บทที่ 870 จักรพรรดินี ‘เจ้าตัดสินใจผิดแล้ว!’
ครั้งแล้วครั้งเล่า ยายเมิ่งร้องไห้อย่างไร้น้ำตาเสียแล้ว
หลังจากชายหนุ่มดื่มน้ำแกงเข้าไป ก็เอาแต่ถามนางซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าทำสิ่งใดอยู่!
นางต้องการจะผ่านพ้นไปเสียที ช่างทรมารเกินไปแล้ว!
ยังดีที่สุดท้ายฉินก่วงอ๋องก็มา
“นายท่าน ท่านอยู่ที่นี่เอง ข้าเที่ยวไปตามหาเสียทั่ว!”
ฉินก่วงอ๋องกล่าวกับชายหนุ่มด้วยความเคารพนอบน้อม
ชายหนุ่มถอนหายใจออกมา หลังจากดื่มน้ำแกงยายเมิ่งครั้งนี้แล้วก็ส่งชามคืนให้ยายเมิ่งด้วยตัวเอง
“สามารถขจัดความกลัดกลุ้มทั้งปวง เหตุใดจึงไม่อาจขจัดความทุกข์ใจของข้าได้เลย? คงดีหากลืมทุกสิ่ง ไม่ต้องคิดสิ่งใดอีกต่อไป…”
เขาส่ายหัว เห็นได้อย่างชัดเจนว่าน้ำแกงยายเมิ่งไม่มีผลอันใดกับเขาแม้แต่น้อย เขาไม่เคยลืมเลือนสิ่งใดไปเลย
“ไปเถิด”
เขามองไปทางฉินก่วงอ๋อง แล้วจากไปพร้อมฉินก่วงอ๋อง
“ที่แท้ก็เป็นนายท่าน...”
ยายเมิ่งโล่งใจ นางสูดหายใจเข้าลึก ๆ
กล่าวตามตรงแล้ว ก่อนหน้านี้นางเริ่มเกิดความสับสนในงานหน้าที่ของนางขึ้นมา สงสัยว่าน้ำแกงยายเมิ่งที่นางทำไม่ได้ผล สูญเสียคุณสมบัติดั้งเดิมไปเสียแล้ว
ยังดีที่ไม่ใช่
กระทั่งฉินก่วงอ๋องยังเรียกขานว่านายท่านด้วยความเคารพนอบน้อม เห็นได้ชัดว่าตัวตนของชายหนุ่มไม่ธรรมดา เป็นเรื่องปกติที่น้ำแกงยายเมิ่งของนางจะไม่ได้ผล
อีกด้านหนึ่ง ชายหนุ่มและฉินก่วงอ๋องมาถึงยังห้องโถงใหญ่
เขาเอ่ยถามฉินก่วงอ๋อง “มีเรื่องอันใด?”
“มีคำสั่งจากเบื้องบน บอกให้นายท่านไปยังหน้าฉากแล้วจับตัวหลี่จิ่วเต้า!”
ฉินก่วงอ๋องเอ่ย
“ให้ข้าออกไปเพื่อจัดการกับหลี่จิ่วเต้า ไม่รู้ว่าคนแก่เหล่านั้นเกรงกลัวสิ่งใด ก่อนหน้านี้จึงไม่ยอมให้ข้าลงมือ”
ชายหนุ่มส่ายหัวเอ่ยออกมา “คนแก่เหล่านั้นขี้ขลาดเกินไปแล้ว ไม่เช่นนั้นตอนนี้ข้าคงจับตัวหลี่จิ่วเต้านั่นได้ไปแล้ว”
“เบื้องบนยังบอกให้นายท่านระมัดระวังตัวด้วย หลี่จิ่วเต้าผู้นั้นอาจไม่ได้ถูกจัดการง่ายดายถึงเพียงนั้น ดังนั้นอย่าได้ประมาท”
ฉินก่วงอ๋องที่อยู่ด้านข้างกล่าวออกมา
“รู้แล้ว รู้แล้ว คนแก่เหล่านั้นชอบพูดจาจู้จี้”
ชายหนุ่มโบกมืออย่างไม่อาจทนรำคาญได้ ก่อนจากไป
…
เบื้องบนเทวโลก
หยวนอีและจักรพรรดินีปรากฏตัวออกมา
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกนางมาเยือนเทวโลก ครั้งก่อนพวกนางเองก็เคยมาเพื่อเตรียมของขวัญแต่งงานให้กับสือเฟิง จึงเคยขึ้นมายังเทวโลกพร้อมกับพวกหลิงอินและเซี่ยเหยียน
ตอนนั้นก็เป็นแท็บแล็ตที่ส่งพวกนางมา
“มาเยือนสถานที่เก่า…”
จักรพรรดินีแย้มยิ้มด้วยท่าทางห้าวหาญ งดงามอย่างถึงที่สุดจนไม่อาจเทียบ
ครั้งล่าสุดที่พวกนางมายังเทวโลก ได้คัดสรรสมบัติล้ำค่าจำนวนมากส่งให้เป็นของขวัญแต่งงานของสือเฟิง
เซี่ยเหยียนไหว้วานให้พวกนางแจ้งข่าวเรื่องงานชุมนุมพ่นใย และภายในใจของนางก็มีแผนการแล้ว
เบื้องบนเทวโลกคือดินแดนใจกลางเทวโลก อยู่เหนือกว่าเทวโลกทั้งเก้าชั้น หากพวกนางไล่แจ้งข่าวทีละชั้น เกรงว่าจะเป็นเรื่องยุ่งยากมากเกินไป
จักรพรรดินีจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากกองกำลังเบื้องบนเทวโลกเพื่อเผยแพร่ข่าวคราวนี้
แน่นอนว่าต้องหากองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุด ทำให้มีกำลังในการปลุกระดมจนกลายเป็นเรื่องง่าย
“ไปเถิด”
นางกับหยวนอีทะยานตรงไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง
ครั้งล่าสุดที่มาเบื้องบนเทวโลกทำให้พวกนางได้รับรู้เรื่องราวทั่วไปจำนวนมากของเบื้องบนเทวโลก
เบื้องบนเทวโลกมีกองกำลังสูงสุดอยู่แปดกองกำลัง นางกับหยวนอีกตรงไปยังหนึ่งในแปดกองกำลังใหญ่ที่ใกล้สุด
สถานที่แห่งนี้คือตระกูลว่าน จักรพรรดินีขอให้แท็บแล็ตช่วยส่งพวกนางมายังบริเวณใกล้เคียงตระกูลว่าน
ตระกูลว่านรุ่งเรืองแข็งแกร่ง เป็นกลุ่มตระกูลเก่าแก่อันเป็นนิรันดร์ ปกครองทั่วทั้งอาณาเขตแดนหนึ่ง
ภายในดินแดนแห่งนี้นับเป็นเขตของตระกูลว่าน
เพียงแค่จักรพรรดินีกับหยวนอีเพิ่งจะเข้าไปใกล้ ก็ถูกหยุดเอาไว้ด้วยสมาชิกตระกูลว่านที่ทะยานออกมา
ตระกูลว่านนั้นแข็งแกร่งน่าสะพรึงกลัวอย่างแท้จริง กระทั่งสมาชิกที่คอยเฝ้ารักษาดินแดนชายขอบยังมีขอบเขตสูงล้ำ อยู่ในขอบเขตลอยชาย
ขอบเขตลอยชาย ไม่ว่าจะเป็นขั้นใดก็ล้วนสามารถเอ่ยได้ว่าแข็งแกร่ง ทว่าเมื่ออยู่ในตระกูลว่านกลับเป็นได้เพียงแค่ผู้เฝ้ารักษาชายขอบดินแดน แสดงให้เห็นได้ชัดถึงความน่ากลัวของตระกูลว่าน!
“สวัสดี”
จักรพรรดินีก้าวออกมาด้านหน้าเอ่ยกับสมาชิกตระกูลว่านอย่างมีมารยาท “พวกเรามีเรื่องบางอย่างจึงต้องการขอพบกับประมุขตระกูลของพวกท่าน หวังว่าพวกท่านจะไปรายงานเรื่องนี้”
“พวกเจ้าเป็นใคร? มาจากที่ใด?”
สมาชิกตระกูลว่านผู้หนึ่งเอ่ยออกมา
“พวกข้ามาจากจักรวาลโกลาหลด้านนอกเทวโลก ต้องการจะหารือบางอย่างกับประมุขตระกูลพวกท่าน”
จักรพรรดินีเอ่ยอย่างไม่ปิดบัง
ไม่มีความจำเป็นต้องปิดบัง อย่างไรเสียสถานที่จัดการชุมนุมพ่นใยก็ไม่ได้อยู่ที่เบื้องบนเทวโลก แต่เป็นอาณาจักรที่คุณชายอยู่
“พวกเจ้าไม่ได้มาจากเทวโลก แต่มาจากภายนอกเทวโลก กลับกล้าเอ่ยวาจาต้องการพบประมุขตระกูล วาจาของพวกเจ้าไม่ใหญ่โตเกินไปหน่อยหรือ?”
สมาชิกคนหนึ่งของตระกูลว่านเอ่ยออกมา
ความจริงแล้วพวกเขากำลังพยายามควบคุมตนเองอยู่ ประมุขตระกูลได้บอกให้พวกเขาทำตัวเรียบง่าย อย่าได้คิดว่าตัวสูงส่ง ไม่เช่นนั้นเขาคงจะเอ่ยปากไล่จักรพรรดินีและหยวนอีออกไปแล้ว
ตระกูลของพวกเขาเป็นถึงหนึ่งในแปดมหากองกำลังของเบื้องบนเทวโลก กระทั่งสิ่งมีชีวิตในเบื้องบนเทวโลกยังไม่อาจพบประมุขตระกูลพวกเขาได้โดยง่าย ไม่ต้องพูดถึงสิ่งมีชีวิตจากจักรวาลโกลาหลด้านนอกเทวโลกเลย
“ไม่ได้เอ่ยวาจาใหญ่โตแต่อย่างใด”
จักรพรรดินีเอ่ย “เรื่องที่ข้าต้องการสนทนาหารือกับประมุขตระกูลของท่าน ล้วนเป็นประโยชน์ต่อตระกูลพวกท่าน อีกทั้งยังเป็นประโยชน์ครั้งใหญ่!”
มีสมาชิกในตระกูลว่านกวาดสายตามองจักพรรดินีและหยวนอีตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยแววตาเหยียดหยาม
“เจ้าบอกว่าเป็นประโยชน์ก็คือเป็นประโยชน์หรือ? อย่าได้บังคับให้ข้าพูดวาจาไม่น่าฟัง รีบออกไปจากที่นี่เสีย!”
เขาทนรำคาญไม่ไหวเล็กน้อย
จักรพรรดินีกับหยวนอีเป็นเพียงแค่สิ่งมีชีวิตจากจักรวาลโกลาหล ถึงกับกล้าพูดจาเช่นนี้ออกมา ช่างน่าขันยิ่งนัก
ตระกูลว่านของพวกเขาเป็นตระกูลเก่าแก่อันเป็นนิรันดร์ มีรากฐานมั่นคงล้ำลึก สิ่งมีชีวิตจากจักรวาลโกลาหลจะให้ผลประโยชน์อันใดกับตระกูลว่านของพวกเขาได้กัน?
น่าขันเกินไปแล้ว!
กระทั่งต่อให้เป็นยอดฝีมือขอบเขตนิรันดร์ก็ยังไม่กล้ากล่าวว่าจะเป็นประโยชน์ให้ตระกูลพวกเขา ทั้งยังบอกว่าเป็นประโยชน์ครั้งใหญ่!
“วาจาไร้หลักฐาน ท่านไม่เชื่อข้าก็ไม่กล่าวโทษ”
จักรพรรดินียิ้ม คิดเอาไว้แต่แรกแล้วว่าเรื่องครั้งนี้คงไม่เป็นไปอย่างราบรื่น
นางหยิบเอาสมุนไพรออกมาแล้วยื่นออกไปเบื้องหน้า
“สมุนไพรนี้สมควรจะพิสูจน์ให้เห็นชัดถึงพลังของพวกเราได้…”
นางพูดออกมา
นี่คือสมุนไพรนิรันดร์ที่นางได้มาครั้งก่อนจากแดนลับแห่งหนึ่งในเบื้องบนเทวโลก ยามนั้นพวกนางได้รับของดีมาจำนวนไม่น้อย
เมื่อสมุนไพรถูกนำออกมา สีหน้าของสมาชิกตระกูลว่านผู้นั้นก็แปรเปลี่ยนไปทันที
เขาสัมผัสได้ว่าสมุนไพรนี้พิเศษและเหนือชั้นเพียงใด แม้ว่าเขาจะไม่เคยพบเห็นสมุนไพรระดับนิรันดร์มาก่อน ทั้งยังไม่แน่ใจว่าเป็นสมุนไพรระดับนิรันดร์จริงหรือไม่ แต่เขาก็แน่ใจได้ว่าสมุนไพรนี้จะต้องเป็นโอสถชั้นยอด!
หลังจากนั้น เขาก็รีบคว้าฉกมันไปอย่างรวดเร็วและไร้มารยาท!
หลังจากตรวจสอบครั้งแล้วครั้งเล่า ยืนยันได้ว่าเป็นโอสถล้ำค่าอย่างถึงที่สุด เขาก็รีบเก็บสมุนไพรไปทันที
“พวกเจ้า…รอสักครู่”
เขามองจักรพรรดินีและหยวนอีด้วยสายตาแปลกประหลาดครั้งแล้วครั้งเล่า สุดท้ายก็เอ่ยออกมา
ท่าทางของเขาไม่น่าแปลกใจเลย
ผู้ใดกันจะคาดคิดว่าคนที่มีขอบเขตต่ำต้อยจะสามารถนำสมุนไพรล้ำค่าและเหนือชั้นเช่นนี้ออกมาได้!
“ตกลง”
จักรพรรดินีพยักหน้า ไม่ได้กังวลแม้แต่น้อยว่าสมาชิกตระกูลว่านผู้นี้จะยึดสมุนไพรไป อีกทั้งยังไม่กังวลว่าตระกูลว่านจะมีเจตนาร้ายกับพวกนางด้วยเหตุนี้
แม้ว่าขอบเขตของพวกนางจะไม่สูง แต่พวกนางก็ไม่เกรงกลัวตระกูลว่านแต่อย่างใด
บนร่างของพวกนางต่างก็มีสมบัติที่คุณชายมอบให้ ดังนั้นย่อมไม่จำเป็นต้องเกรงกลัวเจตนาร้ายของตระกูลว่าน
อีกทั้งถึงพวกนางจะต้องล่าถอย แต่ก็ยังมีแท็บแล็ตอยู่ ลั่วสุ่ยและเหล่าสมบัติภายในลานสามารถตรงมาได้ทุกเมื่อ พวกนางย่อมไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัย
ด้วยเหตุนี้เอง จักรพรรดินีจึงหยิบสมุนไพรล้ำค่าออกมาพิสูจน์คำพูดตนโดยไร้ความกังวล
เพียงไม่นานสมาชิกตระกูลว่านผู้นั้นก็กลับมา
“ไปกับข้า ข้าจะพาพวกเจ้าไปพบท่านประมุข”
เขาเอ่ยออกมา
“ตกลง”
จักรพรรดินีและหยวนอีตามสมาชิกตระกูลว่านผู้นั้นเข้าไปยังดินแดนของตระกูลว่าน
แน่นอนว่าเมื่อเข้าไปแล้วก็ไม่ได้ไปถึงที่ตั้งหลักของตระกูลในทันที แต่ยังเหลือระยะทางอีกไกลกว่าจะไปถึง
ตระกูลว่านช่างกว้างใหญ่ไพศาลเกินไปแล้ว!
ทว่าพวกนางเพิ่งเข้าไปยังไม่ทันได้เคลื่อนไปไกลมากนัก ก็พลันถูกสมาชิกตระกูลว่านพุ่งตรงเข้าใส่อย่างกะทันหัน!
จักรพรรดินีและหยวนอีเตรียมตัวไว้ตั้งแต่แรกแล้ว เมื่อสมาชิกตระกูลว่านผู้นั้นพุ่งเข้ามา หยวนอีก็เรียกสี่กระบี่ประหารเซียนออกมาทันที!
สี่กระบี่ประหารเซียนเปล่งประกายเจิดจ้า ค่ายกลระเบิดออกมาสะกัดกั้นการโจมตีของสมาชิกตระกูลว่านผู้นี้
พวกนางไม่ได้วางใจแต่โดยง่าย เฝ้าระวังสมาชิกตระกูลว่านผู้นี้อยู่ตลอด ระวังว่าสมาชิกตระกูลว่านผู้นี้จะมีเจตนาร้ายต่อพวกนางเนื่องจากต้องการแย่งชิงสมุนไพรล้ำค่า
ผลลัพธ์ออกมาว่าสมาชิกตระกูลว่านผู้นี้มีเจตนาร้ายจริง ๆ ต้องการจะสังหารพวกนาง เพื่อยึดสมุนไพรล้ำค่าไปเป็นของตนเอง
“ตาย!”
ใบหน้าของสมาชิกตระกูลว่านเต็มไปด้วยความดุร้าย สมุนไพรนี้ล้ำค่าพิเศษเกินไป เขาต้องการจะเก็บไว้เอง ไม่ต้องการส่งมอบให้ใคร
สำหรับเรื่องภูมิหลังของจักรพรรดินีและหยวนอี เขาไม่มีความกังวลแม้แต่น้อย
อีกทั้งนอกจากเขาแล้ว สมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลว่านก็ไม่รู้ถึงการมาของจักรพรรดินีและหยวนอี หากเขาสังหารจักรพรรดิกับหยวนอีเสียที่นี่ ก็จะไม่มีผู้ใดล่วงรู้เรื่องนี้ทั้งสิ้น
เมื่อถึงตอนนั้นแม้ว่าเบื้องหลังจักรพรรดินีและหยวนอีจะน่ากลัวอย่างแท้จริง แต่เขาก็ยังสามารถรอดพ้นไปได้ เพียงแค่ยืนกรานว่าไม่เคยพบจักรพรรดินีและหยวนอีมาก่อน
ตระกูลว่านเป็นตระกูลเก่าแก่นิรันดร์ ยากจะหาคู่ต่อกรได้ ขอเพียงแค่เขาสังหารจักรพรรดินีและหยวนอีทิ้ง ยืนกรานว่าจักรพรรดินีและหยวนอีไม่เคยมาที่ตระกูลว่าน กองกำลังเบื้องหลังของพวกนางก็ไร้หนทางสืบหา
อย่างไรเสียบางทีก็อาจมีเรื่องเกิดขึ้นกับทั้งสองคนระหว่างทางได้!
“การกระทำของเจ้ากำลังนำภัยมาสู่ตนเอง ทั้งยังดึงดูดความยุ่งยากให้กับตระกูลว่าน!”
จักรพรรดินีเอ่ยออกมาเสียงดัง “หยุดลงมือเถิด ข้าสามารถแกล้งทำเป็นว่าไม่มีอันใดเกิดขึ้นได้ ทั้งยังสามารถให้รางวัลกับเจ้าได้ ถือว่าเป็นของตอบแทนที่ไปรายงานเรื่องนี้กับประมุขตระกูล”
กล่าวจบนางก็หยิบสมุนไพรออกมาอีกอัน
แน่นอนว่าสมุนไพรนี้ย่อมไม่ดีเท่ากับสมุนไพรขั้นนิรันดร์ ทว่าก็ไม่ได้เลวร้ายแต่อย่างใด เป็นถึงสมุนไพรระดับลอยชาย
หลังจากได้ยินคำพูดของจักรพรรดินี ท่าทางของสมาชิกตระกูลว่านก็ปรากฏความหวั่นไหวอย่างเห็นได้ชัด
“เด็กเท่านั้นที่ต้องเลือก ข้าต้องการทั้งหมด!”
เขาเปี่ยมจิตสังหาร ต้องการจะฆ่าจักรพรรดินีและหยวนอีอีกครั้ง
ภายในตระกูลว่าน เขาเป็นเพียงสมาชิกตัวกระจ้อย ไม่มีอันใดให้เอ่ยถึง หากพลาดสมุนไพรระดับนิรันดร์ไป เขาอาจไม่มีโอกาสได้รับสมุนไพรระดับนิรันดร์อีกเลยตลอดทั้งชีวิตของเขา
สุดท้ายเขาก็ต้องสินใจลองเสี่ยงสังหารจักรพรรดินีและหยวนอีกที่นี่โดยไม่ให้มีผู้ใดรับรู้
เขาเตรียมการสถานที่แห่งนี้ไว้ ก่อนจะล่อให้จักรพรรดินีและหยวนอีมาถึง เพื่อที่การต่อสู้ทั้งหมดจะได้ถูกปิดกั้นเอาไว้
“เจ้าตัดสินใจผิดแล้ว”
จักรพรรดินีส่ายหัวเอ่ยออกมา
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")