สูตรโกงฉบับเด็กเรียน – บทที่ 326 ปราการสุดท้ายของชีวิต

สันติภาพคือปัจจัยสำคัญของการพัฒนา ทว่าความขัดแย้งคือตัวเร่งให้เกิดการพัฒนา

หากมองลึกไปยังประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ ก็จะพบว่าแท้จริงแล้วมันคือประวัติศาสตร์แห่งการพัฒนาอาวุธ

ทั้งยุคหิน ยุคสำริด ยุคเหล็กไปจนถึงยุคเครื่องจักรไอน้ำ…

ทั้งแรงจูงใจ เครื่องมือและทุกสิ่งอย่างล้วนถูกมุษย์นำไปประดิษฐ์เป็นอาวุธอย่างชาญฉลาด

แล้วอาวุธคืออะไรกันล่ะ

ยามเกิดความขัดแย้งขึ้น การหันอาวุธเข้าหากันย่อมเป็นวิธีแก้ไขที่ดีที่สุด

ในทำนองเดียวกัน ความก้าวหน้าขององค์ความรู้ใดๆ ก็ตามย่อมขึ้นอยู่กับการถูกคัดค้านอย่างต่อเนื่องหากมองโดยใช้หลักปรัชญาแล้ว ความก้าวหน้าและการพัฒนาคืออะไรกันแน่

อันที่จริง มันเป็นเพียงการคัดค้านและยอมรับต่อๆ กันมาเท่านั้นเอง

แก่นแท้ของข้อพิพาททางวิชาการคืออะไร คือแก่นความรู้หรือไม่

แล้วแก่นความรู้นั้นมาจากไหน

ก็มาจากนวัตกรรมไงล่ะ!

เพราะนวัตกรรมนั้นไม่มีจุดสิ้นสุด

ขณะนี้ การประชุมที่ห้องบรรยายของมหาวิทยาลัยไฮเซนเบิร์กกำลังเริ่มต้นขึ้นผู้เชี่ยวชาญนับพันคนมารวมตัวกันที่นี่เพื่อสรุปและอภิปรายประเด็นต่างๆ เกี่ยวกับสถานะการพัฒนาวิทยาการด้านการศัลยกรรมกระดูกในปัจจุบัน

รวมถึงปัญหาที่พบ การสรุปผลและค้นหาประเด็นหลักที่ต้องมีการแก้ไขเพื่อการพัฒนาองค์ความรู่ต่อไปอย่างต่อเนื่อง

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญและนักวิชาการจากทั่วทุกมุมโลก แต่ละคนมีศักยภาพและประสบการณ์มากมาย พวกเขาได้สรุปประสบการณ์การเรียนรู้ด้านศัลยกรรมกระดูกส่วนใหญ่ตลอดชีวิตของพวกเขา

ในฐานะที่มอริสเป็นหนึ่งในผู้นำด้านศัลยกรรมกระดูกของทั่วทั้งยุโรปและอเมริกา เขาจึงเปี่ยมไปด้วยความกล้าหาญสมศักยภาพ เขายืนบนเวทีด้วยท่าทีสูงส่งสง่างาม

การประชุมเป็นไปอย่างราบรื่น ทุกคนต่างพูดคุยกันได้อย่างอิสระ

แนวคิดหลักคือการบูรณาการ อาจกล่าวได้ว่าแผนการดึงตัวมอริสเข้ามาของโจนส์นับเป็นความเคลื่อนไหวที่น่าประหลาดใจมากเลยทีเดียว

แม้แต่โจนส์เองก็ไม่ได้คาดหวังว่าวันนี้เขาจะประสบผลสำเร็จเลยด้วยซ้ำ แท้จริงแล้วเขาแค่ต้องการป้องกันไม่ให้สถาบันวิจัยกระดูกและข้อของตนต้องเผชิญความล้มเหลว จึงเชิญมอริสมาที่เยอรมันด้วยความเคียดแค้น

ทว่าตอนนี้ดูเหมือนว่านี่จะเป็นก้าวที่ชาญฉลาดจริงๆ

การประชุมวันนี้กลายเป็นการประชุมประจำปีทันที มอริสได้เน้นย้ำถึงการมีส่วนร่วมของหลายๆ ฝ่ายภายในแวดวงศัลยกรรมกระดูกตลอดหลายปีที่ผ่านมา

โดยจะนำความสำเร็จทั้งหลายมาสรุปผลนั่นเอง

การประชุมไม่ได้บรรยายโดยบุคคลเดียว แต่จะคัดเลือกผู้บรรยายจำนวนสิบสองคนเพื่อเน้นย้ำถึงพัฒนาการขององค์ความรู้ด้านศัลยกรรมกระดูกในสาขาต่างๆ

ในวันที่สองของการประชุม หลังจากการประชุมสิ้นสุดลง โจนส์ก็ได้ขึ้นมากล่าวสุนทรพจน์ “การแพทย์สาขาศัลยกรรมกระดูกถือเป็นสาขาใหญ่ที่ครอบคลุมสาขาเล็กๆ มากมาย ซึ่งพวกเราก็ได้ใช้สาขาวิชานี้ในการแก้ไขปัญหาและเอาชนะความยากลำบากต่างๆ มานับไม่ถ้วน นี่คือความรับผิดชอบของทุกคน เป็นคุณูปการต่อมวลมนุษยชาติ ชีวิตของผู้คนดีขึ้นได้ก็เพราะพวกคุณ”

เมื่อจบการประชุม นิตยสารและบทความจำนวนมากก็เริ่มโปรโมตการประชุมครั้งนี้

สื่อสหรัฐฯ กล่าว “การพัฒนาความรู้ด้านศัลยกรรมกระดูกได้เข้าสู่ยุคใหม่แล้ว เราเชื่อมั่นว่าในยุคแห่งการบูรณาการนี้จะเกิดความรุ่งโรจน์ขึ้นอย่างแน่นอน”

วารสารวิทยาลัยแพทย์ไฮเซนเบิร์กกล่าว “พวกเราจะยืนหยัดไปด้วยกัน พวกเราจะคอยรักษาสุขภาพของคุณเอง ความก้าวหน้าในการบูรณาการระหว่างศาสตร์การศัลยกรรมกระดูกของโลกตะวันออกและตะวันตกคือสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้”

สื่อของประเทศเยอรมนีกล่าว “นี่คือเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ เรามองเห็นอนาคตได้จากที่แห่งนี้ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป สถาบันวิจัยกระดูกและข้อเยอรมันควรเปลี่ยนชื่อเป็นสถาบันวิจัยกระดูกและข้อนานาชาติ”

การประชุมครั้งนี้จบลงแล้ว วารสารวิชาการต่างๆ เองก็ได้เริ่มติดต่อกับผู้จัดงานแล้วเช่นกัน โดยหวังว่าจะนำเนื้อหาการประชุมออกมาเผยแพร่ได้ ซึ่งเรื่องนี้ถือเป็นเรื่องสำคัญมาก

เนื้อหาของการประชุมครั้งนี้เป็นเนื้อหาใหม่ทั้งหมด ทั้งยังเป็นความสำเร็จครั้งใหม่และเป็นผลลัพธ์ใหม่

เมื่อไหร่ที่เนื้อหาเหล่านี้ถูกเผยแพร่ออกไป มันจะต้องเป็นที่ดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมากอย่างแน่นอน

ในขณะที่มหาวิทยาลัยไฮเซนเบิร์กกำลังเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ร้องรำเฉลิมฉลองให้กับความก้าวหน้าและอนาคตอันสดใส ทางด้านโรงแรมไห่ถังที่กรุงปักกิ่งกลับเต็มไปด้วยความหดหู่

เพราะไม่ว่าใครก็หัวเราะไม่ออก!

ไป๋เยี่ยใช้เวลากว่าสองวันครึ่งในการพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการวินิจฉัยและการรักษาโรคกระดูกและข้อที่อันตรายทั้งสามโรค

ทว่า…

ในช่วงท้ายของการประชุม ไป๋เยี่ยกลับยืนนิ่งอยู่ที่เดิมด้วยสีหน้าเรียบเฉย เขามองไปทางทุกคน ทว่ากลับไม่พูดอะไรออกมาเลย

ทุกคนกำลังจับจ้องไปที่หน้าจอขนาดใหญ่พลันรู้สึกถึงความหนาวเหน็บที่พัดผ่านหัวใจไป

เพราะว่าภาพที่แสดงอยู่บนหน้าจอขนาดนี้ช่างน่าอนาถายิ่งนัก ไหนจะตารางและจำนวนสถิติที่ปรากฏขึ้นด้านข้าง…

ทุกปีมี 1.29 ล้านคนที่เสียชีวิตจาก…

ทุกปีมี 6.79 ล้านคนที่ร่างกายไม่สามารถทำงานได้ปกติตามกลไกทางสรีรวิทยาหลังจากเข้ารับการผ่าตัด

มี…

ตัวเลขเหล่านี้ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคนทีละแถวๆ ทำให้ทุกคนต้องหันมาให้ความสนใจ

วิทยาการศัลยกรรมกระดูกก้าวหน้าพอแล้วหรือ

ถึงแม้จะมีการปรับปรุงมาค่อนข้างมากเมื่อเทียบกับในอดีต ทว่าสภาพการณ์ในตอนนี้ก็ยังไม่ดีนัก

ทุกคนรู้สึกหนักใจจนเข้าขั้นหดหู่

ใครจะกล้ามองข้ามสภาพการณ์อันน่าหวาดผวาและสถิติที่ประจักษ์อยู่ตรงหน้าได้

ทั้งหมดนี้คือชีวิตคนทั้งนั้น!

ทุกคนที่นี่ล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญและศาสตราจารย์ และเป็นบุคลากรชั้นนำในสาขาศัลยกรรมกระดูก อย่างไรก็ตาม…เพราะทักษะการผ่าตัดที่มีอยู่อย่างจำกัดและปัญหาระหว่างการผ่าตัดตั้งแต่เล็กจนใหญ่ ผู้ป่วยหลายคนจึงยังมีอาการบาดเจ็บหลังผ่าตัดอยู่

นี่คือความรับผิดชอบของพวกเรา!

ถูกต้อง เราไม่ใช่ฆาตกร ย่อมไม่ได้จงใจอยู่แล้ว

แต่…

พวกเราก็ต้องพยายามให้มาก

เราต้องรับผิดชอบชีวิต

ทั้งหมดนี้คือความรับผิดชอบที่ตกอยู่กับเรา

ไป๋เยี่ยมองไปรอบๆ โดยไม่พูดอะไร เขาก้มศีรษะลงแล้วโค้งคำนับให้ทุกคนก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก “ขอบคุณทุกท่านครับ ขอจบการประชุมไว้เท่านี้ครับ”

“ขอขอบคุณทุกท่านที่มาเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้นะครับ ถึงแม้ว่าตารางงานจะยุ่งก็ตาม ผมหวังว่าการประชุมครั้งนี้จะช่วยสร้างแรงบันดาลใจและมีส่วนช่วยในการทำงานและในการใช้ชีวิตต่อๆ ไป”

“สุดท้ายนี้! โปรดจับมีดในมือของคุณให้มั่น เพราะคุณคือปราการสุดท้ายของชีวิต! ขอบคุณทุกคนมากครับ”

การประชุมสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี

อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับการประชุมที่ไฮเซนเบิร์ก ประเทศเยอรมนีแล้ว ผลลัพธ์ของการประชุมทั้งสองแห่งดูจะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

อีกฝั่งหนึ่งเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะแสนเบิกบานใจที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง ในขณะที่อีกฝั่งหนึ่งคือความกังวล หดหู่และไม่เต็มใจ

อีกฝั่งหนึ่งกำลังดื่มเหล้าเฉลิมฉลองให้กับวันในอดีต เตรียมต้อนรับวันรุ่งขึ้น

ในขณะที่อีกฝั่งหนึ่ง หลังจากที่เผชิญหน้ากับความละอายในตนเองแล้ว พวกเขาก็กล้าไตร่ตรองถึงข้อบกพร่องของตนเอง

ใครคือคนถูก

และใครคือคนผิด

ดูเหมือนว่าจะไม่มีเส้นแบ่งที่แน่ชัด

ไม่มีเส้นแบ่งเลย

แต่สำหรับวงการแพทย์แล้ว เราไม่ควรพอใจกับสภาพที่เป็นอยู่ ความภูมิใจนั้นอาจจะเป็นความประสาทเลินเล่อของเรา แต่สำหรับผู้ป่วยแล้ว นั่นคือชีวิตอันปราศจากปราการคุ้มกัน

เช่นเดียวกับที่ไป๋เยี่ยพูดไว้ เราคือปราการสุดท้ายที่คอยปกป้องชีวิตและสุขภาพของผู้ป่วย เราห้ามประมาทเด็ดขาด!

ดั่งที่ไป๋เยี่ยเคยปฏิญาณตนไว้ในตอนแรก ‘การเรียนแพทย์ไม่ใช่เรื่องง่าย’

เพราะฉะนั้น โปรดใช้มีดในมือของคุณด้วยความเมตตา เพราะถ้าคุณไม่ระวัง มันก็อาจจะเป็นเคียวของยมทูตได้