บทที่70 ทำไมลี่ถิงเซิ่งเปลี่ยนชุดนอนแล้ว
ยังไม่ได้กินข้าว? ลี่ถิงเซิ่งเหลือบมองนาฬิกาข้างโต๊ะ เป็นเวลามืดค่ำแล้ว
หลังจากเลิกคิ้วเล็กน้อย ทั้งร่างก็พิงกลับเข้าไปในเก้าอี้ “ให้เวลาเธอกินข้าวครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นมีการประชุมทางไกล”
“การประชุมทางไกล? การประชุมทางไกลอะไร……” สวี่รั่วฉิงเบิกตากว้าง ตั้งแต่เข้ามาในลี่ซื่อกรุ๊ป เธอไม่เคยเข้าร่วมการประชุมใดๆมาก่อน ในกรณีที่มีข้อผิดพลาด เงินเดือนที่น่าสงสารของเธอจะเพียงพอให้หักไปไหม?
“การประชุมความร่วมมือกับกลุ่มน้ำหอมหนึ่งในอเมริกา ในฐานะที่เธอเป็นหัวหน้านักปรุงน้ำหอมของบริษัทก็ต้องเข้าร่วมด้วยเป็นธรรมดา” ลี่ถิงเซิ่งมองเวลาของอเมริกาในตอนนี้ พูดนิ่งๆ “มีเวลาอีกหนึ่งชั่วโมงจะเริ่มการประชุม ให้เวลาเธอกินข้าวครึ่งชั่วโมง อย่าทำให้บริษัทขายหน้า”
สวี่รั่วฉิงเงียบไปครึ่งวัน “ประธานลี่ ดึกขนาดนี้มีค่าล่วงเวลาไหม?”
ลี่ถิงเซิ่ง “……”
เขาไม่เคยเจอผู้หญิงที่ทั้งๆที่มีเงินเดือนสูงแต่กลับคิดเล็กคิดน้อยเรื่องค่าล่วงเวลา
ลี่ถิงเซิ่งเค้นคำหนึ่งคำออกมาจากปากอย่างทำอะไรไม่ได้ “มี”
เขาพึ่งพูดจบ น้ำเสียงของสวี่รั่วฉิงก็มีความสุขขึ้นมา “OKไม่มีปัญหา อีกครึ่งชั่วโมงเจอกัน!”
ลี่ถิงเซิ่งมองมือถือที่ตัวเองถูกวางสายใส่ เงียบไปครู่หนึ่ง วางมือถือไว้ด้านหนึ่ง ส่ายหัวเล็กน้อยด้วยความทำอะไรไม่ได้อย่างหาได้ยาก
ลี่ซื่อกรุ๊ปร่วมมือกับกลุ่มน้ำหอมที่มีชื่อเสียงทั่วโลกมากมายรวมถึงห้างสรรพสินค้าด้วย เป็นเรื่องปกติที่จะมีการเปิดตัวโมเดลร่วมกันทุกปี
วันนี้เองก็เช่นกัน
“หม่ามี๊ ปะป๊าเรียกไปทำโอทีอีกแล้วหรอ?” สวี่อี้หานถือโอกาสระหว่างที่สวี่รั่วฉิงกับลี่ถิงเซิ่งคุยโทรศัพท์กัน กินบะหมี่ไข่เขือเทศชามใหญ่หมดเกลี้ยง
สวี่รั่วฉิงวางมือถือไว้บนโต๊ะ นั่งลงเริ่มกินอาหารเย็น
ได้ยินคำถามของสวี่อี้หาน เธอก็พยักหน้า “อีกเดี๋ยวอย่าลืมไปอาบน้ำนะ หม่ามี๊ต้องเข้าร่วมการประชุมกะทันหัน”
สวี่รั่วฉิงกินบะหมี่หมดอย่างรวดเร็ว หลังจากเก็บกวาดเครื่องครัวเสร็จแล้ว ก็กลับไปที่ห้องแต่งหน้าบางๆ จากนั้นเปิดโน๊ตบุ๊ค หลังจากหาข้อมูลการติดต่อลี่ถิงเซิ่งเจอแล้ว ก็ส่งข้อความไป “ประธานลี่ ฉันเตรียมตัวพร้อมแล้ว”
รอกระทั่งเข้าไปในห้องประชุมทางไกลแล้ว สวี่รั่วฉิงก็เงียบ
ทำไมลี่ถิงเซิ่งถึงเปลี่ยนใส่ชุดนอนแล้ว?
เธอยังใส่ชุดทำงานอยู่เลย!
“ประธานลี่ คุณบอกว่าจะประชุมไม่ใช่หรอ? ทำไมคุณใส่ชุดนอนมาเข้าประชุม……” สวี่รั่วฉิงพ่นคำพูดออกมา
พื้นหลังห้องของลี่ถิงเซิ่งดูก็รู้ว่าเป็นห้องทำงาน ภายในห้องมีเครื่องเครือบโบราณที่เรียกชื่อไม่ถูกมากมาย แล้วยังมีชั้นหนังสือเต็มผนัง
ชายหนุ่มสวมชุดนอนสีน้ำเงินเข้ม คอเสื้อเปิดเล็กน้อย เผยให้เห็นไหปลาร้าที่ดูดีบอบบาง
สวี่รั่วฉิงกลืนน้ำลายลงคอ ไม่พูดไม่ได้ว่าหน้าตาของลี่ถิงเซิ่งกับหุ่นของเขามีแรงฆ่าฟันต่อผู้หญิงอย่างมาก
“เธอก็ใส่ชุดนอนได้” ลี่ถิงเซิ่งตอบนิ่งๆ
สวี่รั่วฉิง “……” เธอไม่ใช่ผู้ชายนะ ที่จะไม่ต้องสวมชุดชั้นในแล้วใส่แค่ชุดนอนมาเข้าร่วมการเปิดกล้องประชุมทางไกล
ลี่ถิงเซิ่งเก็บท่าทางโมโหของสวี่รั่วฉิงไว้ในดวงตา ยิ้มเล็กน้อย เปิดหน้าต่างแชท ส่งไฟล์เอกสารไปให้
“เธอยังมีเวลายี่สิบนาที ทำความเข้าใจเสียหน่อย ไม่ใช่อีกเดี๋ยวประชุมอะไรจะฟังไม่เข้าใจ”
สวี่รั่วฉิงกลอกตานิ้วมือสีขาวเคาะลงบนแป้นพิมพ์ “ประธานลี่ ฉันอยู่ต่างประเทศมาตั้งหลายปี คงไม่ศูนย์เปล่าหรอก”
“งั้นฉันจะตั้งตารอ”
สวี่รั่วฉิงเปิดเอกสารขึ้น อ่านสิบบรรทัดรวด ดูเนื้อหาเอกสารอย่างรวดเร็ว
ที่แท้ลี่ซื่อกรุ๊ปก็ต้องการจะร่วมมือกับบริษัทน้ำหอมที่ชื่อว่าหย่าเฉิงกรุ๊ป เพื่อผลิตน้ำหอมแบรนด์ร่วมทั้งหมดห้ารายการ
หย่าเฉิงกรุ๊ปในฐานะที่เป็นบริษัทน้ำหอมที่มีชื่อเสียงในอเมริกา มีแนวโน้มที่ดีในตลาดอเมริกาเหนือ ครั้งนี้เห็นความสำคัญถึงอิทธิพลของลี่ซื่อกรุ๊ปในหลินชวน จึงริเริ่มเสนอความร่วมมือ
หวังที่จะร่วมสร้างแบรนด์น้ำหอมที่ตรงกับเทรนด์ของวัยรุ่น ทำน้ำหอมที่มีกลิ่นอายความรักและสัมผัสของแฟชั่น
ดวงตาของสวี่รั่วฉิงกระพริบเล็กน้อย สว่างขึ้นมา
หัวข้อนี้ท้าทายอย่างมาก เธอมีความสนใจ
“ประธานลี่ แบรนด์น้ำหอมร่วมฉันเข้าร่วมได้ไหม?” สวี่รั่วฉิงกระตือรือร้นที่จะลอง
ผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์ ลี่ถิงเซิ่งราวกับสามารถสัมผัสได้ถึงความตื่นเต้นของสวี่รั่วฉิง
ผู้หญิงคนนี้ ยึดมั่นในน้ำหอมผิดปกติ
ลี่ถิงเซิ่งเม้มริมฝีปากบาง กดนิ้วที่มีข้อต่อชัดเจนลงบนแป้นพิมพ์เคาะสองคำ “ไม่ได้”
พอสวี่รั่วฉิงเห็น ก็แทบจะเป็นลม “เพราะอะไร? ยังไงฉันก็เป็นหัวหน้านักปรุงน้ำหอมของบริษัท! ยังจะมีคนที่มีระดับการปรุงน้ำหอมสูงกว่าฉันอีกหรอ?”
“เอ๋? ตอนนี้จำได้แล้วหรอว่าตัวเองเป็นหัวหน้านักปรุงน้ำหอมของบริษัท?” ลี่ถิงเซิ่งแซวสวี่รั่วฉิงที่หัวร้อนอย่างสบายใจ
เขาพบว่าเพียงแค่พูดถึงน้ำหอม โดยเฉพาะหัวข้อน้ำหอมที่ท้าทายมากๆ ในแววตาของหญิงสาวก็จะเผยความมั่นใจแบบที่เขาชอบที่สุด สายตาที่อยากจะเอาชนะ
ลี่ถิงเซิ่งพิมพ์ข้อความลงในกล่องโต้ตอบอย่างไม่เร็วไม่ช้า “ตอนที่ปฏิเสธเข้าร่วมการแข่งขันนักปรุงน้ำหอมหลินชวน ทำไมจำไม่ได้ล่ะว่าตัวเองเป็นหัวหน้านักปรุงน้ำหอมของบริษัท?”
หลังจากกด Enter ไม่ผิดจากที่ลี่ถิงเซิ่งคาดไว้ สวี่รั่วฉิงในกล้องวิดีโอปากมุ่ยเล็กน้อย พองขึ้นมา เหมือนปลาปักเป้า
ลี่ถิงเซิ่งก็เก็บความแค้นเก่งเกินไปหรือเปล่า? สวี่รั่วฉิงแอบหยิบเข็มขึ้นมาเริ่มทิ่มแทงคนในใจ แทงไปด้วยในใจก็ตำหนิลี่ถิงเซิ่งว่าเป็นคนขี้เหนียวไปด้วย
สวี่รั่วฉิงมองเวลาที่ด้านขวาล่างของหน้าจอคอมพิวเตอร์ ก่อนที่จะเริ่มประชุมยังมีเวลาสิบกว่านาที จึงฟุบลงบนโต๊ะสักพัก
จนกระทั่งได้ยินเสียงกรอบแกรบดังอยู่ในหูฟัง
ไม่กี่วินาทีต่อมา น้ำเสียงทุ้มต่ำของลี่ถิงเซิ่งก็ดังสวนมาจากหูฟัง สวี่รั่วฉิงตกใจ จากนั้นก็รู้สึกได้ถึงความสั่นสะท้านจากด้านหลังตามแนวกระดูกสันหลังของเธอ
หูฟังประสิทธิภาพดีเกินไปหรือเปล่า? สวี่รั่วฉิงระงับความรู้สึกแปลกๆในใจลง
นอกจากคืนนั้นเมื่อหกปีก่อนแล้ว ลี่ถิงเซิ่งไม่เคยพูดแนบหูเธอมาก่อน
แม้ว่าจะเคยจูบ ก็เป็นเรื่องที่ทำเพราะความโมโห ไม่ได้มีความรักความรู้สึกอยู่ในนั้น
สวี่รั่วฉิงเกือบลืมไปแล้วว่าเสียงของลี่ถิงเซิ่งผู้ชายคนนี้ทำให้เอวของเธออ่อนได้อย่างง่ายดาย
“จะเริ่มแล้ว อย่าสติหลุด” เสียงของชายหนุ่มทุ้มต่ำเซ็กซี่อย่างน่ากลัว
“อืม ฉันรู้แล้ว” สวี่รั่วฉิงรีบเก็บความคิดที่หลงทางของตนกลับมา มุ่งความสนใจไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์
ชาวต่างชาติหลายคนเข้าห้องประชุมมาอย่างต่อเนื่อง
เมื่อเห็นสวี่รั่วฉิง พวกเขาต่างก็รู้สึกประหลาดใจ
โดยเฉพาะประธานของหย่าเฉิงกรุ๊ปที่นั่งอยู่ด้านบนสุด “ประธานลี่ คนนี้คือ?”
“หัวหน้านักปรุงน้ำหอมคนใหม่ของบริษัทเรา เธอจะรับผิดชอบทุกเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการรวมแบรนด์น้ำหอมในครั้งนี้”
ในหัวสวี่รั่วฉิงเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม
“ประธานลี่ เรื่องนี้คุณไม่ได้บอกฉันหรือเปล่า?” ใบหน้าของสวี่รั่วฉิงรักษารอยยิ้มน้อยๆไว้ ส่งคำพูดแขวะของตนไปให้ลี่ถิงเซิ่ง
ลี่ถิงเซิ่งเหลือบมองข้อความที่สวี่รั่วฉิงส่งมาโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า นิ้วมือเคาะลงบนแป้นพิมพ์เบาๆ
ไม่กี่วินาทีต่อมา สวี่รั่วฉิงก็ได้รับคำตอบจากลี่ถิงเซิ่ง
“ตอนนี้เธอรู้แล้ว”
สวี่รั่วฉิงเงียบ ในใจพูดเตือนตัวเอง ต้องอดทน
อย่างน้อยลี่ถิงเซิ่งตอนนี้ก็เป็นคนที่มีอำนาจของเธอที่หลินชวน รอให้คิดบัญชีกับสวี่รั่วยีเสร็จแล้ว ใครเต็มใจรับใช้ตาลุงเรื่องเยอะคนนี้ก็รับใช้ไป
