แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ – ตอนที่ 62

บทที่62 ประธานลี่ เรามาทำข้อแลกเปลี่ยนกันเถอะ

ฟ่านเซียวเซียวกัดริมฝีปากของตัวเองอย่างไม่เต็มใจ

ที่แท้ระดับการปรุงน้ำหอมของแอนนาสูงขนาดนี้ แล้วสูตรยังคิดค้นตรงนี้ด้วย

“ฉันแพ้แล้ว” วางขวดน้ำหอมลงอย่างเด็ดขาด มองอย่างลึกซึ้งไปที่สวี่รั่วฉิงที่สีหน้าเฉยเมย “ฉันเทียบเธอไม่ได้ ไม่พูดไร้สาระมาก แพ้อย่างเชื่อสนิทใจ”

ผู้หญิงตรงหน้า วัยยี่สิบต้นๆ ก็มีพรสวรรค์เช่นนี้แล้ว

ไม่แปลกใจที่ประธานลี่ยอมรับเธอเป็นหัวหน้าแผนกน้ำหอม

หัวหน้าแผนกน้ำหอมของลี่ซื่อกรุ๊ป เป็นหัวหน้านักปรุงน้ำหอมของบริษัทมาโดยตลอด

เธอจะเป็นตัวแทนของบริษัทเข้าร่วมการแข่งขันปรุงน้ำหอมแห่งหลินชวนทุกปี เป็นเวลาหลายปี ตำแหน่งนักปรุงน้ำหอมอันดับหนึ่งตกอยู่บนตัวของสวี่รั่วยี ไม่แน่ว่าปีนี้ตำแหน่งนี้จะเปลี่ยนคนมาครอง

“หลังจากนี้มาเรียนรู้ด้วยกันได้” สวี่รั่วฉิงยื่นมือออกไปอย่างใจกว้าง จับมือกับฟ่านเซียวเซียวเบาๆ

พูดจบ เธอก็กวาดตามองไปรอบๆกลุ่มคน “คนต่อไปคือใคร?”

……

หลี่อานได้ยินมาว่าสวี่รั่วฉิงทำให้นักปรุงน้ำหอมหลายคนเชื่อสนิทใจอย่างต่อเนื่อง อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจที่วิสัยทัศน์ของประธานลี่นั้นดีมาก

“ประธานลี่ คุณจะไม่ไปดูผู้ช่วยแอนจริงๆหรอ? เธอเอาชนะนักปรุงน้ำหอมในบริษัทไปหลายคนแล้ว”

ลี่ถิงเซิ่งยิ้มเยาะ

เขาไม่ได้กังวลความแข็งแกร่งของสวี่รั่วฉิงเลย เพียงแค่กลัวว่าผู้หญิงคนนั้นจะอาศัยความแข็งแกร่งโน้มน้าวคน ท้ายที่สุดจะทำให้บางคนขุ่นเคือง

มือที่ดูดีปิดเอกสารลง ลุกขึ้นอย่างสง่า “ไปดูหน่อย”

แผนกน้ำหอมในเวลานี้ ถูกคนล้อมจนน้ำไหลผ่านไม่ได้อยู่นานแล้ว แม้ว่าลี่ถิงเซิ่งจะมาแล้ว ก็ไม่มีใครเห็นพวกเขา

หลี่อานเหลือบมองสีหน้าของชายหนุ่ม พูดด้วยเสียงเบาๆ “ประธานลี่ เกรงว่าจะดูคึกคักอยู่”

ลี่ถิงเซิ่งไม่ได้ส่งเสียง เม้มริบฝีปากบางเบาๆ

ดวงตาที่หยั่งลึกกวาดมองไปในห้อง ก็เห็นรอยยิ้มที่สดใสของสวี่รั่วฉิง

“คนต่อไป” หญิงสาวพูดยิ้ม

คนที่ท้าทายในตอนแรกเพียงแค่อยากเห็นสวี่รั่วฉิงขายหน้า ต่อมาคนที่ท้าทายกลับเป็นเหมือนมาประลองฝีมือกับสวี่รั่วฉิง ดูว่าตนเองห่างไกลจากเธอมากแค่ไหน

“คนต่อไป”

“คนต่อไป!”

“คนต่อไป……”

ตะโกนจนถึงตอนท้าย สวี่รั่วฉิงก็ไม่มีแรงแล้ว วางแผนที่จะต่อพรุ่งนี้ แต่ผลคือยังมีคนมาอยู่

สวี่รั่วฉิงเงียบไปครู่หนึ่ง “พรุ่งนี้เราค่อยแข่งกันได้ไหม?”

เธอก็เป็นคนเหมือนกันนะ! ปรุงน้ำหอมเรื่อยๆมันเหนื่อยมาก!

คนคนนั้นอยากที่จะพูด แต่เสียงต่ำเซ็กซี่ของผู้ชายขัดจังหวะคำพูดของเขา

“วันนี้หยุดแค่ตรงนี้” ลี่ถิงเซิ่งเอนตัวพิงประตู มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง

เขาเหลือบมองนักปรุงน้ำหอมคนนั้น

“ประ ประธานลี่!” หลังจากนักปรุงน้ำหอมพูดด้วยความเคารพแล้วก็รีบจากไป

เขาไม่อยากโดนประธานลี่ดุด่า

เห็นลี่ถิงเซิ่งมาด้วยตัวเอง คนที่เรื่องเยอะบางคนยังอยากที่จะอยู่ดูปาหี่ต่อ แต่ถูกสายตาของหลี่อานบอกให้ไป

กรรมการทั้งสามคนก็ถือโอกาสปลีกตัวออกไป ภายในห้องเหลือเพียงแค่ลี่ถิงเซิ่งกับสวี่รั่วฉิงสองคน

สวี่รั่วฉิงยิ้มให้ลี่ถิงเซิ่งด้วยความซาบซึ้ง “ขอบคุณประธานลี่ ถ้าเกิดคุณไม่มา ฉันไม่รู้ว่าตัวเองยังต้องประลองกับอีกกี่คน”

ขณะที่สวี่รั่วฉิงพูด ก็เขย่าข้อมือที่เคล็ดของตัวเอง

เดิมทีนึกว่าเพียงแค่แลกเปลี่ยนความรู้กันกับนักปรุงน้ำหอมที่มีชื่อเสียงไม่กี่คนก็โน้มน้าวฝูงชนได้แล้ว ใครจะรู้ว่านักปรุงน้ำหอมเหล่านั้นยังมีความเพียรพยายาม มาประลองกับตนคนแล้วคนเล่า

ถึงอย่างไรก็มีความเข้าใจตัวเองหน่อย คิดสูตรน้ำหอมก็เปลืองสมองมากโอเคไหม……

สวี่รั่วฉิงถอดเสื้อคลุมสีขาวออก ยืดเอวเล็กน้อย

ลี่ถิงเซิ่งยิ้มเยาะ “รู้จักเหนื่อยแล้วยังกล้าท้าคนเยอะขนาดนั้น เธอไม่กลัวว่าจะมีคนไม่พอใจเธอหรอ?”

สวี่รั่วฉิงกระพริบตา ตระหนักได้ทันที

“ฉันยังไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย” เธอตอบอย่างตรงไปตรงมา

สวี่รั่วฉิงไม่อิจฉานักปรุงน้ำหอมที่ชนะตน

เธอแพ้การแข่งขัน ก็จะไม่หยุดที่จะพยายามไล่ตาม ลดระยะห่างระหว่างทั้งสองลง

แต่เธอไม่เคยคิดว่าคนอื่นจะคิดยังไง

มือที่ลี่ถิงเซิ่งแต่เดิมคิดจะปลอบโยนสวี่รั่วฉิง แข็งทื่ออยู่ในกระเป๋ากางเกง หยุดลง

เขาไม่รู้จะยิ้มหรือร้องไห้ดี ผู้หญิงคนนี้ใครเป็นคนสั่งสอน ปกติมีจิตใจเข้มแข็งในการป้องกันคน เมื่อเผชิญพร้อมกันกลับไม่มีตาดู

สวี่รั่วฉิงเงยหน้ามองชายหนุ่ม มีความสงสัย

“ประธานลี่เป็นอะไรหรอ?”

ลี่ถิงเซิ่งมองไปที่สวี่รั่วฉิงอย่างมีความหมาย “เธอรู้ไหมว่าการเป็นหัวหน้านักปรุงน้ำหอมของลี่ซื่อกรุ๊ปหมายถึงอะไร”

สวี่รั่วฉิงหยิบเสื้อสูทตัวเล็กออกจากไม้แขวน มือที่กำลังสวมใส่ชะงัก หันหน้ากลับมาพูด “รู้สิ ต้องเป็นตัวแทนบริษัทเข้าร่วมการแข่งขันนักปรุงน้ำหอมไง แต่ว่าการแข่งขันนั้น ฉันไม่วางแผนที่จะเข้าร่วม”

“ให้เหตุผลที่สมเหตุสมผลฉันมาข้อนึง” ลี่ถิงเซิ่งเอ่ยปากโดยตรง พูดเข้าประเด็นสำคัญ “ถ้าไม่มีเหตุผลที่เหมาะสม เธอจะต้องเข้าร่วม”

สวี่รั่วฉิงหดหู่เล็กน้อย

สีหน้าเป็นทุกข์ปีนอยู่บนคิ้วของเธอ

เธอรับปากสวี่รั่วยีว่าตนจะไม่เข้าร่วมการแข่งขันปรุงน้ำหอม แลกกับสันติภาพและความมั่นคงระยะสั้น

ในตอนที่ยังไม่บรรลุผลกลายเป็นแกนหลักของลี่ซื่อกรุ๊ป ถ้าสวี่รั่วยีพบว่าตนคือสวี่รั่วฉิง ความหลงใหลที่สวี่รั่วยีมีต่อลี่ถิงเซิ่ง จะต้องพยายามอย่างสุดกำลังเพื่อกำจัดตนแน่

แล้วผู้ชายตรงหน้าก็ปกป้องตัวเองไม่ได้

คิ้วตาของสวี่รั่วฉิงสลัวลง เธอโค้งมุมปากอย่างลำบากใจ “ประธานลี่ คู่หมั้นของคุณก็เข้าร่วม ฉันไปเผชิญหน้ากับเธอโดยตรงไม่ค่อยดีนะ”

ลี่ถิงเซิ่งชุดสูทสีดำทั้งตัว นั่งอย่างสง่างามอยู่บนโซฟา

เขาเป็นคนหน้าตาดีจริงๆ มองร้อยครั้งก็ไม่เบื่อ

ถ้าไม่เกิดเรื่องเมื่อหกปีก่อน เธออาจจะใจสั่นกับเขาจริงๆ

สีหน้าของชายหนุ่มไม่มีการเปลี่ยนแปลงเหมือนเมื่อกี้ พอได้ยินสวี่รั่วฉิงพูดคำว่า “คู่หมั้น” สองคำ ก็ขมวดคิ้วเบาๆ ริมฝีปากบางของเขาเปิดออกเล็กน้อย เสียงเบามาก

ถ้าสวี่รั่วฉิงไม่ตั้งใจฟัง เธออาจจะพลาดคำพูดของลี่ถิงเซิ่ง

“เกี่ยวอะไรกับหล่อน เธอเป็นตัวแทนผลประโยชน์ของลี่ซื่อกรุ๊ป ต่อให้หล่อนเป็นภรรยาของฉัน เธอก็ควรจะเป็นตัวแทนชัยชนะของลี่ซื่อกรุ๊ปเหมือนกัน แอนนา เธอคงไม่คิดว่าที่ฉันเก็บเธอว่าข้างกาย แค่เพื่อให้เธอนอนกับฉันหรอกนะ?”

สวี่รั่วฉิงเป็นใบ้

ไม่กี่นาทีต่อมา เธอขยี้คิ้วของตนด้วยความปวดหัว “ประธานลี่ ทางหนีทีไล่ที่จะปรึกษาหารือไม่มีสักหน่อยเลยหรอ? ถึงยังไงคุณสวี่ก็เป็นคู่หมั้นของคุณ ฉันทำให้เธอขุ่นเคือง ก็ไม่มีผลดีอะไร”

เธอไม่อยากใช้ชีวิตอย่างยุ่งเหยิงอย่างเมื่อไม่กี่ปีก่อน

ปกติสวี่รั่วฉิงมักจะเปิดกว้าง แต่ตอนนี้กลับหวั่นกลัวเหมือนกระรอกตัวน้อย

เธออยากที่จะแก้แค้น แต่วิธีการของลี่ถิงเซิ่งมีมากมาย แม้ว่าเขาสัญญาว่าจะปกป้องเธอ เธอก็เชื่อใจไม่ได้อยู่ดี!

“ประธานลี่ ไม่ได้จริงๆ พวกเรามาทำข้อแลกเปลี่ยนกันเป็นไง?”

สวี่รั่วฉิงสูดหายใจเข้าลึก

ภายในห้องเงียบลง

ลี่ถิงเซิ่งได้ยินคำพูดของสวี่รั่วฉิง ไม่ต้องพูดถึงการแสดงออกบนใบหน้าของเขา แม้แต่คิ้วที่มาดแมนของเขาก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย

“เธอจะเอาอะไรมาแลกเปลี่ยนกับฉัน” น้ำเสียงของโฮ่ก้วนเหยียนเย็นชา สายตาไม่เย็นไม่ร้อน หยุดลงบนร่างของสวี่รั่วฉิง

เสียงของสวี่รั่วฉิงที่เอ่ยปากขึ้นอีกครั้งผ่อนคลายลงกว่าเมื่อกี้ เธอเหลือบมองลี่ถิงเซิ่ง กระแอมคออย่างเรียบง่าย

“ประธานลี่ คุณเป็นโรคนอนไม่หลับไม่ใช่หรอ? ฉันรับประกันว่าหลังจากนี้คุณจะไม่นอนไม่หลับอีก เป็นไง?”