บทที่ 912 ผู้ลาดตระเวนปริภูมิเวลา ‘ไม่อาจทำสิ่งใดได้!’
“สหายเอ่ยอันใดออกมา?”
ร่างศพตี๋เทาถลึงตามอง “เจ้าจะบอกว่าเรียกข้ามาตายอย่างนั้นหรือ?!”
มันไม่อยากจะเชื่อหู เกิดอันใดขึ้น ร่างศพมู่ชิงกล่าวออกมาเช่นนั้นจริง ๆ!
ร่างศพมู่ชิงปิดหน้าตนเอง ไม่มีหน้าเอ่ยอันใดอีก หลี่จิ่วเต้าแข็งแกร่งเกินไป แข็งแกร่งจนไม่อาจเทียบได้แม้แต่น้อย มันเกิดความสงสัยขึ้นอย่างจริงจังว่าหลี่จิ่วเต้านั้นอยู่ในระดับเดียวกันกับฉินอี้ มู่ชิง และตี๋เทา
“ข้าไม่เชื่อว่าเขาจะแข็งแกร่งถึงเพียงนั้น!”
ร่างศพตี๋เทาคำรามออกมา “ดูข้าสำแดงวิชาสวรรค์ไร้พ่ายสังหารเขาเสีย!”
ร่างของมันเต็มไปด้วยลมหายใจโหมซัดสาด ราวกับเค้นออกมาสุดชีวิต กระทั่งหลี่จิ่วเต้ายังเปลี่ยนเป็นสนใจขึ้นมา รอดูว่าร่างศพตี๋เทาจะปลดปล่อยการโจมตีเช่นใดออกมา
ทว่าเพียงพริบตา ร่างศพของตี๋เทาก็หายลับไปทันที วิ่งหนีไปเรียบร้อยแล้ว!
“วิชาสวรรค์ไร้พ่ายไว้หลบหนีหรือ?”
หลี่จิ่วเต้าเอ่ยด้วยสายตาแปลกประหลาด “สามสิบหกกลยุทธ์ ดีสุดคือกลยุทธ์หนี ไม่เลว ๆ นี่ถึงจะเรียกได้ว่าเป็นวิชาสวรรค์ไร้พ่ายอย่างแท้จริง”
“หนีไปเช่นนี้หรือ?”
ปราณศพฉินอี้เมื่อครู่ยังเอ่ยในใจว่าร่างศพตี๋เทาช่างสุดยอด แข็งแกร่งยิ่งกว่ามันมากนัก
หากเป็นมันได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงร่างและยกระดับขึ้น อีกทั้งยังมีทวนอยู่ในมือ เช่นนั้นจะหนีไปอย่างง่ายดายได้อย่างไร?
ย่อมไม่มีทาง!
ศพตี๋เทาช่างเป็นไก่อ่อนเสียจริง!
แต่จะหนีไปได้จริงหรือ? มันบังเกิดความสงสัยอย่างมากภายในใจ
‘หวังว่าจะหนีไปได้นะ!’
ร่างศพมู่ชิงคิดกับตนเอง ไม่เช่นนั้นมันคงต้องแบกรับความผิดในการขุดหลุมพรางใส่สหายของตนเอง
ทว่าเพียงพริบตาถัดมา ความคิดนี้ต่างก็เลือนหายไปอย่างสมบูรณ์ ไม่มีความหวังอันใดเหลืออยู่
เพราะร่างศพตี๋เทากลับมาแล้ว!
ส่วนร่างศพตี๋เทานั้นเหมือนไม่อาจตระหนักได้ถึงสถานการณ์นี้ ยังคงรำพึงรำพันกับตนเองอยู่
“ช่างเป็นสหายสุนัขเสียจริง เกือบหลอกให้ข้าไปตาย ดีที่ข้าตอบสนองอย่างรวดเร็ว ใช้วิชาลับพิเศษของข้า หลบหนีออกมาอย่างไร้พ่าย!”
ร่างศพตี๋เทายังคงเอ่ยออกมาอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง “ผู้ใดจะคาดคิดเล่าว่าท่าทางหยิ่งผยองของข้าจะมีไว้เพื่อปูทางหลบหนี! ฮ่า ๆ ข้าช่างมีไหวพริบยิ่งหนัก หลังจากนี้จำเป็นต้องฝึกฝนวิชาสวรรค์หลบหนีให้ดีขึ้นแล้ว!”
มันคงยังไม่รู้ว่าตนเองกลับมาที่เดิมอีกครั้ง พึงคิดว่าตนหนีออกไปไกลเป็นที่เรียบร้อย
“สหาย เจ้าดูเสียว่าเจ้าอยู่ที่ใด!”
ร่างศพมู่ชิงอดเอ่ยเตือนเขาขึ้นมาไม่ได้
“เอ๋ เหตุใดข้าถึงได้ยินเสียงสหายที่แสนดีของข้ากัน? แปลกยิ่งนัก หรือว่าเพราะข้าคิดถึงสหายที่แสนดีมากเกินไป?”
ร่างศพตี๋เทาหันมองไปตามเสียงด้วยความสงสัยเต็มเปี่ยม ผลคือทำให้กรามแทบค้างด้วยความตกตะลึง เมื่อเห็นร่างศพมู่ชิงจริง ๆ
“เจ้าเองก็หนีมาได้หรือ?!”
มันเอ่ยออกมาอย่างไม่รู้ตัว คิดว่าร่างศพของมู่ชิงเองก็หนีออกมาได้แล้ว “สหายสุดยอดยิ่ง เจ้าทำได้เช่นไรกัน? หรือว่าเจ้าจะมีวิชาสวรรค์หลบหนีที่ทรงพลังยิ่งกว่าข้า?”
มันชื่นชมร่างศพมู่ชิงจากใจจริง คาดไม่ถึงว่าร่างศพมู่ชิงจะมีวิชาลับใช้หลบหนีที่ทรงพลังเช่นนี้ มันคิดว่าตนเองจะต้องขอคำแนะนำจากร่างศพมู่ชิงเพิ่มในภายหลัง
มีวิชามากเท่าใดก็ยิ่งดี โดยเฉพาะวิชาลับเกี่ยวกับการหลบหนี เรียนรู้เอาไว้ย่อมเกิดผลประโยชน์ไม่หมดสิ้น
“สหายลองมองดูรอบ ๆ ให้ดี!”
ร่างศพมู่ชิงตะโกนออกมาอย่างจนใจ
ร่างศพตี๋เทายังคงคิดว่าตนเองหนีไปได้แล้ว ไม่ได้มองดูเลยว่าหลี่จิ่วเต้ายังคงจับจ้องมองดูจากด้านข้าง!
ร่างศพตี๋เทามองไปรอบ ๆ ด้วยความสงสัย ก่อนจะตกตะลึงด้วยความหวาดกลัว
นี่มันบ้าอันใดกัน! เหตุใดหลี่จิ่วเต้าจึงอยู่ที่นี่ด้วย?!
หรือว่าหลี่จิ่วเต้าจะไล่ตามร่างศพมู่ชิงมา?
ไม่…ไม่ใช่!
มันไม่ได้หนีไปที่ใดเลยต่างหาก!
เมื่อมองดูรอบ ๆ แล้ว นี่ยังเป็นสถานที่เดิมไม่ใช่หรือ? สวรรค์ เกิดอันใดขึ้น? มันคิดว่าตนเองวิ่งหนีไปแล้ว แต่กลับกลายเป็นว่ามันวิ่งเป็นวงกลมอย่างนั้นหรือ?
“ในเมื่อไม่อาจวิ่งหนีได้ เช่นนั้นข้าก็จะสู้กับเจ้า ดูวิชาสวรรค์ไร้พ่ายของข้าเสีย!”
มันตะโกนออกมาเสียงดัง ร่างกายเปี่ยมด้วยลมหายใจอันน่าสะพรึงกลัวไหลทะลัก ราวกับว่ามันต้องการจะต่อสู้สุดชีวิตจริง ๆ
ทว่ามันก็ยังคงใช้อุบายเก่า หายตัวไปจากที่นี่ทันที
“พ้นแล้วหรือยัง?!”
แต่เพียงพริบตาต่อมา มันก็ปรากฏขึ้นที่เดิมอีกครั้ง รำพึงกับตนเองเหมือนเก่า
“บัดซบ!”
มันมองไปรอบด้านด้วยความระมัดระวัง ก่อนจะสะดุ้งด้วยความความตกใจ นี่มันอันใดกัน คราวนี้มันคิดว่าตนเองหนีไปแล้ว ผลคือยังคงอยู่ที่เดิมไม่ขยับเขยื้อน!
เหตุใดมันจึงยังไม่เข้าใจอีก ทุกอย่างเป็นฝีมือของหลี่จิ่วเต้า ไม่น่าแปลกใจเลยที่ร่างศพมู่ชิงจะกล่าวว่ามันมาที่นี่เพื่อตาย หลี่จิ่วเต้าเป็นสัตว์ประหลาดอย่างแท้จริง!
เสียงดังสนั่นหวั่นไหว มันลงมือโจมตีทันที ทวนในมือเปล่งแสงน่าสะพรึงกลัวตรงเข้าใส่หลี่จิ่วเต้า
มันไม่หวังลองอีกต่อไป ในเมื่อไร้หนทางหนี เช่นนั้นก็มีเพียงสู้ตายเท่านั้นจึงจะอยู่รอดได้
ทวนพิเศษเป็นอย่างยิ่ง เมื่อแทงออกไป ดวงดารานับไม่ถ้วนพลันถูกดึงลงมา ตัดขาดสายธารปริภูมิเวลา กฎเกณฑ์อันน่าสะพรึงกลัวยังคงแล่นพล่านไม่หยุด
กระบี่ฉุนจวินถูกขนานนามว่าเป็นกระบี่เล่มแรก แต่ไม่ว่าจะนำมาเปรียบเทียบกับเจดีย์เก้าชั้นของร่างศพมู่ชิง หรือทวนของร่างศพตี๋เทา ก็ยังคงมีช่องว่างขนาดใหญ่อยู่ สมกับเป็นศาสตราวิเศษในมือของผู้ติดตามข้างกายคนผู้นั้นจริง ๆ!
“ใครกันที่หาญกล้าถึงเพียงนี้! บังอาจกระทั่งตัดสายธารปริภูมิเวลา!”
มีเสียงตวาดดังขึ้น ก่อนผู้ลาดตระเวนปริภูมิเวลาจะมาถึง
พวกเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร ก่อนหน้านี้พวกเขาโกรธเคืองเป็นอย่างมากเพราะร่างศพมู่ชิงรบกวนปริภูมิเวลา ทว่าเพราะร่างศพมู่ชิงแข็งแกร่งมากเกินไป พวกเขาจึงไม่กล้ายั่วยุแต่โดยง่าย ทำได้เพียงกล้ำกลืนความโกรธลงไป
ตอนนี้เมื่อมีสิ่งมีชีวิตฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ขึ้นมา พวกเขาจึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ไม่ว่าจะเอ่ยอย่างไรก็ไม่มีทางปล่อยไปโดยง่าย จะต้องระบายความโกรธที่อัดอั้นไว้ทั้งหมดออกมา
“อ๊ะ?!”
ตอนนั้นเอง ร่างศพของตี๋เทาก็หันกลับไปมองด้วยดวงตาน่าสะพรึงกลัวอย่างถึงที่สุด ทำให้เหล่าผู้ลาดตระเวนปริภูมิเวลารู้สึกเหมือนร่วงลงไปในเก้าขุมนรก น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างยิ่ง!
“ขออภัย พวกเรารบกวนแล้ว!”
“เชิญท่านต่อเถิด!”
ผู้ลาดตระเวนปริภูมิเวลาไม่กล้ารั้งอยู่ต่อ รีบจากไปในทันที
พวกเขาจำร่างศพตี๋เทาได้เช่นเดียวกัน ตัวตนอันน่ากลัวเทียบได้กับร่างศพมู่ชิง!
หากพวกเขาต้องการจะเอาเรื่องจริง เกรงว่าเป็นฝ่ายพวกเขาเองที่จะถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ในพริบตา!
“น่าชิงชังนัก! ผู้ลาดตระเวลาไม่อาจทำสิ่งใดได้อีกแล้ว!”
“จริง! ทำสิ่งใดไม่ได้แม้แต่น้อย!”
“นายท่านเหล่านั้นยังไม่ออกมา ไม่เช่นนั้นพวกเราจะต้องทนคับข้องใจเช่นนี้ได้อย่างไร?!”
พวกเขาหนีออกไปไกลลิบ อดเอ่ยออกมาด้วยความแค้นเคืองไม่ได้
แม้ว่าพวกเขาจะหวาดเกรงร่างศพมู่ชิงและร่างศพตี๋เทา แต่ปริภูมิเวลาของพวกเขาไม่กลัวอย่างแน่นอน เหล่านายท่านในปริภูมิเวลาเองก็ทรงพลังน่าหวั่นเกรงไม่แพ้กัน
หากนายท่านเหล่านั้นแห่งปริภูมิเวลาออกมา จะต้องจัดการกับร่างศพมู่ชิงและร่างศพตี๋เทาอย่างแน่นอน
น่าเสียดาย พวกเขาทำได้เพียงแค่คิดเท่านั้น
เหล่านายท่านแห่งปริภูมิเวลากำลังทำการใหญ่ ย่อมไม่ออกมาในเวลานี้
“ฆ่า!”
อีกด้านหนึ่ง ร่างศพมู่ชิงและปราณศพฉินอี้เองก็เคลื่อนไหว ต้องการจะร่วมมือกับร่างศพตี๋เทาจู่โจมใส่หลี่จิ่วเต้า
พวกมันต่างรู้ดีเป็นอย่างยิ่ง ว่านี่เป็นโอกาสสุดท้ายของพวกมัน หากไม่สามารถสังหารหลี่จิ่วเต้าได้ สิ่งที่รอพวกมันอยู่มีเพียงความตาย!
ยามนี้พวกมันไม่กักเก็บสิ่งใดทั้งสิ้น ทุ่มพลังและฝีมือทั้งหมดออกมาเพื่อสร้างทางรอดตาย!
ร่างศพตี๋เทาอยู่ด้านหน้าสุด ใช้พลังของทวนออกมาอย่างเต็มกำลังไม่มีกั๊ก
หากต้องการจะเอาชนะหลี่จิ่วเต้า ความหวังทั้งหมดล้วนอยู่ที่ทวน!
![รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]](https://novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/137498.webp "รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]")