บทที่64 ประสิทธิภาพการนอนดีเกินไป ประธานลี่นอนตื่นสาย
ข่าวที่นักปรุงน้ำหอมหลายคนในแผนกน้ำหอมแพ้การประลองกับสวี่รั่วฉิง กระจายไปทั่วบริษัท
การสนทนาเกี่ยวกับสวี่รั่วฉิงแพร่สะพัด
คนในลี่ซื่อกรุ๊ปไม่น้อยต่างรู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่อาศัยความสวยเลื่อนตำแหน่ง ไม่อย่างนั้นจะเป็นผู้ช่วยของประธานลี่โดยที่ไม่ต้องสัมภาษณ์อย่างเป็นทางการได้ยังไง แล้วยังเป็นหัวหน้าแผนกน้ำหอม กระทั่งเป็นหัวหน้านักปรุงน้ำหอมของบริษัท
ต่อให้เคยช่วยเรื่องความร่วมมือของลี่ซื่อกรุ๊ปกับซิลวี่กรุ๊ป แต่ก็ไม่มีใครรู้ความสามารถของเธอ
แต่หลังจากเรื่องนี้—
พนักงานทุกคนในลี่ซื่อกรุ๊ปต่างไม่กล้าดูหมิ่นผู้ช่วยหญิงที่หน้าตาสดใสคนนี้แล้ว
สวี่รั่วฉิงเป็นเหมือนเช่นเคย เมื่อมาถึงบริษัท ซื้อกาแฟกระป๋องจากตู้จำหน่ายอัตโนมัติ นั่งพักอยู่ในบริเวณพักผ่อนครู่หนึ่ง
“แอนนา ตอนนี้เธอมีเวลาไหม?”
สวี่รั่วฉิงดึงฝากระป๋อง นิ้วหยุดลงหนึ่งวินาที แล้วเงยหน้าขึ้น
กลับกลายเป็นฟ่านเซียวเซียว
สวี่รั่วฉิงประหลาดใจเล็กน้อย
“มีเวลา ทำไมหรอ?”
ฟ่านเซียวเซียวไม่ยอมแพ้ เธอเข้าใจได้
เมื่อวานหลังจากฟ่านเซียวเซียวพ่ายแพ้ไป แม้จะไม่ยอมรับ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอลำบากใจ
นักปรุงน้ำหอมที่มีพรสวรรค์ไม่เท่าสวี่รั่วฉิงมีมากมาย ถ้าหลังจากที่พ่ายแพ้ให้กับเธอแล้วทุกคนมาหาเรื่อง เธอรับมือไม่ได้แน่นอน
ดังนั้นเพียงแค่ไม่หาเรื่องต่อหน้า สวี่รั่วฉิงก็ขี้เกียจคิดเล็กคิดน้อยกับเธอ
ฟ่านเซียวเซียวยิ้มอย่างขมขื่น บนใบหน้ามีความเก้อเขิน
ไม่กี่วันก่อน เธอยังหวังว่าตนจะสามารถไล่ผู้หญิงตรงหน้าไปได้
ถึงอย่างไรความแข็งแกร่งของนักปรุงน้ำหอมคนอื่นในบริษัท เธอรู้อย่างชัดเจน ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่เป็นคู่ต่อสู้ของเธอ มีเพียงแอนนาคนเดียวที่เป็นภัยคุกคามที่แท้จริง
แต่การประลองเมื่อวานทำให้ฟ่านเซียวเซียวได้สติขึ้นมาอย่างสมบูรณ์
ระยะห่างระหว่างเธอกับแอนนา ภายในเวลาอันสั้นไม่มีทางที่จะไล่ตามได้
พรสวรรค์ในการปรุงน้ำหอมของแอนนา เกรงว่าในหลินชวนจะไม่มีใครเทียบได้
“แอนนา ฉันขอโทษสำหรับพฤติกรรมที่บุ่มบ่ามกับเธอก่อนหน้านี้” ฟ่านเซียวเซียวโค้งคำนับสวี่รั่วฉิงอย่างสุภาพ ไม่กี่วินาทีต่อมา ก็เงยหน้าขึ้น มองไปที่สวี่รั่วฉิงอย่างจริงใจ “ในอดีตฉันหยิ่งยโสเกินไป นึกว่านอกจากอาจารย์ของฉันแล้ว ไม่มีใครเหมาะไปกว่าฉันที่จะเป็นหัวหน้านักปรุงน้ำหอมของบริษัท……”
สวี่รั่วฉิงเปลี่ยนความคิดด้วยความรวดเร็ว
ที่แท้ฟ่านเซียวเซียวมาขอโทษตนหรอ?
สวี่รั่วฉิงเผชิญหน้ากับสายตาที่รู้สึกผิดของฟ่านเซียวเซียว โบกมือ กะพริบตาอย่างรวดเร็ว เอ่ยปากพูด “ฟ่านเซียวเซียว เธอไม่ต้องประหม่า เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป ถ้าเธออยากจะเป็นหัวหน้านักปรุงน้ำหอม วันหนึ่งฉันจะออกจากลี่ซื่อกรุ๊ป ถึงตอนนั้นไม่มีคนที่จะเหมาะสมกับตำแหน่งนี้มากไปกว่าเธอ”
สวี่รั่วฉิงก้มหน้าดื่มกาแฟหนึ่งอึก
ลุกขึ้น มองไปที่ฟ่านเซียวเซียวอีกครั้ง ยิ้มเล็กน้อย “ฉันไม่สนใจเรื่องอื่นนอกจากน้ำหอม เธอไม่ต้องกังวล”
สวี่รั่วฉิงกลับมาถึงห้องทำงาน วางกระเป๋าไว้ด้านข้าง
น่าแปลก คนบ้างานอย่างลี่ถิงเซิ่งวันนี้ไม่ได้มาบริษัทก่อน?
สวี่รั่วฉิงเดินไปถึงข้างหน้าต่าง ดึงผ้าม่านเปิด
ลดสายตาลงมอง แม่น้ำสีฟ้า วิวแม่น้ำที่เจริญรุ่งเรือง
ไม่แปลกเลยที่เป็นสถานที่ที่แพงที่สุดในย่านการเงินหลินชวน
สวี่รั่วฉิงเดาะลิ้นอย่างเงียบๆ ช่วยรดน้ำให้บอนไซภายในห้อง จัดเก็บโต๊ะทำงานของตัวเองเสร็จแล้ว สุดท้ายก็ฟุบลงบนโต๊ะ
แปดโมงครึ่งแล้ว ปกติเวลานี้ชายหนุ่มจะนั่งอยู่ในห้องทำงานคุยเรื่องนโยบายของบริษัทกับผู้บริหารระดับสูงแล้ว
วันนี้มันผิดปกติเกินไปหรือเปล่า
สวี่รั่วฉิงเหลือบมองมือถือ ส่งวีแชทให้หลี่อาน
“วันนี้ประธานลี่เป็นอะไรหรอ?”
ไม่กี่วินาทีต่อมา มือถือก็สั่น
หลี่อานตอบกลับมาว่า “ผู้ช่วยแอน เช้าวันนี้ประธานลี่จะไปถึงสายมาก เธอจัดเก็บห้องทำงานไปก่อน อย่าลืมรดน้ำบอนไซในห้องทำงาน”
มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ ลี่ถิงเซิ่งมาสายเป็นด้วย!
สวี่รั่วฉิงเก็บมือถือเงียบๆ มองต้นบอนไซที่มีพลังชีวิตเต็มเปี่ยม แล้วก็ฟุบลงบนโต๊ะอีกครั้ง
ผ่านไปอีกพักหนึ่ง หลี่อานก็ส่งวีแชทมาอีกครั้ง “ผู้ช่วยแอน เมื่อวานเธอให้น้ำหอมประธานลี่ไปขวดนึงใช่ไหม?”
“ใช่แล้ว นายรู้ได้ยังไง?” สวี่รั่วฉิงเคาะมือถือถามอย่างแปลกใจ
“มิน่าล่ะ ปกติประธานลี่ไม่มีปัญหากับการทำงานและพักผ่อน ผลคือเมื่อวานใช้น้ำหอมของเธอ ประสิทธิภาพการนอนดีเกินไป วันนี้ก็เลยตื่นสาย!”
“พรวด—“ สวี่รั่วฉิงพึ่งดื่มน้ำไปหนึ่งอึก แทบจะพ่นออกมาถ้าไม่กลั้นไว้
ในขณะเดียวกัน หลี่อานก็เก็บมือถือลงไปในกระเป๋ากางเกงอีกครั้ง ยืนอยู่ในห้องรับแขกด้วยความเคารพ รอให้ลี่ถิงเซิ่งกินข้าวเช้าเสร็จ
สวี่รั่วยีในชุดกระโปรงสีขาวกำลังนั่งดื่มชาอยู่ในห้องรับแขกเงียบๆ
ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าแล้วรับรู้จากคนรับใช้ว่าลี่ถิงเซิ่งนอนตื่นสายอย่างที่ไม่ค่อยเกิดขึ้น
การแสดงออกบนใบหน้าของสวี่รั่วยีดูไม่ค่อยดีนัก
แม้แต่ในตอนที่ลี่ถิงเซิ่งอนุญาตให้เธอนอนกับเขา ชายหนุ่มก็ไม่เคยนอนตื่นสายมาก่อน
ตั้งแต่สวี่รั่วยีย้ายเข้ามาอยู่ในวิลล่าของลี่ถิงเซิ่ง นี่เป็นครั้งแรกที่พบว่าลี่ถิงเซิ่งนอนหลับสนิทมาก เพราะน้ำหอมของคนอื่น
“ผู้ช่วยหลี่ เมื่อกี้นายคุยวีแชทกับใครหรอ?” สวี่รั่วยีแสร้งทำท่าทางสบายๆ มองไปที่หลี่อาน
หลี่อานยิ้มเล็กน้อย “คุณสวี่ เมื่อกี้เพื่อนร่วมงานถามเรื่องที่เกี่ยวกับงานครับ”
“โอ้?” สวี่รั่วยียกถ้วยชาขึ้น ยกฝาขึ้นเบาๆ ก้มหน้าจิบชานมหนึ่งอึก “ผู้ช่วยหลี่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อถิงเซิ่งจริงๆนะ นายรู้ไหม วันนี้ถิงเซิ่งนอนตื่นสายเกี่ยวข้องกับน้ำหอมขวดนึง รู้ไหมว่าใครให้ถิงเซิ่งมา?”
หลี่อานเรียบเรียงความคิดด้วยความรวดเร็ว เอ่ยปากทันที “คุณสวี่ นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวของประธานลี่ ผมเองก็ไม่รู้”
สวี่รั่วยีหึเสียงเย็น
ไม่รู้?
เขาในฐานะผู้ช่วยและเลขาส่วนตัวของลี่ถิงเซิ่ง ช่วงเวลาที่อยู่ข้างกายลี่ถิงเซิ่งทุกวันเยอะกว่าตน เขาไม่รู้ บนโลกจะมีใครรู้ได้อีกล่ะ?
สวี่รั่วยียิ้มแต่ไม่ยิ้ม สั่งให้คนรับใช้ที่อยู่ข้างตัวไปนำมาการองมาอีกจาน
เธอเปลี่ยนท่าที แววตาจ้องมองไปที่หลี่อานอย่างละเอียด
“ผู้ช่วยหลี่ ฉันไม่หวังจะได้ยินคำโกหก น้ำหอมขวดนั้น แอนนาเป็นคนให้ถิงเซิ่งใช่ไหม?”
ความระแวดระวังแวบผ่านใบหน้าของหลี่อานอย่างรวดเร็ว
สวี่รั่วยีในฐานะลูกสาวของตระกูลสวี่ มีสัญญาแต่งงานกับประธานลี่นั้นไม่ใช่เรื่องโกหก
แต่ที่ประธานลี่ไม่มีความรู้สึกดีใดๆต่อสวี่รั่วยีเลยนั่นก็จริง
ทุกครั้งที่สวี่รั่วยีใช้เงินจำนวนมากให้สื่อรายงานการแต่งงานของเธอกับประธานลี่ ประธานลี่จะสั่งให้สื่อถอนทิ้งทันที
หลี่อานเป็นคนฉลาด รู้ดีว่าอะไรควรพูด อะไรไม่ควรพูด
“คุณสวี่ เรื่องนั้นผมไม่แน่ใจ หรือไม่คุณลองถามประธานลี่ด้วยตัวเอง?”
“ถามอะไรฉัน” เสียงทุ้มรื่นหูของผู้ชายดังขึ้นในห้องรับแขก
ลี่ถิงเซิ่งสวมชุดสูทสีดำที่สั่งทำด้วยมือ เข้าคู่กับเน็คไทลวดลายสีน้ำเงินเข้ม
บนใบหน้าที่หล่อเหลาเผยความเย็นชาที่ไม่อดทน เขามองไปที่สวี่รั่วยีที่ถามซักไซ้ผู้ช่วยของตน เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็พูดซ้ำอีกครั้ง “เธออยากถามอะไรฉัน?”
สวี่รั่วยีติดอ่างทันที
เธอจะบอกลี่ถิงเซิ่งถึงการคาดเดาของตัวเองได้ยังไง!
บอกลี่ถิงเซิ่ง ไม่เท่ากับว่าจะแสดงความหึงหวงที่ตนมีต่อแอนนาออกมาหน้าเวทีหรอ!
เธอไม่อยากทิ้งภาพลักษณ์นางอิจฉาไว้ในใจลี่ถิงเซิ่ง
