หลังวันกินด้วยกันกับเพื่อนร่วมห้องผู้กล้าในตำนาน
เราร่วมในการประชุมปราบสัตว์ปีศาจผู้ยิ่งใหญ่
มันเพื่อเจอคนของปาร์ตี้ที่ 2 และเอาแผนให้ทุกคนรู้
“ทุกคนนักเรียนโรงเรียนเวทมนตร์ไลเคียนที่กล้าหาญอาสาร่วมปาร์ตี้ที่ 2!”
รองผู้บัญชาการที่ผมเจอเมื่อวันก่อนแนะนำเรา
เราถูกต้อนรับโดยเสียงปรบมือดัง
เราถูกบอกว่าปาร์ตี้ที่ 2 มีคนน้อยกว่าดังนั้นสมาชิกใหม่น่าจะถูกอ้าแขนรับ
มันดูเหมือนเพื่อนร่วมห้องของผมจากสหพันธรัฐบลูวอเตอร์เป็นคนโด่งดังมากๆ
“ทายาทเทพหมัดซามะ… ทำให้มั่นใจขึ้นมาก”
“ผู้สมัครผู้กล้าเลนฮาร์ดท์ซามะ… ฉันดีใจ”
“เฟลิเซีย ไบรต์สปาร์คจัง… เธอสวยเหมือนนางฟ้าเลย…”
ผมได้ยินเสียงกระซิบเหล่านั้น
นี่แน่นอน แต่ไม่มีใครที่รู้เกี่ยวกับซูมิเระและผม…คือที่ผมคิด
“ยูจีนโดโนะ!”
มีบางคนวิ่งมาหาผมหลังเห็นหน้าผม หรือเหมือนเป็นกลุ่มคนมากกว่า
ผมบอกไม่ได้ว่าพวกเขาเป็นใครเมื่อมองหน้า
“เฮ้ ยูจี้คุง คนพวกนั้น…” (ซูมิเระ)
แต่มันดูเหมือนซูมิเระเห็นพวกเขามาก่อน
ไม่ดีแล้ว ผมจำไม่ได้… อออุ…
“มันเป็นสักพักแล้วนะยูจีนโดโนะ!”
“ฉันดูความสำเร็จในระบบดาวเทียมอยู่ตลอดเลย!”
“ขอบคุณมากสำหรับอะไรที่ทำในหอคอยยอดสูงสุดชั้นที่ 10!”
“นายจะสู้ด้วยกันอีกแล้วสินะ นายมีค่าเท่าร้อยคนเลยล่ะ!”
ผมเชื่อมความทรงจำหลังได้ยินว่าหอคอยยอดสูงสุดชั้นที่ 10”
“ถ้าผมจำไม่ผิด เราเจอกันเมื่อเราเอาชนะหัวหน้าชั้น” (ยูจีน)
“ใช่ ฉันเป็นคนจากอาณาจักรโทโมที่นายช่วยเอาชนะโทรลไง!”
“มันนานแล้วนะครับ มันดูเหมือนพวกพี่สบายดี… ถ้าอย่างนั้นพวกพี่ก็ร่วมบุกโจมตีสัตว์ปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ด้วย” (ยูจีน)
นักสำรวจที่ผมเจอเมื่อผมเอาชนะหัวหน้าครั้งแรก
พวกเขามาจากสหพันธรัฐบลูวอเตอร์ และจะมีรางวัลใหญ่สำหรับการปราบสัตว์ปีศาจผู้ยิ่งใหญ่
มันจะไม่เป็นเรื่องลึกลับที่พวกเขาร่วม
(แต่…มันไม่เป็นไรที่มาปราบสัตว์ปีศาจที่ยิ่งใหญ่เหรอ?) (ยูจีน)
อย่างน้อยที่สุด สุดท้ายพวกเขาจะเป็นอาหารของเวปาลเมื่อพวกเขามีปัญหากับหัวหน้าชั้น 10
ความเป็นห่วงต้องขึ้นอยู่บนหน้าผมแน่
“ยูจีนโดโนะ เอิ่ม ภารกิจเราคือ…”
คนจากอาณาจักรโทโมกำลังจะพูดบางอย่าง แต่…
“นายต้องมีความสุขที่ได้กลับมาเจอกันกับพวก แต่เอาไว้ทีหลังก่อนดีมั้ย?”
รองผู้บัญชาการติคนจากอาณาจักรโทโมนิดหน่อยที่คุยกับผม
“ข-ขออภัยที่รบกวน!”
“เราจะกลับไปนั่งที่เรา!”
คนจากอาณาจักรโทโมรีบกลับไปนั่งที่
การประชุมมาถึงประเด็นหลัก
“งั้น เราแนะนำตัวสมาชิกใหม่เสร็จแล้ว ฉันเลยจะอธิบายแผนอีกครั้ง ได้โปรดดูนี่”
มีอุปกรณ์เวทมนตร์สำหรับฉายวีดีโอใหญ่ในห้องประชุม มีจุดเขียวที่ขนาดต่างกันบนฉากหลังสีน้ำเงิน
ดูเหมือนนั่นคือจำนวนประเทศในสหพันธรัฐบลูวอเตอร์
“ตอนนี้เราอยู่ในประเทศสีทอง นี่คือถิ่นของสัตว์ปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ ทะเลดำ ที่ที่เราจะมุ่งหน้าไป”
มีจุดเลอะสีดำที่ด้านล่างขวาของชาร์ตทะเล
พื้นที่ที่ปนเปื้อนด้วยพิษที่เวปาลส่งออกมา มันก็ถูกรู้จักอีกชื่อว่าชวาร์ซ มีอาห์
มีเกาะจำนวนหนึ่งในทะเลดำ แต่ผมได้ยินว่ามันอยู่ในสภาพที่คนอยู่อาศัยไม่ได้
“เราพิจารณาถึงทะเลดำว่าเป็นพื้นที่แห่งความตายและห้ามเข้า แต่ทะเลดำขยายตัวเล็กน้อยไปทุกปี เราให้มันเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้”
รองผู้บัญชาการมองหน้าผู้เข้าร่วมด้วยสายตาเข้มๆ
“เราค้นผมว่ามี ‘ตัวหัวหน้า’ ในหมู่เงือกดำที่เราคิดว่าทั้งหมดเป็นหนึ่งเดียว ปรกติแล้วเธอซ่อนอยู่ในฝูง ถ้าฉันจำไม่ผิด มีตัวที่เงือกดำปกป้องและออกคำสั่ง เราเรียกตัวนี้ว่า ราชินี”
“ผมได้ยินทุกอย่างที่พูดมาแล้วถึงจุดนี้จากคลอดด์”
“มากกว่านั้น เราคิดว่ามีราชินีสองตัว”
ความไม่สงบเกิดขึ้นในห้องประชุม
“บอกได้ยังไงเหรอ?” (อลิส)
อลิส ซิลเวอร์มูลยกมือและถาม
“ฉันจะตอบ เราวิเคราะห์วีดีโอที่บันทึกการต่อสู้กับเวปาลที่ปาร์ตี้ที่ 1 แลกมาด้วยชีวิต และเราบอกได้ว่าเงือกมันสู้กันเอง มีความขัดแย้งและแยกเป็นฝักฝ่าย พูดอีกอย่าง มีสองกลุ่มอยู่ในเหล่าเงือกดำ”
“มี 2 กลุ่ม แล้วก็มีราชินี 2 ตัวเหรอ?” (อลิส)
“นั่นคือที่นักกลยุทธ์คิดไว้”
“งั้นมันไม่เหมือนว่าจริงๆแล้วพวกเขายืนยันว่าเป็นอย่างนั้นจริงน่ะสินะ) (ยูจีน)
“กะลาสีแพร่ข่าวลือว่าเงือกดำจะดุร้ายในทะเลดำทุกๆทศวรรษ เราไม่รู้เหตุผล แต่มันจะอธิบายอะไรได้ถ้านี่หมายถึงการเปลี่ยนตัวหัวหน้า”
“เปลี่ยนตัวหัวหน้า… พูดอีกอย่าง ตัวที่ตอนนี้ขัดแย้งกันเป็นราชินีเก่ากับราชินีใหม่เหรอ?”
“เราคิดอย่างนั้น เราเดาอายุเงือกดำด้วยหน้าตาไม่ได้ แต่…ดูนี่”
ภาพเปลี่ยน
“ว้า! สวยอ่ะ…” (ซูมิเระ)
“จริง” (ยูจีน)
ซูมิเระกระซิบมาและผมเห็นด้วย
อะไรที่ถูกฉายอยู่เป็นเงือกสวยผมดำยาวและเกล็ดม่วงๆดำๆ
สีผิวเป็นฟ้าอ่อน
เงือกดำในวีดีโอยิ้มอย่างมีเสน่ห์
เมื่อเห็นหน้าผมรู้สึกถึงปัญญาจากหน้าตาพวกมันด้วยซ้ำ
“มีใครที่นี่ที่เห็นเงือกดำเป็นครั้งแรกมั้ย?”
มีแค่ไม่กี่คนที่ยกมือ รวมถึงผมกับซูมิเระ
ดูเหมือนคนจากสหพันธรัฐบลูวอเตอร์คุ้นกับภาพพวกมันแล้ว
“มันดูเหมือนมีคนที่เห็นเป็นครั้งแรก ดังนั้นฉันจะอธิบาย อย่าถูกหลอกด้วยหน้าตาภายนอกของเงือกดำ คุณสื่อสารกับพวกมันไม่ได้เลยแม้แต่น้อย มันดูเหมือนพวกมันพูดได้ แต่ส่วนใหญ่พวกมันไม่เข้าใจว่ามันพูดอะไรอยู่ พวกมันน่าจะแค่เลียนแบบคำพูดของคนที่พวกมันโจมตี พวกมันกินได้ทั้งเนื้อและผัก แต่พวกมันชอบ ‘คนที่มีมานาเยอะ’ มากที่สุด ผู้คนคืออาหารสำหรับเงือกดำ พวกมันแค่สวยที่หน้าตาภายนอกเท่านั้นเพื่อให้คุณลดการป้องกัน ทำให้แน่ใจว่าคุณระวังตัว”
“ฮฮฮฮิ๊…”
“ซูมิเระ, ยูจีน, เธอต้องไม่ถูกหลอกนะ” (ซาร่า)
“ฉันรู้ ซาร่าจัง” (ซูมิเระ)
“แต่ฉันจะรู้สึกผิดที่ฟันหน้ามอนสเตอร์ที่หน้าตาแบบนั้นน่ะสิ” (ยูจีน)
พวกมันอาจเป็นมอนสเตอร์แต่พวกมันค่อนข้างเป็นมนุษย์ในครึ่งบน
นั่นต้องเป็นส่วนหนึ่งที่สัตว์ปีศาจผู้ยิ่งใหญ่นี่มีปัญหา
“งั้นตอนนี้ นั่นคือความรู้พื้นฐานจนถึงตอนนี้ แต่ตอนนี้เราต้องคิดว่าจะล่อเงือกดำอย่างไร พวกมันชอบคนที่มีมานาเยอะ ปาร์ตี้ที่ 1 มีนักรบและนักเวทย์ที่มีทักษะ แต่เหมือนที่คุณรู้…… พวกเขาถูกกวาดล้าง”
รองผู้บัญชาการหยุดพูดครู่หนึ่ง
“มันไม่ใช่ว่าปาร์ตี้ที่ 1 อ่อนแอ และตรงกันข้าม พลังการต่อสู้และอุปกรณ์คุณภาพสูงทั้งสองอย่าง”
“จริงๆเหรอ? แต่ฉันได้ยินว่าปาร์ตี้ที่ 1 เป็นปาร์ตี้เหยื่อล่อที่เอาไว้รวบรวมข้อมูล” (ซาร่า)
คนที่พูดคือซาร่า
“มันจริงแต่แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น แต่มันไม่เหมือนว่าเราอยากใหพวกเขาสละชีวิต เราก็ตั้งกองเรือที่มี 10 ลำและเรือเหยื่อล่อด้วยอาชญากรโทษประหารอยู่ในเรือ เรามีแผนเอาเหยือวางทิ้งไว้หลังสู้ไปสักพักและให้พวกที่สู้ถอย แต่…เงือกดำที่ดุร้ายจากความขัดแย้งขึ้นเป็นตัวหัวหน้าไม่ได้จมแค่เรือล่อเป้า แต่ก็กองเรือทั้ง 10 ลำด้วย”
“เงือกดำชอบคนที่มานาเยอะ งั้นมันหมายถึงอาชญากรโทษประหารไม่ได้เป็นเหยื่อดีขนาดนั้นแม้ว่ามีเยอะเท่าไหร่เหรอ” (เลนฮาร์ดท์)
ผู้กล้าธนูพูดเบาๆ
“ถ้าอย่างนั้น เราควรทำยังไง? เราจะแค่ตามชะตาของพวกเขาถ้าเราทำอย่างเดียวกันถูกมั้ย?” (โซรัน)
โซรัน สตอร์มเบรคเกอร์ถามด้วยท่าทางเย่อหยิ่งเล็กน้อย
เขาภักดีกับประเทศใหญ่ในสหพันธรัฐถ้าผมจำไม่ผิด
ท่าทางทำใหญ่โตน่าจะจงใจ
รองผู้บัญชาการไม่ได้ดูเหมือนถือ
เขาพยักหน้าเบาๆกับคำถาม
“เอานั่นมาที่นี่”
รองผู้บัญชาการสั่งลูกน้อง
หลายคนเอานั่นมา
นัั่นไม่ใช่บางอย่าง มันคือ…
“ยูจี้ นั่นตุ๊กตาเหรอ?!” (ซูมิเระ)
“มันไม่ได้ประณีตไปสำหรับตุ๊กตาเหรอ? มันดูเหมือนมนุษย์สุดๆเลย” (ซาร่า)
มันเหมือนที่ซูมิเระกับซาร่าพูด อะไรที่ถูกพามาเป็นตุ๊กตาที่เห็นแล้วเข้าใจผิดว่าเป็นมนุษย์ได้
ตุ๊กตาถูกวางหน้าห้องประชุม
“ตุ๊กตาจริง 100 ตัวที่เราซื้อมาจากจักรวรรดิ เราจะใช้พวกมันเป็นเหยื่อเพื่อล่อเงือกดำโดยส่งมานาให้พวกมันด้วยเชื่อมต่อมานา และไม่ใช่แค่นั้น ตุ๊กตาจริงมีเวทมนตร์ระเบิดร่ายไว้และซ่อนอยู่ เงือกดำชอบเอาอาหารกลับไปรัง เพื่อพูดให้แม่นยำ พวกมันเอาไปให้ฝูง และคนแรกที่กัดน่าจะเป็นราชินี”
“เข้าใจแล้ว… งั้นคุณวางแผนกวาดล้างพวกมันด้วยนั่น ไม่ใช่ความคิดที่แย่” (อลิส)
อลิส ซิลเวอร์มูนจากโรงเรียนทหารทำหน้าเหมือนพูดสนใจ
“ตุ๊กตามีระเบิดที่ดูเหมือนมนุษย์” (ซูมิเระ)
“นั่นแผนค่อนข้างร้ายกาจ…” (ซาร่า)
ซูมิเระกับซาร่าทำหน้าเข้าใจอารมณ์ยาก
“พวกมันมาจากจักรวรรดิอีก…” (ยูจีน)
มันจริงที่นั่นหลอกได้แม้แต่สัตว์อสูรที่ยิ่งใหญ่ด้วยความประณีตของมัน
ผมกลัวเหตุผลเดิมของพวกมันนิดหน่อย
“นักเวทย์เทมานาใส่ตุ๊กตาจริงทั้งวันตอนเราคุยกัน แต่พวกเขาต้องการมานาจำนวนมหาศาล มันเลยจะใช้อีก 6 วันเพื่อเติมมานาทั้ง 100 ตัว”
“ไม่ใช่นั่นผ่อนปรนไปเหรอ? แผลที่ปาร์ตี้ที่ 1 สร้างไว้ด้วยชีวิตจะรักษาแล้วตอนนั้น แล้วก็มันไม่เหมือนว่าฝูงจะอยู่ที่เดิม เราจะต้องกลับมาที่กระดานวางแผนใหม่ถ้าตำแหน่งมันเปลี่ยนไป” (คลอดด์)
รองผู้บัญชาการทำสีหน้าบึ้งกับที่คลอดด์ชี้ออกมา
“มันเหมือนที่คุณพูด แต่… เราต้องการเวลาเทมานาเข้าตุ๊กตาจริง เราต้องการนักเวทระดับสูง 10 คนเพื่อใส่มานาให้เต็ม 1 ตัว สหพันธรรัฐบลูวอเตอร์ไม่มีนักเวทย์มากขนาดนั้น”
“นี่! ฉันจะช่วย~”
“โออ้ นั่นจะช่วยได้เยอะมาก”
คนที่ยกมือเธอคือปราชญ์ฝึกหัด เฟลิเซีย
ถ้าผมจำไม่ผิด เธอคือนักเวทย์ระดับกษัตริย์
เฟลิเซียยืนหน้าตุ๊กตาจริง
“[เชื่อมต่อมานา]!” (เฟลิเซีย)
เธอจับมือตุ๊กตาและเทมานา
ตุ๊กตาจริงส่องแสงอ่อนๆและทำให้ห้องประชุมสว่าง
ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น
“ฮ่าาา… ฮ่าาา… มันเป็นยังไง?” (เฟลิเซีญ)
เฟลิเซียหายใจไม่ทัน เธอถามรองผู้บัญชาการ
“น่าทึ่งจากตัวเปล่าๆมันเพิ่มมาเกือบ 30%!”
“อุว้า~ แต่นั้นด้วยมานาฉันทั้งหมดเหรอ? มันยากอ่ะ” (เฟลิเซีย)
บางคนเหมือนผมที่มีมานาจำนวนปรกติจะช่วยไม่ได้
นั่นเมื่อผมรู้สึกถึงสายตา
“เฮ้ ยูจี้คุง” (ซูมิเระ)
ซูมิเระดูเหมือนอยากพูดบางอย่าง
ผมรู้เจตนาเธอทันที
“ฉันขอโทษ แต่ได้โปรดให้ซูมิเระลองเชื่อมต่อมานาทีครับ!” (ยูจีน)
ผมยกมือและเสนอรองผู้บัญชาการ
“แน่นอน เชิญ”
“เดี๋ยวมา ยูจี้คุง, ซาร่าจัง!” (ซูมิเระ)
ซูมิเระเดินไปข้างหน้าห้องประชุม
“ซูมิเระจัง อ่ะนี่จ้านี่จ้า~” (เฟลิเซีย)
เฟลิเซียกวักมือเรียกซูมิเระ
“เฮ้ยูจีน เชื่อมต่อมานาซูมิเระจังจะไม่เป็นไรเหรอ? ไม่ใช่ตุ๊กตาจริงจะไหม้เหรอ? ของพวกนั้นมันเป็นสินค้าหายากที่ซื้อมาจากจักรวรรดิถูกมั้ย?” (ซาร่า)
ซาร่าบอกผมอย่างนี้และมันทำให้ผมกังวล
พูดถึงแล้ว ซูมิเระคุมมานาแบบละเอียดได้ไม่เก่ง
“ไม่นานนี้มันเกือบไม่มีไฟใหญ่… มานาของมั่นคงแม้ว่าเมื่อเทมานาใส่ฉัน” (ยูจีน)
ห-หวังพึ่งเธอนะ… ซูมิเระ
ผมจะจ่ายพวกมันถ้าแย่ที่สุด
แต่ผมอยากให้เธอไม่เผามันถ้าเป็นไปได้
“[เชื่อมต่อมานา]!” (ซูมิเระ)
*ก่ะ!!!*
ตุ๊กตาจริงเริ่มปล่อยแสงสว่างจ้าตา
แล้วก็มีประกายไฟนิดหน่อยขึ้นมา แต่ตุ๊กตาไม่ได้ไหม้
ฟฟฟฟู่ โล่งอก
“เป็นยังไง?” (ซูมิเระ)
ซูมิเระถามรองผู้บัญชาการ
“แม้ว่าเธอถามฉัน ‘เป็นยังไง?’ แค่แป๊ปเดียว………เอ๋? เออออ๋?!”
รองผู้บัญชาการพูดอย่างใจเย็นจนถึงตอนนี้ แต่เขาส่งเสียงดังและเปิดตากว้าง
“อุว้า… ซูมิเระจัง นั่นบ้าไปแล้วอ้ะ มานาตุ๊กตาตอนนี้เต็มแล้ว” (เฟลิเซีย)
เฟลิเซียหัวเราะหน้าสับสน
“อ-อืม…มันไม่เป็นไรที่เทมานามากขนาดนั้นในทีเดียวเหรอ? ไม่มีผลอะไรกับร่างกายเธอเหรอ…?”
รองผู้บัญชาการกังวลเกี่ยวกับสภาพซูมิเระ
“หนูยังทำได้อีก ดังนั้นมาทำที่เหลือนะ~☆” (ซูมิเระ)
มันดูเหมือนซูมิเระไม่รู้ว่าอะไรที่เธอทำน่าทึ่งแค่ไหน เธอกอดอก
“ด-ได้สิ…… ถ-ถ้าอย่างนั้น เอาตุ๊กตามาอีก!”
รองผู้บัญชาการออกคำสั่ง
ลูกน้องรีบเคลื่อนไหว
“เฮ้ ยูจีน” (ซาร่า)
“มีอะไรเหรอ ซาร่า?” (ยูจีน)
ซาร่าจิ้มไหล่ผมจากด้านข้าง
“เธอต้องรู้เพราะซูมิเระจังให้มานาเธอบ่อย แต่ไม่ใช่จำนวนมานาเธออยู่ระดับราชาอูเธอร์แล้วเหรอ?” (ซาร่า)
ซาร่าถามผม
เธอถามอะไรกันแน่เล่า?
“ไม่มีทางที่จะเป็นอย่างนั้น” (ยูจีน)
ผมส่ายหัว
“ช-ใช่… ไม่มีทางที่มันเยอะขนาดนั้น” (ซาร่า)
“ไม่ใช่แค่อาจารย์ใหญ่อูเธอร์ เธอแม้แต่มีมานามากกว่าเจ้าปีศาจเอริ” (ยูจีน)
“………หือ?” (ซาร่า)
ตาซาร่าเปิดกว้างถึงระดับเทียบได้กับรองผู้บัญชาการเมื่อกี้
“เพราะเจ้าปีศาจผู้เองบอกล่ะนะ ไม่ต้องพูดถึงยุคแดนสวรรค์ มานาซูมิเระสูงกว่าเมื่อเทียบกับเอริในสภาพถูกผนึก” (ยูจีน)
ซาร่าแข็งไปและไม่ขยับอีกแล้ว
ดูเหมือนบางอย่างที่คนไม่สั่งเกตแม้ว่าคนอยู่ใกล้
มันอาจเพราะผ้าคลุมเวทมนตร์ที่อาจารย์ใหญ่อูเธอร์ให้เธอยืม
“เอาล่ะนะ~☆” (ซูมิเระ)
ตุ๊กตาจริงถูกพามาทีละตัว
ซูมิเระทำเชื่อมต่อมานากับพวกมันทุกตัว
“อุว้า… ซูมิเระจังน่ากลัวอ่ะ!” (เฟลิเซีย)
เฟลิเซียตะลึงเต็มที่
—นี่เป็นที่ปฏบัติการเร่งความเร็วไป 6 วันได้อย่างไรด้วยการช่วยเหลือของซูมิเระ
■ตอบความคิดเห็น:
>คนจากอาณาจักรโทโมที่มาจากสหพันธรัฐและโผล่มาในปาร์ตี้แรกด้วยนี่
-ผมให้พวกเขามาอีกครั้ง
>ยูจีนถูกสาวๆบุกใส่ลอดเวลามีจังหวะที่เขาเป็นคนเปิดมั้ย?
-จริง… ทำอย่างนั้นไม่ได้เนาะ
แปลโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
patreon (Ebook): patreon.com/wayuwayu
ได้โปรดโดเนทเพื่อสนับสนุนผู้แปล ด้วยการช่วยเหลือของท่านจะทำให้แปลต่อไปได้เรื่อยๆ ขอบคุณครับ
ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ: http://linktr.ee/wayuwayu
