องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที! – บทที่ 901 ใครบางคนกำลังจะดวงกุด

บทที่ 901 ใครบางคนกำลังจะดวงกุด

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​กระแอม​ออกมา​เบา​ๆ​ ​”​ทำไม​นาย​ต้อง​อารมณ์เสีย​ถึงขนาด​นั้น​ด้วย​ล่ะ​”

“​ผม​ทน​ให้​คน​พวก​นั้น​เกลียด​นาย​น้อย​เพราะ​ความจน​ไม่ได้​หรอก​ครับ​!​”​ ​วานร​ผุด​ลุกขึ้น​ยืน​ทันที

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ปลอบ​เขา​ว่า​ ​”​เอาล่ะ​ ​ไว้​เรา​ค่อย​มาคุย​เรื่อง​นี้​กัน​อีกที​หลังจาก​เจอ​ตัว​เขา​ก็แล้วกัน​ ​ยิ่งกว่านั้น​ในไม่ช้า​เจ้า​พวก​นั้น​จะ​ต้อง​ตระหนัก​ได้​แน่ว​่า​การลักพา​ตัว​เสี่ยว​ชิง​เฉิง​เป็นความ​ผิด​ที่​ใหญ่หลวง​ที่สุด​ใน​ชีวิต​ของ​พวก​มัน​”

“​เรา​ต้อง​จัดการ​พวก​มัน​ให้​สิ้นซาก​!​”​ ​วานร​ยัง​โกรธ​จน​ควัน​ออก​หู

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​คิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ​แล้วจึง​กล่าวว่า​ ​”​ถึง​เรา​จะ​ขุด​ไม่ได้​ว่า​เจ้าของ​รถ​แลม​โบกิ​นี​คัน​นั้น​เป็น​ใคร​ ​แต่​พวกเรา​ก็​น่าจะ​กระจาย​ข่าว​ให้​เขา​รู้​ได้​ว่า​ลูกชาย​เขา​ถูก​ลักพาตัว​ไป​”

“​จริง​ด้วย​ครับ​”​ ​วานร​สงบ​ลง​เล็กน้อย​ ​เขา​คิด​ว่า​เจ้าของ​รถ​คัน​นั้น​คง​เป็น​ผู้มีอิทธิพล​อย่างมาก​ ​ถ้า​อีก​ฝ่าย​ร่วมมือ​ด้วย​ ​พวกเขา​จะ​ต้อง​สามารถ​พบ​ตัว​เด็ก​ๆ​ ​ได้​เร็ว​ขึ้น​แน่

เฮ่อ​เหลียน​เวย​เวย​ไม่ได้​พูด​อะไร​ไปมา​กก​ว่านั​้น​ ​เธอ​จัดแจง​รัด​สาย​หมวกกันน็อก​พร้อมกับ​พาด​ขา​ขึ้น​คร่อม​รถ​โทมา​ฮอว​์ก​ของ​ตัวเอง​ ​ก่อน​จะ​รีบ​มุ่งหน้า​ออกจาก​อู่ซ่อมรถ

ห้า​นาที​ต่อมา​ ณ​ ​คฤหาสน์​อัน​พลุกพล่าน​ที่อยู่​ลึก​เข้าไป​ใน​ใจกลาง​ของ​กรุง​ปักกิ่ง​ ​อาคาร​แห่ง​นั้น​มีด​อก​กุหลาบ​หลาก​สีสัน​ขึ้น​ปกคลุม​ไป​ทั่ว​ผนัง​ราวกับ​กัน​ไม่​ให้​แสงแดด​ส่อง​ผ่าน​เข้าไป​ได้

ชาย​ร่าง​สูง​คน​หนึ่ง​นั่ง​หลัง​ตรง​ไขว่ห้าง​อยู่​เบื้องหน้า​หน้าต่าง​กระจกใส​สูง​จรด​เพดาน​ ​พร้อมกับ​ก้มหน้า​ลง​รับฟัง​รายงาน​จาก​คนที​่​อยู่​ด้านล่าง

เขา​ยกมือ​ข้าง​หนึ่ง​ขึ้น​เท้าคาง​อย่าง​เกียจคร้าน​และ​ดู​ไม่ใส่ใจ​กับ​เรื่อง​นั้น​แม้แต่​นิดเดียว​ ​ผม​สีเงิน​ยาว​ปรก​หน้าผาก​และ​ปิดบัง​ดวงตา​ของ​เขา​เอาไว้​ ​จึง​ทำให้​ยาก​จะ​มองเห็น​รูปร่างหน้าตา​ของ​เขา​ได้​อย่างชัดเจน

สิ่ง​เดียว​ที่​ปรากฏ​ให้​เห็น​คือ​ปลาย​คาง​เรียว​ได้รูป​ของ​เขา​เท่านั้น

แต่​เขา​กลับเป็น​จุดศูนย์กลาง​ของ​หมอก​สีดำ​ไร้​รูปร่าง​ที่​กระจาย​ออกมา​จาก​ทาง​ด้านหลัง​นั้น​ ​หมอก​มืด​ๆ​ ​พวก​นั้น​เหมือน​มี​อะไร​บางอย่าง​ซ่อน​อยู่​ภายใน​และ​พร้อม​ที่จะ​กระโจน​ออกมา​ได้​ทุกเมื่อ

“​ทะ​ ​ท่านชาย​ไป๋​หลี​่​ ​ผม​เพิ่ง​ได้รับ​แจ้ง​เข้ามา​ว่า​ ​นาย​น้อย​ซ่าง​เสียน​่า​จะ​..​ ​น่าจะ​ถูก​ลักพาตัว​ไป​ครับ​”​ ​ชาย​วัยกลางคน​นั่งคุกเข่า​อยู่​บน​พื้น​ ​ฟัน​ของ​เขา​กระทบ​กัน​ขณะ​เอ่ย​ต่อว่า​ ​”​พวกเรา​ ​พวกเรา​แจ้ง​ให้​ทาง​โรงเรียน​ตามหา​เขา​แล้ว​ ​และ​กำลัง​รอ​ข้อมูล​อยู่​ว่า​มี​ใคร​รู้​หรือไม่​ว่านาย​ ​นาย​น้อย​หาย​ไป​ไหน​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​เหลือบมอง​เขา​จาก​ทาง​หาง​ตา​ในทันที​ที่​ได้ยิน​เรื่อง​นี้​ ​ดวงตา​เรียว​ยาว​ของ​เขา​ที่​เชิด​ขึ้น​เล็กน้อย​เต็มไปด้วย​ความเฉลียวฉลาด​ ​ผิวขาว​ซีด​ดู​อมโรค​แต่​มอง​ไกลๆ​ ​แล้ว​กลับ​เปี่ยม​ไป​ด้วย​เสน่ห์​นี้​ทำให้​ชายหนุ่ม​ดูเหมือน​ผี​ดูด​เลือด​ชั้นสูง​จาก​ใน​ศตวรรษ​ที่​สิบ​เก้า​ไม่มี​ผิด​ ​เขา​ทั้ง​ดู​สง่างาม​และ​หยิ่งผยอง​ ​”​ฉัน​จะ​ไปหา​เขา​ด้วยตัวเอง​ ​แล้ว​เรื่อง​ที่​สั่ง​ให้​ไป​ตรวจสอบ​ล่ะ​”

เมื่อ​เห็น​สายตา​เช่นนั้น​ ​สีหน้า​ของ​ชาย​คนดัง​กล่าว​ก็​เปลี่ยนไป​ ​ความหวาดกลัว​อัน​ไม่​อาจ​ปิดบัง​ปรากฏ​ขึ้น​ใน​ดวงตา​ที่​สั่น​ระริก​นั้น​ขณะที่​ตอบ​ว่า​ ​”​ส่วน​เรื่อง​ที่​ท่านชาย​ไป๋​หลี​่​ต้องการ​ทราบ​นั้น​ ​ผม​กำลัง​ทำการ​ตรวจสอบ​อยู่​ครับ​ ​แต่​พวกเรา​ไม่​สามารถ​เอา​ประเทศจีน​ไป​เทียบ​กับ​ทวีปยุโรป​หรือ​อเมริกา​ได้​ ​มี​หลายอย่าง​ที่​เรา​ไม่​สามารถ​ทำได้​เมื่อ​อยู่​ที่นี่​ ​ดังนั้น​ผม​จึง​จำเป็นต้อง​ใช้เวลา​อีก​สัก​เล็กน้อย​ถึง​จะ​สามารถ​ตัดสิน​ได้​ว่า​คุณหนู​เฮ่อ​เหลียน​อยู่​ใน​กรุง​ปักกิ่ง​หรือไม่​”

“​สาม​วัน​”​ ​ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋​ยม​อง​เขา​อย่าง​เย็นชา​ ​”​ผู้อำนวยการ​จาง​ ​ฉัน​ให้​เวลา​คุณ​อีก​แค่​สาม​วัน​เท่านั้น​”

“​สาม​วัน​หรือ​”​ ​ผู้อำนวยการ​จาง​เช็ด​เหงื่อ​เย็น​ๆ​ ​ออกจาก​ใบหน้า​ ​”​มัน​..​ ​มัน​ไม่​เร็ว​ไป​หน่อย​หรือ​ครับ​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​หัวเราะ​ ​และ​เอ่ย​เสียง​เบา​ว่า​ ​”​คุณ​คิด​ว่า​มัน​เร็ว​ไป​หรือ​ ​นี่​เป็นเวลา​ที่นา​นที​่​สุดที​่​ฉัน​จะ​ปล่อย​ให้​คุณ​ได้​มีชีวิต​อยู่​ต่างหาก​”

ทันทีที่​เขา​พูด​จบ​ ​หมอก​สีดำ​ที่อยู่​ข้างหลัง​ก็​เคลื่อนไหว​อย่างรุนแรง​จน​สามารถ​มองเห็น​ได้​ ​ดูเหมือน​ใน​นั้น​จะ​มี​ปีศาจ​ซ่อน​อยู่​เป็น​จำนวนนับ​ไม่​ถ้วน​ ​ดวงตา​ของ​พวก​มัน​เป็น​สีแดง​ราวกับ​เลือด

ทันใดนั้น​ผู้อำนวยการ​จาง​ก็​รู้สึก​เหมือน​มี​อะไร​กำลัง​บีบ​คอ​เขา​อยู่​ ​เขา​ไม่กล้า​ปฏิเสธ​จึง​ทำได้​เพียง​รีบ​ตอบ​ว่า​ ​”​ท่านชาย​วางใจ​ได้​เลย​ครับ​ ​ผม​จะ​ต้องหา​ตัว​เธอ​เจอ​อย่างแน่นอน​ ​ผม​จะ​ใช้​ทรัพยากร​ทั้งหมด​ที่​ผม​มี​ใน​ตอนนี้​ตามหา​ตัว​เธอ​ต่อ​!​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​รู้สึก​พอใจ​ในที่สุด​ ​เขา​อนุญาต​ให้​องครักษ์​เงา​ที่อยู่​ข้างหลัง​เปิดทาง​ให้​กับ​ผู้อำนวยการ​จาง

เมื่อ​เห็น​ดังนี้​ ​ผู้อำนวยการ​จาง​ก็​ไม่กล้า​อยู่​ที่นี่​ต่อ​อีก​ ​เขา​กลัว​จน​แทบ​สิ้นสติ​ ​และ​รีบ​วิ่งหนี​ออกจาก​คฤหาสน์​หลัง​นั้น​อย่างรวดเร็ว

เฉิง​หลง​คุน​ ​พ่อ​ของ​เด็ก​อ้วน​แซ่​เฉิง​ยืน​รอ​ผู้​ที่​เป็น​ทั้ง​ลุง​และ​หัวหน้า​ของ​ตัวเอง​อยู่​ที่​ด้านนอก​ของ​คฤหาสน์​ ​เมื่อ​เห็น​ลุง​ของ​ตัวเอง​ใน​สภาพ​เช่นนี้​ ​เขา​ก็​อด​พึมพำ​ขึ้น​มาตอ​นที​่​เปิด​ประตู​รถ​ไม่ได้​ว่า​ ​”​เรา​อย่า​มาที​่​นี่​อีก​จะ​ดีกว่า​ ​ตระกูล​จาง​มีอิทธิพล​มากมาย​ใน​กรุง​ปักกิ่ง​ ​ทำไม​ลุง​ถึง​ต้อง​กลัว​นักธุรกิจ​ไร้​หัวนอน​ปลายเท้า​แบบ​เขา​ด้วย​”

“​หุบปาก​!​”​ ​ผู้อำนวยการ​จาง​กลัว​ว่า​จะ​มี​ใคร​ได้ยิน​พวกเขา​เข้า​ ​เขามอง​ไปร​อบ​ๆ​ ​ก่อน​ถอนหายใจ​ออกมา​ด้วย​ความ​โล่งอก​ ​”​จากนี้ไป​ ​ห้าม​พูด​อะไร​เกี่ยวกับ​ท่านชาย​ไป๋​หลี​่​อีก​ ​เขา​อยู่​ห่างไกล​จาก​คำ​ว่านัก​ธุรกิจ​ธรรมดา​อย่างมาก​ ​แก​ต้อง​จำ​เอาไว้​ให้​ดี​ว่า​คน​คน​นี้​ไม่ได้​เพียงแค่​กุม​ชะตา​ของ​ตระกูล​จาง​อยู่​ ​แต่​ยัง​สามารถ​ซื้อ​หุ้น​และ​อสังหาริมทรัพย์​ของ​ตระกูล​อื่นๆ​ ​ได้​อีกด้วย​ ​ฉัน​เจอ​เขา​ครั้งแรก​ที่​อังกฤษ​ ​ถ้า​ฉัน​เข้าใจ​ไม่ผิด​ ​เขา​น่าจะ​มีสาย​เลือด​ของ​ราชวงศ์​อังกฤษ​อยู่​ด้วย​”

เฉิง​หลง​คุน​ไม่เชื่อ​ ​”​ผม​ก็​เคย​เห็นท่าน​ชาย​ไป๋​หลี​่​อะไร​นี่​มาก​่อน​เหมือนกัน​ ​ถึง​จะ​เห็น​ไม่ชัด​เพราะ​อยู่​ไกล​ ​และ​ถึง​ผม​ของ​เขา​จะ​เป็น​สีเงิน​ ​แต่​หน้าตา​ของ​เขา​ก็​เหมือนกัน​กับ​คนเอเชีย​เรา​ไม่ใช่​หรือ​ครับ​ ​เขา​จะ​ไป​มีสาย​เลือด​ของ​ราชวงศ์​อังกฤษ​ได้​อย่างไร​”

“​แกนี​่​ไม่รู้​อะไร​เลย​ ​ยิ่ง​ราชวงศ์​มี​ความเก่า​แก่​เท่าไหร่​ ​เลือด​ความ​เป็น​คนเอเชีย​ใน​ตัว​พวกเขา​ก็​จะ​ยิ่ง​มีมาก​ขึ้น​เท่านั้น​”​ ​ผู้อำนวยการ​จาง​นวด​หน้าผาก​อัน​ปวดร้าว​ของ​ตัวเอง​ ​”​เรื่อง​พวก​นี้​จะ​เป็น​อย่างไร​ก็​ไม่สำคัญ​ ​สิ่ง​ที่​สำคัญ​ก็​คือ​ท่าทาง​ของ​แก​ต่างหาก​ ​แก​อย่า​ได้​ทำตัว​หยาบคาย​กับ​ท่านชาย​ไป๋​หลี​่​อีก​เชียว​ ​ไม่อย่างนั้น​แก​จะ​ทำให้​คน​ทั้ง​ตระกูล​ของ​พวกเรา​ถูก​ฆ่า​!​”

อีก​ฝ่าย​ดู​จริงจัง​มาก​เสีย​จน​ใน​ใจ​ของ​เฉิง​หลง​คุน​เริ่ม​รู้สึก​หวาดกลัว​ขึ้น​มา​เล็กน้อย​ ​เขา​ไม่กล้า​พูด​อะไร​อีก​แม้แต่​คำ​เดียว​ ​แต่กลับ​หมุน​พวงมาลัย​ออกจาก​คฤหาสน์​อัน​ยาก​จะ​ทำความเข้าใจ​ได้​แห่ง​นี้

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ยืน​อยู่​หน้า​หน้าต่าง​สูง​จรด​เพดาน​บาน​นั้น​ ​เขา​ละสายตา​ออกจาก​ภาพ​ตรงหน้า​อย่าง​เย้ยหยัน​พร้อมกับ​หมุน​ถ้วย​บรรจุ​ของเหลว​สีแดง​ใน​มือ​ไปมา

“​นายท่า​นข​อรับ​”​ ​หมอก​แห่ง​ความมืด​ก่อตัว​ขึ้น​จาก​ส่วนลึก​ของ​คฤหาสน์​ ​ก่อน​จะ​ค่อยๆ​ ​กลายร่าง​เป็น​มนุษย์​ ​”​ดูเหมือน​มี​อะไร​บางอย่าง​กลบ​กลิ่น​ของ​นาย​น้อย​อยู่​ขอรับ​ ​ผม​พยายาม​ลอง​ตาม​กลิ่น​เขา​อยู่​หลายครั้ง​แต่​ก็​ไม่​สามารถ​ระบุ​ตำแหน่ง​ของ​เขา​ได้​เลย​”

ไป๋​หลี​่​เจีย​เจ​วี​๋ย​ไม่ได้​กังวล​เรื่อง​ปีศาจ​น้อย​ตัว​นั้น​มาก​นัก​ ​เขา​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​นาฬิกา​ที่​แขวน​อยู่​บน​ผนัง​ ​”​อีกไม่ช้า​เขา​ก็​จะ​เริ่ม​หิว​ ​เจ้า​คิด​ว่า​จะ​เกิด​อะไร​ขึ้นกับ​คนที​่​ลักพาตัว​เขา​ไป​”

เงา​สีดำ​เงา​นั้น​ลด​สายตา​ลง​ ​พูดตาม​ตรง​ว่า​เขา​ไม่กล้า​คิดถึง​ผลลัพธ์​ที่จะ​เกิดขึ้น​เลย​จริงๆ

เสียง​เครื่องจักร​ดัง​กึกก้อง​ ​รถไฟ​ที่​เดินทางออก​จาก​ทางตะวันตก​ของ​กรุง​ปักกิ่ง​จะ​มาถึง​สถานี​แรก​ใน​อีก​สิบ​นาที​ ​สถานี​นี้​เป็น​เมือง​ขนาดเล็ก​ ​ข้อดี​ของ​มัน​คือ​การ​ที่​มันตั​้​งอยู​่​ระหว่าง​กรุง​ปักกิ่ง​-​เมือง​เทียน​จิน​-​และ​มณฑล​เหอ​เป่ย​[1]​ ​ดังนั้น​ระบบ​คมนาคม​ของ​มัน​จึง​ได้รับ​การพัฒนา​เป็น​อย่างดี​ ​ยิ่งกว่านั้น​ระบบ​การรักษา​ความปลอดภัย​ใน​เมือง​เล็ก​ๆ​ ​เช่นนี้​ก็​หละหลวม​มาก​ทีเดียว

ดังนั้น​พวก​ค้า​มนุษย์​จึง​วางแผน​กัน​ว่า​จะ​ลง​ที่​สถานี​นี้​ ​ก่อน​จะ​แยกกัน​ไป​คนละ​ทาง

เป็นเรื่อง​ปกติ​ที่​รถไฟ​ชั้น​ธรรมดา​มักจะ​มี​ผู้โดยสาร​มาก​ ​บางครั้ง​แม้กระทั่ง​บน​ทางเดิน​ก็​ยัง​มี​ขยะ​ถูก​กอง​ทิ้ง​เอาไว้​ ​และ​ยัง​มี​คน​จับกลุ่ม​กัน​เล่นไพ่​บน​รถไฟ​อีกด้วย

โดย​พื้นฐาน​แล้ว​ ​เวลานี้​ยัง​ไม่มีใคร​เข้านอน

พวก​ค้า​มนุษย์​ยัง​ให้​เด็กน้อย​ทั้งสอง​นั่ง​บน​เบาะ​เดียวกัน​ ​ที่​ตรงนั้น​เป็น​เบาะ​ที่อยู่​ด้านใน​สุด​และ​มี​เด็กสาว​มหาลัย​คน​หนึ่ง​นั่ง​อยู่​ที่​เบาะหลัง

เด็ก​มหาลัย​คน​นั้น​ดู​เด็ก​อย่างมาก​ ​ยิ่งกว่านั้น​หน้าตา​ของ​ไป๋​หลี​่​ซ่าง​เสีย​กับ​เฮ่อ​เหลียน​ชิง​เฉิง​ก็​ยัง​น่ามอง​มาก​เสีย​จน​ทำให้​ทุกคน​รู้สึก​อยาก​มอง​พวกเขา​อยู่​อย่างนั้น

เรื่อง​เดียว​ที่​ทำให้​เธอ​รู้สึก​เสียดาย​ก็​คือ​การ​ที่​เด็ก​ทั้งสอง​หลับ​มาต​ลอด​ทาง​ตั้งแต่​ขึ้นรถ​ไฟ​ ​และ​ยัง​ไม่​ตื่น​จนกระทั่ง​ตอนนี้​ ​เธอ​อยาก​หยอกล้อ​พวกเขา​ด้วย​ของกิน​อร่อย​ๆ​ ​แต่​ก็​ไม่​สามารถ​ทำได้

ถึง​ตอนนี้​ ​นัก​ค้า​มนุษย์​เอง​ก็​เริ่ม​หิว​ขึ้น​มา​เหมือนกัน​ ​พวกเขา​ทิ้ง​คนไว​้​ดู​เด็ก​ทั้งสอง​แค่​คนเดียว​ ​ส่วน​คนอื่นๆ​ ​เดิน​ไป​เข้า​ห้องน้ำ​ ​จากนั้น​พวกเขา​จึง​เตรียมตัว​ลง​จาก​รถไฟ

ตอนแรก​แผนการ​ทุกอย่าง​เป็นไป​อย่างราบรื่น​ ​รวมถึง​ขั้นตอน​การ​ตรวจ​ตั๋ว​ระหว่าง​ลง​จาก​รถไฟ​ด้วย

แต่​ทันทีที่​พวกเขา​ออกจาก​สถานีรถไฟ​ ​ทุกอย่าง​ก็​เปลี่ยนไป

ที่​เป็น​เช่นนี้​เพราะ​ตอนนี้​ไป๋​หลี​่​ซ่าง​เสียตัว​น้อย​ตื่นขึ้น​มา​แล้ว​…

[1]​ ​จิง​จิน​จี้​ ​เป็น​ชื่อย่อ​ของ​เขต​เศรษฐกิจ​จิง​จิน​จี้​ ​ประกอบด้วย​ ​กรุง​ปักกิ่ง​ ​เมือง​เทียน​จิน​ ​และ​มณฑล​เหอ​เป่ย​ ​เป็น​เขต​พัฒนา​เศรษฐกิจ​ที่ทาง​รัฐบาล​จีน​จะ​ผลักดัน​ให้​เป็น​ศูนย์กลาง​เศรษฐกิจ​และ​การเงิน​นานาชาติ​แห่ง​ที่​ ​3

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

องค์ชายสาม หยุดไล่ตามข้าเสียที!

Status: Ongoing

นิยายโรแมนติก นักรบหญิงย้อนเวลามาเจอสังคมอุดมพลังปราณ…และองค์ชายสายคลั่งรัก!

“เจ้าต้องรับผิดชอบ”

“ก็ได้ ท่านต้องการให้ข้ารับผิดชอบอย่างไรหรือ อย่าบอกนะว่าท่านอยากให้ข้าแต่งงานด้วย”

“แต่งงานหรือ…” ไป๋หลี่เจียเจวี๋ยจับคางของเฮ่อเหลียนเวยเวยอย่างหยอกล้อ

“ไหนๆ เราก็จะแต่งงานกันอยู่แล้ว ลองมาตรวจสอบเรื่องนี้กันก่อนดีไหม…

ไปเตรียมห้อง!”

เฮ่อเหลียนเวยเวย ราชินีนักรบแห่งศตวรรษที่ 21 ย้อนเวลามาอยู่ในร่างคุณหนูใหญ่ชื่อเดียวกัน

ย้อนมาวันแรกก็พบว่านางถูกยกเลิกงานแต่งงาน ทั้งยังเจอแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาหมายหัวเอาชีวิต

ทั้งยังต้องพบว่า โลกนี้วัดค่าของคนด้วยพลังลมปราณ ทว่าร่างนี้ไม่มีลมปราณ จึงถูกเรียกว่า ‘นังคนไร้ค่า’

แต่จู่ๆ โชคชะตาให้นางได้บังเอิญพบหนังสือโบราณ ทำพันธะสัญญากับคนหูหมาป่า ทั้งยังมีหนังสือเรียกตัวจากสำนักไท่ไป๋

ยิ่งไปกว่านั้นยังมีบุรุษรูปงามที่ใครต่างก็เกรงใจ นาม ไป๋หลี่เจียเจวี๋ย ไล่ตามนางไปทุกที่

เพราะในเมื่อนางเคยขโมยจูบแรกเขามา และเขาก็คือบุรุษหน้ากากเงินที่นางเคยพบมาก่อน

ชีวิตใหม่นี้มีของดีอยู่ในมือ จะแกร่งขึ้น จะแก้แค้น จะร้ายกว่าเดิมจนทั่วหล้าต้องตกตะลึง นางไม่เคยกลัว!

กลัวเพียงอย่างเดียว… เขาคนนั้นจะไม่คืนชีวิตสุขสงบให้นาง เล่นไล่จับมันเหนื่อยมากนะรู้ไหม?!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท