอคือ 3 อันดับแรก
“ฉันเริ่มต้นได้ดี…ฉันมั่นใจเลยว่านี้มันเป็นการเล่นที่ดีที่สุดที่ฉันเลยทำได้…”
เธอพึ่งจะหลบกระดองเต๋าที่คู่แข่งของเธอโยนมาใส่ไปได้อย่างสวยงาม
และเมื่อมาถึงรอบสุดท้าย กระดองเต๋าสีแดงก็พุ่งเข้ามาใกล้เธอ แต่เธอไม่มีไอเท็มสำหรับป้องกันเลย
“แย่แล้วฉันต้องรีบเก็บกล่องไอเท็ม!”
ตอนนั้นเองที่ทุกคนคิดว่าเธอจะโดนกระดองเต๋าชนแล้ว ปฏิหารก็เกิดขึ้น
“กระดองเต๋าสีเขียวฉันต้องโยนมันไปข้างหลัง!”
เธอกดใช้กระดองเต๋าพอดีกับที่กระดองเต๋าสีแดงพุ่งเข้ามา ทำให้มันชนกันและช่วยเธอให้รอดปลอดภัยได้อยู่เฉียดฉิว
“เยี่ยม!”
เธอสามารถเข้าเส้นชัยใน 3 อันดับแรกสำเร็จ
รอบต่อไปเป็นการแข๋งขันระหว่างผู้ชม แต่มันค้อนข้างจะแย่เพราะว่าเป็นด่านที่เน้นดวง
แม้แต่พวกมืออาชีพยังเล่นมันได้อย่างยากลำบากเลย
**มุมมองของ อุคิกุโมะ ฟุวาริ**
รอบต่อไปเป็นการแข่งขันระหว่าง อุคิกุโมะ ฟุวาริ และเหล่าลิสนี้ลิสเน้
“ฟุฟุฟุ ฉันจะไม่แพ้”
เธอเร่งเครื่องนำทุกคนไปตั้งแต่ต้นเกมเหมือนกับมันเป็นเรื่องปกติสำหรับเธอ
– ฟุวะจังเก่งไปแล้ว
– จริง
– มีพวกฮาร์ทคอร์ในฟุวามินเยอะอะนะ เพราะงั้น….
– ไม่รู้สึกว่าจะชนะได้เลย
– ฉันว่าฉันฮาร์ทคอร์แล้วนะ แต่นี้มันคนละระดับเลย
– ฉันแพ้ยับเลย
– ฉันจะแพ้แล้ว
– ฉันแค่เล่นพลาดไป โอเค?!
เมื่อมาถึงกลางเกมมันก็น่าสนใจมากขึ้น
– เดียวนะ พวกข้างหลังเก็บไอเท็มอะไรไว้ละนั้น?
– แม้งโครตวายป่วง
– xd
– โครตลั่น
ไอเท็มที่ผู้เล่นกันดับที่ 9 ลงไปนั้นถืออยู่เป็นไอเท็มพลิกเกมทั้งหมด
กระดองเต๋าแบบติดตาม สายฟ้าฟาด กระสุนติดตาม (ผู้แปล : ไอเท็มทั้งหมดจะเล็งไปที่อันดับ 1 หรือผู้เล่นทั้งหมด)
และ อุคิกุโมะ ฟุวาริ ก็อยู่อันดับ 1
“ไม่นะ!”
– เธอไม่รอดแน่
– rip
“ล้อเล่น!”
เมื่อกระดองเต๋ากำลังจะถึงตัวเธอ เธอกดใช้เห็ดเร่งความเร็วแล้วพุ่งหลบกระดองเต๋าไปอย่างง่ายดาย
ต่อมาคือสายฟ้า แต่มันก็ไม่สามารถหยุดเธอได้
“อันดับหนึ่งหละ!”
– ยินดีด้วยฟุวะจัง
– เทคนิคขั้นสูงที่มีโอกาสติดแค่ 1% แม้งโครตบ้า
– ขนลุกโว๊ย
– โปรแกรมเมอร์มูฟนั้นคืออะไรฟระ!
**มุมมองของ ชิราฮิเมะ ยูกะ**
[เดียวนะ ถ้าผมได้อันดับหนึ่งละ?]
– จริงด้วย
– ลืมคิดไปเลย
– แต่มันก็จะไม่เหมือนเดิมถ้าเธอไม่เล่นด้วย
– เอาเป็นขอให้ฟุวะจังพูดอะไรก็ได้ที่เธออยากให้พูด ดีไหม?
– ฉันมั่นใจว่าเธอจะทำให้ต่อให้ยูกะไม่ชนะ
“แน่นอนนนน ฉันจะพูดอะไรก็ได้ที่เธอต้องการ เพราะฉันเป็นโอเน้จังของเธอยังไงหละ”
– คาคิซากิ ยุรุ : มีความผิด
– ใช่ มีความผิด
– OBJECTION!!! (ผู้แปล : ล้อเกมทนาย Phoenix Wright)
– พวกเราคือโอนี้จังและโอเน่จังของยูกะนะ พวกเราทั้งหมดเลย
– นายควรจะได้รับรางวัลโนเบล….
– เข้าใจแล้ว พวกเราคือโอนี้จังและโอเน่จังของเธอ…
– ทำไมมันเหมือนปราชญาเลย
[ฮ่ะๆ ถ้างั้นผมจะขอนะถ้าผมชนะ!]
“พยายามเข้าน้ายูกะจัง!”
– เธอทำได้
– สู้ๆ
– ลุยเลย!
[เอาหละ รอบคัดเลือกรอบสุดท้าย!]
ด่านนี้เป็นด่านที่ทดสอบทักษะของคุณอย่างแท้จริง มาริโอ้ สเตเดียม
ไม่เหมือนกับ มาริโอ้ เซิลเคิล ด่านนี้ยาวกว่า และต้องวน 3 รอบ
มันมีทางโค้งเยอะมาก มันชัดเจนว่าใครก็ตามที่เข้าโค้งได้ดีที่สุดจะชนะด่านนี้แน่นอน
[ช่วงต้นๆไม่ได้ยากอะไร!]
ชิราฮิเมะ ยูกะนั้นเริ่มต้นได้ดี และกำลังนำหน้าอยู่
เธอรักษาอันดับ 3 ของเธอโดยพยายามรักษาระยะห่างระหว่างเธอกับอับดับ 2 เอาไว้จนมาถึงรอบสุดท้าย
ทว่าเมื่อเธอกำลังจะเข้าเส้นชัยคู่แข่งที่ใช้เห็ดทอง(เร่งความเร็วได้ไม่จำกัดครั้งใน 10 วินาที) ก็กำลังไล่ตามเธอมา
[ได้เวลาใช้เจ้านี้แล้ว!]
เธอเข้าไปยังทางลัดที่สามารถผ่านได้ด้วยเห็ดเร่งความเร็วเท่านั้น
[ผมจะกระโดดขึ้นไปแล้วใช้เห็ดในจุดที่สูงที่สุด…! ไปให้ถึงทีเถอะ!!!!]
– โห
– เธอคิดว่าจะชนะด้วยทางลัดนั้นหรอ
– เดียวนะ
– เธออาจจะทำได้ด้วยนะ! ไปเลย!
[เย้!]
ด้วยโมเม้นตัมที่เหลืออยู่เธอแซงอันดับ 1 และชนะไปในที่สุด
– เธอกล้ามากเลย
– เธอเท่มาก ยูกะจัง!
– เห็นเธอตื่นเต้น ฉันเองก็เริ่มตื่นเต้นแล้ว…
– ถามจริงเพื่อน?
– พึ่งมาดูครั้งแรก ทำไมฟุวะจังถึงมาคอแลปกับวีทูปเบอร์นอกอิมานาจิได้ (งง)
– ยินดีตอนรับหน้าใหม่
– ถ้านายอยากรู้ว่าเธอมาได้ยังไง ดูคนโฮสไลฟ์สิ แล้วน่าจะเข้าใจ
– คนโฮส?..โอ้ /รู้ตัว
[อิอิ ผมไม่ใช่คนที่จะโดนทิ้งหรอกนะ] (ผู้แปล : น้องหมายถึงเล่นแพ้แล้วไม่ได้ไปแข่งต่อ)
– ถ้าเธอโดนทิ้ง จะมีคนเก็บเธอขึ้นมาด้วยความเร็วแสงเลยหละ
– คาคิซากิ ยุรุ : ฉันสามารถเก็บเธอได้ที่ไหน
– มาม๊ายูรุ ใจเย็น
– ฉันเค้าใจความรู้สึกเธอนะ
– ไลฟ์นี้มันอะไรกันฟระ (งง)
“วิธีนั้นมันทำยากมากเลยนะ”
[ผมกังวลมาเลยหละ ดีใจมากเลยที่มันสำเร็จ!]
[แต่เอาตรงๆเลย การป้องกันของฟุวาริโอเน่จังทำผมขนลุกเลย…]
“อ่าาา เธอทำฉันเขินน้าา”
– ทำไมไม่ใช่ฉันนะ
– ฉันอิจฉา
– โดนชมว่าโอเน่จังสุดยอดเลยมันเหมือนฝันเลยหละ
– คิดจินตนาการก็มีความสุขแล้ว
– เป็นความคิดที่ดีนะ
[เอาหละ เวลาใกล้หมด มาเริ่มรอบสุดท้ายกันเถอะ! ลิสนี้ ลิสเน้ ฟุวาริโอเน่จัง มาม๊ายูรุ พร้อมกันไหม?]
– คาคิซากิ ยุรุ : ฉันพร้อมเสมอ
– เลททททโกกกกกกก!
– ฉันต้องชนะ
– ฉันไม่ยอมแพ้หรอก
– ลุยยยยย!!!!!!!!!!!
– ฉันจะไม่ยอมแพ้พวกฮาร์ทคอร์หรอก
– ปัญหาอยู่ที่ด่าน….
– ฉันไม่คิดว่าเกมจะสุ่มด่านแปลกๆมาให้หรอกนะ
– เฮ้ อย่าพูดเป็นล่างสิ
[โอ้…]
“โอ้ ไม่นะ”
รอบสุดท้ายคือด่าน ถนนสีรุ่ง ด่านที่มีอันตราการถูกกำจัดสูงมาก
– โอ้…
– ช่วยล้วย…
– ฉันต้องร่วงแน่นอน
– จะต้องมีคนร่วงเยอะแน่นอน
[อะเอาหละ มาเตรียมตัวกันเถอะ เกมจะเริ่มแล้ว!]
“ช่ายยย มาพยายามกานนน”
แล้วศึกสุดท้ายก็เริ่มขึ้น
ทุกๆเริ่มต้นด้วยการพุ่งออกไป
– เห้ย ทุกคนพุ่งออกไปสำเร็จหมดเลยเว้ย
– อะไรวะเนี้ย
– ระดับมันสูงไปแล้วเว้ย
พวกเขาเจออุปสรรคแรก โค้งหักศอกที่ไม่มีกำแพง
รถบางคันหลุดโค้งตกลงไป บางคันก็หักโค้งเกินไปจนตกขอบอีกข้าง ผู้เล่นเริ่มตกลงไปกันเรื่อยๆ
[อ่า เกือบไปแล้ว]
“ฉันไม่ยอมให้อันดับหนึ่งกับใครหรอกน้าาา!”
ทุกคนเริ่มจะชน เริ่มจะตกขอบ รู้ตัวอีกที่ก็เหลืออยู่แค่ 5 คนที่นำอยู่
[อู้ว ผมอยู่ที่ 4…]
“ฉันยังนำอยู่ ฮิฮิฮิ”
เมื่อพวกเขาเข้าสู่รอบสุดท้าย จังหวะที่ทั้ง 5 คนกำลังกระโดดข้ามเหว สายฟ้าก็ฟาดพวกเขา
[เอ่!]
“เอ๋!”
– อุฟ
– เอ่อ โอ้…
– พวกเขาหล่นไปหมดแล้ว…
พวกเขาทั้ง 5 ตกลงไปในเหว
เมื่อเกิดใหม่พวกเขาก็ตามหลังผู้เล่นอีกสองคนและต้องรีบตามให้ทัน
พวกเขายังมีเห็ดเร่งความเร็วเป็นไม้ตายอยู่
เมื่อมาถึงครึ่งหลังของรอบสุดท้าย มาม๊ายูรุ กับ ฟูวาริโอเน่จังก็เร่งเครื่องเต็มกำลัง
“ฉันไม่ยอมแพ้หรอกน้าาาาาา!!!”
พวกเขาเข้าไปในสุดยอดทางลัดที่พวกเขาต้องแทรกตัวเข้าไปในช่องว่างขนาดเล็กเพื่อที่จะผ่านไปได้
มันเป็นทางลัดขำๆที่ไร้ประโยชน์เวลาเล่นจริงๆ
พวกเขามุ่งหน้าเข้าไปในทางลัดพร้อมๆกัน โดยมีเป้าหมายเดียวกัน
– ไม่มีทางอะที่พวกเขาจะทำได้
– พวกเขาคงไปเกิดที่กลางสนาม
– เธอทำได้ ฟุวะจางงง!
– มาม๊ายูรุ คุณต้องทำด้ายยยย
แล้วพวกเขาทั้งสองคนเข้าเส้นชัยไปพร้อมๆกัน
ระบบไม่มีการนับเสมอ แต่เวลาการเข้าเส้นชัยของพวกเขาเท่ากันแปะๆ ไปยังเสี้ยววินาทีเลย
– ไม่เอาเดดดดดดดด้ 555555555
– มันบ้ามาก XDDDDD
– ฮาาาาาาาาาาาาาาาาา XD
– ไลฟ์นี้มันอะไรกันฟระ??
– โอวพระเจ้า! (ภาษาฟิลิปิน)
– ก๊ากกกกก
– มันมากเกินกว่าสมองฉันจะตามทัน….
– พระเจ้าช่วย (ภาษาเกาหลี)
– พวกเรามีแม้แต่คนต่างชาติแล้วหรอ?
[หืม?!?!?!?!]
“ไม่จริงน่า ฉันทำมันได้..? นี้เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันทำได้…”
– คาคิซากิ ยุรุ : มันเสมอหละ
– จริงเลย ระบบมันบอกที่ 1 ที่ 2 แต่มันเสมอชัดๆ
– ยูกะจังไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้แน่นอน
[เอิ่ม เราควรจะทำยังไงดี? ทั้งสองคนมีอะไรอยากให้ผมพูดไหม?]
– คาคิซากิ ยุรุ : พูดว่า ผมรักคุณ โอเน่จัง
“ฉันก็คิดเหมือนกัน…”
– แสดงความต้องการที่แท้จริงออกมาแล้วสินะ
– แต่มันก็โอเคนะ
– อย่างน้อยมันก็แน่นอนว่าจะมีคนอย่างน้อยสองคนที่จะโดนดาเมจจากมัน
– ฉันยังไม่อยากตาย
– ฉันคงไม่รอดแล้ว
[โอ้! จริงด้วย! ผมเกือบลืมไปเลย ผมมีอะไรดีๆด้วยหละ รอแปปน้า!]
– หืม?
– โอ้ว อะไนกันนะ?
– ไมค์ตายหรอ?
– เหมือนจะใช่
– เกิดอะไรขึ้น
– คาคิซากิ ยุรุ : ฉันอยากรู้จังว่าเกิดอะไรขึ้น
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกานนน”
แล้วเสียงของไมค์คลุกคลักก็กลับมา
และมันเป็นเสียงจากหูข้างขวา
– โอ้ชิบ
– หยุดน้า เราจะตายกันหมด
– ทำไมเธอถึงมีไอ้นั้นด้วย…
– เอาจริงๆนะ ถึงมันจะถูกลงไปเยอะแล้วแต่มันก็ยังหลายแสนเยนเลยนะ
[โอเน่จางงง]
“อ๊ายยยย”
– คาคิซากิ ยุรุ : หว่าาาาาาา
“หะหูฉัน….หว่าาาาาา”
– คาคิซากิ ยุรุ : นะนี้มันแย่มากๆเลย!
[ขอบคุณที่มาเล่นด้วยกันน้า ผมรักคุณโอเน่จางงง]
“อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา”
– คาคิซากิ ยุรุ : อะ….อ๊า…..
– ฉันคิดว่าฉันกำลังจะตาย..
– หูฟัง ASMR มันขี้โกง….
– หูของฉันกำลังจะไปสวรรค์
– ไฮย่าาาาาาาา
– ฉันไม่…ไหว…แล้ว ลาก่อนนะทุกคน….
– พวกนายกำลังตายหรอ?
[อะอ้าว?]
– มันเป็นความผิดของเธอ ยูกะจัง
– มันก็เป็นเพราะเธอจริงๆนั้นแหละ…
– เฮ้ มีโอเน่จังคนไหนที่รอดมาบ้างไหม?
[เพราะพวกคุณสองคนชนะครั้งนี้ผมเลยใช้โอเน่จัง….อืม ยังไงก็ตาม ถ้าชาแนลของผมได้รับการยอมรับให้สร้างรายได้ได้ ผมจะทำไลฟ์ฉลองในวันเสาร์นี้หละ แต่ถึงผมจะไม่ได้รับการยอมรับ ผมก็จะไลฟ์ในวันนั้นน้า!]
[เอาหละถึงเวลาแล้ว ฝันดีน้า ลิสนี้ ลิสเน้ทุกคนนนน!]
– ขอบคุณสำหรับไลฟ์น้า
– โอสุฟูวาริน
– โอสุ
– โอสุฟูวะ!
และแล้วการไลฟ์ครั้งที่สองก็จบลง
โดยมีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 4 คน
******************
มาม๊ายูรุกับฟุวะจังได้จากเราไปแล้ว….
ว่าแต่โอเน่จังอีกสองคนคือใครกันนะ? นางเอกในอนาคตหรือเปล่านะ?
เป็นสองตอนที่แปลสนุกมากๆเลย เรื่องเกมผมอาจจะใส่ข้อมูลผิดไปบ้าง เพราะต้นฉบับเขาแปลงชื่อทุกอย่างเหมือนตอนซี่รี่ R นั้นแหละ
แต่ผมอ่านผิด(?)เลยแปลตรงๆมาเลยซะงั้น จะย้อนไปแก้ก็รู้สึกๆแปลกๆเลยปล่อยเลยตามเลย
ยังไงก็ตามผมจะระวังไม่ให้เกิดขึ้นอีกในอนาคตนะครับ
-A Cup of Owls
