ตอนที่ 920 ความจริงเปิดเผย
จากนั้นตำรวจจึงเชิญหลินม่ายมาสอบปากคำเพื่อถามว่าเธอมีศัตรูที่ไหนหรือไม่
เห็นชัดว่าการที่เธอถูกลักพาตัวไปในคราวนี้เพราะมีคนใช้ประโยชน์จากหญิงวิกลจริตคนนั้น
จะไม่ใช่ศัตรูของหลินม่ายหรอกหรือที่ใช้ความพยายามอย่างหนักเสี้ยมให้คนบ้าคนหนึ่งมาจัดการกับเธอ!
หลินม่ายรู้สึกละอายใจเล็กน้อย เธอสร้างศัตรูเอาไว้ไม่น้อยเลย
เวลานี้เธอนั่งอยู่ในสถานีตำรวจ และตรึกตรองหาศัตรูที่ต้องการฆ่าเธออย่างระมัดระวัง
คนแรกที่เธอนึกถึงคือหมาบ้าแซ่อู๋
บนโลกใบนี้เขาคือคนที่อยากจะให้เธอตายมากที่สุด และคน ๆ นี้ต้องการให้เธอตายอย่างน่าสมเพช เจ็บปวดแสนสาหัสและทรมาน
เขาชิงชังเธออย่างสุดหัวใจก็เพราะหลินเพ่ย
หลินเพ่ยมีชีวิตเลวทราม หลินเพ่ยโดนข่มเหงโดยชายที่เขาเคารพ หลินเพ่ยต้องอยู่อย่างยากเข็ญ… และทั้งหมดนี้คือเหตุผลที่เขาอยากให้เธอตาย
เขาเป็นคนที่เกลียดชังเธออย่างสุดหัวใจ เกลียดเสียยิ่งกว่าที่หลินเพ่ยเกลียดเธอซะอีก
หลินเพ่ยไม่ได้เกลียดหลินม่ายเท่ากับหมาบ้าแซ่อู๋ และหลินเพ่ยรู้ว่าหมาบ้าแซ่อู๋นี้พร้อมทำทุกอย่างเพื่อที่จะสังหารหลินม่าย
เพราะเหตุนี้ความเกลียดชังในใจของหล่อนจึงค่อนข้างเบาบางลง เพราะมันถูกผู้คนลงมือกระทำแทนแล้ว ในใจของหล่อนจึงเหลือเพียงความเกลียดชังที่ไม่มากนัก
แต่ตอนนี้อู๋เสี่ยวเจี๋ยนก็ยังคงดูแลภรรยาของเขาในกว่างโจวและคงไม่มีเวลามาสนใจเธอ ดังนั้นเขาจึงไม่น่าจะเป็นผู้บงการเบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้
และร่างกายของหลินเพ่ยเวลานี้ก็อยู่ใต้ร่างของนายท่านฉุย อีกอย่างหล่อนเป็นผู้หญิงด้วย จึงตัดเรื่องเพศออกไปได้
ส่วนตระกูลซูก็สิ้นเนื้อประดาตัวไปแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่สองพี่น้องบ้านซูจะลงมืออีกครั้ง…
หลังจากนึกคิดในใจอยู่นาน หลินม่ายก็รู้สึกว่าน่าจะเป็นหัวหน้าผู้รับเหมาหูหรือเจ้าของโรงงานเครื่องประดับเป่าตี่ลา
เหตุผลที่หลินม่ายสงสัยพวกเขา เป็นเพราะเป่าตี่ลาพ่ายแพ้ต่อโรงงานเครื่องประดับไป๋เหอของเธอ และโอกาสพลิกกลับยังเป็นศูนย์
ผู้อำนวยการโรงงานเครื่องประดับเป่าตี่ลาเกลียดเธอเข้ากระดูกดำ จึงเป็นไปได้ว่าเขาจะแก้แค้นเธอ
ส่วนหัวหน้าผู้รับเหมาหู ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้เกลียดชังหลินม่ายมากนักหากมองจากภายนอก แต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่เป็นอย่างนั้น
หลินม่ายไล่หัวหน้าผู้รับเหมาหูออกจากพื้นที่ก่อสร้างบ้านสวัสดิการครอบครัวพนักงานธนาคาร ซึ่งสิ่งนี้ทำให้เขาไม่พอใจมาก
ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ไปยั่วยุให้ผู้รับเหมารายอื่นหยุดทำงานกับหลินม่าย น่าเสียดายที่เขาทำไม่สำเร็จ
ต่อมาเขาแข่งขันกับหลินม่ายเพื่อจะยื้อแย่งสองโครงการกับหลินม่าย นั่นก็คือพื้นที่อาศัยพนักงานของสำนักไปรษณีย์และสำนักงานรถไฟ ทว่าเขาก็พ่ายแพ้อีกครั้ง
คราวนั้นเขาลอบยั่วยุให้ครัวเรือนที่รื้อถอนโครงการบ้านจัดสรรโกลเด้นกลอรี่เรสซิเดนซ์ให้สร้างปัญหา โดยเรียกร้องให้ยกระดับมาตราการการรื้อถอน
แต่เขาไม่คาดคิดว่าหลินม่ายจะปฏิเสธข้อเสนอ และยอมคืนที่ดินให้ชาวบ้านก่อนจะหยุดการทำสัญญารื้อถอน ทั้งหมดนี้ทำให้ชาวบ้านถึงกับตื่นตระหนกไปหลายวัน
ทุกคนพยายามเข้าหาหัวหน้าผู้รับเหมาหู แล้วขอคำอธิบายจากเขา
ไม่ว่าจะเป็นการให้ค่าตอบแทนก้อนโต หรือหาทางเกลี้ยกล่อมให้หลินม่ายกลับมารื้อบ้านของพวกเขาทิ้งเสีย
สุดท้ายแล้วไม่ว่าเงื่อนไขจะถูกตั้งไว้อย่างไร หัวหน้าผู้รับเหมาหูเองก็ไม่สามารถจัดการอะไรได้ กลายเป็นว่าเขาถูกชาวบ้านโกรธแค้นและรุมทุบตีจนบาดเจ็บหนัก
เจียวอิงจวิ้นส่งคนติดตามความเคลื่อนไหวของชาวบ้าน ไม่นานเขาจึงทราบว่าเป็นหัวหน้าผู้รับเหมาหูที่อยู่เบื้องหลังความวุ่นวายทั้งหมด และตอนนี้เขากำลังได้รับผลกระทบจากสิ่งที่ก่อเอาไว้
นั่นเป็นเหตุผลที่ชาวบ้านกลับมาร้องขอและยินยอมเซ็นสัญญารื้อถอน แต่หลินม่ายกลับเฉยชาไปเสียแล้ว
ทั้งหมดที่เธอทำก็เพื่อให้ความโกรธของชาวบ้านพุ่งขึ้นสูงสุด ทำให้พวกเขายิ่งทุบตีหัวหน้าผู้รับเหมาหูอย่างไม่ยอมให้หยัดยืน
ผู้รับเหมาหูไม่ใช่คนโง่ เขาทราบแน่นอนถึงวิธีการของหลินม่าย และหากเขาใช้วิธีการที่เลวทรามโต้ตอบหลินม่าย มันก็ดูสมเหตุสมผล
ตำรวจถ่ายรูปหัวหน้าผู้รับเหมาหู และผู้อำนวยการโรงงานเครื่องประดับเป่าตี่ลา ก่อนจะหันไปถามซ่งเฮยเจิ้นว่าใครเป็นคนพาหล่อนมาที่เมืองหลวง
ซ่งเฮยเจิ้นชี้ที่ไปที่ภาพของหัวหน้าผู้รับเหมาหูอย่างไม่ลังเล “เป็นเขา!”
เวลานี้ตำรวจจึงคิดจับกุมหัวหน้าผู้รับเหมาหูเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมทันที
โชคดีที่ข่าวด้านความมั่นคงถูกปิดไว้แน่นหนา พวกเขาบอกกับโลกภายนอกเพียงว่าหลินม่ายได้รับการช่วยเหลือแล้ว และผู้ลักพาตัวยังคงหลบหนี
หัวหน้าผู้รับเหมาหูเชื่อว่าทั้งหมดเป็นเรื่องจริง แม้เขาจะไม่ค่อยสบายใจนัก แต่ก็ยังไม่อยากจะหนี
เพราะถ้าตำรวจจะจับเขา อีกฝ่ายก็คงทำไปแล้ว
ทุกวันนี้ยังไม่มีอินเทอร์เน็ต ไม่มีแหล่งข้อมูล อาชญากรที่หลบหนีนั้นเปรียบกับเข็มในมหาสมุทร ไม่ใช่ว่าจะพบเจอกันได้ง่าย ๆ
แต่เมื่อตำรวจปรากฏตัวต่อหน้าผู้รับเหมาหู สีหน้าของเขาเผยความละอายใจ
เมื่อเขามาถึงสถานีตำรวจ เขาไม่ได้ขัดขืนแล้วยังยอมรับสารภาพจนหมด
ปรากฏว่าผู้รับเหมาหูคนนี้เป็นหลานของหูสิ่งซือในเมืองเจียงเฉิง
และหูสิ่งซือก็คือผู้รับเหมาที่พยายามแข่งขันกับหลินม่ายในโครงการสร้างสะพานยกระดับของรัฐ
เพราะความพ่ายแพ้คราวนั้นทำให้เขาโกรธแค้นหลินม่ายมาก เขาจึงขโมยเหล็กจากสถานที่ก่อสร้างสะพานยกระดับของหลินม่าย
แต่เป็นเฉินเฟิงที่จับกุมพวกเขาได้ทั้งหมด เวลานั้นหูสิ่งซือถูกตัดสินลงโทษอย่างหนัก และตอนนี้เขายังอยู่ในคุก
หัวหน้าผู้รับเหมาหูมีความสัมพันธ์อันดีกับหูสิ่งซือผู้เป็นลุงของเขาตั้งแต่ยังเด็ก
ทันทีที่หูสิ่งซือเข้าคุก เขาจึงเกลียดชังหลินม่ายมาก และเกลียดชังที่หลินม่ายแย่งงานของตนไป
สองโครงการใหญ่ทั้งของที่ทำการไปรษณีย์และสำนักงานรถไฟที่เขาใฝ่ฝัน หนึ่งในนี้ถูกหลินม่ายคว้าไปได้
แม้อีกงานจะไม่ได้อยู่ในมือของหลินม่าย แต่มันก็ไม่ได้อยู่ในมือของเขาเช่นกัน เรื่องนี้ยิ่งทำให้เขาเกลียดหลินม่ายมากขึ้น
นอกจากนี้เขายังใช้ความเก่งกาจในทางที่ผิด ภายในโครงการรถไฟฟ้าสาย 2 เขาได้รับเหมาในส่วนเล็ก ๆ ของโครงการ
แต่เพราะทีมช่างที่อยู่ภายใต้อำนาจของเขาไม่เชี่ยวชาญมากพอ จึงเกือบเกิดอุบัติเหตุขึ้น
เป็นคุณเจิ้งจากว่านทงกรุ๊ปของหลินม่ายที่ตรวจพบมัน เวลานั้นเขากำลังตรวจสอบโครงการที่ดูแลอยู่ และรายงานมันขึ้นไปทันที
เวลานั้นผู้รับเหมาหูไม่เพียงแต่ถูกปรับเป็นจำนวนเงินมหาศาล แต่ยังถูกขับไล่ออกจากการก่อสร้างรถไฟใต้ดินสาย 2 ด้วย
หากว่างานของเขาไม่เรียบร้อย คุณเจิ้งเพียงแค่บอกกล่าวเป็นการส่วนตัวก็ได้ ทำไมต้องรายงานขึ้นเบื้องบนด้วย?
เพราะเหตุผลนี้ เขาจึงเกลียดชังหลินม่ายมาก และรู้สึกว่าการรายงานของคุณเจิ้งนั้นคือคำสั่งของหลินม่าย อีกฝ่ายเพียงต้องการกดดันให้เขาตายไปเสีย
เพราะหัวหน้าผู้รับเหมาหูคิดว่าหลินม่ายไม่มีความเมตตา เขาจึงไม่ชอบอีกฝ่าย
เขาลอบยุยงให้ชาวบ้านในโครงการโกลเด้นพาเลสสร้างปัญหา โดยให้พวกเขาทำลายสัญญารื้อถอนของหล่อน แต่สุดท้ายเขาก็พ่ายแพ้
นั่นเพราะเขาไม่คิดมาก่อนว่าหลินม่ายจะยอมแพ้อย่างง่ายดายเช่นนั้น
เมื่อการรื้อถอนถูกปฏิเสธ ชาวบ้านพลันกังวลใจ พวกเขารีบรุดมาหาเขาทีละคนเพื่อชำระแค้นและเรียกร้องให้ชดใช้
เวลานั้นหัวหน้าผู้รับเหมาหูที่ไม่สามารถอดทนต่อโชคชะตาก็ได้พบกับซ่งเฮยเจิ้นที่จิตใจไม่ปกติโดยบังเอิญ
และเวลานั้นยังได้ทราบว่าแฟนเก่าของหล่อนคล้ายคลึงกับฟางจั๋วหรานมาก ดังนั้นเขาจึงคิดยืมมือหล่อนฆ่าหลินม่ายเพื่อคลายความเกลียดชังในใจของตน
แผนของเขาไม่มีที่ติจริง ๆ แต่เพราะซ่งเฮยเจิ้นถูกจับกุม เขาจึงกลายเป็นผู้บงการ
ในฐานะผู้ร้ายลักพาตัว หัวหน้าผู้รับเหมาหูจะถูกจำคุกตลอดชีวิต
บุคคลที่อยู่กับเขาในคุกคือนักศึกษาสองคนที่อยู่ในแผนกพากษ์เสียงวิทยุและโทรทัศน์ของมหาวิทยาลัย ทั้งสองคนนี้แกล้งทำเสียงเลียนแบบเจ้าของบ้านและเสิ่นเสี่ยวผิง
นักศึกษาทั้งสองคนนี้ถูกว่าจ้างจากหัวหน้าผู้รับเหมาหู และพวกเขาได้รับเงินจำนวนมากในการโทรศัพท์คราวนี้
ด้วยเงินไม่กี่สิบหยวน พวกเขาถึงกับยอมทำสิ่งที่ผิดกฎหมาย เช่นนี้ทั้งสองคนจึงโดนหางเลขไปด้วย
นอกเหนือจากต้องถูกจำคุกแล้ว หัวหน้าผู้รับเหมาหูยังถูกหลินม่ายฟ้องเรียกร้องค่าเสียหายที่สูงเสียดฟ้า
แม้หลินม่ายจะฟ้องเเป็นเงินจำนวนมาก แต่ความจริงแล้วเธอไม่ได้ต้องการเงินเพิ่ม
สิ่งที่เธอต้องการชดเชยคือรถเมอร์เซเดส-เบนซ์และรถจี๊ปที่เสียหายอย่างหนัก
เพราะหากว่าหัวหน้าผู้รับเหมาหูไม่บงการให้ซ่งเฮยเจิ้นลักพาตัวเธอไป รถทั้งสองคันคงไม่ต้องพังย่อยยับ เป็นเขาที่ต้องชดใช้
แต่ราคาของรถสองคันนี้ไม่ใช่ของราคาถูก แม้ผู้รับเหมาหูจะล้มละลาย ขายภรรยา ขายลูกของตนทิ้งทั้งหมด เขาก็ไม่มีวันจ่ายได้
สุดท้ายแล้วหลินม่ายก็ไม่สนใจเรื่องเหล่านั้น หากหัวหน้าผู้รับเหมาหูกล้าลงมือทำแล้ว เขาต้องยินดีรับผลที่จะตามมาด้วย
…………………………………………………………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
แผนชั่วมาก เอาคนบ้ามาจัดการม่ายจื่อ แต่สำหรับม่ายจื่อแล้วทำอะไรไม่ได้หรอก ทองแท้ไม่กลัวไฟ
ไหหม่า(海馬)
![แม่ปากร้ายยุค 80 [八零辣妈飒爆了]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137463.webp "แม่ปากร้ายยุค 80 [八零辣妈飒爆了]")