แฝดชายหญิง：แด๊ดดี้ต้องชนะใจหม่ามี๊นะ – ตอนที่ 88

บทที่88 ถ้าฉันเป็นผู้ชาย ฉันจะแต่งงานกับคุณอย่างแน่นอน

สมแล้วที่เป็นจิ่วเอ๋อร์ สามารถได้รับข้อมูลเกี่ยวกับนักปรุงน้ำหอมลึกลับเหล่านี้ผ่านเครือข่ายข่าวกรอง

ความซาบซึ้งในแววตาของสวี่รั่วฉิง มือที่จับเมาส์คลิกที่ไฟล์เอกสารในนั้น และอ่านมัน

เครือข่ายข่าวกรองของ ตระกูลซูแน่นอนว่าไม่ใช่แค่คุยโวโอ้อวด แม้ว่าข้อมูลมากมายยังไม่ชัดเจน แต่มีรูปถ่าย ของนักปรุงน้ำหอมอันดับหนึ่งของโลก

สวี่รั่วฉิงหายใจเข้าลึก ๆ หลังจากเปิด กดริมฝีปากแน่น

หัวใจของเธอแทบจะหยุดเต้น

เห็นได้ชัดว่าภาพดังกล่าวถูกแอบถ่าย และมันก็พร่ามัว ในตอนกลางคืน ทำให้ยากที่จะเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของผู้หญิงคนนั้น

แต่ไม่ว่าจะรูปร่างหรือท่าทางเธอ ก็ดูเหมือนป้าหวังท่านนั้นที่เคยดูแลและให้ความอบอุ่นและห่วงใยแก่ตัวเอง

ดวงตาของสวี่รั่วฉิงชื้นขึ้นเล็กน้อย

เธอมองไปที่ผู้หญิงคนนั้น บนหน้าจอคอมพิวเตอร์เงียบๆด้วยความมุ่งมั่นในใจ

ไม่ว่าอย่างไรก้ต้องตามหาป้าหวังที่เคยทนลำบากเลี้ยงดูตัวเองมาให้ได้

แม้ว่าเธอจะไม่ใช่มารดาผู้ให้กำเนิด แต่เธอก็เป็นบุคคลที่ขาดไม่ได้ในชีวิตของเธอ

สวี่รั่วฉิงคิดอยู่พักหนึ่ง เปิดคอมพิวเตอร์และส่งอีเมลหลายฉบับไปยังอดีตครูของเธอ

อาจารย์ที่สอนทักษะการปรุงน้ำหอมของสวี่รั่วฉิงล้วนแต่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านน้ำหอมที่มีชื่อเสียงในต่างประเทศ

พวกเขารู้ข้อมูลข่าวสารมากกว่าสวี่รั่วฉิงมาก

หลังจากที่สวี่รั่วฉิงทำเสร็จสิ้นทั้งหมดนี้ พร้อมที่จะนอน จู่ๆโทรศัพท์ที่เงียบก็ดังขึ้น

สวี่รั่วฉิงเงียบ คิดว่าคำพูดของจิ่วเอ๋อร์จะเป็นจริง ลี่ถิงเซิ่งเรียกตัวเองไปทำงานล่วงเวลาในวันพรุ่งนี้จริงๆหรือ?

เมื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมามอง สวี่รั่วฉิงรู้สึกโล่งใจ เมื่อเห็นว่าเป็น WeChatกลุ่มที่ครูของอี้หานอี้ฝานส่งมา

เธอโค้งงอริมฝีปาก หลังจากตอบกลับข้อความของหลี่อานแล้ว เธอก็ปิดคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คและวางโทรศัพท์ไว้ข้างๆ

จากนั้นเขาก็ก้มลงตบเพื่อนตัวดีเบาๆที่หลับอยู่บนโซฟา “จิ่วเอ๋อร์? พวกเรากลับเข้าห้องพักผ่อนเถอะ อย่านอนโซฟาเลย”

ซู่จิ่วเอ๋อร์ส่งเสียง “อืม” ด้วยความงุนงงและเดินตามสวี่รั่วฉิงไปที่ห้องอย่างเชื่อฟัง

“รั่วฉิง คุณต้องระวังผู้ชายคนนั้น ลี่ถิงเซิ่งไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่คุณเห็น … ..” ซูจิ่วเอ๋อร์พึมพำอย่างเมามาย “ฉันเคยเห็นเขาที่งานเต้นรำมาก่อน มันทำให้คนตกใจกลัวมาก พริบตาเดียวก็มองออกว่าฉันคือคุณหนูใหญ่ของตระกูลซู แม้แต่ฉันยังสงสัยว่า … อึก เขาอ่านใจคนได้”

สวี่รั่วฉิงไม่มีทางเลือกอื่น จึงช่วยซูจิ่วเอ๋อร์คลุมผ้าห่ม

ไม่ควรให้ซูจิ่วเอ๋อร์ดื่มจริงๆ

เมื่อซูจิ่วเอ๋อร์เมา ก็เหมือนกับเด็ก

สวี่รั่วฉิงส่ายหัว หลังจากจัดการกับซูจิ่วเอ๋อร์แล้ว ก็ล้างหน้าบ้วนปากในห้องน้ำอย่างง่ายๆ และกลับเข้าห้องนอน เพื่อพักผ่อน

วันถัดไป

ตั้งแต่สวี่รั่วฉิงเข้ามาทำงานในลี่ซื่อกรุ๊ป การทำงานและการพักผ่อนของเธอเป็นเวลามากขึ้น

ไม่เหมือนกับตอนเป็นนักปรุงน้ำหอมอิสระในอดีต ที่ทุกวันทั้งกลางวันและกลางคืนกลับตาลปัตรไปหมด

ซูจิ่วเอ๋อร์ยังคงพักผ่อนอยู่ สวี่รั่วฉิงย่องไปใส่เสื้อคลุมไหมบาง ๆ หลังจากอาบน้ำ ก็เข้าครัวเพื่อทำอาหารเช้า

สวี่รั่วฉิงอาศัยอยู่ในตระกูลซูเป็นเวลาหกปี และรู้ว่าเพื่อนของตัวเองชอบรสชาติอย่างไร

นำผลไม้สดออกจากตู้เย็น หั่นเป็นชิ้น เทลงในภาชนะแก้วแล้วใส่สลัดคุณภาพดี

ในไม่ช้า อาหารเช้าหลากหลายก็ถูกเสิร์ฟบนโต๊ะโดยสวี่รั่วฉิง

เมื่อซูจิ่วเอ๋อร์และเจ้าตัวเล็กทั้งสองปรากฏตัวในห้องอาหาร สวี่รั่วฉิงได้เปิดคอมพิวเตอร์และเริ่มจัดการอีเมล

อีเมลที่ส่งถึงครูต่างชาติเมื่อวานนี้ ในขณะนี้ได้รับการตอบกลับมาแล้ว

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นปรมาจารย์จากต่างประเทศทั้งหมด แต่ก็ยังไม่ค่อยรู้จักนักปรุงน้ำหอมอันดับหนึ่งของโลก

สวี่รั่วฉิงเหลือบมองคร่าวๆ แต่โดยมองละเอียด อารมณ์ดิ่งลงสู่เบื้องล่างแล้ว

ซูจิ่วเอ๋อร์มองไปที่โต๊ะอาหารเช้าที่หลากหลาย ด้วยความตะลึง

“รั่วฉิง ถ้าฉันเป็นผู้ชาย ฉันต้องแต่งกับคุณอย่างแน่นอน!”

สวี่รั่วฉิงกลอกตาโดยไม่เงยศีรษะ เคาะนิ้วบนแป้นพิมพ์เบา ๆ : “งั้นไม่สะดวกสำหรับคุณแล้ว?ฉันรูปร่างหน้าตาดูดี มีอาชีพเป็นของตัวเอง และทำอาหารได้ จะดีกว่าไหมถ้าฉันจะควักกระเป๋าจ่ายให้หนุ่มผิวขาวหน้าตาดี”

หลังจากได้ยินแบบนี้สวี่อี้หานก็กะพริบตาโต: “แม่ คุณไม่ใช่เอาพ่อมาเปรียบหรือ?”

แม้ว่าพี่ชายของเธอจะบอกเธอว่า พ่อทำอาหารไม่เป็น แล้วก็ไม่ได้ทำหน้าที่พ่อและสามี และก็ไม่ได้แต่งงานกับแม่ …

แต่เธอก็ยังหวังว่าเธอจะมีพ่อ

ซูจิ่วเอ๋อร์หยิบสตรอเบอรี่ แล้วยัดใส่ปากของสวี่อี้หาน บีบแก้มเนียนนุ่มของเธอ

“วางใจ ในอนาคตแม่ของคุณจะหาพ่อที่ดีที่สุดในโลกให้คุณอย่างแน่นอน!”

สวี่รั่วฉิง: “……” พวกคุณถามถึงคนบุคคลนั้นอีกแล้วหรือ?

ซู่จิ่วเอ๋อร์มองไปที่สวี่รั่วฉิงซึ่งยังคงตอบกลับอีเมล: “คุณไม่ทานอาหารเช้าหรือ?”

นิ้วเรียวของสวี่รั่วฉิงเคาะบนแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็วและเธอก็ตอบกลับมาอย่างใจดี: “ฉันกินข้าวเสร็จแล้ว พวกคุณกินเถอะ วันนี้วันเสาร์ สักพักจะต้องไปส่งอี้ฝานและอี้หานไปเรียนพิเศษ คุณจะไปซื้อของหลังจากนั้นไหม? ห้างสรรพสินค้าหลากหลายแห่งในหลินชวนล้วนเปิดฤดูกาลล่าสุด พอดีกับฉันอยากจะซื้อกระเป๋าและน้ำหอมใหม่ด้วย”

“ได้สิ เราสองคนไม่ได้ไปช้อปปิ้งด้วยกันนานแล้ว”

หลังจากรับประทานอาหารแล้ว สวี่รั่วฉิงก็เก็บทำความสะอาด และขับรถพาเด็กทั้งสองไปที่เรียนพิเศษ

กลับมาที่รถ ซูจิ่วเอ๋อร์กำลังดูห้างสรรพสินค้าที่มีชื่อเสียงหลายแห่งในหลินฉวนด้วยโทรศัพท์มือถือ

เมื่อเห็นการกลับมาของสวี่รั่วฉิง ซูจิ่วเอ๋อร์ก็เงยหน้าขึ้นริมฝีปากสีแดงของเธอโค้งงอเล็กน้อย: “คุณไม่ต้องการไปที่ห้างสรรพสินค้าภายใต้ลี่ซื่อกรุ๊ปใช่หรือไม่?”

“ทำไมคุณถึงคิดแบบนี้” สวี่รั่วฉิงรัดเข็มขัดนิรภัย เป็นเวลาที่ดีที่จะมองไปที่เพื่อนของฉัน

“โดยสัญชาตญาณ คุณต้องการแก้แค้นสวี่รั่วยี โดยธรรมชาติไม่สามารถหลีกเลี่ยงลี่ถิงเซิ่งได้

ยิ่งอยู่ห่างจากลี่ถิงเซิ่งมากเท่าไหร่ก็ยิ่งปลอดภัยมากขึ้นเท่านั้น เว้นแต่ … คุณจะชอบเขาเข้าแล้ว”

สวี่รั่วฉิงไม่สามารถหัวเราะหรือร้องไห้ เมื่อเธอได้ยินประโยคครึ่งหลังจากการคาดเดาของซูจิ่วเอ๋อร์

เป็นความจริง ที่รูปลักษณ์ของลี่ถิงเซิ่งนั้นตรงกับที่หัวใจเธอชื่นชอบ

ถ้าทั้งสองไม่ได้มีความสัมพันธ์กันเมื่อหกปีก่อน เธอก็ไม่รังเกียจที่จะมีความสัมพันธ์กับเขา

ท้ายที่สุดใครจะไม่รักผู้ชายหล่อ?

โดยเฉพาะหนุ่มหล่อหุ่นดี อย่างไรก็ไม่เสียเปรียบ!

น่าเสียดายที่ความรักของเธอที่มีต่อลี่ถิงเซิ่งยังคงอยู่ในใจของเธอเท่านั้น

“ฉันไม่อยากไปที่ห้างสรรพสินค้าในเครือลี่ซื่อกรุ๊ป แต่ไม่ใช่เพราะลี่ถิงเซิ่ง แต่เป็นเพราะคุณจิ่วเอ๋อร์”

“เพราะฉัน?” ซูจิ่วเอ๋องง

สวี่รั่วฉิงพยักหน้า และวิเคราะห์กับซูจิ่วเอ๋อร์: “คุณเคยบอกไว้ก่อนหน้านี้ว่า ลี่ถิงเซิ่งส่งคนมาตรวจสอบข้อมูลภูมิหลังของฉัน คนปรุงน้ำหอมธรรมดาคนหนึ่ง มีบางคนสามารถล้างข้อมูลเบื้องหลังของเธอได้อย่างหมดจด

ควรค่าแก่การเอาใจใส่เป็นอย่างยิ่ง หากเดินทางไปกับคุณในเวลานี้ลี่ซื่อกรุ๊ปจะมองว่าตระกูลซูเป็นคู่แข่งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และสงสัยว่าฉันเป็นสายลับทางธุรกิจ”

ลี่ถิงเซิ่งสนใจความลับของเธอมาโดยตลอด

เธอปกปิดเนื้อหามากมายจากลี่ถิงเซิ่ง

อย่างไรก็ตามสิ่งที่เธอปกปิดจากลี่ถิงเซิ่งนั้น ล้วนถูกบังคับ เพื่อไม่ต้องสงสัยว่าเป็นสายลับทางธุรกิจ

เมื่อถูกสงสัยว่าเป็นสายลับทางธุรกิจ อย่าพูดถึงการแก้แค้นของเธอว่าจะยังคงสำเร็จหรือไม่ กลัวว่าจะลากตระกูลซูลงน้ำ

เธอจะต้องไม่เสียใจอย่างเด็ดขาดที่ตระกูลซูช่วยตัวเองไว้