บทที่ 873 แมงมุมปริภูมิเวลา ‘ทำอย่างไรถึงจะเป็นไส้ศึกที่ดีได้?’
ทวนยาวส่องแสงเจิดจรัส แรงกดดันแสนบีบคั้นไหลหลั่ง เซี่ยเหยียนหน้าตาเย็นชา นางประกาศอย่างชัดแจ้งแล้วว่าห้ามมิให้จาบจ้วงคุณชาย บิดาของปีศาจจิ้งจอกเก้าหางยังบังอาจโอหังเช่นนี้ เอ่ยว่าจะเหยียบคุณชายไว้ใต้เท้า
นางบุกเข้าไปทันที สะบัดทวนไปมาประดุจมังกรว่ายวน ห้วงมิติระเบิดถี่กระชั้น พลังสยดสยองซัดสาดออกมาโดยรอบ สิ่งปลูกสร้างเก่าแก่พังครืนในบัดดล กลายเป็นเพียงซากปรักหักพัง
บิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางสีหน้าเย็นเยียบขึ้นไปอีก หางข้างหนึ่งหวดเข้าไปอย่างรวดเร็ว เปล่งแสงเจิดจ้าชวนสะท้านขณะเคลื่อนไหวไปมา จวบจนปะทะกับทวนยาว!
อีกด้าน แปดหางที่เหลือของเขาหวดออกไปอย่างบ้าคลั่งเช่นกัน เร็วจนทะลุขีดจำกัด เหลือแต่เพียงเงา!
หางทั้งแปดนี้น่าพรั่นพรึงเหลือแสน กล้าแกร่งไร้เทียมทาน ตวัดไปหาเซี่ยเหยียนจากทุกทิศทาง ป้องกันไม่หวาดไม่ไหว!
เซี่ยเหยียนหวดทวนยาว ลำแสงสยดสยองสะท้อนออกจากทวนไม่หยุด ต่อสู้พัลวันท่ามกลางการจู่โจมจากหางจิ้งจอกทั้งเก้า!
หางจิ้งจอกทั้งเก้านี้จู่โจมได้รวดเร็วเหลือคณา เซี่ยเหยียนไม่อาจปัดป้องไว้ได้ทั้งหมด มีหางจิ้งจอกที่หวดกระแทกเซี่ยเหยียนจนสั่นสะท้านไปทั้งร่าง
บิดาของปีศาจจิ้งจอกเก้าหางน่าครั่นคร้ามอย่างแท้จริง สมเป็นยอดฝีมือในโลกหลังฉาก
อาภรณ์บนตัวเซี่ยเหยียนที่ได้จากคุณชายมีกฎระเบียบสูงส่งอย่างหามิได้ประสานถักทอ จังหวะแห่งเต๋าสุดยิ่งใหญ่ไหลเวียนก็ยังได้รับแรงกระทบ!
ตู้ม!
บิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางโจมตีพิฆาตออกไปรัว ดวงตาจิ้งจอกทอประกายพิเศษบางอย่างดูน่าทึ่งอย่างยิ่งยวด ในนั้นแฝงไว้ด้วยพลังมารยาแกร่งกล้า
เซี่ยเหยียนเสียท่า สติล่องลอยไปชั่วขณะ กระเทือนไปถึงดวงวิญญาณ
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
บิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางอาศัยโอกาสนี้โจมตีรุนแรง ตวัดหางจิ้งจอกทั้งเก้าเข้าไปไม่หยุด หางจิ้งจอกนี้น่ากลัวยิ่งกว่ายอดศาสตราวิเศษทั้งหลาย มีพลังทำลายล้างแสนน่าสะพรึง!
การสูญเสียสติสัมปชัญญะไปเพียงชั่วขณะนับว่าส่งผลกระทบอย่างมาก เพียงเสี้ยวลมหายใจ หางจิ้งจอกทั้งเก้าก็หวดฟาดเซี่ยเหยียนไปกว่าพันทีแล้ว!
ร่างของเซี่ยเหยียนโอนเอนประดุจแพลำหนึ่งกลางน่านน้ำที่ถูกพายุสายฝนกระหน่ำไม่หยุดหย่อน จมลงได้ทุกเมื่อ!
นี่มันอาภรณ์อะไรกัน?!
บิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางเป็นต่อเรื่อย ๆ แต่กลับไม่มีทีท่าดีใจแต่อย่างใด ตรงกันข้าม สีหน้าของเขาเคร่งเครียดถึงขีดสุด
การหวดฟาดกว่าพันทีแต่ยังไม่อาจทำลายอาภรณ์ที่เซี่ยเหยียนสวมใส่ สร้างความเสียหายต่อเซี่ยเหยียนจริง ๆ พลังป้องกันของอาภรณ์ตัวนี้น่ากลัวเหลือเกิน!
เสียงดังฟึ่บ จี้ห้อยบนคอเซี่ยเหยียนส่องแสง พลังสายหนึ่งถ่ายทอดเข้าไปในวิญญาณเซี่ยเหยียน ช่วยให้เซี่ยเหยียนฟื้นสภาพ ดวงตากลับมาเปล่งประกายอีกครั้ง ทลายสภาวะสติล่องลอย!
มือข้างที่จับทวนยาวของนางเร่งกำลัง ระเบิดพลังทวนยาวออกมาเต็มที่ ก่อนจะเหวี่ยงทวนยาวออกไปใส่ศีรษะของบิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง!
บิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางปฏิภาณไหวพริบน่าทึ่ง รับรู้ได้ถึงพลังสยดสยองซึ่งแฝงไว้ในทวนยาว
เขาสัมผัสได้ถึงภัยคุกคาม จึงเบี่ยงตัวหลบในทันที กระนั้นยังถูกทวนยาวถากโดน หูจิ้งจอกข้างหนึ่งแหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย โลหิตสาดกระเด็นเปรอะเปื้อนลำตัว ขนจิ้งจอกถูกย้อมเป็นสีแดง
“บาด…บาดเจ็บหรือ?!”
ปีศาจจิ้งจอกเก้าหางตาโต คิดไม่ถึงเลยว่ายอดฝีมือไร้เทียมทานระดับบิดาของนางก็ยังได้รับบาดเจ็บด้วย!
ชั่วขณะนั้นจิตใจของนางว้าวุ่น รู้สึกสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมา
หรือว่าบิดาของนางก็ต้องพ่ายแพ้ สู้เซี่ยเหยียนมิได้อย่างนั้นหรือ
อีกด้าน เปลวเพลิงแห่งความเดือดดาลลุกโชติอยู่ในดวงตาของบิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง เปล่งประกายดุดันน่าเกรงขาม
เขาแข็งแกร่งปานใด บาดเจ็บคราวก่อนนานจนจำมิได้แล้ว วันนี้เขากลับต้องมาบาดเจ็บ หูถูกบั่นจนแหลกเหลว เขาทนมิได้!
เสียงดังตู้ม เขาโจมตีอีกครั้ง ยามเขาอยู่ในร่างจิ้งจอกจักทรงพลังขึ้นกว่าร่างมนุษย์หลายเท่าตัว เขาอ้าปากพ่นลูกไฟออกไป อุณหภูมิสูงขึ้นเฉียบพลัน พสุธาหลอมละลาย ระเหยเป็นไอขาว!
เซี่ยเหยียนเงยหน้า ทวนยาวพุ่งกลับไปอยู่ในมือนางทันที
อุณหภูมิสูงจากลูกไฟนี้สามารถหลอมละลายได้ทุกสิ่ง ทว่ากฎระเบียบบนอาภรณ์ที่นางสวมใส่หลั่งไหลลงไป นางไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อย มิได้รู้สึกถึงความร้อนแต่อย่างใด
นางควบทวนยาวบุกเข้าไป ปลายทวนปะทะกับลูกไฟ
ลูกไฟมีขนาดมโหฬารเท่าดวงดารา เปรียบเสมือนสุริยัน ร่างของเซี่ยเหยียนดูกระจิริดยิ่งนักเมื่ออยู่เบื้องหน้าลูกไฟนี้
ทว่าร่างเล็กกระจิริดนี่แหละที่มีพลังมากพอเขย่านภา!
แสงสว่างเจิดจ้าพวยพุ่งออกจากทวนยาว รุนแรงจนมิอาจจ้องมองตรง ๆ ทิ่มแทงจนตาแทบบอด มันบดขยี้ลูกไฟโดยไม่เหลือแม้แต่สะเก็ด
นี่หรือคือรากฐานพิเศษในโลกหน้าฉาก?!
บิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางสายตาเย็นเยียบ ตกตะลึงอีกครั้ง จี้ห้อยหนึ่งชิ้น อาภรณ์หนึ่งชัด และทวนยาวหนึ่งเล่มเท่านั้น กลับสามารถต่อสู้กับเขาได้ถึงขั้นนี้
“ต้องปราบหลี่จิ่วเต้าให้ได้!”
เซี่ยเหยียนเป็นเพียงคนข้างกายหลี่จิ่วเต้าเท่านั้น ของวิเศษในตัวหลี่จิ่วเต้าคงมีมากมายกว่านี้ หากเขาสามารถปราบหลี่จิ่วเต้าลง ย่อมต้องแข็งแกร่งขึ้นจนอยู่เหนือทุกสิ่งได้แน่!
ร่างจิ้งจอกของเขากระโจนเว้นระยะห่างออกจากเซี่ยเหยียน จากนั้นกรงเล็บจิ้งจอกข้างหนึ่งสลักบางอย่างในอากาศ
แข็งแกร่งอย่างเขา ขอบเขตพลังสูงส่งอย่างยิ่งยวด มีวิชาอภินิหารใดบ้างที่ไม่อาจสำแดงในพริบตา ทว่าบัดนี้เขากลับกำลังสลักภาพเตรียมการก่อนใช้วิชา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าวิชานี้ต้องเป็นวิชาพิฆาตไร้เทียมทานแน่!
ฟึ่บ!
เซี่ยเหยียนเคลื่อนไหว ม่านแสงสดใสกระจายอยู่รอบตัว ก่อนจะปราดไปหาบิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางอย่างรวดเร็ว เพื่อจัดการบิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางให้ได้ก่อน!
“หยุดนางไว้!”
“ฆ่า!”
ร่างทรงพลังมากมายพุ่งออกจากเผ่าจิ้งจอกเก้าหาง พวกเขาคือผู้อาวุโสในเผ่าจิ้งจอกเก้าหาง ระดับพลังสูงส่ง อยู่ในขอบเขตอิสระขั้นสี่กันถ้วนหน้า
พวกเขาตวัดศาสตราปีศาจหลากหลายชนิดบุกโจมตีเซี่ยเหยียน เพื่อประวิงเวลาออกไปให้บิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง
ทว่าพวกเขาห่างชั้นเกินไป ทวนยาวของเซี่ยเหยียนกวาดออกไปรุนแรงมิมีผู้ใดต้านทาน ผู้อาวุโสเหล่านี้กระเด็นไปอีกด้านกันหมด!
โลหิตหยดลงมาย้อมพสุธาเป็นสีแดง ผู้อาวุโสเหล่านี้ตกตะลึงระคนหวาดผวา
พวกเขาต่างบาดเจ็บสาหัส ไม่อาจต่อสู้ได้อีก เซี่ยเหยียนดุดันยิ่งนัก!
ไม่!
พูดให้ถูกคือ ทวนยาวในมือเซี่ยเหยียนดุดันยิ่งนัก!
พวกเขาสัมผัสได้ว่าพลังนี้มีต้นกำเนิดจากทวนยาว หาใช่พลังจากตัวเซี่ยเหยียน
ปิ่นหยกอันหนึ่งเท่านั้น เป็นเพียงเครื่องประดับศีรษะสตรี เหตุใดหลังกลายเป็นทวนยาวแล้วถึงน่าครั่นคร้ามปานนี้?!
พวกเขาทำใจเชื่อไม่ลง คิดไม่ถึงเลยว่าวันหนึ่งพวกเขาต้องพ่ายแพ้ให้กับเครื่องประดับสตรี!
ซ้ำยังพ่ายแพ้อย่างน่าสังเวช!
เสียงดังตู้ม เซี่ยเหยียนบุกไปถึงเบื้องหน้าบิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง แทงทวนยาวออกไปข้างหน้า!
“สายไปแล้ว!”
บิดาปีศาจจิ้งจอกยิ้มเย็น ร่างของเขาอันตรธานไปจากตรงนั้น ทวนยาวแทงพลาด!
เขาทำสำเร็จจนได้ สำแดงมหาวิชานี้ได้เสร็จสิ้น!
วังวนพิสดารปรากฏอยู่ในฟ้าดิน แสงสีชาดแห่งโลหิตทาบทับลงมาปกคลุมเซี่ยเหยียน ก่อนจะดูดนางเข้าไป
“รอตายอยู่ตรงนั้นแหละ!”
เขาหัวเราะ ไม่เหลือความวิตกอีกต่อไป เบื้องหลังวังวนของแดนลุ่มหลง เป็นดินแดนแห่งความตายที่เผ่าจิ้งจอกเก้าหางของพวกเขาสร้างขึ้น น่าประหวั่นพรั่นพรึงเหลือแสน ทันทีที่เข้าไปจักหลงทางอยู่ในนั้นจนกระทั่งตายไปในที่สุด
ต่อให้เป็นยอดฝีมือระดับเขา หลังเข้าไปแล้วก็ไม่อาจกลับออกมาได้อีก
นี่คือสุดยอดมหาวิชาของพวกเขาเผ่าจิ้งจอกเก้าหาง
แดนลุ่มหลงแห่งนั้นแท้จริงแล้วคือสุสานของยอดฝีมือเผ่าจิ้งจอกเก้าหางในยุคสมัยต่าง ๆ
ทุกครั้งที่ยอดฝีมือเผ่าจิ้งจอกเก้าหางถูกแทนที่ด้วยผู้บรรลุใหม่ จักเข้าไปในแดนลุ่มหลงก่อนร่างสลาย ถ่ายทอดพลังมารยาและพลังที่เหลือเข้าไปในแดนลุ่มหลง
ที่นั่นจึงสยดสยองถึงขีดสุด ไม่เคยมีสิ่งมีชีวิตตนใดกลับออกมาจากแดนลุ่มหลงโดยที่ยังมีชีวิตอยู่
“อีกสักระยะข้าจะเข้าไปเก็บศพนาง แล้วนำของวิเศษทั้งหลายออกมา”
บิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางกล่าว
ผลแพ้ชนะตัดสินแล้ว เซี่ยเหยียนไม่มีทางรอด
เขาก้าวไปอยู่ตรงปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง ก่อนจะต่อว่า “เคยบอกเจ้าไว้แล้วใช่หรือไม่ โลกหน้าฉากนั้นลึกล้ำ อย่าได้ผลีผลามเด็ดขาด แม้แต่ข้ายังต้องเตรียมการให้ดีก่อนถึงกล้าเข้าไปยังโลกหน้าฉาก! เจ้ากลับไม่ยอมฟัง ลอบหนีออกไปจนเกือบเกิดเรื่องใหญ่!”
ยิ่งเป็นสิ่งมีชีวิตกล้าแกร่ง ยิ่งยำเกรงต่อโลกหน้าฉาก มิกล้าวู่วามทำอันใด
ยอดฝีมือระดับสูงสุดอย่างเขาก็มีความยำเกรงเช่นกัน มิได้เข้าไปในโลกหน้าฉากทันที หากแต่คอยเฝ้ามองไว้ก่อน
“คราวหน้าข้าไม่กล้าแล้ว!”
ปีศาจจิ้งจอกเก้าหางเอ่ยเสียงอ่อย กลัวแล้วจริง ๆ
หากมิใช่เซี่ยเหยียนลำพองตัวเกินไป ถึงกับพานางกลับมาที่ดินแดนของเผ่า นางย่อมยังไม่อาจกลับมามีอิสรภาพอีกครั้ง ไม่อาจหลุดพ้นมาได้
“ยังจะมีคราวหน้าอีกหรือ!”
บิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางถลึงตาใส่นางอย่างดุดัน “จากนี้ไปห้ามทำตามอำเภอใจอีก ต้องเชื่อฟังข้าทุกอย่าง!”
ทว่าเวลานั้นเอง เสียงระเบิดน่าสะพรึงกลัวพลันดังขึ้น เซี่ยเหยียนที่เคยคิดว่าไม่มีวันออกจากแดนลุ่มหลงกลับฝ่าออกมาได้ด้วยการทะลวงแดนลุ่มหลง!
“เป็นไปได้อย่างไรกัน?!”
บิดาจิ้งจอกเก้าหางสีหน้าเปลี่ยนไปทันควัน สายตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ!
กระทั่งแดนลุ่มหลงยังมิอาจกักขังเซี่ยเหยียนไว้ได้อีกหรือ?!
เขาเชื่อไม่ลงจริง ๆ รู้สึกว่าทั้งหมดนี้เหมือนฝันเกินไป ไม่น่าเป็นจริงถึงขีดสุด!
“อะไรกัน!”
“นั่นมันของวิเศษกระไร!”
สมาชิกในเผ่าจิ้งจอกเก้าหางตะลึงกันหมด ราวกับมีเกลียวคลื่นซัดสาดเข้ากลางใจ ไม่อาจสงบอารมณ์ได้เลย
ของวิเศษในมือเซี่ยเหยียนฝืนสวรรค์เกินไปแล้ว ขนาดนี้แล้วยังฝ่าออกมาได้อีก เหนือขอบเขตความเข้าใจของพวกเขาไปมาก!
“ข้ากล้าเข้ามาในดินแดนเผ่าของพวกเจ้าย่อมมีความมั่นใจพอ ก่อนนี้ข้ากล่าวไว้แล้วอย่างชัดเจน พวกเจ้ากลับไม่เห็นค่า เช่นนั้นอย่ามาโทษข้าแล้วกัน!”
เซี่ยเหยียนโจมตี นิยามด้วยเพียงคำว่าดุดันได้ที่ไหน ทวนยาวในมือนางเจิดจรัสไร้ที่เปรียบ ถล่มใส่บิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางอย่างรุนแรง
บิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางคำรามลั่น บุกตรงไปข้างหน้า ทั้งยังเปิดผนึกกลไกทั้งหมดในดินแดนเผ่า ค่ายกลใหญ่สะท้านโลกันตร์มีพลังสยดสยองไหลเวียน ถล่มไปหาเซี่ยเหยียนพร้อมกับบิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง
เซี่ยเหยียนนั้นไร้เทียมทาน อาภรณ์บนตัวนางลบล้างการโจมตีทั้งหมด ซ้ำยังมีพลังอันชวนสะท้านปะทุออกจากทวนยาว ทลายการโจมตีของบิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางและค่ายกลใหญ่
บิดาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางถูกทวนยาวแทงทะลุ เลือดสาดกระเซ็น เขาระเบิดพลังสู้สุดชีวิต ทว่าชัดเจนแล้วว่าความพ่ายแพ้เป็นของเขา เขาสู้เซี่ยเหยียนมิได้
สุดท้ายเขาถูกทวนยาวตอกอยู่บนพื้น ลมหายใจแผ่วเบา หางจิ้งจอกทั้งเก้าตกลงอย่างไร้เรี่ยวแรง
“จิ้งจอกเฒ่า คุณชายนั้นจาบจ้วงมิได้ เจ้ากลับลบหลู่คุณชายบ่อยครั้ง ความผิดนี้ไม่อาจได้รับการอภัย!”
สีหน้าเซี่ยเหยียนเย็นชา “ข้าจะพาเจ้าไปด้วย ให้เจ้าได้รับโทษพร้อมบุตรสาว อืม ครั้งนี้ข้าจะเปลี่ยนที่ให้พวกเจ้า”
เห็นได้ชัดว่าการสั่งสอนของเผ่านารีจิ้งจอกสวรรค์ไม่ส่งผลเท่าใด นางตัดสินใจแล้วว่าจะส่งตัวปีศาจจิ้งจอกเก้าหางและบิดาของนางให้ต้าเต๋อเป็นผู้เทศนาเอง
ต้าเต๋อถือเป็นมือพระกาฬในด้านนี้ นางรู้สึกว่าหลังส่งตัวปีศาจจิ้งจอกเก้าหางและบิดาของนางให้ต้าเต๋อ พวกเขาต้องยอมปรับปรุงตัวใหม่แน่ และเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงในวันหน้า
หลังจากนั้น นางก้าวไปหาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางก่อนจะเอ่ยกับนาง “เอาล่ะ ตอนนี้ตั้งใจทำหน้าที่ได้หรือยัง”
“ได้! วางใจได้เลย รับรองว่าบรรลุคำสั่งของท่านได้แน่!”
ปีศาจจิ้งจอกเก้าหางพยักหน้ารัว มิกล้ามีใจเป็นอื่นอีก นางรวมตัวกับบรรดาผู้อาวุโส หารือเรื่องแจ้งข่าวตามสถานที่ที่กำหนด
…
ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ สตรีงามเพริศพริ้งในอาภรณ์สีขาวนางหนึ่งมุ่งหน้าไปอย่างรวดเร็ว
“โอ๊ย ไม่เคยเป็นไส้ศึกมาก่อนเลย ทำอย่างไรถึงจะเป็นไส้ศึกที่ดีได้นะ?!”
นางเอ่ยด้วยท่าทางกลัดกลุ้ม “หากได้พบผู้ที่มีประสบการณ์เป็นไส้ศึกคงดี จะได้ขอคำชี้แนะเสียหน่อย!”
ใช่แล้ว นางก็คือแมงมุมปริภูมิเวลา ได้รับภารกิจจากปริภูมิเวลาให้กบดานอยู่ข้างกายหลี่จิ่วเต้า ทำตัวให้ได้รับความเชื่อใจจากหลี่จิ่วเต้า
ก่อนมานางมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม ทว่าหลังมาได้ครึ่งทาง นางก็ปอดแหกขึ้นมา นางไม่เคยเป็นไส้ศึกมาก่อน ซ้ำยังมิเคยข้องแวะกับไส้ศึก นางควรทำอย่างไรดี
เรื่องนี้สร้างความกังวลให้นางไม่น้อย!
“ช่างเถิด อย่าเพิ่งคิดเรื่องพวกนี้เลย ไว้ข้าไปถึงอาณาจักรนั้นแล้วทำความคุ้นเคยกับที่นั่นก่อนค่อยว่ากัน”
จากนั้นนางก็ก้าวข้ามมิติ มาถึงอาณาจักรที่หลี่จิ่วเต้าอยู่
“ระลึกถึงช่วงเวลาในอดีต เมื่อครั้งข้าเป็นไส้ศึกอยู่ที่ตำหนักสังสารวัฏ มิมีผู้ใดมองออก ต่างเรียกขานข้าเป็นสหาย ช่างเป็นช่วงเวลาที่น่าสรรเสริญยิ่งนัก ชวนให้อาลัยอาวรณ์ย้อนวันวาน…”
ใครคนหนึ่งเอนกายอยู่บนหินยักษ์ จิบสุราไปด้วยราวกับกำลังรำลึกอดีต เต็มไปด้วยความสะท้อนใจ
แมงมุมปริภูมิเวลามาอยู่ในละแวกใกล้ ๆ คนผู้นี้พอดี และได้ยินเสียงของคนผู้นี้
“ไส้ศึก?!”
แววตานางเป็นประกายขึ้นมาทันที
เห็นได้ชัดว่าคนผู้นี้มีประสบการณ์เป็นไส้ศึก และดูท่าทางมากประสบการณ์อีกด้วย!