บทที่ 876 จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง ‘เป็นเจ้าที่เหมาะสมที่สุด!’
“แบกรับความผิดแล้วก็ไม่อาจทำเพียงแค่หนึ่งครั้ง!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงยิ้มมุมปาก
เขาตัดสินใจให้ปริภูมิเวลาแบกรับความผิดมากขึ้น ร่างแผนการขึ้นมาภายในใจ
จากนั้นก็ออกไปเพื่อเริ่มดำเนินการ
เขาติดต่อกับลั่วสุ่ยเป็นคนแรก ขอให้นางช่วยถามว่าแท็บเล็ตสามารถตามหาตำแหน่งของปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉากได้หรือไม่
ระหว่างนั้นเขาก็อดเป็นกังวลไม่ได้
อย่างไรเสียมีเพียงแต่ต้องสามารถระบุตำแหน่งของปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉากได้เท่านั้นจึงจะดำเนินการตามแผนของเขาได้
หากไม่สามารถระบุตำแหน่งได้ ทุกอย่างก็ล้วนเป็นเพียงแค่การคุยโว
ไม่นานหลังจากนั้น ลั่วสุ่ยก็ตอบเขากลับมา บอกว่าแท็บเล็ตสามารถยืนยันตำแหน่งของปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉากได้
หัวใจลุ่ม ๆ ดอน ๆ ของเขาพลันโล่งขึ้นมา ปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉากมาถึงยังอาณาจักรแห่งนี้แล้ว เพียงแต่ยังไม่มีการลงมือแต่อย่างใด
“สมควรไปพูดเรื่องนี้กับผู้เฒ่าตงฟางเวิ่นแล้ว!”
เขาหัวเราะออกมา เมื่อสามารถระบุตำแหน่งของปรโลกและเหล่ายอดฝีมือหลังฉากได้แล้ว เขาก็สามารถดำเนินแผนการขั้นต่อไปได้
หลังจากนั้นเขาก็หยิบศาสตราสื่อสารออกมา ติดต่อกับตงฟางเวิ่น
“ตามหาข้ามีเรื่องอันใดหรือ? ต้องการจะเล่นหมากล้อมใช่หรือไม่? ไม่ ข้าไม่เล่นหมากล้อมกับเจ้าแล้ว น่าเบื่อยิ่ง! ข้าชนะจนเบื่อหน่ายแล้ว”
เสียงของตงฟางเวิ่นตอบกลับจากศาสตราสื่อสารอย่างรวดเร็ว
“คำพูดของเจ้าช่างหน้าไม่อาย!”
หลังจากได้ยินคำพูดของตงฟางเวิ่น มุมปากของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงพลันกระตุก
เอ่ยว่าชนะเขาจนเบื่อหน่ายแล้ว?
ตงฟางเวิ่นผู้นี้ไม่มียางอายแม้แต่น้อย!
ความจริงแม้ในช่วงแรก ๆ เขาจะพ่ายแพ้ให้กับตงฟางเวิ่นอยู่เสมอ ทว่าในช่วงหลัง ๆ เขาก็ไม่ได้พ่ายแพ้อีก กลายเป็นฝ่ายชนะอยู่ประจำ
เทียบในด้านพรสวรรค์การเล่นหมากล้อมแล้ว เขานั้นถือได้ว่าสูงกว่าตงฟางเวิ่น
“จริงหรือ? อ่า ชราแล้ว ความทรงจำย่อมเลอะเลือน จำได้เพียงว่าข้ามักชนะเจ้าอยู่เสมอ”
ตงฟางเวิ่นไม่ได้จริงจังอันใดมากนัก เพียงแค่ข้ามหัวข้อนี้ไปแล้วเอ่ยถามว่า “สรุปแล้วเจ้าตามหาข้ามีเรื่องอันใด?”
“ข้ามีเรื่องใหญ่จึงตามหาเจ้า!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงกล่าว “มีคนกำลังมุ่งเป้าไปที่คุณชาย ตอนนี้ข้าได้มาซุ่มซ่อนอยู่ข้างกายศัตรูแล้ว อีกทั้งยังได้รับความไว้วางใจจากศัตรู ข้าจึงต้องให้เจ้าช่วยทำเรื่องบางอย่าง…”
เขารีบเอ่ยแผนการของตนเองออกมา
“ข้าจะบอกตำแหน่งให้เจ้าไปหาพวกเขา อืม ส่วนเหตุผลคือได้ยินมาว่าที่ตรงนั้นมีสิ่งมีชีวิตที่สามารถพ่นใยได้ จึงต้องการไปเชิญมาร่วมงานชุมนุมพ่นใย”
แน่นอนว่าสถานที่แห่งนั้นย่อมไม่มีสิ่งมีชีวิตที่สามารถพ่นใยได้ มีเพียงแต่ศัตรูที่มุ่งเป้าไปยังคุณชาย
“เหตุใดเจ้าถึงสุดยอดเช่นนี้!”
อีกด้านหนึ่งของศาสตราสื่อสาร ตงฟางเวิ่นลูบเคราของตนเอง “เจ้าบอกว่าแทรกซึมเข้าไปอยู่ในหมู่ศัตรูแล้วหรือ?”
ไม่เลื่อมใสไม่ได้แล้ว!
ก่อนหน้านี้จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงก็เป็นไส้ศึกอยู่ในแดนสังสารวัฏ ต่อจากนั้นจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงก็เป็นสายอยู่ข้างกายแมงมุมปริภูมิเวลา นับว่าจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงมีความสามารถในการเป็นไส้ศึกจริง ๆ ศักยภาพนับได้ว่ามากมหาศาล!
“ข้ารู้สึกว่าเจ้าสามารถแทรกซึมเข้าไปในความมืดมิดเพื่อทำงานให้คุณชายได้เสียด้วยซ้ำ!”
เขาอดเอ่ยไม่ได้
ศัตรูอื่น ๆ ล้วนยังนับว่าเป็นเรื่องเล็ก ศัตรูใหญ่สุดย่อมต้องเป็นกองกำลังมืดมิด
เขาเอ่ยออกไปอย่างไม่จริงจังนัก รู้สึกว่าจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงสามารถแฝงตัวเข้าไปอยู่ในหมู่ความมืดมิดได้จริง ๆ
“นี่ไม่ใช่ทำไม่ได้ แต่เรื่องนี้ไว้ค่อยคุยกันในภายหลัง รอจนกว่าจะจัดการเรื่องคราวนี้ได้ก่อน”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงว่า
คำพูดของตงฟางเวิ่นกระตุ้นเขาขึ้นมา
ใช่แล้ว เขาสามารถเป็นสายในกองกำลังมืดมิดเพื่อทำงานให้คุณชายได้
ทว่าเขาจำเป็นต้องมีแผนการรัดกุมระยะยาว อย่างไรเสียกองกำลังมืดมิดก็น่าสะพรึงกลัวเกินไป อันตรายอย่างถึงที่สุด ย่อมไม่อาจเคลื่อนไหวอย่างบุ่มบ่าม
“ความหมายของเจ้าคือให้ข้าเป็นฝ่ายเริ่มเข้าไปหาเรื่อง ดึงดูดให้แมงมุมปริภูมิปรากฏตัวออกมาช่วยเหลือข้า จากนั้นก็พาแมงมุมปริภูมิเวลาไปสร้างปัญหากับศัตรูอื่น ๆ ปล่อยให้ปริภูมิเวลาเป็นผู้แบกรับความผิดอย่างนั้นหรือ?”
ตงฟางเวิ่นกล่าว
“ใช่แล้ว ใช่แล้ว หลังจากแมงมุมปริภูมิเวลาช่วยชีวิตแล้ว เจ้าก็ยังคงใช้เหตุผลเดิม บอกว่าต้องการไปยังสถานที่แห่งอื่นเพื่อตามหาสิ่งมีชีวิตที่สามารถพ่นใยได้ ให้แมงมุมปริภูมิเวลาติดตามไปกับเจ้า”
นี่คือแผนการของจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลง
ใช้ข้ออ้างว่าตามหาสิ่งมีชีวิตพ่นใยเพื่อได้เป็นฝ่ายเข้าไปหาศัตรูเหล่านั้น จากนั้นก็ให้แมงมุมปริภูมิเวลาจัดการกับศัตรูเหล่านั้น ปล่อยให้ปริภูมิเวลาต้องแบกรับความผิดเหล่านั้นไป
“ถึงจะทำได้ แต่พวกเราเปลี่ยนคนไม่ดีกว่าหรือ? ข้าแก่แล้ว สังขารไม่อาจทนทรมานเช่นนั้นได้!”
ตงฟางเวิ่นทำตัวแก่ชราขึ้นมาโดยพลัน ตระหนักได้ในพริบตาว่าไม่ใช่งานดีแต่อย่างใด จะต้องทนทรมานเป็นอย่างยิ่ง จึงแนะนำให้เปลี่ยนคน
“เปลี่ยนเป็นผู้ใด? ไม่ใช่ว่าเจ้าต้องการให้พวกลั่วสุ่ยไปหรอกกระมัง พวกนางเป็นสตรีอายุน้อย ทั้งยังได้รับความโปรดปรานจากคุณชาย หากเสียผมไปแม้สักเส้น คุณชายคงไม่ปล่อยทั้งข้าและเจ้าไปโดยง่าย!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเอ่ย “พวกอ้ายฉานกับต้าเต๋อก็ยังเด็กเกินไป เจ้าใจดำถึงกับจะให้พวกเขาไปหรือ? พี่ต้นหลิวและพี่ก้อนหินแม้เหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง แต่…เจ้ากล้าไปพูดเรื่องนี้หรือ?”
พูดกับต้นหลิวและเจ้าก้อนหินหรือ?
ตงฟางเวิ่นเพียงแค่ได้ยินชื่อก็อดตัวสั่นไม่ได้
อย่าสร้างปัญหาเลย หากเขาไปหาต้นหลิวและเจ้าก้อนหิน จากนั้นเอ่ยให้ทั้งสองไปทนทุกข์แทน พวกนั้นได้หักกระดูกทุกท่อนบนร่างของเขาทิ้งแน่!
“สือเฟิงเช่นไรเล่า! ใช่แล้ว สือเฟิง! เขายังเยาว์ร่างกายแข็งแรง!”
ดวงตาของเขาสว่างวาบขึ้นทันทีที่นึกถึงสือเฟิง
“ขอร้อง เจ้าช่วยมีมนุษยธรรมบ้างเถิด! หนุ่มสาวเพิ่งแต่งงานกัน เจ้าปล่อยให้พวกเขามีวันคืนอันสงบสุขเถิด!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงปฏิเสธทันที
“คิดแล้วเหลือเพียงแต่ข้า!”
ตงฟางเวิ่นร้องไห้ จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงช่างสมควรตายนัก เรื่องดี ๆ ไม่มาหาเขา ทว่าเรื่องต้องถูกทุบตีทนทรมานกลับมาหาเขาเป็นคนแรก
“เจ้าอย่าได้พูดอีกเลย เมื่อคิดดูแล้ว เจ้าคือคนที่เหมาะสมที่สุด!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงกล่าว “ถือเสียว่าเป็นการทำเพื่อคุณชาย! เอาล่ะ เจ้าไปเตรียมตัวเถิด หลังจากพร้อมแล้วค่อยเริ่มลงมือกัน”
“รู้แล้ว!”
ตงฟางเวิ่นตอบกลับอย่างชิงชัง
สิ่งใดก็ไม่จำเป็นต้องเตรียม ลั่วสุ่ยรู้แผนการของพวกเขาเรียบร้อยแล้ว ทั้งยังติดต่อมาบอกว่าไม่ต้องกังวลถึงความปลอดภัยใด ๆ ทั้งสิ้น นางจะคอยเฝ้ามองพวกเขาจากแท็บเล็ต หากมีเรื่องอันใดเกิดขึ้นจะรีบช่วยเหลืออย่างเร็วที่สุด
หลังจากนั้นตงฟางเวิ่นก็ออกจากเมืองชิงซาน มุ่งหน้าไปยังสถานที่แห่งนี้
ที่แห่งนี้มีคุนจากหลังฉากที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก แท็บเล็ตพบว่าเป้าหมายของมันคือคุณชาย เพียงแต่มันไม่กล้าตรงไปยังเมืองชิงซาน และต้องการจะลงมือกับคุณชายที่ในงานชุมนุมพ่นใย
เพียงไม่นาน ตงฟางเวิ่นก็มาถึงตัวคุน
คุนพบตงฟางเวิ่นในทันที แต่มันไม่รู้ตัวตนฐานะของตงฟางเวิ่นเพราะเขาไม่เป็นที่รู้จักเท่าพวกเซี่ยเหยียนและต้าเต๋อ จำนวนครั้งที่ปรากฏตัวข้างกายคุณชายก็น้อยนิดเป็นอย่างมาก
“นายท่านแมงมุมปริภูมิ ท่านมาที่นี่เร็วเข้า มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นแล้ว!“
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงติดต่อแมงมุมปริภูมิเวลาทันที ทำให้แมงมุมปริภูมิเวลารีบตรงมาที่นี่
“เร็วยิ่งนัก ข้ายังไม่ทันตรวจสอบความเคลื่อนไหวของปรโลกและยอดฝีมือหลังฉากเลย กลับเกิดเรื่องขึ้นแล้วอย่างนั้นหรือ?”
แมงมุมปริภูมิเวลาเอ่ยด้วยสีหน้าแปลกใจ
“ใช่แล้ว สวรรค์กำลังเข้าข้างเรา! คนผู้นี้เป็นคนข้างกายหลี่จิ่วเต้า อาศัยอยู่ในเมืองชิงซาน คราวนี้ออกมาเพื่อตามหาสิ่งมีชีวิตที่สามารถพ่นใยได้ เป็นผลให้บังเอิญพบคุนตัวนี้”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงเอ่ย “ข้าคิดว่าคุนตัวนี้ไม่ธรรมดา น่าหวั่นเกรงเป็นอย่างมาก อาจเป็นโอกาสอันดีของพวกเรา ข้าจึงแจ้งให้ท่านทราบทันที ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือไม่”
“นั่นมัน…คุนเขมือบห้วงเหว!”
แมงมุมปริภูมิเวลามองดูคุน รับรู้ถึงความเป็นมาของอีกฝ่าย มันมีชื่อเสียงอย่างมากในหลังฉาก ยากแก่การรับมือ
นางเอ่ยกับจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงว่า “เจ้าทำได้ดีมาก คนผู้นี้พบเข้ากับคุนเขมือบห้วงเหว หากพวกเราไม่ลงมือ เขาจะต้องไม่รอดอย่างแน่นอน!”
“เพียงแค่ทำในสิ่งสมควร!”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงกล่าว “เช่นนั้นพวกเราเฝ้ารอก่อนลงมือ รอให้คนผู้นั้นใกล้ทนไม่ไหว ค่อยออกไปช่วยเหลือ เช่นนั้นเขาจะต้องทราบซึ้งใจในตัวพวกเราเป็นอย่างมากแน่นอน!”
“อืม”
แมงมุมปริภูมิเวลาพยักหน้า
อีกด้านหนึ่ง ภายในใจตงฟางเวิ่นสาปแช่งจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงอย่างหนัก!
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงแนะให้เขามาที่นี่ก่อนเป็นอันดับแรก กล่าวว่าสิ่งมีชีวิตจากโลกหลังฉากที่นี่ นับว่าอ่อนแออยู่บ้างเล็กน้อย การโจมตีย่อมเบากว่า เขาจะได้ไม่ต้องตกอยู่ในสภาพเลวร้ายจริง ๆ
ทว่าเมื่อเขาเห็นคุนก็ต้องตกตะลึงจนโง่งม
นี่เรียกว่าอ่อนแออยู่บ้างหรือ???
สวรรค์ เมื่อมองคุนที่อยู่ตรงนั้นไม่ขยับเขยื้อน เขานึกเสียอีกว่าเป็นขุนเขาลูกหนึ่ง เมื่อคุนตนนั้นเงยหน้าขึ้นมอง เขาพลันตระหนักได้ว่านี่คือเป้าหมายที่เขาตามหา!
คุนตัวนี้ดูแล้วดุร้ายอย่างถึงที่สุด หากลงมือจริง ๆ เขาจะต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน!
“หลอกลวง! ข้าจะชำระบัญชีกับเจ้าในภายหลัง!”
ตงฟางเวิ่นยังคงสาปแช่งในใจ เผชิญหน้ากับคุนเช่นนี้ เขาไม่อาจทำใจรับได้จริง ๆ!
ขณะเดียวกัน ดวงตาขนาดใหญ่มหึมาทั้งสองของคุนก็จับจ้องไปทางตงฟางเวิ่นแล้ว
มันไม่รู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างตงฟางเวิ่นและหลี่จิ่วเต้า ทว่าก็ไม่ได้มีความคิดจะปล่อยตงฟางเวิ่นไป
“ขอบเขตโกลาหล? อืม แทบจะไม่พออุดช่องว่างระหว่างฟันเสียด้วยซ้ำ!”
มันเปิดปากเอ่ยออกมา ทราบถึงขอบเขตของตงฟางเวิ่นได้ในพริบตา มันต้องการจะกินตงฟางเวิ่นเข้าไปในครั้งเดียว
“หุบปากไปเสีย! ไม่ได้ล้างปากมานานกี่วันกัน? กลิ่นแรงเกินไปแล้ว!”
ตงฟางเวิ่นบีบจมูกตนเอง บัดซบ เมื่อคุนตัวนี้เอ่ยปากออกมา กลิ่นอันทรงพลังก็แผ่กระจายทันที แทบจะทำให้เขากระเด็นออกไปได้ด้วยกลิ่นอยู่แล้ว!
ไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องการต่อสู้ เพียงกลิ่นเหม็นอย่างเดียวก็ทำให้เขาไม่อาจทนได้แล้ว
“แมลงตัวจ้อยอย่างเจ้าถึงกับกล้าเอ่ยวาจาเช่นนี้ออกมา!”
คุนเขมือบห้วงเหวระเบิดโทสะออกมาทันที ลำแสงอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งออกมาจากดวงตาทั้งสองข้างตรงไปยังตงฟางเวิ่น
ตงฟางเวิ่นเรียกคัมภีร์หมากล้อมออกมาทันทีเพื่อป้องกันการโจมตีจากลำแสงทั้งสอง
นี่คือคัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อมที่คุณชายมอบให้เขา ด้านในบันทึกไว้ด้วยประสบการณ์และความเห็นของคุณชาย นับว่าเหนือชั้นไม่ธรรมดาอย่างถึงที่สุด
“นี่มันเป็นคัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อมอันใดกัน?!”
คุนเขมือบห้วงเหวจับจ้องมองคัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อมทันที สัมผัสได้ว่าคัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อมเหนือชั้นไม่ธรรมดาเพียงใด
“เจ้ากับหลี่จิ่วเต้ามีความเกี่ยวข้องกันอย่างไร?!”
มันรับรู้ได้ทันทีว่าตงฟางเวิ่นมีความเกี่ยวข้องบางอย่างกับหลี่จิ่วเต้า
คัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อมเล่มนี้เหนือชั้นอย่างถึงที่สุด จังหวะเต๋าที่ไหลเวียนอยู่ถึงกับทำให้มันตื่นตะลึง ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่จะต้องเป็นสิ่งที่มาจากเบื้องลึกของหน้าฉาก
หลี่จิ่วเต้าได้รับเบื้องลึกของหน้าฉากไป แสดงให้เห็นชัดเจนว่าตงฟางเวิ่นมีความเกี่ยวข้องกับหลี่จิ่วเต้า คัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อมเล่มนี้จะต้องเป็นหลี่จิ่วเต้าที่มอบให้ตงฟางเวิ่น
“บังอาจ กล้าเอ่ยชื่อคุณชายออกมาโดยตรงได้อย่างไร?!”
ตงฟางเวิ่นกล่าว “ใช้ปากเหม็นเน่าอย่างถึงที่สุดของเจ้าเอ่ยชื่อคุณชายออกมา นับเป็นการดูหมิ่นคุณชายอย่างถึงที่สุด! วันนี้ข้าจะต้องสั่งสอนบทเรียนให้เจ้า!”
“สั่งสอนข้า? กล้าดีอย่างไรจึงเอ่ยวาจาเช่นนี้ออกมา!”
คุนเขมือบห้วงเหวเอ่ยขึ้น “เรื่องอื่นไว้ว่ากันภายหลัง ให้ข้าสั่งสอนบทเรียนเจ้าเสียก่อน!”
หลังจากนั้นมันก็ลงมือ พลังอันน่าสะพรึงกลัวแผ่กระจาย กดข่มประกายแสงที่เปล่งออกมาจากคัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อม
ตงฟางเวิ่นถูกจับเอาไว้แล้วทุบตีทันที ไม่ต้องกล่าวเลยว่าน่าเวทนาเพียงใด!
เมื่อเผชิญหน้ากับคุนเขมือบห้วงเหว เขาไม่อาจทำสิ่งใดได้จริง ๆ ไม่อาจสำแดงพลังคัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อมได้อย่างเต็มความสามารถ คัมภีร์กลยุทธ์หมากล้อมใช้ความสำเร็จในวิถีหมากล้อมเป็นตัวขับเคลื่อน ด้วยความสำเร็จในวิถีหมากล้อมตอนนี้ของเขา พลังที่ปลดปล่อยออกมาได้มีจำกัดอย่างถึงที่สุด ไม่มีทางรับมือกับคุนเขมือบหุบเหวได้
“อ๊ากกก!”
เพียงไม่นาน ตงฟางเวิ่นก็เริ่มกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
หลังจากที่คุนเขมือบหุบเหวรู้ว่าตงฟางเวิ่นมีความเกี่ยวข้องกับหลี่จิ่วเต้า มันก็ล้มเลิกความต้องการที่จะสังหาร หมายใช้ตงฟางเวิ่นเพื่อรับรู้ข้อมูลของหลี่จิ่วเต้า
มันทุบตีตงฟางเวิ่นอย่างหนัก ต้องการให้ตงฟางเวิ่นได้ลิ้มรสความทรมานก่อนพูดออกมา
ร่างกายของตงฟางเวิ่นโชกไปด้วยเลือด ถูกจับแล้วทุบตีจนสภาพน่าเวทนาอย่างถึงที่สุด
‘เหตุใดถึงยังไม่ออกมาอีก!?’
เขาตะโกนขึ้นมาในใจ เพราะรู้สึกเจ็บเกินไปแล้ว
นี่ไม่ใช่การแสดง แต่เป็นการถูกทุบตีจนเจ็บปวดจริง ๆ
เขาสบถสาปแช่งในใจ จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงไม่ใช่คนจริง ๆ จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่ออกมาอีก หรือต้องการจะเห็นเขาถูกทุบตีจนตายจริง ๆ จึงค่อยออกมา?!
อย่าบอกนะ ว่าเขาจะทำเช่นนั้นจริง ๆ
แมงมุมปริภูมิเวลาที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดห่างออกไปเตรียมลงมือช่วยเหลือ ทว่ากลับถูกจักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงปรามเอาไว้
“อย่ารีบร้อน รออีกหน่อยเถิด ยิ่งผ่านไปนานเข้า เขาจะยิ่งรู้สึกซาบซึ้งในตัวพวกเรา”
จักรพรรดิหมากล้อมหวงหลงกล่าวกับแมงมุมปริภูมิเวลา
แมงมุมปริภูมิเวลาครุ่นคิด เป็นเช่นนั้นจริง ยิ่งตงฟางเวิ่นถูกทุบตีมากเท่าใด ก็จะยิ่งรู้สึกซาบซึ้งมากขึ้นตอนได้รับการช่วยชีวิตในภายหลัง
“ตกลง”
แมงมุมปริภูมิเวลาพยักหน้า
ตราบใดที่ตงฟางเวิ่นไม่ตาย นางก็ไม่รีบร้อนที่จะลงมือ