บทที่ 875 กลายเป็นไส้ศึกสองหน้า เตรียมการให้ปริภูมิแบกรับความผิด!
สตรีอาภรณ์ขาวยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับ
ดวงตาของนางเปล่งประกาย สว่างไสวเป็นพิเศษ นำพาซึ่งกฎเกณฑ์อันแข็งแกร่งยิ่งบางอย่าง เพียงแค่ปรายตามองมาก็สามารถเจาะลึกเข้าไปในส่วนลึกในจิตวิญญาณของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง
จักรพรรดิหมากล้มหวงหลงตื่นตะลึง นี่หรือคือพลังของยอดฝีมือจากหลังฉาก?
เขาไม่อาจสังเกตถึงสิ่งใดได้แม้แต่น้อย ไม่อาจสัมผัสได้ถึงพลังที่ล่วงเข้ามา แต่กลับรู้ได้อย่างชัดเจนว่าความทรงจำในจิตวิญญาณของเขากำลังถูกอ่านโดยสตรีอาภรณ์ขาว
นี่นับว่าน่ากลัวจริง ๆ เหนือล้ำกว่าการค้นวิญญาณเป็นอย่างมาก ภายในใจของเขาอดประหม่าขึ้นมาไม่ได้ หวังว่าจะไม่เกิดเรื่องอันใดขึ้น ทุกอย่างสามารถผ่านไปได้อย่างปลอดภัย
“เรียบร้อย ไม่มีปัญหาอันใด เจ้าสามารถไปเป็นไส้ศึกกับข้าได้”
สตรีอาภรณ์ขาวยิ้มออกมา ไม่พบเรื่องใดแปลกประหลาดในจิตวิญญาณของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง
นางมองเห็นถึงความเกี่ยวพันระหว่างจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงและแดนสังสารวัฏ ทว่าไม่มีความทรงจำของพวกหลี่จิ่วเต้าอยู่ จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงแทนที่ความทรงจำเหล่านั้นด้วยกองกำลังอื่น
เมื่อได้ยินสตรีอาภรณ์ขาวเอ่ยออกมาเช่นนี้ จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก
เขาเกรงว่าความลับจะถูกเปิดเผยและไม่สามารถผ่านไปได้อย่างราบรื่น แต่ตอนนี้เมื่อย้อนดูแล้ว คุณชายนับว่าเหนือสามัญอย่างแท้จริง ทุกเรื่องไม่อาจตรวจสอบได้โดยง่าย
กระทั่งความทรงจำที่เขาปลอมขึ้นมายังไม่ถูกเปิดเผย ความทรงจำส่วนนั้นเกี่ยวข้องกับคุณชาย ย่อมได้รับผลจากพลังของคุณชาย เป็นเรื่องยากยิ่งสำหรับสตรีอาภรณ์ขาวที่จะสามารถแยกแยะจริงเท็จได้
“ข้าจะลงผนึกบนร่างของเจ้า แต่เจ้าไม่ต้องเป็นกังวลมากเกินไป ผนึกนี้จะไม่ส่งผลอันใดกับเจ้า รอหลังจากเรื่องนี้จบลง ข้าจะปลดผนึกของเจ้าออกให้”
สตรีอาภรณ์ขาวเอ่ย ก่อนยกมือขั้นลงผนึกลงบนร่างของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง
เมื่อลงผนึกเสร็จสิ้น นางก็วางใจลงได้ ไม่จำเป็นต้องกังวลอีก
หลังจากลงผนึกแล้ว ชีวิตของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงก็จะอยู่ในมือของนาง นางสามารถวางใจในตัวของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงได้ ไม่ต้องกังวลว่าจักรพรรดิหมากล้อมจะทรยศต่อนาง
สุดท้ายนางก็เปิดเผยที่มาและเป้าหมายของตนเอง
“ข้ามาจากปริภูมิเวลา ทำงานให้กับปริภูมิเวลา ตอนนี้มายังอาณาจักรแห่งนี้ก็เพื่อเป็นสายข้างกายหลี่จิ่วเต้า!”
นางเอ่ยออกมา
เป็นเช่นนี้!
เป้าหมายของสตรีอาภรณ์ขาวคือคุณชายจริงด้วย!
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเหยียดยิ้มในใจ ที่แท้ก็เป็นคนจากปริภูมิเวลา ก่อนหน้าก็เคยก่อความวุ่นวายในงานแต่งของสือเฟิง ต้องการสังหารคุณชาย ทว่าต่อมากลับถูกคุณชายลงมือจนต้องล่าถอย ทั้งยังจับตัวอสูรปริภูมิเวลาตนหนึ่ง ล่ามเอาไว้ในลานเล็ก ๆ เพื่อเป็นวัตถุดิบอันสดใหม่
“ที่แท้ท่านก็มีเบื้องหลังเช่นนี้!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงแสร้งทำเป็นหวาดหวั่น กล่าวออกมาอย่างอดไม่ได้ว่า “ข้าช่างโชคดียิ่งนักที่มีโอกาสที่ได้รู้จักกับบุคคลยิ่งใหญ่เช่นท่าน ซ้ำยังได้ทำงานร่วมกับท่าน!”
สตรีอาภรณ์ขาวเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม “หลังจากงานนี้เสร็จสิ้น ข้าไม่เพียงแต่จะมอบรางวัลให้กับเจ้าเท่านั้น ยังจะเสนอเจ้าให้เข้าร่วมและทำงานเพื่อปริภูมิเวลาด้วย”
นางกล่าวต่อ “หน้าฉากจะเกิดความวุ่นวายครั้งใหญ่ ทุกอย่างจะถูกจัดการแก้ไข มีความเป็นไปได้ว่าทุกอย่างจะสูญสิ้นไป ทว่าเมื่อเข้าร่วมกับปริภูมิเวลาแล้ว เจ้าเองก็จะมีคุณสมบัติจะแย่งชิงการรอดพ้น สามารถฟันฝ่าความวุ่นวายครั้งนี้ไปกับปริภูมิเวลา”
“ยอดเยี่ยมยิ่งนัก!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงแสดงท่าทางตื่นเต้นเป็นอย่างมาก กล่าวออกมาว่าตนจะทำงานให้ดีที่สุด ไม่ผิดต่อความคาดหวังของสตรีอาภรณ์ขาว
“ข้าจะทำหน้าที่เป็นไส้ศึกเอง ส่วนหน้าที่เจ้าคือคอยช่วยเหลือข้า อย่างไรเสียขอบเขตของเจ้านั้นต่ำไปเกินไป หากเข้าใกล้หลี่จิ่วเต้าก็มีความเป็นไปได้ที่จะถูกเปิดเผย”
สตรีอาภรณ์ขาวกล่าว “เห็นได้ชัดว่าหลี่จิ่วเต้านั้นทะลวงผ่านขอบเขตนิรันดร์แล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับขอบเขตนิรันดร์ ทุกสิ่งของเจ้าล้วนถูกมองผ่าน ไม่มีทางที่ปิดบังซ่อนเร้นได้”
“เข้าใจแล้ว”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงพยักหน้า
ทว่าภายในใจของเขากำลังเอ่ยเย้ยหยันอยู่ อสูรร้ายของปริภูมิเวลาของพวกเจ้าถูกจับล่ามเอาไว้ในลานเล็ก ๆ กลายเป็นอาหารสด เจ้ายังหาญกล้ามุ่งเป้าไปที่คุณชายอีกหรือ ช่างไม่ประเมินกำลังตนเองเสียจริง ถูกกำหนดเอาไว้แล้วให้ต้องถูกคุณชายจับไปเป็นสาวใช้อุ่นเตียง
เอ๊ะ สาวใช้อุ่นเตียง?
เอ่อ… คุณชายไม่ใช่คนเช่นนั้นเสียหน่อย เป็นสาวใช้ล้างเท้าน่าจะถูกต้องกว่า
“หลังจากนี้ข้าจะเข้าร่วมชุมนุมพ่นใย อย่างไรเสียข้าก็เป็นแมงมุมปริภูมิเวลา ย่อมต้องสามารถสยบสิ่งมีชีวิตพ่นใยทั้งหมดได้ จากนั้นก็จะมีโอกาสได้เข้าใกล้หลี่จิ่วเต้า”
สตรีอาภรณ์ขาวบอกเล่าแผนการออกมา
งานชุมนุมพ่นใย จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงย่อมต้องรู้เรื่องนี้
เขายังรู้ด้วยว่าเหตุใดคุณชายจึงต้องการจะจัดชุมนุมพ่นใย จุดประสงค์ก็เพื่อทำถุงน่อง
แน่นอนว่านี้เป็นเพียงแค่เหตุผลเบื้องหน้าเท่านั้น
เขาตระหนักได้เป็นอย่างดีว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงไม่ใช่การทำถุงน่องนั้น
‘หย่อนเบ็ดล่อปลาหรือ?’
เขาคิดขึ้นมา รู้สึกว่าคุณชายกำลังหย่อนเบ็ดล่อปลา ให้ปลาเหล่านั้นมุ่งเป้ามาที่คุณชายใช่หรือไม่?
มีความเป็นไปได้อย่างยิ่ง!
ไม่ใช่ว่า ‘ปลา’ จากปริภูมิเวลามาแล้วหรือ
“เจ้ามีสิ่งใดเพิ่มเติมหรือไม่? ข้าต้องการจะฟังความคิดเห็นจากเจ้า”
สตรีอาภรณ์ขาวเอ่ยออกมา
คนผู้นี้เป็นไส้ศึกที่มีประสบการณ์โชกโชน ดังนั้นนางจึงต้องการความเห็นจากจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงว่ามีแผนการที่ดีกว่านี้หรือไม่
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ไม่ได้ทำให้สตรีอาภรณ์ขาวผิดหวัง
“แผนของท่านไม่ผิด ทุกอย่างล้วนเป็นขั้นเป็นตอน ทว่าข้ายังรู้สึกว่ามีจุดบกพร่องอยู่บ้างที่สามารถปรับปรุงได้”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเอ่ย “อย่างไรเสียถ้ายังคงติดต่อกันเช่นนี้ หลี่จิ่วเต้าอาจเกิดความระแวดระวัง เป็นการยากจะรับประกันว่าสามารถอยู่ข้างกายหลี่จิ่วเต้าได้หรือไม่”
สตรีอาภรณ์ขาวครุ่นคิด พบว่าเป็นไปตามที่จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเอ่ยจริง ๆ
หลี่จิ่วเต้ามีกระบี่ฉุนจวินอยู่กับตัว ทั้งยังมีเบื้องลึกอันไม่ธรรมดาของหน้าฉาก ย่อมต้องมีความระแวดระวังต่อสิ่งมีชีวิตหลังฉาก เป็นไปได้ว่างานชุมนุมพ่นใยครั้งนี้เป็นเพียงแค่กลลวง ยังมีจุดประสงค์อื่นอยู่อีก
แม้ว่านางจะสามารถเอาชนะสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในงานชุมนุมพ่นใยจนได้ติดต่อกับหลี่จิ่วเต้า ก็ไม่มีสิ่งใดรับประกันว่าจะสามารถรั้งอยู่ข้างกายหลี่จิ่วเต้าได้
“เจ้ามีแผนการเช่นไร?”
นางเอ่ยถามจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง
เนื่องจากจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงกล่าวว่าสามารถปรับปรุงได้ เห็นได้ชัดว่าเขาจะต้องมีแผนการอยู่ในใจอย่างแน่นอน
“พวกเราสามารถลงมือกับคนข้างกายของหลี่จิ่วเต้าก่อนเพื่อให้พวกเขาไว้วางใจ หลังจากนั้นก็ใช้พวกเขาเพื่อเข้าใกล้หลี่จิ่วเต้า!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงกล่าวต่อ “คนข้างกายหลี่จิ่วเต้า แน่นอนว่าย่อมต้องได้รับความไว้วางใจจากหลี่จิ่วเต้า ขอเพียงแค่ได้รับความไว้วางใจจากพวกเขา หลี่จิ่วเต้าจะต้องผ่อนความระมัดระวังลงอย่างแน่นอน ทำให้เชื่อใจพวกเราได้ง่ายยิ่งขึ้น”
ดวงตาของสตรีอาภรณ์ขาวเปล่งประกาย “ดี เจ้ามีความคิดไม่เลว!”
นางพึงพอใจกับความคิดของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเป็นอย่างมาก อย่างไรเสียคนรอบกายของหลี่จิ่วเต้าย่อมสามารถจัดการได้ง่ายดายกว่าอย่างแน่นอน
“รายละเอียดแผนการเจ้าเป็นเช่นไร?”
นางเอ่ยถามจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงอีกครั้ง
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงทำท่าครุ่นคิด ก่อนจะกล่าวว่า “ดูเหมือนว่าปรโลกจะวางแผนการบางอย่างกับหลี่จิ่วเต้าเช่นกัน รวมทั้งยังมียอดฝีมือจากหลังฉากจำนวนไม่น้อย ไม่รู้ว่าท่านทราบการเคลื่อนไหวของพวกเขาหรือไม่?”
“เจ้าต้องการทำสิ่งใด?” สตรีอาภรณ์ขาวถาม ราวกับสามารถคาดเดาได้ว่าจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงต้องการจะทำสิ่งใด
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงตอบ “หนทางที่รวดเร็วและดีที่สุดในการได้รับความไว้วางใจ ย่อมต้องเป็นบุญคุณช่วยชีวิต หากปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉากโจมตีคนข้างกายของหลี่จิ่วเต้า แล้วพวกเราบังเอิญผ่านทางเข้าไปให้ความช่วยเหลือ ท่านคิดว่าพวกเราจะได้รับความประทับใจอันดีเพียงใดกัน?”
เขาพยายามข่มกลั้นท่าทางชั่วร้ายของตนเอาไว้ นึกอยากให้สตรีอาภรณ์ขาวลงมือจัดการกับปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉาก
คุณชายจัดการชุมนุมพ่นใย ปริภูมิเวลาเริ่มเคลื่อนไหว เขาคาดว่าปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉากเองก็จะลงมือด้วยเช่นกัน
เขาคิดว่าสามารถใช้ให้สตรีอาภรณ์ขาวลงมือได้ จากนั้นก็ป้ายสีให้ปริภูมิเวลา
ดวงตาของสตรีอาภรณ์ขาวทอประกายมากยิ่งขึ้น
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงมีสมองยอดเยี่ยมยิ่งนัก หากทำตามคำพูดเหล่านั้นจริง ๆ จะต้องช่วยเหลืองานไส้ศึกของนางได้อย่างแน่นอน
“เจ้าพูดถูก หากสามารถช่วยชีวิตของพวกเขาเอาไว้ได้จริง ๆ จะต้องสร้างความประทับใจอันดีได้อย่างแน่นอน!”
สตรีอาภรณ์ขาวเอ่ย “ปัญหาอย่างเดียวในตอนนี้คือพวกเราจะลงมือช่วยเหลือพวกเขาได้อย่างไร ปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉากคงไม่ร่วมมือกับพวกเราแต่โดยง่าย!”
นางกล่าวต่อ “หากข้าหาคนมาแกล้งสวมรอยเป็นพวกเขาเล่า?”
“ไม่ควร!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเอ่ย “ข้าคิดว่าหากไม่ใช่การสวมรอยจะดีกว่า ถ้าถูกเปิดเผยแม้แต่น้อย แผนการทั้งหมดของพวกเราจะสูญเปล่า”
อย่าตลกไปเลย เขาต้องการหลอกล่อให้สตรีอาภรณ์ขาวจัดการกับปรโลกและยอดฝีมืออื่น ๆ จากโลกหลังฉาก เช่นนั้นจะให้คนมาสวมรอย ทำให้แผนการของตัวเขาล้มเหลวได้อย่างไร?
“ข้าคิดว่าสมควรเป็นเรื่องจริงมากกว่า!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงกล่าว
“เจ้าพูดถูกแล้ว หากเป็นการสวมรอย ความจริงก็ย่อมถูกเปิดเผยได้ง่าย”
สตรีอาภรณ์ขาวพูด “เช่นนั้นก็เป็นเรื่องยุ่งยากหน่อยแล้ว”
“ยุ่งยากหากแต่ไม่ไร้หนทาง”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงตอบ “ข้าคิดว่าปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉากจะไม่อยู่เฉยอย่างแน่นอน ย่อมต้องมีการลงมือ พวกเราเพียงแค่ต้องจับตาปรโลกและเหล่ายอดฝีมือจากโลกหลังฉากเท่านั้น”
“จริงด้วย”
สตรีอาภรณ์ขาวพยักหน้า “คำพูดของเจ้าสมเหตุสมผล ข้าเองก็คิดว่าปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉากย่อมต้องลงมืออย่างแน่นอน บางทีอาจเริ่มจากคนรอบกายของหลี่จิ่วเต้าก่อน”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเสริม “ดังนั้นพวกเราเพียงแต่ต้องจับตาดูปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉาก!”
“ตกลง”
สตรีอาภรณ์ขาวเอ่ยต่อ “เรื่องนี้ข้าสามารถจัดการได้”
นางมีวิธีในการตรวจสอบความเคลื่อนไหวของปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉาก
“ขอบคุณเจ้า!”
หลังจากนั้นนางก็พูดชมจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง “เจ้าช่วยข้าได้มากจริง ๆ!”
“ท่านเกรงใจเกินไปแล้ว นี่คือสิ่งที่ข้าสมควรทำ!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงยิ้ม จากนั้นเขาก็โบกสมุนไพรขั้นนิรันดร์ในมือ “ข้าเองก็ได้รับของตอบแทนจากท่านแล้ว!”
“นี่ไม่อาจนับเป็นสิ่งใดได้”
สตรีอาภรณ์ขาวเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา “หลังจากนี้ข้าจะช่วยเจ้าฝ่าฟันนิรันดร์ เข้าสู่ขอบเขตอิสระ!”
“เช่นนั้นต้องขอบพระคุณท่านเป็นอย่างมาก!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น
“เอาล่ะ ท่านจับตาดูปรโลกและยอดฝีมือหลังฉาก ส่วนข้าจะคอยสอดส่องคนรอบกายหลี่จิ่วเต้า พวกเราลงมือพร้อมกันสองทาง ย่อมต้องประสบความสำเร็จ!”
เขาพูดต่อ
“คนรอบกายหลี่จิ่วเต้าจำต้องมีผู้คอยจับตาดูจริง ๆ เผื่อจะมีสิ่งมีชีวิตที่ข้าไม่รับรู้ลงมือ”
สตรีอาภรณ์ขาวส่งศาสตราสื่อสารให้กับจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง “คนรอบกายหลี่จิ่วเต้านั้นไม่ง่ายแก่การรับมือ เจ้าจะต้องระมัดระวังเป็นอย่างยิ่ง หากมีเรื่องใดเกิดขึ้นต้องรีบแจ้งให้ข้าทราบทันที”
“ตกลง!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงพยักหน้า
หลังจากนั้นสตรีอาภรณ์ขาวก็กล่าวลาจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง ออกจากสถานที่แห่งนี้ไปเพื่อตรวจสอบการเคลื่อนไหวของปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉาก
‘นี่ยังนับเป็นการตั้งรับมากเกินไปหน่อย…’
เมื่อสตรีอาภรณ์ขาวจากไปแล้ว จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงก็คิดขึ้นมาในใจ
จะรอให้ปรภพและยอดฝีมือหลังฉากลงมือก่อนหรือ?
ไม่ ไม่ ไม่!
“นี่นับเป็นการตั้งรับมากเกินไป อีกทั้งยังไม่อาจแน่ใจได้ว่าจะลงมือกันเมื่อใด เขาจึงตัดสินใจจะชิงลงมือก่อน!”
‘ให้คนรอบกายคุณชายเริ่มไปหาเองก่อน!’
เขามีแผนการในใจอยู่แล้ว
คนจากปริภูมิเวลาเคลื่อนไหวเรียบร้อย ปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉากก็ต้องเคลื่อนไหวอย่างแน่นอน บางทีอาจมีผู้มาถึงอาณาจักรแห่งนี้จำนวนไม่น้อยแล้วเสียด้วยซ้ำ
เขาตัดสินใจขอความช่วยเหลือจากแท็บเล็ตให้ช่วยหาตำแหน่งปรโลกและยอดฝีมือหลังฉาก!
แท็บเล็ตนั้นไม่ธรรมดาอย่างถึงที่สุด สามารถสะท้อนสถานที่ทุกหนแห่ง การค้นหาตำแหน่งปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉากจึงไม่ใช่เรื่องยาก
‘ควรให้ผู้ใดไป?’
เขาคิดกับตัวเอง
นี่ไม่ใช่งานดีแต่อย่างใด
เขาต้องการจะให้ปริภูมิเวลาแบกรับความผิด คนที่เป็นตัวล่อในครั้งนี้จะต้องทนทุกข์อย่างแน่นอน!
อย่างไรเสียแผนการที่เขาตกลงกับแมงมุมปริภูมิเวลาก็คือการ ‘ช่วยเหลือคน’!
หากต้องการช่วยชีวิตคน จะสามารถทำได้อย่างไรในสถานการณ์ทั่วไป?
ใครก็ตามที่เป็นตัวล่อต้องถูกทุบตีไม่มากก็น้อย!
“ไปหาผู้เฒ่าเวิ่นดีกว่า ผู้เฒ่าเวิ่นค่อนข้างจะว่าง และสิ่งสำคัญสุดคือเขามักจะยั่วโมโหพี่ใหญ่หลิวอยู่บ่อยครั้ง ถูกทุบตีหรือฟาดเป็นประจำจนมีภูมิคุ้มกันยิ่ง!”
เขาแย้มยิ้มร่าพร้อมตัดสินใจเลือกคน
ผู้เฒ่าเวิ่น…ใช่แล้ว คือตงฟางเวิ่น
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")