หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป รู้ตัวอีกทีมันก็วันศุกร์แล้ว
แม้แต่ขาที่ก้าวออกจากโรงเรียนในวันนี้ก็ยังรู้สึกเบาเป็นพิเศษ
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเรียน
หรือในอีกความหมายหนึ่ง วันหยุดหน้าร้อนได้มากถึงแล้ว
ผมมีเรื่องที่อยากจะทำมากกมายในช่วงหยุดหน้าร้อน และผมก็รู้สึกกว่าผมจะยุ่งมากๆเลย
หลังจากฟังครูใหญ่พูดนานกว่าปกติ พวกเราก็กลับมาที่ห้องเรียนสำหรับคาบโฮมรูมที่รู้สึกยาวนานเป็นพิเศษก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน
เอาตรงๆเลย มันไม่มีอะไรสำคัญจนต้องจดไว้เลยด้วยซ้ำ
ในส่วนของยูโตะ เขายังมีแข่งของชมรมกรีฑาในช่วงหยุดหน้าร้อน เพราะงั้นเขาคงจะยุ่งมากๆ
ผมอิจฉาพละกำลังของเขา ผมไม่ค่อยมีทักษะด้านกีฬาเท่าไหร
แต่ผมก็มีวิธีการสนุกไปกับหยุดหน้าร้อนในแบบของผม
เมื่อวันอาทิตย์มาถึง
ผมรอคาโอรุซังที่สถานีนาโกยา
“ขอโทษที่ให้รอนะ ยูกิคุง”
“ไม่เป็นไร ผมพึ่งมาถึงเหมือนกัน!”
“ฟุฟุ ดีแล้ว”
“วันนี้เราจะไปที่ไหนกันหรอ?”
“อ่อ เราจะไปที่กอรี่คิ้วเหมือนสัปดาห์ที่แล้วเลย”
“หืม?”
ผมรู้สึกไม่ดีกับเรื่องนี้เท่าไหร
“ฉันจอดรถไว้ที่เดียวกับครั้งที่แล้ว เราไปกันเลยไหม?”
“อะโอเค”
มันจบลงที่ผมตามคาโอรุซังไปที่อาคารเดียวกับสัปดาห์ที่แล้ว
เมื่อเราใกล้ถึงรถ ผมก็เห็นใครบางคนนั่งอยู่ในที่นั่งด้านหลัง
“หืม? มีใครอยู่บนรถของคุณด้วย คาโอรุซัง”
“อ่อ ฉันลืมแนะนำไป นั้นคือน้องสาวฉันเอง ยูระ เธอเป็นคนที่ทำริกกิ้งโมเดลให้กับ ชิราฮิเมะ ยูกะด้วย”
เมื่อยูระซังเห็นพวกเราเดินเข้าไปที่รถ เธอก็โบกเมื่อทักทายจากด้านใน
หลักจากเข้าไปข้างใน ยูระซังก็พูดกับผม
“เธอคือยูกิคุงใช่ไหม? เธอน่าจะได้ยินจากพี่สาวฉันแล้ว ฉันยูระ ริกเกอร์ของชิราฮิเมะ ยูกะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ!”
“อือ ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน!”
“พอได้เจอตัวเป็นๆแล้วเธอดูน่ารักมากเลย ยูกิคุง!”
“ระหรอครับ…?”
ถึงผมจะถูกชม ผมก็รู้สึกแปลกๆ เพราะผมเป็นผู้ชาย
“ทำไมยูระซังมากับเราด้วยหรอวันนี้?”
ผมสงสัยเลยถามพวกเขาไป
“เธอไม่มีวิธีที่จะไลฟ์ข้างนอกใช่ไหม ยูกิคุง?”
“โอ๋”
พอเธอพูดแบบนั้นแล้ว ผมไม่มีแลปท็อป ผมเลยไม่สามารถใช้โมเดลในการไลฟ์ได้
“หืม? อย่าบอกนะว่า…”
“ใช่แล้ว วันนี้เราจะไลฟ์ด้วยโทรศัพท์ยังไงหละ”
“ไม่ใช่ว่าฉันบอกไปแล้วหรอสัปดาห์ที่แล้ว?”
“เธอพูดเรื่องออฟไลน์คอแลปกับฉันแต่ไม่ได้บอกอะไรเพิ่มเติม ฉันพอจะเดาได้ว่ามันคงจะเป็นแบบนี้ ถึงได้จัดการเรื่องนี้ไว้ให้แล้วยังไงหละ”
“เอ่อ ผมซาบซึ้งมากแล้วที่คุณเตรียมที่สถานที่ไว้ให้…”
“ไม่ต้องคิดมากนะ ผู้จัดการที่นั้นเป็นรุ่นพี่ของฉันอยู่แล้ว และพวกเขาก็ค้อนข้างจะยืดหยุนและใจดีด้วย พวกเขาบอกว่าเวลาไหนก็ได้ถ้าเธออยากจะลองชุด”
“ทำไมพวกเขาทำเพื่อผมขนาดนั้น…?”
“เธออาจจะไม่รู้ตัวนะยูกิคุง แต่ผู้ชายที่หน้าตาแบบเธอโดยที่ไม่ได้ทำศัลยกรรมเลยนะ ไม่มีอยู่หรอกนะ”
“ผมจำได้ว่าโดนชมมาน่ารักมาตั้งแต่เด็กๆ แต่คนแบบผมมันหายากขนาดนั้นเลยหรอ?”
“อืม มันมีพวกที่ดูเหมือนผู้หญิงถ้าพวกเขาแต่งหน้า แต่มีไม่กี่คนหรอกนะที่จะ มีเสียงที่น่ารัก ตัวเล็ก ไหล่แคป ฯลฯ ฉันการันตีได้เลยว่าไม่มีใครเหมือนเธอหรอกนะยูกิคุง”
“นั้นคือจุดเด่นของผมสินะ…”
“ถูกต้องเลย ฉันชอบเด็กผู้ชายแบบเธอนะ ยูกิคุง”
“ฉันด้วย!”
เมื่อพวกเขาบอกว่าชอบผม ผมเขินจนหน้าผมแดงขึ้นมา
“ชะชอบ…”
“ฉันบอกเธอเลยนะ อย่ามองตัวเองไม่ดี เธอต้องมีความมั่นใจและทำให้ทั้งโลกรู้ว่าเธอน่ารักแค่ไหน!”
“เดียวนะ อย่าบอกนะว่าไลฟ์วันนี้…”
“ใช่แล้ว เราจะแสดงให้ทุกคนเห็นถึงความน่ารักน่าเอ็นดูของเธอ!”
“ผมหรอ…? น่ารัก น่าเอ็นดู…?”
“และฉันก็ถูกเรียกมาที่นี้ เพื่อเป็นตากล้องที่จะบันทึกมันเอาไว้!” ยูระเข้ามาเสริม
พวกเรามาถึงอาคารและมุ่งหน้าไปที่ห้องของผู้จัดการ ที่เราถูกพาไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
“ว่าไงจ๊ะ ยูกิคุง หวานใจ ไม่ได้เจอกันตั้งสัปดาห์หนึ่งแน่ะ! ฉันได้คุยกับคาโอรุจังแล้วว่าเธอจะมาไลฟ์วันนี้ เธอจะใส่ชุดเดียวกับครั้งที่แล้วดีไหม พนักงานคนเดิมจะแต่งหน้าให้เธอเพราะงั้นเธอสบายใจเลยน้าที่รัก!”
“อะโอเค”
“เอาหละ ถ้างั้นฉันจะไปเปลี่ยนชุดเหมือนกัน ยูกิคุงไปก่อนเลย”
“ได้เลย!”
และแบบนั้น ผมก็ถูกพามาที่ห้องที่คุ้นตา
“เอาหละ ยูกิคุง เดียวฉันจะจัดการให้เอง!”
“อือ รบกวนด้วยนะ!”
“เรียบบบบร้อย! มันเหมือนกับครั้งที่แล้ว เธอคิดว่าไง?”
“มัน เอ่อ ผมดูน่ารักมาก…”
“ใช่ไหม?! เธอน่ารักมาก ยูกิคุง โชคดีกับการไลฟ์นะ!”
“ขอบคุณ!”
“พร้อมหรือยังยูกิคุง?” คาโอรุซังเคาะประตูแล้วถาม
“ผมพร้อมแล้ว!”
“โอเค ตามมานะ”
ผมตัดสินใจจะเปิดประตูและเดิมตามคาโอรุซังไป แต่…
ผมได้พบกับพี่สาวสุดสวยตรงหน้าของผม
“เธอ..คิดว่ายังไง? เหมาะกับฉันไหม?”
“คะคุณดูดีมาก!”
คาโอรุซังส่วมชุดเดรสสีดำเหมือนกับผม
ขาของเธอเรียวสวยจนผมอดไม่ได้ที่จะมอง
“ฟุฟุ ค่อยสบายใจหน่อย เธอก็ดูดีมากเลยนะ ยูกิคุง”
“ขอบคุณ…”
“(วันนี้เขาไม่ได้เป็นยูกะจังสินะ?)”
ผมรู้สึกว่าคาโอรุซังพึมพำอะไรบางอย่างเบาๆ
“คุณพูดอะไรหรือเปล่า คาโอรุซัง?”
“หืม? เปล่านะ”
แล้วพวกเราก็ไปที่ห้องเพื่อที่จะเริ่มไลฟ์
“อู้วว ทั้งสองคนดูดีมากเลย!”
“ขอบคุณ ยูระ”
“ขะขอบคุณ…”
“อ่า ยูกิคุงที่กำลังเขินอายน่าร๊าก!”
“ใช่ไหม? ฉันว่าแล้วเธอต้องเข้าใจฉัน ยูระ!”
“แต่ว่านะ ทั้งสองคนเหมือนกับพี่น้องเลย ฉันรู้สึกแปลกแยกอยู่คนเดียว มันเหงานิดหน่อยแหะ…”
“เธอคือน้องสาวที่สำคัญของฉันนะยูระ อยากกังวลไปเลยนะ โอเค?”
“บอกไว้ก่อนเลยนะ หนูโอเค!”
ยูระพูดและแลบลิ้นออกมาอย่างซุกซน
“เอาหละนะ ทั้งสองคนพร้อมหรือยัง?”
“พวกเราพร้อมแล้ว!”
“อะอือ!”
“เอาละนะ!”
เมื่อยูระซังส่งสัญญาณไลฟ์ก็เริ่มขึ้น
แต่ว่านะ แค่คิดว่าจะมีคนมากมายเห็นผมแต่งครอสเดรสทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่เลยจะใจเย็นลง
****************
ตอนต่อไปไลฟ์สดครอสเดรสที่ทุกคนรอค่อยจะมาถึงแล้ว!!!!
ซึ่ง…
สัปดาห์หน้างดนะครับ ศุกร์กับอาทิตย์ นี้มีลงให้อีกสองตอนแล้วเจอกันหลังวันแม่นะครับ
-A Cup of Owls
